장음표시 사용
161쪽
HIs TORI CARO T. I 23 quorum octo mistium cederet Scotia Regi re gni sui Nor vesici mylam Hellandiam , ea lege, ut eam cum proventibin omnibus scotus non aliter atque Orcades eousque sibi retin ret , donec eam, redditis o Io illis aureorum millibus, Rex 6hristιanus, vel ejus haeredes r dimerent. Inde in Scotiam , adulto jam ver Danica elasis reginam deduxit, cto.
Hac eidem e re exstant quoque Johannis Ferrerit, Pedemoniam quidem,sed cui supellex historica ab Henrico Saininclair, episcopo ROsiensi, ex archivis Scotiae subministrata est, ista verba : In mari praeterea Deucalidonio, ad Orcium ct bor am, sunt Orcadum infula proxime ad litim
Scoticum , numero 28. hodie tantum habia tata; atque supra Orcades ad centum miltiaria ct amplius Nornpegiam versus reperiuntur Schetiandia numero 38, qua hodie ab hominibus incoluntur 9 scotia Regi parent; de quibus magna fuit pHoribus seculis inter Scoros re Danos contentio, possessore tamen Zano. Has omnes c Iristiemus Danorum Rex, novi matrimonii gratia , facobo Scotorum Regi, cum
nom/m quinquaginta miltia florenorum Rhenensium nondum dissolutorum , Regi Scoto vel
succus Vibus ejus persolνant. Sic enim nos ips
162쪽
. a 24 DIs C UsSIONUM ridimus ct legimus in UMatrimonii domina I argareta, Panorum regis filiae, tabulis nu-priatibus cum 'acobo eius nominis tertis Scotorum Rege confediii ct utriusque Regni sigillis decenter consignatis, anno domini a 468.
Quae omnia perspicue satis indicant, quousque & quibus legibus harum insularum cessio celebrata iis diebus d. Dano erit; ut mirari subeat, Selaenum, qui proxime suis verbis verba ista Johannis Fer. rerit, a nostris,quae jam quoq; adduXimus, non admodum dissentientia, uac eadem de re subjicit, adeo ab eo, & quae ille adfert, recedere. Sed video quid responsurus Sel denus sit, sequi scilicet se Ferrerit ejusdem relationem ac verba , quae & proxime ipsemet posuit expressitque, illa scilicet: Po- stea vero cum domina Margareta Regina peperisseisilium smum primogenitum Iacobum, Scotia principem ι Rex Danus foecunditatis βι-lia sua congratulaturus in perpetuum rehunctavii juri o de infulis maris Deucabdonici nempe Orcadibus, Hellandiis ct aliis, quas sub h'potheea in matrimonio siliae Regi Scotia cum ea tradiderat. Ita quidem, quem dixi, Ferrerius in eo,quod Hectori Boetio supplementum adjecit; Et sequitur eum diactisque ejus oppido se obsequentem Sel denus praebo t. Quod ab eo tamen factum
163쪽
hic noluissem : cum ejus in Actis Danicis nihil memoratum reperiam e & ipse Ferrerius Renunciationis ejusmodi tabulasse, ut priores, vidisse neget, sed in archi- . vis regni Scotici asservari asserat, idque se auditione percepisse. Verba enim ejus Lbidem it, habent: Hujus renuntiationis tabulis in archibis Scotorum principum Uer ri audio. Qu1m igitur minus probatio ea firma sit,hinc liqueat. quam vis interea tale quid factum, aut fieri potuisse haud magnopere negaverim;& esse fortasse domestica acta, quae me lateant, facile concesserim
Explicatur Taciti locus de vasto boreae mari. Albericus Gentilis, qui Tacitum prose advocat, ex Tacito obi-
Post haec, Capitu Libri secundi,quod est
apud Sel denum omnium ultimum, tri- gessimo nimirum secundo, haud sibi SeId nus ait, post Scoticum mare , etiam illud mare,quod in septentrionem latissime pamditur, Frisiandiam , Istandiam alias item insulas
164쪽
E 26 DIs C UssIONUM . insulas, Dani Norwegrque imperio subiectas alluens, praetereundum: idque ἐb causam,quq apud eundem exprimitur Rusmodi t Nam i sunt ipsiusmet verba) etiam Ohoe Britanno tribuerunt aliqui. Albericus Gentilis ad illud Taciti. in mita inricolae et Britanniet septentrion alia,nullis contra te iis, vasto atque aperto mari pulsantur: m- des, inquit, quam protendatur Regis gna Brimnniae imperium longe in e meridiem , Septentrionem ct occasum : t e si quidquid fere maris Britannis etiam in aperιo oceano ullibi objaceret, Regis magna Brita ' nia ditioni pareret. Hucusque Sehlenus, sta-- tuens cum ιlberico illo Gentili, metatore parum aequo & sine aedilium suffragiis
constituto, omnia maria tam in boream , qtam meridiem, aut occasum Britanniam
latissimh cingentia, ad obsequium unius Britanniae pertinuisse olim hodieque pertinere; idq; ex verbis Taciti. uuae tamen si re ne accipiantur , nihil aliud volunt, quam Britanniae littus a parte boreali vastissimo mari, quod verissimum est , allui. Alias Tacitus, quod & ostensum superius, suum cuique tribuendum non ignorans, Mare,quod Meridie Britanniet adversum
