장음표시 사용
181쪽
Η1sTORICARUM LIB. T. T 33 ne Vandalicis urbibus impingeret , cujus rerusam praebuissent subditi ipsius. Uuod 9 atiis codicillis ad principes,dynastas ac civitates hdicinde missis haud subiici tos pans in iis cLatine enim scripti erant haec formχba : e stect ratioue cum vivat hominum genus,nequamqVam impetu , quo feruntur bestia,sed ratione qua bestiis praeseat homo , hominum Iunt opera judicanda. Sicque tuenda modis eis omniabus innocentia , ut qui non sunt in causa conscii, non sint in poena iocis, nec in mulctatione
participent, qui in crimine non communicant.
Contractus inter Eduardum Anglorum Regem 3c Christianum et, cujus in verbis superioribus injicitur mentio,initus Hamin burgi fuerat sub annum Christi taues. Est que ut foedus habitum, quod ad vitam nonniodo, sed I post utriusque regis excessum integro biennio ac deinceps eousque duraret, dum esset, qui retractatum id cuperet. Interea lingulorum subditis fas utrimque esset agere, versari, negotiari in ditionibus, civitatibus, opidis, portubus, fretis cuj usque libere & sine offensione soluto solum , qui pro more & consuetudine
deberetur, censu ac telonio. Inde secundo statim capite eodem in contractu: . quod
182쪽
DIlac UssIONUM peculiari Norwegia regis indultu vel navi-xent in Uandiam, vel sbi, aut circa eam ne gotientur terramque frequentent in detrimen tum regis Nomagorum , sub poenam vita ac bonorum ; ini nec in Halogelandiam ac Fin marchiam. nisi necessitate eo ac tempereate
appellere adigantur. auod si fiat, ibi tamen negotiari fis ipsis haud erit. Caetera quae sequuntur de immunitatibus ac praerogatiavis, quibus fruerentur tam Angli in Dania, quam Dani in Anglia, aliaque cum ad causam praesentem non spectent, h1comisimus, ibi suo loco & tempore videnda. Hic verti idque seorsim, nequaquam praetereundum , quod vel maxime Daniae ac NorWcgiae Regum hoc in mari dominium indicat, quod isto inter Eduardum Angliae & Christianum Daniae Regem &foedere cautum memoratur, ne Anglorum
quispiam Issandiam aut istas oras appelleret ; si autem necessitate aut vi ventorum id fieret,negotiari tamen ibi fas ipsis haud esset. Nam &olim similiter, cum maris dominarentur Carthaginenses, Romanis modum potuerunt justeruntq; ne vel Africam vel Sardiniam appellerent, nisi qui commeatus recipiendi vel naves reficiendi gratia . quemadmodum id memoratum ab a uctorum maximo Ρolybio legitur. Hinc
183쪽
Hinc addit continud ista :Ceterum utcunque de boreaboris huius dominio fuerit statuendum , ejusmodi nihilomi. satam serνitus perpetua olim , initis inter No eoa ct Anglia Reges patiis, ei imponeba/ur, ut ad olandiam adeunda ct hoc mari utendi, fruendi jm item perpetuum subditis regis Anglia etiamnum permaneat. Icto enim HUnia , inter Henricum nglia VII ct Johannem I I. Daniae ct Normegis reges sedere an. Chrim M. CD X C. sancitum est, quod mercatores ct homines ligit piscatores . o quicunque ali' regis Anglia 2 Francia
- subditi libere possint temporibus futuris in perpetuum ad infulam Thiae, id est, Uandiam ,
cum eorum navibus 9 bonis ct mercandisius, pictualibus ct aliis rebus quibuscunque em di, vendendissi candisipe mercandisandi causa navigare, accedere ct intrare ibique morario more mercatorio conversari, ct ab eadem redire 9 lιbere revenire toties quoties eis placuerit absque prohibitione, molestatione vel impedimento nostro haerediumve no strorum 6'fucce rum in regnis 'Dania ct Nor egiae vel officialibus no romo q4orumcunque, solvendo tum in illa infula , tum in portubus ejused M, in quibus appellere eos contigerit, jura σ
184쪽
x 36 DISCUSSIONUM immedιate currente, novam licentiam a nobis ct 6uccessoribus nostris regibus Dama sNor-wegiae petant oe obtineant, ut sic de septennis in septennium, mercatores ct omnes praedictinos ct successores noctros reges Pansae ct Nommegia in impetratione nova licentia in perpetuum recognoscant.
