Carmina;

발행: 1832년

분량: 571페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

gaudia domus regiae de salvo aeditu Telemachi, usque colloquiuiu

breve cum matre.

To ὁ πολ πρώτη εἶδε τροφὰς Εὐρυκλεια.

δακρύσασα ' πειτ' ἰθὐ κίεν ἀμφὶ δ' αρ' ἄλλαι δμωαὶ Ῥουσσῆος ταλασίφρονος γερέθοντο,3 καὶ κύνεον ἀγαπαζόμεναι κεφαλήν τε καὶ μους. υ δ' εν εὐθαλάμοιο, περίφρων Πύνελόπεια,

κυσσε ε μιν κεφαλήν τε, καὶ ἄμφω φάεα καλὰ,

ξεῖνον, τις μοι κεῖθεν ἄμ' σπετο δεsso κιόντι. τον με εγι ποουπεμψα σὐν ἀντιθέοις τάροισι '55 Πείραιον ε μιν νώγεα so τὶ ἐκον ἄγοντα ἐνδυκέως φιλέειν, και τιέμεν, εἰσόκεν λθω.

νεις ε δ α δ Il a , 390. iiiiiii sensu θρόνους εὐποιητους dixit υ , 5O. ἐοίς κίεν, recta illi obviam ivit. -

ετέλουν. scit amicitiae causa et prae gaudio nam amantium quidem, ne quis

dubitet, jam olim hoc jus fuit, ut labra

labris conSererent.

66 etc. - φίλου - κουήν. si ,308 etc. - πως - δ, ω πή ς γ , 97 δ , 327. ὁρνυθι excita. ζ , 363 etc. - μηδέ μοι - ὁρινε. 150 Il. β , 14 etc. - τυγόντι - ὁ λεθρον. α, 11, l. ζ , 5 etc. 48 9. o , 50 et 1., e quo loco transscriptus videtur 449., quo ei Sacarent uel S. Thomae enitrii, A. . et 3. Primusque . collocatum habet post 5 l. quo et ipso signo agnoscas interpolationem quare night omisi euiuversum, ' uncinis inclusit.

50 - 55. τεληέσσας κ. ὁ , 352

etc. - ἄντιτα εργα, νάτιτα ἐπιτιμητικὰ ἀντίτισιν V. I l. - 213. Ain. Q. emend. ἄντιτα. ντίτιτα εστι εσυγκοπή. at hoc Si ita esset, poterat Hom. dicere ἀντίτιτ εργα T. - καθ

12쪽

ευχετο πῶσι θεοῖσι τεληέσσας κατόμβας 60 ἐξειν, αἴ κέ ποθι Ζευς αντιτα εργα τελέσσύ.

prodit Telemachus in forum ad abducendum hospitem Theoclymenum, et Piraeo dicit, quid donis Menelai faciat.

Tnλεμαχος 'V0 επειτα διε μεγάροιο βεβηκει, ἔγχος ἔχω -μα τω γε κυνες πόδας ἀργοὶ ποντο. θεσπεσίην δ' ἄρα τω γε χάριν κατέχευεν Αθηνστον δ' ἄρα πάντες λαοὶ πε9χόμενον θηευντο.

65 ἀμφὶ δέ μιν μνηστηρες αγήνορες γε sib0ντο,

εοθλ αγορευοντες, κακὰ ὁ φοεσὶ βυσσοδόμευον.

αλλ', να Mεντωρ στο, καὶ 'Aντιφος, δ' Ἀλιθερσης, οῖτε οἱ ξ αρχῆς πατρώζοι σαν ταῖροι,7 ευθα καθέζετ' ἰών τοὶ δ' ἐξερέεινον καGrα. τοῖσι ὁ Πείραιος δουρικλυτος εγγυθεν λθε,

