Carmina;

21쪽

αλλ' πεὶ Ουν ὁ εργα κάκ Ἀμμαθεν, ουκ θελήσει ἔργον ποίχεσθαι, αλλὰ πτώσσων κατὰ δῆμον βούλρται αἰτίζων βόσκειν ν γαστε L ἄναλτον.

230 αἶ- ελθη προς δώματ πιδυσσῆος θείοιο, πολλά ἱ-μφὶ κάρη φελ ανδρῶν ε παλαμάων πλευραὶ ἀποτρίψουσι δόμον κάτα βαλλομένοιο. 'SZς φάτο, καὶ παριών λὰξ ενθορεν φραdίύσιν ἰσχίω ου δέ μιν κτὸς ἀταρπt του στυφέλιξεν,

νυν γράτσται. legitur tamen ἐφρῖς cum opinor, hanc avgrασίαν illi, qui scri- alias, tum apud Sch. item Aristoteles bebant ἀμφικαρῆ σ* λα, h. e. interprete V. A. 3, 16, 2. πῶν ε γάλα ἔχει χῶ E. ποπίοι ἀμφεκ ἐφαλα, ς oio κερα δατώδη, ος καλειτα ορρὼς κ. φαλὰς ἀμφοτέρωθεν χοντα τὰς ε αύ- σωματῶδες, o καλεῖται τυρός. ὀρου ὁ τοῖς ἐξοχὰς κ. λαβίς. Sed nusquam Sca- ἀξιοῖ οὐ δυσοία ὁ ῖIελάνθιος, μ bella ejusmodi an sata dicimtur in his δικαιων αὐτὴν πίνειν γάλατος. καὶ ἄλ- carminibus quae scabella, si usitata suis-λως ὁ αyso τι κῖν το πόμα, ς και ὁ sent, profecto ceta, quaevi diligenter κλωψ ύ, 222. ἐδήλωσεν ἐπιγου describere solitus, commentor3SSet dein τὶς ὁ ανωτέρω οὐ γόνατος τόπος, dure ille, cujus minime dura est oratio, δν καὶ μύλην φασί τινες χρησις δε dixisset πλευραί οἱ ποτρίψουσι φίλα ταύτης καὶ ε τω G , 74. οῖην εα pro φίλα ιι απ. πλευράς. Mediola- ρακέων o γέρων ἐπιγουν si nenses qui dein Scholiastae : περβολικῶς

παίνει, τουτέστιν υσακρίαν, εὐεξίαν, εἶπεν, ς εἰ φαίη τις, ἔτι πολλῶ μά- ώς εκ μέρους et πῶν ηλοῖσθαι το στιγας κατίτριψεν νῶτος τουδε. Sed ὁ εργα κάκ ἐμαθε διπλάζει et μ hoc tu vis sentia longo lenius dictum ἐν se ἔμαθε κατὰ τους παλαιούς. esse, laciliusque alteri usu lora quam eadem scit ratione atque ἔλλαβε ἐλλι- cabella quid multa assectui est voca-τάνευε etc. l. f. locum sinii lem bulum πλευραὶ ponendumque πλευρά, 36 1 363. - ἐργον ἐπ o fassi 'αι, pte sua. κάρη πλευμά τε ut μετά- ἐργάζεοθαι - πτάσσων idem se φρενον δε καὶ μω πλῆξεν Il. β , 265. πτωχευε ιν esse ait Ε. p. me nil πτω forte librarii Scripserint πλευναι pro χὀς, ὁ ἐπαίτης, παρά τ πτώσσειν , ο πλευράet', ut καὶ pro κατ ll. G , , 7. ἐστι ταπεινοῶσθαι. ημαίνει ὁ το ἐπ- quam correctionem firmat Aldinae 3 et αιτεῖ ἀλλὰ πτώσσων κατὰ Θη quorundam apud E Scriptura πλευρὰς,μ ων - LGl o , 371 ε , 63 , ' 427, Cui notum Sit, etiam et et litteras per- Odyssor 304, e quibus locis similibus misceri solere in codicibus dixit autemque intelligas, πτώσσειν proprie esse om. πλευρὰ l. , 468. ἀμφὶ jam trepidare et ultro citroque cursare, ut pro Bd Verbi accipiendum est. solent mencio invisi plerisque omnibus 233-236. λάζ. ο , 45 etc. - ενθο- et male habiti hinc τῶ προώσσων sub ρεν, insultavit. l. ε , 161 φ , 18 etc. jectum est αἰτίζων. - τ ὁ νό- τ ρα δάησιν. ι, 36l. - ἰσχίω s , σκει ν 559 etc. ώς επὶ λεγου ζώου 805 etc. - άτ αρπιτ ου, rαρπου Il. ἔτη, σκώπτων καὶ οὐτως γαστηρ δε G , 565. - ἐστυφέλιξεν. 108 etc. ἄ- αλτος ἡ πλήρωτος etc. ab λω, μεταίξας μεταδιῶκων, cito insecu- ἀλδω. v. Sch n. v. ἀναλτος, et mann ad tri illurn. υ , 11 Il. , 398 etc. Gnomicos p. 286. - πιτ λα, scabella, οπάλω. 195.

