장음표시 사용
171쪽
HISTORICARUM LIB. x ne Vandalicis urbibus impingeret, cujus camsam praebuissent subditi inius. Et, od 9 aliis
codicillis ad principes,dynastas ac civitates Mnc inde misis haud subiici t, u pani in iis Latine enim scripti erant haec form)rba: e stest ratioue cum vivat hominum genus,nequa-q am impetu , quo feruntur bestia, sed ratione qua bestiis praessat homo , hominum sunt opera judicanda. Sicque tuenda modis eis omniabus innocentia , ut qui nonsunt in causa conscii, non simi in poena socis, nec in mulcifatione participent, qu3 in crimine non Zommunicant. Contractus inter Eduardum Anglorum
Regem 3c Chrissilianum x, cujus in verbis superioribus injicitur mentio,initus Hamin burgi fuerat sub annum Christi 146s. Est que ut foedus habitum, quod ad vitam non modb, sed & post utriusque regis excessum
integro biennio ac deinceps eousque duraret, dum esset, qui retractatum id cuperet. Interea singulorum subditis fas utrimque esset agere, versari, negotiari in ditionibus, civitatibus, opidis, portubus, fretis cuj usque libere & sine offensione, soluto solum , qui pro more & consuetudine deberetur, censu ac telonio. Inde secundo statim capite eodem in contractu r. quod ad Issandia m. haec est: legere: Operam Rex
172쪽
DilaCUssIONUM peculiari Norwegia regis indultu vel navi-ient in Isiandiam, ves ibi, aut circa eam negotientur terramque frequentent in detrimentum regis Nomagorum , sub poenam vita ac bonorum ; ini nec in Halogelandiam ac Finmarchiam. nisi necessitate eo ac tempenate
appetiere adigantur. Iluod si fiat, ibi tamen negotiari fis ipsis haud erit. Caetera quae sequuntur de immunitatibus ac praerogativis, quibus fruerentur tam Angli in Danil, quam Dani in Anglia, aliaque cum ad causam praesentem non spectent, hic omisimus , ibi suo loco & tempore videnda. Hic vero idque seorsim, nequaquam praetereundum , quod vel maxime Daniae ac NorWcgiae Regum hoc in mari dominium indicat, quod isto inter Eduardum Angliae & Christianum Daniae Regem &scedere cautum memoratur, ne Anglorum quispiam Issandiam aut istas oras appelleret ; si autem necessitate aut vi ventorum id fieret,negotiari tamen ibi fas ipsis haud estet. Nam &olim similiter, cum maris dominarentur Carthaginenses, Romanis modum potuerunt jusseruntq; ne vel Africam vel Sardiniam appellerent, nisi aut commeatus recipiendi vel naves reficiendi gratia . quemadmodum id memoratum ab a uctorum maximo Polybio legitur. Hinc
173쪽
Hinc addit conaitiud ista :Ceterum utcunque de boreaboris huius dominio fuerit flatuendum , ejusmodi nihilomi. nus saltem serνitus perpetua olim , initis inter Norme a st Angliae Reges paZIιs, ei imponebatur, ut ad IIIandiam adeundi 2 hoc mari utendi, fruendijin item perpetuum subditis
regis Anglia etiamnum permaneat. Icto enim
H Dia , inter Henricum εγώglia VII ct Iohannem II. Dan ct Norwegra reges sedere an. Chrim M CS X C. sisncitum est, quod mercatores ct homines lura piscatores
. o quicunque alis regis Anglia 9 Francia subditi libere possint temporibus futuris in perpetuum ad infulam Thiae, id est, olandiam,
cum eorum navibus 9 bonis ct mercandistis, victualibus ct aliis rebus quιbuscunque emendi, vendendι,piscandi sive mereandisandi causa navigare, accedere ct intrare ibique moraris more mercatorio conversari, ct ab eadem redire 9 libere revenire toties quoties eis placuerit absque prohibitione, molestatione vel smpedimento vostro haerediumve no forum 2 successorum in regnis Dania ex Normegia vel officialibus no rorur q4orumcunque,solyendo tum in illa infula , tum in portubus ejusdem, in quibus appellere eos contigerit, jura s
174쪽
immedιate currente, novam licentiam a nobis
ct mccessoribus nostris regibus Dania struo inegiae streant er obtineant, ut sic de septennis in septennium, mercatores ct omnes praedictinos ct successores nostros reges 'Daniae ct NON megiae in impetratione nova licentia in perpetuum recognoscant.
