장음표시 사용
31쪽
P assimati a. Codex eorticeus seu ex palmarum soliis, quas
Malabarenses, Tamulici, Avenses & Peguant . vis ola vo. eant t , confectus. Constat ex olis centum et duabus , longus est palmos tres & pollices tres, largus pollices tres cum semisse. Exaratus est elementis rotundis stilo chalybeo, quem Ma- labarenses Eetittanni, id est claυum scriptorium appellant a . Codices ipsi eorticei vocantur 'rao granctam, &id quod in iis exaratum exstat communi di generico nomine GVis fui graniba rI compellatur i unde linguae Samscrdamicae sectae a libris his inhaesit nomen granibam , & lingua granibamica , cum revera Sams Ma dici debeat . Lemma libri Padi mau a, Iohannes Christophorus Amadutius , qui hunc codicem falso inter codices bibliothecae S. Congregationis de Propaganda Fide numerat, In praef. ad Alphabetum Barmanorum, pag. XIV. scribit, Padimot. Si padi , regγla , modus , norma Ru ippadi, hoc modo ; - a Aia 'S appadi, illo modo. ' mughel apex arborum, montium aut cuiusvis alterius rei ; I 8
mughana , vel cum k leni muliana fronti pictum , q08 muggha facies, principium, , 2 muhya excellentia , res excellens, muklia nasis . Quibuscumque clementis Barmanis aut Palicis dictio Padi mau a scribatur, ad has etymologias recidere debet,
ac t) Ex voeabulo Ma . solIum palmae, componuntur dictiones sequentes : ou-peui , nscina , quasillus , seu sportula viminea ad recondendas appochas . alia. qne initrumenta manu scripta ; ὸlapura , domus ex soliis palmarum construeta, tugurium . Heic iam iterum p .icis , etIam vulgata Avensia vocabula multa ex maiori India , at cumprimis ex ora Piscaria , & Coro mari delica in regnum Ava & Pegu perlata fuisse. otifer librum. Matiis ruearebes. tom. l. p. Is v & leq aὶ Exitat huiusmodi sidus chalibeas In museo Borsiano Velitris ,
32쪽
regulae ad excellentiam, ad perfectionem ducentes . Et revera , R. P. Carpanus, qui in hunc Barmanum codicem aliquas animad
num. a. , & nostrum Examen bisorieo criticum eodicum Indisorum
bibliotheeae S. Cong. de Prop. Fide, in quo pag. 3I. libri radiamati a brevem synoplim, atque authenticitatis eius indicia lain expendimus atque tradidimus. Hic liber convenit cum altero Peguano codice Rammuυa inscripto, de quo egimus pag. 77., ad quam paginam animadvertendum est . Ramm a librum non
esse scriptum litteris aureis, sed in olis inauratis , litteris nigris. Libri Padima uva initium est hoc Sami aia DA boeta uda ane nazar ω saltassa Gani pouppi aramanti -ΣEat cte. id est r, orationis domum scopis everrere, & in domo orationis luceris nam accendere, quoniam nunc solis lux adest , opus non est,, . Vide interpretationem P. Carpant Deo citato , quam intactam relinquimus . Liber scriptus est lingua Pali & Barmana mixta,
ut ambae appositae invicem clarius elucescant. In eo minimae quaevis culpae contra regulam admissae enumerantur, regulae
paupertaris & eastitatis Samaneorum Talapoinorum stabiliuntur, ab animantium contactu cavendi , se se lustrandi , templum everrendi, lucernam in eo accedendi, in pleniluniis ac novi- I in iis jeiunandi modus, & institutio traditur. Eadem fere prae- ecpta exstant in libro Peguano Rammua , eX quo iam nonnulla excerpsimus in systemate Brahmanico pag. II s. O seq. Exibi dictis, ac cum his collatis , iam res certa atque explor,ta est, Talapoi nos hos veros esse Samanaeos. nam hi etiam lin. gua Pallea vocantur Scien , vel Samane, Tabas, vel Togui, quae omnia Samanaeorum philosophorum nomina sunt, eamdem Sa- manaeorum sectam significantia i . Samanaei vel Yamanaei. C di-
33쪽
I 8 dicuntur a mas Ao Ismam, mansuetudo , lenitas, affabilitas, quae ex virtutum exercitatione nascitur , aut quia ipsi nullum omnino animal interimunt ἔ vel dicuntur Yamanaei a ramam
