Vindiciae secundum libertatem ecclesiae Gallicanae, et regii status GalloFrancorum. Sub Henrico 4. Rege Francorum & Nauarrae. ... L.S. A.R. Ludovicus Servin advocatus regius

발행: 1591년

분량: 563페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

rium. Quanta vero fides Dionysii libro habenda sit & quo tempore scriptus suerit non est hic disserendi locus: & vagari nolumus. Sed eius autoritate nobis citare liceat aduersus Chronographum Mataeologrum

qui illum a Clemente D. Petri suceessere in Gallias missum dixit, quod ex veteribus Martyrologiis astruit. Quae vero esset primis illis annis Ecclesiae Gallicanae dignitas ex historia Ecclesiastica perspici potest, in qua Euseb.lib. s .c., testatur Ecclesias Gallicanas cum omni reuerentia & rectae fidei expositione de rebus dubiis decreuisse, ina Urum Epistolas qui apud illos passi erant proserentes,quas dum in vinculis erant in Asiam & phrygiam scripserunt. Et tunc talautherius Ro. Episeopus cuius Epistolae a Monachis descriptae sunt,& inConciliorum libris editar,eum honorem Galliarum Episcopis detulit,ut ipse qui se summum pastore dicebat si vera sunt quae illi tribuuntur his verbis eos allocutus sit, Vmuer ulis vobis a Christo commisa es Ecclesia ut pro omnibus Iaboretis es cunctis opem ferre negligatis.Cuaute celebris esset Gallorum Episcoporuin fama ta pietatis, & sanctitatis, qua doctrins

442쪽

. I nomine,testis est Augustinus post Melchia dis Romani Epistopi in Africanorum causiiudicium, Imperatorem Constantinum ad Arelatum causam diligentius examinari iussisse. Sed videamus quae sorma erat ei, gendorum Episcoporum in Ecclesia Christiana,& maxime in Gallicana. Sciebant Ecclesiae patresὰMathiae electionem in locum Iudae proditoris per seriem factam.Sed postea iudicarunt eam a clero fieri debere & a populo, ut ex Cypriano di cimus qui de ea sic dicit , diuando Episcopus in locum defuncti sub tuitur, ouando populi uniuersis rugio infide deligitur. Scio in Epistola 13. sancti illius viri lib. 3. notata a quibus la ad Stephanum Papam Rom haec

Verba , dirigantur inprouinciam se adplebem elatae ntem a te liter quibus absente Marciano alius in eius locum sub matur. Et

post,significabis plane nobis quis in locum Martiani Arelatae suerit constitutus, ut sti mus ad quem fratres nostros dirigere,& cui stribere debeamus. Sed haec verba electi nem Arelatensis Antistitis ad Episcopum Romanum pertinuisse non dicunt. Etenim plebs cum clero in univcrsa Gallia Episco-

443쪽

pos eligebat: Romanus vero Pontifex vidua cernens Ecclesiam,equidem plebem & clorum monere poterat, ut sibi Pastorem crearet,quod charistatis Christianae & officia r tione Rom.urbis Episcopus ut gregis Chri stiani studiosus & curare potuit & debuit: vel quia sorte ius confirmandi Arelatensem Antistitem ei ex consiletudine competebat, ut id ius in Metropolitanos longissimi temporis praescriptione sibi quaesitum ex Conciliis Rom.Pontifices contendunt. At mos cligendorum a clero & populo Episcoporuac praesatorum ad id usque tempus durauit quo Principes Christi legem susceperunt:

imo & post Philippum Arabem qui primus

Christo nomen dedisse sertur,vsque ad c 5- stantinum Magnum,sub quo statutum suit ab Episcopis qui essent in prouincia unius cuiusque prouinciar Episcopum eligi, ut apparet ex canone q.Niceni Concilij.Post sub Costantio eius filio circiter annu CCCLVLiberius Romanae Ecclesis Episcopus ab eo

creatus est & eius successores ab Imperatoribus & E archis, dein translato ad Francos& Germanos Imperio a Regibus Francoru& Imperatoribus electi, aut post electio

444쪽

ne cosirmati sere oes suertit DCCLXXV annorum spatio usque ad Innocentium II. qui anno MCXXX ad sedis Romans cath dram promotus suit. Postea ad Cardinales iure electionis translato per CCCC LXannos Pontifex Romanus ab iis creatus est. De Romana vero Ecclesia qui breuiter notanda censuinatis vobis proponemus, & de sebiectis Papae Romano dioecesibus. Et cum Patriarchatus Romanus ex. Concilij Niceni sanctionibus ab Alexandrino Antiocheno & Hierosolymitano separatus suerit,de electionum forma in E.Orietatibus o-.biter nunc dicemus quod cx canone a.

