Musei Borgiani Velitris codices manuscriptis Avenses Peguani Siamici Malabarici Indostani animadversionibus historicocriticis castigati et illustrati accedunt monumenta inedita, et cosmogonia indicotibetana auctore p. Paulino a s. Bartholomaeo ..

발행: 1793년

분량: 291페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

12쪽

IMPRIMATUR, Si videbitur Reverendissimo Patri Magistro Saeri Palatii Apostolici. Francisus raverius Passari Viceti.

FACULTAS ORDINIS

FR. ADRIANUS A S. THERESIA

CARMELITARUM DISCALCEATORUM

O pus a R. P. Paulino a S. Bartholomaeo Provinciae nostrae

S. Leopoldi Austriae alumno elucubratum et inscriptum e Mine Boetiani Velitris eorices manu Hps, Apenses , Peguari , Sisinu, Malabarici, Indosani, anima ersonisus bisorseo - erillela eougarict illustrat Oci quantum per Nos lieet, typis edi, vulgarique potest. Quam facultatem in publicae fidei testimonium nostra dedimus manu subscriptam . Romae ex conventu nostro SS. Theresiae & Iohannis a cruce a 6. Ianuarii anno II 93. H. Adrianus a S. 'neressa Praepossus Generalis .

13쪽

THEOLOGORUM CENSURA

N ouum sane Indieae eruditionis ae doetrinae genus, multis ante Implexum obscuritatibus, paucis vero licet doctis hominibus . monumentorum ipsorum Indicorum sive desectu, sive ignoratione , sive minus fida in te pretatione cognitum . rursum uggreditur euplicandum . Eugendum utque ornandum vir. scriptis iam editis, de hisce litteris optime meritus R. RPaulinus eo in opere quod inscripsit e Mus i Borytani Velitris codices manuscripti Avenses , Pesunni . Siamici . Malabarici, Indosiani , animadυerais. nibus historico- criticis rastisati S illustrati . Atque in iisdem Borgiani musei . omnis generis rerum antiquarum thesauris maxime conspicui . codicibus recensendis illustrandisque , haud equidem scimus . an eruditi viri non certe mediocrem , neque vulgarem industriam maris mirati fuerimus ac dili pentiam, an vero Eminentissimi amplissimique Cardinalis in eiusmodi colligendis Eκoticis monumentis curam atque studium plane singulare . Quo nomine, R. H. Paulino plurimum gra

tulamur . moecenatem honarum litterarum patronum , nactum esse se, omni laude summum .

De libri porro, quem iubente Reverendissimo P. Vincentio Pani, sacri Palatii Apostolici Magistro . diligenter consideravim. . doctrina si quis r

set , quid statuendum arbitremur et is sic habeati ne minimum quicquam ab Auctore pronuntiatum deprehendisse Nos, quod sanctissimis christianae religionis adversaretur decretis; contra vero multa ab se , Indicorum monumentorum ope atque praesidio recte animadversa,quae Indiarum gentium ct dogmatis variis rum sacris , tum philosophicis & ritibus S institutis. aliisque ad earum etiam vetustae aetatis historiam spectantibus, haud parum affundere luminis nobis videantur posse & esse Apostolicis viris. ad Indos propagandi latius evangelii caussa proficiscenti laus , emolumento . De er clito isitur opere eum hoc serendum iudicium censeamus: quo minus rei qumque litterariae incremento & commodo , publicis edatur typis, nihil est quod impedimentum faciat. Dahamus Romae in aedibus Minervae , nonis Fehruarii an . I793.

F. Gabriel Fabrisy S. D D. Ord. Praedieat. Collegii Cafanatensis Cheologus . F. Philippus Angelicus Beectuti S. C. M. Orae Praed. Collegii fanatensis Theologus .

Fr. Thomas Vincentius Pani Ord. Praed. Saeri Palatii Aposto lici Magister.

