Carmina;

31쪽

γαγες η υχ αλις ' μιν λῆμονες εἰσι καὶ αλλοι, πτωχ0 ανιηροι, δαιτῶν ἀπολυμαντV9ες; .η νοσαι, et τοι βίοτον κατίδουσιν ἄνακτος ενθάδ' ἀγειρόμενοι G δε καὶ ποτὶ τόνδε κάλεσσας.

Eumaeum silere jubet Telemachus, et Antinoum libere reprehendit.

2 ν δ αυ ηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηυδα '

μίζεις. V. Ian. Dil. ε 379. - ο τ ι - λοθεν αλλον γε ξεῖνον, h. e. ως ξένον,ανακτος, quod tibi victum domini h. si τε ξένον αυτα aiναι. Vates tantuine vi tum tui domini comedit ait, etc. modo, Medicos, Opifices, et cantores, 379. χυ ὁ καὶ ποτὶ τόν ὁ κώ- ultro arcessi ait, ut in alicujus hospiti uiuλεσσας, tu vero insuper et tunc voca de Vertantur. Mendicos autem molestiam sti . Hari. et A. .: in. i. προτι . XhibenteS neminem BrceSSere. - δη-κ A. 3. D G. . . 'oo τὶ τόνδε κ. pro μι αε γοά τ, 135) τουτ στι δημιουρ eodem significatione haud disserunt in γοι κατὰ κρῆσιν, τεχνίται δημοσία ἔργα- ter Se ποτὶ et προτι, m Sti' autem in eo ζόμενοι. m. .: χειροτίχναι, χημοσίαν di 1serunt, quod προτι usurpari solet, ubi παρέZοντες την αυτῶν τέχνην. Perarii, vocalis intecedensa consona duplici pro Seu ministri Publici. ἰητηρα κακῶν. ducenda est quo discrimine non anim b. e. νόσων, ut scriptor γmni cintho α

runt, nec eorum in hac re ulla est au TOGητ. κακῶν εντελῶς ἐτράύθη, κα-ctoritas id quod intellexit He neus ann. θὶ και 'O τέκτονα ἰουρων. oad Il. α , 245. quare dedimus ποτί nam ιιιεντο id τῆ κ. ' τίκτων ελλειπτικῶς vulgatum καί ποθι quod et Hari habet λέγονται τέκτων δε δουρων Οἰκο- inter versus, non videtur serendus es Se ὁόμος τε . ναυπηγὰς, M. πλῶς πας

sive χόθι interpreteris' alicubi, quod ὁ πω si οὐ διακείμενος περὶ ἐπισκευὴν friget, seu forte, quod prorsus alietiuiti ξυλου faber ignarius) so πιν

est ceterum πόθι similius est τω ποτὶ ἀοιδὰν, ut ἐύπιν Οιδην α', 28 et quam προτὶ quo magis illud recipien alias h. e. θεῖον ερίηρον etc. - κλη- dum esse existimavimus legitur quoque τοι vocati, qui Vocari solent. - τρύ- ulgo: τόνδ' ἐκάλεοσας, vehementiore ξοντα, it triturunt. i. 24, etc. quidem metro in re tranquilla. ποτὲ, άλλ' - εμοί. AEL i , 6 etc. πέρι προ Τι, πρυς, usu Per, Praeterea, ut Il. δ αυτ εμοι, inprimis autem mihi.

32쪽

Mντίνοος δ' ta θρ κακῶς ε0εθιζε μεν αἰεὶ 395 μύθοισιν χαλεποῖσιν, ποτρύνει di και ἄλλους.

ἀλλ' ο τοι τοιουτον ενὶ στήθεσσι νόημα

Antino verbum factumque illiberale quem tamen, ceteroruim donis onustuS, Etia ut ipsum alloquitur Ulγsses.