Concilij Constantinopolitani I didicimus,

eX quo apparet Omnes olim prouinciarum

Metropolitanos autocephalos suisse , & a propriis Synodis suarum prouinciarum electos,donec ea eligendi forma a Calched nensis Concilij patribus immutata suerit in Xxis. c.qno definiti sunt Ponticae, Asianae,&Thraciae Dioeces eos Metropolitani,& alia qui etiam alij,quorum in eoCanone fit metio a Constantinop. Patriarcha ordinandi, di ei subiecti . Postea electiones a solo

clero sactae & a principibus cofirmate Lati

445쪽

In Galliis autem eadem electionis forma quae in Ecclesia Romana, & in Oriente se uata est,donec Imperatoribus Romanis Gab. liae paruerunt. Sed posteaquam Flanci in Galliis regnauertit, & Clodotieus religione Christianam professus Ecclesiae Gallicanae cura habere coepit, per multos annos Episcopatus a Regibus dati sunt, sola manuum impositione & presbyherorum ordinatione penes Episcopos manente , quos eligi a plebe & a clero, dein a clero tantum Reges permiserunt & eorum precibus aliqui electi. Hodie Rex praelatos & A,

hates Ro. pontifici nominat, quemadmodu inter Franciscum I. Regem nostrum &Leonem papam X. in concordatis conuem

tum est.Episcopi vero & subditi iusiuradum ac fidem Sc quod vulgo dicimus homagiuRegibus praestiterunti donec id ab iis factu esset Reges iure regaliae structus Epist palium praediorum & bonorum suos sece- .runt, & sede vacante praebendas & alia quae dicimus beneficia contulerunt, iis exceptis

quibus animarum cura mandata est. Praet

rea in quibusdam beneficiis ius conserendi habuerunt, quod & hodie ad Regem perti'

446쪽

nesivi&praesentandi pro iucundo duentia ratione iurispatronatus. Et quotiesemque vel Romani Pontifices vel eorum legati co-tra iitra ista Regis & libertates Regni &Ecclesiae Gallicanae aliquid moliri tentaverunt,uel per appellationem ad Concilium, vel congregatis in Francia Synodis, quae

Regia authoritate ut veteres Imperiali h biis fueriit,aduersariorum conatus ab iis r pressi simi. Haec isto ordine tractabimus , ve

ex iis iudicetis quid de Regis Francorum tui e&Ecclesiae nostrae dignitate Gallost cis credendum,& quid pro Franciae defensione agendum sit.Itaque res in Ecclesia Christiana gestas quq ad haec iura pertinent carptim ut quaeque memoria digna mihi videntur perstrinnam. Inter Romahios Episcopos postquam Phristianus Liberius Papa XXXVII primus ab Imperatore Constam ita urbis Episcopatu donatus est : ab eo tempore cum a Christianis Impp. & regi b' dotatae ditatae & exaltatae fuissent E.ideo inquit Vrilthramus Nauburgesis Episco, pus in tractatu de inuestitura Episcoporum quem circiter annum , ICIX scripsit rampum uis ut d gQ v s erat in populo im

447쪽

oriente idem Imperator Constantinopolistanae Ecclesiae Eusebium pr secit & Valem tinianus iMediolanensi Ambrosium impo fuit,&Theodosius Nectarium C .P.Archi piscopum creauit:denique post obitum Nectaru Ioannem Chrysostomum Theodormio Socrate & Sozomeno testibus:Ita Imporator Honorius eorum successor leges de Epistoponim electionibus condidit: & a Bonifacso I. Papa Ro.rogatus ut decerneret quid agendum esset, cum duo Apostolici

temeritate conuertantium cligeretur. Nul'Ium inquit ex his fieri sacerdote permittimus, sed illum in sede postilica permansurum que

