Joannis Jacobi Rambach ... Sylloge dissertationum ad rem literariam pertinentum

251쪽

αια De Asophoris hi utropte Sacramento,stianorum societatem plenius reciperentur. Nihil. autem anriquior ecclesia christiana de ritus huius vi.& efficacia , nihil de eius necessitate M origine dia vina dixit , ' nec somniando quidem do-sitavit id, quod Pontificii docent & acriter desendunt. Hi enim antiquae illius confirmationis usum

atque naturam adeo immutarunt, ut eam noti

tibus amplius annumerent, sed profari a-mento habeant, maioremque ei virtutem tribuanta quam ipsi baptistano, atque etiam Ope eius charactiarem, nescio quem, indelebilem Animabus imprimi, putent. Nec erubescunt, anathematis fulmen in . eos vibrare, qui hanc. sententiam amplecti nolunt. μ' In quo quantopere a Veritate & con- ' i cordiae studio absint sugius iam commonstrare . nolo: dudum enim id fecerunt viri, summa erudi- i. tioniscvνRIANos quidem Episto. 72 ad Steph. , Optatus lib. q. p. 8Κ & alii de Confirmation tanquam de sacramento loquuntur; sed latius olim patebat sacramenti & vox, & ad multas .. res sacras transserebatur, ita ut, si iniquus esia velis, facile inde elicere posses, antiquos ecesesiae . doct6res plurima fidei dogmatia in sacramentorum numerum retulisse. Uid. BEDELII Antiq. eces.sec. q. art. 8. sect. I. p. zψ2. Sic quoque auctores ApoIogiae Augus. Confus. art. 8 absolutionem sacramentum vocant, certe non strictiori illo sensu. quom haec vox in scholis Theologoram habeti U. CARPeto II Isagogen in.libros eccl. luth. symb.

252쪽

colles laude conspicui. ') Praestat eum confirmationis ritum attingere, qui inter nos obtinet, di primum S. Coenae usum antecedit, nec amplius baptismo adhaeret, sed ad . id tempus, quo ephebi lacti sunt pueri. puellique, diues tur. . Est auteae illivs usus longe alius apud nos quam apud Pons, fictos. Finita quippe institutione . catechetica, . iisque, qui ad S. Coenam admitti cupiunt, sarithimdqctrina imbutis, manus imponuytu benedi ηοῦς tribuitur L preces: s0 emnes. funduntur in argu- . mentum confir tionis & semiliternae in fide per- se erantiae. Ut itaque confirmario nobis nihil aliud sit, quam lacultaS ad .secram syna in accedendi, hqminibus .iam haptigatis Uadultii s sacerdote, ritu sollemni utinam & publico temper satisque splendidol concessa. Quem ritum, licet sacra mentis non accenseat ecclesia hostra, eo utilius , tamen servat, quia Catechument foederis in haptis- .mo olim icti admonentur, fidei proscistanem publice edunt, &in genua provoluti, pr es ad Deum&ad

Iesviri Christum, τὸν πιτεως Fundunt. 4 φ .

se a

sist Praeter eos, quos paullo ante ellavi, filictores lege PF APPIUM de confirmatione Celechiumenorum - . in ecclesiis Aug. Cons. usitata, Edmundum Masia tene de ritibus sacr. eccl. lib., 1. p. 23a, & alios, quos asseri FABRIc Ius in Bibliograpula antiquaria, P. 395.

253쪽

α44 De Adlaphoris in utroque Sacramento,

Ac quoniam satis multa, de iis ritibus diri, qui hodieque in usu fiant: nunc tandem ad eos accedo, quorum aut nulla, aut exigua supersunt Vestigia, licet olim ubivis fere locorum obtinuerint. Ex his est ritus perantiquus ti benevolentiae amo

risque plenus, Osculum stilicet pacis, quod & fr fernitatis, sanctum & pax ipsa dici solet. Transiit