μονος quae haud dubie est interpretati του ἄπτερος. E κεῖται τοί, etsi ς ε μυ σως εἰς ἶσον τω ταχέως προσήκατο, φασι, τον λόγον. απτερος ὁ ὁ παράμονος κ μ πτερόεις α', 122 etc.), κατὰ το κοινὰν του λόγου πίθετον. γουν ὁ μη ἀποπτῶς, ἀλλ' πιμείνας η γυναικί. Ap. ἄπτερορος, D P0οηνῆς, η ταχύς. Vide quam

velut in omne partes Grammatici versari ni Vocent ambiguam nec tamen Verum viderunt, Sed , opinor, Ora ius P. Monibellum, cujus ad Scribenda est nu.

ad h. l. sic igitur vir praematura morte ereptus litteris et amicis: Cette Parolen'est polii fugitive pou Penelope Cottes de vers est suscepti ble 'et re explique de 3 munieres disserentes 1 Cocliscours ut sans niles our cnelope, cyest-a-dire t elle te garda preci eu- sement, qu 'elle e recueilli avec cie; c' est te gens que 'indique. 20 A lieu de tradui re ἄπτερος par a privatis, quelque s-uns e rendent par ἐσόπτερος, qui a des alles fune gale vitesse, qui est rapide. Sch et Elym. Agn. VO C. απτερος. Dan ce Cas, it aut entenere quo te disco urs do Telemaque sui

promptra persuader a mere. 'ransnM. Corai Σχόλια εἰς την λιάδα, α , 201. ve ut que par a n entende quePen. ne repondit pas, qu'elle arda Iosilence oso να λόγον ἀφῆκεν εκπτῆναι

rede. h. e. sermo Telemachi malim:

Also prae er, nd ih enlso kein I ori Don de Lippen. obmutuit enelope, prudentem filii rationen admira ta, ut α , 360. in simili causa: η μεν θαμβῆσασα πάλιν ικόνδε βεβηκει IIαιοῖς γα μυδον πεπνυμένον ἔνθετο θυ- μω Bergierus illi quasi impennatum

haud evolavit verbum. 6L- 68. 4 εκ με γ. V ann adis , 388. - αμα - τε, το β', 11 13. - . . menda mira, quam pro Pa gare non est veritus Alterus: γήνοροι. en gradus corruptionis ἀγήνορει, γῆ-τορα, ἀγηνοὐοι - β υ σωο ὁ ω ευ ο ν. ὁ , 676. - de Mentore et Alitherse V.

β , 157 et 225. Antiphus hic alias haud

memoratur. V. ib. 19.

13쪽

'λεμαχος ξείνοιο εκὰς τράπετ', ἀλλα παρέστη. τον καὶ Πείραιος πρότε00 προ μῆθον ειπε '

ω τοι δῶρ' αποπέμψω, α τοι Μενέλαος ὁ ωκε. To δ' υ ηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηύδα ,, Πεί9αι', ου γαρ τ' ἴδμεν, πως ἔσται τάδε ἔργα, ε κεν με νηύzῆ9ες ἀγήνορες ε μεγά00ισι 80 λάθρη κτείναντες πατρώῖα πάντα δάσωνται,αυτὰν χοντά σε βούλομ' ἐπαυοέμεν η τινα τῶνδε εἰ δε κ' γ τουτοισι φόνον και κῆς φυτεsύω.d τότε μοι χαίροντι φέρειν προς ώματα χαίρων.

hospitio Telemachus excipit Theoclymenum.

YZ εἰπὼν ξεῖνον ταλαπείριον γε ἐς οἰκον. 85 αὐτὰρ επε ρ Ἀκοντο δόμους εὐναιετάοντας χλαίνας με κατέθεντο κατὰ κλισμούς τε θρόνους τε,

