장음표시 사용
21쪽
sis Palicus textus sam serdamice Ita reddItur r mba labas, weι Mahά tabasia Dberma ragia sum, quod de verbo ad verinbumctam excedat, sibi fingat. Vide in opere inscripto r Mytbogr pH latini, Amstet. I 673. Hygini poeticon Uronomicon pag. 3ss. de si norum caelestum hisorsis, S pag. ict. ubi de Mercurio ait. mee sella Mercurius Mercurio data eximinatuμ , quod primu3 menses mintuerit, ct perviderit ferum eursur. Diod. Sic. lib. I. pag. 9. Primum quidem regem fuisse referunt apud Aegyptios solem , eo nomine quo ct caeleste astrum. Quidam faceia res agirmant primum regnasse Vulcanum λυentorem Ignis , eoque benefleto ducem ab Aegyptiis constitutum .... Fertu ab sole ndita esse urbs in Gebalde Aeg1pti . . . . de elus autem conditore non filum reliqui scriptores , sed etiam Aeg ptia sacerdotes contendunt multi non ab Osiride sole , sed multos post annos a rege quisam G bas fuisse conritas. Confer Cicer. l. a. de nat. deor. pag. 22 . En ergo quomodo prisci illi homines divina humanis , caelestia terrestribus miscebant lCommunes enim erant epulae, sedesque Leorum communes tune hominibus mortalibus O diis immortalibus Origenes in philoc. cap. 1 o. p. 3 o. ex Astreo poeta .
Hyarli exsentes versantur per c vitates. Hominum fasque nefarique inspicientes. Homer. Odvs. v. 49 P. Haee opinio hodiedum obtinet inter Indos. Cons. Clem. AIex. Cohori. ad gent. pag. 3I. Platonem in princi Sophi e . Genii
nempe astra vehentes ac elementorum rectores mundum oberra.
re , hominesque inspicere creduntur. Hoc igitur modo conficto & allegorico Aegyptiis To ut, vel Toth , id est , Budha ,
Graecis Herma, id est, De maristi virtutis de bonarum instituationum rex; Indis Budha, id est mens seu consiliarius ι Tibe. tanis Pout , Peguanis Budha, Godama , Shahya munii Sinen fi-hus Fo scientias , astronomiam, commercii artem, deorum cutitum , dierum & mensium distributionem , meditandi scientiam aliaque tradidit, ac omnem terram obivit . Cosnomina Mer-Diuili od by Coosl
22쪽
bum traductum sonat: magnus eontemplator poenisens Hermetis, Hermae , Dhermae regis magistir . Ex his ergo iam palam & aperte dignoscitur, linguae sacrae Samserdamicae usum in regnis Ava & Pegu obtinere , atque linguam Pali Sam lardamicae dialectum esse r . Dbermarisia etiam cognomen est dei Tisma In dici , quia ipse virtuti & bonis operibus post mortem praemium
constituit, atque exuto corpore hominum mala opera a bonis
distinguit & dijudicat, ut illa poena aut praemio afficiat. Vide Amara sinita sect.' argavaroga sub voce Iama , quae dictio, deum diligentem & semper vigilem denotat. Utrumque hoc nomen reges, aliique Indici viri gerere solent , atque res certa& explorata est, Indos hodiedum , ut olim, nominibus deorum suorum , Apollinis Nomii, Mercurii, Solis, Lunae, Cereris, Iani, aliorumque pro sexuum diversitate insigniri. Nullum itaque dubium est, sub deorum fictorum & physicorum appellationibus plurimos in India reges, ac philosophos exstitisse ut hodiedum exstant, ae proinde sub fictitiis istis regum nominibus veras historicas actiones gestas fuisse, quae utique non ad mythologiam, sed ad historiam referendae sunt. Verum cum priscorum regum gesta fictionibus sint resertissima, acri criterio sunt subjicienda, priusquam aliquod veritatis de historiae monumentum vel epocha ex iis proferatur . Nemo negat Godama seu Gotam a Avensium , Peguanorum , Sia mensium numcn esse a . Sed en hoc ipsum numen ex mythologia Brali manica, atque ipsa dictio godama ex lingua Samin lardamica assumpta in illa regna perlata fuit. Oios go Sam-
curii heic relata, omnia in voeabulario Amaras Aba sunt deseris pia, nec mirum, si aliqua ex iis apud exteras gentes fuere vitio linguarum corrupta. Vide lystema Brahmanicum de Bud hapag. i q. dc EXamen historicu-ctati cum codicum Indicorum,
i) Vide systema Brismanicum litu
ricum , mythologicum , civile , pag.243 ubi de nun is stam ieis Avensibus Palica inlcriptione ins inibus a,ei, tes , idem docuimu a
23쪽
scrdamice vacea, bos, in nominativo habet hau , In duali
nominativo in Iris I g au, in nominativo plurali in I 8 ga-va, vide grammat. Samscrdamicam ι pag. Ioa. Ex hoc vocabulo procedunt: οὐ ismae gὐba, vaccarum pastor, item rex, O a Ima gopala vaccas pascens, vaccas regens , earum curam habens , rex , 8 gmina vaccarum pastor , quod nomen est Madnae dei Indiei, Apollinis nempe Nomi , quem fistula canentem & inter vaccas stantem monumenta Indiaca infra recensenda exhibent. Oo , Imma a gorasa lac vaccinum acidulum, Oios Amia gomoa stercus vaccae, item reseoloris vaccini. M AB, A 8 godama vel viam cum littera t. leni, vaccarum potiν , nomen Mercurii Mayae deae filii in vocabulario Amarasin ha descriptum. Vide Examen codicum Indicorum p. 79.
