장음표시 사용
151쪽
HELV E TI AE , EIUSQUE VICINI E. 7 I
Ammonis minima referentibus superius dicta sufficiant, nunc figurae per Lapides Frumentarios dispersae, dc semina metonum, aut herbarum umbelliferarum exhibentes considerandae Veniunt.
Quod hae figurae non sint vera semina , sed tantum corpora iis similia e rariarum praecedentibus patet, videntur autem conflari e simplici, vel pluribus soli, figurarum culis hiantibus, δί adapertis, oblongis, ovatis, vel triangularibus, & non in iis ha- raro subrotundis sibi invicem si perpositis seri suprainductis , quorum renti mcentrum occupat granulum praedictis solliculis inhaerens, de puncti centra- ήφscr lis vicem gerens. Si plures solliculi ad constituendam figuram concurrant, .vel magis dilatati in superficie haereant, figuram seminibus frigidis majoribus animitant, si vero simplex tantum solliculus appareat, Vel duo minores, angusti cum granulo striato incluso semina carvi, anisi , prae se ferunt. Omnes isti solliculi vel sunt laeves, vel stitati. aliquando undulati , & non nunquam sola fimbria crenata donati, neque ejusdem semper sunt coloris, plerumque tamen sunt albicantes, & lutei, vel etiam liv1di, magnitudine quoque quam maxime differunt, deprehenduntur enim inter mi nores jam adductos rotundi,diametro suo pollicem cum dimidio ςquantes S longi spithamam superantes, uno verbo,quo major esto figura, eo plures sol-ssiculi ad eam efformandam applicantur, dc secundum istarum dispositionem
magis vel minus aequalem etiam ipsamet figurarum superficies Variat, ut Una detur plana, altera convexa, alia concava. Abrasis figuris frumentariis, iisque similibus apparet non minus , ac in orbibus serpenti formibus fluorseleniticus lividus punctis albis solliculorum figuram serie sua describent,
bus insignitus, quae circa medietatem fluoris evanescunt.
Nisi praedictae figurae irregulares Eepius tam magnae fierent, & e pluribusvklliculis sibi invicem suprainductis conflarentur, credidissem, esse ova testaceorum marinorum conglomerata,&in lapideam substantiam versa,in ipsa Vero petrificatione compressa ,. disrupta , ac aperta , quam ob causam in lapide hiantia deprehenderentur. Preter enumeratas figuras deteguntur in Lapidum Frumentariorum super- Cotblimia ficie Cochlitulae minimae umbilicatae cum Conchitulis commixtae, eu B la , Be- lemnitae exigui acutissimi papillis minimis subluteis & non nisi ope micro- lemnita scopii visibilibus hinc inde consper si, quae figurae omnes ex eodem fluore exigui i se lenitico livido constant. La idibum Ex his colligere licet, figuras in superficie Lapidum Frumentariorum oc- Frumeta
currenteS, Vel imagines corporum naturalium marinorum representare, licet ημε raro integras, Vel tantum figuras partim regulares, partim irregulares cum ης' ς nullo alio corpore naturali nec structura sua nec yma conVenienteS , primas a vi plastica seminis illius corporis marini, quod exhibetur, productas fuisse, vix dubitandum puto, quod in ultima parte pluribus exponam. PB ljus modi figuras vero raro integras observari,ratio in promptu est,quia aer frigidus,quo summae alpes, in quibus hi lapides colliguntur,continuo perflantur, vim spiritus seminalis supprimit, ut sese debite expandere nequeat, dc co sequenter neque inchoatum opus perficere, ad quod accedit in hujusmodi alpibus lutum ad recipiendas sormas minus esse proportionatum , tam ob non parVam substantiae ανομοι-ερ ,quam ejus ab ambiente frigido nimis c sizationem α
152쪽
7a HΙsTORIA LAPIDUM FIGURATORUM
Duplex materia in qualibes perrifica
Reliquae figurae tam regulares, quam irregulares nulla corpora naturalia referentes a materia subtiliore sulphurea in coagulatione fluoris se lenities efflorescente, & ab aere ambiente fixata ortum suum trahere videntur , quod manifestant puncta albicantia in fluore relicta, dc ipsam figuram in superficie Selenitis haerentem serie sua describentia , viasque desiignantia , per quas materia subtilior & ad coagulationem minus apta in fixatione fluo-xis urgebatur, in cujus supersicie interiore S lapidem ipsum respiciente , eique inclusa nulla deprehenditur efflorescentia , quia impulsus materiae versus illam partem