Huc usque Seldenus, tam suis , quam verbis ex utriusque Regis diplomate allatis, locutus fuit. Quae suis verbis dicit, hoc viiij habent, quod Regem Daniae Johannem , ejus nominis secundum faciat, cum ejusmodi apud Danos nullus fuerit. Fuit . enim Rex Johannes I; nec praeter eum eo nomine alius. Caeterum diploma ipsu in satis manifesto indicat, nullum hicAnglis jus, sed Daniae ac Norwegiae Regum hoc to tum fuisse & ab illis manasse univetium, quod Anglis indultum hic fuit. Idque certis legibus, quae jam positae memorataeque sunt. ut iterum iterumq; non videam,quo modo Sel denus, postquam etiam addidi se set, renovatum Hamniense illud foedus inter Chri Eiernum II Regem Daniae & Angliae Henricum V IN a Uo img, quomodo inquam haec tamen verba usurpare , ac iis continuo subj icere queat, haec inquam: ius igitur est perpetmum er ad haeredes Regis e talia transmisium ; ut Anglis liber sis Maris
175쪽
HisTORICARUM LIB. 1. 13γMaris hujm septentrionalioris seu D landiei usus. Nam quibus navigare id mare littusque frequentare non nisi indultu al1us, id est, Daniae Regum fas fuit, solutis, quae inportubus debeantur, teloniis , tum & si gulis septenniis nova venis petitione idem indultum ut renovarent, quomodo ii jacta. re jus perpetuum ct ad haeredes transmissum aliaque ejusmodi queant , non perspicio. Et tamen iterum eodem capite ita Sel-cenns : Neque sene ex sedere ili' monim-
Ajus omne in mari illo Anglis competere capit, quidquid obtenderim Nomeg i. E cce,3 ss σ- . mne in mari illo appellat hoc indultum perveniae petitionem singulis septenniis renovari solitum: quae servitus verius fuit. Et ita quoque appellat eodem hoc capite, ubi inquit : im hocsivese nutem Marisam e gnglis tam temporis praeseriptione , qua882 perpetuis sederis pactis adeo consirmari, ut id
quod de licentia petitione in pantis 'ohannis Ir vult dicere I) ct Henrici VII Regemdccurrit, non eo omnino pertineat, ut sue negata ea sive non petita jud sive servit m ista minueretur, sed eo duntaxat ut Norruetricum in hoc mari
jus 3tidem quodcunque ab Anglis , solenni cu-Juslibor septennis petitione, recoguo Ceretur.
Sed & illud notabile est ι quod Anglisca eo jus aliquod antea in illo Septentrio-
176쪽
xas D Iscus SIONUM nis mari fuisse concludere studeti, quia Henricus V. Angliae Rex tempore Erici Pomerant Daniae & Norwegiae Regis ingratiam Norwegi concesserit, ut Angli ibi per annum deinceps piscaturam haud aliter
exerceret,quam antiquitus feri consueverat.
Imo id Anglis non simpliciter concessit, sed ex pactis conventis &jure,quod Regibus Daniae &N Irruegiae debebatur, suis id mandavit , de quo & antea injectum. ubi tamen non Henricus Vsed VI & anni item aliquot nominantur. Adeo ut illa, quae statim deinde subjicit Seldenus: Tempus pra- itum σνetin pistandi confutudo potinum εjus aliquod aperte sinae, , nullum jus pristunum Anglorum, nisi licentiam tantsim &indultum , qKod , Daniae ac Norwegiae Regibus Angli axciperent, senare queant. Et docet id diserte Edicti sermula , quam dc Seldenus expressit,illa nimirum: Nu Ius de ligiis domini nos iri Regis quibusdaκ certis. de causis ipsum dominum nostrum Re- lgem specialiter moνentibus ex nunc in unum annum prox e jam venturum ad parita infularci Regnorum Dania ct Nomegia, σ pra
feraim versm Infulam de Blande , piscandi causi seu alia accedere prafumat, in praejud
eivim Regis Regnorum praedictorum , aliter qMam antiquitus consueνerat, . Ubi ea verba
177쪽
regh istius Edicti : in prajudicium Regis regnorum praedictorum, & illa: aliter quam antiquitu consueverat, hoc ipsum satis ostendunt, nimirum absque peculari NorWegiae egum indultu inhibitas eas insulas exteris semper fuisse, & aditas non nisi ab indigenis incolisque Norwegiae aut Daniae. Et quia non exprimi a Seldeno, sed reticeri superioris Edicti Regij seram anni reperiam , & modb ei Henrictim V, mod6VI Anglorum Regem nominari, adscribam ex historia nostri Danici , quae inter Ericum, qui Pomeranus est dictus, Daniae, &Henricum sextum Angliae Regem, sub annum Christi x 3 1 ,hac super re acta pactaque fuere. sunt enim eju1modi et Advenere per idem fere tempus honorifice sistatum Erici- Henrici sexti Anglorum Aegis legatiGuhelmu/Sprenius iurisconsulti .s fohannes Vermerebus, Eques. His tu mandatis Henricus dederat, ut cum Erico Dan a,
