장음표시 사용
351쪽
operam impenderunt. Si levis aut laus, aut utlirras, pi e - tasque in eo more inesset, delere potius . atque extirpare maluissent, qi am summo opere adniti, ut eum summa cum dilisentia servarent, iis amotis, quae Libem aliquam illi in rre vi sa erant. Id sane in exordiis i piis, sub. Ecclesia praestitit: & notitii ma sunt exempla, quae praebent Martinus Turonicus, aliique, quos allega ut Christianus id in animadver- Lupus, si)& reliqui, quos Vir & dignitate, & doctrinasonibus in 4. Con- Eminentissimus Cardinalis Lambertinus recenset. H Ope-sub'Lebn. x. 2 rae .vero pretium facies , si integros tomos omnes tantilebratum. '' viri leges: agnosces quippe, eum, qui humanitate, ac c thitoin. t.D.sὸν - mitatem summo honore praestat, etiam eruditione, ac perum Dei beati Da- alitia proeliare : adeo vero industriae , ac laboris , & lit- isne, ω Beatorum terarum amantem, ut dum patriae sibi commissae uti lita-C Πορο δε tione lib. tem, ac bona diligentissime curat, totius Ecclesiae com- 39' 'u' 4 φ modo i, atque emolumento inserviat. - Αd reliqua
properemus.. IX. Jam diximus, & si vis, hic repetimus, hominum sive fraude, sive imprudentia irrepsisse interdum im SaM
ehorum cultum errorem aliquem, aut Crimen e Ceterum .
cultum ipsum expertem criminis esse, & fraudis cujusquς r. ideoque hic in vitium illud incidere adversarios, quoci
tranlitum a facto per accidens ad factum per se logici appellare consueverunt. Periculum vero nos evitare jubemur , quod in re inest. At dicant, ubinam invenerint , juberinos', ut caveamus ab iis rebus omnibus . in quas imaepere forte possit vitium , aut error aliquis. Quid p. num fraudes omnes , & errores ab Dei cultu saeculis o- ' ρ e' . mnibus absuere, aut nunC absunt ab eo ipso, quem eidem Deo Protestantes se deserre tellantur Nonne ii quoque conqueruntur, in suis Ecclesis reperiri non paucos , qui suis & ingeniis, & studiis confisi consuetudines, at- que instituta majorum contemnere , atque abolere V luerunt , aut privatis emolumentis, S paucorum lucro Religionem deservire . . : .. X. Sed jam de semita in viam redeamul. Quamquam necesse non est , tradi a nobis ea, quae de Mardochaeo disputant Sacrarum Scripturarum interpretes; tradam tamen , ne videar dissicultates evitare , quas Protestantes adversus nos urgent. Duas video hac in re praecipuas solutiones. Monet prima, diiunos honores exquisitos suisti ab Amaao , & propterea Maodochaeum recusasse g
352쪽
flectere,Amano. Uuli secunda, civilem tantum hono rem exquisitum ab Amano, sed adeo eximium, & prae stantem, ut a consuetudine. Judaeorum alienissimus is is ret, ideoque Judaeum dedeceret, quippe quia Iudaei huuius modi cultum ferre tantum Deo jam pridem consueve.
. His momentis innititur prima opinio. Temere timuis set Mardochaeus, ne honorem Deo debitum honorem . Dei trauiferret ad hominem, si civilem tantum modo culintum popoicisset Aman . Quis enim merito timeat ne allinquem veluti Deum colat, qui eximium quidem honorem, divino tamen inferiorem illi adhibet Divinum itaque eultum sibi adhiberi volebat Aman. Neque vero inaudi4 tum est, divinos honores ad hi bitos sui spe arrogantibus qui busdam, & superbis hominibus. An non divinos honores aut sibi oblatos acceptarunt, aut interdum etiam exinquisiverunt Principes Id manifesto tradunt Quintus Curistius 0, & Plutarcus m) neque leve hujusce rei argu - il lib. s. eap. xx. mentum subministrat Xenophon sc , ex Sacris auigoa in in in vita The-ribuq liber Iudith . Ο oblati quoque fuisse videntur di- -' ... A. vini honores Tiberio Romanorum Imperatori vel eos re- ei ibh.cVH . ' cusanti: Quippe qyi, ut moneti Suetonius H, Templa , to cap. s. v. a 3. Flamines, Sacerdotet decem, Abi prohibuit: etiam saluas, O in Vita Tiberii atque imagines, nis permitiente se , pom permisitque ea sola cap. 1 F.