ες ' ἀσαμίνθους βάντες ἐώςέστας λουσαντο. τους δ' ἐπεὶ Ουν μωαὶ os σαν, καὶ χρῖσαν λαίω, ἀμφὶ δ' ἄρα χλαίνας ἴλας βάλον, o χιτῶνας. 90 ε ρ' ἀσαμίνbo βάντες επὶ κλισμοῖσι κάθιζοπι χέρνιβα V ἀμφίπολος προχόω ἐπέχευε φέρουσα καλλῆ, χρυσείθ, πεμ ργυρέοιο λέβητος, νίψασθαι παρὰ ε ξεστην τάνυσσε τράπεζαν. σῖτον δ' αἰδοίη ταμίη πα0έθηκε φέ9ουσα, 25 εἴδατα πόλλ' πιθεῖσα, χαριζομένη πα0εόντων. μητηρ δ' ἀντίον ἷζε παρὰ ταθμὰν μεγά90ιο, κλισμοὶ κεκλιμένη, λέπτ' χλα κατα στρωφῶσα. οἱ ' π' ὀνείαθ' ἐτοιμα προκείμενα χεῖ9ας αλλον. αὐτὰρ επε πόειος καὶ δητύος ξ ερον εντο,10 τοῖσι ὁ μέθων ῆρχε περίφρων Πηνελόπεια '

tum breviter matri narrat iter suum.

'λέμαχ', τοι ἐγὼν περώῖον εἰσαναβῶσα λέξομαι εις εὐνήν, η μοι στονόεσσα τέτυκται,

14쪽

νόστον os πατρῖς σάφα ειπἐμεν, ε που ἄκουσας. Tu o α TVλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηυοα ,,τοιγὰ9. ἐγώ τοι, μῆτερ, ἀλθθείθν καταλέξω.ωχόμεθ' ες τε Πύλον, και ἐστορα, ποιμενα λαῶw110 ε uενος ὁ με κεῖνος εν ψηλ0ῖσι δόμοιοι νευδυκέως ἐφίλει, σεί τε πατὴρ ἐὰν ἴα, ἐλθόντα χρόνιον νέον αλλοθεν ως με κεῖνος ενδυκέως ἐκόμιζε σὐν υἱάσι κυδαλίμοισιν. αὐτὰρ Ῥουσσῆος ταλασίφρονος υποτ εφασκε,11 ζωου, ου ὁ θανόντος, πιχθονίων τευ ἀκουσαι, ἀλλά μ' t 'Aτρείδην, δουρικλειτὸν Μενέλαον,

. - δον ργείην λένην, ς εῖνεκα πολλὰ Aργεῖοι, πρῶες τε θεῶν ἰότητι μόγησαν. 120 εἴρετο ὁ αυτίς επειτα βοην ἀγαθὰ Μενίλαος,οττευ χοηῖζων ἱκόμην Λακεδαίμονα δῖαν αυτὰ εγώ τι πῆσαν ἀληθείην κατέλεξα, και τότε η μ' ἐπίεσσιν μειβόμενος προσέειπεν ses ποποι, ' μάλα ὁ κρατερόφρονος ανδρὸς εν εὐνῆ125 ἐθελον ευνηθῆναι, ἀνάλκιδες αυτοὶ εόντες Γως C. ὁπότ' εν υλόχω λαφος κρατεροῖο λέοντος νεβρους κοιμθσαUα νεηγενέας γαλαθηνοίς κνθμους ἐξερ ἐνσι καὶ ἄγκεα ποιήεντα, βοσκομένη, ὁ ' πειτα ἐν εισήλυθεν υνῆν, 130 αμφοτέροισι ὁ τοῖσιν ἀεικέα πότμον ἐφῆκεν ως δυσευς κείνοισιν ἀεικέα πότμον ἐφήσει. α γὰρ, ελτε πάτερ, και θηναίη, καὶ Σπολλον,

15쪽

ε Ἀριδος Φιλομηλείδη ἐπάλαισεν ἀναστάς, 135 κά do' βαλε κρατερῶς, κεχά9οντο ὁ πάντες χαιοὶ, τοῖος ὼν μνηστῆς σιν ὁμιλησειεν δυσσευς

150 'Ως φάτο et γῆ ' ρα θυμον ενι στήθεσσιν ὁρινε.τοισι ὁ και μετέειπε Θεοκλύμενος θεοειδής

Theoclymeni laustum vaticinium.

sis γυναι αἰδοί Λαερτιάδεω δυσῆος,

simili versuum initio ab I librarii salsi 155 E 158 alii ab 146. alii ab 149. ad 166 aber .. b. hrirantes forte omiserint intermedia . qu44 'ρ π φη νη ol si 30, dein recentiores haud invenientes in non nullis libris θετούμενα esse crediderint 163 - 165 O , 53, 537.

