Io. Nic. Madvigii Adversaria critica ad scriptores Graecos et Latinos Io. Nic. Madvigii adversaria critica ad scriptores Graecos De arte coniecturali, Emendationes graecae

발행: 1871년

분량: 759페이지

출처: archive.org

분류: 문학

11쪽

n0nnulla ineui rerem ab aliis praecepta, id in primis plagulis saepius addidit, ubi editiones aliquot scriptorum recentissimas nondum inspexeram, sed ne postea quidem evitari potuit. Itaque hie bona fide aliis restituam, quae eorum esse sero e0gn0vi. Inde a libro tertio, ubi inter errorum typ0thetae corrigendorum operam animadversum est splerumque a iuvene docto et amico qui mihi in hac re benevolam et diligentem operam commodavit, Richardo Christens ), aliquiit ab alio ante inventum esse, sed tam sero, ut iam tolli sine magna molestia non posset, fero statim adseriptum rei indicium est, ut p. 4ll. 469. 48: cet. Itaque e0s l0cos hic 0mitto. Perpauca alius generis addam typ0rumque errores aliqu0t corrigam.

iis l

7 v. 8 ab imo serib. disputationes asserri,11 v. 22 scrib. in contextu 18 v. 13. Velleii locnm correxit liam Mommsenins Ηaasius led. 2 . lta v. 10 serib. eum sallentibus lex intervallo l24 v. 4. I ξικνοῖeo apud Strabonem iam Mei nekius in praefat. 26 not. v. 2 pro 56 F scrib.

567 P l

32 v. 4. Luciani locum eodem lmodo correxit G. Dindorsius. l43 V. 2 ab imo. Herod. I. 167

iam Kruegerus et alii similiter eorrexerunt. 45 v. 13 Quintiliani utrumque loeum emendavit e codd. Halmius, cuius editio his demum impressis a. 1868 exeunte ad nos pervenit. 63 v. 6. Plutarchi locum eodem modo emendavit Cobetus. 67 n. 2. Cum hac nota coniungetida, quae ad Thucyd.

II, 8a scripsi p. 312 add. Plat. legg. IV p. 718 D. Diod. Sic. XV, 49 et 53. Strab. II p. 96. Plui. Arat.

c. 34. Lucian. BRV. o. 17. I aus. X, 2, 5, eet. 68 v. si pro et serιb. tum 71 v. 3 ab imo ser. 800;74 v. 25. Capti gentιs pro caput

12쪽

145 post v. 6. Nomina propria oblitterata praeter locos hiepositos notavi et restitui apud Diod. Sie. XvΠ, 95, XVIII, 3 et 52, Strabon.

Brut. c. 4; salso positum gustuli Plui. Thes. c. 27. 171 not. v. 11 et 12. et i XXIV, 68) αν ... ομολογῆσοDindonius; ποιῆσασθαι iii XLII, 12 reliquit. 175 v. 21. Iam Dindorsius γενήσεσθαι apud Lucianum scripsit.

177 v. 12. Quod annotavi de aliis priorer χρῆν vaticinandi verbis apud poetas cum Gristo infinitivi positis, fit etiam in πέπρωται in si schrii fragm. Promethei, qui solvitur, 196. 178 n. 2. 'Einis ἐστιν cumaoristo infinitivi Demosth. Philipp. I, 2, Olynth. I, 14, in Aristocr. 106.180 v. 10. Apud Lysiam, II, 21 cod. Palatinus, teste

182 v. 7. In Herod. IX, 109Steinius e cod. Sancrost. αἰτήσεσθαι.

184. In Lueiani locis vera tenuit aut restituit Dindor-fius, nisi quod naV. e. 4 non

correxit.

220. In Sophoclis aed. col. 367 ἔρως pro late iam Tyr-Whitius. 238 v. si serib. detulit.

263 v. 14. In Iphig. T. v. 1393 iam Piersonus ἐπείχετο scribi iussit. 306. Paucitatem et tenuitatem emendationum Herodotearum minuent duae, quas absoluta iam hae parte libri meeum a Siesbrio meo communicatas hic ponam. Nam VII,

