장음표시 사용
341쪽
εὶ lib. 3. Epis. ἐ) sub finem libri
Similiter Gregorius Magnus co religiosi voeae Co stantinae Augustae desiderium, quo enixissime optabat illaeaput S. Pauli, aut aliud quid de corpore ipsus ad se transmitti.UI. Denique ut Patrum testimoniis recensendis modum. faciam, Venantius Fortunatus religiosa appellat loca ea, in quibus Martyrum corpora condita erant. d Inde Ravennatem placitam pete dulcius Urbem . Pulpita Sanctorum per relligiosa recurrens, Martyris egregii tumulum Vitalis adora,
Mitis & Ursicini parili sub sorte beati: Rursus Apollinaris preciosi limina lambe &c. VII. Ex his porro, aliisque multis, quae si vellem, re-eensere facile possem , veterum Patrum, & Ecclesiastic rum Scriptorum testimoniis merito conjicimus, vocem hane religio, & reliquas ab ea derivatas deduci facile posse ad significandum cultum aliquem, qui Sanctis deferatur . si a VIII. At age, si vis, coarctae vocem religio, & alia iaque affines ad significandum supremum cultum Deo adhibendum e adhuc etiam appellare possumus religiosum eum cultum, qui Sanctis adhibetur . Nonne dirigere, ut alibi multis ostendi. eum possinnus immo si sapi mus, dirigemus) ad Dei honorem, atque ad fiduciam. & fidem in Deum, & reliquas hujus generis virtutes testificandas Id intelligere inter Protestantes visus est Hugo Grotius .
dum haec protulit so Nam or religiosius esti bonos . qui soli Deo defertur, oe religiosus est , qui ob Deum defertur Angelis , ω Moriolis: neque enim is honor ad communem , e Silemque vitam pertinet. Vide, si vis, quae Optimi fratres V Ualemburch in rem hanc protulerunt. D Et sane. ut cetera omittam, id apertissime mihi videtur tradere M ximus Vercellensis, dum sermonem de S. Eusebio, a Cl
rissimo Muratorio e vulgatum, sic exorditur: u Dum ad
lium significationes attuli, non omnes afferre in animo habui, sed eas tantum quas Sacri Seraptores iasdem vocibus frequentius tribuerunt. Novi plane, aliis quoque signifieationibus pollere has voces, quarum aliquas adducit vir, quantum ea ferebant tempora, valde doctus Ioannes II lethus . Cujus caput as . libri, quem De Divinis Osciis inscripsit. consulas volo ; multoque plures occurrunt in LeXico eis gregii , atque accuratissimi Facciolati ad vocem Resuisisset nec contempleris volo , quae Macrobius capite quarto.
lias tertio libri tertii Saturnaliorum adducit.
342쪽
, ' is obsequia venerandae recordationis eommunis Patris notii ,, stri Eusebii, confessionis ejus honore concurrimus retia, ii is giosum reddimus famulatum perpetuo Consessorum auis
ι ctoris Quidquid enim erga elegos Dei devotionis ἴ-
, ,, pendimus, Deo totum, qui electos suos sanctificat, exis P nibemus. Quamquam in hae dissicultate non multum ortaue immorari opus erat: nulla enim Concilii Tridentiis ni definitio, aut Pontificum sanctio nos cogit, ut relisiosum appellemus cultum hunc; neque sorte deeruat et iam ex nouris, qui religiosum dicere recusabunt.
i Ex Bduntur ea, qua ex eommunibus Deo, Φ Sauctis virui ti cultur argumentis objiciunt, amoventurqueF qui) ea in re extant scrupuli.
l. o Eliquas nunc adversariorum objectiones expenda. , I mus: & quamquam sunt illae prosecto tales, ut
ii magnam veritatis speciem habeant, infirmas tamen, &i. debiles agnoscet, qui diligentius illas, attentiusque con4i siderabit. At antequam id aggredior, ratum volo . i quod dissertatione II. ostendi, scilicet ambiguas ' este v ges has: adoro, cola, & reliquas hujus generis, easque i facile deduci tum ad significandum supi Cmuni cinia cuia . tum, qui Deo adhibendus est, tum etiam ad denotandum, minorem illum, quem Sanctis praestamus. Sed non modo voces, quae cultus eos denotant, verum etiam ipsa exis: teriora ejusdem cultus argumenta aequivoca sunt, eaque, si, sacrificium excipiatis, in utroque cultus genere adhiberi, cum laude possunt. Testatur sane Augustinus, pridem . .