conditione, ne inter Amalacra Deorum, sed inter ornamenta aedium ponerentur. Quin etiam non Principes modo, verum alios etiam summis, forte etiam divinis honoribus auctos, non obscure indicat idem Suetonius n haec elo in in Tiberio rap. cutus. Seianum res noυas molientem, quamvis jam ct natalem 61. ejus publice celebrari, ω imagines aureas coli passim videret, Tiberius) viκ tandem oec. adeo ut mirum non sit, quod vel recusante divinos honores Assuer , superbus Amaria exceperit: nam recusante divinos honores Tiberio, Seianus obtinuilla visus est: imagoes aureas coli passi a videret oec. Altera opinio his probitioniblis landata est. Ab Ansuero , ut nuper diximus, divinos honores exquisitos fuisse, aut illi delatos, omnino non constat, im no incredibile est, ab eo fui me exquisitos. Neque enim hujusce rei ullum extat argumentum: extaret vero, si re ipsa exqui-miset . in is vero in animum sibi induxerit, divinos honores exquiri a subdito, quum Princeps ipse supremus illos reculat Quid quod si divinos honores exquisiisset A man,
353쪽
gro non suspicatus tantum fuisset. sed manifesto agnovi gee Mardochaeus, deseret illos Amano omnino non posse λTamen Mardochaeus palam fatetur, se tantum modo susia picari, vererique, ne divinos honores deserret homini . Timui, are bonorem Dei mei transferrem ad hominem , ω isequemquam adorarem μω ο Deo meo. Non ergo divinos honores exquisivit Aman, sed tantum civiles, eos tamet , quos perraro deserrent Iudaei homini, sed fere Deo tam tum . Prudenter vero cavit, ne eum honorem Amano de
fatemur, sacrum quidem honorem deferri Sanctis , sed eum manifesto longe abesse a divino.
354쪽
PUt ram ea satis esse, quibus te in Praefatione alia
locutus fueram, humantisime Lector: sed rursus ad te sermonem convertere necesse habeo, & de paucis te monere. In producendis Scriptorum locis, eorum aetatem fere sequor: ideoque interdum minus
perspicua in primis afferre cogor , rejectis in subsequentia capita clarioribus, & expressoribus. Ortographiam amplector multorum quidem judicio non improbandam, quam aliqua ex parte desumpsi ex vetustissimo, & emendatissimo Lactantii codice, i) quem in Bibliotheca nostra se
Vamus. Tamen si quis aliam, veluti eam, quam Cellarius proposuit, praeserendam velit, equidem non repugnabo: tantum exposco, ne eam mihi vitio vertat, qua, haud temere usus sum. Quis porro a Theologo de sanctissimis Ecclesiae dogmatis differenti exposcat, ut in grammaticis hisce concertationibus plurimam impendat operam, eorumque voluntati satisfaciat, quia marmoriarim. L S s bus
3 Is codex est . quem Bononiensem Lactantii eodisem Germani, S. Salvatoνis Lactantium Galli appellare consueverunt . Vetustissimum istentur omnes , adeo ut ante mille annos fuisse eonscriptum moneant ii , qui tomo III. Lugdunensis Bibliothecae Patrum Lactantium inseruerunt : sexto autem, aut septimo Ecclesiae saeculo eum fuisse exaratum arbitra tur Clariss. Montiaueon , t a cui de eodem codice hqe sub- Φ, proe ooo. Diaἀdit: Vellem fano Lactantium ad huiu modi m/icem eme ιμ- eii Iudici. um . In hoc porro codice legitur eausa , & Patilus: de quibus quidem vocibus maxime dubitatur . Pauca asseiam exempla, quoniam multa Producere non est necesse . . Capite primo libri secundi hse occurrunt . Quanam sua εκ eausa fieri putemur Et rursus capitet tertio , & vieesimo libri sexti . Deniqua nulla es tam perditi pudorit aέ-
Misera , qua non bane eausam ete. Legitur autem Paulus cais
piis vigesimo pruna libri quarti . & Paulue
355쪽
hus potius , quam a eodicibus oriographiam desumenadam arbitrantur Librorum denique, quos aliquando Per paginas, aut capita allego, eo consilio seriem mox recenseso, ut possit si quis velit per se ipse adire ω consulere. Vale. 'Im
R=ma prs dicaverunt r '& rursus eapite secundo libri V. Praeipue tamen Paulum, Petrumque ere. Vide etiam. , quae de vo ibus paulur , & Paulinus seripsit vir doetissimus Ioannes Franciscus Madrisius numis nono rapitis
primi vita: βωeaulini Patriarchet Aquilejensis s pag. Ara .
