Dicaearchi Messenii quae supersunt composita, edita et illustrata a Maximiliano Fuhr

491쪽

va. M. De Homols et quae ad finem fragmenti prosaici adnotavi. τη. 35. Quod ad hane eontroversiam de Magnesia Graeeiae adserihenda aut inde separanda attinet, de qua eonferas si libuerit Τεκebnck. ad Pomp. Mel. III, 2., p. 192 sq.,

auctorem anagraphes negligentissime et tam obseure disseruisse jam supra adnotavi, ut ipsius sententia non perspi- elatur. Si antem Butimannus posterioris aetatis scriptorem de ea lite verba non lacturum fuI8se exiουtimat, qnoniam Romanorum tempore Μηgnesia pro parte Thessaliae itaque etiam Graeciae considerata fuerit, hocce argumentum pro Dicaearcho utpote anagraphes auctore non magni m menti est: eompilator enim noster Pam quaestionem ex antiquiori opere repetiisse cogitandus est. Ceterum Seb lax Magnesiam Graeciae ineludere videtur: ea enim provincia de

492쪽

- 481 - ἐφοβήθοσαν μν κώ ἐπὶ σφας 5 στρατος και

παρασκευῆ ἴσαν. vs. M. ἁγνοεῖν h. l. intrangitive pro rerando usur patum est, fleui in fine quoque progalel fragmenti et nonnullis, quos Buti mannus allegavit, locis Polyhlanis. vs. 37. Pro ἀποχωρίσαντα apud Holstentum aperto villo iaποχωρήσαντα exhibitum est. va. M Latine versus este sequi lii literis maxime student excellere. In φιλωHαθεσι Buit mannus, ut jam supra mentionem feci, vitium latere ejusque loco, at versus Pateretur, φιλομαθίας sive ἁλ37θείας legi posse censuit. va. D. τριων οδὸς ε σθ' via ερῶν. Nondum ulla mihi innotuit causa, ob quam Gallio hanc aliasque apud nostrum scriptorem distantias dierum itinere indieatas ex Herodotea potissimum eomputatione, qua unius diei iter stadia prope ducenta efficit, considerandas esse censenti

assentiar.

vs. 42. Quum vulgata fuisset 'Arar θ Ov, editorum alli Casaubono praeeunte ρ α χθον, quae usitatior ejus nominia sorma est, es. Strab. VII, I. l. υπερκειται δὲ αὐτήτου μυχου μικρον, T ἄλγου του κυφέλου κrισμα παραρ-

Mannert. Geogr. VII, 664, alii, ut Zosimades, Marxlus et Buttmannus, Ἀρατθον, qualis nominis eonformatio luduobus qusque eo dieibus Gemist. Plethonis Excerpti. Strab.es. Bredov. epp. Par p. 94 loeum habet, exhibuerunt. Vel tertia forma υραιθος, ut Taetam quidem ad Lycophr.

Cass. v. 409 testatur, a Lycophrone et Callimaelio in usum vocata fuit. In Stephani editione hic versus eatalecticus prolatus est in ἐξιοντα vocabulo desinens, quam lacunam Casaubonus pronomine N quod ad Arachthum reserendum esset adjiciendo explere conatus est. IIolstentus, Zosimades, Gailius et But annus καί post εξιον rα addiderunt idque, quanquam Marxius parum referre dixit utrum H an καί seriberetur, mea quidem sententia rectius, quum mons fiuvio

493쪽

alacere non bene tradi et hiatus In verbis εξιοντα, νquam pessime se habere videatur.

va. 43. Quam post iερδε aliquando addiderant viri doetivoeulam δε versus ut videtur in melius tonsormandi causa neque tamen cum gensus integritate satis congruam, Steph

nua non protullt et Butimarinum, quum in editione posui set, in Iahnii deinde ephemeridibus merito abegisse video. Idem autem vir doelissimus Marxium non resutavit saerum qui hie eommemoratus est in Ambracia regione montem ad Strahonis verba in Νleopolis deseriptione l. VII, p. 321. εν οὐ Dπεοκειμεν se του αλσους ἱερεν λοφν rectissime reserentem. Ut enim Buttmanno eoncedo Ambraciam ipsam non eandem eum posteriori Nicopoli urbem fuisse et ine Ias tantummodo Ambraciae ab Augusto Nicopolin transposltos fuisse statuenti, ita Nieopol Is, quanquam ad mare IonN cum alta, Ambraciae antiquae vicina exstitit et ad προσεστιν non, ut Butimantius PutaVit, dativus Ἀραχθέν, sed, si quis, dativus xv mente adjiciendus est. quae quum lia sint, lam perspicuum est, quid de his Ru limanni verbia

ludicandum alte Aeeterum apud alium scriptorem saerum montem ad Ambraciam memoratum non invento.