22쪽

graviter cum castigat Eumaeus.

cui impudenter ille et impie respondet.

23쪽

'EZς εἰπών του μεν λίπεν αυτ os ηκα κιόντα ς'

Ulyssis, domum suam ficte admirantis, oratio.

1 Sl 9, t. 30. Volla e qui explique cette

exii esSion de Σπερωα, es appartem enis Si se Cricurs oti e retire Penelope et doni ii os parte illeurs. Ce up Partem erat si talent a premi e et age, et i in clis alement destines au somnies. . leChev alter, dans on voyage de la Troade T. I. P. 68 2. d. , Suppos qu' ilexiste ne ore autourd'hui des uines qui,d'apres la tradition reciae paruit os habitanis 'Ithaque se ratent les debris dupalais 'Ut disse. Cette opinion ne pelta ure pPuyee Sur aucula tandement historique do uel que Urnis emblance maiselle statio tro te id oes des Ithaciens

Pour ne 'et re pas accredite parmi,ux. - m. v. et Sch. επήσκητ αι μετεπιμελείας διακεκόσμηται s. ' 438. 267. ευεργέες. Scriptura Vulgata, quam acile praetuli recens a viris doctissimis admi S So ευερκίες, uni ple

modum paSSi tu ευεργία νῆα dixit, ipsasque fore πυκ1νῶς ἀραρυίας ' 236 et Blias Sch. ετ ερκέες ἀσφαλεῖς nOtio τροπικὴ et precaria huius Verbi.)εἰ ὁ ευεργέες, καλῶς εἰργασμέναι. contrara: θυρα ὁ ευεργέες η υ

24쪽

deliberat cum illo Eumaeus, utrum ipse an Ulγsses prior introeat.

Eumaeum praeire jubet Ulγsses.

diuitum tensis et amica templis. Athenaeus 1 , . notante Cl. εοικε καὶ

hac forma orationis , 55 Il. Oet C. - νχήμων, insipiens V, 270, 278. - αλλ' - εργα. l. , I. cf. ΙΙ. ὁ , 1 etc. 275. libri deteriore numero propter similes caesuras ηε - πρῶτος Ἀσελθε l. dedimus η υ, ω ου Producto, non Sine empli HSi ante πρῶτος ut τα

dum esse, utrumvis horum consiliorum placeat lyssi. - λάσχὶ, pellat, abigat ab aedibus. - τάδε - αν am. CL

25쪽

285 κυμασι, καὶ πολεμω μετὰ και τόδε τοῖσι γενεὰ . γαστίρα δ' υπως στιν ποκ0υψαι μεμαυῖαν Ουλοι ἐνην η πολλὰ κάκ ἀνθρώποισι δίδωσι της νεκεν καὶ νῆες ευ ζυγοι πλίζονται πόντον ἐπ Ἀτρυγετον, κακὰ δυσμενέεσσι φέρουσαι.