16쪽

τψ κ τάχα γνοίης φιλότ ά τε πολλά τε δῶρα, 165 lj μευ, ως ἄν τίς ε συναντόμενος μακα2ίζοι.

ludi consueti et epulae procorum.

Ἐς οἱ μεν τοιαυτα προς ἀλλήλους ἀγόρευον μνηστηρες ε πά0οιθεν δυσοηος μεγάροιο

ου μεν γά τι ἐρειον εν si δεῖπνον ελέσθαι. TZ ἐφαθ' οἱ ' ἀνστάντες βαν, πείθοντό τε μυθP-αυτὰρ επε ρ' i κοντο δόμους εὐναιετάοντας, χλαίνας με κατίθεντο κατὰ κλισuos τε θρόνους τε 18 οἱ ' ἱέρευον οῖς μεγάλους, και πίονας αὐγας, ἴρευον ε σύας σιάλους, και βοῶν ἀγελαίην,

τος παρατετήρηται Medonte, praecones haud improbo, proptereaque servato ab M lysses in caede procorum, '. Ian. R d 677. O γὰς, χυτο γύ9. Ap. OG αντὶ τοὐχυτος, ἀναφορικόν ' os

084 C. - παρεγίγνετο δαιτὶ interesse solebat convivio. Am. M. ευ- νούστατος μεν mi ὁ ων et Ῥουσσέως οἰκία χι Ἀπιείκειαν ἰε boυς και mi μνηστηρες ὐτὸν ἐτίuων, καὶ ὁμοτράπεζον ειχον. - M. B. Os - χέρειον. τo ου καλόν ii in κακόν εστιν, - ς το Ῥυν ηκιστα ἀντὶ Ἀου μῶλλον. similiter, motante Cl. . Mesiodus M. et D. 750. μηδ' π' ἀκινήτοισι καθίζειν, o γὰρ ἄμεινον. de hoc Si comparativi v. ε , 284 os ἐρειον pro κα- λὰs, ut mandatus Busiris pro detestabilis etc. B. Hinc frequens p. pro-Saico Scriptores ου χεῖρον cum infinitivori de quo vide not. ad Philostr. IIer. p. 577, collatis Schaefero ad Iulianum p. XIII, et Casau bono ad Dion)sii Hal. Ant. 1, 39. sunt et exempla ap. Scholiastem ub. 97, 145. adde infra ς , 262.

etc. - , τί - θρό, o G AE 85. - οἱ δε illi vero, Medon et famuli pro Corum de praeconibus ei th. 2, 5, 5. , , omnino apud Homerum in epulis heroicis operam praestant. l. , 58. et κήρυκες ' ἀπάνευθεν πὰ ροὶ δαῖrαπίνοντο, os δ' ἱερευσαντες μέγαν ἄμφεπον similiter Telemacho accumbenti praeco praebet carnis portionem inferius 331. cf. , 276 Il. , 245 249, et quae alia hac de re Homeri loca protulit doctissimus Ophe Liberdas Kriegswesen deris, techen p. 254-

μησεν γένετο κατὰ συγκοπὴν οσεν, ου τε το ρμόσας ἄρσας, αλλα απὼ του 'Oρο τ οιεγείρω ὁ μέλλων ρῶ, . Ala

17쪽

Eumaeus quoque in urbem proficiscitur cum domino personato.