consuevisse homines eommunia adhibere argumenta in de ferendo & Deo, & hominibus cultu: i 39 quem morem nec ipse sustulit, nec alii Patres improbavere; immo si de argumentis , quibus in Sanctorum cultu utimur, loque xis, ea approbare visi sunt, dum ipsi quoque, uti dein-
, έs Multa denique de euιtu divino usurpata sunt, eua Annaανibtis defeννenrων humanis sive humilitate nimia , sive aduo attona pestifer a s ita tamen, aet quibus ea deferrentur . horii mines baberantur , qui dicuntue colendi , venerandi gi autem eis multum additur, ω adorandi. Quir ve o sacrificandum requit , msi ei, quem Deum aut frivit , au
343쪽
ceps videbimus. adhibuerunt. Scilicet non exteriora vis tendi debent inlpicique honoris argumenta , quae ementita esse possunt; sed animus , interiorque directio eorum4 dem argumentorum. Etenim in lege nova, in qua fideles adorant in spiritu, or veritate, non contemuuntur quidem exteriora haec sacri honoris, Venerationisque argu menta , sed multo magis, immo uti dixi unice attenditur animus, &directio. Hinc idem extrinsecum honoris argumentum , veluti thus accensum, & Deo deserri videbis ,& Sancto mortuo, & Principi viventi, & cadaveri Christiani hominis, dum illi peraguntur exequiae. Sed si sa- pit is qui accendit, dum in Dei honorem accendit, testahitur summam animi demissionem, illudque servitutis, &obsequii genus, quod cum Augustino, & Catholica Ecclesia latriam appellamus: cum vero in Sancti honorem accendit, testabitur illud sacri honoris genus, quod Sanctis adhibere, & duliam dicere consuevimus. At quum Principi accendit, fatebitur tantum ella illum inmiserum
vero mortuorum Cadaveribus thus adolet Sacerdos , ea honorat veluti templa , in quibus inhabitavit Spiritus Mnctus, aut forte per fumi ascensuaa ostendit EccI sa, ritum eum praecipiens, corpus illud cum reliquorum fidelium pie viventium e morte excitatis corporibus de monumento Processurum , & obviam Domino se se erC-δurum in aera , & coram Iudice Christo appariturum. II. Haec omnium sere Catholicorum sententia est . Tres tantum proferam, sed praeclarissimos, Vasquesium, Thoma-snum, & Peresium A jalam, quos omnes tempore , &dignitate praeivit S. Thomas . En quae Vasqueet e) ed c to. I. in . P rq ceat: o Tota adorationis distinctio inquit il-D. Thom R qu' te ex affectu interiori adhibendi signa illa exteriora' desumenda est. Homo enim sertur ire opus ipsum exinis ternum ex apprehelisione majestatis, aut excellentiae is ejus, cui tignum illud exhibere, judicat honestum, &se ea ratione & Placet , quatenus est cultus quidam il- ,, lius, cui ob iptius excellentiam deberi judicat. Et d disp. ys. mp. . alibi: d) Signum hoc adorare prostratum non es peculi
o de incarnat lib. . Similiter Thomasnus: e) o Haec interna est latriae 3 --p . δ' si larma, hic nexus arctissimae servitutis, praecordia i Psa isis animae vinciens, & astringens Deo. Externa autem
344쪽
. estus huius significaso sacrificiis maxime, & altaria
bus, & templis proditur. Cetera enim, quae corporis ministerio exeruntur, cultus Ossicia, nempe ad pedes a cidere , adgeniculari, caput demittere, corpus inflectere, osculum libare, & id genus alia, humanis etiam plerumque obsequiis evulgata, & pene profanata sunt. At templa, aras, victimasque dedicare nisi summo nu-
. mini vetat ratio, humanitas ipsa abhorrescit. Augustinus: γ Manifestum ea, id, quod a nobis pie , ac re ligiose sis, a voluntate animi pro Pisi, quae ereatura spi-
ritalis est, ct omni corporali praeponenda, unde colligitur, , , eorporalι creaturae non esse sacriscandum. . - Αssinia tra
