Io. Nic. Madvigii Adversaria critica ad scriptores Graecos et Latinos Io. Nic. Madvigii adversaria critica ad scriptores Graecos De arte coniecturali, Emendationes graecae

발행: 1871년

분량: 759페이지

출처: archive.org

분류: 문학

571쪽

Lib. Iv.

Ibd. 475 έ, M: πλάτει δὲ υπο το μεγεθος. Su est: πλατει δὲ υ n . Me eSt. τετρακοσίων καὶ ο γδοηκοντα. Hinc nuum uno, tum additum τό μέγεθος, quod hinc alienum esse, multi intellexerunt. Ibd. 476 exu. 4, 8ὶ scrib.: τοια τα δ' ε in ον τε col αρ χαioι Περὶ αυτου Παλιν ἄλλους εἰρηκασι λογους. Vulgo ε in οντος. DB p. 482, c. 4, is dictum p. b4. Ibd. 484 b, 1ὶ: ἐστι δὲ /ιακρα Θηρα, διακοσίωνουσα Περίιιετρον σταδίων. si perimetro magnitudo, non longitudo intellegitur; nec oblonga Thera est. Scr.

tivus apud Strabonem non offendit; vid. XVII p. 826 3, 7,:

χρησιμων, συγγενές. PerVerterunt orationem et sententiam, interposito καὶ ante ζητοτ ον.

572쪽

Lib. IV.

et postea: ἐκτη δὲ αὐτη δυν. Ceterarum numeros non tam aperte posuit. Ibd. 59I I, 22): ἀντίκειται δὲ et ὀ ζευγιια τῆ 'ti . Tου ζεόγιι α hoo est, locus freti angustissimus, ubi Xerxes pontem laeerat, neutrius littoris oppido ἀντεκεmo. Perverse proxima adiunguntur: Σιοτος δὲ ύρioνη κ. τ. λ. Neque enim Sestus per se commemoratur, sed propter situm cum Abydo coniunctum. Deletis verbis το ot γ/ia, quae Hsuperiore versu huc delapsa sunt, scribendum: ἀνt κε 'αι δὲ τῆ 'Agυδω Σηomoe άρioτη vel potius cum Meinerio κρατιο et η τῶν ἐν πιρρον Isis Πολεων. I bd. 60b I, 493: 'Grαυθα δὲ καὶ ὀ των Λιευλη- Diuitiaco by Corale

573쪽

Ibd. 6l8 2. 4 : 'H δε Πυρρα κατεάτρα Πται, τόδε grροάστειον οἰκεiet αι De urbe prorsus evertenda eι ceteri scriptores inde ab Herodoto saepissime κατασκάπιειν ponunt. quorum testimonia in Stephani thesauro reperias, si Strabo interdum, velut V p. 237 extr., VI, 258 s. sin ., IX 424extr. XVII, 820 s. fin., 833 med.; ipse tamen multo saepius de ea re et de flore et frequentia urbium sensim minuendis torulendisque κατασπάνε dicit, ut V p. 237: nuiuiis κr u/ιατεκα τεοπαοριενω, VIII pp. 347 med. 3bb extr., 359 med. IX p

XVI pp. 7b3, 75b, 756 init. 762 extr. τα ἐρυματα αυτῶν κατεσπαοε), 763 κατασπάσαι τὼ τείχη . XVII p. 807 extr. p. 829 init. et Drope finem, quem verbi usum praeter Strabonem in thesauro Stephaniano ex sola interpretatione LXX annotatum video nec ipse aliunde annotavi. καταστρiφεοθαι quod de urbibus p0pulisque sub ditionem cogendis frequentissimum eSt, pro κατασκάπτειν aut καταοπῶν dictum non puto; in Herodoti quidem locis, qui apud Stephanum ei tantur, aperte usitatam significationem habet; ne apud Herodianum quidem VIII, 4: τί προάουια καὶ εἰ τι των

oτsaneto iusta causa est aut a consueta significati0no reee-dsndi aut mutandi. Apud Strabonem eo, a quo prosectus sum, loco aut κατεσκει πται aut κατ is πασται Scribi oportere certum est, e0demque modo corrigendum, quod Ιp. 58, c. 3, 17 scribitur: tant λος κατε ozραφνοῦ.

κυκλω oταδίων περὶ ἐκατον, ηυξηθη διά et ην ευνομίαν Codices et editiones M διὰ, turbata structura. Disiligod by Corale

574쪽

Lib. IV.

Vulgo: ινυτοι δὲ καθ' ὁλην. De p. 673, c. 5, 11 dictum est ad p. 544. Lib. XV p. 686 iI, 4ὶ: κακεIθεν δε αν' ενος τοπου καὶ νιαρ' ενος βαsιλεως, Πανδίονος κατ' ἄλλους Πωρον, κεν εἰς Καισαρα τον Σεβαστον δωρα κοὶ πρεoβεῖα. Loci et regis nomina coniuncta, sed prius depravatum codices habent: καὶ ὐλλου Πώρου, quod verissimum esse ex p. 719 I, 733 apparet, comparatis, quae p. 699 l, 3R Iegunturi Πωρου του ἐτέρου . Ex hoc autem altero loco simul intellegitur, pro Graeco hominis nomine Πανδίονος substituendum esse Indicum regionis: Γανδαρίδος.