356쪽
Qui in hae priori primi tomi parte inter
dum aut per paginas, aut Per capita,
aut per numeros cum reliquis editionibus non omnino con venientes allegantur . A Cta Martyrum Ruinari, Veronae 1 gr.
Ambrosi opera fere allegantur ex editione Patrum s. Mauri, Parisiis anno r686. A steri i sermones .edente Theophilo Raynaudo , Lugduni I 672. Augustini Ooera ubique allegantur ex editione Patrum S. Mauri. Basilii opera edentibus Patribus S. Mauri. Parisiis I ar. Beleth Joannes Rationale Divinorum O ciorum. Ven tiis I 6 I. Bernardi opera ex editione P. Iohannis Mabillon . v netiis I 26. Canisus Petrus de Corruptelis Verbi Dei. Tom. II. P risiis II8Ο.
Chrysologus Petrus a edente Dominico Mita. Bon
niae 1 3. Chrysostomus Ioannes )pleru)rque citatur ex recenti edi tione Bernardi de Montiaucon. Parisiis IIIS. & s quentibus. Interdum tamen vetustis editionibus utor.
Conciliorum Collectio Labbei , & Cossanii. Venentiis et 26. & sequentibus. Cypriani opera edente Balvetio. Verietiis 1 28. Cyrilli Ierosolymitani Catecheses interprete Antonio A gustino Toutiee. Parisiis Epiphanii opera. Petavio Interprete, Coloniae 1682.
Eusebii demonstratio. Coloniae 1688. . . .
357쪽
doriti, & Evagrii historiae eum Dagmentis PhiIostoris
gii, & excerpta Theodori Lectoris, interprete Henrico Valesio. Parisiis I 6 I. Eusebii Praeparatio, interprete Francisco vigerio. Colcia
Eusebius in Psalmos, edente D. Bernardo de Montiaueon,
Ferrarius Bernardinus de Sacris Concionibus. Uer
Gaiadentii Sermones edente Paulo Galeardo Patavii I 2o. & rursus Brixiae I 38. Gregorii Magni opera. Romae I 388. quaedam tamen i ca contuli cum recenti editione Patrum S. Mauri . Parisi is I O . Gregorii Turonici opera. Parisiis I699. Hieronymi Opera sere allegantur ex recenti editione V ronensi; interdum tamen utor editione Mariani V ctorii: Αntuerpiae III9.
Hilarii Pictaviensis opera edita a Patribus S. Mauri, &a Clarisis. Maisejo cum codice Veronensi collata. δε-
Irenaei opera. Venetiis I 34. Iustini opera. Londini ira a. edente Styano ThirIbio: In afferendis Leonis Magni libris interdum Quesnelliis ina terdum Theophili Raynaudi editione usus sum: Ludiduni I 6 2. Maximi Taurinatis sermones sere proseruntur eX anecdO- ctis Muratorii. Patavii II . Natalis Alexandri Historia Ecclesiastica. Parisiis I 69φ. Origenis opera Baii leae IIII. Interdum utor accuratita sinia editione P. Caroli de la Rue. Parisiis II 33. Sanctorum Patrum Bibliotheca. Pariliis anuO I64 Paulini Nolani opera. Veronae I 36.
Petri venerabilis Epistolae. Parisiis II 22. Philastrii opera, edente Paulo Galeardo Brixiae I 38. Prudentii opera Tomo 8. Bibliothecae Patrum. Paris. Isqq. Sanctorum Vitae edente Surio Tom. VII. Coloniae Agrippinae II 6. & sequentibus. Sirmondi opera rami V. Venetiis I 28. Tillemoni historia Ecclesiastica. Venetiis I 32. V vallemburch Coloniae Agrippinae I6IO. S. Zenonis veronensis sermones edeatibus Fratribus Balo i
358쪽
Rerum praecipuarum, quae quatuor hisce dissertationibus
Trior numerus Romanus Dissertationem indieat ;Arabicorum primus Dissereationis Capua, alter paret rapblim.
Acta S. Iguatii. ACta S. Ignatii ad Sanctorum intercessionem evi enadam producimus, III. Ia. q. Acta etiam S. Polyin carpi, ibidem n. 4. Martyrum Scillitanorum III. I g. x S. Maximi martyris, ibid. n. I. S. Theodoti Ancyrani III. Iq. I A ratio. Adoratio: eius etymologia, natura, ac divisio, L a. toto capite. AEquivocam eise vocem adoratio plurimis, perris cuisque exemplis evincitur. ibidem. Ad adorationem proprie, vi rigorose sumptam testificandam, nulla cerista habemus argumenta , nisi sacrificium, IU. 23. Agnellus Ravennas. Agnellus Ravennas hiiloricus allegatur, III. Q. I.
