Regnum animale ... cujus pars septima de anima agit

11쪽

Constitui quocunque studio indagare quid anima, quid corpus, et quid utriusque commercium, tum qui animae status in corpore, ei qui status post vitam corporis: sed quia finem, etiam media velle debui, dumque mentem inlenderem, qua via progrediendum, ubi auspicandum, proinde quo currendum, ut ad melam: tandem deprehendi quod alius campus non detur, quam per anatomiam corporis ejus organici, ibi enim ipsa suos ludos exercet, et cursum peragit, quaerenda omnino est in ipso illo diversorio et hospitio, ubi ipsa est, seu in proprio ejus campo; haec causa fuit, quod omnium primo de sanguine et corde, tum de substantia corticali, et porro jam de singulis ejus organis et visceribus acturus sum; moX Vero de cerebro , cerebello, medulla oblongata et spinali; his accinctus in via sum ulterius progrediendi; Ergo analom iam hanc unice ob finem indagandae animae, percurri; si aliquem usum et orbi anatomico et medico praestiterim, id mihi gratum seret, verum si lucem inde praetulerim indagationi animae, adhuc gratius: Ipsum enim corpus cum primis humanum, et Singula ejus organa ei membratam mirifice concinnata sunt, ut hela natura omnem Suam artem

et Scientiam , quaecunque intime latet, contulerit et e suderit, sic hinc si naturam in supremis ei intimis indagare quis studet, singula haec percurrat, quoque diutius immoratur, et plura

mirabilia, et arcana propalantur: quae si Nestoris aetas triplex maneret, usque supersunt propalanda: est quasi a uestis, nec nisi Stupor remδnet. Ut itaque animam explorem, necessum est, ut involucra ista multiplicia evolvam, quae illam tanqua in in centro quodam residen lem ab oculis nostris removent; per viam analJlicam eundum

12쪽

PRAEFATIUNCULA.est, seu per experientiam ad causas, per causas dein ad principia, id est, a posterioribus ad priora, talis non alia est nobis concessa via ad scientiam superiorum; ut ergo per hanc viam ad genuina principia emersi sumus, tunc primum via sJrilli elica licet progredi, seu a priori ad posteriora, quae via est ipsius animae, in corpus suum agentis, est via angelica , lunc enim a priori Seu primis omnia posteriora ut sibi subjecta vident: Ergo antequam a principiis, a priori, seu sJnthelice de anima loqui liceat, necessum est, ut per hanc humanam Viam, Seu an al)'licam, per posteriora, e X perientiam et esse clus enitendum est; id est per scalam quae ad principia ista, seu ad coelum hoc

nos ducit. Ergo ad animam Scandere, non datur nisi per viam ejus organorum, per quam in corpus suum descendit, ascendere; ita non nisi quam per analom iam ejus corpori S. Verum a corpore Organico et materiali do ince Iis usque ad animam, seu ad essentiam spiritualem, quae etiam immaterialis est, non licuit transcendere, nisi explanarem aliquam viam, quae eo me duceret; quare elucubrare debui novas quasdam doctrinas, scilicet doctrinam formarum, doctrinam ordinis et graduum, lum doctrinam correspondentiarum et repraesentalionum, denique doctrinam modificationum, hactenus ignotas; quae comites sint et ductrices, sine quibus nequicquam transcensum hunc lentare possumus; de his agitur in 5 transactione seu in introducti 0 ne nostra ad Psychologiam rationalem. Sic demum licet de anima ex principiis seu sJnihelice agere: orbis Eruditus a primo aevo usque ad hoc tempus, ubis elus conceptus excludi ei nasci debel, et jugi incubuit, ut ad genuina principia enite iemur, idcirco omnes scientiae tam philosophicae, quam phJsicae, idcirco omnis experientia, quae illustraret: huc collimavit universus orbis Eruditus, scilicet ut a principiis genuinis queat loqui, et de posterioribus synthelice agere, talis enim est perfectio angelica, latis est scientia coelestis, et prima naturalis, talis ideo est innata nobis ambitio; scilicet ut ad integritalem primi parentis enitamur, qui a priori

conclusit omnia posteriora, et sic universam naturam non SO-lum sub se vidit, sed etiam sibi subjectae imperavit: est enim eruditionis fastigium ex principiis esse clus judicare; hinc quantum interest palet, ad principia vera eniti; qu0d nequicquam