fieri solet, ubi minus obstaculum occurrit, nimirum in ea, quae exposita est aeri libero faciliter unicuique motui cedenti: neque mirandum est, etiamsi figurae serpentisormes, vel semina referentes sibi plerumque similes, & quandoque etiam regulares existant, nam fluorse leniticus ex omni parte a materia siXata contracta aequaliter presse sus substantiam subtiliorem aequali quoque modo urgere debuit, & consequenter figuram regularem Vel saltem aequalem describere, nunc laevem, alia vice striatam, prout nimirum efflorescentia materiae ex Omni parte in eadem vel diversa quantitate expulsa fuerit, vel ab ipso aere ambiente in suo motu magis vel minus impedita. His confirmatur id, quod superius jam in parte prima dictum est, quod nimirum plerumque in qualibet concretione lapidea duplex detur materia, quarum una ad induendam substantiam lapideam magis sit propor tionata quam altera . Minus proportionata est Vel nimis tenuis aut sulphurea, vel nimis crassa&terrestris, ex hac quodammodo confluente & hinc inde per substantiam lapidis praecipitata oriuntur eorum Venae, e priori autem divem efflorescentiae tam crystallinae quam seleniticae ad centrum lapidis vel peripheriam propulsae, aut armaturae Variae secundum variam sulphuris dispo
In pluribus alpibus Helvetiae Lapides Frumentarii occurrunt, Suitens bus, Glaronensibus , Subsylvanis , Uraniensibus, &Monasterii Montis Angelorum, monte Pileato, Ubi SOptentrionem versus ampli montis tr ctus Lapidibus Frumentariis undique referti sunt, quandoque etiam a to sentibus in subjecta flumina deportantur . Alcyonium tuberosum majuS cinereum in basi cavitate donatum. Taλ Ist. 9.J Alcyonium majus cinereum oblongum dc acuminatum punctis quadratis. Corallitae Reticulavi instar insignitum, &in basi profunda atque lata cavitate donatum . Tab. I9. R. a. Alcyonium cinereum bifurcatum punctis quadratis Corallitae Reticulati instar insigmtum, S. in basii tuberosa cavitate donatum. Tab I9.R. 3. Alcyonium minus cinereum pediculo insit dens, & in basii tuberosi ac stri4ta cavitate donatum, Tab. .R.4. Festenstein. Per Alcyonia intelliguntur corpora lapidea, quae a spuma maris tenuissimis sordibus imbuta mediante sale marino, & accedente succo lapidifico in ipso maris sinu in substantiam lapideam concrescunt, nomen autem hoc trahunt ab avibus, quae Halcyones a Graecis , dc a Latinis Alcedones voeantur, quia ex iis mari innatantibus nidos suos ex struunt. Alcyonii duo
sunt genera, unum molliu , quod vegetabilem habet consistentium, aliud
153쪽
HELVETIAE, EIUSQUE VICINIS. 73
durius & lapideum cum Poro lapide magnam amnitatem habens, de quo Eorum nunc sermo fit, hoc iterum vel ramosum, vel globosum est, ad illud Coral- disserpnia. lia dc Corallitae referuntur , ad hoc vero Veteres quinque alia Alcyonii genera reduxerunt. Primum figura spongiae spissum, de grave est. S cundum figura longiuscula foraminibus plenum, leve, de odore Algae. Tertium ad vermiculi figuram accedit, dc Purpurae colorem, quod Milesium Vocatur. Quartum leve, dc pinguedine sordidis soraminibus plenum . Quin- γ' tum demum fungo simile est,intus asperum,& pumicem resert. Alcyonii hic describuntur quatuor species, quae a Scheuet: ob figuram fi- Alcyonisi'cus Ficoides , dc a V gn: in M. S. C. Caricoides vulgo: Feigenstein appel- rμm ς' lantur. Utrum praesentes Alcyonii species non etiam ad Fungitas referri seripi ' possent, dubito , nam aliquas Fungit calicui aris speties Bocconi
pag.3OI. expressas ad amussim praeseserunt. Magnitudine de forma cum figuris Tabulis I9. conveniunt, Ut ulteriore Tab. Ist. descriptione non indigeant reperiuntur in monte Legerio, dc Randio diver- Locus.sae magnitudinis δc figurae. Coagulum aqueum lapideum Masser,s etam Stela PTorden. Coagulam Huic tertiae Classi corpora petrificata complectenti finem imponet Coa- aqueum gulum aqueum lapideum, simplicissima omnium petrificatio, cujuS etiam lapidetim. mentionem facit VI ormius mus fol. a. , etenim concrescit ex pura aqUa V Vasser, arenulis minimis, &invisib ilibus, vel ramentis lapideis impraegnata, quae se Iu iter
cum aqua decurrentes mediante admixto liquore viscido dc ramoso paula- VVOrden.