hic mos ab ipsis gentis Christianae auspiciis in eccle- .siam, & ad totum sere orbem Christianum dimana-. vit. Origo eius, si quid video, a gentilibus est repstenda. Hi enim, obedientiae 3e reverentiae signi fi candae causa, viris dignitate atque virtute illustribusolatili figebant, atque etiam reges, magistratus, heroas denique deosculabantur, quodHebraeis quo isque in consuetudinem venisse, sacrae paginae testaniatur. I Sam. X, I. Ps. II, I 2. Proprius ab hoc osculo, obedientiae signo , abest id, quod ad declarandam observantiam inferiores superioribus, subditi im perantibus, discipuli magistris offerebant, ita ut non manus solum, sed etiam pedes deoscularentur. Luc. VII, 38. Multa praeterea ab antiquis Rauctoribus afferuntur genera osculorum, quae in occursibus, in discessu. amicis atque cognatis, denique peregre advolantibus, diuque desideratis figi solebant. Hebraeis id moris suisse, Dequen- . tisfuna veteris codiςis loquuntur testimonia. Gen. XXXI, 28. a Sam. XIX, 39. Gen. xXvII, . 27.

XXIX, ia. Luc. VII, 4s. - Σod. XVIII, 7. Persas .

, autem

254쪽

autem atque Graecos eundem morem diligenter serivasse, multa graecorum scriptorum loea perhibent, quae longo ordine recenset BucMinus. J Verum enim vero praestans haec osculandi cerimonia, mox

lasciva evasit & idololatrica. Consueverunt nimbrum gentiles non statuas solum. atque idola osculari.' quod.& sacrae paginae i Reg. XIX, 18. & Hoc XlΙLa. testantur; sed summum quoque nefas habebatur, : si quis deos de sana illorum absque osculis acced bat, vel, si labiis tangi non possent, manum ori admotam non suaviabatur & oscula versus illa traiiciebat. Neque in eo acquievit gentilium s perstitio, sed eo usque progressa est, ut imagines, M as, lapidea sculptos & quae sunt alia, osculis sty ςx . . . Ast omnem bunc morem, divino honori ob- 'noxium, detestati sunt veteres Ebristiani, sibilis quasi exceperunt turpia haec gentilium figmenta. Nihil enim nisi osculum, sincerae pacis, charitati que haud sucatae tesseram, ad semet transire passi sunt. Neque tamen sola antiquitas hanc exoscu--landi legem sanxit; sed quoniam ad charitatem. &ad omnia e m humanitatis quam henignitatis officia 'proni serebantur Christiani, ipseque hic mos prae- .cepto.Pauli inniti videbatur, Rom. MI, I. Cor. XVI. ao. a. Cor. XIII, Ia., eundem ritibus suis adscribere hon dubitarunt. Mutav

Q a runt . Antiquiti bibite. p. 633 seq.

255쪽

α46 Adlapsioris in utroque Sacramento,

runt autem civilem eius usum in sacrum atque ecclesiasticum , amoris mutui, concordiae, M communionis sanctae indicem; ita ut, cum ethnicis idem iaciendo, aliud prorsus intenderent. Cave vero credaS, unam ac simplicem fuisse hanc cer moniam , quae multiplex et at L alio atque alio modo adhibebatur. Namque inde a primis ecclesiae seculis osculum tam in conventibus sacris, quam' sn vitae communis usu admodum frequenS erat.

Quotiescunque enim sacra sua publica celebrabant Christiani, finitis precibus & oratione peracta vir virum, stamina Reminam osculo excipiebat. mmnesque, ob imminens iis temporibus atrocissiniae Persecutionis periculum, veluti moribundi sibi invicem valedicebant; quare etiam ritus. hic orati 'nis signaculum, L sanctam osculum salutatur. Verum obsolevit mox, una cum osculo in domibus Privatis, yiisque publicis usitato; cum vel ob ingravescentem abusum, vel ob acerbas gentilium cavillationes abiicere id tenerentur Christiani. -)Martyres porro vinculis detentos, infantes iti. mundum nuper editos, neophytos quoque ad con

. 0 ΚoRTHOLTI Pagamas obtrectator, sive de ca- . lumniis Gentilium in veteres Christianos. lib. cap. s. pag. 48. cuius libri tanta est utilitas atquo praestantia, ut antiquitatum christianarum studio

sus eo carere ViX possit. . : . - .