Haec dictio duobus modis scribi potest , go ama & gavdama ,
vidimus enim M S go vocabulum radicem esse , quae si in ea sum nominativum collocetur, habet gau 3 adde id, A 8 tama propensio , indoles , ingenium , vis , potestas , fitque godam vel gaudam vaccae seu vaccarum curam habens , ad eas pascendas propensus , pastor , & pastorum praeses, qui est Mercurius Nomius . Vide Caroli Stephani dictio. narium histori tam ac poeticum, Lutetiae anno 1 33. p. 392. sub voce Mercurius εἶ confer Natalis Comitis mythol. I. s. p. 33. ubi ex Pausania Mercurium tamquam pastorum deum a priscis cultum fuisse docet. Hic idem Mercurius Phoebo vaccas sudiripuit, ut ait Homerus . Iam itaque nullus relictus est dubitanis di locus, Godama eumdem esse , qui Brah manibus est Mercurius Mayae deae filius, Muni seu contemplator, praestigiator, fur, Argi amicus & postea occisor, raptor, nundinis praeses ,
24쪽
thesaurorum de pecuniae custos , Gangis fluvii aeeola fictilius,
cuius uxorem Abastam Devendra seu Iupiter sub forma galli compreisit , ob quam caussam apud Montefleonium , & Moosta Mercurio huic in antiquis monumentis gallum appletum de . prehendes . Nebulo deaster iste distinguitur ab illo gravi rege, di philosopho Mercurio Termagno , quem venerabilem, accensum, censorem hominum , sex scientias possidentem , legum
conditorem, sanctum , omniscium , consiliarium & contempla.torem, bonarum institutionum regem , radiantem, Cupidinis victorem , fuscum , insignem viatorem seu nuncium , atque censoria virga instructum vocabularium Amarasmba seel. sorua varua describit. Attamen duo hi Mercurii , quos Amarasin ha per sacra cognomina seu indigitamenta ab invieem rite distinguit de separat, in graecis fabulis & monumentis confunduntur l). Eosdem invicem confundunt & intrieant vulgares fabulae Indicae , Peguanae , Sia menses, de Tibetanae , unde fit , ut cognomina unius, alteri attribuantur, atque Mercurius nunc prointius, nunc fur, nunc censor & vindex , nunc nebulo & praestigiator , nunc doctus, monachus & philosophus , nunc auri cupidus, nunc liberalis sedens & contemplans, nunc ut pastor aut celer nuncius , nunc gallo assidens, nunc virgam censoriam seu caduceum pacis bellique indicium, vitae aut mortis ,signum gestans exhibeatur. Vide Orphei hymnum in Mercurium cum Henrici Stephant, ct Iosephi Maligeri notis , to 89. edit. Traject. ad Rhenum. Natalis Comitis mythol. lib. s. cap. I. pag. 63 . Couri de Gebelin, rom. s. pag. roo. Histoire de Mercure oud hol, & pag. q. art. t. des noms de Mercure , ac praesertim pag. I I. art. I. Si aliot ou Mercure fui un εtte rεel ou Allegorique . Ex hac nominum de rerum confusione factum est, ut Avenses , Pegiianique nomen Godam Mercurius Nomius seu vaccarum pasor retinuerint , Godamam tamen maximum suum deum sedentem , ac meditabundum fingant exhibeantque. Vi
tantum redigunt. Vidae Allegorres orien- sundit . ale ιom. 3. P. I a. , ubi Couri de Ge.