Huc usque Sel denus, tam suis , quam verbis ex utriusque Regis diplomate allatis, locutus fuit. Quae sitis verbis dicit, hoc viiij habent, quod Regem Daniae Johannem , ejus nominis secundum faciat, cum ejusmodi apud Danos nullus fuerit. Fuit . enim Rex Johannes I; nec praeter eum eo nomine alius. Caeterum diploma ipsum satis manifesto indicat, nullum hicAnglis jus, sed Daniae ac Nor vegiae Regum hoc to tum fuisse & ab illis manasse univeisum , quod Anglis indultum hic fuit. Idque certis legibus, quae jam positae memorataeque sunt. ut iterum iterumq; non videam,quo modo Sel denus, postquam etiam addidissset, renovatum Haffniense illud foedus inter ChriLFiernum II Regem Daniae &Angliae Henricum V in areo , quomodo inquam haec tamen verba usurpare , ac iis continuo subjicere queat, haec inquam:
fus igitur en perpetuum or adhaeredes Regis e gnglia transmisium ; ut Aulis siber fit Maris
185쪽
HIs TORICARUM LIB. I. 137Maris hujus septentrἰοnalioris seu Lundici M. Nam quibus navigare id mare littusque frequentare non ni si indultu allus, id est, Daniae Regum fas fuit, solutis, quae inportubus debeantur, teloniis , tum & singulis septenniis nova vente petitione idem indultum ut rei ovarent, quomodo ii jacta. re ju3 perpetuum s ad haeredes transmissum aliaque ejusmodi queant , non perspicio. Et tamen iterum eodem capite ita Sel-denns : Neque sene ex sedere illθ Halfnien-
Ajus omne in mari illo Anglis competere capit, quidquid obtenderint Nomegi. Ecce, Jουs -mne in mari illo appellat hoc indultum perveniae petitionem singulis septenniis renovari solitum: quae servitus verius fuit. Et ita quoque appellat eodem hoc capite, ubi inquit : i im hoc sive servitutem Marinam εAnglis tam temporis praeseriptione , quam perpetuis faederis pactis adeo consirmari, ut id quod de licentia petitione in pa tis 'ohannis Ir vult dicere Iὶ ct Henricι VII Regemdccur-
t, non eo omnino pertineat, ut sue negam ea sive non petita,im live servitu3 illa minueretur, sed eo duntaxat ut Norinegicum in hoc mari j in itidem quodcunque ab Anglis , solennicu-1uslibra septennis petitione. recognosceretur.
Sed & illud notabile est ι quod Anglis ex eo jus aliquod antea in illo Septentrio-I nis
186쪽
x38 DIs Cus SIONUM nis mari fuisse concludere studeti, quia Henricus V. Angliae Rex tempore Erici Pomerant Daniae & Norwegiae Regis ingratiam Norwegi concesserit, ut Angli ibi Per annum deinceps piscaturam haud aliter exerceret, quam antiquitus feri consueverat. Imo id Anglis non simpliciter concessit, sed ex pactis conventis &jure,quod Regi bus Daniae &Norruegiae debebatur,suis id mandavit , de quo & antea injectum. ubi tamen non Henricus 'ed VI & anni item aliquot nominantur. Adeo ut illa, quae statim deinde subjicit Seldenus: Tempus' - itum Spetus piscandi consuetudo pri num νjus aliquod aperte sinac , nullum jus pristinum Anglorum, nisi licentiam tantum &indultum . qKod , Daniae ac Norwegiae Regibus Angli acciperent, sonare queant. Et docet id diserte Edicti sermula, quam α Seldenus expressit,illa nimirum: Nu Ius de tigiis domini nostri Regis quibusdam
certis. de causis Usum dominum nostrum Re-. gem .pecialiter moventibus ex nunc in unum annum proxime jam venturum ad partes insulares Regnorum Daniae ct Nomegia, ct ρ Ieraim versm Infulam de Isiande , piscandi
causseu alia acce dereprafumat, in praejud eimm Regis Regnorum praedictorum , ah terqNam antiquitus consueνerae. . Ubi ea verba
187쪽
xegh istius Edicti : in praejudicium Regis regnorum praedictorum, & illa: aliter quam antiquitus consueverat, hoc ipsum satis ostendunt, nimirum absque peculari Nor egiae
egum indultu inhibitas eas insulas exteris semper fuisse , & aditas non nisi ab indigenis incolisque Norwegiae aut Daniae. Et quia non exprimi a Seldeno, sed reticeri superioris Edicti Regij seram anni reperiam , & modli et Henricum V, modbVI Anglorum Regem nominari, adscribam ex historia nostra Danica , quae inter Erl- Lib. icum, qui Pomeranus est dictus, Daniae, &Henricum sextum Angliae Regem , sub annum Christi et 3 1,hac super reacta pactaque fuere. sunt enim ejusmodi :Advenere per idem fere tempus honorifice salutatum Ericum Hemici sexti Anglorum Regis legati heimmurenius iurisconsultu