va. 45. Ορε irαι, quod in Stephani editione et apud Holatentum quoque habetur, a Casaubono in 'Ορ εσται

commutatum itaque a recentioribus Marxio, Gallio et But, manno recte prolatum egL De Orestarum gente Strabo

λοχοι κω - Ορέσται - λεγεται de τvν υρεστιαδα κατασχεῖν ποτε υρεστvς, φευγων τον μἴτρος φονον καὶ καταλιπεῖν ἐπωνυμον εαυτου τὴν χώραν, κτίσαe δὲ καὶ πολιν, καλεωθαι δ' αυrὴν Ἀργος υρεσεικον, quum, Stephano contra Byzantino teste, Theagenes Rheginus, ut veri simile est) auctor ait Orestem quum insania liberat esset prae pudore fugientem eum Hermione in hane regi nem venisse, filiumque Orestem genui age, quo imperante Orestae appellati fuerint incolae. Liui est, eum Gallio et Bui anno hoa Ioeo animadvertendum esse judico, quod

Diuilig

494쪽

tota ea regione, in qua etiam nonnulli barbari populi eonsederant a Strabone I. VII, p. 321 sqq. reeensiti, anagraphea auctor Graecas tantummodo gerites commemorat, sed ideo non crediderim eam deseriptionem ex antiquissimo sonte repetitam Egge.

vs. m. qui hoc versu, de cujus pessimo habitu alibi a me disputatum est et de cujus lectione id unum nunc addere libet quod pro ἐνταυθα, vulgata scriptura, Vulcanius εντευθεν proposuit, commemorati sunt Amphilochi a Ser- laee, Ephoro apud Strabonem, Plinio et Stephano in ipsa

Aearnania collocantur e . Etiam Thucydidem II, M. eausas exponentem, quibus moti Amphilochi, quos ceteroqti in pro singulari gente considerat, quorumque regionem Amphi- Ioel, iam nuncupat, Acarnanibus sese dederint. Apud Scymnum autem Chium us. 4M aqq., aeque atque apud nostrum, primum Ambracia, deinde Argos Amphilochictim et denique Aearnania recensetur, de Argo vero Amphilochico haeeeedisseruntur: eli' 'Aiac ιλοχικων λεγομενων. τουτο

495쪽

κον πλοσίον Ἀκαρνάνων κατεμκζσεν cf. etiam Tasehuck. ad Pomp. Μel. II, c. d. g. 10. p. 335. Hodiernum hujus urbis nuctibus fere obrutae nomen a Pouquevillo Voyag. en Urhoe t. II, p. 106. Philoeastron esse resertur. a. o. Vulgata hujus Ioel lectio μετα τουτους, quamvis contra metrum gravi8sime peccet, apud nostrum tamen scriptorem retinenda esse mihi videtur. Editores alii aliter corrigendo tentaverunti Plurimi, quorum etiam Buttmannna in editione quidem sua fuit, τους δ' rescribendum Censuerunt idque Gallius quoque, quanquam τουσδ' fortasse emendandum egge suspicatus, comprobavit. In Iahnii autem ephemeridd. l. I. Buti manὰus μετὰ ταυτ' restituendum credidit. Pro vulgata denique Ieetione πολεις Vulcanius, distinguendi nota eommntata, 'Aκαρνάνων πολερς exhibuit, quam rationem equidem non vereor ne quis collaudet. va. M. Lleet Dieaearehi aetate Stra tua neque vero Leueaa Aearnaniae caput exstiterit, noster tamen scriptor,geu ea in Te negligentior fuit seu ex opere antiquiora i Disiligod by Corale

496쪽

primis tempora respletente excerpsit, Leueadem solam eominmemorat multis de causis magis memorabilem. Ceterum obsequentem versum Gallius Leueadem eo tempore, erius an graphes auctor rationem habuerit, peninsulam fuisse recussime statuit, non insulam, qualis in perIplo qui nobis superegi Serlaceo designata est. Leueadem autem, quam Home-Tieo tempore teum terra continenti aretissime eohaesisse Constat, arte, non per aliquem terrae motum inde separ iam fuisse, qua de re es. etiam Dod ell. lilnn. edit. a Stek

gula et vadoso freto, quod persos um manu est, ab Aea nania divisa, tum paeninsula erat, occidentis regione Eretia faucibus cohaerens Aearnaniae. Apud alium denique geographum merito eum Butimanno miraremur quod tempIl Apollinis in Leucadia promontorio celeberrimi mentio praetermissa est.

