장음표시 사용
261쪽
ιopria quello, in ιυλ δ amminἰstrata P amerata Regiis ste meet o deI Uice de . Cos non volendo Dio esercita, citi IaPodesta giudiciale net mondo , conpeune cha si ponesse MnMagistrato supremo umano, ii quale D stsercitasse in suo nais me , e che perb ii Tribunale di quel supremo Magistrato D se un me esimo col sommo Tribunale di Dio ee. Stor. delCon. L. VII. c. XIV. p. totum L' apDIIars il Papa uti Dio, ὸ paroia imprudonte e in Roma si vina: Ma ebi non inpende in quat senso cio abbiano istio alanni Canonisii non in quolio de Gentili , cho nominarano Dei i terreni Principi, mettendo a competenra con Dro Numi deI Cielo , main quella significatione , che ii vero Dio disse agit Domini emi riste I iit derio allegato da Cristo contro is calanni
Disset Cho it Conclito von fla autorisis aleuna H po mano alta forma delia Clina ' di Roma, perebὰ quosta sal Concilio Superiore: Hoc numquam dixit La inius , ubi actum est de Resormatione Romanae Curiat, di si dixisset , nec levitatis, nec audaciae reprehendi a sano homine poterat . Romanum enim Pontificem nulli Concilio subditum, irmno quolibet Concilio. Superiorem esse , Sani res Theologi docent , doctissimisq. scriptis dissentientes plerosq. Gallicos Authores refutare aggressi sunt, etsi ne istorum animi, magno cum discrimine Catholici Dogmatis, quod tantum contra haeter doXos confirmare Conei- Iium Tridentinum instituerat aerius irritarentur, nihil est ultra de quaestione hac percelebri a Patribus definitum. Hac ergo in qhaestione, cum imperitus Author Dictionari , - , ut ajunt, a facto secernere nequiverit, seu potius noluorit, mirum non est, in Obliqua transvectum a pro posito aberrasse.tam turpite . Nam si quis statuat, non Pontifice Concilium, sed Concilio Pontificem esse maiorem, quis est qui nesciat legibus ullis , superiorem ab eo qui subsit astringi non posse λ Atqui hoe illud est, quod ex superius proposita plurium Theologorum sententia ne-
262쪽
eessario profluere dieendum est, nam quae ex quodam nimia intellecto Concilii Constantiensis Decreto opponi arguamenta solent, ea jamdiu doctissimi Theologi plane diluerunt nee illa in Lainio damnanda suerant, qua ineptissiis
Verum traditam a R. Pontifieibus liberam Concilio Potestatem , qua Romanam Curiam, ut Patribus visum es-εet , restaurandam corrigendamq. susciperent, ex Concilii ipsips Historia compertum est, si Palla vicinum audiamus: Se Orioniamo ille riformationi, non solo Papi soneta di si colla consentirono a Padri is statuir tutio quello cose L cbo risgtiarda Dano iI comun della Giosa , ma si condussero ansa porr/ in baua di essi, quantianquo infoνiisi de autorii. , o sonetri a rospicione peη interer re, II Wiformis Ia Corte dei lora Sovrano, e i scol Tri noli ; anti Pio In ingi se pio Ite a Legati, che cia sἐ mandarso ad ossisto, sedKa aver D mima avvirato, anili σὶ doli , o σοῦ doue tiando cia non
ivit suo Erario ec. Istor. Con. L. XXIV. C. XIV. n. ia, Hsc ergo Patribus data potestate, sensit primo Lainius . utiliori expeditioriq. eopsilio Patres usuros, si Romanae Curiae reformationem ab ipso tantum Pontifice Romae degente, potius quam ab Episcopis, aliis distentis euris perfieien- .dam decernerent: quod si Legatis minime id placuisse rein sera Pallavicinus , haud tamen culpandus in eo Lainius , si ingenue magis, quam caute, quae causae utiliora videbantur effuderit: Bon di3Macque Ioro, cho αδε eon pia pisceriata, esst cautela dicetro ... mo Ia piformarione d la Cortae Romana astat mulio e piis presto potoxa farsi AI Pontineo,
rorita : atqui ita illum non assentatorie, secl majoris bon, promovendi studio sensisse , ex iis, quae Pallaτicinus subitor a
263쪽
incontro a tui avsr e iI νnaionatoro indi irrati i suoi eo l. t II cho pisaputo diat Lainer si purgὸ tali col Cardinale, mo- strandogii , eho non avena intero di piprende lui, ne sitntia mente i Prebri Franceii, ma soD atiunt Teologi delia Sor- bona in tuito adorenti ai Concilio di Basilea . E ii movim λι-- ro, non ovanis piis ostro. Stor. Lib. XX l. e. VI. n. s. Nec tamen constituta iam a Concilio, contra quam semsisse videbatur Lanius, R Omanae Curiae reformatione, negligenda Primae Sed is jura censuit, summoq. idcirco studi eontendit, ut clausula illa: Salva Sedit Apostolicae auth ritat/ , quam adnectendam omnino Decretis omnibus a Concilio iam constitutis plures censebant Episcopi, Omnino apponeretur, ut plane constaret, voluntate sua potius ,
quam ullo adstrictum Legis a Concilio editae vinculo , in amplectenda suae Curiae re rmatione, caeteris Pontificem exemplo futurum: Paro ita Pallavicinus Dicio Lainer ...