14쪽

ELENCHUS LIBRORUM

MANU EXARATORUM

qui in hoc opere illastrantur . Libri Asenses O PQuan I. I. num. I. & seq. pag. r. & seq.Bidagat. pag. I. & seq.Padima uva. . pag. 16. & seq. Mahalabassi Dhermaragiaguru , eo en dium legis Barmanorum . pag. 2 q. & seq. Dialoghi tra un Rhien selvaggio , ed unSiameis Ex Talapoino. pag. . 7. & seq. Analysis orationis Dominicae Iingua Sam-scrdamica elementis Graia thamicis . pag. 32. & seq. Budhae dei indigitamenta Samserdamica. pag. 6o. & seq. Compendio della religione de' Siamesi . pag. 83. Κamm uva , tractatus de initiatione Tala-

davis.

15쪽

De Magorum origine & philosophia

ERRORES IN TYPUM ILL APSI ERROR. CORRECTIO.

Reliquos errores typi argutus & benevolus Iector ipse emendabit.

16쪽

s. I. codices Peguant.

NUMERO L

Hugat, seu primi libri ex quindecim libris Biduat Dagmentum in foliis palmarum atramento exaratum, & lingua sa. cra Barmanorum Pali dicta, ac characteribus quadratis, ut ipsi vocant Magatί, conscriptum . Codex longus est palmos duos cum dimidio, pollices quatuor, largus pollices tres. Desunt duo prima folia. Ex reliquis autem, quorum quinque tantum supersunt, elucere videtur . fragmentum hoc initium esse primi libri BIdagat. Vide Melchioris cavanI Laudensis, clerici regularis S. Paulli , olim Missionarii Avensis, Osse aesori sp due libri Barmani in fatis ac arbori, num. I. ct a. , quae animadversiones manu scriptae in Museo Borgiano exstant . Conferetiam praefationem Iohannis Christophori Amadutii in Alpha. bctum Barmanorum, Romae I 787. Editio altera emendatior . pM XIV. Vide pariter D. Caietani Mantegat ii clerici regularis S. Paulli olim Missionarii, & nune episcopi Maximianopolitani, regnorum Ava & Pegu Vicarii Apostolici, dialogum inscriptum e Dialoghi tra un bien set usi, ed tin Stames ex Calviano, inrauseo Borgiano exstantem . Ex sententia horum virorum , ex relationibus D. De la Lo ubere fi J, Κaempseri frJ, Veysier- rei La Croati faJ, aliorumque, res certa atque explorata est , in regnis Ava & Pegia duas linguas, vulgarem nempe , & sacram, quam Pali vocant, reperiri, easque characteribus rotundis , & quadratis scribi . Elementorum rotundorum specimen exhibet ipsum Alphabetum Barmanum seu Bomanum 3 quadratorum forma ex libro Peguano Rammuυa , de quo nos egi

mus f J, a Iosepho Expilly incisa, inserta fuit ad pag. X. eluia A dem

Di ilia aes by Co le

17쪽

dem Alphabetἰ Barmanorum Romae anno I 87. His elementis quadratis fragmentum huius codicis Borgiani exaratum est,& his apicibus Talapoi nos in conscribendis liturgicis rebus uti res comperta est, praesertim ab eo tempore , a quo iussis re gis ZenbιUcὸn plures sacri codices , qui vulgaribus rotundis characteribus conserrpti fuerant, venerationis caussa quadratis elementis transcripti fuere cr) . De origine , ac analogia linguae Pali cum aliis orientalibus linguis , linguarum orientalium ipse imperitus multa erudite ariolatus est La-CroEius a . Nec hunc, nec Thomam Hyde multis persequi vacat. Hoc unum

operae pretium est, demonstrare, linguam Pali, Bali , Balia, Palili , aut quocumque alio modo haec dictio scribatur, dialectum, seu filiam esse antiquissimae & litteratis Indicae linguae Samserdamicae . Hoc ut nunc evincam , ex una parte

