장음표시 사용
31쪽
Dionysiades, patria Mallotes, Pleiadi tragleomin adseriptus. vid. Naevius Sehed. olt. p. 3. Is auetor fuisse perhibeto Iibri Σαωκτῆρες ἡ λλοκοσμευδός inscripti, ἐν ω τοNxrῆοας απαγγέλλει των Suidas vol. I p. 1386 Bernh. Non de quibusvis poetis, sed de comicis In libro actum fuissct
vel titulus indicat; quamquam mirum est tale argumentum tractasse poetam trajeumr ae fortasse la alius est Dionysi des. Nisi Φιλοτραγωδὼς seribere praestat, quo titulo Alexin sabulam docuisse constat ex Stobaeo Flor. CVIII 52. ScripsIautem Φιλωα- ος pro Φιλακωμωδοί, quae vix via est libri in quo fle comicorum poetarum indole et ingenio agrutur Inscriptio; recte contra Φιλοκι μυδός, ad quam normam etiam nostrates libros inseribere solent, via e. der Garten se eund et quae sunt similia. Eratosthene et Dionrsiadctaliquanto posterior fuit Protagorides Cyricenus, euius κωρο-κας ιστοοίας Ilabemus apud Athen. III p. 124 e. Valde enim Placet Schneideri coniectura ad Nicandri Alexiph. 3 Prot goridem grammaticum non diversum fuisse statuentis a Protagora Cyziceno eo, cui Nicander Alexipharmaea inscripsit. Protagoras et Protagoridea eadem sunt nomina. Cis. Hem-aterhusius ad Aristoph. Plui. p. 325 et Lobeckius Aglaoph. p. 996. Sub Ptolemaeo Philopatore inclaruit Asclepiades ΜFrleanus, de quo docte disseruit Werserus Act Phil. Monac. IIp. 535, neglecto tamen Athenaeo XI p. 501 e. ὁ Μυρλεανος', σκληπιαδης ἐν το ς περι Κρατίνου, quibus verbis an non luatus in Cratini fabulas commentarius significetur dubitare licet. Eundem in Aristophane illustrando plurimum operaeposuisse ex Scholiis constat. CD. Hesychium s. v. KOλακ φοροκλειδης. Nec minus strenue in eadem palaestra vera tus est Aristophanes Bygantius, sub Ptolemaeis Philopatore et Epiphane clarus. Is non modo in Aristophanem Menandrum aliosque fortasse comidos v. Wolfii Proteg. p. CCXX
32쪽
commentatua est, sed seripsit etiam προό- Mans etyuπίνακας, ut diselmus ex Atiten. IX p. 408 I, qui idem opus respicit lib. VIII p. 336 e. Ovra γαρ Καλλὶ χος αὐτο Alexidia drama) Ουτε 'Αριστοφανης ανεγραφεν. Eiusdem librum σωρὶ προσώπων praeter Festum s. v. Masson landat Atlimi. XIV p. 6os b, cui simile suit scriptum Homeri Sellii
quem etiam de Μenandro commentatum esse docuimus Pro Ieg. P. XXXIV -των κωπικων προσωπιον apud Suidam a. v. ' Oμηρος vol. II p. 690. Cum Aristophane Aristarint, Demetrii sive Ixionis, Euphronii, Artemidori, Callistrati et Symmachi memoriam coniungimus, quorum tanta fuit in hoc litorarum genere et maxime in Aristophane interpretando industria, ut peculiarem sibi poscant operam, quam in aliud tempus