Dicaearchi Messenii quae supersunt composita, edita et illustrata a Maximiliano Fuhr

521쪽

ἔχων καὶ ασιν, ξγODν ἁκαγαρσίαν. Gallius, in versione secundum hanc quam allegavi explicationem exhibens eoeno oppletus, quum versus hypermetrus exstaret, a DGrός s. ID- τος voeabulum interpolatione hue prosectum et Jam sede movendum esse existimavit. Erebsius in lectionibus Diodoreis, πολις in versus sine expulso, κλειοτός pro χε'τος et In locum Αεχαιον vocabuli Πίσαια emendandum credidit, quam correctionem Osannus omnium maxime comprobavit. Butimannus, item πωλις ex eontextu moto, pro χυτος Moe-νους et pro λεγομένην vulgato λεγόμεναι, πωλεις voeabulonImirum mente subintelligendo, regeribendum esse extolimavit. Si autem quis tu eo ossenderetur, quod Corinthi statim partes . neque vero Megaria antea exponeretur, Buit-mani, is statui posse monuit, in sequentibus quae interierunt de Megaridis urbibus sermonem fuisse. Ceterum non solum Megaridis expositio, sed totius Peloponnesi descriptio, quae in prooemio accuratissime signifieata est, desideratur gentemporum injuria seu compilatoris negligentia qui iam opere suo fessus reIiqua deinde non exseeutus estius. IIo. τίς ε συ. Marxius hoceo τις post Murvadjectum sibi magnopere displicere animadvertens in ejus Iocum i πεστe fortasse rescribendum suspicatus est, quam eorrectionem sive similem, quum facillima sit, comprobare non dubitarem, nisi, id quod jam saepissime monui, eum miserrimo scriptore res nobis esseti Pro κω KDθζρα tamen, quae vulgata hujus loel lectio fuit, ex eodiee Palatino, ut IIudsonus memoriae prodidit, κατὰ Κυθηρα a Narxio in ipsisque te xiis a Gailio emendatum reetissime emo, dubitari non potest, quum particulae καί et κατά alias quoque inter se satis saepe confundantur, et fragm. proll. καὶ τὸν Εὐρισον, ubi non abuimile veri est καὶ κατὰ τὸν EDριπον vel κατὰ τὼν Ei ριπον eorrigendum esse, et praeterea Scylaeis periplus, quoeum aliis in Mocis maximum nostri fragmenti consensum animadvertimus, illam lectionem

plane confirmet πιθζρα νῆσος - κατὰ δε ταυτον ἔστιμήτη νῆσος. Μargius quanquam mutationem κώ particulae

522쪽

in κατά comprobat loco tamen non plenam ita medicinam allatam esse statuit et nonnulla de Cretae et Cythororum situ nostro loco excidisse auspicatur, de qua insuIa Serto

μενεικον πελαγος. Cujus conjecturae necessitatem equi dem non perspicio neque mente aSSequor quomodo But mannus jacturam descriptionum Atticae, Megaridis, Thessaliae et I elopolinest, si quidem a nostro compilatore revera metrice expositae suerunt, tam aegre ferre potueritius. III. περίκλυτος vulgata loci lectio est celebrata, insignis; pro qua quod in Casauboni aliquo codice exhib tum est περίκλυστος, undique circumsuxa, Marxius se re-Cepturum esse professus est, epitheton hoc Homerieum, nisi poeta noster ipse nequissimus e88et. s. II2. Hoc versu quum Oliin contra metrum et structuram exhibItum fuisset δυο καὶ πεντακοσιά που σχεδὰν Σταδίων neque non haec vulgata lectio rerum veritatem laederet, Meursius in Creta ita emendandum protulit δισχίλιά τε καὶ πεντακοσιά που σχεδον, qua correctione quanquam structura non restituitur, metro tamen succurgum satis est et aptissima rerum ratio ellicitur es. Scri. p. 2M.

κοσια vocabulo ut videtur Plane abjecto, correeturus suit duo καὶ quam numeralium vocabulorum inter se collocandorum rationem nemo comprobaveriti Graevius eadem fere ratione qua Meursius, τε tamen particula omissa, δισχιλια καὶ πεντακυοιά που σχεδον propo8uit, quam rationem Marxius et Gallius approbaverunt et hic praeterea τὀ μεγεθος non ad ambitum sed ad longitudinem insula reserendum esse recte adnotavit. Sed nihilominus illa Graevii emendatio non penitus sana exstitit, quum aut dicendum suisse appareat δισχίλια καὶ πεντακοσιά που οχεδων Στάδια aut ita proferendum δισχιλίων καὶ πεντακοσίων που σχεδυν Σταδίων, quam posteriorem corrigendi rationem Erebsius Iectu Diod. p. za protulit et Butimannus suffragio suo comprobavit. qua ratione etiamsi accurate Perspicio

523쪽

quomodo struetura restituatur, non tamen video, quomodo quis credere possiι versum metrice ita sanari. Ceterum

de Cretae mensura conserri potest Strabo X, p. N.

