Vindiciae secundum libertatem ecclesiae Gallicanae, et regii status GalloFrancorum. Sub Henrico 4. Rege Francorum & Nauarrae. ... L.S. A.R. Ludovicus Servin advocatus regius

471쪽

gulis Ro. Pontifici centum argenti marcas cum albo & phalerato equo soluere tenere tur. At post Benedictum 8. Ioannes XXI. cius frater vel consobrinus a Romanis vexatus & de pectussuit,qui illu a sede Apostolica expulissent,ni Coradus Imperator eum sese in ipsius fidem ac clientelam conserentem suscepisset. Dein rebus turbatis Bonifacius 7. illicitis, artibus ad pontificatum ascendit , & cum priorem Papam ad cruorem & caedem extrahi iussisset descendere coactus C. P. fugit. Dein auri& argenti copia corruptis Romanis sedem A. R. rursus recepit, & Io. 13. qui eo absente electus fuerat impie consecit: ob malas artes non Bonifacius, sed Malefacius appellatus,vi in magha Synodo Remis congregata circiter annum 992. in c. 2 8. A

ni illius Aurelianensis publico testatus est. Tunc Francorum Rex Hugo Arnulso Episcopatum Remensem dedit. At is rupta fide, quam in Remensis illius Synodi 8. canone patres ab eo promissam recitant, se suosque in Regem productis copiis armauit. Quamobrem depositus suit, & in eius locum substitutus Gerbertui, ut apparet ex Epistolis

472쪽

a Rege Hugone scriptis , quarum ynam ex Gerberti libro nuper in tractatu de Rom.

Pontis . legatorum potestate retulimus. Et cum monitus Arnulsus ad Concilium Vocatus, nec se purgare vellet nec a furore

abstineret, ac Regem Hugonem adiisset, nouisque conditionibus Regiae mens e particeps factus fuisset, rursus fidem violauit, ut Carolo agnato seo Lotharingiar Duci fauere ad quem impius transfugit. Itaque in vincula coniectus est, & Gerbertus Archiepiscopatu Remensi regia liberalitate donatus .Q iid de Benedicto VII. papa dicemus Is nisi Imperatorem Henricum II.defensorem habuisset, quia Romanis erat inuisus, diu nofuisset Pontifex, ut neque Ioannes XXI. siue authoritate Conradi. Equidem postea

Benedict8 IX. antea Theophylactus dictus filius Alberici, qui Ioannis XXI. & Benedicti V111. frater fuit, ad Pontificatum pro motus est spreta Imperatoris authoritate.

At quid inde cdnsecutum est Θ Quonia Imperator Pontifice no cofirmauit, schisia a in Ecclesia ortum,& tandem Benedictus Pontificatum Ioani Gratiano v edidit: qui cum admitti non potuisse creatus alter Sabino

473쪽

iis Episcopus , & Sylvester I 1 r. vocatus, dein eiectus quod nimium iuuenis ut ait Glaber ab omnibus rideretur.Tunc uni F clesis tria capita imposita,Benedictus'. bilester io.& Gregorius VI. Sed in Synodo ab Henrico ii I. Imp. congregata 3 .isti PO-tifices,vel vi vere dicamus Schismatici d lecti suere. Post Suindegerus Bambergensis Epistopus pontifex Rom. ab Imp. factus Clemens I I .appellatus.Tuc a Romanis iuri eligendi renunciatum suit iureiurando corporaliter pr stilo.Sed postea Clemente isto iublato Stephanus Bagniarius in eius locum ab Imperatore creatus est cui Damasi a .n men datum. Et a s. post diebus extincto a Romanis Damaso Bruno Tullensis Episco pus Hugonis Comitis Aspurgensis & Elistensis filius Pontifex ab Henrico nominatus est.Is suit Leo IX. qui ab omnibus vitae integer habebatur,sed Hildebrandi consilio cum vcstein pontificiam indueret, protestatus est se honoris illius praerosatiuam non, ab Imp. sed Romanoru suffragiis habere. At is postea Concilium in Ecclesia Lateranensi celebrauit, ubi Lomanos ad sacranata

tum fidei Imp. exhibedum adegit.Post eius

474쪽

mortem Imperator Mogittis Episcoporum Synodum congregauit, ubi Romanis Papa per Hildebrandum legatu petentibus Gebhardus Eistarensis Episcopus Papa electussiuit de Victor .dictus, At cum is a Comitissa Mathilde aduersus Imp.armatus suisset Stephanus Ducis Lotharingiae frater