dit Martinus Peresius de Aiala. di III. Et his quidem assentiuntur, uti jam dixi, Catho
lici sere omnes: sed inter eos, qui ab Ecclesia Romana alieni sunt, vir magni nominis Grotius id ipsum edocet in Commentariis in Apocalyp. I 0. v. Io. & fusius in versiculum tertium capitis xx. Exodi. En quae ad citatum Exodi versiculum tradat. Neque vero flexo , aut pro strato corpore eos honorare illicitum est, ubi mos talis obtinet . Fecit id Nathan coram Davide O .... Josephus de Davide Saulem venerante I Veneratur eum a pronus cadens ut moris est. At si qua in gente is gestus tantum in re divina usurpetur, jam eum coram Rege usurpare licitum non erit. Ob id Graeci, quibus proinsterni, nisi in sacris, mos non erat, eo more Venerari Regem Persarum noluere, ut passim ex historiis discismus. Et Christianus apud Soetomenum, Persarum Regem veneratus, destitit postea, ubi id aliovorsum i terpretando trahi vidit . Etiam eoram imaginibus Imperatorum procumbere , non alienum a sua religione arbitrati sunt Christiani. At postquam suis imaginibus falsorum Deorum imagines addi jusserat Iulianus, prudentiores mala quaevis potius toleranda duxere, quam ut ibi procumberent. Narrat Gregorius Nazianzenus. Hactenus Hugo Grotius, qui statim sententiam suam Terintulliani auctoritate confirmat. IV. At proferamus Scholasticorum Theologorum Principem D. Thomam in eandem sententiam haec elocutum : 0 Et quia ea, quae exterius aguntur, signa sunt interioris re-M Verentiae, quaedam exteriora ad reverentiam pertinentia is exhibentur exeellentibus creaturis, inter quae maximum
est adoratio. Sed aliquid est, quod soli Deo exhibetur ,
Τrad itioni Dus inis scripsit libro, tertia
parte de eultu Sanisciorum , considera.
tione septima, pa ragrapho incipienis te his verbis a Ter. io quod . Tom. I .pag. 3 4 ιν s Reg. 1. Pas
345쪽
., scilicet saerificium. Allegat autem statim Ia retria suam Augustinum, quippe qui capite q. libri Io. de Civitate haec scripserat: - mlta denique de cultu divino no pata sunt, quae bonoribus deferrentur bumanis, Me humiliis., rate nimia, Me adulatione pestifera ; ita tamen , ut quibus,, tir deferre tur , homines haberentur, qui dicuntur colendi, cr,, venerandi: se autem eis multum additur, θ' adorandi. Quis vero sacrificandum censuit. ni ei. auem Deum. scioli.,, απφ p tavit, aut finxit ρ ωe. V. Dixi vero stre omnes ; nam aliqui extitere , qui enixe optare visi sunt, ut discrimen aliquod in argu mentis , se . indiciis horum cultuum inesset . Notia hic memora inuctorem librorum Carolinorum , Meos, quibus tribui debet opusculum illud, quod ad hunc modum inscribitur: Synodus Parisiensis de imaginibus: quibus quidem displicuisse videtur, cereos & thus Deo perinde, ac Sanctis, eorumque imaginibus accendi: de quorum sententia alibi copiosissime disseretur; Sed me comtinere non possum , ne viri proclari Joannis Beleth quae- 0eap. a 3. lib. de dam hoc de argumento recenseam. En illa: H is Hinc vivinis oblatis etiam est, quod famuli dominis suis inservientes , si
sty1' ε ,, quando illis pocula porrigunt, non debeant utrumque genu flectere, sed dumtaxat alterum, nempe sinistrum,
per quam partem significatur corporalis servitus , quae tantum debetur hominibus, & non spiritualis . Nec est acclinandum Principi saeculari recta facie , sed ab aure sinistra capite flexo . Sed hujus Dodioris se tentiam & veterum auctoritas, & communis consuetudo, atque opinio vicit, a qua quidem recedere sine manifesta, atque indissolubili ratione non possumus.