10,-παν πρῆγμ pro eo, quod est: τὸ ἐπείγεσθαι ἐν παντὶ πραγματι aecipi recto nequit: rectissime contra et aptissime dieitur: ἐπειχθὲν νυν

autem libri c. 119 τὸ γαρ

quae accurato et diligentertit, dieitur i passive περὶ πολλου ποιεῖσθαι. Duae res notantur, coenae denuntiatio ante saeta et hominum studium et cura: olae ἐκ

nescio qua incuria aut instabilitate consilii omissa est Ioeorum extra ordinem alibi tractatorum mentio etiam

memorabilium, ut III, 36 et Diuiti su by Corale

13쪽

VIII. 463: itaque indicem

v. Thucydides adhiberi pe velim. 315 v. 3. De μεiναι eis. μὲν εἶναι scriptum pro μεῖναι

apud Strabonem VIII p. 333. 326 v. 10. De δεῖ post δέ aut δῆ omisso cis. Plat. legζX p. 908 Α, XI p. 930 A. 338 n. Aristidia locus reperitur I p. 312 ed. Iebb

375 v. 12. Lueiani l o addendus alter Phalar. I c. 8. 453 et 4.M. Quae eorrexi in Lysiae X. 4. XXI, 17. XXVI, 14. XXVII, 14. princepta sunt ab E Zielio, Emperio. Sehei bio, ΚVSero . 455 Eschinis loeum III. 20 liam Hamaherus correxit; Dinarcho I, 25 eandem sere emendationem adhibuit Ι. O. Sehneiderus.

M. Polybii locum XXXI, 17 aeodem, quo ego volui, modo

Dindorfius συνενόησεν, eRdem gententia.

554 v. 6. Meinevius in praefat. t Sed μηδέ ferri nequit et in eo latet

ulterum.

566. Plutarch. Thes. c. 7. Iam Sintenisius: αυτός p568. Plui. Lvc. c. 13: κομιζόμενα iam Sinten in praef. 571. In Plutarchi c. Sol. 21 vellem intactum reliquisse λογισμὸν ἀνθρωπον. Utrumque recte dieitur. 589 n. Inter voeabula nova addendum ἔκστοεμμα, reSii- tutum Plutareho de pros t. in viri. c. 1 l. 627. Apud Plutarchum de fori. Bom. e. 3 scribendum: προ ρ α - θεῖ pro παρεχειὶ δέ τι καὶ τῶ προσωπω πρὸς την φυλλαν ἐρύθημα τῆς τι λοτιυίας aut simili verbo. 628 v. 8. De fort. Rom. c. 13 P. Adi B miro errore Wytten bactii eoniecturam a Dueb-nero a. lΝ56 receptam pro eodicum et editionum scUptura aceepi, in quibus recte

scribitur, nisi quod post ἄλσεος geminando additur ei ς ας-ῶς ἐπί .

644 o. I ab inio serib. ἐπαγαγων.

Cal. Novembr. MD CCCLXX.

14쪽

0pus ordior neque argumenti splendore commendabile neque dicendi ornamentis opportunum neque materiae dispositione et ordine artificiosum. humile latum et simplex iis tamen, ut opinor, qui in Graecis Latinisque littoris studia paulo intentius ponunt, non inutile nec prorsus iniucundum. Quae enim mihi quadraginta iam annos in his litteris tradendis occupato veterumque Scriptorum utriusque linguae libros assidue versanti diligenterque et attente tractanti subnata est praeter ea, quae iam eiusdem generis edidi, copia emendationum eoniectura repertarum, Sed coniectura codicum vestigia rimanti et presse cauteque sequenti, ampla et ad multos et principes et inferioris gradus scriptores pertinens. eam decrevi, quoniam animus iam his studiorum angustiis et minutiis fessus per alia

etiam extra phil0logiam, liberius evagari et in iis, quicquid

sexaginta quattuor annos supergresso concedetur temp0ris

P0nere avet, c0llectam quam brevissime potero et quam minime ambitiose edere. Nam neque indigna editione, quae domi hactenus servavi, ut in hoc genere, Videntur neque, si quid in iis est utilitatis, cur usum eorum differri Velim, intellego; et rectius commodiusque a me ipso edentur quam aliis lariasse edenda relinquentur; nam et tollere

potero, si quid denuo inspectum displicebit, et aliis

extremam manum imponere et rationes, ubi opus erit

exponere. I

15쪽

Prooemium.