13쪽

FIBRA SIMPLEX. Iseri potest, nisi per Viam posteriorem Seu SenSuum, eXperientiae, scientiarum et artium, quae humanae sunt, qualenus addiscendae, non autem animae, cui omnia haec insita sunt, et a se fluunt. Verum via ab experientia per scientias lam omnes physicas

quam omnes philosophicas ad priora et ad ipsa principia eniti,

non solum est ardua, sed etiam spatiosissima, nec campus unus sed plures percurrendi sunt; ae lales plures Nestoris requiruntur: perpetuo enim occurrunt illa, quae ipsam mentem confundunt, persuadentque ut sentiat Siculi sensus ea ei objicit: tunc credit rem acu alligisse, quia secundum fidem sensuum loquitur; quae ratio tot hJpothesium et errorum: imo talis est natura superior, ut eo magis a Sensibus noSiriS abScondalur, quo magis sensus consulimus: caligat eo magis mens quo pluri copia radiorum heic confunditur: ipsi sensus sunt tanquam lolidem tenebrae, sic ut ipsam quasi lucem visus et imaginalionis fugere videatur, ut in tenebras has nos infundamus, quae eo quasi clariores sunt, quo magis hos radios possumus discutere, est quasi alia sphaera luminis, lumen intelligentiae et visus se mutuo eX-stinguunt; quare etiam sapientiae lumen plerique non amamus, quia lumen imaginationis obfuscat; secundum hoc Platonis . Idcirco intensissimo studio incubui, ut transcendere

ab uno in alterum potuissem; quapropter benevole Lector, si me usque illuc sequi digneris, credo quod appercipies quid anima, quale ei cum corpore commercium, et qui ejus status in corpore et post Vitam corporis: Verum via est ardua. Optassem ut comites non me in media via relinquant, sique relinquilis, precor tamen ut favealis. Favebilis, si persuasi esse velitis, quod finis sit gloria Dei, et emolumentum publicum, et ne hilum pro proprio lucro aut laude. Quod fibra simplex sit natura coele Stis. De Vasorum Sanguineorum successiva formalione a fibra simplici. Fibra simplicissima est forma formarum, seu reliquarum fibrarum ordine succedentium formans.l .

14쪽

4 FIBRA SIMPLEX. Fibra simplicissima per circumfluxionem perpetuo spiralem

quandas ' sit ei si lena aut membranam essurmal, quae est ipsa libra secunda seu me titillaris aul nervea corporis, quae pure eSt

canaliculus ex si bra simplici constructus, sed una cum fluido isto quod permeat constituit sibi am. Haec sibi a ideo quia descendii a priori, seu est prior ita convoluta nec est nisi mera sibra simplex, per fluxum spiralem Seu perpetuo circularem fluit. Haec si bra dum in corporis provincias delabitur, iterum glandulam quandam corticali non absimilem formal, ex qua fibra corporea prodit, quae tuniculam format, quae Vasa arte-riosa proxime involvi l. Fibra iterum in majores arterias subit, et ibi similiter sormat glandulas, quae ex se sibi as emittunt, ex quibus iunica

musculosa exsurgit; Ideo tunica nervea, glandulosa, tendinea, et musculosa cum membranea constituit arterias et venas, omnia et singula a fibris conformala.

Ila vas sanguineum descendii a fibra simplici per continuam derivationem. Ideo vas arteriosum vocari potest fibra lertia, fibra medullaris secunda, et simplex prima. Hoc etiam respectu vocari potest fibra prima vas primum, tum vas Secundum, denique Vas proprie dictum seu sanguineum.

