Joh. Isacij Pontani Discussionum historicarum libri duo. Quibus præcipuè quatenus & quodnam mare liberum vel non liberum clausumque accipiendum dispicitur expenditurque. Accedit, præter alia, Casparis Varrerii Lusitani De Ophyra regione & ad eam navi

발행: 1637년

분량: 502페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

Η 1s T o R I A R U M. L I 8. 1. II 3 dices regni Britannici invaserunt ' Et magis cum idio ma eorum, quod addis, Gothi cum, id est, ut loqui debueras, Norvegi- cum fuerit λ Quod enim esse certius indicium indigenae non exterae gentis potest,

ubi de soli ac fili, ut sic dicam, dominio

certgmen Sc controversia est, quam gentis loquela vernacula ac sermo ' IS si Anglicus aut Britannicus,vel eo accedens,deinprehensus hic fuisset, momentum non leve attulisses. At modo Gothich, id est, Norvegice non Britannice loqui, ipsemet

fassus, tamen exteros, tui parum memor,

eos appellas. Sed & ipsa Giraldi verba, quae respicis, imo & ponis eodem hoc Caphe, num id, quod vis , dicunt, interdum scilicet, invasas eas a Norregis infulas; idque ut appendicos regnι Brimumarum marinas λ Nequaquam Sane. Ita enim diserte habent Giraldi verba Topograph. Hiberniae Dist.2. cap. in: In Oceano boreali transvlioniam ct 9 alapediam sunt inguia variae, scilices Orcades ct alia multa, quarum fere omnium dominium ct subjectionem Noris

gienses obtinuerunt. Licet enim aliis regioni-hus longe propinquius adjaceant, gens tamenota magis scrutatrix Oceani pra omni gene=e iraticam ,rinam duceresolet. Unde ct omnes eorum expeditiones ct bella navali certamisne H sunt.

152쪽

Eeclesias.

Histor. . lib. I S.

xl. DISCUSSIONUM sunt. Quae sane ejusnodi sint, quae Selde

ni non modb verba penitus rejiciant, dc alium ab eo allatum eorum sensum demonstrent; sed & hoc quoque, manifestum reddant, quod sibi & suis dari h1c maris dominium satagit, iis ipsis in uuiversum

negari, dum oceani hujus scrutatricem gentem Norvellos Gimidus vocet; Ela id, ut adjicit, prae ceteris omnibus. Nec firmiatricem tantum,sed & domnatricem intelligit, cum dicat, ut posuimus, Orcadum stearum fere insularum omnium dominium ssubjectionem Nor egienses obtinuis . Hinc Orderici Vitalis de Magno,NOmwegorum Rege, verba advocat, quibus ostenditur,ut ipsa ejus verba habent, magnam potentiam in insulis Oceani habu e eum, addito, eundem deinde Vitalem haec Praeterea memorare .' O adci ct Finiandia, IIIandia quoque oesroentamdia , ADtra quam ad septentrionem terra non reperitur, aliaque pluras usque in Goliandiam Regi Noricorum sita Nortvegos nuncupat)IM jιc untur, de toto orbe divitia navigiis idoadvehuntur. Quae sane iterum ejusmodi sunt, ex quibus nullum Regibus magnae Britanniae in mari hoc vasto sive id orientale sive boreale sit, dominium fuisse demonstretur, sed ejus non modo maris do-

153쪽

HisTORICARUM LIR. I. II minatum Norwegis eorumque Regibus tribui, verum ulterius insuper eorundem Norwegorum potentiam ac navigationes expandi; dum addit, de toto eos orbe dipitiisas anquirere domumque reportare classibus. Quod nec dissileri Seldenus potest, qui eadem ex orderieo Vitali adduxit.

Et paulo ante ex Chronico Roberti de Monte, qui floruit circa annum I 2Io, quique Chronicon Sigiberti continuauit,verba quoque ejus ad an . s1 67. haud quaquam praeteriens Seldenus idem diligentissimus, ista posuerat: insulas eo in mari hyperboreo) πx XII. tenuit ante annos CCCCL x. Rex insularum dictuου, tali tribu-ro de Rege Nor egis,quod quando Rex Nor-πegia innovatur, Rex insularum dat ei decem Ar arcas auri, nec aliquid facit ei in tota vita fua , nisi iter m alius Rex ordinetur in Nomπegia. Quod egreginin antiquitatis monumentum satis quoqine superque demon strat veterum Norwegiae Regum jus ac consuetudinem , qua illis perpetuli obnoxii devotique insulani isti insulaeque fuerirint. Nam ab anno II 67. si retro computemuS , annosque circiter quadringentos sexaginta subducamus , nonne annu habebimus septingentesimum & qui excurrit, de quo ista Robertus memorat λ Tum sci- . H a licet