Argus canis lissem dominum ignoscit.

α δε κύων κεφαλήν τε καὶ Ουατα κείμενος σχεν,

militer . - μεμαυῖαν, avidam , ipsa verba Scholiastae m. Q. et Seu-389 etc. - οὐλομένην perditum fu- Odidymi ν πῶς τον μεταμεμορφωμένον NeStam. s. 474 , in , 2, 3 etc. Eiirip. ἐπt γινώσκpις τι παρὰ τους ἀνθρώπους ap. Clem. l. Strom. 6. νικα δε ρεία prae laominibus, magis quam homines.Jμεν κακῶς τ' ὀλουμένη Γασrῆρ, ἀφ' ης τά perperam Sch. καὶ τα αλογα ζῶα

ὁ πάντα γίγνεται κακά. cf. B. Gno μαλλον αντιλαμβάνεται capiunt, Sen-micorum P. 181., Seneca de Brevi liunti. καὶ κ της ὁμης αὐτὸν ἐπήγνω. tale vitae S. 18. N eum lentres humano αλλὰ μετὰ τοσαυτα τη πῶς ἔζη ὁ κυ- tibi negotium est nec rationem patitur, mν Αριστοτέλης φησὶ, τέσσαρα καὶ ε nec aequitate mitigatur, 'nec tilla prece κοσι scrib. τε σύαρακαίδεκα, καὶ εἴκοσι,J sectitur Popilliis esuriens. Cl. - ζην tarn κυνα Aristot. M. A. f. 20, νῆες πειρατικαὶ δηλαδὴ αὐται - το 4. ζῆ ε των Λακωνικῶν κυνῶν ὁ μίν γὰρ 'τἐρως ναυτίλλεσθαι χυκ im ιη ρυ ν τη δέκα, χ ὁ θήλεια περι rq 1εκτίον, κατὰ κοινωνίαν άνθρωπίνην δώδεκα των ε αλλων κυνῶν, πλε επινοηθίν δυσμεν εῖ. δε - μόνον ται περὶ ἔτη τέτταρα κ δέκα, -ἐν- et οὐ πολεμουμένους δηλοι αλλοῦ καὶ τε . δίκα, Γνιαι is καὶ εἴκοσι, διοτο ς πειρατῶς, οι τὰς ψυχὰς eXcidit καὶ Oμηρόν τινες ο&νται Ἀρθῶς ποι- παρατίθενται Vel quiddam Simile), ως are L τω' εἰκοσro; ἔτει ἀποθανεῖν τον ἀλλαχου f, 4, - 255.ν ἐή ὁ ἐθη, Ῥυ κυνα οὐ 'Οδυσσέως. f. Plin. . . 10, imo ς μόνον φάγοιεν. melius dixis 63. Ces . doutes' pro uvendi se ulementset αλλὰ τοτ ξίνους, τους αλλοδαποὐς, que cet Ῥpisodo etait conteste. vix peregrinos, Nub omne. hostes Videntur tamen crediderim. fuisse, qui omnem hominibus audioribus, unde et hostium hunc locum inducerent, venustissimum nomine olim appellabantur, teste Cic. l. praeter versus 296 - 300. quos uncinis demss. 1, 12. -- ο τον ἐπ άτρύ- inclusi, quippe foedos et ταυτολόγους, γετον. 370 B: hinc ' profecit si contendoris cum 306, 318 et 319. Comicus inter Sententias monostichas p. quibus sordibus purgatis vide quam apte 224 γαστὴρ πιναλτος καὶ νεῶν εὐρεν canis Argi, olim venatici, agilitas Oppo- δρόμον. f. η , i 6. ' V. ibi ann. natur torpori senectutis, quo jam impeditur, quominus exsurgat, obviamque eat 291 Motatbel. D Aupres d eum ain domino P ipsum illud δὴ τότε ingemina-ehien oues e deo Ia ii te et dresse es tum sine emphasi manum prodit imitato oreille Pope Homei . Odyss. book is inelegantis, qui hunc annum RSSuere 17, not. on ille V. 345 Ioue beau cou conatus cst Homeri verbum graviSSimum et pisodo dia hien ' lysse: Io υν ' ἔχεται κακότητι loquacitates fa- ne vois uieti de Ilus beau mi eo plus stidiosa παρατράζων. - αν ἔσχεν, iouchant dans to ut te ceme. 'est ἀνίσχεν, ererit.