foeminae illius artibus ad Pontificalem cathedram euectus est : qui' cum per Ca dinalis Braguli insidias veneno Liblatus sui set,ac Hildebrandi dolo: Romani clerici iureiur ndo ab illo adacti suere ne quem sin rent ad Pontificalem sedem ascendere, nisi qui a populo & clero electus foret. Sed Benedictus X.quamuis clericis contradicentibus a populo electus suit. Quod cima aegre ferret Hildebrandus Gerardum Allobroge, qui Florentinus erat Episcopus, Senis eligi

curauit,qui Nicolaus II .dictus in Lateranes Concilio go. Pontificum electionem ad Cardinales transtulit, ea tamen lege via clero & populo Ro. approbaretur c. in nomine domini dist. 23 . At ius Imperatoris hac constitutione tolli non potuit. Et post

hunc Pontificem qui & Brasseti dolo interiit alius ab Imp. in Basiliensi I. Synodo electus

475쪽

es Honorius n. vocatus est. Sed cum Romanis haud placeret Auselmus Lucetis Hili debrandi consilio ab iis electus Alexander I I. lictus, iide schisma in Ecclesia Romana suit. At hic Alexander postea declariuit se in Cathedra D. Petri sine licentia Imp. sedere nolle , & hoc nomine ab Hildebrando in carcerem ditrusus fuit. Post hic Hild brandus contra BDperatorem bellum gessit.

Verum non ei ius, nec tanta vis eius fuit, ut

Episcopatus,vel alias dignitates Ecclesiasticas aut beneficia in Francia, vel in Germ nia aut in Anglia contulerit. Rex enim Fracorum ius inuestiturae habebat,ut Impervior in Germania & Rex Henricus primus .in Britannia teste Matth. VVestmon,

steriensi in floribus Historiae Britannica . In Romana autem Ecclesia post Gregorium VII. Victor III. sub Mathilde Comitissa, qtis tum Romam gubernabat,Pontifex suit. Dein Vrbanus H. ab eadem illa Mathilde ad sedem Apostolicam promotus statuisse. dicitur, ne quis clericus a seculari quocuimque Ρrincipe inuestitura acciperet. Sed hoc decretum vim non habuit. Siquidem Gubbertus Rauennatis Ecclesie Archiepiscopus

476쪽

ab infidelibus paesti iure i Nullum videlicet

huic Potifici utitur iter apertiuSi ad PO-xificiam dignitatum i ampIificandam. Post Paschalis 2 eius decreya confirmasse dic, tur & bon ficiorum collationςs laicis in Cocilio Trecasiam prohibuisse anno I. 1O7. Amot prae illis in Clemniatis 1 II. Usiae sepulchro crui moueri iussisse. At hi - is ius Imperatoris, haud potuit exstinguere. Nam ut Henricus IIII. Imperator eo

aduersit Gregorium VII .vsus suer tu &Henricus V. bello prius contra patrem .g 'o, multisque cominissis praeliis consulti

factus, & cum Romae Imperiale COronaiae

cepit , Papa ius inuestiendi E. ad cum peribnere fassus est.Sane dicunt illum cotraImp. fuisse protestatum. Sed irrita sust ista protestatio, nequo quidquam per metum a Pontifice ex ortum sume dici potest. Etenim vel N

477쪽

olim cessabat edictum de eo quod metra causa, cum ei qui vim sibi illatam dicebat nihil aberat:ita vis dici non potuit, si Ponti sex iustae rei expediendae causa aliquid passus est,sed ratio. At Pontificij obiiciunt Horicum illum V.huic confirmandorum Episcoporum iuri postea renunciasse. An id potuerit Germani viderint,qui suis legibus si tutum sciunt non posse ab Imperatore ut ipsi loquutur exossari Imperium. Nec vero ista remisso quae ab Herico V. facta est eam vim habuit,quam Romani dictit. Siquidem& post ipsam multae inuestiturae ab eo factae suere.Quod si per hanc renunciationem ius aliquod papae quaesitum fuit, certe Regibus

Francorum nullum ex eo praeiudicium factum est. Siquidem Papa isto paschali II Pontificatum gerente post obitum Manassi, Rhemensis Archiepiscopi cim ipse Papa Arehiepiscopatum Richardo Viridunensi