154쪽

Iicet haud aliis quam Norwegiae Regibus

paruisse has insulas, ac eos , ut dominoS agnovisse; dum auri scilicet marcas decem, a quotiescunqueReX novus apud Nor vegos. inauguraretur, homagii, quod dicitur, ac fidei clientelaris nomine dependerent pHinc addens continuo e Fostmodum vero cum inter lexandrum Scotia Regem tertium, ct e Magnum Nornregia, quartum, uti O rnter Robertum Trusium Regem Scotia stmquinum Normula pasta inita erant de his infulis, ut ad Scotorum imperium pertinerent; seri nequivit, quin dominis maritimi, quod circumvicinum Nomego Mic fui, simul cum

accederet, involvere conatur & obscurare, quod evolutum superius cap. XVI. 8c cunctus clare ob oculos positum dedimus, id nimirum pacti inter Alexandrum Scottae Regem, ejus nominis tertium, Magnumque NorWegiae, non de omnibus borei hujus maris insulis fuisse initum , sed de He- . , bridibus sive Ebudis tantum , Hellandia cum Orcadum insulis excepta e nec eas praeterea simplice vice Alexandro tum traditas, sed ea lege , ut Regem NorWago-

p. t 6. mam, quae superius est expressa, lemel numeraret; atque inde quotannis aliam, quae ibi quoque memoratur: Et essent postremb. inter

155쪽

tee Magni filium Ha quinum , ac filiam

lexandri Maroreiam, ubi ad nubiles cannom pervenisset, nuptiae . de quibus suot iam loco a nobis memoratum est. His e-m ira modum explicatis, evanida jam esse Oncidereque' liquet, quae inducere hele et dentis studet, quasi fieri nequeat, quint ominii maritimi, quod circum vicinum Morwego hic fuit, simul cessio accesserit. Nam cum nihil ejusmodi fuerit, quod exaltatis jam patuit, & ipsemet Sel denus saris agnoscere videatur, ideo conjecturis 1 olis ac dubiis se verbis muniens insistensque addit postrem 6 , haecque sic claudit, inquiens: Possidebat tamen plerumque Nor-

nia regnis , Da ius usque dum Ohristianus primus Norvvegia ct Dania Rex, cum Mamgaretamsiliam in uxorem traderer iacobo te iis Scotu Regi, infulis hisce prosim renunciaverit, jusque suum omne tum in Orcadibustum in Hellandicis infulis ceteri que citerioris partis maris Hyperborei in generum ac fucce orci circa annum salutis o. sive verius i 63. J rranktulerit. Erc quibus sat liquet, jus ditionemque maritimam hic omnem harum insularum marisque hujus penes Danum hucusque stetisse. Quod vero additu occasione nuptiarum,quae cum Re H 3 Scoto

156쪽

xig DI ScussIONUM Scotorum Iacobo III, ac chris tern x, Danorum Regis, Margareta sunt in irae, omne jus non Orcadum modb , sed & ceterarum citerioris partis hyperborei maris insularum, in Scotum a Christierno σκ- inde esse translatum, ea longius ire, largiusque, vel potius implicatius, prolata quis non videat, cum iis sub verbis ea intelligi, quae eo non spectent, facillime queant 'Quo igitur clarior res sit, omnibusque constet, quid Scotatis in nuptiis tributum, Dan usque sibi servarit, i plas nuptiales tabulas in testimonium advocabo, modo alistius nonnihil ex ipsa historia, quae in schedis adhuc M s. tenetur, singula prius repetiero, quae ita se habent :Mense vero Aprib anni eiusdem si 68 3literas ad Regem Scotorum Iacobum , ej- nominis tertium misit Rex Christiernus) effagitans identidem, ut ex annuis reditibus in-Flarum Sudorae ct tau an nora, quod juxta

contractum, qui ea de re inter reges olim Nomve M ac Scotia , agnum atque Alexan-

. drum, Aerat initus, debebatur, sibi more conf*eto redderetur : simulque declarans . nibuantiquius esse sibi, quam amicitiam ct pacem

um νιcinis ac Rege praesertim Scotorum coleo , teneri interrea sacri menti, quod prae Biterat,

ε foeder

157쪽

'H i seto RICA eo M LIR. I. II 'sedera Regni sui Nor gici conservare ac

tueri: sterum iterumque eundem Scotornm

Regem commonens, ut, quod ipsi regnore ejus solνendum .restaret, id dependeret, quo ita pax tranquillitasque sarta utrimq; ac tecta ha beretur e nec se, modo id absque detrimento Juris ac praerogativarum regni iam disti, possit fieri, ullo pasto de futurum ossicio. δ' ibus re bonae=i Rex Sestorum curavit, se,postquam ab obitu parentis sui laudati sima memoria regni gubernationi e flet admotu , omnino ac serio propositum habase sibi, amicitiam ac pacem cum vicinis Θnams ac Regi bos colere , ct maxime cum Rege Danorum Christierno: praesertim cum utriusque regna ac ditimes adeo invicem contermisa essent,nt subditisingulorum quotidianti inter se gaudeant comme iis . es' od vero pensionem eam attineret, cujus in literis mentio feret, ejm se nul

lam, utpote aetate adhuc minorem, nec rerum,

quae ad regnum pertinerent, satis getarum , habere notitiam declarabat, ct maxime cum ea nec parentis sui, necari temporibus depenμ

fui feni. Se itaque prima occasione statuis e

in Daniam Iegatos suos mittere, σ per eos cum Uso, tam ea de re, quam de aliis quoque, ad pacem ac concordiam utrimque spectanti-bm, propino agere. amiceque νῶιrco petere .'