25쪽
ejus simulaerum autographum ex plumbo, & allud ex marmore in
eodem Musto Borgiano Velitris. Alter, nempe ille Mercurius venerabilis legum institutor, consilium & mens seu Budha , rex &philosophus seu monachus censor, mente plena ac intenta me. ditabundus apud Indos & Tibetanos sedens exhibetur . Vide tab. xx. Sui.Brabm. Ita quoque exhibetur Godama apud Avenses, Pegua- nos & Siamenses, quamvis Godam epithetum sit alterius Mer-
eurii illius iunioris, latis & praestigiatoris , vaccarumque pastoris , quod epithetum seniori illi Mercurio venerabili , quem
Avenses , & Peguani revera colunt, non convenit . Ubi iam vides , nomina cum simulacris dei quem exhibent , nequaquam semper eonvenire , & in simulacris quidem deos exhibentibus sculpendis veterem morem & sormam tenaciorem pem mansisse atque minus mutatam fuisse, quam mutata suerint nomina deorum , nam nomina deorum dialectorum diversitate, linguae primigeniae & maternae studio neglecto , mutata , facilius translata , corrupta, aut intricata fuerunt i . Nel vilis A Mercurio
chel mann , monumenti antichi Aediti, voI. r. trach. prel. cap. q.
pag. 4I., & cap. Xlv. pag. II q. ait et Mercurio dat suo proprio nome in Etrusco Turm, simile a quelis ebe F lene is altra patera. Dempst. Etrur. tab. 3. . Cum vocabulum a dictione Herma, Dberma, quod etiam Indicae gentilitiae linguae saepe eorrupte Darm, Dem, Carm scribunt, corruptum descendere haud adversaberis. Vide grammat. Samscr. pag. 3 ρ. linea 3. Turm itaisque Etruscum Mercurii nomen eumdem Mercurium sonat, qui Indis merina .vel Dharmaragia, Herma Graecis, Not Aegyptiis & Budba Indis est. Idem Mercurius ex animadversione in chelmanno digna, facie intenta, oculis acutis, mente me
Q Ungua SamsertimIea earet litera F , proinde nequit seribere Fo . sed litterae F substituit litteram P. seribitqueri. Tibriana & Sinensis caret littera B . quare seribunt riar pro Bat vel Bout vel Budia, & Sinenses ει pro Eo da , Badb, Budba . Hi iidem Sinenses dc Tibetanicarent littera Samscrdamica vi G.,Proi de pro Eadba stribunt Butta, vel Modia.& linguae boreales Mod, Oseu , pro Buo vel Buna . Ex his ergo eonieEiurae datur locus , veteres Aegyptios littera B .earuisse , quare seribebant nut. Taut , Gib , pro Badis vel Eudba . Nomina itavique sunt varia , numen ubique idem.
26쪽
ditabunda, ae eogitationibus plena etiam in graecis monuis mentis exhibetur. His ergo rite pensitatis, quis est, qui neget vocabula Samserdamica , cultumque deorum ac mythologiam eorum ex Asia, & quidem ex India primitus dimanasse , in.
deque in alias mundi plagas perlatam fuisse Quis est , qui
neget, Avenses, Peguanos, Stamenses nomina & eultum dei Godamae ab Indis aecepisse Quis diffiteatur, linguam Puli Sam-serdamicae filiam esse ' Ipsa ex insula Ceylan, ubi ea inter sacerdotes Gruvambas dictos hodiedum viget , in regnum Avade Pegu perlata fuit i , ipsa in typis numorum Avensium exstat, ut iam innuimus, ipsa deo Godamae nomen dedit, ipsa ex libris palicis ubique elucet. En plura huius rei exempla . Budha Samserdam iee nomen Mercurii senioris, Pe-guanis in lingua Pali nut, quod ex illo corruptum est . Videla Gubere tom. I. pag. 487.