i 'ontinobunt hi adversariorum libri sic enim recepto iam inter philologos nomine et plurium exemplo e0mprobato appellare placuiti e0dem fere numero Graeca et Latina. priore l0eo illa, quod Graecae litterae et tempore et dignitatoptaecedunt. Atque erunt fortasse, qui aliquid mihi in Latinis litteris tribuant et in eo genere n0va a me libenter

accipiant, de Griecis mirentur ac minus benevolam exspectationem asserant, quod eam philol0giae partem adhuc minus scribendo attigi. Ego autem eum adoles ens vel praeeipuo amore et studio G eas litteras coluissem, primum prope ca8u aecidit, ut, cum specimen aliquod edendum

esset, de Ciceronis potius Academicis et libris de legibus

emendandis commentarer quam de Plalanis legibus, quarum iam tum bonum locorum numerum correxeram ); deinde cum subito nequedum satis paratus professoris Latinarum litterarum, quae parte tum apud nos a Grmca professione plane Separati erant, vice iungi iussus essem et post tres ann0s sic legitimam philol0giae antiquae professionem adissem, ut bimen et consuetudine et quod collegae multo maioris natu et bene de me meriti voluntatem concertatione laedere n0lebam, intra Latinos fines docendi scriptoresque enarrandi opera e0ntinenda esset, per tredecim fere annos studia praeeipuo ad Latinas litteras et ros Romanas contuli. Et tamen commentarii Ciceroniani declarant, me eo tempore praeter scriptores G eos, qui res R0manas attingunt, quos

tum inde a Polybio ad Dionem Cassium pertractavi. pilamis, e quibus philosophiae Graecae cogniti0 petitur, non

γ In libello illo tres posui Grarcorum locorum correctiones, unam scholiorum in Euripidis Orestem, quam qui eo loco usi sunt, tenuerunt, alteram Platoniis de legg. XII p. 953I , ubi id. quod ego coniectura posueram, multo post Stailbannitus et alii e codice antiquo protractum probaverunt, tertiam Herodoti I. 33. in quo loco sententiam perspexi, non orationis singularem

16쪽

Prooemium.

levem operam tribuisse. Tum autem odita a. 1842 gram- matteae Latinae aris, cum consilium cepissem ad eandem formam syntaxis Graecae componendae. enixo studio praeter Homerum Herod0tumque Atticos Scriptores et pr0sae orati-0nis et positas legi, coepique quasi furtim Graecos scriptores enarrare, omissis tamen poetis, quos a me scholis tractari collega et amicus aegre laturus erat. Criticae emendationissρgos initio etsi aliqua, tamen non ita magna pr0venit quod neque illud artis condendae et in pleno testim0niorum fi damento constituendae consilium diu in singulis morari me sinebat neque in codicum Graecorum aestimatione et usu eam. qua opus est, exercitationem habebam nequedum satis prompte et celeriter omnia ex sermone et rebus meditanti succurrebant. Quae quidem et de legibus sermonis iudicavi praecepique et coniectando e0natus Sum, ea

mihi etiamnunc fere omnia probantur in . Interiecti sunt tres anni et paulo plus, quibus ab academia abfui, neg0tiis publieis occupatus. Redditus academiae ab initio anni I 852 liberius iam, quoniam tres eramus philol0giae profes80res, Graeca, etiam p0sitas, scholis tractare coepi. deinde, collega maiore natu post aliquot annos mortuo. multo maiorem scholarum et studiorum partem Graecis rebus et scriptoribus tribui. nisi quod per tres annus Livius multum sibi vindicavit: quantum studiis detraxerint negotia extra academiam a me obita malo oblivisci. Itaque et ut rerum historiaequs et institutorum ipse imaginem ad testimonia velara exigerem. et litterarum plenius cog-n0scendarum et sermonis c0piae augendae causa et eorum

Scriptorum, qui ante Alexandrum fuerunt, opera relegi et

3 uuam habuerim eollectam materiam ad sermonis Drmam praeceptis comprehendendam, perspici sere potest ex libello paucis noto et ita vitioso typis descripto, ut altiluot locis prorsus contraria. atque volui, dicantur: Bemerkungen liber et nige Gnhia

17쪽

Prooemium.

