Fragmenta comicorum Graecorum

11쪽

PRAEFATIO.quum' esse videor, ut nostratium studia. ad hanc fructuosissimam sed sere neglectam et Senescentem graecae antiquitatis partem converterim, meoquo exemplo excitati complures in eodem argumento sibi elaborandum eSse decreverint, vario illi quidem succeSSu, neque omnes ita ut operae pretium secisse existimandi sint. At magna cum laude commemorandus mihi est Theodorus Bergkius, cuius dociis- Simae commentationes de reliquiis comoediae atticaoantiquae, quamquam haud pauca habent in quibus mihi dissentiendum esse video a viro cariSSimo, plum rimaS tamen observationes continent ad explicandam antiquae comoediae rationem utilissimas. Quo librosi uti mihi licuisset in iis praesertim, quae de anmtiquae comoediae poetis commentatus sum, pluribus de rebus et copiosius et vero etiam aliquanto rectius disserere licuisset. Nunc ille eo demum tempore ad me perlatus eSt, quo primam scriptorum partem librario typis imprimendam iam tradideram. Versantur autem Bergiat commentationes maxime in explicandis Cratini

comoediis, quae res quum ante hoS duoS serme annos, quo tempore ego quaeStioneS meaS retractare coeperam, ab ipso mihi. per litteras Significata esset, in mea de illo poeta disputatione, qualem in Quaestio-uum Scen. Spec. I exliibui, praeter minutiora quaedam nihil mutare Satius duxi. , . Ceterum quod plerisque scribentium accidere solet, ut, quum ad extremam manum perventum suerit, eorum quae Scripserunt sere eos poeniteat, id

mihi adeo usque accidisse fateor, ut, Si seri posset,

12쪽

PRAEFATIO ITnaamiam im' vero maiorem libri partem iteratis furis refingerem. Sed facta insecta reddi non possunt:

Cui incommodo ut quantum in me positum esset sub-Veuirem, appondicem additurus eram, in qua salsa Corrigerem, omiSSa Supplerem, alia de quibus iii utramque partem disputari posset retractarem. Sed quum in ceteris voluminibus non benigniorem mihi sortem lare praevideam, optimum arbitror, ne se addenda'' atque is etiam addenda' per singulas deinceps partes sese excipiant, quidquid vel corrigendum Vel Supplendum videbitur in calcem totius operis reiicere. Quam ob cauSam anguStiS nunc qui- deni me continebo terminis, ea tantum hoc loco com memoraturuS, quibus quod Superest chariae haud inu

tiliter impleri posse videbitur.

Primum igitur manifesto errore Iapsus sum p. 410, ubi incertae Aristophontis sabulae fragmentum Servatum esse' dicebam a Theophilo. Sequutus tum eram H. Grotii coniecturam, qui Excerptis p. 1004 Aristonis nomini Aristophontem substituit. Theo

phili locus in libro ad Autolycum III p. 296 hic est:

. εἴωθεν ὁ θεος, τοῖς δἐ τοιουτοις σφοδρα. εἰ μὴ παρεσται προεδρία τις κειμένη' τοις ρῆσιν ιυς δει, τι πλέον ἐστὶν 5 B. εἴη γαρ ουτως' αλλα καὶ λίαν Ορωτους ευσεβῆς φιλν ελομένους διεξαγειν πραττοντας ατοπως, τους di μηδἐν ετερον ἡ

τι λυσε τελῖς καὶ το κατ' αυτοῖς μονον, ἐντυιοτεραν εχοντας ημων διάθεσιν.

13쪽

X PRAEFATIO.. 10 A. ἐπὶ του παροντος ' αλλα δεῖ πορρω βλέπειν καὶ τ=ην απάντων ἀναμένειν καταστροφήν. ora ον τροπον γὰρ παρ' ἐνίοι ἴσχυκέ τὶς δοξα κακοηθης τω βίω τ' ἀνωφελης, φορα τίς ἐστ' αυτοματος, η βραβευεται 15 ιυς ετυχε παντα ' ταυτα γὰρ κρίνουσ' ἐφοδια πρῖς τον ἴδιον οἱ φαυλοι τροπον 'εστιν δἐ κα ὶ τοῖς ἰωσιν ὁσως προεδρία, καὶ τοῖς πονηροις ώς προσῆκ' χιορις προνοῖας riνεται γαρ οὐδἐ εν.