ex numera clericorum noua ordinatione diu

num iudicium id est diuo n Imperatorum ut recte vir doctus interpretatus est & vniuersitatis consensus elegerit. Et in Codice Theodosiano inter Nouellas const. Imp. Th.& Valent. una exstat de ordinatione Episcoporum qua Romano in alios prerogatiua tribuitur & vetus consuetudo cuius in ConcilioNiceno I.Oecumenico mentio faeta est nominatim cofirmatur. Exstat etiam

alia de dignitate c.P. iscopi in Lomni in

448쪽

nouatione in tit. de Episc. & clerie. eod. C. Postea Basilius Patricius,qui Regis Odoacri tempore prorex in Italia suit alia lege sanci,

uir,ut Papa mortuo nouus eligi non posset, nisi prius monito & consentiente Principe,

aut qui ab ipso praesectus seret: quae lex ab

Imperatoribus qui postea Italiam recuper i ut infirmata non fuit. Probarui enim sub tyrannis aut Barbaris gesta modo legitima essent,quoniam etsi Imperatores non suissent

imperiali dignitate suncti fuerant. Postea ut Zeno Imp. absque sua authoritate Epist pos eligi vetuerat: ita & qui in Italia regnauit Rex Theodericus Symmachum Pa pam depositit, mox sedi A. restituit. Sic a Iustino Hormisda creatus est: sic a Belisario Iustiniani Imp. authoritate Vigilius in loca Sylverij suffectus, que Theodatus cum Italiam occupasset in sede constituerat.Sic P

lagius et .cum absque Imperatoris author,tate quae,ut aduersarii nostri fatentur, interuenire solebat, pontifex creatus esset quia

Longobardis Romam obfidentibus non liscebat C.P. mittere postea Gregorium misiequi Principem placauit. Sic Gregorium I. a clero P.RR. electum Mauricius Imp. c

449쪽

4 63:firmauit intercedente pro eo apud Imp. Ioanne C. P. Epistopo ut ipsemet Grego, rius testatur epist. lib. i. epist. 4. & in episti 3i .Philippo Comiti Excubitorum scribens baec dici Indignus ego ad suscipienda E se patus onera iussioni omnipotens Dei vestraeque me voluntatisubdidi,cui me praeesse largitate magis gratiae qua Πιdicd aestimatione voluistis. Tunc in Francia Episcopi a regibus creabbtur ut Quintinianus a Theoderico in Arue nensi Ecclesia. Et post eius mortem sanctus Gallus Impetrati presbyteri auunculi con stio ad Ecclesiam Arvernorum peruenit quam Rex ei largitus est, nec voluit euin Treuiris dare qui illum post Apruculi Episcopi sui obitum poposcerant; teste Gregorio Turonensi in vita sancti Galli. Vnde aps paret eos mendacium dicere,qui ius illud Regium quod Principibus nostris tanquanidiademati annexum competebat a Zacha ria Potifice Pipino tu Duci post Regi cocessum narrant. Nam longe ante Zachariam ad Reges nostros pertinuit. Nec Franci Ro mam ibant ut Epi opalis dignitas eis conserretur. Siquidem scripsit Aimoinus regem

Guntrannum Episcopatus iis dedisse qui di

450쪽

Bituricensis Ecclesiae ab eo petentes ingentem auri summam obtulissent, alis per gra tiam impetrare niterentur, eis respondit, Ecclesias Christi nolle vendere, ne damnatione dignus es set Simonis Magi instar. Et quis historias nostras legit,qui non viderit regis Chiodotiei iussu O mira arum Turonensis Ecclesiae Metropolitanum ordinatu suisse,& post eum Theodorum & Proculum iubente regina Chloti lde ξ Id scripsit Gregorius Turonensis lib. I. c. 2.& is. Et eodem

modo omnes Archiepiscopos ad se usque creatos testatur , sub Gotario,Sigeberto,&Guntranno regibu s. Et G regori us I. Romanus Pontifex in epist. ii . lib. lassus est Episcoporum creandorum ius regibus Fr

corum competere: cum eos admonet, ut Simoniacam pestem eXpelli curent, cum eX cestentiar inquit vestrae regimen vestrorum

Episcoporum culpa quorum magis intercessionibus iuuari debuerat) praegravetur. Non enim dixit creandos Episcopos alterius quam regis imperio.Et Theodouualdus Conuocatis incerdotibus in Metensi urbe

Aruernae Ecclusiae Episcopum ordinari ius

SEARCH

MENU NAVIGATION