575쪽

Lib. IV. σίων επισκεφῆς, τειχων τε καὶ ἀγοράς ita ι λι/ιενων καὶ ιερευν. Pro et ειχων, quod cum ceteris non optime coniungitur, codices τι/rina . Videtur suisse θυρεῶν, platea rum. De p. 73I c. 3, 10 dictum est p. 136 n.)Lib. XVI p. 737 l, 3ὶ locus tristi nota a Kramero et Mei nekio signatus duabus litteris mutatis restituitur: ταλι ιν ova τῆς Βαβυλωνίας ἐπαρχία καθ' αυτ ν ἐοτι seει provincia Babylimia' per ae εFarata pro: υnάρχει ἁ κατ' αυτην. CD. p. 745 I, I9 : καὶ αυτη τῆς Βαβυλωνίας ρυρος ουσα, ἐχουσα δ' os me ἄρχοντα ἔδιον. Ibd. 742 l. 13 e codicum vestigiis emeitur saeissima verum: εἰς γάρ τά αυτῶ κατερχεται πεδία καὶ ουτος sTigris; codd. καὶ ο Λωi τἀ πλυι ιυρεὶν λεχθέντα spmcis versibus ante ' τά δὲ υwη των ορῶν ἀνωμαλίαν ἔχεικ. τ. A. Codices λεχθεντα υwη. Excidit τά δὲ post τα. Meinexius delendo grassatus est. Ibd. 748 i I, 27ὶ scribendum: χωραν Ουκ ευπορον, ηετον δὲ ἄπορον νεμό/tενοι, sublato εχοντες, quod interpretandi causa post ευπορον additum orationem turbat; necessario adiectiva contraria uni partieipio adiunguntur. Ibd. 748 extr. I. 28ὶ: ἐδει γάρ /ιηδενα ἐσχυοοπια

Ridiculum est, conterminam Apameae ab oriente esse omnem regi0nem, quae sit Apamensibus a meridie. Scrib.

tuus masculini generis traxit participium interpositum. Duiliaco by Corale

576쪽

videtur: καθηκουσα καὶ παρη aeo tua προς νοτον 'Aπα--

ι υσιν. Sic in hoc latet, quod respondeat illi προ e ἐω ριεν. De VErbo παρηκειν cum dativo dictum ad IV p. 193. Ιbd. 76b 3, 13 scribendum videtur: τα δὴ ἐξηρ

etci ἐξῆς τῆς M. sunt partes Mesopotamiae deinceps sitae de quibus non agitur. Ibd. 767 3, 7 in pagures vix a Strabone eum pileis

ταIς καυσιαις, comparatos putem, Sed cum serpentum genere: /- ζους καυ Πων.

Eadem pag. 4, 2) exciderunt quaedam ob vocem bis

positam: προς ριὸν τὴν Ναβαταίων Πέτραν στάδιοι εἰ n ιν απο δὲ Πέτ ρας εις Βαβυλωνα πεντακισχι

Ιbd. 774 Ibin Oratio sie distinguenda et scribenda

est: . . .' διά To μηκετι εἶναι γν 0ριμον. 'Eν ἐξηρπαραλία ε ὶ καὶ aτηλαι και βωμοὶ Πυθολάου . . . καὶ παρι/mρτου κα θά περ κατά τὴν γνώριιιον παραλέαωτήν an ο Λειρῆς μιεχρι Νοτου κερως, το διάστημα i OB γνωριμον. Cur exciderit καθάπερ, patet.

Eadem pag. paulo post scribendum primum: Ουτοι pro ουτοι) δὲ ιιικρον ci πολείπονται etῶν ἐλεφάντων οἱ

καίπερ ἐωρακεναι φησας ἐν 'Aλεξανδρεία, ἀλλά nχεδοντι ὁσον τῶ υlει, omni de tota periodi forma et sententia sublata dubitatione. Sed restat, quod omisi, mirum illud

inter φηοιν et τω μηκει interp0situm ἐπι σειράν, pr0 quo scribendum est: φησιν ἐπ ιουρ ων, neglegeriter fratina: .