5, Pragiati, Ignis regenerant, stris sanetur, quo Pe-guani subinde comburi solent , ut igne illo purgati, sine labe renascantur, idem vocabulum est quo Indi hunc ignem apis pellant. La Lo ubere linguae Samserdamicae & Palicae imperitus, praglats vocabulo, quod corrupte prat .lee scribit, non ignem hune sanctum, sed homines eo exustos ita vocari aut uamat , atque dictionem illam corrumpit. Vide t. l. p. 488. Ibsestu a Shahya, dolosus , fur, praesulator, Adagator se. eundi seu iunioris Mercuria nomen est . La Loubere , aliique ex lingua Palica corrupte scribunt Chekia , Xelia, Mea , Misera, Thiea, Dea. Hunc Shaba seu Mercurium iuniorem saga. cem , dolosum , & vigilem Aegyptii de Iapponenses ob dolum , sagacitatem, & vigilantiam corpore quidem humano , sed capite canino repraesentant. Vide tabulas Cartari, imagini de i Del
27쪽
rium scientificum tom. g. tab. Um. figura I. Amida Molo lap. pone se , & fig. a. idem Amida sedens , meditans, ac coronam precatoriam manu gestans . Unde Plutarchus in Iside , pag. 348.edit. Paris . Non enim proprie eant Mercurium nomen faciunt
Aegyptii , sed ob eusoriendi ae Uigilandi studium , O sapien
tiam, qua inter amicum o inimicum Internoscit, eum eallidi, mo, ut Plato ait, deorum aecommodant . Confer fragmentum epistolae cuiusdam Missonarii Peliinensis in bibliotheca S. Congreg. de Propaganda Fide, in quo ita disserit. Rubi Iapponensibus Amida Bulb, quae corruptio est In- diei nominis Budha 3. ct Mercurius iisdem Ombolis adumbratus es: a Sisensibus quidem Rubi per litteras suas ct characterismos , ab Argutiis vero ct aliis occidentalibus Hermes quem auctor confundit eum Shahya in per imagines ct satuas. Etenim Hermam pro symbolo canem habuitie cenum est Oe. Vide textum integrum in systemate Brahmanico in nota ad pag. 3o8. ct 3ος. Iapponenses itaque . apud quos staruarum usus est, hunc Staba seu Mercurium corpore humano, sed capite canino exhibent. Vide epitheta huius Sbaba dei in examine historico.critico codicum Indicorum , pag. 7 . Quid ad haec epitheta ex Brahmanico classico codice desumpta , quid ad monumenta Indica, Peguana, Sinentia, Iapponensia , Aegyptia, quid ad has nominum etymolopias ex Indicis linguis depromtas , quid denique ad hanc gentium historiam & traditionem , ad tot Missi
nariorum aliorumque relationes reponet noster censor , qui posthabitis his omnibus i fontibus , suae tantum opinio ni indulgens , molem profusae eruditionis affert, ut evineat, Xacam, hoc est Shahyam , haereticum illum Manetem esse qNumquid Manes iste apud Indos , Tibetanos, Pegua nos , Iapponenses capite canino exhibetur numquid vaccarum pastor
est Τ numquid in toto pedibus deeutatis sedet 8 numquid deae Mayae filius est numquid nundinis praeses 3 a numquid meris
28쪽
eatorum deus, & thesaurorum custos ' numquid alipes num. quid ephemerides portans 8 numquid virtutis & bonarum inis stitutionum conditor 8 numquid fur & praestigiator Ut omnia prisca ac sacra cognomina , quae utrique Mercurio apud Brah-
manes affinguntur, Maneti convenire ostenderet , atque commentum suum rite illustraret, auctor Alphabeti Tibetanis .a a. Manetem magum fuisse ostendit , & omnis magiae originem inter Tibetanos a Manete derivat . Sed an Mercurius magus &praestigiator non fuit ΤTum virgam carpit et bae animas siti morat orco
Pallantes, alias sub triuia Tartara mittit: Dat somnos, adimitque , O lumina morte resignat.
Mercurii sussmen , ibus . M ai stirps alma I irique , Accense, Viator,
Magnanimum cor habens, Quiqueraso, censor bomonum, Vinule, Multivole , Internuntius , Argilethe , Alipes, O mortalium amor, sermona magiser zPMem faus, quem certamina adulant, almifer omnium. Interpres variae linguae , Nundine liber, Sanguineum gesans eaduceum, pacis amice, Frugi, Coraciota, Locutue, Me, beate, Atque operum Cisule , c Titane necessibu rebus Et mortalium prae dium venerabile linguae, Adus oranti vitae addens exitum amicum, cultu operum, memori men se, sermonibus lectis .
Orpheus h mno in Mercurium edit. Traject ad Rhenum 168ς. eum Henrici Stephani , & Iosephi Scaligeri notis . Sub hae censoris aut praestigiatoris forma Budha , quem auctor cum Shakya confundit , colitvr in templo Iagarnat in India, ubi sedens in toto & mutus exhibetur , hominum tamen actiones intenta mente inspiciens di examinans . Disono, ebere mortes oe sepulturae demonstrantur Censor Brahmanibus dIeat , Manetem Moram . Utrum igitur bis confiν asse νε- ab ipsis eoii, & tunc videbit, quo vultu ligionem videtur , an penitus tostam δε- qua oris venustate , aut quo potaus ritu Alim Cicero de natu deor. I. I. p. a Ma. excipietur .