33쪽

ησαν ε δμῶες μάλα μυοίοι, ὀλλα et πολλὰ, οἷσίν τ α ζώουσι και ἀφνειοὶ καλέονται. ἀλλα Ζευς ἀλάπ ξε Κρονίων ηθελε γά που, 425 ς μ αμα ληῖστῆρσι πολυπλάγκτοισιν ἀνηκεν Αἴγυπτον δ' ἰέναι, δολιχὴν ὁ ὀν, φρ' ἀπολοίμηw6τῆσα δ' εν ιγυπτω ποταμῶ νεας ἀμφιελίσσας. ενθ' τοι μεν γὼ κελόμην ἐρίηρας ταίρους

430 ὀπτηρας δε κατά σκοπιὰς τουν νίεσθαι. Οἱ δ' βρει εἴξαντες επισπόμενοι μένει σφω, αἰψα μάλ' ιγυπτίων ανδρῶν περικαλλέας αγρούς

πορθεον, ε δε γυναῖκας ἄγον, και νηπια τεκτα,αυτούς τ' ἔκτεινον τάχα δ' ς πόλιν κεν αυτή

etc. Ἀγώ - κλείω, ego Mero ae sic Eumaeus quoque ssein vera sibi celebravero. Matth. g. 521. restitui narrasse putat benevolemia, ut qui ho- plurimorum codicum scripturam Ἀγώ δ' spitalitem acceptus in ses fuerit. καὶ ὀαν σε, quum nuper posthabueruiit κακο- αὐτή '0ος. την Πηνελόπην μζνίει

34쪽

dure illum ab se abigit Antinous.

μη τάχα πικ9ην Αἴγυπτον και Κύπρον κηαι, ῶς τις θαρσαλέος και ναιθης σοι π00ῖκτqς. 450 ξείης πάντεσσι παρίστα Gαι οἱ ὁ διδουσι μαψιδίως, ἐπεὶ οὐτις ἐπί Iχεως Ουδ ελε ῖς ἀλλοτρίων χαρίύασθαι, πει πάρα πολλὰ κάστω.

magis eum irritat Ulγsses audaci oratione;

βασιλεῖς. scit tempore post captam Trojam cum inprimis Graeci redeuntes plures illuc colonias deducerent. V. Mau-nert. 6, 1, p. 429 430. εν αὐτῶ quod idem attinet malim: εν τούτM. φησι και ὁ ἐνανδρος εν μασουμένω Mai. rΜισουμίνω fort. μασωμέν φ Cavit latore), ως delenduiu est ώς, ortum haud dubie ex- ωι, quod antecedit. ἐν παραβάσει, ν υπρω λαμπρῶς πάνυ λαμπρὰ Πράτνων ' κεῖ

Gramitiaticum legisse τω ἐπιστάτva e bene habet Acin. ut Eurip. Suppl. 101 Θησευ, ὰς ἱκέτης καὶ πόλεως η κω σέθεν. επιστάτην τον παίτην λέγει Γν, παρὰ το ἐφίστασθαι οἱ επαλαιοί την ἐξιν και ἐπὶ παιδαγωγουκ παιδοτρίβου οἴδασι τεθεῖσθαι etc. VOX πολυσημος . v. leXica. - ου δ' - λα, ne sal quidem, . . . interpretero υο τ ευτελίστατον α δοίης, ne MNimum quidem dederis , Similiter Theo- exitus I 27 60. τῆς μοι πάντα ὁμμεν, τάχα δ' ἄτερον Ουο αλα δοίης. Erasmus da g. sect de Avaritia: esulem quidem dederit. Cl. Plautus Persa, 3, 3, 25. nisi me haec defendet, nunquam delinget salem Germani quoque simili sensu er erilient nichi das Sala. , Phrynichus Ap par. Soph. p. 54. rOυx π άτ αλον ν οέης. Oμη-οος, o ἄγριον ἄξενον δηλῶν, ου δ' ἄλα αν δοίη περί τινος ἔφη. ριστο- Ῥάνης επι το καινότερον ου δἰ Ἀτταλον, εἶπε, δί5ωσι πάτταλον ταρ κἀν ταῖς dolς os μἐνον ἔστιν επιρεῖν. B. non invenio illud Comici verum similiter ille Eccles 283. ἀλλἀ πευ- σαθ', ῶς εἰ θ' κεῖ Tot μη παρουσινέρθρίοις ς την Πνύκα Υπαποτρέχειν εχουσι μηδε πάτταλον. Id Faber , gallice eadem ratione dicimus: Ous 'ygagnere pas tin clou. - αλλοτρ.