346쪽
Dissoloustur ea, qua ex superstitione in Sanctorum euitum facile irrepente, atque ex ejusdem supernitionis p
I. N Rimis remotis obicibus reliquos etiam removeamus cia I portet, atque in primis ea refellamus argumenta, quibus ostendere stucient, per Sanctorum venerationem viam facile sterni ad superstitionem . Ab his ut expediamini, notin .sma Augustini verba in adversarios intorquete. a in libro demsis Nolite mihi colligere professores nominis Christiani, ri nec professionis suae vim aut scientes, aut exhibentes. ita, turi. Τ,, Nolite consectari turbas imperitorum, qui vel in ipsa ,, Vera religione superstitiosi sunt, vel ita libidinibus de- diti, ut obliti sint, quid promiserint Deo. Et n. 76. , , Nunc vos illud admoneo, ut aliquando Ecclesiae Caisti tholicae maledicere desinatis vituperando mores h ri minum, quos & ipsa condemnat, &quos quotidie ta i ., quam malos filios corrigere studet. mod si Sch i lae more presse, distincteque respondere nos jubent, ne- , gandum praecise est, per adhibitum Sanctis cultum viam. sterni ad superstitionem. Etenim si quis error, aut malust dolus irreput , is vel casu irrepsit, vel hominum, non culini tus ipsius vitio. Ecclesia vero merito cultum approbansi servansque, errores, & dolos evellere studet; novit enim. , non esse a ritibus quibusque, quos inficere superstitio posi sit, aut improbitas aliqua, abstinendum, sed potius adhibendam esse cautionem, ne quid imprudentibus fortanse noceat: utilesque, ac probas consuetudines, quae apud Pontificios magno numero sunt, ab inutilibus, & illaudabilibus diligenter secernendas. Ceterum ea, quae a tulerunt exempla, ut superstitionem in Sanctorum cultum aliquando illapsam fuisse ostenderent, haud opportuna a sunt. Summos suidem honores cadaveri Ieremiae prophetae delatos intelligimus, at divinos honores eidem cad veri fuisse adhibitos, minime nos docent ea ipsa mon menta, ad quae nos allegant Protestantes. En quae striabat Epiphanius, seu alius , quisquis est , auctor libri , ut praeposito Epiphanii nomine De prophetarum vitis i
eribitur, Petavio interprete. ,, AEgyptii ob acceptum
., ab illo beneficium summum et Maorem habuerunt. GR. I. R a ,, Cum
347쪽
um enim aspides, & aquatiles bestiae, quas AEgyptii
Nephot, Graeci crocodillos vocant, exitium illis in se rent, orante Jeremia Propheta, tam aspidum in terra furor,& rabies, quam in fluvio belluarum insidiae compressae sunt, Unde ad hoc usque tempus fideles, qui illic sunt, omnes orare in eodem loco solent, sumptoque pulv .. re morsibus aspidum medentur, & crocodillos fugant. b in lib. δε visa , .: Id ipsum tradit Isidorus bὶ haec de Ieremia es veI obitu Sanctorum cutus. Insigni eum veneratione, amplissimoque honore ridem
ii, Vi ' AEgyptii colunt , sepulcrumque ejus insigni culta hactenus v
III. Quin etiam Hieronymus, seu alius, quicunque is sit, sub Hieronymi nomine latens, in breviori quadam praefatione, quae & argumentum in Ieremiam inscribitur, Extat in multis seu in eandem sententiam haec eloquitur . ,, Ieremias Α- antiquioribu Bi- is nathothites, qui est viculus tribus a Ierosolymis di
ou ' Ed il' 'L. stans millibus , apud Taphnas in AEgypto, a populo
Venetiis an. 113s. is lapidibus Obrutus Occubuit. Jacet vero in eo loco per Bernardinum is sepultus, quo dudum Pharao Rex habitaverat. Et quo- diagninum. niam postulatione sua defugatis ab eodem loco serpentibus, AEgyptiosa tactu aspidum facit esse securos, ma- , , gna eum ibi religione AEgyptii venerantur. Quae verba exscripsit Isidorus ille, quem nuper allegavi in eodem libello De Uta, ω morte Sauctorum. . . . IV. . At ubinam ab his edocemur, divinos honorea
fuisse ab AEgyptiis Jeremiae, ejusque cadaveri adhibitos neque enim, quod magna eum religione AEgyptii venera rentur , conjicere poteris, divino cultu Ieremiam suisse honoratum. Vide quae nuper tradidimus. Et sane religi se venerari aliquem polsumus, sicuti religiose secretum servamus, amicitiam, foedusque initum custodimus. & id genus alia, quae a divino honore remoti Isma sunt. . . V. At age. si vis, divinos honores detulerint RQ-ptii Jeremiae. Quid mirum id est in populo, qui tam facile creaturas quaslibet divino cultu prosequebatur Non. ne propen si adeo erant . in idololatriam AEgyptii, ut beanimalia turpi isma , & caepas, & allia veluti totidem Vid. qui tradsit numina Venerarentur: Bovi quoque, & crocodillis divi, Ilii ronymus in ca- num deserrent cultum Facile ergo adduci potuere . Put 46. Isaiae, Ru- ut divinos honores illi adhibereat, a quo tam inlignia b
dinus: ' - - cap. 6 neficia receperant..
