장음표시 사용
271쪽
scripserit e postremo filaginam increpNix c. l . sup. cit. At lavis sortasse culpa est, a duee magistroq. suo, novo excogitato mςndaciunculo scriptorem nostrum tecessisse lubi id de ineredibili Lainii in Reginam audacia dicemus pΑt praetermittendum primo non est, quid de Regina ipsa probatiores Historici retulerint, quo toleranda saltem si non plane Iaudanda , Lainii si qua fuit, in ea m nenda acerbitas videatur. De illa igitur haec memorat Palla vicinus a La Regina, beneb/ Donna di sirili alii. nondumeno dominata, come e a fama, dare ambione di dominari re tam dissimo astro se Fidia poma a rutti inuspottiara per la poten a de' S viri di Guisa , studusa di alvea
monuit Lainius, ne se haereticorum partibus f minus quam In Regina, quae tunc omnia moderabatur par esset adverram Ostenderet, rieq. eo quae Ecclesiae judicio diiudicanda sint, prophano vellet judicio perpendi. Qua in te non a dacem, sed in Dei causa strenuum defensorem licebit, CPanor, Lainium appellare, qui cum Hosio illo Cordubenai Constantium Imp. monente, ne Ecclesiastica negotia graciare praesumeret, Reginam pariter admonere non timuelit , Ne re flebus misceas Eleleriaitieis, nee nobis his dorebus praecepta mander, sed a nobis potius bise ediscas. TAbi Deus Imperium tradidit, nobis Melesiastisa eoncredidit ...ha metuo ne sῖ ad to Ecclesiastisa pen abae muni criminis
Quamquam in re facto ipso explorata, argumentatione uti Tupervacaneum arbitror. Exim enim' ipsa Lainii oratio ad Reginam habita , quam Italica ille, cum Italam Ruinam alloqueretur pronumiavit, at in Latinam linν Disitired by Cooste
272쪽
suam a Fg hinio eonver3am, ea fidelitate ut prope vorsum .podio redderet quemadmodum ipse ait , retulit Lagomar- sinus sin adnot. ad Ep. Poriani LXVII. vol. II p. m. 333. Hujus capita qu*dam exhibenda Lectoribus iudicavi, quibus aperte constet, nihil verecundius, ut ipse loquitur Lago marsinus, nihil proderatius, nihil verius a quoquam diei xunc popuisse. In Exordio; quamquam, Regina in alie-
a rep. boypes curios in non Arbor eris, ramen, quia Fiderrancta non Mn ur propria ψιionis , sed comunt 3 is Carbolica eri, ne quaquam alienom in irror majestari vers a significare ec.
De h reticia vero Petro Martyre st Beeta, haec subjieit roe Piuatim ad huisaeam . quae frateν Petrus Mans, o Coia ega ejus Beza) in mentem venis, ac primum s ρ antum Malectione usuq. perpetuo comperi, rex est ingenti; periculi eum it agere, qui ab Ecebris Sancta rificiunt, eoae audiηe. Nam, ut in Ecclesiastico stri, quis miserobitur incantatori serpente percusso , ου omnibur, qui appropiant bestiis λ πιξEcclesiam deserunx , eos dipina Scriptu a lupes in vestimentis ovium vocap . vulpes, ut intelligomus ab iis cavendum esse propter eorum in primis simuIHis,m ου Gui: quod cum Pelagianorum exemplo eonfirmasses in haec ηddit . In peroratione mare misi, Regina, succurrebat Maiestati vestra remedia afferro dao ... Prius est, ut Nert Mabrias intellua/, aloe σώum nec humani uspiam esse Principis agitare reis fidei, quod talibus PMincipibus bar
potestas rerum non est ... Sacerdotum igitur hoc est nego. tium , et quont m res Fidei causa synt majorari ad Sacerdo rem Summum ac Gene is Concilium uatuore da bis spectate quod Concisium , cum in praesentia apestium Fix, nec quum snee legitimum videtuν Convensus bor bobere .... Ergo rem Hum ... σιν ut vestra Mesertas Hur ad Concilium mittat.