Epis opo c6tulisset,eumque a clericis Rhornesibus eligi iussisset absque Regis auth tate,& is sine Ludovici Francoria principis consensu receptus fuisset, Rex Geruasum nominauit qui Ecclesis prssectus suit. Tunc quidem Romani potifices creadorum Epis

478쪽

eoporum & suis quas vocant signaturis co- serendorum beneficiorum ius sibi vindicare coeperunt , missorum ab iis religiosorum &aliorum qui Ro. sedis potestatem praedic bant ministerio , a quibus ob Simoniae crimen,cuius Episcopos Gallosrancos argu bant, alta voce clamabatur Romam eudem esse , ut a D.Petri siccessore dignitates E clesiasticae conserrentur. Sed iis restiteruntiancti Galliae Episcopi,ut Hildebertus CCenomanesis,& esu permulti. Verum Pontifices Romam circa illa tempora Ludovico VI I 1.qui Crassiis dicebatur in Francia regnante magnam sibi potestatem quaesierui, quoniam inGalliis diu fuere Vidit enim ille Princeps quinque in Regno suo Papas Romanos , Urbanum et, paschale et, Calixtum 2.& Innocentium II. De Urbano &Paschali diximus. De Gelasio vero scriptui gimus eum a Ro- xlectum Imperatore inscio. Sed ab eo alius Pontifex factus Mauricius Burdinus Gregorius Vm. dictus:&pontificatus ab illo gesti confirmatio ius Imperatoris conseruauit. Na licet hic Gr

gorius a Calixto II. Gela' successore a Romanis electo de sede A. deturbatus sit

479쪽

tamen per vim istini Imp. inire suo priuati non potuit. Sed de his satis: Desendant sita iura Germ L Nos de no ni,drcerinis. T stis est D Bel nardus electiones' Episeopotia Honorij II .pape ternpese a clero factas es se in Epistoli S ad Helut ri Senonensem Nec dixit a Ro .Pontifice Archiepiscopatus institutionem factam: qilamuis illi liis pallij multis ante armis a Papa datuin esset. Equidem altriciMCXLII Papa Inuocentitis I 1 Archiepiscopatum Bituricensem Petro cultidam gratioςe dedisse fertur. At Rex canoanicis prohibuit' ne illum reciperent, ii rans se serre non posse , ut alius Archiepiscopus quam authoritate sua nominatus praeesse quod iuramentum illicitum non erat, quidquid Pontilich ex D. Bernardo co-tra sanctum illliret Regena dicant Quod si ea uita di schismatis causa, vel iste Princeps,ues alij etiam aliquando initimς sibi illatas to lerare voluerunt, eorum authoritas sit. eo Issa,at certe penitus sublata nbnsuit.Sed n5 mirum est si Innochiatius ille . qui populo& Imp. Romanorum ius creandi Ro. Pomtificis plane abstulit : imo & clero,exceptis

Cardinalibus ad uossolostrassulii eligudi

480쪽

facultatem , m Galliis etiam ius nouum sbi

acquirere voluit.Certe illius authoritate accosilio freti multi clerici & religios a regi potestate sese subtrahere conati sunt, ut ex Sugerij Abbatis electione a D. Dionyse monachis absente Rege facta ab Historicis

notatu est. At interposita suit a Regibus no-fris contestatio contrariae voluntatis, &a S lis eorum ministris, ut ex Yuone Carnotest docuimus, licet is per gratiam Pontificis Episcopatu adeptus suisset. Et nihil tam profuit Ro Pontifici quam Francorum Germanis & Germanorum Francis inuidiosa potentia .Etenim ortae inter Reges & Imp. ini, micitis Pontiliciaria authoritatem& dignitatem auXerunt.An vero Ecclesii utilis suerit Innocentij II .sanctio, qua populo ab electione excluso Pontificem a solis Cardinalib*eligi voluit,inde iudicari potest,quod cum Caelestinus hac electionis sorma crea, tus suisset, Lucius a. eius successor sumitis potestatis ius penesse ut Pontificem esse contendens, patriciatum Romanis auferre conatus,lapidibus obrutus,& vulneratus ab Imp. auxiliu petiit. Verii cu Imp.qui illumno confirmauerat ei suppetias non tulisset,