sfohannes Vermer bus, Eques. His tu mandatis Hemicus dederat, ut cum frico Daniae, Suecia ct Norvagorum Rege, absoluta potes tate, suo reguorumque suorum ac subditorum
nomine agerent, Mniaque ad pacem, conco diam mutuaque commercia , qua antiquitus
semperque inter utrosquefuissent, pertinentia con tituerent; se ea cuncta sedulo exequnturum. Habebant ct ecialia quaedam mέndata is damnis, qua, ut referebant, Norvagi
188쪽
x o DISCUSSIONUM quibusdam ex Anglicis negotiatoribus intulissent. His ut quam primum satis feror, pete bant. Rex istis acoeytis amice rescrapsit, gra rivi primo εγnglorum regi agens pro insigni, qua se invisere dignatus fuerat,segatione. Inde placere sibi signi sicabat, pacis studium ac veteras amicitia, qua Regia semper Anglorum Danorumque familia ac populi coniuncti μι-
crant, memoriam. Eamque per Regina Phil ippae conjugis suae felicis memoria illustres nuptias ad se usque continuatam. De damnis vero quibus assecissesti Norvagi Anglos itar ferebat,se , cum in eo essa, ut, convocatis
regni sivi Norvagicι senatoribus, causa ea pro-pιus insficeretur, allatum sibi, ex iisdem senatoribus tres tantum moniam accessisse, ceteros qui una erant ablegatim mari ab Anglis captos retentosque. Eos autem, qui prae
sentes essent, audιlis Anglorum postillatis, reposui se vicissim ac graviter questos,quod Angli suis navibus commercusque frequentarent Norragia insulas I landiam, si enlandiam, Feroam, Hellandiam, O rcades iliasque ipsi somnibusque exteris adiri ses,'per petitas, exceptis Tergis , publico Regni emporio ac rerum earsim omnium , quas boreas producit , com-
ac stapula. Hoc autem factitatum utra fis 2 aequum cum ingenti incolarum detramento jam annos circiter viginti. . ' Nec muni forabo is ci
189쪽
Nec illud modo , sedct portus sepenumero NorwQia hostiliter ingressos, ferro flammas municipia pasta', naves diripuissi ipsosque naucleros profundo mersisse: Eseque oeciatim
annotatum quid in Hallegolaudia ct Findem archia , quid iis navibus , quae Bergis Nor- Pagorum I landiam quotannis petunt, ct iis quoque, quα Hellandiam , Orcades aliasque
in vicino insulas adeunt, per annos illos viginti damni dederint: ct nomina tiam non eorum
modo, qui detrimentum essent passi,sed eorum quoque, qui intulissent, scripto pro Parte con-nnata haberi. Et deinde post pauca ad annum inse
Hinc proximo Octobri Callincturgi noconvenerunt Henrici Anglorum es Erici Da norum regis nomine , Roberim SchiabrochiuEques, oe Wilhelmus Sprenius juris utra ficonsultus , 'ohannes episcopus Roschilde is, Thomas Strmenessensiis , rnoldus Clemens confirmatus Bergensis, Axillus Petri, Arvidus Sturo es Eschilius Broc Equites, ad componenda, qua inier utrosque reges, eorumque subditos inciderant controversa. Eu que super iis utrimque, modo ct Regibus ita videretur,fla- tutum in hunc fere modum et Primo, quod ad iniuriam contumeliamque , qua assenti essenta regia majesilistis consiliari Anduornus episco-
190쪽
r a DISCUSSIONUM . pus Sta ririensis itemque Eudredus Erlamdus, regni Norragici senatores, cum apnosisperiore, ut ante relatum, Nasniam ablegati, ut de commodis utriusque regni,Angliae No vagiaque cum Rege diri icerent,ab Anglis caperentur , de eo polliceatur Anglorum Rex se inquisiturum ex quonam isti Angli portu si verint, daturumque operam ut dictis Norvagia senatoribus, cum ob detrimenta, tum dedecus illatum, satis sal; st simul consta, nullum in eo Regis fuisse beneplacitum,'d mutuam es se ejus fraternamque erga Dania Regem affectionem ac voluntatem. Iluod vero ad ea damna ac raptus attinu,quibus Blandiam,m-loriandiam, Finmarchiam aliaque prohibita loca ac portus sidem infe flent, quorum praecipue nomine anno superiore moniam ad re- gem missuerunt Spremus praedictus 9 Johannnes Gre mersbyus,is eo Rex inquiri faciat ; atque ita in authoras ansmadvertat, ut
inde cognosci fraternus ejus animin posset, ct ut intelligi quid regnorum quies ac mutua amicitia efflagitet , ct denique ut exemplo ac terrori sit aliis. Si qui ctiam ab iisdem Anglis ex Blandia, Findemarchia, Halogelandia in Angliam traducti fuerint, eos ubicunque intra regnum suum deprehenderit Anglorum Rex, reduci curer sciatque aceepta pro operis suis mercede libere ct absque impensis domum re, deam.