264쪽
Propo,itis a Lain o his Catholieae Doctrinae capitibus
ra, eome non is epa quella Hi Geri, Cristo. Qua in re nota. si iliud a Lectoribus velim, non his plano verbis, quae mendax Ruthor posuit qxplicasse Lainium Sententiam suam, sed iis, quibus uti Catholici Doctores solent, eum Monar chicum ira Ecclesiae regimen agnoscunt , ut in eo administrando ν non quodcuni q. sibi libuerit veI definire, vel prae cipere, vel immutare Pontifex possit, cum Christus ea tum de se illa pronunciarii: data est mihi emnir potestas i. coelo cis in torra: sed eo .tantum , quo supra explicavimussansu, Monarchicum esse Ecclesiae regimen Theologi docent , quod visibili capite in Petro constituto , plenam huic, Suecessoribusq. in Ecclesia regenda potestatem reliquerit ,. quam nulla vel impedire, vel coercere humana vis Posset, cum tamen divino ita illa subsit imperio, ut Diis vina immutare Iura nequaquam possit; ita enim Vicaria potestate Ecclesiae preest, ut Christ, minister non vero omnino par, ut ita dicam Collega in Εeelesin regenda di ci debeat: quin & ita Aristocratia quadam Monarchicum hoc Ecelesiae regimen temperatum Theologi agnoscunt, ueproprio suo jure ac potestate caeteri etiam Episctipi, pros. ' quisque parte, sint postri a viritu Sancto regery Ee. closiam Dei; e Teum a tot Catholicis Doctoribus, qui doldi nani Pontificis Primatu innumera pene Volumina ediderunt , uberrime iam estplicata sint, supervacaneum est, repet ita rerum recordatioire satigare lectores .
265쪽
a H rsuro dorsi argomenti contrab. Stor. dei Cone. Lib. XVIII. c. XV. n. 6. Falsum .deinde est , in ea suisse sententia, qua crederet a Petro caeteros Apostolos Episc pati fuisse dignitate inauguratos; neq. id affirmare ille poterat , cum ultro adversariis daret, a Christo immediatotam ordinis, quam Iurisdictionis Potestatem Apostolos , secepisse. Tertio tandem, ut Seriptori daretur, hoc istud ipsum suisse a Lainio propositum, apertissimae dementiae, immo audaciae est, hanc ipsam ob causam, audaciae Lainium insimulare Nam etsi plerique ex probatissimis Theologis in eo consentiant, a Christo electos Apostolos suos , cum Sacerdotio , tum Episcopatu suisse insignitos, haud
tamen, veI ignorantiae, vel temeritatis accusari is posset, qui a Petro, saltem aliquos inauguratos fuisse contenderet.
Id enim ex Patribus, Theologis q. non pauci senserunt, uti Fcriptum est, a Bellarmino, Suareetio, Valentia aliisq. quos Fesert P. Thyrsus Gonetales S. I. in opere suo: do Infassibilitato Α, Pontificis). verum ad novas imperitissimi scriptoris, Lai. Dium incusantis ineptias elevandas convertatur oratio.
