Joannis Jacobi Rambach ... Sylloge dissertationum ad rem literariam pertinentum

281쪽

desiderare: non enim verbis. sed re &-opus est, ut Uobis ostendam, me talem semper futurum, qualem maxime optatis. Quamobrem si hae honi collegae parres sunt, ut eorum, quibus famili rissime utitur,. favorem ti amicitiam magni aestimet, ut inclinariore ad pacem sit animo, ut nihil invidiae, odio nihiι, nihil denique suspicioni desimi in docendo sit assiduus L laboriosus, ut utilitati publicae sua commoda postponat: haec, inquam,s a bono collega exspectantur,.:sancte Vobis polliceor, me omni .cura id semper acturum esse, . ut iis omnibus latis faciam, quae a me exspectari possunt & debent. i. Vos veTo, Collegae aestu- tissimi, in hoc mecum sedul' atque ardenter Incumbite, ut tu eneS, quos docemus, ad hone- studia, excitcntur nost isque exemplis in. flammentur. Elaborate etiam in hoc, ut virtuti pietatique suus maneat honos, utque ex hac bonarum a litim: Oiscina, tanquam ek equo Troiano, prodeant quibus cura reip. 8r lus ecclesiae committi possit Praesertim vero 'Υe , Collega cbniunctissime, rogo atque obtestor, ut is quod facis, Mnevolentia Tira me nunquam n6ri amplectans,

.micithe Tua . tiua nihil mihi sudulus; diffiI optethiatius esse potest, addas Perpetuitatem, meque Iab

Tum Tuoru Ti, adiungas comitem, quem semia per habebis' indivulsum. alacrem & ad quaevis officiorum genera paratissimum. Quid ,

282쪽

de eo, quos jucundum es in vita scholastra. et s

Quid tandem vobis, Carissimi Iuvenes, meum erga Vos animum longo sermone commonstrem, cum vel me non monente sciatis, boni praeceptoris esse, eos omnes, quorum studia regit, summa fide sic instituere, ut ad ipsos illos virtutis doctrinaeque sontes fucantur, ex quibus ingenia I pectora irrigari possint φ Quid ad honarum artium studia Vos exhorter, cum sciatis, quanta liberalibus disciplinis insit suavitas, ti quantus discendi ardor apud maiores Vestros fuerit, qui olim hunc ludum frequentarunt' Fuit enim haec quondam, suit huius

Lycei gloria , ut haberet iuveneS humaniorum . literarum amantes & studiosos, qui deinceps summam ingenii doctrinaeque laudem assecuti sunt, quorum etiam nonnullos in hoc litteratissimorum hominum consessu videtis. Quanto itaque Vos studi convenit, veterem hanc gloriam tueri, nec unquam pati, ut hoc ad posteros propagetur, antiquam huius laudis possessionem per Vos conservari non potuisse' Quare, quantum in Vobis est, carissima pectora, tradite vos isti doctrinae, cuius studium ti utile & ploriosum Uobis. reperietis. Ecce, hi ipsi summi atque praestantes Viri,

quorum splendidum . consessum admiramini, preme Vos exhortantur. Consumite, inquiunt, tansumite omnem diligentiam vestram in addu. ' stendis

283쪽

274 Oratio Insiugur. de eo, quo ucundum t e.

scendis humanitatis studiis, quae optimus quisque diligit, amat, D fovet. Cogitare quam breve sit vitae humanae curriculum, quam longum Vero' disciplinarum iter, quod vobis emetiendum est l Aspernamini itaque & angue peius fugite eas res, quae vel studia Vestra retardare, vel a morum probitate revocare vos possuntl Colite virtu tem, qua nihil pulchrius, nihil praestantius generi humano Deus dediti - His igitur sanctissimis vocibus non studio Vestro respondesitis, Juvenes His salaberrimis exhortationibus non mOV biminiῖ o

289쪽

a64 , Oratio Inauguralis, ad virtutem accedit, tum illud nescio qui praeis

clarum atque excellens eAsurgere solet ' Ego certe se semper mecum constitui, magnam este scienti rum vim, ad animos non solum oblectandos, .sed etiam excitandos L infitiabili discendi desiderio inflammandos. Si enim in iuvenum consessu librosa viris summa dore ina excultis conscriptos explicamus, si graecae romanaeque sapientiae thesauros aperimus, si Theologiam, Historiam, Mathesin, Physicam ceterasque disciplinas, quae in scholis . tractari solent, tradimus; maximam certe rerum multitudinem deprehendimus, quae praestantia &utilitate sua se optimo cuique commendant. Hoc autem si verum est, ut est verissimum, nescio sane, quid tandem sibi velint ii, qui de vitae scholasticae molestiis acerbe . conqueruntur, nec disciplina- ' rum, quas tractant, eignitate moventur. Quid enim animum optimarum rerum studio allicit. su lectrumque a sceleribus defenditi Scientiae. Quid ea docet, quae ad communem fructum efferri, nin aspectum lucemque prodire possunt Scientiae. Quid eas res praebet, quae nec larem nec praedo- . . nem timent, nec incendiis atque ruinis obnoxiae sunt φ Scientiae. Quid denique sempiternam n minis memoriam disseminat cum omni posteritate, adaequandam Scientiae. Has itaque non colaismus Non admiremur φ Non omni studio expe , tendas putemust Felices sane omnes, qui iis studiis

290쪽

de eo, quod iucundum es in vita Icholastea. Ms

se totos tradunt, quae adolescentiam alunt, senectit,tem oblemni, secundas ornant, adversiS Per . fugium ti solatium praebent, delect/nt domi. non impediunt soris, pernoctant nobiscum, peregrinantur, rusticantur.

et i Aliud adhuc restat argumentum, idque, ni egregie fallor, firmissimum, quo tandem extra omnem dubiistionis aleam ponitur, maximam esse laborum scholasticorum suavitatem. Nempe non exigui sunt frumis, qui ex iuvenum institutione in rempubl. & in omne vitae genus redundant, udiuntur enim iuvenes, non ut minutiis & subatilitatibus caput onerent, non ut Vocabulis in . Teant & vanae eruditionis sarraginem corradanti non denique, ut horridos & incultos Mores alanti Sed hic est finis, ad quem tanquam ad metam aluquam tendunt scholastici labores ut iuvenes, qui quasi flos & decus patriae sunt, studiis, quae ad humanitatem ducunt, imbuantur, & ad omne officii munus praeparentur, ne quando ornamenta desint & sulcra, . quibus resp. nitatu confirmetur, augeatur. Nullum enim publicorum officiorum est genus, nulla administrandae resp. ratio, quae non ita literarum auxilio indigeat, ut iis plane neglectis metuenda sit summa conlasio rerum Quare, quamvis multa adhuc atque egregia sint

mortalium instituta, quibus publicae saltati consuli tur; nescio tamen, an salubrius ullum sit & magis R s ne R