Aristotelis qMedam adieci et ex Alexandrinis Callimachum et Apollonium Rhodium et Theocritum thunc quidem festinanterj et inferioris aetatis inde a Diodoro Siculo et

Strabone perseeutus sum, e quibus antea tantum Plutarchivitas et Lucianum diligentius legeram. Horum igitur au-Π0rum, hoc est, aetatis usu et perpetuitate studiorum confirmatae, maior pars est eorum, quae ad Graecos scriptores hic proseram eos, in quibus ita sum versatus, ut aliquid nasceretur emendati0nis: alios celeriter percurri aut partibus cognovi. Quos enim totos attente perlegend0s susceperam, in iis me ad hoc orationis ad veram formam revocandae studium ferebat et plus fere, quam vellem, in eo detinebat animi propensio sana et certa quaerens et delectati0 ex sensu facultatis cuiusdam ad ea perSpicue reperienda exercitatione confirmatae, cum mihi viderer quasi ipsos illos veteres e0ram interrogare. Ponam in his libris, si summa consilii spectatur, tantum quae mea et nova puto, hoc est, coniecimas easque emendationes, in quibus, etiamsi proxime codicum vestigia sequantur, aliquid tamen de meo accesserit. Quae in veterum scriptorum operibus simpliciter e codicibus restituenda in marginibus notavi, aut omnino neglecta aut probata olim ab uno pluribusve, sed a recentissimis reiecta, quaSque superiorum emendationes iniuria spretas et aut contortis corrupis codicum seripturae enarrationibus aut pravis coniecturis p0stpositas probavi. praetermitto; nam et infinitum esset persequi et habent prudentes, ubi qui erant et sumant. Et tamen non solum interdum meae emendationis c0nfirmandae eausa aut invitante similitudine mendi et correctionis et opportunitate brevis admonitionis commendabo in aliis locis codicum scripturas aliorumve e0niecturas, Sed ne id quidem mihi pr0rsus interdico, ne liceat aut in transcursu vicinam loco a me emendato bonam codicum scripturam ab neglectu vindicare aut emendationem ponere, quam cum ipse fecissem, p0Stea ab ali 0 praeceptam viderim Diuitiaco oste

18쪽

Prooemium.

aut superioris aut huius temporis philologo: habet sitim hoe

veritatis confirmationem minus exercitatis utilem, si quid. quodn0n unicuique statim Oeeurrat. a pluribus inventum ost. Sed perraro hoe saeiam; nam si longius progrediar. sit hoc ipsum prope infinitum. Nihil enim mihi saepius accidit. quam ut, quod ipse, mim exemplo geriptoris alicuius uterer nullo apparatu eriti eo aut exiguo instructo, excogitassem, id aut in codistibus seriptum esso aut ab alio esse coniectura rρ- pertum postea viderem M. Atque id alius rei eausa com memoro. Nam operam dabo. ne quid mihi. quod alionum sit. arrogom; sed qui possum in tot tamque disiunctis utriusqu0 linguae seriptoribus, in tanta emendationum eopia portu stranda et digerenda. perficiendi praesertim aliquando huius operis et moi ex hac maistria oripiendi stupidus et ideo festinans, qui p0ssum, inquam. efficere, quod ne in uno quidem seriptore. piem quis sibi tractandum sumpserit et

ad quem p0r eomplures ann0s Omnia undecunque congos-

serit, plano emeere p08sit, nihil ut me aut non multa

in Exempli eansa unum ponam. A. 1813, eum Damenta traneo-mm Graecorum perennerem utererque sola Dindocti editione prima positarem Menicomm . emendaveram quaedam. maxime Euripidis. Ea cum postea adhibitis aliis libris perlustrarem ut, numquid editione dignum esset. Viderem, repperi, quod in Alexandri fragm. 7 scribendum annotaram stoiς σοῖσι νικας , a Musgravio praeceptum, item, quae in Archelai Dagm. 13 στρατηγω). in Ereehthei Dagm. 12 τoti βλεποντος μὴ καλως . in Cretensium hamu 2 sdet. παι τῆς Ἀριας , ln Sthenoboeae Dagm. 9 αλδαίνει , in Sylei ham. 3 v. 4 δεσποτης , in Alemaeonia Dagm. 3 παῖδ' ηs δως ἐμοί). ab eodem Husgravio. H. Grotio, Salmasio, Bothio, quod autem in Belleroph. fragm. 20 v. 2 et 3 annotaveram θελει χρῆσθαι , e codicibus positum inveni. Restabant ea. quae in Philologo I p. 671 edidi. De his et similibus

si quem dubitaturum crederem. possem testes dare; sed tantam. opinor. mihi esse coniecturarum copiam etiam . si qui minus benevoli sunt, concedent, ut nulla sit alienas sublegendi eausa.