παρῆμεν ovi dixit ut δαιτια αρήμενος

35쪽

ad σίτου ἀποπροελών δόμεναι τα ὁ πολλὰ πάρεστιν.

ille vero scabellum Ulγssi ingerit, et se detestanti, ac deorum fidem

invocanti, vim minatur.

' δ εφα - ντίνοος δ' χολώσατο κηρόθι μῆλλον, καί μιν υπόδρα ἰδών πεα πτερόεντα προσηυδα' 460 , Νυν ὁ Ο οὐκἐτι καλὰ διε μεγάροιό γ' ὀλαψ ἀναχωρήσειν, τε δ καὶ ὀνείδεα βάζεις. 'SZς α ρ' ἔφη, καὶ θρῆτυν λών βάλε εξιὼν μον, πρυμνότ ον κατὰ νῶτον ὁ ' ἐστάθη, υτε πέτρη, εμπ. ,- ου δ' ἄρα μιν φηλεν βέλος Ἀντινόοιο, 465 λλ' ἀκέων κίνησε κάρη, κακὰ βυσσοδομευων. α δ' γ' εα χυδὼν ἰών κατ' ἄρ' ζετο, κάδθ' ἄρα πήρην θῆκεν ἐυπλείην, μετὰ ε μνηστ69σιν ειπε is ἐκλυτέ μευ, μνηστῆρες ἀγακλειτῆς βασιλείqς,οφλ εἴπω τά με θυμδ ενὶ τήθεσσι κελεύει. 470 o μὰν υτ άχος εστ μετὰ φρεσὶν ου τε τι πένθος, ὁππότ' ἀνὴρ περὶ οισι μαχειόμενος κτεάτεσσι, βληεται, η περὶ βουσιν λάργεννῆ δῖεσσιν αυτὰρ μ' ντίνοος βάλε γαστέρος εῖνεκα λυγρῆς, ουλομένης η πολλὰ κάκ' ἀνθρώποιοι ἰύωσιν. 475 λλ', εἴ που πτωχῶν γε θεοὶ και ριννυες εἰ04ν,

Ap. βάζειν λέγειν - πρυμνό τα- τον, Xtremum. Ιl. ε , 339 - , 314 etc. - ἐστάθη quamvis vehementer percuSSuS, tamen stetit, nec procubuit, u manu tantum ulneratus pocillator ille o 397. Virg. en. 7, 586. ille, velut pelagi rupes immota, resistit. Cl. ἀκέων, tacite, ut decuit heroem. contra pocillator a , 398. ἐμμας

ὁ , 676. - 4 , 144 η, interpretes: ευπεπληρωμένην bene plenam audio; sed per se intelligas illud υ, nec quisquam dixit κακίπλειος quare affectum puto hoc vocabulunt, ponamque ἐνιπλεiην, ut σκυφος Οἰνου ἐνiπλειον ' 113, ῶμα ἐνίπλειον βιότοιο x , 580. saepe ν et litterae confiigae sunt in libris V anno lata nobis ad triumviros tragicos. ratai- HOMER ODY;A. III.

liter Ald. 3. , 2. φαρέτρην γων εὐ- πλείην, ubi ceteri codd. recte: . . ἐμπλείην Soph. Trach. 963. σοί τε γὰρ ἔμμα πλεον η δι μου Gώζειν. cf. 503. 468 37O. 469. , 18 etc. 470 - 480. μάν. v. ann ad Il. 370. - μετὰ φρεσιν, ἐν φρ γ , 91.

- περὶ οἷσι μαχε ιό μεν α κ . tmeSis. περιμαχείεGθci S. περιμαχεῖσθαι dixit, ut ἀμφιμάχεσθαι E: O μαχει όμενος ποιητικὴ λέξις, ως εκ ου μα-χω, μαχείω. - Οὐτω και το βλήεται

482, β , 324, ω , 425 etc. κούρους eos appellat praeco 174. - ποδρύψωσι ε , 4263, dilacerent. - πάντα σὲ

36쪽

cui propterea succensent proci, ipso haud curante.