disserre satius est. Nunc hoc unum monere liceat Symmachi nomen delitescere apud Suidam vol. III p. 583, quod fugit Eusterum. Callistratum etiam in aliorum comicorum interpretatione versatum esse docet Athenaeus XII p. in a. ubi Iaudatur eius commentarius in Thressas Crasses. Sequuntur eriliet Pergament, quorum πίνακας comm morat Dionysius Halle. vol. V p. 630 Ash. Μagnam in his Iaudem .eonsequuti sunt Crates Mallotes sive Pergamenus, cuius αναγραφας δραματων habemus apud Athen. VIII p. 336 e, et Cavstius Pergamenus, cuius librum Περὶ oκαλῶν laudat Athen. VI p. 235 e. ela. Boeeolus corp. I
aer. I p. 350. Ex Crateiis diseiplina prosectus est Herodi tus, quamquam Plures hoc nomine fuerunt grammatici de quibus vide Wolfit Proteg. p. CCLXXVII. Hulua μορι--δουμενα, quae ad similitudinem τῶν Tραγωδουμένων Mel piadis Tragilensis composita fuisse videntur, ad partes voeat Athen. XIII p. 586 a. eli. Harpoerat. s. v. Σινωπιὶ, ubi do Elnope scorto famosissimo, et lib. XIII p. 591 e, ubi do Phune aliisque . eiusdem nominia meretricibus agitur. Ex
33쪽
eodem opere pellia sunt quae leonine apud Hesyclitum mv. Κολακοφοροκλείδης et apud Sehollastam Aristophanta Vesp. 123I ' μοδιος ει εν τοῖς κωμωδουμένοις καὶ τῶν Αδμητον ἀναγει, γραφην παραθεὶς Κρατίνου. Ubi Her
diei nomen restituendum esse vidit Suevernina comment. de Aristophanis Avib. p. 28. Eiusdem et tituli et argumentIopus ferebatur Nicanoris Alexandrini sub Hadriano elari apud Suidam vol. II p. 62I et Eudoe. p. 3II, et Antiochi Alexandrini περὶ τῶν εν τῆ μεση- ιιιο γένων ιητων apud Athen. XI p. 482 e. Denique Telephi Pergament librum, in quo de tragicorum et comicorum poetio umultis exposuerat, , commemorat Suldas voI. III p. 460. Caesaris et Augusti temporibus hanc partem literarum magna eum eura illustravit Aristarchi discipulus Didymus ille chalcentems, cuius κωφυκὴν adhibuit Hesychius, ipso fatente in Epistola ad Eulogium. Idem opus το κωροκον audit apud Etymol. Μ. p. 92,53, qui Iocus plenior extat in Lexlco ΜS apud Ruhnkenium Praef. Hesychii p. IX, ubi quae disputatur de voce καρυκη, ea in eod. Paris. Oro tribui monuit Bekkerus Anecd. Gr. III p. 1386. Ex eodem Didymi opere ducta videntur haec apud Scholiastam Apollonii Rhod. I, 113s τι νῖς δἐ ρυμβον αυτο καλουσιν, ων ἐστι καὶ Ε
ibidem Ieguntur ad lib. IV 1058 στρευγομενοις - οθεν καὶ στραγξ η κατα βραχυ προεσις του υδατος. ουτω . δυριος. Nec dubito quin multa quae apud Hesychium Ρho- suum aliosque grammaticos tacito auctoris nomine Ieguntur ex eodem fonte fluxerint. Praeterea Didymus etiam in Phr Hehum Athen. IX p. 3 I L in Cratinum Hesych. s. v.