ώτρυνοντ' δυσεύς τ' ἰέναι και διος φο0βός. τοῖσι δε μυθων 9χε υβώτης, 9χαμος νορῶ 185 mis, επε α δὴ πειτα πόλιν θ' εναι μενεαίνεις σήμερον, ς επέτελλεν ἄνα εμός γ αν εγωγε αυτου βουλοίμην ταθμῶν ρυτῆς λιπέσθαι, ἀλλα τ0 αιδέομαι και χείδια, μη μοι πί - νεικείθ' χαλεπαι ὁ Η ἀνάκτων εἰσὶν ὁμοκλαψ,190 λλ' γε νυν 0μεν δὴ γα μίμβλωκε μάλιστα ημαρ, ἀτὰρ τάχα τοι ποτὶ σπες α ρίγιον ἐσται Ton ' ἀπαμειβόμενος προσίφη πολυμ ις δυσσευς'

, , γιγνώσκω, 20 vim τάγε δὴ νοέοντι, κελεύεις. αλλ' ομεν ου ' πειτα διαμπερες γεμόνευε, 195 δ δε μοι, εἴ ποθί τοι ρόπαλον τετμημενον εστὶ,

νοντο medium. Properabant. - οῖσι

G, 230. - 44δια sensu praesentis dixit, ut d 820 et alias. v. blatth. g. 505 III, 1. - ὁμοκλαι, mina c. I l. , 13 etc. - ομεν, Ιωμεν. Sch. et alat : μέμβλωκε μάλιστα.το πλεῖστον της μέρας παρελήλυθεν. E το ε μ έμβλωκε ν αντὶ οὐ μεμεληκε, παρῆλθεν, - ώς ἐκ του μο- λῶ μολησω μεμόληκα. s. Matth. g. 183, 6, utimania Leaeil. 1. p. 136, Schn. V. μέμβλωκα. l. se Virg. Aen. 9, 156.:

Nunc adeo, melior quoniam pars acta diei est. - σπερα, σπεPια, que tu

admodum yχωρος et ἐγχώριος aliaque hujuscemodi promiscue dicuntur. Perpe

rat E et εχπερα συγκέκοπται ἐκ TO FG περια, Ceterum recte interpre

tatus Ἀλλειπτικῶς σπερα μέρη, χ α

του ρίπω δε γίνεται το ρόπαλον, ως οἱα ἐπον εἰς μέρος κ μ ορθον, melius m. B. παρὰ το εἰς τερον μέρυς ρέπειν. sed potius intelligenduin St ρε- πειν acti V Sensu inesinare, ut ρόπαλον significet id, quo aequilibrium alicujus rei efficitur. v. etiani Schn. V. ρεμβω.)

απαξ ε, φασὶν, ἐνταυθα ἐπε την λέξιν, . δέδωκεν ἀφορμην ἐτυμολογίας τω υδω α , 10 etc. 3. και κεῖνος γαρ δῖς εἰς οἶκόν εστιν. φακλείδης o εν si περι δυσκλίτων ρημα rων γρά τει, ἀρισφαλε ς ἔμμενα ουδάς τησι γράφεύθαι Ου ἄλλως πό τινων. periit ista scriptura e codicibus quae

Vereor ne haec luerit initi, ἀρισφαλες

18쪽

Hire, και usi sμοισιν ἀεικε βάλλετο πήρην,

quibus urbi appropinquantibus convicium laci Melantheus caprarius, et calce ferit UlγSSem.

Mλ ot δ στείχοντες ὁδὸν κάτα παιπαλόεσσαν

απὰ ε ηρίτου ξριτον ρος ι , 22 τοσε κυκῆοτερεῖς ανίστων κ κατὰ πε9t εκει, απὰ os Πολύκτορος non ficti it στροφὴν ὁ ε φασὶ καθ και ἄλλα τινὰ lius, qu sit licit i. c. 397. sed patris των κάτω τοῖς ἄνω θελον τομοι Pisandri , 298 et 243. τόπος αυτό- ουν. διὰ και ἡ τράπεζα κυκλοειοἰς νηθι Πολυκτόριον Πτερελάου ὁ παιδες αυτοῖς κυκλοτερεις ὁ καὶ οἱ καθαγι Ουτοι alius cognominis Taphiorum rex ζόμενοι τρίποδες, ἔχοντες υτοὶ καὶ ap. Apollodorum 2 4 5 et matrem στερας, Ους, φαοὶ καὶ ἐκάλουν σελῆ

19쪽

, , Νυν με δὴ μάλα πάγχυ κακος κακον γηλάζει, ῶς αἰεὶ τον ὁμοῖον γε θεὼ εἰς τον μ0 ν.