266쪽
ressero fare verNna nuoua legν ec. Extitisse, & existere etiam nune naendacissimos homines , qui summa fraude ac malitia impellere in erv rem in autos audeant experientia ipsa teste dignoscimus, at hominem existere, qui aperto impudentiq. mendacio, parspectae ab omnibus veritatis lucem eripere , acriori q. perspicacia cuncta pervidentibus effundere tenebras omni ratione contendat, id mihi, nonnisi ab illo qui a sana mente in apertissimam insaniam ac furorem ineiderit, tentariumquam posse putavi. At q. hoc itfid est, quod de Seriptore hoc nostro, libere aifirmare me posse plane sentio. AgitataA saepius in Concilio Tridentino controversiam, qua irrita fierent matrimonia tam clandestina, quam ea qua filii, parentibus invitis, inire tentassent, multis utrinisque , magnoq. contentionum ardore, productis argumentis , aut Oritatibusq. , Sic tandem suisse conclusam, ut reprobatutantum conjugiis filiorum, parentibus invitis initis, elandestina tantum, idest illa, quae nullo adstante teste celebrari consueverant irrita plane in posterum haberentur, nemo est qui ignoret. Acta vero Concilii percurrenti . nullam pene suisse rem de qua tantopere Theologi Episcopiq. in disputationibus dissentirent, plane constabit. Lainium in ea stetisse, lite adhuc sub judiee constituta, sententia, ut utrisque reprobatis conjugiis , non tamen irrita
267쪽
In posterum habenda esse Patres decernerent, diselmus es Ictis Concilii, quae diligentissime retulit Palla vieinus in
Historia sua. Quae igitur audacissima protervitas est, ineptum audacemq. Theologum nuncupare cIarissimum, qui quoad licuit , eam sibi tuendam sententiam judicavit , quam non ipse tantum, sed & non pauci ex Thςologis, Episeo-pisq. probabiliorem censuerunt Z Quod enim Lainius sen. serat, idem plurimi etiam Theologi, Epi copi q. senserunt. Exhibet palla vicinus Historiae sua: L ibro Vigesimo secun do, c. 4. per totum) quae utramq. in partem suere disputata. a die 24 Iulii usque ad 23 Rugusti An. I 363, Praecipuaque disputationis a Lainio habitae capita resert n. 23. quae non tam levia Patribus visa sunt, ut Scriptori huic nostro, qui, validioribus plane neglectis argumentis, leviora tantum , quo Lainii levitas deprehendatur, attigit. Verim de toto exitu disputationis audiatur Palla vicinus: QuoitPf-ono i discorsi, cso is quelle disputarioni radironti, introducendosi per ascohanti con arrat di lataberba, olire a Procuratori , molli principali Teologi. Le quali iligento operarono di pos, e che fosso studiato piis sortesmente in νά quoiastions o.. con torre in moὶto ii poIissimo inconveniente consi-δενaio dat Lainer , iI cui scrrito parere, anche prima, cho alui ioccasse la volt , era corso per te mani, e avsa mos sisI' intelleii i di molli ec. Stor. L. XXII. c. IV. n. 27. Atmie hoc scriptum illud est, de quo Aut bor Dictionariani maverat, che di raro μί fece poco honto I Non ergo potestatem negavit, sed quod expediae magis judicaverat, desen dendum sibi proposuit La inius.
Sed jam ad res a Lainio gestas . in Conventu possiaeen si veniamus, de quo homine hoe prodiit e tripode Scriptoris nostri judicium. Pio IV. impietb Laiser ad accompagnara neI II 6i u Carae Upolitis δ' Esre, cle an Da Letato in Francia per ἐI colloquio AE PODνγ. Feco ixi tin discorso in oppositione a garoui di Bela, e di Pistro Martiso. I suoi primi traita furono direris nila Regina Catterina δε Modici. Fbbo eiso it corianis di diris, ebe non toccava ad una femina ordinate conferente di Religione, e ebo Miurpapa H EDis
268쪽
qui Historiae suae Libro XXVIII. ad ann. Is6i haee de
Lainio, salso non . minus, quam audacissime pronunciavit e
Biduo a postremo colloquio VI. Kal. Octob. in tolloquium
reditu , Be a coram Regina orarionem descripto habuit ...4Uene athae Hii panus quidam e Sodalirio Iesuitico, ab Hi vobis Atertino Fer ariensi Cardinali, qui nuper a Duemia Pio m. togarus fuerar, missur . Ir erat Iacobur Lonius, .... 7 imo tua, cum contumeliosa multa in Protestanter est is risset , simias . vulpes S monstra appellanr ... postremo Re ginam ncrepuit, quod harum rerum, misimo ad viam sed ad Poni rem, Cardinalor is Episcopos peniserim , c gnitionem caperet ἡ noc fas esse dixit, dum Concilium unia Nersalo celebraretuν , sic privarum colloqNium Regina aut borris risio instiιυλ. Hominis arrogantiam tulit ἐmpatienteν Regina , sed Legaai peperentia inj iar dissimouuis. Integram rerum in hoc Conventu gratarum seriem ex Faeehini Historia exhibere Lectoribus possem, qua sola inspecta, malitiosi calumniatoris protervitas agnosceretur, sed ne a proposita mihi t. necessario servanda hujus seripti 'Mis brevitate vagetur oratio, ea tantum subjiciam, quae ex eodem Mechino eontractiori sermone retulit Patrignanus: Gran tumusti strano in Hane;a per tolleva Oron degit Ernici s
ctus quasi vero in re tam gravi, hominem e trivio prorsus ignotum Pontifex ablegandum decreverit, eum nonnisi doctissimum prudentissimiumq. mitti oporteret, neq. id sa- me sugit prudentissimum Pontifirem , qui praeclarissimo Car dinaIi, doctissimum rariter Theologum comitemq., ma
269쪽
stovano Pistro Marti,, Teodoro Be a, Agortino Mavora-D, aliiq. non pauci quis ipse resert Thuanus. Non compoν-
teris aderat Lainiumq. disputantem audierat, tam a Iacri mando abfuit, tir homin 3 a rogantiam impatienter tute λι.
