Carmina selecta ex illustrioribus poetis saeculi decimiquinti et decimisexti studiosis adolescentibus citra morum labem ad perlegendum proposita. Pars prima secunda

발행: 1732년

분량: 411페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

sse Μ. ANTONII FLAMINII

M A R N Es I, Vatum decus, ct spes unica, nostri Solus principium, di finis tu carminis esto :Utque optata mihi dexter facis otia , sic te

Mansuro liceat cantu celebrare, meisque Floreat aeternum tua virtus inclyta chartis:

Quod spondent Μusae, & cultus mihi seper Apollo.

Nam qui nec vates, nec dulcia carmina curat,

Ille licet gagas Arabum, Croesique talenta Congerat, & prisco sit regum a sanguine cretus , Attigit infelix ubi metam ignobilis aevi, Despectum jacet in tenebris sine nomine corpus, Villicus occulto moiqens ut pauper agello. Quaeque pio vati piudens si dona dedisset, Viveret exsequiis invita morte superstes, Illa meretrici dabit haeres. O male sani, Discite, divitiis uti sapienter. Avaris

obruit hic aurumterris, caecoque furore In mediis opibus vivit rerum omnium egenus 2AIter avaritiam saeva plus morte perosus, Rem patriam stulte vetitos effundit in usiis, Ingentemque auri scurrae populantur acervum At sapiens recte dispensat dona deorum ;Dat partem patriae ; reficit labentia templa; Et Μusas fovet, & sacros ante omnia vateS. Ergo illum dulci tollunt super aethera cantu , Μorta emque vetant invisae occumbere morti. Sic mecenatis, quo Tustia gaudet alumno , Usque seret nomen diversas fama per oras, Dum rapidus circum terras volvetur Olympus. Ille quidem magnos reges aequaverat auro,

72쪽

. Cumq ue Use curas partiri & gaudia suerat Augustus Caesar, rerum cui Prima potestas 2 Sed nihil Augustus, nil pondera divitis auri Prosuerunt, vitae legeret cum fila suprema Parcarum manus. obscura caligine leti Consitus inferna semper latuisset in umbra , Ni miserata virum divini Musa Maronis, Ipsius ad clarum famam evexisset Olympum. Scilicet ingeniis varia est vis insita. rerum Invigilant alii caussas aperire latentes; Et conveXa poli penetrant, manesque sub imos. Hic jura imperiis describit: at ille rotundo Attentum Ore tenet populum magnumque senatum. At si quem placidis nascentem vidit ocellis C astalii regina chori, & formosus Apollo, Ille urbis strepitum fugit, & viridantia silvis RuFa colens, gaudet longos eXtendere in annos Μagnanimum heroum divino carmine laudes. Ergo age virtutem, juvenum flos candide, solam Μirare , & doctos tua semper cura metas et ala tque ς tuum ut vivat per saecula nomen.

73쪽

CARMINA .

. . .

s IVE DE CUR A. CANUM UENATICORUM.

AS s in UI s nuper sessus venatibus Alcon, . Falleret aestivi ut fastidia longa diei, in 'Corvini qua se nemora excelsissima caelo Extollunt, viridi dum captat frigus inumbra, Dicitur ad juvenem senior sic fatus Acastum: Μe segnes a tus, defectaque viribus aetas, 'Et supera re juga, & latis discurrere cam pis,

Et torquere leves hastas, & ferre pharetram, Nate, vetant, densaque indagine cingere silvas. Sed te pulvereum cursu transmittere campum, Ferre aestum frigusque, leves agitare Molossos, Et pinguem silvis ad tecta avertere praedam Nunc decet, ac validam pro me eXercere juventam. En arcum, pharetramque tibi, jacultimque relinquo Ne tamen usque adeo plenae confide pharetrae, ut postrema canum interea tibi cura putetur: Quorum ope veloces poteris Praevertere cervΟS, Aut aprum ingentem, aut fulvum silperare leonem. Ergo age, & haec tecum semper mandata reserva Principio ut generosa canum tibi copia numqtiam Desit, quae certam valeat promittere praedam , Eli-

74쪽

CARMINA .

Elige degeneri nequaquam semine natos, Sed quos assidue silvis eXercuit altis Et labor indomitus, saevarum S praeda serarum Nec vero parvi formamque genusque putaris: Nam neque sent animi,neque mores omnibus iidem, Et variae diversa canum dant semina gentes. Nam rabidas si forte feras te cura tenebit Venari, & variis caput objectare periclis,

Spartana de stirpe tibi, de stirpe Molossa

aere canes, Libycos illis, acresque Britannos, Pannoniosque truces & amantes praelia CeItas Adde, nec Hircanos, nec Seras sperne feroces.