νων ' δισυλίων σταδίων κα τριακοσίων ' πλάτει δε οὐ

vs. III. Pro παλαιωτά τ', vulgata codicum lectione, quae eontra metrum quidem minime omnium peccat, ut Butimannus statuit, sed ob alias causas rejicienda est, ex

Casauboiit eodice Horachelius protulit πελαγιωτάτς, quod plurimi deinde editores, ut Gallius fueriense omnium

vero maxime in alto sita est , Buttmannus necnon Osannus collaudaverunti παλαιωτάτy quod ad hane formam per cis prolatam, ubi vel o omitti poterat, magnae offensioni est, Praeterea non intelligitur, quomodo hoc loco, ubi de Cretae situ sermo est, subito statim de insulae antiquitate et hist riea eelebritate, de qua in a verba fieri poterant In loco de Cretae coloniis et gentibus Graecis, disseratur. Holatenius autem παλαιωτάτd exhibuit, neque aliter Celidonio. Hudsonus, si παλαιωτάτο sive παλαιοτάτο retineretur, aequenti versu pro Urενῆ δε τελεως legi posse adnotavit Τιθονο τε Aιος. Ceterum Hoeachelius no edidit ἁπασων δε εστι πελαγι τάry, sed ἄπασα δε εστι πελαγιωτάrv. vs. II . G τεν v δε τελεως vulgata a Gallio, sicut ab omnibus retentioribus editoribus, recte reservata est, etiamsi Diuili oci by Coral

524쪽

partieula δέ ae deineepa quater non ter, ut Gallius dixit

hoc loco exeipit, eontra eodicis Palatini lectionem στεννοκαὶ τελεως, quae explicari plane nequit nisi ut καί ante τελεως in sensum rationis καὶ ταDrα, et quidem, aeeipi tur. Celidonio στενο de Creta non apte praedieari existimans quid emendatione v δε τελεως στενὴ, quam vertit,siangusta di confini h questa , lucri sibi laeerit, nescio. Creta autem angustissima esse etiam ab aliis seriptoribus relata est es. Strab. l. l. πλάτει δὲ οὐ κατὰ τω μεγεθος.

στενο δέ ' ODODσι δε κ. r. λ. Plin. IV, 12.r silatitudine nusquam quinquaginta J I. passuum exeedens. Pro ἀπομκως in codice Palatino, ut IIudsonus tradidit, άποικίαν

Prolatum est, quod minus aptum esse apparet. Pro ἐσχηκεν, quae omnium codicum et editionum ieetio est, Marxius ἔσr γκεν legendum esse eonjeeit, quod quanquam ita nimirum ut άποικίας genitivus statuatur isque cum τρια γένVconjungatur tolerari potest, nulla tamen adest necessitas, qua commoti a librorum auctoritate recedamus. In vulgata vero lectione τρια γεν17 Eλλυνων pro subjecto et ΓΠοικίας pro objecto accipiendum esse patet, neque aliter apud Gallium versum Iegitur: sein hac tria genera Graecorum habuerunt colonias. De tribus autem his gentibus, quae antiquiori tempore Cretam coloniis occupaverunt, lare eadem ut supra vidimus Scylax prodidit, eonvenitque ea de re inter alios quoque scriptores, sicut Strabonem quem conferas l. l. et Etymologiel Magni auctorem p. 696. τριχάμ

sive τύ, τε 'Aθ. sive τω τε 'A9., exhibitum est rore 'A - ναέων idque in versione ita redditum: siet tandem AihenienSium. επειτεν, sicut etiam εἶ εν, ionica ab initio fuit

525쪽

forma, inprimis apud Herodotum saepius obvia, et. I, IU, neque aliter apud eundem II, 52. legendum videtur: si enim ibi επει τε eul magis placeat, eonsiderare jubeo, quam Iongus et contortus sententiarum connexus Inde efficiatur.

vs. I 1s. In Φαλάσαρνα nomine hoe loco per Eceusativum prolato gerupulus inesse non debet: duplex enim ejus nominis forma fuisse apparet, altera, qua ex prima declinatione singulariter, altera, qua in secunda pluraliter sectebatur, quae posterior a ScFlaee quoque usurpatur. vs. ID. καὶ ἱερον quanquam ob verborum conoe tionem simplicissimum egse videtur hoc nomen ad MoDσαν referre, Gallio tamen sori se obsequendum est qui, quum templum Dictynnaeum ad Phalasarnam urbem non pertinuisse censeret, καὶ ιερον eodem modo quo Φαλάσαρνα

nomen praecedentibus in verbis eum ειναι cohaerere statuit. Ita autem si jungimus, non tam anagraphe discrepare apparebit a Strabone qui Dictynnae templum a Phalasarnis

plane separat neque a ScFIace, quem eundem confiteamurneeegse est, vulgari jungendi ratione probata, a nostro Ioeo differre.