σακις et Athen. XI p. 50I e, in Μenandrum ElymoL Gud. p. 338, 25 aliosque fortasse eommentatus est. Haud dispar laesit Theonis et Epitherias Meaeensis studium fuit. De Them
34쪽
ida λέξει disseruit Ruhnventus Prael. Hesyeh. p. IX sit CD. Phrynichus Ees. p. 37 . σαπραν οἱ πολλοὶ αντὲ του
lestis est Stephanus Byg. s. v. καια p. 5si 'Eπιωρs e γραμματικος γράφας περὶ λέξεων ' πιτικῶν καὶ κωπικῶν καὶ τραγικων, et Eroiiainis p. 88 Θερσις lege ' θερσης ἐν δευτερεο των λάγιον αριβωνα χεῖλος εἶναι σκευους. Qui si idem est Epitherses grammailcus, quem eommemorat Plutarchus de des. Orac. p. 419 B. et ex Plutarcho Eusebiua Praep. Evang. IV IT, de aetate viri nulla potest esse dubitatio. Iisdem ferme quibus Didymus vixit temporibus Α gusto imperium tenente floruit Iuba, remm literatissimus, euius ἱστορίαν θεατρικην habemus apud Phollum Bibl. 161 p. 10I, 35 Behh. ubi decimus septimus liber ampIissimi op xla commemoratur. Idem passim laudat Athenaeus, ut in p. 1 5 d. 1 T a. quibus locis de trigono et tibiis υποτρήτοις agitur. His adde Schollasten Ravennatem ad Moph. Ran.
II 5 Βαρβαρικον καὶ Περσικὀν οκλασμα καλειται καὶ Περσικὀν ορχημα, περὶ ου 'uβας μακριν πεποίηται λογον ἐν τοις περὶ τῆς θεατρικῆς ἱ-ορίας. Ita enim haec eo xerit Dindorsus ad Aristophanis Fragm. p. 1 T. Dueta a tem haec sunt ex quarto operis libro, in quo de saltationubus scenicis expositum fuisse doces Hesychius, EMBOια roρχησίς τις, ως 'Aβας ἐν τετάρτω θεατρικων. Praesereaese. Rehol. ad Demosth. de Falsa Legat. p. 253, ubi qui laudatur O τὰς θεατρικας ἱστορίας συγγράφων minus recte Ne quis avistum desideret, similiter loquutus est Scholiasta ad Pind. Olymp. XI, 83. παρατίθεται δὲ καὶ τον γρά*οντα την Θησηiδα, ad Isthm. III, 58. ὁ την -- λυπίδα - νων, et 'Eumol. Μ. p. 3 4, 26. b---
35쪽
Iehenarius Diate. p. 18s do Asclepiade Tragilensi. intelle- 'Ut. Similis argumenti fuisse videntur Nestoris, inceriae aetalis scriptoris, υπομνηματα θεατρικα ab uno Athenaeo Ia
data lib. X p. 415 a, ubi narrat de Herodoro tibicine Megarensi, qui vult temporibus Demetrii Poliorcetae. Post Iubam regem Tiberio et Nerone imperantibus noruit Soteriadas Epidaurius, Pamphilae doctissimae matronae v. Proleg. ad Menandr. p. XXXIV) pater, qui praeter οπομνηματα εἰς Μένανδρον tribus libris comprehensa scripsit περὶ κωμωδίας,
testantibus Eudoe. p. 387 et Suida vol. III p. 357, ubi qui
testis advocatur Dionysius in μουσικῆ ἱστορία, eum non diaversum fuisse ab eo quem Suidas s. v. 'Aντιφανης, ubi de Antiphanta comici patria agitur, ad partes vocat, haud inepto niicias ex Stephano Byg. s. v. ' Υδρέα p. 21 ubi de Euage poeta comico citatur Λιονίσιος εικοσrῶ τρίτου τῆς μουσικῆς ἱστορίας. Totum opus sex et triginta libris constabat, ut discimus e Suida s. v. Λωνυσιος, ubi patria Halicarnassensia fuisse et sub Traiano vixisse dicitur. CD. s. υρωδιανο Antonino Pio imperante scripsit Hephaestio Alexandrinus, tua λυσεις ἀπορχὶαατων κωροκων unus Suidas commemoratvol. II p. M. Porro multum studii In his rebus posuerat Galenus sub Antonino Philosopho clarus, cuius compluriasuerunt seripta huius generis, quorum unum inscriptum ruit εἰ ἀνάγνωσμα τοις παιδευομένοις ἡ παλαιὰ δία, alterum των ἰδίων ονοματιον κωρακων παραδειγματα uno libro comprehensum, tertium των παρ Εὐπολιδιτικων Oνομάτων tribus constans libris, tum περὶ των παρὰ ρωνίδα γραφιον. quae attentare non debebat C. G. Μuellerus de Cyelo Graeeorum epico p. 60. 6 . - Adde Polybium in ipso operis initior τοις προ-ἄνα- γρὰ νουσι, τὰς προιζεις, ubi Casaubonus scribebat ἀνα- . . Neque alia huius usus exempla desunt.