De p. 778. c. 4. 19 dictum est p. 48. Ibd. 784 4, 263: εἰσαγωγιρια δ' ἐστὶ τα μὲν τελεως

τα δ ον παντελέως ἄλλως τε και ἐπιχωριάζει, καθάπερ

577쪽

Lib. IV. χρυσος καὶ αργυρος καὶ τα Πολλὰ go ν αρωματων. C dices χρυoὀν καὶ ωργυρον. Scrib. litteris reete divisis, una addita: ἀλλ' A στε καὶ ἐπιχωριυζειν, καθάπερ χρυοον καὶ αργυρον. Paulo post Scrib.: ἰσοκοα ρα δηγουνται τα νεκρα σω/ιατα pro Iσα κοπρiαις ηγουνται. Cod. F: Iota κοαρα ceteri: λα κοπρίαν ἡγ. Lib. XVII p. 789 l. 43 ex epitoma scrib.: πλείους νη τε Osusto κοντα ἡμιερας pro δε τεss., similiterque alibi. Ρ. 790 il. 53 oratio sic interpungenda: τουτ' ἐυην ζητειν

υτι ἐξ οι βρων αἱ άναβάοεις, ζητεὶν. Ibd. 810 I, 36i revocandum e codicibus: τον αυτον et ροπον ὁνπερ καὶ ἐν τv γν καθ' ἐαυτήν τοσαυται λανγοραi: quemadmodum etiam in ipsa per se terra. Paulo ante reete in codicibus seribitur: καὶ πολλοIς κοινωνικον φωτος, pro quo ca8u Substitutum videtur πολλου. Non demultitudine lucis agitur, sed eius usum hominem e mimunem habere cum multis aliis setote περὶ τὰ όνθρωπειον γένος ζώοις καὶ φυτoie, ut Statim dicitur . a . Ibd. η30 3. 10ὶ scribendum: αυτος γάρ pro τους γάρ), ους 'Αρτεμ iδωρος εἰρηκε, τους μεταξυ τῆς Λυγγος καὶ Κώρχηδόνος καὶ πολλους εἰρηκε καὶ μεγαλους.

578쪽

Lib. IV.

ΙM. 838 sxu. 3. 233:-μεν σταδίων ἐκατον και δενδρον)ορος ἐστιν η , ν εχρι εδ' ἄλλων έκατον οπείρεται ριονον, ορυζοτροφεἶ ν η γῆ διά τον αυνιον. Addunt oυκ ουκ ost ζοτρον εi . Sed quid hic loci 0 gae, quasi intra centum prima stadia oryga erescere dicta sit ac non arbores δενδροφορος)8 Scrib.: ου ρι ζοτρ ο φει radicea arborum non alit; itaque ἄδενδρος ἐστι. Novitaseompositae vocis huiusmodi nihil habet admirationis.

Cap. ΙΙΙ.

Ρlutarchi vitae.

Plutarchi vitas legi postremum Romanorum a. 186b, Graecorum a. 1866 separavi enim, ad utriusque populi res animo intento), harum scripturam diligentius exigens. Sol nem, Periclem, Niciam nuper scholis retractavi. Codicibus eariun utimur praeter Sangermanensem, qui vix XIV vitas continet et Palatinum, qui novem, septem easdem, quae in Sangermanensi sunt, recentibus suno Ρarisino sec. XIII extremi); quam addendo c0mmuniter corruptis, vel ex iis quae supra p. 8b sqq. p0sui, exemplis intellegi potest: superadditae scribendi erroribus interpolationis exemplum simplicissimum sumi potest e Pelopid. e. 20, ubi, δεI in a εἰ mutato, adiectum est χρη, oblitteratae altius veritatis eloco in Phocion. c. 2 ab. Emperio egregie emendato, Sem torum in gravis mendi specie, si aciem intendas, vestigiorum recti e Pelopidae loco in c. 23. quem p. 98 sq. tractavi. Usus eram olim Schaeseri exemplo Lips. I 826), p0stea Sintenisti maiore, apparatum criticum continenti, minoreque apud Teubnerum I 863 . in quo a prava mend0rum patientia defensioneque ad sanae rationi parendum et ad Xylandri, Reiskii, Corais inventis utendum progressus factus est non exiguus; adhibui etiam Behkerum, qui non pauca,

quae sermonis legem violabant, aliorum suaque coniectura

579쪽

Lib. IV.s tulit. Ε recentioribus in gravibus mendis oerta ratione tollendis nemo Emperium superavit aut aequavit. In pr mendis emendationibus sequar receptum ordinem vitarum. Thesei e. 3 post oraculum Theseo datum : α δῆλον

ἄθλους unoδι- κειν. Scrib.: αυτ ὀ e δὲ vel propter contrarie relata. t Alioquin saltem ἐαυτόν scriptum oportuit.

Ibd. 14: 'Eθυον γάρ ' ut οιον οἱ περιξ δῆριοι. Debebat esse ' u λ οια ut Coraes scripsit ; sed ad quam loci significationem refertur περιζ3 Scribendum: Eeγυον γαρ 'Eκαλῆοιν οἱ περιξ δῆ/ιοι συνιόνιες' αλείω Λιι. Forma adverbii i casus, in demorum nominibus n0tissima egi, annotata in hoc ipso ut in multis aliis apud Stephanum

Byg. 'Aλωπεκησε, cet. . Ibd. 24 scrib.: 'En ν ουν επειθε pro ἀνέπειθε, quod a sententia alienum est. Cap. 6 in Arehilochi v. 1 λι pro ini praecepit Sehneide inus. Duiligod by Corale

580쪽

Lib. IV.

cerentur, cura erat.

SEARCH

MENU NAVIGATION