Homeri Odyssea latinis versibus expressa

4쪽

ODYSSE A

LATINIS VERSIBUS EXPRESSA

6쪽

- εν

. LAΤINIS VERSIBUS

A BERNARDO ZAMAGNA

CID. DCC. LXXXIII.

8쪽

RATIO OPERIS

Eius est, amice Iemr idemque. erudite, opbinio jam usque ab Ennii Terentiique ducta temporibus ἰ eaque & Italorum deinceps, ct omnium' evit . rum gentium firmata consensu , eos litteris praesertim humanioribus prodesse plurimum k qui, quae praeclare aliena lingua fuere scripta, in aliam aeque recte transi xunt , id est, res pulcherrimas paucis cognitas ct exploratas intellectui plurimorum atque usui accommodant. Nam quum omne humanitatis studium duabus rebus maxime constet, exercitatione nimirum ct imitatione , fieri nequit, quominus sit perutilis ille labor, quo & necessario stili elegantiam 4iliseucer cruercemus, 2 optimum exemplar, cujus tamquam formam scribendo exprimere conamur, aliis ad imitandum lingua conversum usitatiore proponimus . Sed quoniam plerosque viros summos vel ipsius rei dissicultas , quae certe magna est vel ipsa molestia , gravis profoeto , in alienis semper insistenci vestigiis, decursu temporis ab hoc scriptionis genere avocavit, factum est, ut homines nec ingenio florentes nee satis litteris perpoliti hanc sbi arrogarint provinciam, eamque laudem , quae hinc olim a doetis tantum viris ingenioque abundantibus petebatur , male vertendo corruperint omnem atque foedaverint . Quicumque enim poterat quidpiam a se ipso excogitatum 3 prO

9쪽

proferre, malebat auctor , quam interpres haberi ; qui vero per se ipse nihil valebat, aliena potius corrumpe re amabat, quam omnino quiescere . Quamobrem etiam , inter sapientes exorta est dissensio magna de Aoto hoe genere interpretandi. Etenim alii putant, exstingui om- 'nem in scribendo ardorem in iis oportere qui libero 'neque t recurrere , quo eosdem mentis impetus ingeniique vis trahit quodammodo ac proripit et alii autem a mant, servari omnino non posse, si elegans velitesse interpres, sententias easdem verborumque proprieta- titem, quibus auctor usus est . Itaque consequi necessario, ut omnia aut enervia sint , aut multum ab exem- ipIari discrepent. Latine vero qui id faciat , eum non hominibus, quibuscum vivit, sed mortuis nihilque jam sentientibus scribere vociferantur. Quid quod etiam in-

venti sunt, qui vetera vertentes, ne verbum credo pro lverbo non redderent , prosa oratione poetas non Versi-hus intemetati sunt 3- retram videliae. sellicitio magis ,

quam vocum numerique suavitatis Τ Quod quidem quam recte fecerint, ipsi videant; mihi certe summopere dis plicet. Cur enim conari non debemus, si meere possimus, ut ' eodem igne mentisque calore, quibus auctor aestuabat, correpti videamur; ct eadem versuum elegantia , qua graece scriptae sunt, latine ea nimirum lingua, quae adhuc 2 florentissima est, ct in tanta linguarum diversitate habetur una tamquam communis hominum conciliatrix , ac veluti quoddam doctrinae vincu-1- res interpretatas exhibeamus 2 Cur unam tantum rerum utilitatem, non etiam Verborum Venustatem persequamur, solamque animi , non aurium quoque Volu

ptati l

10쪽

plui steriamus 8 Id quidem cum alii stulti litterati homines egregie Iu aestiter l, tum Fr inclarissime Ram .dus cunichius vix doctissimus mihique imiliaris us . 'quoniam tu, amice lector, anno proxime elapsis 'I ab eo Homeri Iliadem habuisti editam , tantaque selieitate persectam, ut nata in Latio, non inserta, videatur . Odysseam nunc habe latinis itidem versibus a me expres , eaque, qua pinui tanti vixi ct exemplo

ct aemulatione incensus, diligentia pexpolitam. Utrumque certe dignum est opus, quod multorum cura ct e plicetur di convertatur. Ac si in Iliade singularem quamdam magniloquentiam ct . divinam granditatem es admira-t9s ; magnam atque incredibilem prope rerum varietatem - Odyssea mireris necesse est. Equidem illam, quum susere tota in deseribendis Graecos inter orianosque atrocissimis praeliis , si immenso cuidam flumini saxa inter

rupesque maximo cum fragore decurrenti comparavem,

nihil alienum ab ejus natura me dixisse arbitrabor. in vero, quae in varia Mysiis itinerum errorumque per tot annos narratione versatur tota, flavio aeque magno, sed tranquillo pacatoque cursu labenti similem diecte nou dubitabo: ut mihi in utrumque poema intuenti summus ille Graecorum poetarum D inceps Homerus videatur voluisse nobis duo genera epici carminis ad imitandum N ponere, alterum sublime ac magnificum, aequabile alterum ac temperatum . Quod & vidisse prius videtur stprobasse Virgilius , qui cum semper ante oculos interseribendum habuit Homeri carmina, tum suam ita partitus est Aeneidem, ut priores sex libri ex duodeeim, quibus tota continetur, Odysseam referrent, posterioresa 4 Ilia-