vigilia, quia nocte in 3. aut A. vigilias distributa vigilabant, atque siderum motus contemplabantur, ut ait liber Sambhavam, cui adstipulatur S. Hieronymus r , vel denique Tamanes a m Ao3amam dicti sunt, quia 'amam cum prima littera a brevi diligentiam sonat, & quia hi diligentes di vigiles sunt; unde etiam deus ille Indicus, qui hominum actionibus praeest sisque invigilat, ut eas deinde praemio aut poena asciat, 1ama, idest vigili de αυλῖ'ama, cum littera prima a brevi, id est, diligens dicitur. Ex his nominibus , ex libris Samsces amicis , quibus hi philosophi utuntur, ex instituto & actionibus in his libris praescriptis , ex epocha eorum existentiae , quae usque ad Alexandri M. tempora & ultra resertur, iam aperte patet , mera esse figmenta ea omnia , quibus auctor Alphalbet. Tibetani a hos
Amanas , ut Hiarebam inter paucos d stipulos de natura , de moribus fiderum ,
ae dierum eursu audiret docentem. S. Hie. ronymus ep. ad Paullinum .
a Vide in Reliquiis actorum S. M. Panesniv pag. 183. re 283. in notis . Huius viri opinioni , quam hausit ex La-Crogio dc D. De Guignes , reluctatur
quibus praecocem evangelii in India disinis progressum suadere volebant, scite resutat, ae propaga I I sive haeresum sive catholieae fidei in India & Sinis Ρ- eulum sextuin aὲsignat. Uide Re udo-tiI, Antaeonet relations des Indes , rede Ia Giue de drex vorageurs Ma 3ome - πην , qui I allerent danι Ie nravieme serie , a Paris I I 8. pag. 223. 8c seq. Eclairrissement totiebantia predication dela religion Gretienne a la mine , dccumprimis p. 164. σθε. , ubi de missone haereticorum episcoporum agit . Conser Tillemoni, rom. I. de praedicatione
Indiea Thomae Nanetis diseipuli ; de
Cosmae Indopleustis topographiam christianam lom. a. eollect. novae Patrum in scriptor. graecor. per Berna d. Monsalminutum Parsis pag. t 79. in qua seculo sex to christianos ecclesiasque in India exstiatisse narrat. Hae tameti distinctae eranta delubris di alceteriis Samanaeorum sneque tam frequentes , ut opinatur noster censor . Marcus Paullus Uenetus .ls. p. cap. 23.O 24.de provineia Naabar,
hoe est de inubar de Madure disserens ait i complura sunt ibi monasteria , ire quibus idola relantur. Ubi palam dc ape
te indicat, haec monasteria non ςhri iti norum , non Nanichaeorum aut Nest
34쪽
19Samanaeos philosophos pro monachis Nestorianis aut Valenti. nianis aliisque priorum seculorum haereticis ex Perside, Syria , aut Aegypto in Indiam illapsis, nobis obtrudere vult . Non ignoro monachos christianos in India , ac praesertim in Malabaria exstitisse i , sed hi Malabarice semper Ramb.ia, hoc est Raban, non autem Tabasi, non rogui, non Samanaei vocabantur. Vide dict. P. Hanx leden sub voce Rambau . Hi monachi christiani ante Christum natum in India non exstabant, hi non nisi seculo quinto aut sexto dum Bagdadenses Catholici in Malabariam monachos episcopos ad regendam christia. norum S. I homae ecclesiam mittebant, in Indiam penetrarunt,& pullis inde Nestorianis iterum ex India excesserunt; hi id
la non adorabant ; hi transmigrationem animarum non docebant ; hi carnibus vescebantur; hi longe & separati a Samanaeorum ascetcriis Persico more induti versabantur, non autem nudi, ut Yogui seu Samanaei. Hi Chaldaicis libris utebantur , non autem Samserdamicis , quos ne quidem legere sciebant. Quam vana igitur sunt ea scriptorum commenta, quibus humana divinis , christianae res cum gentilicis , instituta inter se adversa , epochae , libri , homines , doctrinae haere. reticae , inter se miscentur, atque gentilibus variorum novatorum somnia perquam liberaliter affinguntur l Numquid melius erat haec omnia intacta relinquere , quam tot commentis pervetere & intricare Interroger , cui libet, Brahmanes aut Samanaeos , quot nam ex ipsis christiana sacra amis plexi sint , quaerat ex Missionariis & aliis Europaeis viatoribus quot delubra , quot asceteria gentilica , quot Brah. manicas scholas, quin immo quot privatos Brah manes aut S, C a ma.