26쪽

et 155, ubi v. ann. -- ρόκα Una Cum Cervo nominare solet Aristoteles V. H. A.

Cf. Schn. V. πρόξ, quae ama est Ga-Zae apud Aristotelem interpretes latini πρόκας Icddunt cervos, Nossius Ilehe. - λαγωούς. II. , 361, , 310. 296-300 specta imitatorem l dixerat Hom. 306. κύων ὁ κεῖ ἐν κόπρω, κόπρον intelligens κόνιν, ut Il. , .iέ.; iste auget, κεἰ εν πολλῆ κόπρω, et in stercore seu fm jacere dicit Argum, quod est Suum, non Canum, qui, Criodoratu praediti, fugere solent foetores.

- : πόθεστος ὁ φίλητος κ.

ατημέλητος, ε το ποθῶ ποθίσω. τέμενος ζ , 293. agrum seu fundum interpretatur Am. B. καταzρηστικῶς τέμενος το χωρίον. Sed praeter neceS-sitatem idem recte: i. πράσσων τες.

κοπρεύσοντες, κόπρον τῆ γῆ ἐπιβάλλονυς - ἐνίπλ λεως κυνοραιστίων, plenus ricinorum hoc sane ex iis est, quae silentio praeterire solet hic noster, et auditori cogitanda relini luere. Ceterum

sos ς' εν ὁ τοι κυgιν οἱ καλοίμενοι γίγνονται ii, αναά. πὰντες Ag οἱ φθεῖρες ε τοι ἔχουσιν ἐξ αυ- τῶν γίγνονται τῶν ζώων qui genus pediculorum dicere videtur os κυνορα Grάς , scit ricinos, caros ricinos in n. , Nundglause, non κυνομυίας, hippo bos casLin n. , undUllegen, quibu etiam equi et oves infestantur V. Schn. Ian. ad philosophi l. α); quod nomen Vereor ut recte fictum ab Homero dixerim ann ad

27쪽

ελθεμεν αὐτὰ ο νόσφιν δών ἀπομόρξατο δάκρυ 305 ρεῖα λαθών Εὐμαιον, αφα δ ερεείνετο μύθω '

Ulyssis, canem miserantis, Verba ad Eumaeum, ejusque responsio.

εἰ ὁ και ταχύς σκε θεειν επι εἶδε τωδε, τως, οἷοι τε τραπεζῆες κύνες ανδρῶν

310 γίγνοντ' Ἀγλαχ ὁ λεκεν os ἐουσιν ανακτες. To δ' ίπαμεψόμενος προσέφης, υμαιε συβῶτα ', καὶ λίην ανδρός γε κύων δε τῆλε θανόντος εἰ τοῖόσδ' εἶ ημεν δέμας, ὁ και εὐγα, οἱον ιν ροίηνδε κιὼν κατέλειπεν 'Oδυσσευς, 315 ιψά κε θησαιο, ιδών ταχυτqτα και ἀλκήν. ου μεν γάρ τι φύγεσκε βαθείης βενθεσιν λης κνώδαλον, ττι δέοιτο καὶ ἴχνεσι τὰ περιίioq. νίν ' χεται κακότητι αναξ δέ οἱ αλλοθι πάτρης ώλετο, o o γυναῖκες κζδέες υ 0μiουσι.

κτηρ τοῖς τοιουτοις τιλίας εστίν - ἀπομόρ ξατο. I99, t. β , 26 etc. ρ ει α λαθῶν Κυμαιον facile lysses lacrimans latuit Eumaeuin Virum Simplicem et bonum, quales inimis alios ObServ aut quam maligni et callidi.