Si vero parvos lepores, capreasque sugaces Malueris, timidosque sequi per devia cervos, Delige Paeonios agiles, voIucresque Sicambros. Qiiod tibi si latebras, abstrusaque lustra ferarum Rimari certa catulorum indagine cordi es , Hunc usum implebit Perses, & MXogelonus. At genere eX omni praesertim delige quae nec Corpore sit gracili, nec densis aspera villis, Sed sublime caput, vivacia lumina, ct amplam osten tet frontem, atque ingentes oris hiatus: Cui rectae surgant aures, cui pinguia terga Dividat in caudam destendens spina reflexam e Sint armi lati , sint aeque pectora lata: Lata alvus, quae siccostis adjungitur imis, Ut tamen in spatium sensim se colligat arctum :Ut cava diductis succedant ilia costis, Excipiant siccis quas sortia crura lacertis, Ima pedum parva signent vestigia planta . . , Huic similem conjunge marem, quum Vere tepenti

Tangit amor genus omne avium,genus Omne serars. Bis quinos tamen ante dies accensus uterque

75쪽

In venerem, venere abstineant: sic plena libido Acrius exstimulat, viresque ad semina praebet .

Hinc major soboles, atque inde valentior exit .

Quae simulac se se numeroso protulit ortu, Selige de multis quos jam praestare videbis Pondere: vel stipulae flammis include senoris Ingentem turbam: prolis nam mota periclo Egregiam sebolem, melioraque pignora mater Ocyus eripiet flammis, & inertia linquet . Illi igitur plenis ubi nondum viribus aetas

Accessit, parvum cui si constendere collem , Et molli assiaestant se se demittere clivo . Hinc tenerum leporem, vel crura infirma trahentem Sectari capream, di facilem percurrere campum Incipiat, verbisque viri parere vocantis. Nulla mora est, ipsis crestant cum viribus anni , Jam potes hos tuto densis committere silvis r Perque altos montes, per lustra agitare ferarum: Nec minus aut apro, aut fulvo objectare leoni. Si modo vel capreas, Vel dedignabere cervos. Immodicis tum parce cibis, tum cursibus illos Exerce assiduis: ac moX ad tecta reverti,

Vincla pati distant: ita demum libera colla,

Quum res ipse, ususque vccat, majore feruntur Impete, nec cursum remoratur pigra sagina. Hactenus in silvis catulos eduXimus altis :Nunc quae morbosis si cura adhibenda, docebo. Insemnes quum ne canes occulta fatigat, vimque adimio febris, putrem tunc ore Cmorem Ferro emitte levi e dein Bacchica dona rosarum

Misce oleo, & rapidis simul omnia concoque flamis, Terque die inserto demitte in guttura cornu. Si vero nimio venandidangueat aestu,

76쪽

Butyro lapathi succos, Siculique Lyaei

Pocilla, contusumque piper simul omnia miscens Prosubiged ut certi si mulac commixta liquoris Praetulerint speciem, cupido canis hauriat ore .

Immodicam sed sorte sitim dum sublevat atro Fonte canis, lymphae mala si successit hirudo , Cimiceo sitffre canem nidore licebit: Aut oleo ptisanam & spumanti melle subactam

Incoquere , offensoque cani praebere vorandam .

Aut quum tetra lues clavos dixero palatum Assiciet misere, silvestria sesama, nec non Bacchi acidos latices, & chartam sume pei ustam , Atque Ammoniaci frustum: dein singula in unum

Confundens, tetrae caussam superilline pestis. Tum vero, ardentes oculos inimica perurit Quum tabes, crebraeque fluunt a lumine guttae , Jam frondes sacrae myrti, silvestris S uvae , Arentesque rosas diluto concoque Baccho, Hisque affecta levi citus ablue lumina dextra. Inde oleum, atque ovi niveos immitte liquores. Quod si nativo stimulatur coxa dolore, Lemiuium lapidem cΜeditem nomine dicunt Urina semel atque iterum demerge recenti Cui Bacchi dulces, acidosque adjunge liquores, Quaque latet pestis sumta circumline penna. Ast ubi rupta hovo manabit sanguine vena, Tum murem geminum, ac tela pendentis Arachnes

Ure foco, cineremque undanti impone cruori: Proderit & ferro candenti tangere vulnus.

obstructo vero Iotii quum sorte meatu VeSari aspicies catulum , Cerealia dona Objice lacte prius simae perfusa capellae. Α t contra venis si quando sa nguis apertis Pro

77쪽

6 HIERON. FRACASTORII

Pro facili urina, terra m madefeceri t a tram , Conveniet lente ferventi Iactis aheno inllire, & tenues coriandri immittere succos, fΙnfractumque piper, laticemque undantis olivi, Insertoque cani paullatim infundere cornu. Quid λ taceam nimio quum decidit ungula cursu pFrangere namque juvat pallentis grana cumini Dentibus, admotaque pedem lenire saliva: Incipientque novi stabcrescere protinus ungueS. Fit quoque ut immundo catulus juguletur ab oestro: At tu silvest rem crepitan tibus urere rutam Ignibus, di fumo pariter mulcere salubri

Disce: dehinc acri perfundere vulnus aceto. Quin aures etiam mu scarum turba molesta Impetit usque adeo, mutilatum appareat aIte Ut caput: ipse autem venienti occurre periclo,