t m. t. pag. 39. & lm. Ceterum . cum censor nolier omnem Brahmanicam religionem ex sabulis dc commentis Ualen
deducat , auctores hi primo inter se comveniant , tum opiniones suas aliis ve ditare adnitantiar. i Sνnodus odiamper. deerato xrit. pu 94. ct seq. edit. Rom. apud minaν-dum , epitiola D. Gartiae synodo Cramganorensi praefixa sum. ππη. inter codiaces S.Confr. de Prop. Fide.
35쪽
manaeos Ipsi ad Christi fidem traduxerint. Ego eerte plurium
annorum spatio non plures quam quinque Brah manes christiana sacra amplecti, plurimos vero viros feminasque Brahmanicas anno II 8ς. dum Nabab Tipu Sullan atrocem iis persecutionem intulerat, fame ac miseria exanimes vidi cadere potius quam Muhamedana, vel Christiana sacra adoptare . Adeo nempe hoc
genus hominum pertinax est semperque fuit, ut mori potius eligant, quam exteris sacris initiari . His igitur pos, is , jam quisque coniiciat, quos progressus veteres illi haeretici in propagandis Ualentinianorum, aliorumque novatorum pseudo evangeliis, quorum inter Brah manes ne vestigium quidem exstat , facere debuerint. Libri Brali manici legendi sunt, atque ex iis Brahmanica doctrina evertenda , quos libros Samscrdamicos cum censor noster non legerit,in Indicis rebus tradendis testis non videtur idoneus. Hos libros Samserdamicos,quia nec veteres illi haeretici, neque monachi Nestoriani legerant aut intellexerant, Brahmani.
cam religionem & philosophiam evertere, atque suam eisdem aifingere nequibant. Quare hodiedum stat Brahmanica moles, neque nisi illucescente superiori lumine dissolvetur . Ceterum in codice Padimau ά praeter quinque praecepta Talapoinis et communia, de quibus egimus in system. Brahmanico pag. i I s. O rI6. 33. alia septuaginta quinque enumerantur . De his
subdit P. Carpanu se ostre alle molle regiae fondate sui eisque eom- mandamenti uniissati, ed a molle astre arbitrarie, ee ne sono 73.
a Pisa H litante, ei cuna delis quali sinisce in Sethha go Κara.