τας προύθετέον ὁ τουτοις, τασὶ καὶ την λω, διαγεγραμμένην εἰς κύκλον,κ τον ἄρτον δε φασιν, ουτως ἐκάλε-sαν διὰ το κατ αυτ ὀ στρογγύλον,επειδὴ των σχημάτων ὁ κύκλος πῆρτισται καί ἐστι τέλειος etc. - ἐπιρρέζεσκον, sacrificabant in ara illa. ρέζεσκον dixit eodeni sensu l. O , 249., faciendi autem dyss. , 46. et 209. de Melanthe sive Melanthio, Servo impudentissimo, et sorore ejus Melanthone, quae rem habuit cum Eurbina Clio, CL G,

- με τί πρεπον, iantecellebant. ζ ,109, t. si , 579 etc. - εκπαγλον,εκπάγλως ε', 34 F, 77 Il. ν 413 etc. - ἀεικες, ἀεικῶς, indigne. γ , 26 et C. 217. Hari. ἡγη λάζε ι. υτως 'Αρίσταρχος και μιστοφάνης, χωρὶς του G. Alii igitur quidam legebant τὶ γηλάζεις.

quae sane lectio, principum criticorum pace dixerim, milii longe melior videtur. alloquitur enim subulcu in Melanitieus, et Suagularem propo Sitionem aenerali sententia comprobat. Orson. On 8Sentior. singularitas enim sententiae satis exprimitur illo νυν irridenti autem vigemelius convenit usus 3 personae Lutt- manu temere hoc dixit Butim tinnus verum de potestate του νυν nobis cum illo convenit. praeterea salsus est Porsonus in eo, quod solum Subulcum hisce ompellari dicit a Melanthio utrumque, Ulyssem et Eumaeum, simul increpat iste nebulo , του ς ὁ ἰδών νείκεσσε, et omnino de utroque agitur . . , ne quiSTO Ponendum esse censeat. Apecialis autem et haec Sententia est, Sociari Solere nequam homines, quod est genus eorum, qui Sunt con Si utiles ui OIil us quare nihil mutanduin est. - Ordo μάλα πάγχυ γ., an ducit, non . . κακός.

τἈh κακῶν. 218 dedi εἰς pro ως ex Α 2 , nisi quod is liber habet ες, et Aristotele Ethic Eudem. 7, 1. usus οὐ ia pro

εις SiV προς non est Homeri, sed Atti-COrum, ut Cl. notavit. ,ώς - ὁμοῖον, proverbium illustrant interpretes Aristae

net 1, 10. ita Latini: imile simili gaudet, nostrates ritele tin Gleichgeselit sub gem. l. haec adscripsit: Aristot Ethic Magn. 2, 2. πότερον

λαιὰ ς φασι, παρὰ κολοιον ζάν ε ι, και αἰεί τ ι sic ille, uti et Plato Lyside, memoriter, opinoro Oν μοι- ων ἄγει θεὶς est τον ὁμοιον. idem thet. 1, 8. και ἐπει et κατὰ φυσιν δὐ τα συγγενῆ ὁ κατὰ φυσιν ἀλλήλοις εστιν, παντα τὰ GLυγγενῆ κ. ομοια δία, ς ἐπιτοπολυ - θεν

και ι παροιμίαι εἱ ρηνται , ῶς λιξηλικα τέρπει, και αἰ εἰ τον ὀμοιον. V. et eundem Eth. Nicom. 8, 2. et

μόλομαι, ita e ventitantem, ultro citroque curSantem, ut solent mendici; cuiusmodi vox, sed ignominia carens, St

εν ο ἐστι θονησειε, ζηλώσειεν et C. V. Bian ad i. si , 420. ubi tamen male Buti munitus negat, ἀμέγαρτον dici etiam Πολίν, iniquidem copiae minuentiaeque

20쪽

220 πτωχῖν ἀνιηρ ὀν, αιτῶν ἀπολυμαντῆρα,

SEARCH

MENU NAVIGATION