장음표시 사용
291쪽
rum permissione, proindeque nulla & irruta est delegatu , meque necessariam confert presbyteris jurisdictionem, ut valide possint a peccatis absolvere. Haec attigisse sufficiat, cum nostra non intersint . Nihil enim nobis in praesentiarum refert , an Τridentini decretum priores usus & canones derogaverit , ac parochis ademerit, nec ne auctoritatem demandandi jurisdictionem quibuscunque presbyteris in proprios parochianos , ut eos valide reconcilient ita, ut illicita dumtaxat , non autem irrita sutura esset aenulla absolutio a presbytero non approbato data de parochi consensu, ut nobis Visum est, & communiter theologi, ac synodales constitutiones Tridentino posteri res docent ; quas citare SuperVacaneum duco , cum contrariae Sententiae patronis ignotae non sint, sed ab iis parvisastae; dummodo concedant, quod supra demonstravimus , & adhuc confirmare intendi mus , sine episcopi nimirum institutione, vel delegatione immediata , vel mediata ,siVe per parochos , ' SiVe per quoscunque alios , valide non posse sacerdotes a peccatis absolvere , propositum nostrum assecuti sumus .
292쪽
Tridentini concilii sententia a Liuiae eavillationibus rindicatur . Incredibile prorsus ac mirum est, quot
sophismata & cavillationes commentus sit Litta , ut definitivam hac de re Tridentini sententiam perverteret ; quae tamen non omnia refellere mihi in animo est , ne nimio taedio lectores assiciam , praese tim cum adeo plane & manifeste concilium loquatur, ut Vel ex ipsa verborum lecti ne quisque cognoscere possit, ipsum m dia luce caecutire, dum ejus sententiam infirmare conatur . Itaque allatis Tridentini testimoniis, ea duntaxat recensebo, quae aliquam veri similitudinem praeseserunt. Haec igitur primo tradit SeSS. I . cap.
7. : Quoniam igitur naruria O ratio judiacit illud exposcit, ut sententia in subditos - duntaxat feriatur; versuasum semper in e
clesia Dei fuit, γ perissimum esse θω-
dus haec confirmat, nullius momenti absolu
rionem eam esse debere , quam sacerdos in eum profert, in quem ordinariam aut subd legatam non habet jurisductionem .
293쪽
Paucis se expedit Litta ab hac Tridentilii doctrina: Dco un principio ait.
M. a Q. 9 generatissimo sὼlla natura dogiuij di qualunque serta , principis , tac
e anticabile ali' assolussione non FEr asem, se non seriae Θ deciso esset quessa un a to giudiciale sess. i4. can. 9. 9 . Quid sibi velit Litta, dum inquit principium hoc , e applicabile ali' assolu- time non per altro , se non pertae e d ciso esset questi tan auo judiciale , quod
alias etiam repetit , & inculcat , fateor me nondum assecutum esse ; vel enim ad instar actus judicialis instituta suit absolutio a Christo Domino , vel secus. Si priamum s ergo etiam absque Tridemini dcfinitione principium hoc aptari poterat absolutioni , utpote quod cuicunque adiui judiciali conveniat. Si secundum ἔ ergo a vero deflectit Tridentinum, dum anathemate plectit eos , qui absolutionem esse adium judicialem inficiantur; ideoque etiam data Tridentini definitione principium hoc ne quit aptari absolutioni; cum definitio Tridentini non possit constituere absolutionem actum judicialem, si antea non erat. Sed quidquid sit ' de horum Verborum sensu, interim animadverto ad instar
294쪽
actus judicialis sacranientalem absolutionem a Christo Domino institutam fuisse, illamque nullius momenti esse , quam sacerdos in eum proferet , in quem Ordinariam aut
subdelegatam non habet jurisdictionem quo
plane declaratur nihil facere presbyterum , qui casibus reservatis irretitum reconciliareditentat, cum revera careat jurisdictione , ut supra docuimus cum d. Thoma . Litta id confidenter negat, qui cum eam jurisdictionem ad validam absolutionem , Satis esse aifirmet , quam poenitens attribuit presbytero, dum se exhibet reconciliandum: perspicuum est in ejus Opinione semper haberi jurisdicitionem, dummodo poenitens reconciliationem a presbytero postulet ; proindeque semper validam Esse absolutionem , licet impertitam reo cujuscunque criminis reservati. Non dissimulandum tamen casum assignare vel ipsum'
met Littam, in quo irrita & nulla sit abs luxio ex desectu jurisdictionis, qui sane
cum memoria dignus sit, modo exscribam.