308 - 310. ἐπὶ si δεῖ et δε ad

ζουσι V. E), fovent, curant. 319, ,

rambiis in locis horumque insilibus sero Vidi cavendum esse, ne καὶ ali referanu quam ad λίην ordo καὶ λίην θηή-Gαιό κε tibα, - ἀλκην, εἰ κύων δεμνδρός γε τῆλε θαν. εἴη τοῖόσθε etc. perperam libri: - θανόντος ' εἰ - , Vel θανόντος. εἰ - , quasi hoc tantum Eumaeo affirmante, de quo nemo dubitare poterat, lyssis canem SS Argum.

χαίρουσιν, εἴπερ εἶεν αι τοῖς κυνίδια και μυαρίων βραχυτερα - νωδα- λον δε νυν et χερσαῖον, παρὰ o ποκυνων ἀλίσκεσθαι. τε ε καὶ επὶ θαλασσίου θηρίου κνώσGoντος εν αλὶ λεγεται ἡ λέξις etc. Sch. κνῶ ὁ αλον κυρίως με το θαλάσσιον qρίον, τοκῆτος, ' νυν ὁ θηρίον πὰ κυνῶναλισκόμενον Ap. κνώ5αλον. O πίων, θηφίον θαλάσσιον απὸ το ἐν αλὶ κινεῖσθαι, Θ καταχρηστικως δε λέγουσι καὶ τα ἄλλα θηρία κνώθαλα etc. γέ-0οντα κνώδαλον dixit scriptor antiquus lymni in Merc. 188., quoniam

Somnolenti esse Solent senes. - m. .

αγραν αὐτο δηλονότι. - νῶν- εχε- ται κακότητ ι, Nunc in miseria est. V. α , 5 etc. - ἀκηδίες Socordes,

28쪽

moritur canis In ipso articulo temporis.

'SZς εἰπών εἰσῆλθε δόμους εὐναιετάοντας,325 βῆ ' ἰθὐ μεγάροιο μετὰ μνηστῆρας ἀγαυούς' Αργον ὁ αὐ κατὰ μοῖρ' ελαβεν μέλανος θανάτοιοαὐtἱ ἰδόντ' δυσῆα εικ0Urs ενιαυτῶ.

Intrant subulcus et lysses, quem, cibo misso. Telemachus mendicare jubet apud pro COS.

Sta, recta. - μισυ - ελησιν egre des individus qui par natur Sont libres, gia et Momeres digna sententia. dimi- 'aut res es claves a ceux-ci ii S RVAudiam irtutem suas amittere homines in ageuc de servir et cola est juste 'In- Servitutem aedactos. in m. s. et Sch. contestablement. cuinam mon in men-

ἀρετῆς. 'Vς εκ ουσίου προς τὰ Dγα tem veniat, 'haec degenti. istius micti ροπῆς Sch. ὀριιῆς ). germanice id dicas Evangelistae . Luc. I. 34. καλὰν