36쪽
'φισmgανει πολιτικῶν ονομάτων libros quinque, enos donique libros περὶ τῶν παρὰ Κρατίνω πOLτικων Oνοματιον. Sed horum omnium praeter titulos, quos ipse Indicavit Opp. T. IV p. 368 Bas. nihil servatum est. Alexandro Severo imperante Athenaei Naucratitae, ut videtur, aequalis Iuli Palamedes Eleaticus, de quo erudite disputavit Boeeuhius Praef. Pind. Schol. p. XIX. Huius praeter Suidam laudat Ebmol. II. s. v. αρματειον μελος p. 1 5, 44 Παλα-
συναγαγων. CD. Hemstertiustum ad Aristoph. Plat. 313 et Vatokenarium ad Iliad. lib. XXII p. I 58. Terito saeculo Caraealtae ferme temporibus Sopater Sophista in Eclogarum lib. IV et V multa de tragicorum comicorumque rebus ira diderat, praeter Aristoxeni miscellanea usus eam in rem Rufi
ἱστορια δραsιατικὴ vel μουσικῆ, testante Photio Bibl. 161 p. 103 Bekk. Denique incertae aetatis scriptorum, Amaranu Mexandrini librum πιρὶ σκ=ηνῆς apud Athen. VIII p. 313 ret X p. I Chariclis commentarium περι ἀστικου αλωνος ab eodem Athen. VIII p. 350 c laudatum, Latini librum περὶ τῶν Ουκ ἐδίων Μενάνδρου, de quo diximus Ρroleg. Μenandr. p. XXXIII, Dorothei Ascalonitae scriptum de Antuphane apud Athen. XIV p. 662 f, Menaechmi librum πιρὶ τεχνιτων Ii. e. de histrionibus apud Athen. II p. 65 b et omisso libri indicio XIV p. 635 b. 63T L. 638 a Iaudatum, PI tonii libellum adhuc superstitem περι διαφορῆς κωρε δων et alia scripta aliorum Aristophani praemitu goIita verbo attigisse sufficiat; nee quidquam praeterea his addendum habeo nisianonymi auctoris Lexicon comicum, ex quo insigne excerptum
de .orichalco Protulit Scholiastes Aphss. Rh. IV 9 3, ubi titulum Fortasse is idem est, qui in Theocriti Thabria comme
37쪽
Praes.. Aristoph. p. XXVII Vaticani eodices habent ἐν τῆ ωιομικὴ λεξει. Atque ita etiam Scholiasta Aristophanis Plui. a13, ubi Πemstertiustus Palamedem, de quo modo diximus, s
libri auctorem fuisse suspicatur. Sed haec valde incerta est Coniectura; certius est multa ex anonymo illo opere in Lexlea sua transtulisse Hesychium et Pholium, de quo ante 'BIomneldium Cens. Photii Hermann. p. z I Lps. verbo admonuit Ruhnkenius Auctar. Hes1ch. ad II p. 390. His praemissis iam accedamus ad id quod nobis agendum Proposuimus, et qui antiquam comoediam illustraverunt poetas deinceps recenseamus. Antiquissimi igitur qui Cratini aetatem superant poetae .eomici apud Atticos commemorantur Susario, Euetes, EUX