tim al1cui loco declivi adhaerent, quibus sensim plures subsequentes sese asssociant, δc agglutinantur,ut sic ejusmodi Coagula aque a lapidea aquam leviter dc quasi guttatim cadentem praeseserentia producant. Magnitudine & Et descri- figura multum discrepant, plerumque tamen Oblonga sunt, quorum inte- p ' rior seu semiis pars, quae nimὶrum loco declivi applicata erat, ab ipsa loci superficie sormam suam acquirit, externa, cui ramenta adhaerebant, laevi de inaequali nunc magis nunc minus crassa axungiae in candelis haerenti fusae de iterum coagulatς haud absimili efformata. Nostra Coagula aquea coloris sunt cinerei,opaca,& satis dura,circa ripam r.eu, ua Rheni non procul Rheinfelda copiose reperiuntur. Appendici S loco sit iloui . Rapa in lignum mutata. Eis hsesterne Ruben. Rclo Hanc inveni in vinetis proximi montis circa VValdshuetium e parte gnea. Em Soli meridionali exposita, quae prorsus lignea erat, omni humiditate ectam Hoelgernesta, ita ut nec pars foliorum Rapae infima adhuc 1nhaerens eXciperetur.Mira- Rub2n.
bilis sane effectus δί tenui meo iudicio radiis solaribus p otissi inum ad scri be-dus, qui extracto prius omni sacco Rapae eam a putredine liberarunt,& po- Generatist stea omnimode exsiccataminii abstantiam ligneam converterunt: nam ve- ni mρήη .rosimile videtur, omnium hujusmodi majorum radicum fibras ligneas esse, earumque sub stanti am ligneam solium a nimia humiditate admixta, Sc teneris utriculis eam retinentibus, fibrasque ligneas ambientibus occultari.
154쪽
7 HisTORIA LAPIDUM FIGURATORUM
LIBER R U ARTUS.IN QUO DESCRIBITUR CLAssIS QUARTA
COMPLECTENs LAP1DEs FIGURATOS INTORTOS , QUORUΜ ORBES SERPENTUM IN MODUΜ IN SE CONVOLVUNTUR , ΕΤ AMMONIS CORNUA VOCANTUR, A D. QUAM CLASSEM TUO UE REFERENDI SUNT NAUTILIT E OB EUNDEM CIRCUMVOLUTIONIS ΜODUM.