H. I γαρ abest a codice B0dl. et antiquis editioniabus. Itaque scribendum P0lius Π σε μῖν τοῖς, qu0d etiam Sequentia commendant. VS. 3 Scribendum est εἰ μὴ γὰρ ἔσται. VS. 8 recte partisula καὶ a codice Bodl. omittitur. ProbabiIe est enim Scriptum suisse

insesens est βραβενεσθαι p0testate activa. Fortasse scripserat θὶ βραβευετ . VS. 15 cod. B0M. ταυτα γὰρ

ειν. Retinui Grotii c0niecturam, quamquam ne ita quidem Iocum intelligo. Hi igitur versus miId quiadem neque Aristophoiitis neque alius cuiusquam p0etae comici, sed Aristonis Chii esse videntur, communem Stes rum m0rem Sequuti, qui decreta sua, maxime ea quae ad morum doctrinam spectarent iambicis versibus iisque sere ad comicorum numerorum similitudinem essiciis inesudebant, eosque versus Ornatus sauSa reliquae orationi admiscebant. Ex hoc genere ut pauca de muItis asseram est Zenonis illud

14쪽

PRAEFATIO. XIItem Crantoris apud eundem XCVI 13:

O ἔστι πενέας ουδὸν δωμότερον ἐν τω μευ συμπτωμα ' καὶ γὰρ αν φυσιν σπουδαιος ις, πένης δέ, καταγέλως ἔση.

Et eiusdem XCVII 6 i

ra γὰρ διάφορον καὶ φρονίμους παντας

τι σωφρονειν δ' ενεστιν ἐν τουτω μονω.

Eadem Chrysippi fuit consuetudo, quamquam is quidem alienos potius maximeque Euripideos quam suos sius versus Orationi inseruit. V. Diogenes Laert. VII 108. quo tu scriptis lautum sed etiam in scholis hanc rationem tenuerunt philosophi. Cicero Tusc. II 11. Fuisti saepe credo, cum Athenis esses, in scholis philosophorum. A. Vero, ac libenter quidem. M. Animadver-

tebas igitur, etsi tum nemo erat admodum copiosus, Verum tamen versus ab his admisceri orationi. A. Ac multos quidem a Dionysio Stoico. M. Probe dicis; sed is quasi dictata, nullo delectu, nulla elegantia: Philo noster et proprium numerum et Iecta poemata et Ioco adiungebat. Prae ceteris autem Cleanthes eiusmodi flosculis orationem distinguebat, quem quidem etiam hexametris eam in rem usum fuisse intelligitur ex Clemente AIex. Strom. V

15쪽

Cuius poemaiu Secundo Versu inepte Vocatur ἄκριτος καὶ ἀναιδής Scribetidum haud dubie,

Freqtientius ' tamen etiam Cleanthem iambicis versibus usum eSSe fragmenta docent, ex quibus ea tantum asserre placet, quae, ut in Aristonis loco factum videmus , colloquentium personarum vicibus distincta sitiit; ut etiam hac forma philosophos illos usos eSSe intelligatur. Galenus de Platone et Hippocr. Vol. I

Tαυτὶ τα ἀλοιβαια κλεάνθους φησὶν εἶναι Ποσειδώνιος, ἐναργ.ὸς ἐνδεικνυμενα τὴν περὶ του παθητικου τῆς φυχῆς γνώμην αυ υ, ει γε δὴ πεποί κε τον λογισμον τευ διαλεγρμενον ως εταιρον εταίρω. Ita enim haec corri

senda videntur. Vulgo in Galeni verbis legitur ἐνδεικνομενος et in fine loci ωρον ιτερο . In Cleanthei Ioci versu Secundo fulgo eSt λογισμον, correctum n itenbachio ad Posidonium L Bahit p. 285, in celeris tamen non audiendo. Sententia eadem esse debet quae quarto versu, ubi δν Scripsi pro ως, dilucidius explicatur. . Versu tertio addidi νH. Ex dialogo item petita videri possunt haec eiusdem Clean- ibis apud Siobaeum Flor. VI 20 servata:

16쪽

. PRAEFATIO.

XIII

Et quae Ieguntur apud Clementem Alex. Stroni. V

τεταγμένον, δίκαιον, οσιον, ευσεβες, κρατουν εαυτου, καλόν, δέον κτλ.

Asfinis huic de Λristophonie errori est is quem in iis quae p. 424 de Sims' disserui a me adlisisissum

Sero animadverti. Plane enim non dubito .quin Siamsus is, cuius aliquot fragmenta ex Stobaeo, Ioanne Damasceno et The0philo e ignavi,' a comico eiuAdem nominis poeta diversus habendus sit, qua de re quominus dubitari possit ipS0s Versus adscribam.