nita l. Has dictiones ipse non interpretatur. At si mea interis pretatio valet, haec certe verba non aliud sonant , quam Mn godam miserese nostri. Sethha go , corruptio est ex od A-8Maba & ωdama . GmMI Karunna,& GSm 8 Karu nya miserisordia, adi iee articulum, erit, inserere nos i , vel miseria eors esto , miserieredum impertire nobis . Itaque latine sonabit i Μερ- euri miseresce nosH. Vetustissimus est hic etiam inter gentiles
ora uin minimum quidem animal Meia tisi, a vIno abstinere. dere non fornicari, non surari, non me
36쪽
orandi modus. Primo, indigitamenta seu sacra cognomina alicuius dei ex corona precatoria recitabant, vel etiam ab sque cin Iona in manibus exstante, Io ore , manibusque paullisper elevatis sacra dei nomina pronunciabant deinde addebantistris mer,propisius oti ; adorare i tibi adoratio ; inseresce mei ; adium me . Hic modus orandi hodiedum inter Brah manes aliosque doctos Indos obtinet, qui sacra cognomina deorum in libro Amarasinha deseripta in quotidianis, & mensilibus lustrationibus, ac in sacris funis ctionibus recitare solent, & saepenumero praedictam orationis clausulam sacris nominibus addunt. Vide de corona gentilica dea sam dicta Systema Brahmanicum pag. I. 88. 193. G S m TI, A O m A m
S morias mora in Sambhava sub initio. O vos insericordiae numina murti numen , idolum , corpus , persona Mi Sha ti , tum qui ex iis natus es benedistionis facie infructe deus nempe Gannes ha ). Supplicis meae votas obsacula tollite , atque ut benedictionem mis Impertiamini, toto quo possum conatu ego vos adoro. Ao dcto δ' M QIB G s άοῖ G
Mangala Stille Urshni vamshattit vannu Κrshnenai pirrannoruVishnu Vishvat ma vishhsetichs anu gratii kennam . O 'nia optimae indolis , omnium rerum anima , Uisbnu deus , qui ex profvia risbni υeniens sub nomine Ardua natus es , tu deusMUnu praeprimis mel miserese , respice me , adiuva me i . In libro Sambbam sub initio. Om
i Quis ebristianus non erubesicae, Iodicus textus Vocat , non truces , no Gum salsa numina tanto animI ardore , crudeles . non sanguinis cupidos , ne a tantoque conatu coli , adorari , eisque bitreris , deos a gentilibus ex solo me ψ uppliciti videt. Misericordiae deos eos coli.
37쪽
Orpheus vetustissimus poeta t hymnum in Mercuriam,
in quo huius dei indigitamenta seu sacra cognomina recitat, ita concludit: Adsis oranti vitae addens exitum amicum , cultu verum , memori menti sermonibus lectis. Et in hymno in Apollinem : Pro populo orantem me caelitus vise parumper . Animadvertit Scaliger pag. 31 a. in Orphei hymnos edit. Traject. Veteres latini quos graeci vocant hymnos, ipsi nominant asamenta , quae sitiere separatim in aliquem deum eanuntur , in quibus gesta , ct virtutes ejus dei celebrarunt . At indigitamenta vocarunt , tu quia bus deorum cognomina varia essent . Et supra dixit e His in ea tionibus deorum utebantur in mysteriis ii, qui fac is cui piam delinitiabantur . De Brali manibus id animadvertit R. P. Vincentius
a S. Catharina 1 : Se domandi quat sta it nome di questa prima
causa , dismo che non ha nome. . . . Con tutio cis ii Malavari lo
chere, id est clangra , metum incutiens , aliaque huius dei cognomina , quae ob imperitiam linguae Samscrdamicae eorrupta affert, cum nullam libri Amara ha haberet notitiam . H iecindigitamenta sacra omnia in hoc libro continentur, atque haec nos inhsemate Brabmanico iam attulimus. Itaque preces illae Peguanae & Avenses , quas P. Carpanus ex libro Parimaufia affert , modo a nobis supra e X posito sunt intelligendae 3 . Insigne horum indigitamentorum sacrorum apud veteres christianos exstat exemplum I. tom. Operum M. Aurelii Clem. Prudentit, Romae r 788. pag. I 86. in notis, ubi ex cod. pergam. nunc ecclesiae Veliternae , olim Bilantinae anno To3o. Exarato,adfer.III.Paschatis acl. Areuato hic adfertur hymnus. Alma
cap. 17. pag. 283. secv. ου pag. 287. . Denciente or inali textu in eois dice P. Carrani eκ solis corruptis voCa bulis certa vietionum illarum explicatio
si Onomareitur Albeniensis vater , euius dicuntur esse poemata . quae Orpbeo se Gualti .tempore Pi varidarum et r. qainquages mam Oliviadem inveniam lem. Alex. M. I. Brom. p. 397 edit. Venet.