Sueciae ct Norvagorum Rege, absoluta pol Itate, suo reguorumque suorum ac sebditorum
nomine agerent, niaque ad pacem, conco diam mutuaque commercia, qua antiquitus
simperque inter utrosque fuissent, pertinentiaconi tituerent; se ea cuncta sedulo exequmturum. Habebant 2 ecialia quadam mέndata de damnis, qua, ut referebant, Norpagi
178쪽
x o D Isc UsSIONUM quibusdam ex Anglicis negotiatoribus intuli sent. His ut quam primum satisferor, pete bant. Rex istis acceytis amice rescripsit, gramtias primo se glorum regi agens Pro insigni,
qua se invisere dignatus fuerat legatione 9nde placere sibι signisecabat,pacis fidium ac vetem ras amicitia, qua Regia semper Anglorum Panorumque familia ac populi coniunm μ-
crant, memoriam. Eamque per Reginae Philippae conjugis suae felicis memoria illustres nuptias ad se usque continuatam. De damnis vero quibus affecissesti Norvagi Anglos ita
referebat, se , cum in eo essa, ut, convocatis
regni sivi Nomagici senatoribus, causa ea propius insficeretur, allatum sibi, ex iisdem senatoribus tres tantum moniam accusisse, ceteros qui una erant ablegati, in mari ab Anglis captos retentosque. Eos autem, qui prae
sentes essent, audιlis Anglorum postulatis, reposuise vicissim ac gravιter questos,quod Angli stiis navibus commercusque frequentarent Nor Pagia insulas Isilandiam, cyroentandiam, Feroam, Hellandiam, OrcadesAliasque, ipsis
omnibusque exieris adiri se per vetitas, exceptis Tergis , publico Regni emporio ac rerum ea in omnium , quad boreas producit , communi foro acstaputii. Hoc autem factitatum nupsis contra fas ct aequum cum ingenti incolarum detramenιo jam annos circiter viginti. . Nec
179쪽
HisTORICARUM L I B. I. I INec illud modo , sed ct portus sapenumero rwegia hostiliter ingressos, ferro flammsis municipia vasta', naves diripuisse ipsosque naucleros profando mersisse: Gseque speciatim
annotatum quid in Hallegoiandia 2 Finde- marchia , quid iis navibus , quae Bergis Nor- vagorum Uandiam quotannis petunt, ct iis quoque, quae Hetlandiam , Orcades aliasquesn vicino insulas adeunt, per annos illos viginti damni dederint: Or nomina tiam non eorum
modo, qui detrimentum essent passi,sed eorum quoque, qui intulissent, scripto pro Parte consignata haberi. Et deinde post pauca ad annum inse
convenerunt Henrici Anglorum es Erici Da norum regis nomine , Robertis Schiabrochiuriques, ct Wilhelmus Dranius juris utra g. consultus , 'ohannes episcopus is Uchildensis, Thomas Sirmensiliensis , L noldus Clemens confirmatus Bergensis, Axillus Petri, Arvidus Sturo chilius Broc Equit G, ad componenda, qua inier utrosque reges,eorumque subditos inciderant controversa. Estque super iis utrimque, modo ct Regibus ita videretur, tutum in hunc fere modum : Primo, quod ad iniuriam contumeliamque , qua affecti esseu regia majesstis consiliarir Anduomus episco-
180쪽
D is C UssIONUM pustiretur, ct sibi ut damnum praeuaretur, co 'aditus e fit rex Christianus in freto Oresiunda manum injicere tribus aut quatuor Anglorum navibus, Londino ac Brinoa pro sellis: Hisque ac bonis earum disserantis, sibi ac conjugi prasit dis fui,ceterasque satis fieri curiavit-Interea da .ris ad regem Eduardum codicissis, causam ct occasionem retentarum a si navium amice ac
tempori perscripsit; te flua' aliorum falsa re-
catusfi e It eum ChriImanus rex,cum ejus jusse' ac voluntate certo sciret nihil ejusmodi pa tratum, vellet subditos suos, quisceleris rei essent, dignis poenis afficere; ct adjurare ut damna ab ip s data resarcirehtur; quo omnia integra , ct amicitia praesertim inter ipsos sartareιta maneret. Similiter oe literas miser ad Anglia emporia celebriora, mercatorum singulos ommonens, caverent suas in naves vel Londi- ωensium vel Aristoen tam bona Uumere, sub poena amissionis tam bonoru eorundem, quam navium. Hinc varia simultates naia. quippo substetitabat rex Eduatam urbes Prutenicas asVandalorum , quasi regem θ Christianum . incitassent ad retentionem Anglicarum navium : Et ideo eomum quoque navibus fortunisque injicere manum suis in portubud instituιt. auod continuo ad Eduariam datis literis e cusavit rex Chri tianus,orant atque obsecrans,