Uti ipsa fluida quae percurrunt, essentia prima vitalis est

sanguis Supereminens, seu supremi gradus, quae sibi arum secundarum est sanguis medius vel purior, ei quae arteriarum

est sanguis proprie dictus vel ruber. Ιla est fibra simplex, essentia propria animalis forma for

marum.

Quod nihil sit continui in toto corpore, Seu quod tota ejus forma sit solum ibi a simplex. Omne quod continuum est in corpore seu essentialiter determinatum, id est formatum, est fibra simplex.

Nam nihil est in fibra medullari quam fibra simplex.

15쪽

FIBRA SIMPLEX. Nihil est in vase sanguineo quam fibra medullaris. Nihil in toto corpore quod non sit ex vasis et fibris conlex

lum.

Et quod non apparet ex illis contextum, ut tendines, cartilagines, ossa, usque ab iis principio contextum fuisse experien ita dictat. Sic nihil datur in universo corpore quam fibra simple X, quae sit lota ejus forma. Nec ingreditur aliquid continuum, quod conlinuum et cohaerens est, nisi fibra simplex, quae est unicum substantiale

continuum.

Si jam ulterius pergimus, si fibra simplex ex prima essentia animalis conflatur, sequitur quod nihil sit in tota forma animali, quod format illud quam ista essentia. Fluida diversi generis, quae fibris medullaribus et vasis

sanguineis insunt, ut sera, non constituunt formam, nam sormae ex fibris constant, sed fluunt intra fibras et vasa.

Si essentia illa sit anima, sequitur quod ista s0la sit quae

est serma.

Quod fibra simplex sit naturae coe testis et quid c OrPUS. Quatenus jam quaelibet pars seu individuum substantiae

primae sit formae coelestis, et correspondet substantiae coeli seu aurae primae ac universalissimae, sequitur quod nihil detur in fibra simplici quod non sit forma coelestis, quac unica a formis spiritualibus regitur. Haec forma quia supra caeteras fornias, ab illis nequa

quam langi, minus laedi potest, immunissima est ab omni injuria: pone composilum quid ex simplicibus constans, dic quomodo h0c compositum agere potest in suas simplices, remotis-Simum est, nec dependent ab illo. Ergo fibra non est terrestris secundum Aristotelem, sed naturae, essentiae et formae coelestis. - Proinde est immortalis, nec perire pol est, quia non tangi. Quod terres ire et corporeum est, non est fibra, sed

16쪽

TITULI CAPITUM X XV. est illa pars sanguinis rubri et medii quae globulo insunt, et quae pro causa instrumentali inserviunt, ut queat sanguinis prima essentia per derivationem successivam serie descendere, et ultimo mundo interesse, Verbo sanguines constituere, in quibus lamen regnat coelestis illa forma. - Hoc est solum corporeum, eX quo Corporatura Sanguinis existit, nec qiiicquam ad formam contribuit, praeter quod percurrat istas sibras, et apiet ut inire sormas queant. - Ηaec pars seu hoc corporeum est mortale, et ad terram relabitur, solutis globulis sanguinum, nequaquam Vero si-bra, quae ex se diffuit, manente corpore, sub cadaveris specie.

Paradoxa de fibra simplici. XI

De circulatione 1ι ni Mersali fluidorum corporis seu de circulo mitiae.

De sanguinis solutione et recompositione perstet tia.

XII. De morbis fibrarum. XIII.

De morborum animi deriseatione in morbos comporis et et Ice Uer Sa.

De itinica arachnoide a.