Ω ἔφαν, οἱ ' ρα πάντες περφιάλως νεμέσησαν ὐδε ε τις εἴπεσκε ἐων περηνορεύντων ' se Ἀττίνο με κάλ' βαλες δύστηνον ἀλήτην, οὐλόμεν, εἰ δή που τις πουράνιος θεός ἐστιν 485 καί τε θεοὶ ξείνοι Gu ἔοικότες ἀλλοδαποῖσι,

παντοῖοι τελ ἐθοντες, πιοτ9ωφῶσι πόληας,

ἀνθρώπων βριν τε καὶ sνομίην ἐφορῶντες. '

dolet patris vicem Telemachus: Penelopes Antinoo vindictam pollinis

imprecatur.

' δ αρ' ἔφαν μνηστηρες ὁ ' ου εμπάζετο μύθων.Tqλέμαχος δ' εν με κραθίρ μέγα πένθος αεξε 490 βλημένου, οὐδ' αρα δάκρυ χαμαὶ βάλεν εὐβλεφάροιῖν,

ου αν τις τούτων γε ἐύθρονον, οιοιτο. Tην δ' αὐτε προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια ' ,. μαῖ', εχθροὶ μεν πάντες. ἐπει κακὰ μηχανόωνται,

nn n. R Viger P. 520. - παντοῖοι, - βυσσοδομεύων. - ὁ πηλ. os omnigeni, in omnes formas mutati. E: νον υτ διάκειται δείκνυσι δε ὁ π.τ π αν ἀπορίαν λέει τινὰ, ἱνα μη ἐν ταῶθα καὶ o τι ἰακρύων ἄζιον πα-τυχὰν λυντίνοος ει πη μη δ εν ουτω εὐωδ Ἀχει χε α τλησικάρδιον ἰπzωχικῶ Iήματι το θεῖον φαντασθη νεανίας λων ὁ πατὴρ π , 274 - 277 Gεσθαι' ι γάρ παντοῖοι τελέθον παρήνεσε τοιουτον εἶναι, εἰ και κατὰ νες καί πτωχοι ν επι φανουνται itidem δῶμα ποδῶν ελκεται βέλεσι βάλλε- de Aegyptiorum diis nomi ullis refert Dio ται - βλημένου genit. Causae. durus 1 12. ut Cl. notavit, πῶσαν την 491. g65 ὁ , 677 etc. οἰκουμένην ἐπιπορευεσθαι φανταζομέ- 494 403. αἴθ' - Απόλλων. τους τοις ἀνθρώποις εν ιερῶν ζώων ' 409. - την - ζει πεν. 74. - m. μορταῖς. ior, δ' ί τε εἰς ἀνθρώπων Q. εἰ γὰρ - γένοιτο. εἰ προβαίqἰδίας η τινων ἄλλων μεταβάλλοντα etc. επι ταῖς μετέραις εὐχαῖς τα πράγματα. praeterea Cl. adscripsit illa Ovidii et si vota nostra ad sectum adducerentur. 1, 2l2 summo delabor Olympo, it - ἐύθρονον. 318 Il. θ , 564 etc. deus humana lustro sub imagine terram. - μαια. 349. - μελαίνυ κηρὶ idem poeta et 8. 626. Iupiter huc εοικε. ann ad D. γ 454. - ἀλή- Vecis mortali, , cumque parente deiii τευεν soloeces libri ν αλητευειν neque Atlantiades positis caducifer alis etc. - enim nunc Ulγsses circumit per domum,

τελήλ .d etc. ἐπιστρωφῶσι, et steudunt versus 503. et q. Penelo

37쪽

ξεῖνός τις δύστηνος ἀλητευεν κατὰ δῶμα, ἀνερας αἰτίζωμ' ἀχ9ημοσυνη γα ἀνώγει.

ενθ' ἄλλοι μεν πάντες νέπλVσάν τ', εδοσάν τε,

οὐ τος ε θρήνυι πρυμνὰν βάλε δεξιὼν μον.

dein lyssem ad se arcessi jubet, de ipso sciscitatura.