29쪽
ehe questi e un incarnaetione Budhae muta , eis p in nuta solo per υedere la eoniatia de' moniani, perelo si e pocla nesse quattraparti det monis, solamente a e di ossemare , e fgnare tuite leazibui degι' uomini per fame pia giuslaga nella decima incarnaetione . R. P. Marcus a Tumba in cod. f. in for pag. I 8 a. in Museo Borgiano exstante. & iterum in alio de locis sanctis Indiae dum templum Iagarnat describit. Si Bucta iste Manes est aut
Iesus Manichaeorum, ipse adhuc semel in carnetur est necesse. incarnationem enim hanc decimam eiusdem quin etiam plures alias omnino firma fide credunt Indi, iterum itaque apparebit magus Manes in India . Non videt censor ex commentis suis ubique absurda sequi, atque a fide Indorum & Tibetanorum res plane alienissimas, neque ullo modo cum statuis, cum delubris , cum nominibus Indicis , ae cultu Indorum cohaerenistes . Si Budha persona physica est et historica, eur potius non sit Mines, quod adstruit Huetius et Cur non sit Noe Patriaris cha , quod multis evincere nititur Fourmoni ' Cur non sit
Siphoas trigesimus quintus Aegypti rex, quod vult Iablonsvius 8Cur, & qua ratione factum est, ut Budha sit Manes ' vide
Pantheon Aegyp. tom. a. p. I 66. Iso. Volsum, de ori di progr. idolol. tom I. lib. a. cap. 32. Fourmoni, Resiexions critiques furtes hisiares des anciem peuples, tom. I. cap. 3. pag. 3I Q. & seq.Bhagavan . sanctus , celebris , potens , beatus co
gnomen Mercurii senioris seu Dhermaregis , sub quo cognomine in vocabulario Amarasin ha descripto is invocatur in lingua pali ab Avensibus & Peguanis in principio & fine privatarum & publicarum preeum. Namo lassa Bagavi, adoratio illi Bhagava , id est , adoratis , sancto, potenti, beato, nempe Me
eurio , cui cognomen hoc inter indigitamenta sacra in vocabulario Brahmanico attribuitur. Vide systema Brahmanicum Iss. Itaque namo Bbaga , non sonat, adoratio illi Iustremo domino , prout male id interpretatur R. P. Carpanus. Vide , ossemanio
ni supra i due libri Barmani in figlis di palme . L bhaga , Samsertamice , sanctitas, potentia , celebritas , splendor, opulentia,
30쪽
rasm, ian terminatio est nominis masculini dominum indieans, unde fit Bhagaυan , & in vocativo Bhagaυa . Unde exurgit oratio illa Brahmanica r LX, Omm A. 8 Bhagavade nama , ubi sancto , beato adoratio . Vide dictionarium R. P. Han X ledensub voce bbeta, bbet an , & bbaga di, ubi bhagavan cognomen Mercurii Indici etiam deo Vishnu & Shivae per antono masiam attribuitur. Conser Examen eodicum Indicorum p. 26. in natis , ubi de hae Indica & Peguana adorationis formula iani egimus . Talapoinus Avensis Dbermaragia gura in compendio legis Barmanorum pag. r. scribit: Ali'eeeellente dis Godama is pro resis te mi, adorataoni . cosὶ Aa . Puse parole dopo averte lette e riperate tre volte , β da a nil alia lettura . I Barmant mae-
Ibi cusori delia dis na Duo anno peν eo me di metiere alia te-sa di ODI libro, e di leuere quese parale di adorataone . Hae adorationis formulae cum Indicae sint & Samserdamicae, iam plane perspicis , non solum linguam Samserdam leam in regna Pegu & Ava penetrasse , ae proinde linguam Pali , qua litur. gici Barmani libri exarat, sunt, Samserdam leae dialectum esse, sed ipsas adeo adorationis formulas Indico. Brahmanicas & Sam-scrdamicas in Peguanis libris, ae pubIicis supplieationibus obtinere. Ita hae eaedem obtinent in Tibeto. vide grammaticam Samscrdamicam, pag. 3 4. sa. 3s. 3 6. 37. 19. Haec pauca heicde lingua Pali dixisse sufficiat, neque enim grammaticam linguae Palicae scribendi mens & consilium est. Pauca illa quae
digessimus , eo eonsilio secimus , ut ostenderemus monumenta
Avensia & Peguana illustrari haud posse absque peritia Samscr-damicae linguae, neque viatores Europaeos umquam in perscrutandis libris Palicis profecturos, nisi prius linguae Samscrdami eae studio incumbant. Specimen characterum huius primi codicis Borgiani.