Atque hie benignitaςe Ecclesiae ex sita, qua neminem a suo sinu repellit, promissaq. accessus ηd Concilium securitate, dissentientes etiam a se Haereticos ad pua promenincla consili hortari non desinit , ac sic tandem concluditi Ultimum νemedium est, ut quando vestra Majastas istorum mirena , ut indulsentia caritore it eor utatur, ri sua Diuisitos by Corale
273쪽
ia fias dumtaxat eoμam Doctis/. oe.ὶ Atque haec illa oratio est , quam ita audacter a Lainio pronuntiatam eontendit Thuanus, in qua, s sie Lagomarsinus quis umquam con
tu meliosa illa in Protestantes, ac praesertim monurorum
appellationem recognoscit ubi vox ulla Lainio exeidit, qua Reginam increparet ubi hominis arrogantia, ubi in itipia illa tanta existit, ut illam imparienter ferre, ditantum Letaxi reperinsia dissimulare Regina debuerit 8 Nonne sunt onmia a praepostero hoc Historieo, s& a nostro etiam Gallico Seriptore in relata ad rei veritatem obscurandam, eonficta di composita λ in Not. Pog su p. relatis.
. Sed jam ad alierum mendaeissimae improbitatis, & irn
ranclae caput veniamus, quo Lainii eriminationem, ita eum totius Societatis lausa conjunxit, ut eum ipsius Societatis Euenorem effngeret, cum ipsius Institutoris Ignatii sibi non pIene probanda censilia in pejora convertere, ambitione quadam abreptus Lainius eo natus sit. Ae primo de S. Ignatio hare meqdaeissime protulit. S. Ignatio nutri so noss opinione des potero assoluto GI Papa, erodette, ebososso duopo erigere Ia Soereta in Monarebia. Quid sibi ista velint, vel quo pacto cohaereant, plane non video. M narehicum Ecclesiae statum plenamq. in ea regenda ponti- si is potestatem Catholi et plane omnes non Ignatius tantumὶ eo, quo supra explieavimus modo , senserunt ac plane agnoscunt, neq. id omnino negare Catholicum est . At, hanc potissimum ob causam, Monarchieam regendi formam in sua Societate constituisse Ignatium, sanus nemo crediderit , eum eontrarium evinei ex eo saeile possit - Qui enim omnia in Pontifieis Potestate posita latebatur, Societatis a se conditae jura, non in Praesidum Monarchiea pO- testate, sed in supremi totius Melesiae Antistitis volunta- , plenoq. jure colloeare debuerat, di revera collocavit. Nam etsi verum sit, Soeietatis regimen ita ab unius Praepositi Generalis nutu, atq. impario pendere, ut Monar-
274쪽
lehieum diei hane ob eausam ponit, ut doctissimae demo instravit Sua re t T. IV. de Relig. Lib. X. e. I in tamen &ipsa est R. Pontifiei in spiritualibus plene subjecta sibid.
atq. ita Aristocratia quadain temperatum hujusmodi regimen ita voluit Ignatius, cum suprema Pontificis pol state in Melesia regenda conferri non possit. Nam Coi -gν aris Geraratis maximam babeι ut cum Suaretio loquar M SMIriato Iorisdictionem ... nam primo potesx Generalem elliore, cui conrequenter ιotam comunicat jurisaeictionem, quam pro habet. Secundo , tita etiam post Ulum electum manu ἐlia ruperis ... iando potois non rotum illum obligare suIs log b , , ted oriam punire, vel interdum deponaro, xi causa Ie ris mi ainins . TertIo habet potortatem statuend3jur perpetuum , ω ilitiae mutandi in ead/m Societato e . Atqui bi actur itarunt proprii Cori etationis Generalis, ut jurisdictio ad eos exerrendor in nulia tymulari persona iuuen antur. Suar.
