장음표시 사용
541쪽
Lib. IV. Ιbd. 96 3, I): προς τε τας των γων καὶ grano νσυστάσεις καὶ τῶν ἄλλων ἡ/M συσταλεὶς τοιν υno τωδερι κcii ἐν αυτω ἐκείνω. Pro V e, quam corruptam esse consentitur, serigendum, una littera mutata, et /εισυ ει τά- Οεις. N0vam v0cem c0mponendo Strabo finxit, ut significaret, solis animantibus et stirpibus tribuendam esse pro
Ibd. I 05 4, 33: καὶ ἐν δεξιὰ εἰς et ην 'IANυγίαν. Manifestum est quoniam hic in moliendo sinu Adriatico a meridie proceditur), scribi debuisse ἐν άρ tot ερα. Sed omnes hae voces perverse interp0nuntur, cum tota mensura alterum Graecum litus sequatur. Unde tamen ortae Sint
542쪽
errore, quem in p. bb accidisse supra p. 7l ostendi; tum alterum additum mendum. est. Ill p. l37 cap. 1, 3: noὀρτῆ Προρ νη νὴ no/ουον τὴν ἐωαν Πλενραν et: καὶ δῆτὀ ιι ἐν ἐλον πλευρον της ' νηρ ιις Πυρηνη πορει. Ibd. l29 b, 3 l) ridicule palus Maeotica - nam ad eam necessario resertur αυrης - Tauro monte dividi
543쪽
dicitur. Nimirum in superioribus excidit aliquid, cum sic
quam neque Ἱνdbile κm Σκυθας divellere licet nequeri ρος ante Σκυθας audire. Poteram plura arguere, sed n0lo: satis enim apparet, cohaerere προ -κ. 'Iνδους κ. θαλατ et αν καὶ τό 'L. Oρος. Scribendum est: /ι ἐχρι gιρον την καet ά Ἀνδους καὶ Σκυθας τους ἐωους τὴν αυτὴν θύλ. κ. v. 'I. ορος. υδque aes id mare, quod idem simul) et Indos et Scythaa orientales alluit. Scythas hos
iobove Strabo appellavit iam II p. Il4 b, 7); pag. Il8 5, 143 Indos et Scythas τους υπὸ ρ τῆς Βακτριακῆς dixit
et ad mare ἐώον utr0sque pertinere. Ibd. 13l 5. 333 scribendum: καὶ ου πιστα παντα
et ρ. idem enim utrumque eSt). Facta emendatio est iam in cod. C altera manu et in t apud Κramerum. Paulo post scribendum videtur: ciυτὴ γάρ ἐοτιν γη διό εδιος κ. τ. λ. CodiceS: at et 7 τε γάρ ἐsυν dia/ι ιος. Coraeset Meinehius sustulerunt; sed abesse γῆ n0men nequit,
544쪽
ubi ab aliis rebus ad solum commemorandum transitur; τε deleri iam Meinehius volebat. Ibd. 13b ib, 433: Ooα ωλλα τω i/ ουρανίων In παρχος ρι ἐν δε Παραλε Πο/ιεν διὰ et ὀ τρανο-
non convenientem huic scribendi generi perspicuitatem regastronomicas Strabo omisit, sed qu0d pro h0c genere obscuriores et molestae essent. Certus Sum scriptum fuisse bis aut ἀτρανοτερα setsi negativa haec forma alibi reperiri non videtur) aut ἀ/ε αυροτερα. Lib. III p. 137 l. 4 : Περατουται /Hν γάρ υπο των
οὶ τοννγαδιzανοὶ συνίασι μαλιστα, superiores editores effecerant Ibυρδιτανοί. Kramerus et Meinevius miro errore I αδιτανοί posuerunt, quos Strabo Graeca sorma Γαδειριτας appellat svid. ind. edit. Kram.), nisi quod p. 169 bis Γαδειτανοέ in optimis dieibus sunt. Gaditani in aliam urbem non conveniebant, sed ineolae regionis circumiacentis Asiam maxime petebant nego
545쪽
Lib. IV. et innavigabiles Desunt; nisi absoluto Strabo dixit: απλωτον ia Τιεργιιζο/ρενων, navictationem impediunt. De ordino verborum οἱ διε ργοι et ες ἰσθ/ιοὶ τους nos ove Vid. Synt.