mertho Tuch tigkeit, Tugend. V. Schn. τ αλας' ἀν ὁ τ αλας μωPαν' h. V. Theognis, annotante Cl. ν Ουποτε θη, αν τίνι Ut τυ θή σεται; sunt δουλείη κεφαλη ευθεῖα πέφυκεν υλλ' tamen adhuc, qui ita sentiant, idque a αἰεὶ σκολιή Montbel. ae grand Iti iam profiteri non erubescant; sed philo-piter ravit Phom me la molli de a Sophorum nomen ne ipsi quidem sibi ar- Dertu, quan Ie ou de Pescia vage Cient segant. te salsir Platon De leg. 6, t. . p. 326, 7 versus insignes rhythmo ac-301. d. ip . , qui cite ceti belle seu commodato sententiis; quarum prior in tenc d plus age des poetes σοτώτα grata fere per anapaestos continuos dure τος των ποιητῶω), comme irae dii tui decurrit posterior autem suavis, si quae ineme. donne uno exte n e disserent alia, usurpatis cum efficacissimis pedibus de elui que portent nos editions Oi- metri Ci -- - - - , - , - - -),ci es vers apportes par Platon: μισυ tum frequentibus iisque variatis caesuris, Ζευς υνδρῶν, χυς α δ - λησι mire delet it Sensus animumque aut litoris. similiter athen 6. 18, qui Platonica 330 - 334. παπτήνας, it circum-oxscripsit. ia disserences la plus re spexit. I . 607 etc. Ees δίφρον. mar tu able est celle de νόος, intelligente, τι δίτρον εν ταῶθα ευτελης ' περὶ ον mot substitue in elui de ρετῆ, Dertu. ηλαδῆ δαιτρυς ωίζωκα - καθάπερ La pens e 'momere est plus ni orale et δε Μελάνθιος καθῖζεν ἀντίος υρυμά- plus juste Au reste. 4 est difficile de mo τον σὰγ τιλ εσκει μάλιστα concilier cette pense avec 'Opinion que 257) os rω καὶ ἡ Γν ὐμαιος τον μles anciens a valent fur 'escia vage Aristo φρον του δαιτρου κατέθηκε φέρων te Polit. 1, c. 2 g. i. di positi vement - ἀντίον, νευσανro καλέσαντος, Les premier et les moindres silements ηλεμώχου, ἔνθα νίζετο υ ιαιος. de a famille sont e mastre et esclaue - κείμενον, positum V. 4l0, Clin. te mari et laciem me te per et les en V. κεῖμαι - ἐνθα δε ἐ. δή - δαι- sanis. Ailleur ibid. . c. 1, 1. 6.) τρός. α , 14 etc. - τί ζεσκε, in-- Le bo eu est 'eρclave du au vre. I sidere solebat. ν , 411 - - ἀντίον

29쪽

335 μοῖραν ἐλών τιθει, κανεου ε σῖτον ἀείρας. Ἀγχίμολον ὁ μετ' αυτόν ἐδύσετο δώματ Uδυσσεύς,

340 κλινάμενος σταθμω κυπας ισσίνω, ον ποτε τέκτων ζέσσεν πισταμένως και ἐπι τάθμην ἴθυνε.

Tηλέμαχος δ' πὶ οἱ καλέσας προσέειπε συβώτην,

και κ0έας, ως οἱ χεῖρες ἐχάνδανον ἀμ τιβαλόντι ' 345 si Ad τω ξείνω ταυτα φέρων, αυτόν τε κέλευε αιτίζειν μάλα πάντας ποιχόμενον μνηστῆρας ' αἰδώς δ' υκ ἀγαθὴ κεχρημένω ἀνδρὶ παρεῖναι. 'Si φάτο βῆ δε συφορβὰς επε τον μῶθον κουσεν, ἀγχο δ' ἱστάμενος πεα πτερόεντ' αγόρευε 350 Tqλέμαχος τοι, 'εῖνε, διδοῖ τάδε, καί σε κελεύει aἰτίζειν μάλα πάντας ποιχόμενον μνηστῆρας '

sausta precatus Telemacho Ulysses cibum capit, dum cantum finivit Phemius dein jussu Minervae, mendicat apud procos, mirantes, qui Sit

et unde advenerit.

To δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη ποχύμητις δυσσευς'

, Zε ανα, ηλέμαχόν μοι ν ἀνδράσιν λβιον εἰναι, 355 καί οι πάντα γένοιθ', οσσα ρεσιν σι μενοινῆ l ιχα, καὶ ἀμφοτέργὶσιν δέξατο, και κατέθqκεν

αἴθι, ποδῶν προπάρο εr' ἀεικελίης επὶ πήρης,

adfersus Telemachum, more amantium χανδάνω κατὰ τ άνδάνω . σα τοι-

et amicorum. V. 96. ὐτα.

30쪽

eum S e. novisse negat Melanthius, ceterum adductum esse ab Eumaeo.

370 Mκλυτε μευ, μνηστῆ9ες γακλειτης βασιλείης,

altercatio Antinoi.