Quod organa sensuum externa, ut auris et oculus, sint instrumenta modificationum aeris et

17쪽

Quod aurem allinet, est illa instrumentum recipiens inodulationum aeris, nam recipit et sibi applicat omnem formam et

modum virium alluentium: ita etiam oculus respective ad aeth.erem: auris in eo differt ab organo musico seu acus lic O, quod similiter ac recipit, etiam sonos a se dimittat et ulterius promoveat; ita etiam oculus ab organis oplicis; est enim oculus tanquam camera obscura, quae transmissas imagines ab altero latere simillime repraesentat, non autem in alias species aliosque colores transmutal; sed modificationes non simpliciter ad relinam transeunt, sed etiam o uti sabricae delerminaliones essentiales ad similiter agendum excitant, ad minimum relinam, ex flua per nervum opticum idem visus ad sensorium commune propagatur; ita sensationes modificalionibus Iu orsus corressiondent. In

gustu et olfactu similiter, forma enim externa partium, quae plerumque vel rotunda est, vel aculeata, asscit papillas linguae aut narium, lac tulis illis, qui sunt innumeri, asscitur Organum,

unde similis sensus resultat.

Quod fibrae s ens ori ae quae ad se HS Orium commune dia Ciant, prorsus formae modificationum alluentium et a Vicienti iam acco inmodatae Sint: Sic Sensationes a mundo circumfluo per fibras in mundo animato usque ad a n i in a m Sponte naturali fluunt. Quaeritur qualis est forma modificalionum aeris, et qualis est aetheris, ductrice experientia constat, quod modificationes formae non aliae queant esse, quam quae sunt formae partium; volumen enim ex partibus suis componitur, sint partes sunt modificabiles, similis natura in voluminis actuali volumen debet resultare, qualis est singulae partis, quae lolidem sunt symbolae motus communis: forma modificationum aetheris est spiralis

18쪽

8C PUT XVII. se ii perpetuo circularis, et forma modificationum aeris est simpliciter circularis, lates enim sunt formae externae partium,

quod ab infinitis documentis potest demonstrari: quaeritur dein qualis est forma fluxionis sibi arum . in Transactione de fibris confirmalum est, quod forma fluxionis cujusvis si brae compositae sit spiralis, et quod forma fluxionis plurium sibi arum simulsum larum sit circularis. ita illa forma prorsus correspondet modificationi aetheris, et haec modificalioni aeris. Forma autem aetheris superioris est vorticalis, quae correspondet formae substantiali glandulae spinalis, ita quando modificationes aurarum influunt in mundulum seu systema animale, simili natura continuant fluxum , nec determinationes earum essentiales mu

tantur.

XVII.

Quod sensationes ab Organis ea ternis ad organa interna tanquam a graseiori in lesei Orem at mo- sphaeram seu ab inferiori in Superiorem regio λι em ferantia T. Quae levia sunt a centro versus superficiem elevantur et emergunt, quae autem gravia ad centrum decidunt et fundum petunt, ita sensationes ab extimis ad inlima seu ab infimis ad Suprema enituntur, actiones vero ab inlimis ad extima seu a supremis ad infima cadunt, ita sensationes cum levibus, et actiones cum gravibus componi queunt. Cerebrum corticale supremas et inlimas lenet, nam eo usque pergere est Sursum, a Stabinde Versus superficiem corporis est deorsum. Quod etiam , cortex Cerebri levissimam corii oris regionem occupet, etiam

ab ipsis si bris earumque natura constare potest; si brae fluidissimae sunt et mollissimae prope corticem seu ad primum earum exorium, remotius Vero a cortice sunt duriores et quietiores; magisque veluti compressae, ideo ad puriorem regionem quando ad molliorem sibi aut assurgunt. et vicissim. Quae etiam est ratio quod nerveae seu sibi ae sensoriae sint molliculae, molο-riae autem duriusculae; el quod mollities secundum ascensum

19쪽

XVII L

Quod sensationes non ad speciales aliquas glandulas seu glandulares congeries in cerebro en Atantur , sed ad ianis ersum corticem, adeo ut nulla sit glandula corticalis in toto cerebro, quae non cujuSs is sensus ejusque minimi momenti

et gradus et di Verentiae fiat

partice 'S.

