장음표시 사용
122쪽
Quintillani aetas. M. Fabius Quintilianus y ex Tarraconensis Hispaniae
oppido Calagurri, post Neronis necem adolescens admodum a Galba Romam perductus, postquam cum m Agna gloria in foro versatus erat, rhetoricam docuit per
. Ita in monumentis antiquis legitur, perinde tit Qui utus. Quintius, Quintilis ete. Praetuli vero vulgarem de patria Fabii seuientiam . ncideto etiam prohatam ad Martialem , p. 239, Iieet auctori vitae visus est suisse Bo. manus. Sane Hieron. in Vigilantium
init.: α Iste eati po Calagurritanus . et in in perversum propter nomen vi- .. euli multis Quintilianus, miscet ἀnquam vinci . . Ausonius: vi Asseratia iisqtie licet Fabium Calagurris alu-M innitin. v Idem Ilier n. et Cas i do eos in Chron.: is Quintilianus ex ni-- spania Calagurritanus, pri inus Ro-M mae scholam publieam et salarium vi e sseo nee pil. is Centum se ilicet seos tertior uiu, ut e Suetonii Vespasiano cap. I 8, colligitur. Cons. Ceexollii theatrum Rhetorum IV. 3, et de Quin iliano Nie. Antonium iu Bibliothecavetere Hispana, Baesii dictionari uine litionis seeundae et elariss. Dod velli Atinales Quintilianeos, Oxon. Is 98.
8. Alius Quintilianus Nostri forta sis pater vel avus do quo Sene
pater in controversiis. α. Quintil. Institi. lib. II, rap. Ierae Nos quando et praeeipiendi muniis vi etiam pridem de preeasi xum iis , ct α in foro quoque die endi, quia tione-asti sim uni finem pulti hamus desine. vire, quum desideraremur. v Iline gloria Romanaa toga a dieitur Maris
123쪽
I 2oN OTITI A LITTERARIA annos viginti ), quibus elapsis, otio et quiete studiis suis Circa a. C. 88 impetrata , snt, Domitiano scripsit, qui
sororis suae nepotes eius delegaverat curae.
De vita Quintiliani praetur Annales Henrici Dodwelli Quintilianeos nil calcem voluminis I edit. Burmatinianae et in Cappemianiana editione recusos, scriptoresque alibi laudatos, consulendus Tillem onlius IIist. Imperatorum, tom. II in Domitiano, cap. aa, et gallicus Quintiliani interpres Nic. Gedon, qui Romanum fuisse, neca Galba demum a. C. 69 ut tradit Hieronymus in Chron. perductum Romam, sed Domitium Afrum iam a puero Romae auditum Observat, qui obiit anno C. 59. Salarium annuum , quod Quintilianus e fisco pro scholis
rhetoricis accepit, fuit centena Sestertia, quae nostra pecunia tria millia sculatorum amplius aequant. VXO-
rem habuit Tulilii rhetoris filiam v. Cl. Rhunkenii praes. ad Rutilii Lupi libellum de Figuris unde suscepit
silium, cuius decennis mortem deplorat in praes. lib. VI. Praeter Quintilianum. patrem vel avum Nostri, cuius apud Senecam rhetorem mentio, alius fuit Iulius Proculus Quintilianus , de quo Reinesius Epistolis ad Bit pertum , p. 3oo. Alius Quintilianus, praetor Marcianopolitanorum, est apud II ardui nurn de numis urbium ,
que Aristides Quin lilianus, graecus Scriptor, de cuius libris tribus de Musica , v. lib. III Biblioth. Graecae, C. io, S. 4. Quintiliani Martyres , de quibus Acta Sanctor.
3. Vide prooem. libri I xul, in ii. Ex tofinitie ep. VI, 3a. Praeeeplor Quiri-δueIptilia Qtiiutiliani illux ibus fuero tiliani Palaemon utrumnalicus, teste C. Caelius orator et Plinius iunior, seliol. Iuven. VI, 45 a. iitii eum modicis saeuitatibus suisse
124쪽
DE M. FΛIl. QVINTILIANO 2I4, 13, 16, april. Quintilianus, cui rescribunt Alexander et Severus atque Antoninus , lib. VII codicis Iustinianei, lit. a,l. 5, et tit. 55,l. C. Ceter uim de rebus ad Quintilianum eiusque operis historiam pertinentibus adeant studiosi in primis Gesneri praelationem ad editionem eius Institui. Orat. Libri XII Inflauisonum Oratoriarum.