505 D μεν ἄρ' ως ἀγόρευε μετὰ δμωγῆσι γυναιξιν, ημεν εὐθαλῖμω ' δείπνεε δῖος δυσσευς. δ επι οἱ καλεσασα προσηύδα δῖον φορβόν

, E9χεο, δι' Ευμαιε κιών τον ξεῖνον ἄνωροιελθεμεν, φρα τί μιν ποοσπτύξομαι, δ' ἐρέωμαι,5 10 εἴ που δυσσῆος ταλασίφ9ονος η πεπυσται, ἴδεν φθαλμοῖσι πολυπλάγκτ γὰρ Oικε.

quod ejus consilium laudat Eumaeus, miram hospitis praedicans facundiam.

Tην δ' ἀπαμειβόμενος προσεφης, υμαιε συβῶτα '

ει γάρ τοι, βασίλεια, σιωπησειαν Ἀχαιοί lΟΠ γε μυθεῖται, θέλγοιτό κε τοι φίλον τορ.515 τρεῖς γὰρ δή μιν νυκτας ἔχον, τρία δ' ματ ερυξαεν κλισίρ πρῶτον γὰ9 μ' κετο, νη ὀ ἀποδράς) ἀλλ' υπω κακότητα διρουσεν ἐν γορεύων.

pen narrare rem gestam. Saepeo et Consu Sa.. - αἰτίζων. 222 346, 365. - α χρημοσυνη ενδεια χρημά- Σων. P. h. v. πενία - ἐνέπλησάν τ' ἔδοσάν τε fit inple oratio, more antiquorum , pro ἐν πλησαν Ζόντες, scit. την πήραν, Vel αυτὸν, quo senS Latini dicunt explere aliquem.

et opprobriis oppletus, et plaga tantum non letali 489 --91, 567 percussus, proptereaque flagrans dolore atque ira

465), ut in superioribus 235 - 2388

Cave credas abjectissimo vilior fuisset errone, ne Telemachi, Penelopae et ipsorum procorum commiserati e dignus, si tam invenustum, tamque ἀναίσθητον, se praebui Sset re Stituamus poetae manum suam ὀ δε ὁ πνίε, ille vero anhelabat, sive iram spirabat, quod per se dicitur nonnunquam πνεῖν, Velut

επήρθης, θρασυνθης, θυμώθης -- reris, putidani mendari diu tolerari potuisse in pulcherrimo carmine sed nihil socordius est librariis, nihilque superstitio Sius plurimis editoribus, ubi id agitur, ut illorum errores inveterati corrigantur quod ad singula hujus emendationis attinet, 4 1 44 movi. vii Il.

G, 20 et saepe alias, quod est sortius

affirmantis aliquid de confusis autem et ει vide 286 nec obscurum est, multa auctorum loca laborare Scriptura olim usitata continua. 509 - 11. αλοσπτε ο μαι πρ- ωμαι, ut εὐίωμοι alioqui enim et ipsi futuro locus esSet. V. Matth. g. 519 4. ceterum f. , 22 etc. - ταλασά γονος, τλῆμονος, πολυτλαντος α , 7 etc. - πολυπλάγκτω.

425 Il. λ , 308. 513-527. εί γάρ το ι - Ἀχαι-oa, utinam, O regina, tibi Ch. e. tuam in gratiam, ut tu illum audire posses

tacerent Graeci dicit autem Pro Cos. E et oci α γε μυθ. ὁμοιόν εστι τω ο ἴ' ο ο ρ ευ εἰς O προ λίγων εἶπεν ντίνοος - χον, habui apud me domi non est reniendum, quod dixit νυκτα καὶ ματα non ContrR, ut res fuit: nam mane lysses advenit ad Eumaeum post navigationem nocturnama sed ita per hysteron proteron locutus est familiariter, metrique etiam fortasse causa, cui positus ille verborum congruebat, ut Virg. en 6, 127. noctes atque dies patet atricianua Ditis etc. κακό τηνα ην, miserias suas. 318 etc. - 4ήνυ ε ν, ab Solvit. αυξητι- κον Seu potius γραφικον est ια

coaepositione, ut Iruno in Apoll. 108. r

38쪽

ad votum Penelopae de reditu mariti vehementer sternutat Telemachus; quod illa me laeta accipit.