Id analomia cerebri salis aperte declarat, nam unusquisque nervus et unaquaevis fibra, quando lacui medulloso cerebri immergitur, ita se cum omnibus vicinis commiscet, ut sere dissi areant discrimina. Unus enim plexus continuo cum alleTO COID- municatur, inter quamlibet sibi am, et inter quodvis vas et vicinum intercedit quaedam subtilis membrana , quae committit et pangit sibi am si brae et arteriam arteriae, flamina illa intercedentia in tractatione de sibi a vocamus vascula sibi ae aemula ;his etiam interseruntur tenuissima licia ex pia matre decerpta; adeo ut constare queat, quod in cerebro , cerebello et utraque medulla nihil detur prorsus discontinuum et disjunctum, sensatio quae est sublilissima species tremiscentiae alicujus almosphaerae non potest unam aut certas sibras usque ad suas origines premere, Sed necessum est, ut vadat suum iter per omne id quod sibi is continuum est, similiter ac tremiscentiae et vibrationes corporum duriorum; ex speciali inquisitione cujusvis fibrae sensoriae idem palescet, nervus enim opticus in thalamos nervorum Opticorum se diffundens non potest non ad totum cerebri ambilum se effundere, nam si brae ex lolo ambitu cerebri eductae et in basi firmiori concentralae, se super thalamos nervorum Opli corum conjiciunt, quorum fluxum si sensationes sequuntur non possunt quin in universa cerebri superficie terminentur; nervi olfactorii ex membrana pilui laria continuata ita se centro OVali seu globo medulloso cerebri immergunt, ut ex omnibus suas Origines trahant, nam processus mammiliares insuffali totam medullam cerebri expandunt: nervi acustici seu auditorii ex proluberantia annulari emergentes, se consociant omnibus si bris quae ex cerebro et quae ex cerebello emittuntur; ita eliam in

20쪽

CAPUT XIX. XX. caeteris; quare similis ratio est sensationum qualis est modis1-calionum, hae enim in minimo centro inceptae circumcirca in

omnem peripheriam se disiundunt: ex his fluit quod nulla pars

corticis non alluentis sensationis particeps et conscia reddatur.

XIX.

Quod sensatio in cortice cerebri distinctissimae xi Stat, cum Primi S sensatio Misus, Perce Ptio et intellectio. Ubi substantiae corticales distinctissimae sunt, et maXime expansae, ibi sensationes esse debent persectiores et distinctiores; quod enim cerebrum sentiat, percipiat ei intelligat, non item cerebellum, in causa est, quod glandulae corticales, totidem sensoriola interna, in statu sint distincte modos percipiendi: in utroque umbone, seu vertice cerebri, id est in iobo ejus supremo cortex distinctissime est divisus, nam infinitae rimae et lirae discriminant congeries, quibus mediis etiam cortex

ad omnem modum expandi et intendi potest, ita ubi perfectior distinctio ibi perfectior sensalio; quae eliam est ratio quod omnes convolutiones corticis et anfractus se in eo concentreni, aut

illuc continuo fluxu et nexu pergant. Id etiam animadvertitur tam in intuitionibus externis quam internis, dirigimus etiam nostras contemplationes versus hanc cerebri proram; quae etiam quando laeditur, etiam facultas acule videndi percipiendique ad gradum damni vacillat, illi ex singulis morbis capitis apparet. Ita sensatio quidem est cujusvis glandulae corticalis, sed perfectior in una parte quam in altera cerebri, in una enim est singularior et particularior secundum divisiones, in altera vero est communior, proinde etiam sensatio indistinctior et obscurior, ut in ultimis limbis cerebri, inque cerebello. XX. Quod nulla glandula corticalis in toto cerebro alteri absolute similis sit. proinde nec Seu SO Viola, quae totidem Sunt quot glandulae cori A