Haec igitur habet k ith: Pero anchenella mia opinione aisi ii casa es militia
s assolutione per disserto di giurisditione . Sunovas, che un peccatorio fosso talia
295쪽
ri atti di contrissone , anche pronuncianisi Iboi peccati in alto di chieritne a Diopendono. sacerdote senia esset dat peccatore scoperto sente i di tui peccati, e conosce te e identi prove det suo dolore. Improvνfamente si manifesti, e so asDDe. bar be xalida una simile assoluitone PM ceno . An vero de nec essitate hujus generis jurisdictionis, quam Litta commentus est, Tridentinum loquatur, atque hunc casum ab ipso excogitatum concilium respeXerit , cum docuit nullius esse momenti absoluti
nem sine jurisdictione impertitam, Vel potius de ea jurisdictione, quam Christus in suas OVes habet, quamque ipse Petro &apostolis elargitus est , & in eorum successoribus perseverat, summis scilicet pontificibus & episcopis, & quam hi presbyteris attribuunt, dum ipsis parochiale conserunt beneficium , vel ad audiendas co sessiones approbantur , jam per se patet . Certe cum nondum innotuisset fictilia Littae jurisdictio, neque peculiari decreto ejus . necessitas a Tridentino Vindicari poterat . Deinde Tridentinum verba facit de ea jurisdictione , quam necessariam esse ad Va
lidam absolutionem I per serjuaseum in
296쪽
Secunda 279 ccclesia Dei fuit ; ecclesia autem cum
continuo tradiderit necessariam esse ad validam absolutionem illam jurisdictionem , quam Summi ecclesiae sacerdotes in fideles siSi concreditos habent, atque presbyteris impertiuntur, ut supra demonstraVimus , manifestum est de hac eadem jurisdictione usque necessitate accipiendum esse . Νon me fugit suae opinionis iandamentum I ut enim ostendat poenitentem ipsum dare presbytero sufficientem jurisdi- tionem, asserit sacramentalem absoluti nem esse arbitrale judicium, & quando Christus dixit, quorum remiseritis peccata Ota, sacerdotes Clegisse suos compromissarios , ideoque eis elargitum esse illam potestatem tradit , qua ut ejus arbitri offensas sibi ab , hominibus illatas condon re possent : fideles vero in sacerdotes compromittere, eisque fidem propriam obligare,& jurisdictionem conferre assirmat, cum eis se osterunt reconciliandos. Hinc quemadmodum arbiter, qui eX compromisso
ab utraque litigantium parte eligitur Vel ad litem componendam, vel ad decerne dam satisfactionem pro injuriis illatis, potestatem decidendi ab ipsis litigantibus accipit: ita presbyterum a Deo & ab ipso
297쪽
et poenitente Omnem potestatem accipere autumat, quin ulla alia indigeat jurisdictione ad poenitentem Deo valide reconculiandum . Sed quid illi prodest hocce commemtum i Nonne Tridentinum perpetuae ecclesiae traditioni inhaerens docet nullius m
menti absolutionem eam esse debere, quam sacerdos in eum profert, in quem Ordinariam aut subde alam non habet jurisdiactioni m 8 Nonne Tridentinum vocibus j risdictionis ordinariae νes subdelegator intelligit eam jurisdictionem , quae ab ecclesiaeptaelatis in alios transmittitur , nunquam autem illam , quam presbytero tribuere poenitentem ipse confixit, utpote quae nec ordinaria nec subdelegata dici potest, quaeque non solum Tridentino, sed ecclesiae
patribus & conciliis prorsus ignota est i, Praeterquamquod quid magis indec rum Deo divinaeque majestati, quam Deum ipsum una cum ostensore pro illatis injuriis in arbitrum compromittere , judiciumque subire Z Quid magis patribus & conciliis inauditum, quam sacerdotum pote- Statem in sacramenti poenitentiae adminia Stratione compromissariam esse , & a peccatorum nutu di arbitrio proficisci Z Quid