nides, Nyllus, Chionides, Magnes, Ecphantides, fortasse etiam Tolynus. In his quem primo loco posui S USARIO Megarensis, Philini filius, patriam habuit Tripodiscum, Megaricae ditionis vicum, unde ille in Atticam prosectus apud Icarios, Dionysiacorum Sacrorum cultu nobilitatos, v. Athenaeus II p. 40 bes Seholiasta Iliad. χ primus omnium versibus eomoediandocuisse creditur. V. Scholiasta Dionysii Thrac. p. z48, TEMEea apud Cramerum Anecd. vol. III p. 336, Schol. Πermogenia apud Reishium Orat. Graec. vol. VIII p. 959 et Bentleius Phalar. ed. Lips. p. 262. Quae si vera sunt, ut sunt sane meo iudicio verissima, non dubitari posse videtur, quin prima Atticae comoediae paullo artificiosius excultae initia ad Iegarensibus sint repetenda. Idque ipsos etiam Μegarenses sibi persuasisse, praeter Aspasium ad Aristotelis
Eth. Nicom. IV, 2 docet nobilissimus locus Aristotelis Art. Poet. III, 5. Utebantur autem Megarenses; Aristotese teste, duobus potissimum argumentis, quibus sibi comoectae origi-
38쪽
nem vindiearent, quorem alterum ex ipso κι Myδίας nomine petitum utpote levius praetermitto; v. Μuelleri Dor. IIp. 351 et Ailonymum de Comoedia p. XXVII Bech. Gravius alterum, ex populari illud quod apud Megarenses floruit imperio ductum: αντιποιουνται, inquit, τῆς μἐν κωμωδίας οἱ ΜεγαDεις, οῖ τε ἐνταυθα, ιυς ἐπὶ τῆς παρ αυτοῖς δημοκρα- τἐας γενOsιένης, καὶ οἱ ἐκ Σικελίας' ἐκεῖθεν γαρ 'Enia
Σαουος ὁ ποιητήὶς. Mitto postremae ad seriora enim sp etaiit tempora. At Nisaeorum Megarensium democratiam quam tandem intellexisse putabimus Aristotelem 3 Tacent interpretes, nisi quod ΙΙermanitus democratiam Megarensium sublatam osse adnotat Olymp. LXXXIX, I. Sed ad hane quidem illos, comoediae a se inventae antiquitatem declar turos, provocare non potuisse, nemo non intelligit. Itaque noli dubitare, quin eam Megarenses democratiam intelligi vo-Iuerint, quae brevi post expulsum Theagenem instituta fuit, quaeque, demagogis plebem dulci libertatis potu inebriantibus, in emenem plane licentiam degeneravit. Plutarchus quaest. graee. p. 295 D. Μεγαρεις Θεαγενη τον τυραννον ἐκβαλοντες ολίγον χρονον ἐσω ρονλὶσαν κατα τὴν πολιτείαν ειτα πολλὴν - και ακρατον αυτοῖς ἐλευθερών τῶν myo ὸν οἰνοχοουντων διωφθαρεντες πανταπασι τά τε ἄλλα τοις πλουσίοις ἀσελγῶς προσενέροντο καὶ παριοντες εις τὰς οἰκίας αυτων οἱ πίνητες ηξiουν ἐστιῶσθαι, καὶ δειπνειν πολυτελῶς κ τ. λ. quibus adde quae Iiis similia narrat ibid. p. 304 E. Sed Theagenes quo tempore expulsus ait a civi
hus, nusquam notatum reperio; neque multum tamen a vero
aberraverit, qni ld Ol3mp. XLIII vel XLIV facium esse sta stat. ' Nam Olympiade XLII ineunte adhuc firmam et ine Inmem fuisse Theagenis dominationem ex eo intelligitur, vin illo tempore Cylonem, generum suum, in Occupanda Athminruin arce praesenti auxilio austentarit, Thucyd. II, 2 .