19쪽

Ρrooemium.

1lagiant aut apud antiquos philologos latentia aut per libros,

quos peri0dic08 v0eamus, per programmata Scliolammque indices similibusque locis sparsup Praestabo tamen, quam potero. V0luntatem sua cuique relinquendi adhibitisque praecipuis et recentissimis euiustiue seriplaris editionibus et quae apparatum criticiun habent, quae ibi repperero, de meis tollam. Perpauca a me ipso ante vulgata hic iterab0, ut uno libro. qui ha e curant, collecta habeant. qme in hoc critico gρnere a me inventa cogn0sci ab aliis velim praeterea, quae iam libris a me ips0 editis continentur emendationibus Tullianis a. opistola ad Orellium . di sivitati0ne de Asconi0, opusculorum academicorum duobus voluminibus. commentariis in tacer0nis libros de linibus. emendationibus Livianis et praelationibus singulorum fasciculorum Livii a me et Ussingio editui; sed quae sic edita antea bunt. ut satis ad notitiam hominum perusenisse videantur et rationibus firmata esse tui pleraque, quae cum Halnato communicata ab eo. Isaitero, Κ sero in editiones Ciceronis seriptorum recepta sunt , verb0 tantum indicabo. Atiliae hunc brevitatem servabo etiam in novis, ut parva et aperta sinlibro II r0liquisqu0ὶ sine ulla rationis significatione 90nam

ea, quae nude poni nequeant. breviter explicem. Haec quo lue enim virtus eritici vidi'tur, ipsa argumentorum capita et pondera breviter comprehendere possse et m0nStrare. Coniecturarum tantum assero numerum, quantum raro quisquam. Et tamen nemo est, qui magis quam ego leves et temerarias coniecturas 0derit Severiusque coniecturarum causam et necesSitatem exigat, in e0niectando autem viam ac rationem certas veritatis notas sequentem servari iubeat; sed idem manifestis indiciis et argumentis obscuras et inanes verb0rum ambages opponi saepe indignor: multitudo autem coniecturarum ex ipsa multitudine scriptorum . qu0s

paulo, quam in legendo fieri solet, diligentius pertractavi. In

hac materia expromenda sic scriptorum ordinem et tempora sequar, ut a Graecis ad B0manos, a p0utis ad prosae ora- Di ili co by Corale

20쪽

tionis scriptores veniam, eos seriptores, quorum paucos locos attigi, in miscellanea capita congeram. Sed quoniam saepius dixi, me artem quandam et coniectandi et coniecturas aestimandi efficere e0nari, quae et superstitionem ignaviamque et lusum temeritatemque exeluderet, antequam

ad singulos scriptores venio, primo libro generatim quaedam comprehendam, quae ad totius huius rei rationem intellegendam pertineant et utilem iunioribus, si non disciplinam, at admonitionem habeant ac quandam viae monstrationem. Nam etsi neque praeceptis quisquam criticam facultatem et artem rasequi potest neque omnes, qui litteris antiquis student, ut aut praecipuo aut valdo in hoo genere ipsi nova quaerendo elaborent, hortor, tamen ad rocte iudicandum et ad vera ac probabilia a salsis et temerariis discernenda deduci possunt, qui bonae indolis et voluntatis aliquid asserunt, et hactenus omnes, qui philologos se volunt, critici esse debent. ut aliorum bene inventis prudentur et sine instabili dubitatione uti et prava statim reiicere possint. Sic autem dicam, ut exemplis ad res declarandas in singulis generibus utar paucis novis omnibus et meis, sed certis ut opinor, et in quibus, vero semel posito, neque de mendo neque de correctione dubitari posse putem. Ita. qui emendationum promissum statim exsolvi p0stulabunt nec prae-eepta et aridas do minutis rebus disputationes asserri habebunt, quod flagitant. Exempla hoc loco delegi ex aptis et perspicuis, et quae longi 0rem et eum proprietate scriptorum valde coniunctam explicationem non desiderarent ea, quae se n0n diu quaerenti osserebant, quibus reliqui libri in omni genere multa, in nonnullis quidem prope inlinita addent. Et postea quoque in singulis scriptoribus quaedam

similitudine coniuncta sub unum conspectum adducentur.

SEARCH

MENU NAVIGATION