θέλγε quo gravius accidat, totam ver interpretatione subsiStenteS: παιζέτωσαν. Eu regionem Xplens, pronomen κεῖνος ἀπὸ os ε πω, ψω. ψιάω. Eustathii - ησι - ἐναι memoriter haec Vetere auctores εψιαται, ἀντὶ τού

Gυτῆ τον φίλον πτωχόν. - τό ὁ ῖκε 539. o , 383. ἔλθοι, redeat non TO, Sic venit, ficit ut Eumaeus narra plane ident est ικοιτ ε πατρίδα γαιανοῦ it 16. hoc ensu τάδε dicunt Tra recte tamen Boissonade laudatu Arte-

39쪽

OAΥΣΣΕΙΑΣ P. zz540 ωψά κε συν ι παιδὶ βίας ἀποτίσεται ἀνδρῶν. 'SZς φάτο ' ηλέμαχος ὁ μέγ' πταρεν, ἀμφὶ δε δῶμα

σμερδαλέον κονάβοσ'. γέλασσε ὁ Πηνελόπεια, α ἐφ ὁ αρ' υμαιον πεα πτερόεντα ποοσηυδα',, χε μοι, o ξεῖνον εναντίον δε κάλεσσον. 545 ου ὁράας, o μοι υἱός πέπταρε πασιν πεσσις

δυναμουσι χρῆσθαι ὀνόμασι, . 6μα si κ. πῶσι τοῖς Οὐ λόγου io εσιν,

psit B ω , 236.540. βίας ἀποτέ σε ταἰ. γ, 216.

eleganter Barn. sed sine libris: i ψακε ω συν ζυν παιδί. 541 - 545. Motatbel. M oyeΣ - suspas que mon si vient de terni cris mesparoles Ueternument etait u augure favorable che te anciens, . parceque dit Eustathe, ii par de a tete, la plus nubie parti dii Corps humain. Volla curquoi 'usage est de saluereolui qui terniae. 'est dii mo in lacause que ui assignent les ages, en treautres Aristote. Problem. 33 g. 7. Montaigne Essays l. 3. ch. . di lamem Ch0Se: Me demande Z-vous, 'o uvient celle Coustum de beni ceu quisiternuent . . . arce que 'eternumentvient de la tot et est an blasme,nous tui falsons et honneste recue ii rne Ou moque pas de ceti subtilitea elle est, it -on, 'Aristote. On troux eplusi eurs Xemples dans 'antiquit oul'titernument et ait Considere comme unbon augure. V. Athen. 2. P. 66, α,

Xenoph. Cyri ex ped. 3, 2 g. 5, ristaen 2 epi St. 5, Anthol. gr. 2. P. 426 ed. Jacob s. Cependant ii semble-rait, 'apres uia passage de Theocrite 7, 96.), que 'eternument tali pris

ment e printemps. Properce 2, 3, 4. a dii a contrairer Aureus argutum sternuit omen Amor. cf. Catuli 45. I lorin, de 'Academi de Inscriptions Mem dera 'Ac de Inscr. t. 4., P. 325),

dors. Gesch de Ersnd. v. Aiesen, et, quos auctores laudat, Otter Archaeol. 1. p. 739, Rein hard Einleit in . Gesch. de christi. ische p. 217, hii nig cycl. 102, p. 575 etc. praeterea jumbente ei thio 1 16 2. v. Schol. Theocriti t. c., qui sternutationum alias utiles, alia noxias esse ait, Scit Pro Gaut dicto, ad quod aliquis sternutaVit, et ei thii annotatorem Stoeberum P. 31. Finissons ei dis an que a sormulo dus alia che les Grecs, quan on ternu ait, et ait ευ, σωσον, e qui repondiOut-a- fait a notrer i leti ous benisse. Germani quoque vulgo sternutantibus acclamare solent oti hely et politiores Zur Genesuri et C. Cujus ConSuetudinis antiquissima originem inde duxerim, quod Vehementer concussi sternutatione nec sui potentes visi homines metum objiciebant circumstantibus, ne malum accepissent. - libri: κονάβθσp. γέλασσε, et rhythmo minus efficaci, et temere illato homoeoteleuto quod sectati esSe videntur aevo medio librarii ejusmodi menda emendare licet sine codicibus, quorum fere recentiorum auctoritas in hoc genere perexigua est. MUBre et nec correxi, et similiter scribendum

arbitror hymno in Merc. 420, et . , 362. αἰγλη ὁ Ουρανὸν κ', γελασσε ὁ πῶσα πέρι χθών, et ibidem O8r