.hn i . forte dicere potes ad ea, quae de Collyria Υ ' i''dianis obiiciunt. Etenita & iis temporibus, & in iis r
348쪽
fortibus id evenit, a quidus idololatria, & summai
Lm inclinatio non exulabant. At ubi nam id metuero 'nunc Catholici possunt, apud quos jam pridem in abominatione , & contemptu sunt quaecunque ad Idololatriam a ducere olim incautos homines poterant λ- VI. Atque in horum conclusionem ,& explicatione M.'& confirmationem copiose dicta ad evellendos reliquos e triam objectos scrupulos sufficerent. nisi vellemus ad cuarcta diligentissime respondere. Quod demutatis in Sanctos falsis Diis objiciunt, detritum id est, & ab Ethnicis in Christianos objectum, a vetustissimis nostris magistris iamdudum evulsum est. Vide obsecro , quae tradunt Augustinus cap. 26. & χ . libri octavi De Civitate: n. 2. epistolae Olim q3. nunc xv I. rursus capite x. libri xxta. De Cioitate: denique cap. 2o. & a I. lib. xx. contra Faustuna; & Cy rillus Hierosolymitanus adversus Julianum Apostatam dis putans : quae loca cum alibi vel retulerim , vel indicarim , necesse hic non est ea repetere. Sed sive haec Ethnici,sive Protestantes objiciant, ajo, longe alio modo coli a nobis Saninctos, quam colerentur ab Ethnicis Numina sua. Neque enim veluti Deos colimus, sed tantum veluti famulos unius veri Dei, qui ob eas causas, quas alibi sule enumerabimus, eos beneficos mortalibus esse voluit. Nelcimus vero, cur fidelium pietatem hac in re accusent adversarii, quando, si recte attendas, hac in re nihil est, quod merito reprehendas. Enim vero beneficia, quae a Sanctis recepere majores nostri, nos compellunt, ut ad eos conissus 'amus, a quibus ipsi petierunt, & receperunt. Sane D. Leo in Sermone r. in Natali Sanctorum Apostolorum Petri, & Pauli ad obsequium Sanctis praestandum vel hoc ipso argumento Romanos hortatur: η) Sicut au- Cap. vrr.
re majores , credimus, atque confidimus, inter omnes labores istius vitae ad obtinendam misericordiam Dei semper nos si ineialium patronorum orationibus adjuvandos oec. Et Causiodorus in Commentariis in Psal. 64. ad versic. 9. Qui conturbas profundum maris : sionum fluctuum ejus quis subsin lat ' Turbabuntur Gentes ore. haec eloquitur: se Postquam per allegoriam montium dixit, Apostolos esse praeparatos: nunc exponit, quid per eos Dominus fuerit operatus . Turbavit enim Apostolis praedicantibus non solum suo, perficiem maris, ted fundum tegit antiquissimus nostrae
is Bibi thecae codex, profundum maris, idest gentilludi
349쪽
Sacris diebus lib. xx. tit. de S. Nic
D Vide orati nem in sanctum Phocam sub finem.