Marcellum Victorium, amicum suum s. ut Io. Sarisb. Polycrat. VII, i 4 , appellat de Institutione in
foris , quibus Epistola ad Tryphonem bibliopolam, qui
editionem maturari postularat, praemittitur. IIoc opus Fabius in futuros usus silii sui paraverat: sed hic nondum dimidio absoluto, ut ante dictum, decennis obiit, quod ineredibiliter dolet pater in praelatione ad librum sextum. Quintiliani Institutiones, sub Domitiano, quem laudat, scriptas J, sed sub Traiano demum editas suspicatur Calanaeus ad Plinii lib. II, epist. I, quamquam verisimile est, mali principis laudes , praeteritis veris boni principis laudibus , non manare in vulgus paSSurum Quintilianum, nisi adhuc vivi ac spirantis; a quo si non surrogatus T. Flavio Clementi a. C. 95 consul est, cuius filios in stiluerat, certe consularia ornamenta fuit consequutus, ut testatur Ausonius in panegyr. Incidit Domitiani mors in a. C. 96. De Tryphone, cuius
leri et in Bibl. euriosa ualle ordiperperam sodeeim lihri memorantur. Hi, Fabii libros duodecim Hilaritim , in opere de Trinitate , et sulo imit,
tam esse et numero, leuatur Hieronymus epist. 48 ad Magnum Oratorem, Qt ad Pammacli. de optinio genere luterpretandi. et. Fallitur auetor vitae , qui hunc
Nareollum eon sundit eniti Mici Quintiliavi ; Aelasse suit pciter Mareelli. ad quem silva Sintii poloiae lib. I v. vido Franeiseum Bivarium ad Chroianie n Lueto Dextro suppositum, pag.
3. Praef. lib. I et ivr et Ili, : et
125쪽
mentio sit apud Martialem IV, 73, videnda Christiani Schoetigenii diatriba de librariis et bibliopolis vel erum,
Lipsiae edita a. 17io: Titulos capitum a Quintiliano esse, bene negat Burmannus , p. 14 Epistolae ad Cappe-
Nos libros primus e monasterio S. Galli eruit ειν gius Florentinus, incredibili eruditorum, Leonardi praesertim Aretini, gaudio inventos. Poggius ipse narrat in epistola ad Guarinum Veronensem, data I 6 dec. I 419,ox MS. Bibliothecae Paulinae integra primum edita a I. Gotti. Krausio
Ide ira Poggius in dialogo de In selicitate principum,
de se loquens : u Suscepit hic olim diligentiam et lab is rem peragrandae Alemanniae, librorum perquireno dorum gratia qua in ro multum profuit tali nisis musis eius industria. Nam ocio Ciceronis Orationes, is integrum Quintilianum , Columellam, qui antea deis truncati et deformes apud nos erant, et item Lucretiis partem, pluresque alios latinae linguae auctores praeis claros restituit nobis. s Franei scias Barbarus Venetus
non Guarinus Veronensis, qui in illa, p. 55, laudatur in in collaudatione ad Poggium, data Venet. 14 i 7 , 7 tui. . Tu Tertullianum, tu M. Fabium Quintilianum, tu Q.
. Asconiurn Pedianum, tu Lucretium, Silium Italicum,. Marcellinum *, tu Manilium Astronomum, L. Septio mi una Daretis interpretem ), Valerium Flaccum,
Iam integram in nostrae edit. volu in. septimo, Pag. I sqq. LEM.
2. In Diario veneto. Ciornati des Lot reali A' Italia, t. I x. p. t 8. Nonius Marcellus etiam a Doggia repertus traditur: fortasse pro Λmmiano e
126쪽
, tu Caprum , Eutychium, Probum, grammaticos, tuis complures alios Bartholomaeo de monte Politiano
is collega tuo, adiutore, vel fato functos vita donasti, , vel longo, ut aiunt, postliminio in Latium reduxisti ....is Maius quoddam a te romanae literae, quam adhuc π praestiteris, exspectant, quod in eam spem adductae,n sunt, ad hoc enim natus esse videris, ut per te Ci-- ceronis de Re p. et Varronis divinarum ac humanan rum rerum, et Crispi et Livii libros, et Catonis ori .n gines, ut ceteros omittam , recepturi sint. . Leonardus Aretinus, lib. IV Epist. , p. 16o , ad Poggium: α Quintilianus tuus laboriosissime emendatur, Permultan enim sunt in nostro vetusto codice, quae reddenda. tuo videantur. u
Codicem ipsum MS. Poggii, Constantiae, sede apostolica vacante diebus 53 in Biblioth. S. Galli descriptum, exstare Londini in bibliotheca illustrissimi comitis Sum
derIandiae, notavit Gedoynus. .Etiam apographum c
dicis Poggiani, ante ducentos annos exaratum, suit in bibliotheca Nic. Heinsit, et ex illa venit in Colbertinam, ibique asservatur n. ia17. Omitto aliud, quod suit inhibliotheca Marchiana, p. 155. Codex porro Quintiliani , quem Romae scribi iussit Pius III pontifex , exstat Gothae in Bibl. serenissimi ducis, D. LXVI. In Bibl. Thuanea, tom. II, p. 465, memorantur Quintiliani Institutiones scriptae manu Laurent. Vallae, cum eius nolis. Cum notis Vallae fuere etiam in Bibl. illustris Valleltae. ει MS. Farnesiano quaedam emendat Latinius,
Nareellino. Adde tom. X, pag. 4t 7. eius Quintilianus et laudatus et lauia datus etiam a Fraueiseo Peitaretia, lib. I. epist. 6 et r. i. speeimitia lectionum ex illo eo-
ditor. a. IIII, pag. 7t M. et tom. VII supplementi, p. 48o sq. De aliis eo dieibus Fabii NSS. Iatthaena Latroque praesulione ad librum galliee edi tum, Notioetias aeeusations eo crast mi illas.