Stqbaeus igitur FIorss. LX 4 hunc Sti Io Iocum tribuit:

diu Septimo vulgo coniungitur εὐφιῆ quod qῶ in χορον mu*ium ivit Dobraeus ad Porsoni Arist tha ilica p. 104 , non videtur sententiam Ioci perve-

17쪽

PRAEFATIO. xisse; nec quinto Vediu χορηγio de apparatu .cenico

iiitelligendum, sed figurato SeiaSu, ut Saepe aliaS, RU-cipiendum est. Alterum huius poetae Iocum Servavit 10. Damascenus. Cum e codice Florentino primus edidit Wyttenbachius ad Plutarctium vol. I

p. 45, postea Gaissiardius Appendice ad Siobaeumvol. IV p. 433 ed. Lips. Est autem hic:

Πέντ' iaσὶν ανθρωπος αἰσθησεις αφὴν ορασ=ν ακολην γευσιν οσφρησιν ' μία τουτων απασῶν ἐστι κυριωτάτη ἀχωq' φαγων γὰρ Ουδἐ εις ἐστιν σοφος, 5 οὐδ' άqνάμενος ουδ' εἰσιδων τὼ λυσιτελές' ἐκ του ὁ ' ακουειν μανθανειν τε τὰγαθά πολλοὶ φρονιμοι γεγονασι ' ταυτην γὰρ μίαν ὁ νους ἐαυτω κατέλιπιν διδάσκαλον,

άἴσπερ δικαστην κριτὴν ἡ κυριον. Versu secundo larinSSe mutato verborum ordine scribendum eSt,

Versu quarto codicis Scripturam ovδεις δει σοφος correxi Quaest. Acen. III p. 59. Versu quinto Sequutus sum Iacobsium Lecit. Stob. p. 152. Codex Οὐδεὶς ἔδιόν τε λυσιτελές. Tertius denique locus, quem eidem

Simylo adsignabam, legitur apud Theophilum ad Au

iol. III p. 385: τον ουν συνετον ἀκροατην καὶ ἀναγινωσκοντα προσέχειν ἀκριβῶς τοῖς λεγομενοις δεῖ, καθως καιαμυλος εφη ' κοινῶς ποιητας εδος εστ ιν καλε ιν καὶ τους περιττους τν φυσει καὶ τους καλους

εδει δἐ κρίνειν. Quae cum primo fragmento argumenti assinitate coniuncta esse et ita redintegrandavidontur:

18쪽

ινιυς ποι-τας παπτας εθος ἐστὶν καλειν καὶ τους περιττους τῆ φυσει καὶ τους κακους' ἔδει δἐ κρίνειν.

Haec igitur fragmenia qui inter se contulerit et argumentum eorum paullo diligentius consideraverit, omnia ex eodem carmine didactico petita, a comoedia autem maxime aliena esse atque omnino florentibus attici Aer' monis temporibus Scribi non potuisse intelliget. Νequo improbabile mihi videtur auctorem illius carminis eundem esse Sitnylum cuius aliquot de Tarpeia versus elegiacos servavit Plutarchus in vita Romuli cap. 17.

ubi haec leguntur: Σιριυλος ὁ ' ὁ ποικητὴς καὶ πανταπασε ληρει μὴ Σαβίνοις οἰομενος αλλα Κελτοις την Tαρπυῖα

καὶ ριετ' oλίγα περὶ τῆς τελευτῆς τὰν δ' ουταρ Βολέ τε καὶ εθνεα μυρία Κελτῶν

κειραμενοι ρείθρων ἐκτος εθεντο Παδου, οπλα δ' ἐπιπροβαλοντες αρειμανέων απο χειρῶν κουρη ἐπι στυγερν κοσμον εδεντο φονου.

periorem. Ad iambicum Simyli carmen ut redeam, ipsa orationis ratio satis manifesta habet non aiticae originis vestigiar ex quo genere est productio primae syllabae vocabuli correptio articuli τὸ ante

accuSatiVuS pro ευφνα, uSuS particulae παλ- pro παλιν, qua forma conatanter a linuerunt poetae attici. Unde apertum est non recte nuper Virum

19쪽

XVI PRAEFATIO. doctissimum' in Platonis versu a Scholiasta Veneto ad Aristophanis Pac. 72 servato scripSiSSe,

pro eo quod codex habet παλαι, quod in n- mutandum erat. Denique eodem pertinet correptio primas syllabae adiectivi qnam produci et analogia et usus postulat. Ac potest sane etiam Simyli vem sus taciti opera ad communeni normam revocari scribendo ουδ' εἰς το λυσιτελἐς ων. Sed videndum ne suus Simylo error relinquendus sit, Si quidem minus ac ratos poetas λυσιτελης prima brevi extulisse ex Pho- si admonitione colligere Iicet p. 237, 9. σιτευς καὶ

Scribebam Berollisi Calendis Decembribus a.

MDCCCXXXVIII. .

st . .

20쪽

HISTORIA CRITICA COMICORUM GRAECORUM.

Histi erit. Com. grare.