τευχεά τ' ἀμφαράβησ' ἐγέλασσε δε Παλλὰς θήνη. auctor mihi harum

emendationum ipse est Omerus, ubi Inque Carmina ejus non infuscavit barbaries velut ι , 413 dixit: ἐμὰν 'εγέλασσε φίλον κηρ, et O , 163. ἀχρεῖον δ' ἐγέλασσεν , et Il. o , 1O1. η δ' γέλασσε χείλεσιν. potuit μὰν ε ἐλασσε, ἀχρεῖον δε ἐλασσεν, η ὁ γέλασσεν, sed huthmi rationem habuit, nec nisi

40쪽

' τω κε καὶ ου ατελης ματος νζύτηρσι γενοιτοπῶσι μάλ', ου δέ κέ τις θάνατον και κῆρας λυξοι. αλλο δε τοι ερέω, συ δ' ενὶ φρεσὶ βάλλεο ὶ σιν

αἴ κ' ίτον γνώω νημε0τέα πάντ' ενίποντα,550 ε 3σω μιν χλαῖνάν τε χιτῶνά τε, εῖματα καλά.

Penelopae jussum exequitur Eumaeus.

μητη TVλεμάχοιο ' μεταλλῆσαί τί ε θυμος 555 ἀμφὶ πόσει κέλεται, καὶ κήδεά περ πεπαθυίu.

εἰ ὁ κέ σε γνοί νημε9τεα πάντ' νεποντα,εσ6s G χλαῖνάν τε χιτῶνά τε, τῶν Gi μάλιστα

reginae vesperi se praesto fore pollicetur lysses, procorum timens injuriaS.

560 o δ αυτ προσέειπε πολύτλας δῖος δυσσευς , Εἴμαι', iψά κ' γὼ νημερτέα πάντ' ενέποιμι, κού99 καρίοιο, περίφρονι Πονελοπεί3ὶ 'οἰδα γαρ υ περὶ κείνου, μην ὁ ἀνεδεγμεθ' ὀῖζύν. αλλὰ μνηστήρων χαλεπῶν ποδείδι ομιλον, 565 τῶν βρις τε βίη τε, σιδήρεον οὐ9ανον κει'

και γα νυν Oτε μ' οὐτος ἀνὴρ κατὰ δῶμα κιόντα cam κακον ἐξαντα βαλῶν δυνησιν εδωκεν, οὐτε τι ηλέμαχος τόγ' πήρκεσεν, Οἴτε τις αλλος. τῶ νυν Πηνελόπειαν ἐν μεγά9οισιν νωχθι 570 μειναι, ἐπειγομένην περ ες ἐλιον καταδύντα ' καὶ τότε μ εἰρέσθω πόσιος εὐι νόστιμ0ν μαῖ,

546, 7 - - Ἀλύξοι mirabor, ita frequentissime consus de-ε talem tautologiam sibi indulsit vates prehenduntur in codicibus. eloquentissimus quam fugientes, pinor, 548. r 453 etc.

bor, nec perdita opera, procis omnibus. ομοιόν εστι παροιμία τj λεγούσ την quem jocum haud percipientes librarii, ἐμὴν κάμνεις νόσον - ἀνεδί- quam Vis statim seriis explicatum verbis, μεθα, iacepimus, Velut tela Il. ε dePravatam putasse videntur vocem κά- 19), h. e. pertulimus. ματος, eique Substituisse e proximo e 565 o 328. titam θάνατος. vel totius casu per 566 - 583 oυτος. V. 393. - βα- mixtae sunt et , litterae, ut apud λών δ. Ἀδωκεν Ἐ: δυνησε Il. Aeschylum Cho. 495, ubi libri: υκ αρ ε , 397. - ἐπη ρκεσε, prohibuit Il. ην Vel ου χάριν sed lauwius recte: β , 873. D ου δέ τί o τόγ' πήρκεσε λυ- ουθαρ ην. quae menda ut rarior est, γρὸν λεθρον. - ἐπειν περ, quam-