deest οἰν. Meinehius δῆλον sustulit. Ibd. I 49 extr. 2, l3ὶ. Locus sic constitui debet, lacuna incerto supplemento expleta: αλλά καὶ ἐν τῆ
eomparationem ex Athenaeo quasi a Polybio sumptam in Strabonis verba, in quibus nullum eius vestigium est, inferre; nam eam ipsum Athenaeum Polybii verbis stddidisse puto. Fuitne: εIναί2ε παραHretroν τι τὰ ζωον et oveo 8 Paulo ante mendum est in μαλλον nάττων ἀεὶ καὶ μῶλλου εὐρίσκεται). Fuisse videtur rlatiteων ἀεὶ καὶ ηττον ευρίσκεται. Diqili uti, oste
546쪽
Ρ. 151 extr. s3. I in sie geribendum: καθ' taovνται ειπου- λακκαια. In litteris eonfusis subsunt nomina duorum oppidorum. Hactenus vere Comes.
547쪽
aliae sunt ἐκ t sontii fluvii nec ullae in Ibero commemorantur. 3Ibd. I 63 4, 13 : αἱ δὲ noλειρ η/tερολυν ουδ' α '- ταὶ φαδίως. Videntur accipere, quasi sit 1 31ερουνται. Scrib.: ευηριερου se νὴ loetoe florent. Ibd. l. Ib): Φίρει δ' η 'Iβηρ α . . . ita πους ἡρ otie ' ἐστι δ' ὁπου καὶ αἱ λί/ιναι Πληθνουοιν' ορνεις δὲ κυκνοι κώὶ et ἀ nci ραπλήσια. Apparet deesse nomen rei. qua abundent lacus. Qu0d Mei nexius scripsit: πληθυονοινορ νέοις' εlοὶ δὲ, ut omittam violentiam mutationis, in lacubus non maxime aves quaeruntur et ορνεις prave divel
' Ρ. 160 s4, 93 memorabile exemplum est pravae erisis. Comes pro: τινὲς δὲ καὶ τῶν της IIvo νης ἄκρων νεμονται. aptissima seribi voluerat τινά, ut significaretur, eo usque Emporitanorum agros pertinere. Emmerus ineptos illos τινάς retineri vult, sed των . . . ακρων in τα ἄκρα mutari, probabiliter sellieet; einevius post s/μονται inseruit τα. Paulo ante 4, 8ὶ Mei- nevius sine ulla causa sex verba delevit. Emporitani communem habebant murum externum, Red oppidum eo cinetum altero muro in duo divisum. Vid. Liv. XXXIV, 9. Hactenus διπλοῖς erat περίβολος.
548쪽
litur a κυκνοι. εια πληθεουσιν excidit simillimarum litterarum nomen ἰχθυο ιν. IT. 1θνει ν ἐλίναοιν ἡ χωρα καὶ λεουορ, XVI p. 774, c. 4 lb; add. XV p. 727. Ibd. I 66 4, I9ὶ post καλε in θαι excidisse videtur O/ιολογε ἐται. Quae Κram erus de libero infinitivi usu a nullo verbo pendentis scribit, inania sunt. ) De p. 167 c. b, i dictum supra p. 20. Ibd. I 69 5, 33: προοεχὲς δ' ut ry τελευet αIoν ἐστρ
διεσωζοντο. 'Anoδε χθέν non eum verbis πρὸς μέτρον coniungitur, sed impersonaliter dicitur: cum edictum esset, ut meree-dem homines aeciperent muscas ad certam mensuram Venantes.
549쪽
et Aristoteles et Posidonius) tradit lapides esse similes et laeves et eiusdem magnitudinis pr0pter similitudinem etiam
inde a recepto Arari et a Lugduno. οἱ ἄλλοι nor α/ιοί non possunt igitur ullo pacto Arar et Dubis intellegi. sed Isarus, Druentia, alii, de quibus supra p. l85ὶ Strabo
dixit. Itaque non δεξα/ ενον, Sed δεξο/ι ενον eOS τε PE et ut et o ρε s/εα. Sed residet disti cultas; nam ἐκiy6λtii non sunt Rhodani in mare; sequitur enim de imo cursu: κα- κε ἐθεν ηδ 17 ireeeptis aliis fluviis 3 et ν λ om ν nmεirαι ι χρι τῆς θαλαzrης ρυσιν. Itaque verba st/Iρε τῶν ἔκ- σολ υν aut de Isari Druentiaeque ceterorumque oribus intel- ὶ Ann. philol. Dan. V p. 18 et 158. Duiligod by Cooste