vs. 122. De Dictynna dea, unde DIetynnaeum quod aDIete et Dictaeo aceurate discernendum est, inter alios Di dorus Siculus refert V, D. Βριτομαρτιν δὲ τPν προσαγορευομενPν Αίκτυνναν μυθολογουσι γενεσθαι ριεν ἐν

526쪽

του μεγίστου τῶν θεῶν ουσαν θυγατέρα ' Oύτε τιμ μυνδίκαEον προσάπτειν τοιαυτvν ἀσέβειαν, παραδεδομεν συμφωνιυς δικαίαν προαίρεσιν καὶ βίον ἐπαινουμενον

at, quanquam etiam alterius etymologiae clarὐ του ἀDευτικου δικτύου mentionem faciens. Pro Ἀγγαραίαν quae vulgata lectio est jam Meurglus, quem deinde Gallius secutus est, Ἀπτεραίαν restituendum esse rectissime intellexit, quod nomen apud Scylacem quoque cyro vulgato dνυα πτερεα v Ἀπτεραία χώρα θ a Gronouloeomprobatum est. Quod enim nostro et Seylaceo Ioeo Madixius legendum proposuit Ἀπτέραν et palaesgraphiee a vulgata longius recedit et contra metri rationem magnopere peccati CL Diod. Sic. V, P. MI. ed. Wesset. οἱ δ' Oυν

κατὰ τῆ , Mi τνρυ 'Dαιοι Λάκτυλοι παραδέδονται τήν

527쪽

Orcu κ. T. λ. Hesych. t. I, p. 501. Ἀπτερεος lis enim pro vulgato 'Aπταρευς legendum videtur . 6 claro

Apteraeus, nomine Oroesus, memoratur a Plutareho Pyrrh. cap. 30. τα I2 . Pro vulgato αλλαε δ' Marxlus eumque secutus Butimannus ediderunt ἄλλαι τ' ε/σὶν. De re es.

φενέμοντο. vs. 125. ἐργῶδες. Idem vocabulum, ex DIeaearehlfortasse aliquo Ioeo, certe non ex hoe nostro, Cicero in usum vocavit ep. ad Att. XV. Iste Mest illud quidem εργῶδες, sed Γνεκτον ete. vs. Im. Cretae insulae nuvii, qui hoc loco recensentur, ab aliis seriptoribus vel plano non vel rarissime memorati sunt, ita ut nomina partim corrupta versusque singulos admodum eonturbatos esse eum Marxio et Buttmanno statuere liceat aut auctorem operis ipsum credere possimus his In rebus summa negligentia usum fuisse. messapolim Holstentus eum Ptolemael Massalia collocavit, Marxius eum ScFIacis Messapo; idem montem Dieten apud Strabonem et

maeum memorari adnotavit.

τη. 12S. Pro Ἀμφιμέλαν, erius Ioeo in eodice Ρa- Iatino, ut Hoeschelius retulit, Ἀμτιμέλο reperitur, Berkelius ad Steph. Bya. Ἀεις μαλαν idemque pro Μεσσάπολιν deinde ασσύ που restituendum esse conjecit. Gallius Amphimelam nostri Ioel eundem cum Amphimatrio Stadiasint existimavit g. 328 sq. Earo G ς ηἰνωος εις Ἀμφιμάτοιον

528쪽

eas, quarum commentarium anagraphen fuisse statuunt, reserendum esse credidit.

τη. 13I sq. Vulgata Ieetio Og σας εν ED Ioἰs compluribus editoribus magnae offensioni fuit, quod neque erediderunt εν Gβοια, eadem ratione qua ἐν Mαραθωνι sive ἔν cum alio quovisrurbis nomine Junetum, in eundem gen-gum eum προς sive ἐπ' Εὐβοίs diei potuisse neque intellexerunt quomodo haee verba apte Re haberent post prae-eedentia κειμένας υπερ Γεραίστου. Holstenius επ' Εὐβοία exhibuit et Hudsonus, Eodo i scribendum esse conjecit in eandemque rationem in versione apud Gallium redditum est: -ad meridiem Euboeae altas. Butimannus quum in edi

dio sustulit ita conjiciendor ὐπερ Γεραίστου προς γε τῆν μεσζειβρίαν Οἴσος ἐν πιβοί . Apud scriptorem melioris

aliquanto notae, quam noster sese praestitit, equidem qnoque de conjeetura eogitarem, sed quum nobis cum pessimo auctore res sit, hunc locum integrum relinquerem, etiamst non apiam ullo modo admitteret explieationem. At possumus eum Gailio ἐν Et βοέα in eundem gensiam eum ἐντυς αβοίας, ita ut anagraphes auctor terminum quem Creta- dum situs non excederet significaturus fuerit, interpretari collatis eum eodem doctissimo viro us. 50 vi σορ Κεφαλλήνων δ' ἐν αDrῶ κείαεναρ. Scyl. p. 316 παράπλους

ἐστιν ἐν κοι πεν neque non fortasse p. 292 ed. Gall. κα

τάκ' pertinet.. Geraestum autem in meridionali Euboeae

529쪽

επίπλουν.

vs. Iaa. Cum re hoc loco prodita fero convenit Strab.