Postquam Lapides Figuratos tradidimus , quorum plerique ad corpora naturalia terrestria referuntur , ii enarrandi sunt, qui communiter ab Omnati ad corpora marina, quae figura sua piae se ferunt, redincuntur, inter hos primo Occurrunt utpote magis frequentes , dc ram V
rietate figurarum, quam structurae artificio reliquos omnes facile sup eranteSAmmonis Cornua dicti, de quibus sit
Ammonis Cornua quid Ant. A Minonis Cornua sunt Lapides Figurati Intorti, 3cita serpentum
in modum convoluti, ut eorum orbes nulla ex parte producantur δc in hac figurae ratione eorum Nota Characteristica coRsistit. Quod hic lapis jam antiquis si mis temporibus fuerit cognitus habetur ex Plinio lib. 3Iwap. Io. illum inter gemmaS referente sequentlbus verbis: Hammonis Cornu inter sacratistimas ADthiopiae gemmas aureo colore arietini cornu effigiem reddens . Promittitur praediVina somnia repraesentare. Solet serreo armari hO Ccornit colore, qui aluminiS succo accedente in aereum, vel aureum facile mutatur , quemadmodum ferro ipsi facile contingit . Vocatur Cornu, quia ad modum alicujus Cornu Arietini convolutus est, &Ammonis, Vel quod in solo at eno socirca templum Iovi Ammoni a B, cho in gratiarum actioneni ob inventum ductu arietis, quem Jovem fuisse existimaverat, in I Vbia sontem sumptuose exstructum Occurrat, prout legitur in Pol'hist. 'uti Solini cap. 27. Illic ad Templum Hammonis) lapis legitur, Hammonis vocant Cornum, nam Ita tortuosus, δί inflexus, ut effigiem reddat Cornu Arietini, fulgor aureo est, p divin a somni a repraesentare dicitur subjectus capiti incubantium. Vel ut Inventores hujus lapidis, quem inter gemmas collocarunt, & cui sorte quamplurimas alias virtutes, licet fabulo ias, male credulagentilitas adscripsit, 'divinas quasi Vbres impositione divini alicujus nominis magis propalarent, & hominum imaginationi imprimerent. Vel demum etiam ipso cultu erga Iovem Ammonem ducti pretiosum hunc lapidem nomine Iovis Ammonis Vocarunt, ut ejus nomen ultra dilatarent, Limmortale redderent, non secus ac plu-xes Bolanistae hujus & pmteriti saeculi herbas nomine Sanctorum, Vel Op-
155쪽
timorum suorum Mecenatum ad contestandum internum venerationis suae assectum appellarunt. Qui plura de Elymologia hujus nominis de siderat consulat Exercit. Histor. P sic. de Cornu Hammonas cap. I. Joam Reis ii, ubi prolixe de ea tractatur. Germanice dicitur: Scher horn ocier mehe orn. Differentiae Cornuum Ammonis quoad saciem externam , eorumque figuras, &ansractus e subsequente generum dc specierum enumeratione patebit, structuram vero internam quod attinet, haec tam varia dc mira est, Ut Vix quidquam in universa rerum naturalium serie si viventia excipias occurrat, quod majorem alicujus Philosophi attentionem mereatur. Potior Cornuum Ammonis pars e Spondylolithis , seu Vertebris lapideis summo artificio inter se articulatis constat, alia Spondylolitharum io' co internis concamerationibus , seu loculamentis undique spiculis cry- allinis obductis , & per septa undatim incurvata distinctis donantur , quae ablato superiore laqueari intuentibus jucundum praebent spectaclulum , non pauca e lapide silicis instar duro , dc per totum sui tractum aequali conflantur, qui saepius ob duritiem suam ad pyritem accedere Vi' detUr, nonnunquam occurrunt substantiae ad modum lapidis Bononiensis e fibris seleniticis a puncto quasi centra i exortis, d ad peripheriamus
quz porrectis elaborat ,quandoque etiam,sed raris vicibus,deprehenduntUr Ornua Ammonis, quorum substantiam internam occupant meri lapilli figurati, quod tamen potius monstrosum qiaam naturale pronuntiarem.
Struaesura interna Cornuum Ammonis cxponitur , quae e Spondylolithis dives generis inter se articulatis constat.
UT admiranda haec δί tam varia Cornuum Ammonis interna struet,
ra eo clarius innotescat, expositioni cujuslibet ejusdem differentiae paulisper inhaerebimus, incipiendo a descriptione Spondylolitharum seu Vertebrarum lapidearum , de quibus in Comitatu Tyrolentii repeditis nonnulla etiam tradit Hier. Mi hius Eph. Germ. art. i. ob. 137.