corda demersa profundius. Nam cum sua numina eontia' euige cernerent, & annitillata esse sentirent, merito '' corde turbati sunt, quando spes suas ad nihilum peris ' venisse noscebant Dono Domini suffragante V Martyres eorum violentiam superare potuerunt: unde V maxime conturbatae sunt gentes , quando fidelissimos V cernebant, & vivos facere virtutes, & mortuos supplia' cantium vota complere: Contra sua numina, & e rum potentiam pavescere, & responsa denegare Tunci enim & Delphicus Apollo conticuit, tunc a Delphia Diana discessit; 14 tunc Cytherea Venus erubuit.' VII. Quid ergo mirum, ii nautae Olim Propitium n scentes Nicolaum, ad eum confugerent, Patronumque eligerent: quando illius opem advocantes in periculis . praesentissimam experiebantur Pulchre Baptista Ma
tuan o de Nicolao Myrrhae Episcopo agens , haec et
quitur . . . . . . Cum turbine nautae
Deprehensi Cilices magno clamore vocarent Nicolei viventis opem , descendere quidam Caelituum visus sancti sub imagine patris, Qui freta depulso fecit placidissima vento. Simili exemplo ob allatam sibi validam OPem , a nautis saepae invocatum fuisse Phocam ab Asterio Amaseno discimus. . DNicolaum itaque, & Phocam in periculo Propitium experti veteres nautae, reliquiS, ut invocarent, auctoressu re. Multiplex prosper eventus auxit spem, effecitque, ut quum procella, aut naufragium immineret, ad opem Nicolai aut Phocae implorandam se se converterent. Quod de Nicolao, & Phoca diximus , de reliquis pro portione dicito, & oppositionem dissolves. Temere ergo nos con demnant , quod quibusdam morbis laborantes quorumdam Caelitum subsidium poscimus. Deus cuti nos certiores e perientia essicit, & Auguttini auctoritas comprobat aliis quorum Sanctorum praelidium potissimum eminere in quia busdam egestatibus nostris voluit, suamque pro lubito p testatem , ac liberrimam voluntatem manifestavit, dum uni Sancto liberalissime tribuit, quod alteri parcius, mrestrictius. At ipsa Augustini verba audiatis volo, a quia
350쪽
ms opportunissima, validissimaque solutio ad diluendas Pr testantium argumentationes subministratur. is Ubique quidem inquit ille Deus est, & nullo continetur, vel
includitur loco, qui condidit omnia: & eum a veris adoratoribus in spiritu, & veritate oportet adorari, ut in occulto exaudiens, in occulto etiam justificet, & c ronet. Uerumtamen ad ista, quae hominibus visibiliter nota sunt, quis potest ejus consilium perscrutari, quare in aliis locis haee miracula fiant, in aliis non fiant Multis enim notissima est sanctitas loci, ubi Beati M. licis Nolensis corpus conditum est, quo Volui, ut Pe gerent, quia inde nobis facilius, fideliusque scribi pota est , quidquid in eorum aliquo divinitus fuerit propari latum. Nam & nos novimus, Mediolani apud mem se riam Sanctorum, ubi mirabiliter, & terribiliter Daemones Confitentur, larem quemdam, qui ad eum l cum uenerat, ut falsum jurando deciperet, compulsum fuisse confiteri furtum, & quod abstulerat, reddere . Numquid non & Africa Sanctorum Martyrum corpori bus plena est & tamen nusquam hic scimus talia fieri. Sicut enim quod Apostolus dicit: Non omes Saam babent dona curationum, nec omnes babent dijudicationem spirituum I ita nec in omnibus memoriis Sanctorum ista fieri voluit ille, qui dividit propria unicuique pro ut vult. Non abiimilia di scimus ex eodem Augustino in libro De cura pro mortuis gerenda cap. 16. in Sermone in nova editione 322. Olim 3I. de diversis, quae brevius repetit lib. 22. de Civitate GP. 8. num. 22. Porro horum& affinium monitorum, quibus Patrum scripta referta sunt, causam recenset ipse Augustinus, dum ham ait: N mo disiputet ; voluntas Dei fidem quaerri , non quosιο-nem. sp Fiunt ergo etiam nunc multa miracula, eodem
Deo Deiente, per quos vult, or quemadmodum vult: qui ordia, qua lagimus, fecit M. VIII. l,lud porro ineptum est, quod ex subIatis ex eodem cultu per SanctosEpiscopos consuetudinibus quibusdam illaudabilibus repetunt. Non ea profecto causa ad conindemnandum eum cultum inducere sapientem poterit, quam do quidem novimus, nihil esse tam iamnum, in quod fraus Daemonis mala interdum non illabatur. Immo ex eo quod errores, & dolos auferre studuerint Patres, euham ipsum nunquam deleverint, jure meritoque Catholici eruunt, &laudabilem, & pium eumdem cultvm suille agnitum
Clerum, & Senio res Ecclefiae Hip. ponensis, olim 137. in edit. PP. Beneis dictinorum 78.