vs. 50 sqq. quod nostro loco Insulae Cephallenteae, quae Same, Zacynthus, Dulichium atque Ithaea fuerunt, communi

497쪽

ea appellatione commemoratae sunt, ex antiquiori sine dubio aetate repetitum est, quum posteriori, sicut Herodoti, Thucydidis et Xenophontis, ea cognominatio non jam locum habsisse videatur. Singulari autem Cephalleniae nomine etiam posseriori tempore Same s. Samos secundum Strabonem quidem lusignita fuit, ita ut, si qnis eo offenderetur quod apud nostrum ex insularum Cephallenum numero Ithaca sola digerie memoratnr, nostro versu non dimeilla foret emendatio νῆσος ΚεφαλI'νων δ' εν αὐτῶ κειμεν ν cf. Strab.

ευον καὶ Πν ριτον εινοσίφDHOν κ.cλ. εν αυτεμ, quod cum κείειενal tunc tum in versione apud GaIlium lia translatum est intus ex illo sitae sunt, secundum Gallii gententiam non significat in sinu ipso, sed citra sinNm, isque vir doetua ad hunc usum particulae iv ciam εντος idem valentem Thucy

μενPς υ πο rων 'Aθννναίων κ. r. λ. qualem εν praepositionis usum latiorem qnanqtiam non dubito quin etiam pluribus seriptorum exemplis comprobare possimus, nescio tamen utrum hoc quoque loco statuere an vulgari modo .interpretantes, si quod Inde vitium efficiatur, scriptoris nostri in- euriae adseribere debeamus. ΙΘάκηδε Casau bonus recti

Elme emendavit, quum ante eum omnino contra sensus et

ex parte etiam contra metri rationem exhibitum fuisset 'Dάκν' σταδόων δέ κ. T. λ. σταδιων Oγδον κοντα si per se solum speetamus, dubitare possumus num hune genitivum pro genitivo numeri ad 'Iθὰκ' nomen apposito habeamus an eum σrεννῆ adjectivo an denique eum Dipoς δ' εχουσα conjiingamus. Sed plurimi interpretes, quorum

iam priueeps fuit Stephanus, στενῆ per se solum conside-

498쪽

randum emo reete Intellexerunt: alioquin enim non tam στενῆ, quam μακρά potius, ex vulgata saltem dicendi e ilone, proferendum fuisset. υφος δ' ἔχουσα autem remoliorem habet pedem, inprimis partieula δε interposita, et talis praeterea. qualia eo modo proderetur, altitudo perquam mira exstaret. Restat igitur, ut ad 'DΔv appositum eum genitivum numeri genitivum habeamus; sed inquirendum adhue est utrum de sola ejus insulae longitudine an de omni ejus ambitu intelligendnm sit. De ambitu recte intem pretatus esse videtur Gallius, Strabone allato teste X, p. 455κι κλος δε τjς 'Dάχννς εστὶν et ς ίγδοήκοντα σrαδίων, neque aliter Butimannus Cresium Hellad. II, 2, p. 374 M-

legatis. Palmerius autem anagraphes auctorem de insulaetantummodo longitudine cogitasse statuit, Strabonem vero aut nostrum falso intellexisse aut apud eum Ioeo Iaudqto Pro κυκ ς vulgata μῆκος rescribendum esse eensuiti Sed quanquam praeterea DodHellus Itinerr. I, p. M. ambitum Ithacae multo ampliorem suisse adnotat qnam qualem Strabo definierit eamque in rem Plinii quoque testimonium viginti millia passuum indieantis affert, nostram tamen explicati - nem Strabonis inprimis quem suam notitiam nostro ex Ioeo repetiisse mihi nondum persuadeo anctoritate teneo et, si noster ea in re revera peccasset, nihil miri, qua quidem

incuria est, equidem conspicerem. Neque tamen Praeter- ,

eundus plane est Artemidorus longitudinem Ithaeae oetoginta quinque stadiorum esse apud PorphFr. de antr. Nymph. P. II reserens, quem locum respiciens Maiinertus nostrum poetam, cujus verba itidem de longitudine explicat . metri Causa quinqne stadia omisisse statuit. Sed ut tribus his Ioeia de longitudine eogitaremus, illud eonjici non foret necesse, quum in talibus computationibus rotundi numeriaeeuratioribus saepissime praeserantur et Strabo ipse satis eaute non Oγδω χων rα Orαδ υν, sed Uς Oγδοἴκοντα σταδίων diuat cf. TEschueli. ad Mel. Exeget. not. II, p. 722. στενς, quanquam, idque inprimis ex Graeeo eogitandi modo, non plane necessarium fuit, perspicuitatis tamen causa Diuili od by Cooste