127쪽
tom. II Epist. , p. 46; ad de p. 37, 4 i , 42, 58 ; et de aliis
tribus codicibus, tom. I, p. 23 i. ΕX codice, quem a Ielch. Ilittorpio acceperat, loca nonnulla castigat Ianus Gulielmius III, 1έ Verisimilium. Ex alio, quem a Bit-lershusio habuit, Mi est. Piccarius, cap. I 8. Pericul. Critie. Alium Basileensem vide laudantem Bartitium XIV, I 8 Adversa r. ubi ex eo emendat locum Fabii IV, a , ex Caelio Antonium temulentum ac sterientem nobis depingentis. Alii codices aliis in locis servantur: ut in Bibl. Regia Paris. Bodleiana Oxonii. Florentiae novem sunt in Medicea, alius in monasterio S. Mariae , alius Fesulis in bibliotheca S. Cosmae , in coenobio Cataonicorum : Lugduni Batavorum tres inter libros Vossianos, Bernae item alius ac Coloniae, alius denique in nostra Ε) Bibl. qui olim in Bibl. Nic. ΙOs. Foucaui, nuper Tappii fuit, chartaceus , Sine graccis: ex edito exemplosorie ductus. Graeca se supplesse in codicibus Quintiliani, Macrobii, Gellii, et Pliniorum testatur Angelus Decembrius , lib. VII de Politia litteraria, p. 592, ubi
nomina figurarum graeca exhibet. Andreas Masius in Issuam , pag. 49 : o Veteres moenire Pro munire videnis tur dixisse, quod verbum in vetustis ego Fabii exem-n plaribus scriptum reperi. nIlle Gallensis ubi sit, et quid eo factum sit, in potion consentire reperi scriptores. ΕΜabillonii Ilin. Germ. p. 3έ , colligas , cum adhuc esso in illo monasterio: nam eo redisse etiam colligas e P. Mosellani epistola inter Goldasti epist. Philol. p. rb6. Sed Vadianus in praef. ad Melam ait, eum Bibl. Flore utinae illatum esse : in qua se vidisse clare profitetur Baph. Regius in prima ad
Quintilianum nota. In ea nunc tamen non eSt, ablatus
inde olim cum aliis. Sed praeter hunc Helveticum alius codex eodem sere tempore in Italia repertus est per Leon. Arelinum , ut tradit Vadianus idem de Monast.
128쪽
DΕ M. FAB. QVINTILIANO IabGallensis Bibl. p. 161 , in Goldasti Script. Alemann. t. III, sed vitiosum et mancum. Vid. et Laur. Melius in Vita Arotini, p. 43. Ex his vero libris duobus Quintiliani opus recensuere et emendatiora exempla curavere idem ille Aretinus et Bargiatus, quae per totam Italiam sparsa sunt. Vidi Furiolti Vitam Bargigii ante eius opera, p. 36. Ex his igitur apparet, codices Quintiliani omnes Esse vel ex uno exemplo Gallensi ortos, vel ex illa BarZigiana recensione fluxisse: sed plerosque ex hac. Libri duo artis Rhetoricae dePerditi In prooemio testatur Quintilianus, se eo magis hoc opus Institutionum ad summam perducere destinasse , quod duo iam sub nomine ipsius libri ferrentur artis Rheloricae, neque editi ab ipso, neque in hoc comparati, ut ederentur. v Namque alterum, inquit, sermoneo per biduum habito pueri, quibus id praestabatur,n exceperant; alterum pluribus sane diebus, quantum n notando consequi poterant, interceptum boni iuvenes, is sed nimium amantes mei, temerario editionis honore
Ilis binis libris deperditis bene est, quod aetatem tulerunt pulchri illi Institutionum libri, quibus accura
lissime Fabius et copiosissime suturum oratorem instruit, non praecepta tantum proponens, verum ab uteromviris susce tum insentem limare inopiens , format in Oratoris Perfecti substantiam , ut verbis utar Wibaldi , abbatis Corheiensis, sec. XII clari, epist. I 47: TOm. II monument. V. C. Edmundi variene, p. 338 . Εlementa enim , progressum , rationem, usum , exercitu