I. VII. p. 323 a Gailio allegatus Γetro δὲ Σουνίου μέχοι

Πελοποννήσου τὼ Μυρτνον πελαγος. ετι ut apud posterioris aetatis scriptores gaepissime et e. e. Theophr. Char. 2 idem quod τουτοtς sive προσετι significativs. 134 sq. τῆς 'Arrικθς χωρας μετεχουσας παντελῶς, quae verba a veteri interprete quem Hudsonum suisse Gallius suspicatur ) salsissime ita verga suerunt: Momnia eum Attica regione communia habentea , Maratus se non peultus littelligere consessus est Scylacemque attulit de Cret dibus ea ratione haecce exponentem κατα δε τὸ ν Ἀττικν νεέσι νθοοι αἱ Κυκλάδες. Gailius illam dieendi rationem

inde repetiit, quod plurimi veterum insulas prope a eontinenti sitas pro parte ipsius continentis considerare soliti fuissent. Similiter Butimannus qui illorum verborum alium senRum esRE non posse statuit quam huncce: Mingulas Cyelades etiam ad ipsam Atticam attinere Solinumque ali gavlt simili modo proferentem: simultae quidem insulae objacent Atticao eontinenti, sed suburbanae sere sunt, Salamis, Sunium, Ceos etc. Pro lectione olim vulgata Σουνιον Πῆσος, quam IIolstentus quoque protulit, Vossius ad

Scyl. l. I. ΣουνiOD νῆσος, ita ut genitivna Σουνίου a praecedenti εγγυς penderet, emendaudum esse censuit. Quem Gallius in textis exhibendis secutus est verbaque εγγυς Σουνίου Dποκε rαι reddidit r Sunio proxima jacet. Buu- marinus quum Sunium iustilam, quam Solinua l. l. recensuit, nostro Ioeo significatam non esse sibi persuasisset et praeterea πρώrv cum τετραπολις arctissime idque salsissime oonjunxisset et etiam ex verhis εχεrat RPθνος germonem Diuiligod by Corale

530쪽

non de Sunio antea, sed de Cea fuisse esseeisset, nostrum locum ita emendandum esse suspicatus est: νῆσος λέως πρωr 7, τετράπολις, Σουνίου 'φγῖς DITOκεerae καὶ λ ειον, ἔχεται Κυθνος. Ceterum Ceos etiam a Strabone memorata est τε rραποι ἐς fuisse es. X, 486: Λέως de τετρύ

Ιοὐλχα. va. 136. ea εται KDθνος κ. r. λ. quae verba, sicut proxime sequentia, Gallius nihil nisi metricam Ioel Serlaeel expositionem eεge adnotavit. vs. 137. Seriplius, ut Holsienius hunc ad locum animadvertit, a Stephano Braantivo inter Sporades insulas relata e8t. va. IM. quod Cimolus insula, quae ex eodicum Ieetione καὶ πιμωλος εχομεν γ h. l. recengita est, primum hoc versu in Cycladum numero et paulo post us. In inter Sporadea allegatur, jam Holstentus magnopere offensus est. Quam scriptoris apertam repugnantiam considerans Narxius quum inter Cyelades Paron desideraret eamque inter Siphnum et Delum sitam esse nosset ac praeterea Sca laeem Paro insulae duos portus assignantem Σίννος, Παοως ιιιενας ἔχουσα δυο) contulisset, nostrum versum ita emendandum esse suspicatus est επειτα Σίφνος καi ΠΩρος eχομεν ρ, quam rationem, etiamsi metrum eorrumperet, in anagr. 3phestamen auetore non elegantissimo Gallius quoque tolerari posse eensuit. De re a Marxio animadversa plane consentiens Κrebsius Iecit. Diod. , ut metricae simul sanitati consuleret, hanc conjecturam, quam Butimannus deinde cominprobavit, in medium protulit: είreν Σεριπος καὶ λιμ ν καὶ πολις, επειτα Σίφνος καί Πάρος εχομἐνζ. Equidem quid

de hoc Ioeo censeam in dissertatione de anagraphe universa exposui. Diuiti by Cooste

라틴어 텍스트