장음표시 사용
731쪽
Ex eiusdem sorilegio primum locos aliquot poetarum p0nam, qu0s ab aliis aut praeterilas aut non recto tractatos, cum subinde titulum aliquem aut tituli partem percur
Tit. III, l7 Chaeremonis primus versus sic Scribe dus egi:
Iam reliqua recte adiunguntur. V. Ουχ εος νομίζεις το
Ιbd. 18 in loco ex Erechtheo Euripidis primum V. 9 et 10 sic scribendi sunt:
IV. 34 in Rhiani loco v. 16 scribendum:
VI, 2b Menandri locus sic scribi debet:
Mulier nupta loquitur. iV. πράγ/ια άτι/Hύτερον ' γ. L ι i. Ibd. 30 in Phoenicidis comici loco v. 7 et 8 do su terfugiis et mendaciis militis nihil meretrici dantis scribendum est: δωρεάν i φη εινὼ l παρά etos sicisιλεως ἀνα- pro λαι βανειν, quod d0bebat esse λήψεσθαι . XII, 8 Menander scripserat: Tο ψευδος ἰσχυν τῆς άληθειας εχει
XXXVIII, 2I in Epicharmi loco scribendum:
T.IX, 18 in Menandri versu scribendum eme τίσιν ανσαιμεν, non βοηθήσοιμεν, Vix annotari debet.
732쪽
codices: ἄν φ γάρ Ουδεῖς ἐοθ', ut in Plutarchi Aratio. 30 γαρ ἄνθη pro naρων θη. Meinehius aberravit. XLVI, ib in Apollodori comici loco v. 7 scribendum
videtur: οεδεν γάρ αἰοχρον ἐστιν αυἐοἰς auo τυχης pro ἀποτυχεὶν l πράττουσι nάντα. Deinde v. 14 sic scribendus est: oλην πολιν, ου φυλὴν ὀ ιι αλακος ἀνατρεnει, Pro: ου πολιν oλην φυχην δὲ μαλ. κ. v. λ. LI, 20 Menander scripserat: κ εοτι τολμης ἐννόδιον ριε ζον- non gio P . LXVIII, 2 in Alexidis fragmenti initio scribendum est: Τνς υγιαίνων νουν τ' εχων τολ/ιά ποτε γα/εεὶν διαλλαξά/tενος ρθεον βίον:permulam , permutundo dimittens. Quod editur διαπραξα - μενος, praVum esse Meinekius sensiti LXIX, 4 v. 4 Menander scripserat: nαὶειρ' ἐλθοντ' εἰς νοσον εον ἔχονθ' ἐαυτην ἐθεράnευσεν ἐπι/ιελιος pro
LXXIII, 22 in Euripidis Dagmento e DanaB Scria
scripserat: ἀλλ' ἔστι σε ινος ἐν τε μεταδοσει βροτων Me o-οιμεὶν καὶ τιν' εἰληχως χαριν.Εditur: σεμνος ' ἐν δὲ λοει βροτων, versu stacto.
Ibd. 29 in Menandri stamento v. 6 sio interpungi debet optima sententia: εἰξαι τέ βοέλεις πάντα σοι γενήσεzαι. XCIV. 6 Euripidis ex Ino fragmenti initium sic sorbhendum est: Αἐκτηso τ ορθῶς ἄν τ εχης ἄνευ ψογου,
733쪽
Vulgo scribitur δ' oρθι ἐς ων ε χηρ quasi quis, quae habet,
XCVII, 13 in uanandri loeo pauper putaverat divites
Nihil est nMoae εχ 'a πινεσθυε. CVIII, 30 in Menandri loco pro φεΘειν substituendum κλαειν aut gimile verbum. Hosae orationis stagmenta scriptorum ignobilium et partim personatorum raro attigi, nec quae in iis sparsim correxi, nunc promam; tantum uno et altero exemplo ostendam, qualia menda multis locis resideant etiam post Halmii et Meinerit aliorumquo curas quamque et certa ratione et facili interdum tollantur. Velut I, 21 scribendum est: Z τεὶν MI ἄνδρα v. η δ. καὶ ἄνδρα) καὶ
734쪽
ἐπιθυ/ioij et ut multa transilium, in piaeclaro Theophrasti fragmento XLIV, 22 primum p. I 66 Mein. v. 22: ῆ i λον
20 lj non recte a Mei nexio tentata est nominis proprii rostitutio. ut pro ὀ ύοιος scribatur ὀ nιος significeturque Cleanthes; nam ut taceam, nusquam sic in Cleanthecelebratam commemorando patriam esse, ut simpliciter eius nomine hic significari posset, nem0 unus sive Stoicus sive alius philosophus in hac generali praesentis temp0ris sententia appellari poterat, Sed h0mo pauper universe appel
tur ὁ πλουοιoe. Postremo lepidum exemplum litterarum male separatarum et e0niunctarum vid. Supra p. 26 sqq. addam e fragmento Hieroclis, quod LXXXIV, 23 legitur: nam ibi, ne alios lectores numerem, qui pauci suerunt,
Constitueram extremo loco miscellaneorum caput addere. in quod coniicerem materiam ad varios geriptores pertinentem, universam n0n ita parvam, in Singulis exiguam.