In viti A. est, Galiscum accurate nominauit. Et Ρlis iς. . . nius , quod suo quoque loco jam modo est dictum s
165쪽
dictum, E Normegia navigari in Thulen , quet hodie Isiandia dicitur,solitum me is rat .h Norwegia inquam non Britannia, ut facile hinc pateat, quam rem vastum hoc mare ad solam referri Britanniam debeat ;aut asseri mare, quod eidem Britanniae est meridionale, Britannici tantum esse dominij; cum Gallicum ibi Mare, quod jam est
CAPUT XXI. 1.3 aris borei ae Blandia circumflui usurpationem penes Reges semper Normegiae fuisse. Danim Normegiaeque Regum E-rfer S Iohannis I. diplomata hanc in rem posita propa que expensa. aliaque eodem spectantia.
Mox clarissimus idem Seldenus,eodem trigesimo secundo Capite libri jam
dicti posterioris,propius ac dens ad Mare,quod Istandicum vocamus,id Dania Reges, qua NormPa Reges sunt, ex jure, si non male obsedunt, iusto, it, habet ejus verba vindicare sibi,ait. Imo ex jure vere vetusto; nec id, ut tecum Seldene loquar, mala ob tendere Daniae Reges, ostendunt, praeter alia,
166쪽
xagD Is CV s SIGNUM alia, quae ex Plinio attulimus , qui navigatum in Thulen sive Isiandiam e Norwegia vetustissimus jam seculis refert. Tum dc ostendunt verba , quae ipsemet cita S CXOratione legatorum Erici Daniae & Nor-wegiae Regis ad Henricum quintum Angi i qRegem, habita anno i s 3. Sed ea verba ex eorum oratione priusquam pono , notandum, male a te, ex schedis tuis vetustis Bibliothecae Cottonianae, annum ibi adscribi 1 3 3, cum eo temporς nullus Ericus Danorum Rex fuerit, sed Christianus .eae stemmate domus Oldenburgicae Daniae ac Norwegiae Regum primus. Interim Ericum h1c intelligendum, & aliquot de calculo illo demendos annos clarum sit, praesertim cum istam controversiam sub eo agitatam ex historia Danica ad ann. i 3x
pateat; Et ipse, eadem hac pagina ac Capite , faedus inter Angliae Regem & hunc
Ericum citans, annum ponas 1 32. Jam verba Erici, aut legatorum ejus, quae laudas, haec sunti: Invicti sime Rex Anglia, sire dignemini, quod gratiosissimus dominus noster Rex Normegia es c. prafatus habet infulis aliquo videlicet Lundiam , , ferola Ivletiandi i cr alias plures ad regnum suum Nomegia pertinentes, ad quaae nulli ab antiquo silebant accedere de terris alienis ex qui-
167쪽
buscunque causis sive piscandisive mercandia
indi.sub poena vitae ct membrorum; non magis homines regni Nomegia, quam aliorum terrarumo , praeter stetialem licentiam regia Qua satis. nec de aliquo alio loco posit obtentam licentiam exire licebat, quam de civitate Bergensi, nec redire ad eundem locum cesse sante inevitabili necessitate ubi eas custumas ct alia jura ad regsum si cum exsolvere oportebat
1uxta antiquissimam regni Nomegia consuetudinem, sine aliqua hominum in contrarium
memoria penitus obserνatam. Quibus alia
continuo adjiciens , Christophori quoque
Danorum Regis diploma, aut e X eo eun-crem in sensum verba adducit: ut &faedus
jam ante inter Ericum Daniς & Henricum Angliae Reges ictum an . Christi i 32: inject, simul mentione sancitionisHenricisexti
Partamentariae,sua per annos aliquod ejusmodi itidem in Norrv egi gratiam, sunt verba Sel deni nterdictum obtinuit. Quae omnia licet ejusmodi sint, ut eo in mari easqus in insitalasRegum Daniae acNorwegiae dominium satis indicent, tamen addere continuo Sel-denus huncque in modum loqui insistitio deo ut frequentia sint diplomata , quibus a Regibus nostris ponea venia Istingam , Finmarchiam , alias Norm De ct Suecia Regis propincias adeundi Anglis indulgetur. Quaera I non
168쪽
r3Ο - DISCUSsI NUM non video,quomodo connecti aut quadrare superioribus possunt, praesertim iis,quibus in gratiam Norwegi Henricus Angliae Rex interdixisse suis dicitur, ne Isiandiam idque mare,nisi secundum leges , Nor e .go praescriptas, frequentarent, & id quoque interdicti per annos aliquot obtinuis in . se. Quod igitur sequitur et Sed ipsis lex, cujus vis ex ejusmodi indultis, pro Regis arbitrio relaxabatur, sub Henrici Ochiri initiis est antiquam. Et de eo tempore ioannes Major, quotannis inquit, ad Lundiam,ultra clirculum arcticum, Anglorum classis pro piscibus habendis proficiscitur: Id initicatius positum, nisi i timis, quae Majoris sunt verba, aliquatenus explicaretur.