298쪽
Secunda et 8 imagis consonum impiorum hominum licentiae, criminum impunitati, Vel christianae poenitentiae necessitati dissonum, quam dein mere sacerdotibus ossicium judicis in administratione sacramenti poenitentiae , ut ii arbitri reconciliationis constituantur Z Et ne gratis videar asseruisse id consequi ex hac opinione, audiatur vel ipsemet Litta, qui art. 6 s. sic ait : Cosa inuitandosi dico Vmmesse . . . se re meoio si comprende non effer per truto cio indecente , che un operassion divina, quat' e P assolution de' peccati, debba rum negotiis coli' ἰGnano g iudicio, ed anche col judicio ν rio secondo la naturale parieta delis testi
sacerdotali; & art. sequenti, quem sere integrum exscribam , ut de ejus sententia sit apud lectores judicium , haec tradit e
Anii se ii sacerdote non fuse compromise sanio di Dio osse, ma sole su elegato,
si Lunebbe regolare con princi, hen d persi: dissicumente potnebbe sapere e con fere, quali set Δι'Aebbero essere, ed Gnidubbio su di cio apponetebbe d bio silla lidita di sua astussone , come a lanenelle autorita sub elegate e oscure. Cheper D contrario Gordo compromissario , e
non simplice delegato , is massime fa s
299쪽
ten ta remiasi tutio coli' umana ragione. Sola igitur humana ratione duce, e clusa prorsus divina voluntate Vel in scripturis manifestata , vel a patribus ti conciliis tradita poenitentiae imponendae Ι absolutionesque impertiendae erunt Z Et quidem , ratione inspecta, secondo la natum
D iratista delle teste sacerdotali, quod
idem est ac obscurata I circumfusa tenebris ignorantiae & concupiscentiae, eX quibus opinionum varietas ac dissentio hisce in rebus originem trahunt Haec igitur unice, haec tuto a sacerdotibus attendenda in restituenda Salute, reconciliandisque Deo
a) Licet poenae in adininistratione sacramenti poenitentiae assignandae modum suum ex sola ecclesiae institutione repetant: tamen ex divina institutioue ea-tei us pendent , quatenus sacramentum poenitentiae Duus instituit, ut non gratis in eo crimina condonentur , sed multis laboribus & congruis affli stationibus expientur : ut habet quidam celeberriinus scriptor . Hinc tametsi pro varietate temporum varia fuerit exin Diuitiaso by Corale
300쪽
poenitentibus 8 Incassum ergo tot leges Salmrit ecclesia , ne indignis sacramentum hoc administraretur. Incassum tot curae & soblicitudines in tentandis peccatorum conVe sionibus, & ad canonum praescriptum eXigendis anxerunt patreS. Quis unquam S.
Gregorium Μagnum I) impulit, ut doceret, tunc vera es abbhuto praesidentis, cum aeterni arbitrium segestur judicis Quare
adeo temere Gregorii sententiam amplexi sunt, imo quasi eadem Verba transcripserunt , quotquot sere eum secuti sunt pa
berstatensis episcopus s) , s. Anselmusterior ecclesiae disciplina , ut modo graviores modo remissiores poenae peccatis infligantur : de iis tamen sacerdotes pro voluntate statuere nunquam potuerunt, sed cum canonicae poenitentiae vigebant , in iis dece nendis se accomodare tenebantur poenitentialibus regulis , modo saltem tenentur fixam plane atque immutabilem voluntatem Dei prosequi , quae poenitentiam laboriosum voluit esse baptismum , ut pro modo criminum congruae poenitentiae imponantur. 1ὶ Homil. 26. in evangelia .
i) Homilia II. 3) Libello, qui inscribitur scintilia c. 74., M