Spondylolithae seorsim seu separati conssiderari possunt, vel conjuncti ;Spondylolithar separatim, seu seorsim considerati Ob plurimas suas protuberantias, dc apophyses, Varias cavitates, sulcos, &fissili as regulari ordine sitas, ex utroque latere pares, nec non etiam propter Corum usum, quae est articulatio mutua , vertebris spinam animalium constituentibus prorsus similes sunt, unico excepto, quod nimirum cavitate interna destituti sint pro transsitu medullae spinalis , quae cavitas al1as Omnibus rei, quis Vertebris propria est. Spondylolithae commode in tria genera dividi possunt. Primum continet Spondylolithas subrotundos,& Cornua Ammonis spina subrotunda con- sntuentes. Secundum complectitur non nihil comprestas, & in extremitate sua superiore apophysii longa non nihil incurvata, & extra proprium corpus valde producta, rostrum corVinum non inepte referente, donatOS, C
interna. Porior eo inrum pars e
Spond=lolithis inter se articulis
constat. Alia cocamevationi- donantur. Plura e
156쪽
76 HisTORIA LAPIDUM FIGURATORUM
quibus Cornua Ammonis spina inter duos sulcos eminente conflantur . Tertium denique eos includit, qui ovati sunt, aut Valde compressi, & in e tremitate sua acuminati, protuberantiisque magis teneris instructi, atque inter se uniti Cornua Ammonis spina acuta, vel eminente componunt.
Η 'O ' Spondylolitharum primi generis mentionem quoque facit mormiκs iuo - p suo praeclaro m eo saepises jam citato pag. 86. illosque assimilat vertebris sem1 pentum seu Anguillarum, nisi quod a cauda in caput usque crassitie, dc ma--ἡibb, , gnitudine sensim crescant, dc duos conjunctos depictos exhibet. Nostros systbutum T Ab se a I. primo separatos, dein unitos: Separatorum facies inter-
mela, ut L nanMn. a. indicata respicit principium Cornuum Ammon1s, altera vero Iarum. πηm. Ι. caudam seu eorum finem, quamobrem hanc posteriorem Spondy-Tab. 11. lolithae internam faciem, illam autem anteriorem Vocabimus.
Posterior Spondylolitharum interna facies sex majoribus protuberantiis Descriptio aut apophysibus donata est, δc totidem minoribus. Majorum una utrinque intem ru minore stipata superiorem, alia vero, sub qua magna sis iura est, in serjorarier m rem extremitatem occupat. Reliquae quatuor ad latera utrinque duae intemvq'θlqh mediis semper duabus minoribus locatae sunt. Majores Omnes oblique as '' ' p surgunt, donec extremitate sua peripheriae aequales sint, ad quam minores S 'ς transversura, &horigonialiter producuntur, sine dubio, ne caVitates ab assurgentibus apophysibus efformatas impleant, dc consequenter aditum prohibeant protuberantiis subseqcientis Spondylolithae, sicque articulationem mutuam impediant, quae in mura conjuncitorum 6 aem Tabulae r praesentatur . In anteriore Spondylolithae subrotundi interna facie quoque sex observantur majores apophyses, seu processitis, quarum duae later, les infimae bifurcantur, cavitatem oblongam inter se relinquentes ad recupiendam infimam antecedentis Spondylolithae apophysin. Duae aliae majores protuberantiae sitae sunt in suprema faciei parte, maximae autem de late-rales non nihil compressae medium tenent locum. Minorum tantum qua tuor apparent Nestigia utrinque duo ad latera intra superiores & maximas apophyies prominentia,de reliquo cum prioribus conVeniunt.