describam aliquot radices huius Samserdamicae linguae , eX alia dictiones Puli ad illas revocabo .ctrini guru magister, item res magna , excelsa, gumia magistra , M sm is e guruma moderatio , magisterium, e gurumma ad magisterium inclinatus , magistri indolem habens, item indoles, propensio , proprietas si ita dicere licet magisterialis. Hoc ipso vocabulo gum utuntur Talapoini,

quorum magistri & praeceptores vocantur guru , quemadmodum hodiedum Samanaeorum philosophorum magistri gum in India vocari solent. Vide vocabularium Amarasin ha repart. Brabma rua, de dictionarium R. P. Iohannis Hanxleden sub voce gum 3 . Regis Avensis magister spiritualis Talapoinus Aventiis qui circa annum I 787. decessit, auctor compendii I sis Barmanorum pag. II. eiusdem compendii ita scribit rMahaa-aIuba jassa damma mana guru , quae yerba ita explicat

18쪽

eat R. P. Ioseph ab Amato Barnabita Misonar Ius Avensis resabaa , si grande , idem nempe sonat mata in lingua Pali, quod

in sacra Indica Samscrdamica . A I maha magnus , excelsus, &α muῖ mahatva magnitudo, Arim I fra, a mahat mya magnita do an-I. Ubi iam vides, Avense mabaa a Samscrdamico mari descendere , atque utrumque adiectivum esse , quod magnum

significat . Atuba jassa dictiones P. Ioseph ab Amato explicat: Atuba, det quale, jassa , che a un gran corte ggio ii quale. Ita quidem explicari posset, si corrupte scribas attila jassa , sed

nihil certius exploratiusque est, quam labae a vel tabassa , quod contemplatorem seu Talapoinum Samanaeum philosophum sonat , vocabulum nempe Samscrdamicum ibi substitui debere pro corrupto Palico Atabassa vel a b assa. Q32 tabassiaeontemplatio, poenitentia , recollectio seu intenso mentis in poenitentiam , unde vocabularium Amarasnha sect. Brahma-vargga sub voce tabesse ait: vino virdam, observantia instituti , nempe contemplationis & poenitentiae Samanaei cae , de

ga, id est . rabassa sanctitas per jejunium & poenitentiam . in Ima rabasi poenitens, jejunans , contemplans , monachus seu philosophus Samanaeus stricte loquendo , poenitens , contempla tor, hesychasta, observator instituti . Inde Malabaricum gentilitium verbum tabessiri unnu, contemplari, poenitentiae , observantiae sanctae intentum esse . Talapoini

Avenses & Peguant vulgari nomine Talapiant , in lingua Pali vocantur rapassi & Gebi, ut fatetur ipse P. Ioseph ab Amato pag. I 6. sub nota O . Eodem ergo insigniuntur nomine , quo Indici Samanaei veteres & hodierni , qui Samscr- cimice vocantur Tabasi, contemplatores , poenitentes s Togut

19쪽

s unde corruptum Palleum Zoili J in communitate viventes; &Tamina , diligentes observatores legis , nocte in q. vigilias distributa diligenter vigilantes & meditantes . Quid igitur ex his sequitur 3 loco alubriasa in textu Talapoini Avensis, qui utique linguae Samserdamicae imperitus lingua Palica Samserdami eae linguae dialecto scripsit, legendum est Tabas , vel Tabassa, ac proinde exsurgunt hae duae sincerae Samscr-damicae dictiones : Maba Tabasse , magnus poenitens , magnus Talapoinus, magnus observator instituti, magnus contemplatorsa maneus, seu yaminaeus philosophus. Quod si in textu Eatamano, qui Italicae versioni additur , revera Maha -atula cum littera I pro maba atuba jassa legitur, tunc dictiones illae duae primae conjungendae sunt, scribendumque est : Mabatuamulti, qui est magnus, nempe Tatapoinus, qui est magnus Dhermarά-gia gura , id est, regis Dherma magister . Guru magiser , Dhe maragia virtutis rex, nomen est Mercurii seu Hermae , quod Avenses & Peguani reges aliqui assummunt, ut apud nos assum mitur nomen alicujus sancti, quo quis ab alia persona distinguitur i . Dhermaragia vocabulum P. Ioseph ab Amato eo