38쪽
Alma thorus Dom/nI nune pangat nomisa summi Messias, Sother . Emmanti hel. Sabaoth . Adona'. Es unigenistis. υia vita manus homo ou . Principium . primogenitus. sapientia . virtut .
Fons er origo bonI paraclitus ac mediator Agnus ouis vitulus serpens aries leo vernus. Os verbum splendor sit. gloria lux ct imago. Panis fur vitti mons Ianua petra lapissique. Angelus oe sponsus pasorque propheta sacerdos . Athanatos 'Hos theos . panton craton 'sus. Sa Meet nos sit eui secta per omnia doxa . Celsus apud Origenem haec nomina, huneque orandi modum christianis tamquam vanum obiecit & earpsit . Vide, quomodo eum, ut antiquitatis ac nominum antiquissimorum , quibus dii invocantur , imperitum , ae novatorem perstringit origenes . Asia, ait Origenes, alia quoque Aeg1ptiaca lingua prolata daemonum nomina suam quamdam υλ babent , rursusque aliam linguae Persi e t σμ apud fletulas gentes'aiis ad quosdam Uummuntur Mus a . Haec de orationis formula in libro Rud auia descripta , dicta sumiant . Confer Maurie resarchet , tom. I. pag. I a. de I 3. ubi de Budhae seu Mercurii cognomine Sugada ex vocabulario Amara ba agitur. Specimen elementorum rotundoruth Peguensium quibus exaratus est hie seeundus di tertius; e ex Prestanus i rmusei Borgiani VeIitris.
OHgenes eontra Crisiun, lib. I. pag. 439. edit. Paris. a De Apollinis cognominibus apud
39쪽
Compendium legis Barmanorum. Codex chartaceus manuscri. pius continet paginas viginti minus una. Seriptus est lingua Palica , charaeteribus rotundis, compositusque fuit a Ta- Iapoino Avens nomine Maba tabassi Dhermatagia gura. Hic magister erat regis Ava, & Pegu , antecessoris illius, qui rerum potiebatur anno r7ς o. Guru seu magiser iste a rege hodierno ex Bao i , seu a scelerio reliquorum Talapoinorum pulsus fuit ex eo, quod regi solus adversaretur, reliquis regis partes sequentibus . Vir erat excelsae mentis, suae legis tenax , veritatis amans, & propagandae falsae suae religionis studiosus . Deeeselit , annos aetatis nonaginta numerans , circa annum I 788.
Vide epistolam R. P. Iosepb ab Amato clerici regularis S. Paulli Missonarii Avensis huic compendio praefixam, qui in Talapoi
ni textum Palicum aliquas animadversiones lingua Italica adiecit, ac in una quidem columna textum Palicum, in altera ver sonem eius Italicam affert. Quare de authenticitate huius cois
dieis nullus dubitandi locus datur ; nam primo, lingua Palica
exaratu i est, itaque ab Europaeis supponi non potuit. Secundo , adorationis formulam Indicis gentilicis libris genuinis communem in fronte libri affert . Tertio , cum Indica , & Peguana theodotia in aliis libris exarata convenit . Quarto , ab auctore ipso exemplar unum D. Iohanni M. Percotio Utine nisi ,
Episcopo Massulensi & Missionum Apostolicarum in regnis Avadi Pegu praefecto datum fuit, quod auctor ipse Talapomus fatetur ad calcem sui libri . D. Percotius Avae obiit pridie idus decembris anni I 776. , atque codex ille Utinum missus fuit ad
1 8M eorruptio est voeabulI Samia serdamiel Bbava . vel Bbavana . Bbava di . ille est , existit, habitat . Bbava . tu es. existis. habitas. Bbava mi , ego existo , sum , habito . Bbava . quod est existit . nascitur . habitat . Megba . bbava , quod in nube est , fit . naiciis
de Brismanea domum suam leo habit tionis locum bbava , et bbavana voin
eant , et eodem Meahulo famans rum
aleeteria bbava vel Mavana appellantur . Bao itaque vel Bau vocabulum , quo Talapoinorum domiellium, aes es vel alceterium Avenses significare uois I rit . eo ruptio est Samserdam leae dictionis nava vel Bbavana . quae vela. Lusitanu, vel ex insere a vulgi . vel eκ eorreptione linguae Palieae a Sarnis
lardamica defeendentis indueta suit.