256쪽

' Baptismo F Eucharisia obviis. a I

gr tutandum illis de admissione in ecclesiam, osculis amplexibusque exceptos fuisse legimus. Commemorabile etiam est osculum, quo se salutabant communicantes ad lacram synaxin accessuri. Dabant id plerumque ante usum eucharistiae; ita tamen, ut in ecclesia orientali ante oblationem, in occide tali vero post consecrationem Diseopus clerico fideles semet invicem, habito sexus respectu, suaviarentur. Quam temporis differentiam in utraque ecclesia servatam, tot tamque manifesta Patrum , docent testimonia, ut dubitari de ea non possit.' Denique morem Hebraeis atque Romanis interdum usitatum, osculo scilicet morientibus u emortuis

valedicendi, in se quoque receperunt Christiani veteres, nee tamen diu servarunt; cum in , malam partem mox traheretur. Quibus omnibus

si adhuc addere quid vis, id potissimum exit, quot

pertinet ad .scula in convenimus sacris dari solita. Tantum .enim abest, ut Christiani morem hunc semper servarint, ut potius singulis ieiuniis, omnibusque diebus 'festis, tristem aliquam rem inmemoriam revocantibus, neglexisse videantur.' φφ) . Quare etiam illo tempore, quo passionis memoria. Q 4 con-Vide BINGWAΜUΜ orig. lib. XV. c. 3, &RIA NERUΜ de veterum Christian. circa S. Eu-

. ' charist. institutis. C. 7. --

ΜANNUS de funeribus Romanorum. QUEN- STADIUs de Sepultura veterum. p. 66. . q)TEuxuLLIANu S de oratione. c. 24.

257쪽

α48 De Adiaphoris in utroque Sacramento,

concelebratur, oscula figere recusabant, tum quia osculum laetitiae signum erat cui his praesertim die-hus se dare nelas habebatur, tum quia osculi hypocritici, fraudis scelerisque pleni, a Iuda proditore in Christum defixi memoria atquc imago animos tunc subibat.' Sed mitto haec, &, qui plura scire cupiunt. ad

eos, quos nominavi, auctores, tanquam ad sontes

ablego, ut habeant, ubi sitim restinguere possint. Jam enim me invitat alia res, dignior forsan, cui luminis quid ex antiquitate aflamdatur. Fisulam puto eucharisicam. cuius usus frequens olim fuitti in ecclesia latina longe lateque patenS, nec hodie ita evanuit, ut nulla eius supersint vestigia. De ortu fistulae, quae calamus etiam, sufforium,

arundo, . De antiquo osculandi ritu plura habet Toni AsPFANNERUS de osculis Christianorum veterum. NAHTaNUA von ΚΕΜPEM de Osculis veterum. PETRUS MilLLER Us de osculo sancto, RIT-TRRAHUS Ius de osculis&BUcHER Us Antiquit.

Biblic. p. 674 seqq. Idololatricum osculandi morem, qui inter Pontificios dudum obtinet, nemo ignorat. Solent enim agnellum ex auro, argent aliave materia factum, post pacem a Sacordote impertitam deosculari, quod vocant bas Pacem-Solent etiam devotis, moribundis atque maleficis ad supplicium deducendis, inartyriim reliquias, crucem ligneam & alia deosculanda praebere. . Quae vero in Pontificum pedes figuntur oscula, quid aliud produnt, nisi vanissimam superinstitionem, & effraenataui Paparum insolentiam Τ

258쪽

Baptismo es Eucharisia obviis. 249 minia, canalis, eanna & Iiphon' diei olim

solebat, magna est inter eruditos sententiarum varietas. Alii quidem fistulas eucharisticas seculo demum XII excogitatas esse adfirmant. φ- Alii

vero ritum hunc longe antiquiorem faciunt. - 3Nec iniuria. . Adest enim Orsi Romanus, quem FA*RI cIUS πολυμειτατορ librum vocat eccostasiacum iam ante Caroli M. tempora notum p adsunt etiam alia testimonia omni ceptione main