Nam ea qualiscunq; fuerit in Isiandiam profectio,non aliter accipienda, quam Regum Daniae Normegiaeq; indultu perminia. Sic anno I 68, quae exercita ab Anglis item in eandem insulam & insulanos, sub Eduardo IV Angliae & Christiano I Resi- lbus , non tam negotiato quam vis ac vi Ientia, trucidato, qui erat inibi Daniae Regis profecto, ac multis eodem ludibriis affecto, eam quanta deinde mala exceperint ostenaent suo loco ad annum .im dictum rerum Danicarum res ac memoriae. ἡ Et ut gustum eorum aliquem praebeam, it, l' . habe:
169쪽
ΗIsTORICARUM LIB. 1. 13 Thabet in Rebus Christierni,quae in schedis
adhuc servatur, historia nostra :Erant quidem hoc tempore inter e talia ct Daniae Reges amica omnia ; idque demonis Bratum Anglorum praecipue Rex Eduardus IV. voluit, missa per hos dies ad regem Christianum muneri pratoria navi, ast abre exstru-
cita ornataque. Invenio interim controversiarum iliadem quandam uatam, ex contractu, quo cautum erat, ne quis nglorum sineDanorum regis peculiaripermissu Ipandiam suis navibus ac mercimoniis frequentareae; idque sub amisione bonorum s vita. Fueratque hoc Regium Flacitum,permittente Eduaedo rege, Londini publicatum. Angli nihilominus, ct in his Londinenses praefertim ac Bristoensis , hoc ipso anno 1 68, Illandiam adeunt, nescio non solum rege , sed praeflctum quoquc ejus piarmata impugnant ac trucidant, direpto ac diruto, quρd inhabitabat, regio praedio : Nec id modὸ,sed di foliatis inbuper incolis; eorumque aedificiis incensis, etiam praefecti cadaver inhumari prohibuerunt; eique intra navigii '-
os assumto varie ac barbarum in morem illu-
ferunt. cujus facinoris crimen, ubi praefecti conjux liberique ac ceteri, qui perpessi detrimentum opprobriumque fui sient, ad Regias aures deferri fecissent, petentes simul ut scelus
tam enorme, tamque 1nhumanum pro merito I a . punire-
170쪽
pustiretur, ct sibi ut damnum prae Inaretur, coe F rex Christianus in freto Ore da manum iniicere tribus aut quatuor Anglorum navibus, Londino ac Brinoa prosenlis Hisque ac bonis earum disera iis, sibi ac conjugi prasi dis fui,ceterasque satis fieri curiavit Interea datis ad regem Eduardum codicissis, causam ct occasionem retentarum a si navium amice acrempori perscripsit; te flua' aliorum falsa renuone aliud Eduardus animo concipera. PrecatusWest eum Chriktianus rex,cum ejus jussesu ac voluntate certo sciret nihil ejusmodi patratum, vellet subditos suos, qui sceleris rei essent, dignis poenis assicere; er adjurare ut damna ab isis data resarcirentur; quo omnia integra , ct amicitia praesertim inter ipso s sartateιta maneret. Similiter 2 literas misit ad Anglia emporia celebriora, mercatorum singuloscbmmonens, caverent suas in naves vel Londinensium vel Pristoensium bona a si umere, sub poena amissionis tam bonoru eorundem, quam navium. Hinc varia simultates nata. quiρρο sulpectabat rex Eduatam urbes Prut enicaN asVandalorum , quasi regem ἐν Christianum . incita sient ad retentionem Anglicarum navium : Et ideo eorum quoque navibus fortunisque injicere manum suis in portubm innituitas quod continuo ad Eduariam datis literis e cusavit rex Chri tianus,oran; atque obsecrans,