39쪽
p. 1 . 80. In Megarico autem bello de Salamine insula eum Atheniensibus exorto, quod in Olymp. XLV ineldere videtur, nullam Theagenis mentionem ab antiquis scriptoribus seri videas; neque prosecto Megarenses, nisi tum temporis tam expulissent tyrannum patria, Lacedaemonios advoeassent, qui molam de insula litem arbitrio suo dirimerent, Plutarch. Sol. 10. Quae si reete disputata sunt, procacem illam quam Plutarchus describit popularis dominationis libertatem circia ter inde ab Olymp. XLV vel XLVI initium duxisse intelligitur. Eodem igitur tempore etiam eomoedia, popularis imperii socia et alumna, apud Megarenses emoruit, neque multo post, inter Olymp. L et LIV, v. Marin. Arund. Epoesi. 34, Susarione auctore in Atticam immigravit. Sed antiquissimae huius apud Megarenses et Iearios comoediae quae indoles et ratio fuerit, in ancipiti positum est. Quamquam Megarenses quidem, quos ipsam naturam ad conviciorum petulantiam
finxisse Pittaci dictum in Anthol. Palat. II p. 4 5 significat. Μεγαρεῖς di φευγε παντας, εισὶ γαρ πικosi, Megarenses igitur comicorum Iusuum facetiis maxime optimates carpsisse
vel ex eo intelligas, quod ipsi comoediam florente apud se populi imperio natam esse asseverabant. Sed ut ipse ille popularis Megarensium imperii status, Plutarcho teste, in Petulantissimam licentiam degeneraverat, ita etiam comoedia qua usi sunt videtur ad proeacissimas cavillationes descendisse et insulsissima quaeque sive praemeditato sive extemporali sermone essuitisse. Eandemque iIli rationem etiam postea, Atticorum comoedia iam ad egregiam elegantiae et festivitatis laudem exculta, ita tenuerunt, ut Μεγαρικον γέ- quo tum contumeliosam irrisionem tum ineptum et
insipidum ioeandi genus designabant, Attici poetae proverbii loco usurparent, Hesruhius v. γέλως et Muelleri Dor. II
40쪽
In simili fabulae parte Eephantides apud Aspasium ad Aristot . Eth. Nieom. IV, 2 haec verba posuerat: Μεγαρικῆς κωμωδίας ασμα disua. νο vos VP TQ δραμα Mεγαρικον ) Ut risus Megarieus, ita etiam lacrymae I Iegaricae in proverbium abierunt. IIe83clitus, s Ictoεων δακρυα rooκεῖ πλειστα φυεσθαι ἐν τ/j Μεγαnis: lege Μεγαριδι
σκοροδα, καὶ παosei εα ἐπὶ των προσποινητῶς δακουοντων. Cla. Be heri AIiecd. p. 28 l. De tragica Mega-xensium poesi, ad quam tum paro emiam illum tum verbum μεγαoi ιν lamentari ) spectare putabat Ilueti Ierias Dor. Il p. 36 , nihil plane innotuit, nisi quod
Suidas Alcimenem Megarensem, iragicum poetam, commemorat, quem tamen non Megaris, sed Athenis fabulas suas docuisse probabile est quemadmodum Phoenicidem eomicum, licet genere Megarensem, fabulas tamen suaa Attico theatro commisisse Scimus. Itaque Μεγαοέων δακρυα reetius de Iacrymis per simulationem fusis in-
. terpretabimur cum II esychio. Neque aliter Zenobius V, B τα μii ἐκ παθῶν, εκ βαδους δακρυα reu επι- πολλης μγαρεων δακονα Πεγον. CD. Proverbia Bodi 626 et Ρhotium Lex. p. 251, 23. ' Ita correxi quaest. I p. 5 editum σκωπτομενων , ει- mante nunc cod. Veneto. Pro Gim 'ς frustra IIemster- Inisius ad Pollucem vol. II p. II 31 scribebat αλλους. De hoc loco Eupolidis dicetur in fragmentis.