Spondylolithae Subrotundi hactenus seorsim descripti inter se articulati , Descriptist & conjuncti figuram efformant similem illi, quae in Tab. 2I. repraesentatur , in qua primo notandum est , Apophyses Spondylolitharum ' V -extremitatem lapidis seu superficiem Cornuum Ammonis pertingentes ,hἡ o h semper imagis dilatari, & solum horiZontaliter in plures ramos 'distriri latbλά. bui, ac accrescere. z. Circumferentias Omnes tam apophysium dilatat, Tab., i. rum , quam earum ramusculorum per extimam Ammonis Cornu peripheriam distributorum undique pulcherrimis laciniis exornari, similibus iis,quq in extremitatibus ossium cranii alicujus foetus nondum cohaerentium dc adhuc imperfectorum observantur. 3. Apophyses anterioris Spondylo-lithae majores versus minores subsequentis apophyses dirigi, & e contra. Causa M Ex his notatis colligere licet primo: Figuras foliaceas in superficie Co g rorums riuum Ammonis frequenter apparentes produci a ramificationibus apo-fρβέ ς ro physium seu processitum Spondylolitharum per eam diffusis. Secundo: Cam ' iv sam, cur hae figurae foliaceae alia uando sint confusae, &omni symmetria
aviis.ἡ privatae, uti Videre est in nara in sima ejusdem Tabulae esse Apophysium is,,ὰ isi Spondylolitha um tam quoad numerum , quam situm magnitudinem
157쪽
159쪽
HELVETIT, EI UsQUE VICINIAE. 77
inaequalitatem, qua eorum ramificatio regularis impeditur, si vero Apo- Cinphyses fuerint aequales numero, magnitudine & situ, ramificationes etiam gurasapius erunt inter se proportionatae&consequenter ipsae figur foliaceae, quae ab observetur his dependent, nisi ab aliqua causa externa earum propagatio regularis pro- cst VH
Ρraeter dicta duo corollaria sequentes insuper conjecturae, licet valde dubiae, innui videntur. Prima est: Spondylolithas Subrotundos non tantum figura & apophysibus suis ossibus seu vertebris animalium assimilari, sed etiam ossium instar crescere, hac solum differentia, quod in illis fibrae elon' hsah gatae non appareant propter substantiam magis densam&terrestrem. Fun- seuis .
damentum hujus conjecturae sunt laciniae ramificationum extremitates exornantes, dc eodem modo dispositae, ac deprehenduntur in ostium nondum cohaerentium, dc adhuc imperfectorum marginibus. Ex hac sequituralia, quae Et ab eo
Secunda est: Hujusmodi lapides supposito, quod in terra generentur) ab principio
eadem causa intrinseca produci, dc quoad figuram suam eodem modo diri- iutrinsectgi, a qua ossa illis similia, in mari v. g., si ad illud pertineant, generantur. εν rem ζῶ Tertia. Vim plasticam hujus causis intrinsecae, seu spermaticae plerum- Iμμm Ρε que terminum sibi a natura praefixum nec in Spondylolithis , nec in Corn 'bus Ammonis complere, indicantibus hoc praefatis laciniis imperseehum opus denotantibus, & ipso Cornuum Ammonis principio, quod semper est aut Spondylolithes apophysibus suis instruchus, aut rudis lapis nulla prorsus forma in interna sua facie donatus. Hoc autem provenit vel propter dosectum materiae, vel ejus improportionatam dispositionem. Quarta. Amplas Apophysium dilatationes, & praeter modum elongatas C faramificationes probabiliter dependere ava plastica ipsius causis intrinsecae vh post indueham naturalem Spondylolitharum formam nondum quiescente, productio- dc loco aliarum partium, quas instinctu naturae producere deberet, sed nis is ra- ob materiae discrepantiam nequit, in ramosas hasce propagationes erum- m cario-pente & sesediffundente . nis. Quinta. Strias 4nsuperficie Cornuum Ammonis apparentes produci in primordiis eorum generationis, & materia adhuc liquida existente a mu- C tuo soli acearum ramificationum sibi oppositarum congressu, quo mater1a st
in majori copia &non absque impulsu quodam congesta per modum alicujus striae elevatur, ac figitur , aliquando integrae, aliquando divisae, vel 'π' etiam tuberculis insignitae, prout materia in majori Vel minori copia col- .is Itiis ligitur, vel ipse congressus majore vel minore Vi ac nisu peragitur. Sexta. Ramificationes soliaceas etiam in Cornubus Amnionis striatis causis si apparentes probabiliter oriri a materia subtiliore, dc sorinatis jam striis su=a,um nondum omnino indurata, sed a vi plastica seminis denuo ulterius pro- foliaestaria
Spondylolithae nostri Subrotundi subcinerei sunt coloris, & figuras in T, seriaris. bula a I. expressas mole sua semel superant, duritiei non adeo insignis sunt, Tab.ZI.& ex lapide calcario videntur conflati.