n Carinato di/ opora, eis questa osortatoria Contione quam Retina impallanter rubrat in si metresse allo Stam pe , ranroti riimb Ggna e profitevolo alia Religione squin animadverte et parum admodum religioni profuturam Concionem, quam adeo impatienter Regina ipsa tulisset . Lavina pio non votis tro NI presente allo aispute δε CaIυinisti & illa Concione, quam tulerat ἐmpatienter commota proibὸ is lo
Eadem Arme iudieia de Lainio protulere Catholici duo praestantissimi Historici , a Lagomarsino relati , nempe Ignatius Hyacinthus Amat de Graveson Op. T. VII. pag. 393. & Henricus Spondanus in Annalibus Ecelesiastieis
ad hunc' annum i 36i n. XXII. Pontifex autem y ubi cer-τior factur, colloquium nulio fructu solutum, magnam inissensit laetitiam, S Iaudistit Catholisis, qui strenuo sese in eo gessi renr quos inter erat certe Lainius ab ipsomet Pontifiee ad Conventum missus o eontra OrMionem Cancellarii Hospita ii, quem Thuanus collaudavit tamquam mNLris partibur haeret=eam ad se Dieii on 1 Tνibunal citiandam interminatur. Quod autem nullo 33t sinctu Conventus iste Solutus , magnamq. inde serueris Porifex laetitiam id factum puto, quod indicto jam apertoq. Eeclesiae Concilio, a quo erant expecta a de Religione judicia, minus apti ejusmodi Coetus esse videbantur ad eompescendam Eter doxorum audaciam , qui Concilium ipsum aversabantur, di spe Nationalis Coneilii siete, tumultuosis hisce Congressibus , supremum Ecclesiae judicium faciIe se evassuros con Diuitia oste
270쪽
Adebant, eum praesertim Aulieorum, Reginu blandien. tium machinationes saeile possent Apostolicae Sedis Lega ti , & Episcoporum perturbare Iudicia , quae potior causa Lainio suit ut in ea quam habuit oratione , eos ad Ee-elesiae judicium audiendum in Concilio hortaretur, Regi.
Namq. ipsam serio, at non audacter commoneret , ut Religionis negotiis Episcopis Ecclesiaeq. relictis , non se iis implieari sineret disputationibus studiisq. quorum a Deo, non Regibus, sed iis, quos Ecclesiae suae regendae praaessa voluerat; credita esset administratio. At contumeliosum tuisse in Calvinistas Lainium, qui eos Simias Vulpesq. compellarit, a Thuano scriptum est, qui primo, si quid contumeliosius in Bezam ὐ caeterosq. ejus assecIas pronunciasset , liberius loquendi, castigandaeq. illorum impietati. auctores haberet praecipuos Turnonium, ae Lotbarinum Cardinales , quos impudenti Bezae oratione
commotos, Regem ipsum compellasse commemorat, ut Beza, socio q. severiori animadversione compescendos da cerperet, qui mνIra indigna, dis in Deum contumeliosa efffudisrent, quae Regis ipsiusauros, o piorum omnium σνγnd rent , di illud etiam addentes, nisi Regis, ipsius mari
datoνum ratD-m baluirsent Antisthos, ad borrenda , abominanda verba, quae modo pronuntiara .rsant a Bera
insci recturos M. Thuan. Histor. L. XXVII l. in quo sane
loco illud etiam ex Lagomarsino sic seribente reseram. uod vocabula illa, in quibus contumelia tanta in Pror stantes a Thuam fiarse dicitων, nonnisi tropi quidam suos SacrJr Herumρ. Litterit desumi , quor ipso Lainius, non do Proteuanιibur nom narim, sed unioerso do omnium bominum genere qui se umquam a Carboliea Religio, remouerim, σι surpavit. In quo si ulla contumelia est, Sanctis rimἱ quoquo ae doctisrimi Eulosiae Patror, qui rimiliteν eosdem Gerarum Liti apum locos de barot k7s interpretatIons , nihilo minur, quam Lainivr , eontumeliosor in bis oticos fuisse dirandi orissent . Lagom. in Ep. Potiani LXVII. Vol. II, p. m. 333.
At in Reginam pariter, Regia majestate eontempta a daeissime contumeliosus suit, eum I primi traiti furora duratri alia urina, dicendo ex. Mitto, quam falso Λ ut hir