158쪽

care, tempusque statuere quando potissimum ipsi integrum foret, ejusmodi cum legatis suis negotium a ficari. Rex christianus reddito rest On sq, signi a bat, sibi peracceptum fuisse , intelligere, minori ipsum qua e cum omnibus f hriaetianis, ct praesertim vicinis principibus , colenda pacis teneri desiderib : ct ideo prasini νse, ut ad fesZum divi Iacobi Hus a legati ejus practo adessent.

His acceptis, Rex Iacobus ex ordine tam sacro quami eques tri ac prophano legatos in Daniam de Finat. Princeps amtem umversa legationis habebatur Andreas Stuartus Regis Cancellarius. Ac mox dicto tempore poἰξ-

quam moniam accessissent, subsistere nonnihil, absente apud buecos Rege, atque expectare adventum ejus tenebamur. Interea ex Regni utriusque, tam Dania quam Norvagia senatu, nominati, quibus in antecesium cum eis conferre atque animum eorum sentare in

mandatis fit. Scoti id praecipuum in medium adducebant, nihil ex commodo utriusque Regis ac regni magis fore, quam si pax utrim-qμc perpetua , ct, qua ejus , quo vinculum

foret, ii nuptiasimul interserenissimum suum siegem Iacobum ct siliam unicam cshriuiani

Regis argaratam instituerentur. atque us ρ pacto , qπα petcbatur, annua ac tot anno

159쪽

HIs TORICARUM LIB. .r. Iatrum residua pensio, qua huc rue cladis haud exiguammmccasionem praebuisset, pro parte dotis, qua bponsa erat a signanda, remit-

. teretur, o c.

Rex igitur 6hrinianus, ubi in regnum mox reo siser, haud multo pokt, re cumsinatΗ, qui aderat, Norragici regni, propι- perpen a, agi permisit de paritis utrimque dotalibus in modum fere ut sequitur: tuo in posterum vetus controversa de O cadibus ac Soderentibus insulis , magnis utriusque populi cladibus agitata, tollatur; s ais micitia inter regna ac subditos utrimque sit Frmior, cedit ac transfert Rex syristianus in 'Regem Scotia iacobum ac filiam μam Mamgaretam, eorumque haeredes ac liberos,annuasea pensiones, qua insularum earum nomine debentur, loco dotalis portiuncula. Eruntquε pacita omnia, qua ea de res, ta alias essent, nullius exinde momenti ac ponderis. Et super haec, in dotem et Rex cedit, si linta aure Vorum Rhenensium millia, ejus summa , pri quam e Dama regno lons digrediatur, nismeraturus aureorum decem millia. aQuod ve- 'ro reliquum ess upplerent vegi ιJam memorata, una ac ceteris eodem pertinentibus: hac tamen lege, ut infulas eas eousque teneat Scotia Rex, donec vel ine vel ejus haredes , Samae ac Nom

insulae regni Nor- cum juras di tione

160쪽

MI a Regos, aqua vicissim portione easdem redimam. Ad Oitam cedist sponsa palatium de Lindis cte. Si mori vel Regem vel e Murgaretam contingat ante celebrationem nupti

rum, omnia jam pacta irrita habentor. Sequitur deinde,interjecto nonnullo .ntervallo, eadem in historia. Hinc cram Seotia legati , de quibus modo di tum , ad Regem suum retuissem, omnia ex sententia eo trans anta , proxima fuit δε- liberatio , de honesto nobilium globo,ad noramnnptam e Dania ad Scotos deducendam, mittends . υque proximo snatim anno, qui fuit' supra millesimum quadringentesimum sexagesimus nonus, instrudia cum classe missus Thomas Bodim, Robertissim, Comes Aran ae; idque asseno omnium , ct maxime, Aa- ficorum baud ex infimis, qui eum intenino di' absentem potius,quam prasimen τοι bant, ut mox patebit. ui ct falνus in Damam

eum illusfri comitatu mox advenit. CPrius 'Dam vero ,rebus jam peractis , diserent deinde emania legati iidem, Scotiam cum lonsa p rituri, egis cum eis Rex, ob 1mpensas , quae ct indies in Sueticum bellum essent facienda , ni Ioco decem aureorum millium, qui erant, iuxta pastum dotale, quamprimum in Scotiam risor g onsa deducenda , Scoto adnumerands,

SEARCH

MENU NAVIGATION