rupte scribit i Dammaraana , pro Dbermn gia . m sim g ragia, rex, O 8 dherma, virtus , bonum opus , quod epithe tum a reo motissimis temporibus Mercurio assctum in vocabulario Ama-rolaba descriptum exstat, quo Brah manes indicare volunt, Mercurium virtutis seu bonorum operum institutorem regemque esse, cum ipse astronomiam , scientias , mercaturam , sacros ritus

i Vide indigitamenta seu cognomi na sancta Merrarii seu Hermae in sylimmate Brahmanico pag. Is . re seq., &Indigitamenta Goalamae Peguani numinis , m. 78 . in Examine bistorie critico e leum bibliothecae S. Cong. de Prop. Fide . Haec indigitamenta sacra Budhae,Dhermae, seu Nereurit Indi Budhistae 2x corona precatoria recitant, ut Tala.

publieas preces ab invocatione nominis Budha , Bhagava , Godama aut Sta Lyamuni, quae omnia Mercurii MIyae deae filii cognomina sunt, exordiuntur . Vide eod. mss. P. Carpani , osservationidce. supra cit. ,& compendium legis Ba manorum , pag. 1. uum. III. in aeuiso Borgiano a

20쪽

ritus quibus dii colerentur instituerit. Totus itaque Aven- Diod. Sic. lib. i. pag ρ. edit. Bas..Mercurium maximeo lam ab eo rege quodam Aegyptii honoribus sectum, ut

repertorem rerum plurimarum quibus vitae hominum consuleretur,

volunt. Hunc enim primum verba in ordinem redegisse, mm-tis isdidisse rebus nomina , fuisse quoque litterarum Dυentorem aiunt, instituisse quoque quo honore quibu e sacris colerentur dii oec. Vuratione Phoenices omnia sua Tauto, Hermae , seu Mercurio adscripta referebant, narrat Eusebius praep. Evang. LI.c. x. p. o. O4I. quas vide. La I ubere, tom. r. pag. 6. Mercure qυιόtiat te Disu des sciences, parast aυois et e adore par toute a ter re ς parce fans doute, que u science es un de plus e sentie s as ribuis δε υrai Dim ... Remarques qui pourroni a I avemr excι- ter la curios te des gens Donis, qud ferant desineet a vvager euorient. Haec tamen hactenus nemo animadvertit , quia viato

res Europaei plerumque levi pede , & sine peri '. . suis tantum commodis intenti in Asia versantur. Bailly , ν οι- re de r Auran is ancienMe depuis Ion origine jussu a ι etabis ment de l' reole d' Alexandris, seconde edition , a Paris I 7SI. g. 79. ait: C'es aiora , c es chea ce peupis que vivost D D-meux Mercure etsi egi e des Grees, te I aut ou Thotb des ED-

meme perfnage place is la furce commune de ces peuples, in queces peuples se sent Salement approprie. Recte quidem , e quomodo evincit Ba illius hoc quod dicit p. 8 . uve fouis des ages anciens reclament ualement un peuple anterieur, ct une surae commune. Quomodo demonstrat, ante Chaldaeos, Hebraeos , egyptios , Indos , alium populum exstitisse , a quo hae gentes exortae sint 8 Non videt Ba illius, Mercurium , Thoti, Budli , leuBudba astronomicum numen esse , atque has gentes ab altris suos deos primosque reges dedycere , eisque instituta tua attribuere . Ad caelum, ad solem, ad lunam, ad planetas conte runt ea quae homines instituerunt. Host reges & inititutores Ba illius inter astra quaerat, neque populum aliquem praedi Gisgentibus anteriorem, & qui creationis cpoςham a Mole ad c -

SEARCH

MENU NAVIGATION