735쪽
722 Lib. V. in unius alteriusve loci emendatione positam. Sed et scribendo sessus et ipsa tenuitate deterritus consilium mutavi nec quicquam addam praeter Specimen ex uno scriptore desumptum. Nam eum adolescens et iuvenis ut supra p. 2 dixi diligenter Graecorum libros, qui do rebus Romanis scripserunt, tractarem, etiam in Dionysio Halicarnassensi et Dione Cassio nonnulla emendavi in Appiano vix unum aut duo); sed ea aut iam occupata erant aut postea occupata sunt praeter admodum pauca et exigua, nec postea ad continuam h0rum scriptorum lectionem, si Plutarchum excipias, redii. Dionysii tamen historiam Romanam cum Κiesstingius aliquot abhinc annos adhibito optimorum codicum subsidio recensere et edere coepisSet, ut, quantum pr0sectum esset, intellegerem, primum librum perlegi. In ea lectione, consideratis codicum scripturis subnatae sunt aliquot locorum emendationes, quas hoc extremo loco ponam, intermixta una et altera superioris
736쪽
δε τι κ. τ. 1. Particula /ιεν refertur ad id, quod sequitur: φοκλεὲ δε. Quod in codicibus ante Θουκυδιδ e additurn ερὶ utietων , adscriptum est ab aliquo, qui non attenderat, primum universe indicari, quam occasionem Thucydides habuerit Pelasgorum commemorandorum, tum subiungi,
pugnare haec Dionysius dicit et ex eo concludit Tyrrhenos Pelasgos non esse. Prorsus aliena ab loci sententia est altera interrogationis forma, nihil in his miri esse significans aut quod repugnet. C. 30 tollendum γῆς post /ιητροπολεως, additum ab aliquo, qui /ιητροπολιν h. l. universe de patria, non proprie de urbe patria dici significandum putavit.i Paulo post pro κινδυνευουσι γαρ Scribendum κινδυνευουσιν αρα. Relahius γουν. C. 3l e codicum seriptura: δυσὶν όλτικοῖς πληρώ- ιασιν effici debet δ άλη et ικo ἐς ni. Piscatoria ni γρώ-s ατα nulla sunt nee piscatoriis scaphis Arcades mare transisse Dionysius significavi: Tum delendum ἐν anisola, ortum ex ultimis litteris vocabuli Πληρώμασιν. C. 41 tam apertum est scribi debere: Ελλησί τε
in c. 29 recte Urb. oνοματων . . . ἐπαλλαγhν, unde ortum ἐναυλαγῆν. Signifieatar mutua permutatio et permixtio, non mu-
737쪽
UL V. βαρβαρους συγκεραννυμενος καὶ θαλα xv ίοις sinειρώτας, ut θαλαττίους apud Messiingium errore typothetae ortum putem. Editiones superiores aliter. Tum autemseribendum: τρίβους ἐντέμνων asiaet οις ορεοι, non
των ἐπειδη καὶ αυetος ἐν τοἰς ἐρυ/ιαοιν ἀνηρέθη.Sio Κiesstinous ex Urbinati, nisi quod lacunae notas ipsa addidit; adscribit, verba tam corrupta esse, ut nulla probabili ratione emendari posse videantur; certum esse, nonnulla post ἐλοντων intercidisse. Una littera mu
ustis ais die Burgen nahmen). Tum scribendum videtur: οἱ συνεξελθονzες 'Πρακλεἰ κατ' άρχὰς ἐταἐροι pro κατά os sic, quae verba Messiingius improbabiliter seclusit. C. 42 extr. Scrib.: Λια ιιεν δὴ ταυτα μγιστον ὀνομ α μακλέους ἐν 'riti λία γεγένηται pro γεγεν οθαι-
Ipsius Dionysii hoc iudicium est. c. 46 nescio an satis sit scribere: τάς φυγαδικά enυλας, jugoe aptaε et dratenatas. Nomini proprio e fabulis petito nihil hic loci esti C: 48 scribendum: εχει δ' αυτ- έτω Σοφοκλεi, pro:
Prorsus improbabiliter Κiesstingius ἐν et ij Σικελία deleto
738쪽
Non stabat exercitus κινου/ιενος. Codices antiqui alter κατὰ τέλη ελασιν, alter ἐλάοειν, ex quo Kiesstingius effecit ἐλάsασιν, pravo et verbo et tempore. Scribendum
U. 87 initio e codicibus sτὀ ινηιιεῖον et ex orationisso a quae in ea scriptura, quam editores sequuntur. μέν particulam in priore membro requirereti et maxime ex verbi ἐπιουνάπτοντος Significationu et usu efficitur haec
c. 71 o eod. Urb. scribendum erat: διαλαμπουσης λίμνης ἐν μέρει τινι, quod sententia requirit; διαλείπουσα si quid significaret, idem significaret, quod sequentia: oταν υπονοστήσητο νῆμα. c. 72 rectissime idem μετ' 'Oδυσσέα. Ulixes primus in Italiam scireeios venisse putabatur; cum Ulixe AEneam venisse nemo tradidi: Duili od by Corale
740쪽
727 I. Index seript0rum et logorum, qui emendantur aut do quorum Seriptura disputatur ' .
Caesar s Hirtius b. Αlex. 723 48. Callimachus 291 sqq. Catullus s64. 23 et 21) 79 n. Chaeremon Stob. nor. 718, 719. Cicero ide invent. I, 91ὶ by pro Quinet. 7.5) 89 pro Cluent. 199ὶ 89 de leg. agr. II, 33, 38 spro Sulla
ὶ Quoniam emendationes ad unumquemque scriptorum eorum. qui pertractantur, pertinentes continua aerio ponuntur, satis visum est hie indieare, ubi cuiusque seriptoris aut etiam operis emendationes incipiant. Etiam quae ad eosdem scriptores sparsim annotata suis in ordine locis indicata sunt, hie omittuntur eaque sola separatim ponuntur, quae incuria suo loco non indieata sunt, quaeque aliquot locis annotata propriam tamen coniecturam non habent, tum quae ad alios scriptores maxime Latinosin prolata sunt. Poetarum quoque fragmenta in aliorum
seriptorum Plutarehi, Stobviij libris emendata in ordinem re