de Rel. T. IV. Lib. X. e. IV. n. 3. Quae quantum a R. P. potestate differant, plane constat. Unde spergit Suam rex ) νυ σίmimiado ιtippa adducta Monarehiel regiminis putotu aequalitae , cum repe a non rit nisi imitatis Θ Μνric paria quaedam, est baec disserentia, quia ruime
verum absurdissima sunt, quae de Soe. Constitutionibus ex aliorum sententia i pudebat enim fortasse a firmaret ex sua insere a I. Lainium Authorem incia risuum , qua lanatii Constitutionibus additae sunt, quod plane salsissis inum mae, nem umquam ab ullo Me. Scriptore adaerium,
275쪽
c vit. ed Istit. di S. Ignaa. Lib. III. n. s. p. m zos . Addit II. judietum ab Alegambio de Constitutionibus
vinita ,, At scire debuerat, non ita haec intelligenda, ut quaecumque Ignatius, eaeteriq. Religiosorum ordinum P Tentes. Servanda constituerunt, ita Deo sint inspirante conscripta, ut de Lege Moysi tradita Sacrae Literae nos d cuerunt. Intelligi hoc tantum, qui haec de S . Iesu pret diearunt voluere, ut eum Suaretio loquar, non fuitu sechumanum inventum, nec E. Ignatium seso tuo humano ingenios aux virtute xantum negotium inebo se . NE. Diιυμ Minctum fuisto principalem hujur Iceligioηir Aut νοm .. suod sane non altior fecit Dipina Sapientia, quam ignotium speciati instinctu suo HIuminando, ου ad tauriam oput exci- stando, ae movendo, quod plano senserunx Pontifices Summis
Paulus III. in Bullir itiis, do uuat o ου SMiiν sempe dicitis Spiritu Sancto, ut creditu , affaria Iulius autem III. simplieiter etiam dixit , , Spiritu Sancto assuti... . Gregorius XIII. in Bulla 4 aQuanto fructuosIut d ad quem Mem viai-sur Sanctus ... Iguatium Looum excitauit. t Suar. de Rel. T. Id. D. X. Lib. I. c. IV. n. 3. & seq. Addendum etiam illud est, quod cum tot Summorum
276쪽
Ponti eum meretis fuerit instituta, approbata, & confirmata Soeietas, sitq. apud Theologos exploratum, in Religiosorum ordinum approbatione Pontificem errare non posse, non ne a Patre luminum tum ispirante, tum excitante, tum auxiliante illa omnia prosecta esse jure putabimus, quae nulli obnoxia errori, imino sanctissime constituta Iesu Christi vicarii definierunt nisi sorte Authori nostro de S . Iesu arrideat Κemnitii perfidissimi haeretici dictum , a
Romano reilicet Ponrisico fuisso exedi ratam , ut labentem ruam
cleriam Diei, aliquo modo porret v. Pay vade orig. Soc. Quod , ut optime notat SuareE, ab haeretico in opprobrium Societatis dictum est, ignorans autem quid diceret, summam de illa laudem protulit. l . sup. cit. n. I . Quamquam non Αlegambii, sed Ignatii ipsius testimonio probare id sacile possvinus. Audiatur denuo Bariolus ,, In
fero in quod' atto. ν piono delia luco e deI Doeo dolio ut Irorant .... Ricbioso ego una volta iI P. Diego Lainor , re glipa eva, ebo Idrio a Fondato I di Religionῖ avorso ordiolata lafirma st is retolo de' loro latituri ζ E νῖrpondendo iI Lainor. Go 3 almeno quanto alti eoso ruri animali ah ettanto e Mois, ripigh u Santo, stimando ei di est', da quello, ebos se etsi res avo rentito in propa. Bar. Istit. di S. Ign. Lib. III. p. m. Σο3 At his non plane eontentus Author, eo audaeiae pro gressus, ut Lainium dominandi pereupidum Authorem secerit de Praepositi Generalis perpetuitate constituenda immensaq. propemodum iIli collata potestate , ut euncta proaua voluntate disponeret, o in tal Itiisa a P vha, o allaremplicita Eoangeliea fu rostvuita una postἰeas pia umiana, cto iniit ana. Atq. haee illi praeeipua ratio fuit , ob quam Lainius, Geri ν gua da, tomo It vero fondatore e forse eomon dirimitore dolia Socist a. Itane vero, mendacissime, invidiosissimeq. Societatis carilumniator, est a nobis de Lainio illo existimandum, defluo Ignatius ipse dum viveret, praeclarum sane testimo-