499쪽

eommatibus a ceteris distinxi, quum Casaubonus haec omnia usque ad εχομένy sine ulla interpunctione exhibuissetio φος εχουσα idem quod valere crediderim neque h. l. censuerim in eundem cum δρος sensum inter pretandum ad ipsum liliacae montem, veluti Neium, et Hom. Od. α, 186 vel adeo, quum hie in terra continenti e contrario stia statuendus sit, ad Neritum es. Strab. X, p. in reserendum esse. De tribus Ithacae portubus Butimannus

Crus. Heli. II, p. 2, p. 396 eontulit. εχ ομεν ζ Casaubonus expileuit ἐχοιιD' εστέν, ἔχεται, demeeps est et ex nostro quod deInde legitur attulit κῆτ' εχομενy II προσαγορευ-Oμεν' Πλαταιαί. Simillimo modo Marxius. Gallivs ita

ἔχομεν' a nomine 'Dάκ v nimis remotum fore et, quum ge-quentibus verbis προς τῶ πέραν κ. τ. λ. non recte de Ithaea, sed de alia quadam insula v. e. Samo cogitari po sit, εχομέν 7 ad insulam sequentibus commemoratam peditinuisse, ejus autem notitiam lacuna excidisse statuit. Aliter Butimannns qui roεἰς D/ιένας cum εχυμενθ conjungendum idque ex usu Homerico, allato versu celeberrimo ἄντα

παρειάων σχομέν ν λιπαρὰ κρῆδεμνα, explicandum existimaviti Hodiernum denique Ithacae insulae nomen misi

et urbis prope antIquam sitae mihi esse eongiat. vs. M ant ad insulas Cephallenias aut ad Acarnanes r ferendus esse videtur. Si ad illas pertineret, situm earum Confiteremur neeesse laret ita non aeeurate definiri et in Oίκουσι praeterea eo modo usurpato offensionis aliquid inesse, nisi sorte ex praecedentibus κεφαλλῆνες subiectum quam κεφαλὶν νων νῆσοι repetere mallemus. De ulla Marxlus quidem intellexit, ita tamen ut pro Ais λίας, omnium librorum et editionum seriptura, Ἀλυζίας, quod u

hIs Acarnanieae nomen est, legendum conjiceret. Gallius, quem post us. 52 quaedam pessumdata existimasse vidimus, de nostro versu non accurate pronuntiaviti Ad Aearnanes utem hune versum reserentibus nobis displicebit, quod seriptor, postquam de Cephallenum insulis exposuerat, nullo

plane addito indielo ita ad Aearnanes reversus est et quod

500쪽

Λearnaniae altum situ Aetoliae provincIae antea non memo ratae definiit. Sed considerandum est, quali cum scriptore hac in anagraphe nobis res sit, et infra complures loel no-hia obviam sent, quibus transitus non satia aptus et aceur tua animadvertitur. Quod enim hanc ad negligentiam ex praecedentibus exemplum Butlmannus attulit, locum dico, quo scriptor noster de Ambracia disserere eoeperat et, disputatione de Graeciae finibus interiecta, lum demum ad Ambraciam reversus fuit, non plane similis hie loeus est,

quippe quo distinctia verbis dixerit πλίνν επὶ τα λοιπατοῖ λογου προβινοομαι et addiderit etiam iam

quod ad alterum autem attinet offensionis genus, in ea re quum per se non tantum miri et singularitatis inest, tum simillimus apud nostrum Inlra adest locus vf. M, quo Aetolia Dolopibus, quorum nulIa dum mentio faeta erat, meridiem versus habitare referuntur. Sensus igitur versus nostri talia Etatuendus esse apparet: Acarnanes ab Aetolis Aeheloo stuvio diremtos ex contraria horum regione sedes tenere et

SeFlacem autem, quem idem vir doetissimus praeterea testem allegavit, equidem nihil reperi quod huc accurate quadraretiva. M. Vero haud absimilis Butimanni eocleetura mihi videtur, qua Herculia templum hoc Ioco commemoratum ad , Atyetiam Acarnaniae urbem reseramus, prope quam Hereulis fanum idque Lysippi artificio exornatum exstitisse Strabo

τις παρὰ τύπον κειμένους διὰ τῆν ἐρχρμων. Hoc Isuo