40쪽
as ad cl. P. Angelista M. Corte hovis ache etii eidem epistola I si Ianuarii anno i 79 i. a P. Maneello Corte novis Avensi Missionario exnrbe Ran gmn scripta, quae una cum eodice ad Eiqum Card. Borgia missa eidem dono data fuit .. Confer epistoliun prandi tam P. Ioseph ab Amato, praefationem Iohannis Christopliori. Am,dutii ad Alphabetum Barmanorum Roma: I787. pag. VI. Oivia , ac nostrum Examen tiso eo eritisum etastam . Indicorum a pag. 2 3. usque ad pag. 3 o. , ubi criticas regulas tradidimus ad genuinos codices Indicos a spuriis secernendos I . . , ... Praemissa libri notitia , videamus nunc quid liber ipse contineat . Incipit ab his verbis aciat quelli em mn conuereosque' laetbi Oeeulti , e nasiosi atri. a nisi sperare i , is quelli obsper Rienea infusa eonoste te quattro esse Immutabili , A quelli, obeantem Θ dotato desei premi podotre, alI' Eeeellante Dio Gotamato p oleso u.mie a Metioni. Cosi sta, queste pariae. c. Vide n: r. supra , ubi de hoc codice di seruimus . Antequam progredia mur ad alia perscrutanda , sistamus paullisper in limine ipso .
Expositis illustratis pie loeo eita
to genuinorum codicum notiε . iam nihil moramur philolbphum de Pa at que nonnullos rabulas Ariglos. qui Missonarios tamquam impoliores traducunt , atque opera , relationes , eodiuces . monumenta indiea ab iis in Europam allata aut transmissa rabido dente arrodere solent . Uide Moria gesera, is de Viani , to . 27 9 3 . pag. 29o et fel in notis. Placet obtrect toribus litis rancidulum aliquid de naribus extempore effutire , ut commentis suis colorem addant , atque hoe tanta au daeia ,, tam superba et immodet a se . te, ut nemini alteri quam sibi. eredem dum eenseant . Non ignoro multos I dicos Missionarios Indicas res obiter et sine sussicienti linguarum peritia attigi de , explicasse , pervertiise , intricasse . Sed an libri et monumenta inlaeta iam reiicienda sunt, quia a Vithonaflis suerunt allata λ An falsa sunt , quia saliis fuere interpretationibus vitiata Quod i hae rationes valent, iam nullum sere monumentum pero Inum genuInum erit , nam et pliilosophi hi sine peritia
tinguarum monumerata interpretantur et illa:trant . et hi scripturiunt. quod eis io mentem vera it , et hi spurios codices pro veris nobis obtruserunt ,& hi sine idoneo teste monamenta anserunt, eruunt , explicaui, orsacia ae suas eisdem aldunt.
nat: non convenis . nos derat / Uerum
sensus est : Deus illo, si falli peccasu
fusticitur . Uide animadversiones P. Ioseph ab Amato in thoulo' Palicum is notis pag. .