277쪽
ni uni dederat, eum saepissime diceret is Cis la Compagnia,
n. s. in Miserum certe Ignatium, qui perniciosum hunc n Varum rerum Autorem, suiq. Operis eversorem in deliciis habuerit, neq. umquam de illo vel eiiciendo, vel castigando cogitaverit, qui in aliorum levioribus certe culpis puniendis, severior sueriti Quamquam tui potius magis miseret, qui in Historia Societatis hospes omnino, non videris, non ab Lainio, sed ab ipsomet Ignatio perpetuam, quoad viveret, constitutam in Generali Praeposito potestatem, caeteraq. jura illi attributa, quibus regia illa in regenda Societate , a te insulssissime irrisa p testas continetur. Disce igitur a Suare1io, quid hac de re tum ipse, eum probatissimi aetatis suae Theologi judicaverint ; propo-
Sita enim quaestione ,, Ut um expediat Generalem Soc. erse
perpetuum k iisq. adductis rationibus, quibus expedire magis. Videri poterat, ut non ad vitam, sed ad certum aliquod tempus Generalis Praeses eligeretur, haec ille scripsit , , Nihilominus contra iam partem suaders possumus primo autho
ritato B. Ignatii igitur non Laynii Guae non parum debet
quemlibet prudentem hominem movere. . . Qui post magnam considerationem, is diu urnas orationes in Const. P. IX. c. I. Statuit, tit Generalis ad vitam eligatur. Secundo accedet au-rboritas totius Societatἐs: nam in Congregatione prima Genyrali , Ni patot ex toto decreιo 43, eum G Sueeerrore Ignatii eligendo tractaretur , eadem res in deliberatione adducta est,rNm ante , itum post electionem P. Iacobi Lainer Secundi Gens alis, sempe*. judicium Congregationis nulla s fragiodi crepanto fuit, Generalem debere esre perpetuum. Atq. banc Nam sententiam omnium suffragiis spraeteν ipsum eleuum qui fuerat ipse Lainiusὶ atq. unum vel altorum ρυξ discesserant consignatam ad PauIum IV. P. M. eam pastulantem misit. Suar. de Re l. T. IV. Tr. X. Lib. X. cap. II. num. 2. Haec praecipua sunt accusationis , per summam ignorantiam audaciamq. in Lainium conflata capita. Caetera quae mendax Scriptor in Societatem crimina protulit, semel iterumq. imo centies resutata, praetermittenda duxi, ne consti- Corale
278쪽
thenio scriptam terminos videar excessisse. Indicavi pam a
deprompta Quam fuerit ille, ut se Catholicum saepe pro-eatur haereticis partibus hominibusq. addictus, pluribus ostendit Latomarsinus in Asione illa in Thuanum ipsum .
de qua Parthenius commemoravit, sed & Thuano adden-cus iniquissimus pariter ac mendaeissimus Fr. Pauluet ille carptus Venetus, quem patriae suae proditorem nominavi . Nec sane inJuria. Dic enim ille est, qui cum ab Episcopatu, quem ambitiosissime expetiverat, R. P. judicio repulsam tulisset, in Apostolicam Petri Sedem eo e carsit odio, ut ingenii, quod non mediocre in illo certe fuerat, vires Dmnes conferret ad eam omni ratione obscurandam, evellendamq. in sua saliem Patria, si fieri posset, literarum commercio cum haereticis aetatis suae inito, quo nefariam Pliarionit, ut alebant Resematae eum veneta Rep. societatem eonjungeret. Atq. id ab eo certe expectandum homine, qui, ut de illo doctissimus Bossuetius assirmaverat, iam a Gatholi ea Religione desciverat, atq. ita sese occultabat , ut Sanctio: Ordinis, in quo fuerat receptus, veste tantum servata, haereticum nrorsus animum gereret, iis quotidie factis operatus, quae idem ipse despexerat; eumq. vigere adhue in Veneta Re p. debitam in I rid. Concilium observantiam animadvertisset, hoc illi ad religionem Catholicam servandam firmissimum et i re priesidium machinatus est, pestifera illa Cone. Trid. Historia, sub ficto Suavis nomine seripta, quam a teterrimo illo Apostata M. Antonio de