Iora, quibus evinci ruile potest: usum fistulae eucharisticae sec. VIII iam innotuisse. Certe adseculum XII origo eius referri nequit, cum scimus, communionem sub utraque tunc cessasse, nec ullum calicis utim suisse in S. Coena laicis exhilienda. Tametsi vero de ortu fistulae inter se dissideant

eruditi, in eo tamen consentiunt omnes, nimiam erga eucharistiae symbola religionem huic consu

tudini viam quasi patefecisse. Timebant enim

D Lege omnino CAROLI DU FREsNE Glossarium mediae latinitatis, ex quo multa hausit Io. Vociae, cuius pererudita extat Differt. de Historia fist. e charist. Brem. 174o. Sunt, qui sstulam euchar. λαβίδα vocari putent. Errant autem, cum fit cochlear, quo utuntur sacerdotes graecae ecclesiae addicti, ad panem vino benedicto intinctum com- municantibus porrigendum. Vid. BEiNEcc31

259쪽

diso De Adi horis in utroque Sacramento,

homines, ne guttula vini consecrati periret aut effunderetur; ideoque tanti, ut putabant, periculi evitandi causa fistulas argenteas, Ureas, orichalceas aliasque adhibebant, unde laici vinum sug Tent. Atque intempestivus hic metus suasisse videtur alios ritus, hoc ipso, de quo nunc loquimur, antiquiores, ti ecclesiae graecae hodie familiares.'Hinc enim natus est mos, panem eucharisticum vino intingendi, eundemque cochleari adhibito laicis porrigendi. Cuius tanta est antiquitas, ut adeo adseculum IV vel V pertingati' a Neque tamen diu duravit, D in ecclesia latina desiit ita, ut inde a

sec. XI nulla eius reperiatur mentio. - Melius quid expertae sunt fistulae eucharisticae, quas, scimus, inter Pontificios adhuc obtinere, , & ab his ad Lutheia ranos transiisse. Hi . enim post sacrorum repurgationem & καριιτ ινεσίαν cum tot aliis ritibus, ab

ecclesia romana acceptis, hunc quoque servarunt. Nec dubium est ullum, quotquot in terris hran-denburgicis, hol satiensibus, cellensibus aliisque Augustanae Consessioni addicti sunt, calamo sustorio diu usos fuisse, donec superiorum iusta abro garetur.' ) Hodie quidem in ecclesia hambur gensi viget; cui plures forsan adnumerari possunt, quibus fististae eucharisticae usus placet, vehementer

olim ' SONN2As de intinctione panis eueharistici. PE- .inus ZoΗΝIUs in Historia eucharistiae infantum. b. 59. Η EI NEC CIUS. lib. cit. P.S P. 295.

260쪽

Baptismo F Eucharisia obviis. Isr

olim D nunc vituperatus, neque tamen adeo vitu perabilis, ut defendi .nullo modo psssit. . Poteram adhuc mu Ita afferre de agapis, de eulogiis, de manuum ablutione aliisque ritibus tam eucharistiam praecedentibus, quam eam subsequutis. Verum reticeo plura , cum vel non sint Adiaphora eucharistica ,. vel iis ipsa veteri ecclesia nec communi S nec perpetuae sueri ni observantiae. Dicam tamen, ne omnem rem silentio praeteriisse

videar, de agapis & eulogiis, quam fieri potest,hrevissime. Et ad aqvas quod attinet, paraban- tur illae ex residuis oblationum partibus. Selmus enim, morem offerendi panem D vinum, aliasque res, primitivae ecclesiae per sui in familiarem; ita ut omnes iam iamque communicaturi, iique diti res, munera sua ad altare offerrent. Quae quidem hunc praesertim in finem piserri. solebant, ut elementa eucharistica ex illis pararentur; quoniam simis post Christum natum temporibus ecclesiae vel nullis vel exiguis instructae erant reditibus,

nec satis habebant . 'unde , inum L panem ad S:

Coenae usum emerent. . Cum vero Ob magnum communicantium' numerum; 'magnae & insignes plerumque essent oblationes,ὸ reliquaS .earundem

partes aliis usibus destinare, visium fuit Christianis.