Spondylo luliae Subrotundi in montibus sitis ad Arolam propeBoeseis ct go vj.
Luggerennec non in monte Randio occurrunt.
Spondylolithae secundi generis, & Cornua Ammonis Spina inter duos Descriptis sui cos
160쪽
8 His TORIA LAPIDUM FIGURATORUM
sulcos eminente constituentes quos ob apophysin suam rostrum corvinum referentem Coraco idaeos voco) post subrotundos magis sunt frequentes, majoremque numerum Cornuum Ammonis componunt .. In suprema sua extremitate , quae spina dicitur , donantur apophysi seu processii magno horizontaliter& secundum spinam sito, acuminato, dc utrinque ad latera sulcato , qui a facie Posteriere extra corpus ipsinas Spondylolithae non parum producitur , rostrique corVini instar Incurvatur Altera vero Spondylolstharum Coraco idaeorum extremitas fissura magna seu cavitate oblonga dc acuminata nec non circa exortum praedicti processus bifida donatur, in qua recipitur rostrum Coracoidaeum anterioris Spondylolithar una cum duabus annexis laminis apophysium seu protuberantiarum dilatatarum. Mid. Tab. 2I.R. 3. Prieter dictam apo p hysin Spondylolithar Coracoidaei nullas alias veras apophyses seu processus quasi adnatos, scuti in prioribus observantur, habent, sed solummodo quosdam timmores seu protuberantias leviores, in facie posteriore quidem duas, 3c uia, cam in anteriore, haec in medio sita est, utrinque stipata satis ampla cavitate, ad Tecipiendas protuberantias oppositae faciei, quarum una statim sub spina, altera vero in parte infima locata est,quibus praecipuis seu major,bus protuberantiis, & cavitatibus adjunctae sunt minores, Ut eo firmius
Spondylolithae inter se articulari de uniri possint . Mid. Taλ aa. H.
junctu A filicea contra fila .. Protuberantiae praedictar ad superficiem Spondylolithae eleVatae dilatantur non in ramos,1iti Praecedentes, sed in laminas ipsi peris heriae horizontales, quarum integra circumferentia non minus ac ipsius processus Coraco idaei nunc in profundas Dunc in minus prosundas lacinias abit . Viae Tab. aa. D. 3. S sequentemsiguri citat. Laminae istae hoc modo laciniatae non inepte nubeculis divulsis assimiliari queunt, quarum extremitates simul uniise & cohaerentes in Cornubus Ammonis pulcherrimum opus folia una filia Petroselini, vel alicujus Myrrhidis perquam eleganter Te sed ens efformant. Viae Tab. 2 . g. Ι. nam Spondylolith rum Coraco 1daeorum p rotuberantiae in ramos nunquam d1Viduntur, aut elongantur, sed tantum in hujusmodi soliola magis contracta erumpunt.
Spondylolithae Coraco idaei sunt magnitudinis ac ligurae in Tabulis express e , subcinerei colorjs , eorumque substantia ad lapidem calcarium proxime accedit. In reliquis cum prioribus conveniunt,& in iisdem locis
Post Spondylolithas Coracoidaeos describendi sunt ovati, δί in extrem,tate sua superiore seu pita quasi acuminati, qui tertium Spondylolith, rum genus constituunt, δί tenerioribus apophysibus instrui uariau, atque inter se conjuncti Cornua Ammonis spina acuta, vel eminente emciunt. R rissimi sunt hujusmodi lapilli, & nisi arte a Cornu bus Ammonis separemtur, vix in eniuntur, plerumque mole minores sunt Spondylolithis primicu secundi generis, imo quandoque minimi occurrunt, siquidem etiam minima Cornua Ammonis ex iis componuntur. Noster magnitudine figuram I. in Tab. 22. serie vltimci expressam aequar, qui in medio faciei suae internae anterioris protuberantiam habet satis notabilem tam versus partem superiorem, quam inferiorem in levem cavitatem abeuntem, a lateribuS
vero in quosdam ramusculos seu minores processiis ad lapilli peripheriam usque