Albinus Flaccus Sanctos pro nobis intercedere docet, III.
Alexander III. S. Ttiomae Cantuariensis intercessionem . agnoscit, & praedicat, III. IR I
Λaebrosii epistolam si Λmbrosii illa est ad Sanctorum
359쪽
antercessionem eomprobandam afferimus III. r 1. r. &a. Indubitata, ad idem evincendum, Ambrosii loca proinducimus III. I s. 8. quae quidem loca temere adversarii infirmare nituntur. Ibidem IO. angeli. Ab Angelis euram nostri agi , multaque beneficia suis preis cibus a Deo nobis impetrari putarunt Iudaei. Id Scripturarum veteris testamentiti & Philonis Iudaei auctoritate, ac testimoniis evincimus, IlI. I. Mye quidem Scripturarum loca a perversis Protestantium riplicati nibus vindicamus capite subsequenti, id est 6. Pro eadem persuasione stetisse Christianos, repetitis iisdem veteris testamenti. tum adductis novi teitamenti, MPatrum locis evincimus, III. I. Haec porro restimonia ab adversariorum objectionibus tuemur cap. subsequenti, id est S. Angelos ab Hebraeis sacro cultu fuisse honoratos Probamus IV. I. a. Haec persuasio ab objectionibus vindicatur, IU. 2. mod de Hebraeis diximus, de Christianis etiam vel vetustissimis haud temere dicimus, persuasi iis argumentis, quae asserimus, IV. a. & q. Id porro nec Scripturae, nec Patres improbant, I v. x & sequentibus. Cur Angelus, qui Ioanni ApostoIO apparuerat, se adorari non permiserit, IU- ΤΟ. .
lorum intercessionem amertur, i II. I. 2. Ab adversata rum cavillis defenditur, Ibidem L. F. isimilis alius Apocalypsis locus s. 8. ad evincendam
Sanctorum intercessionem adducitur. lII. Q. I. Eum seu stra perversis explicationibus eludere student Protesta res. ibidem 1 I. g.
Illustratur alius Ap alypsis locus, vers. II capitis sexti quo quidem ostendi adversarii putant, nullas preces pro nobis fundi a Sanctis in caelo degentibus, III. a . I. &
Ariam neqdiores, Eunomiani scilicet, adhibitum Sanctis
cultum aversabantur: non item mitiores, II. I. I. α sequentiarnobius.
360쪽
Asterius Sanctorum intercelsionem agnoscit, III. II. g. Athanasius. Athanasio olim tributa opuscula ad Sanctorum intercessi nem comprobandam proserimus, III. Iq. T. Augustinus ω. Augustinus adoratum suisse tradit populum terrae ab Abra. hamo, L 3. q. Ecclesiam minime errare posse docet, III. Mq. Sanctorum intercessionem con endat, ct populo praedicat, III. II. I. & rursus 27 2. & 3. Augustino quia dem judice, Sanctorum communio certiores no& facit, nobis opem adhiberi a Sanctis vita functis , HL ao, 2.& 3. Idem Augustinus modos indicat, quo nos adj vemur a Sanctis mortuis, III. II. I. Etiam cap. 27 Rursus cap. 38. 3. 6. Varios modos proponit, quo res nostrae innotescere possunt Sanctis .. Ibidem, es fusius eam 38.3. q. & 6. Cultum Sanctis adhibitum ab Ethnic rum calumniis vindicat, II. I. g. & rursus IV. 2 24. 6.- Dudum consuevisse homines communia adhibere argumenta in honorandis Deo, di hominibus ictatur, IV.
Usserinii fratres laudati, In s. q. in additamentis
& rursus 24. I. Basilides. Basilides Mundum a Deo idisse conditum negavit. Ita pro latione ad Auditor . Num Sanctis cultum ademerit, II. a. a. & rursuS cap. q. I. Basilius Cappadox. Basilius Cappadox Sanctos vita functos suis precibus opem nobis ferre haud obscure indicat, III. Iq. Rufilius Seleueiensis. Basilius Seleuciensis a Sanctis nos adjuvari fatetur, III. II. 8. Beatitudo.
Beatitudine caelesti fruuntur quidem Sanctit at id minime cesse est, ut suis precibus, atque intercessione nobis