Dominis Areh. Spalatensi, Iacobo III. Angliae Regi nuneupari permisit aut potius optavit, in qua quot ab ipso eOnsertae sunt fictae narrationes ac sabulae s quarum uri. ad 36I, reeensuit in Historia sua Card. pallavicinus) tot sunt inprobatiotes quosq. Theologos , immo ct in Epireopos, Cardinales, Rom. Pontifices ipsamq. petri Sedem jacta jurgi rum tela, quibus ille ab observantia Rom. Ecelesiae debita, abdueere lectores impio molimine studuit ; obortis' vero inter Venetam Remp. ae Pontificem Paulum V. dissidiis , non sibi excitatum incendium restinguendum duxit,
279쪽
ed novo scriptorum suorum admoto pabulo, ita produxit, ut non jam amplius Majorum suorum inhaerentes vestigiis Apostolicae Sed is tutari jura Venetae moderatores Reip. eniterentur , sed propositorum a Sarpio consiliorum pravitate imbuti, ab antiqua observantia desciscerent, pravisq. in Religionis negotio, proprio nutu novitatibus inductis, Sacerdotii jura convelletenti Atq. hinc malorum omnium , quae florentissimam olim Rem p. penitus exciderunt, a pravo isto Venetae libertatis defensore jacta sane semina, ut tempore ex illo retro subiapsa referri, tot laboribus constituta Resp. visa git. Laudatum quidem, tam ab vitae Authore, quam a Gri- sellinio quodam recentissimo, di satis impudenti Scriptore Sat pii ingenium, mores, spectatissimasq. virtutes intelligo : quin & ita insanire, eo demortuo, Venetorum non pauci visi sunt, ut Sarpium suum, appensis votivis tabulis, incensisq. ad ejus sepulchrum facibus, tamquam e Caelitibus unum venerari contenderint. At ne sariis ausibus Urbani VIII. obstitere decreta, quibus gliscentis iam mali vis subito extincta, ne in apertam superstitionem erumperet. Verum quoad vitam myreri. cucullati hujus Haeretici spectat, non deerit qui Historiam Sarpit ab doctissimo Praesule Iusto Fontaninio scriptam propediem edendam curet, qua apertissime constet, nefaria hujus hominis eo spectasse
consilia, ut ab obsequio Apollol. Sedis, atq. ab ipsa Catholi ea Religione sejunctis Venetis, Reformatam amplecti Religionem non erubescerent ι at singulari Dei benefieio tribuendum, quod pestifero isto improbitatis sublato Ministro, impendens Venetis sit procella discussa, ne Catholiea unitate discissa, in Schismatis barathrum, numquam
sortasse emersura Resp. concideret. At ut gravi aliquo e morbo recreatis, quaedam adhaerere solent depulsae pestis vestigia , quae Omnino convaleszere aegros non sinunt, sie Uenetia
accidisse compertum est, qui Sarpio suo nimis addicti a ueteri in Apostolicam Sedem observantia interdum, haud aequis latis in Hierarchicum Ordinem legibus , recesserunt, ἐιa ut fracta Imperii virer conciderent: neq. enim firmum Diotiiroo by Gooste
280쪽
illud esse imperium potest, quod quae Dei sunt, Deo non
Teddat, ac studiose tueatur I quamquam, opportuno Dei cuncta moderantis praesidio eonti git, ut veteri evulsa Rei forma , in Augustissimi Imperatoris Manciret II. potesta tem, Veneti venirent, qui avitae Religionis, quam sem per Austriaci Principes coluerunt , felix vere haeres aetutor, ita Eeclesiae patrocinium suscipiet, ut veteri a Uenetis Civibus deleta maeula , Apostolieae Sedi ita obse quentes fiant , ut laetari illi, in tam luctuosa pristinae libertatis jactura debeant, cum sibi videant in Franeisco I I. non solum Regem, & P rincipem, sed publicae tranquillitatis Vindirem, veraeq. Religionia Adsertorem , ac Tut Iem , & Patremq. amantissimum obtigisse.