Et prius has nucibus, viridique putamine tinge. Quid quum dura canes inter se praelia miscent, A lter ut alterius percussus dente labore t RTunc etenim cervi flammae subjecta voraci ossa teres, oleo subigens frondentis olivae Unguinis in morem, ac vulnus letale perungens: Quamquam etiam possis ramenta inducere ferri. Namque venenisero serpentis saucius ictu

Quo valeat, stit sponte sita reperire salubre Gramen, & ipse sibi nullo auxiliante mederi. Senserit at rabidos ubi morsiis, protinus ipse Idaeam rutae foliis, acrique Lyaeo Iunge pice, laesaeque adhibe haec medicamina parti

At mala quum scabies miseros depastitur artus Latrantum , & foede miserabile corpus adtuit, Cerussam, abdomenque bovis, resianamque tenacem Butyrumque recens viridantibus incoque sensim

78쪽

CARMIN A. '. Lentisci soliis, insectaque membra perunge. Sed tunc praecipue solerti mente cavendum est, . Quum rabie accensus nunc hos, nunc impetit illos. Ipsi insensus hero, datque insanabile vulnus. Erso illum primo valida compesce eatena: Inde rosae agrestis radicem pondere DXi Contusam vivi sontis consperge liquore, I έ' I. Ut potus speciem lino colata nigranti Praeserat: hac sumta, revocari ad pristina tradunt Sensa canem, ac posita rabie mi tescere ruri imSunt qui silvestres ficus, adipemque vetustum Contundant: ederas alii ferventibus undis Emollire jubent, donec pars u na supersit E tribus, atque ipsis soliis, tepidoque liquore ' Pascere quadrupedem, Aurora surgente furentem. Nil tandem usque adeo prodest, ac prima stib ipsum Princi pium morbi rescindere semina ferro . Nam qua parte imo conjungi lingua palato Cernitur, & fauces, nativo concolor auro Occupat, in rabiemque feros agit usque Molos svulnificus vermis, iussunditque ora veneno Quem si quis potuit serro resecare, potentem Ιs tanti abstuleris caussam, stimulumque furoris . 'Quae superant, olim: nunc praedam ad tecta iacente Ferre monet praesens fugientis temporis hora . Quandoquidem calamos posuit Coridallus acutos , Et jam sublustres invectat Luna tenebras.

79쪽

66 HIERON. FRACASTORII

Μ. ANTONII TURRIANI

ET si egomet tanti casu percuIsiis amici

Siaamen nostris discuperem lacrimis, Ne mea perpetuo manarent lumina fletu, Pergeret aut tantus urere corda dolor, Attamen, ut mi animi valuit concedere amaror,

Istaec moesta tibi carmina persetui: Quo fortasse meis consolarere Camoenis S i miseros quidquam Musa levare potest: Acne tu in lacrimas paullatim totus abires, Liquitur ut pluvio tacta pruina Noto. Quandoquidem cari fato te fratris acerbo est Rumor in eXtrema vivere tristitia, Nec jam pone quietis habere, aut commoda semni, Sed cedente die, sed redeunte quei id Moerentemque, vagumque, & turpem fletibus ora Amissum totis quaerere litoribus. Fertur ut Eridani ripas errasse per omnes Anxia fraterno funere Lampetie. Septem quam perhibent somni sine munere noctes, Iejunam septem continuasse dies. Et, quoties longo desessa errore viarum Umbrosi in ripa concidit Eridani, Reddite vos Phaetonta mihi, clamabat ad undas, o quaecumque sub hoc flumine Nympha latet. Te tamen, ullius si cuiquam morte dolendum est, . ' iusta

80쪽

Iusta quidem tanti caussa doloris habet.

Quandoquidem immatura morte tibi omnia frater Commoda, teque ipsum perdidit, atque tuos: Perdidit hei misero carus tibi frater ademtus, Quo tibi non ullus carior alter erat. Ille amor, ille tuae selamen dulce juventae, Ille tuae fuerat spes, columenque domus ἰQuicum versari semper, quicum esse solebas, Atque animi arcana dicere consilia:

Unum mirari, atque unum praeponere cunctis: Ambrosiae e cujus effluere ore lepos.

o nimium miseri nos, & genus aerumnosum, Deterius quorum est conditione nihil. In nos saevi tum est bello, quo durius umquam Vidit nulla aetas, nec seret ulla dies.

Servitium tulimus crudele, di barbara iussa, Parsque domos caras liquimus, di patriam. Relliquias, miserosque absumsit tabida cives Pestis, di huc illuc saevit Erinnys adhuc. Nec sat erat: miseri crudelia funera COTTA EFlevimus. o indigna COTTA peremte nece. O C o T T A infelix, quae te fata impia nobis Tam subito ante tuos abripuere dies λIam neque finierant gemitus, di lumina siccis Non bene cessarant tristia flere genis,

Quum tu, Μ ARCE, cadis, quum nos tot tristibus actos Deseris, heu falsos credulitate tui. Non hoc vivida nos tua jam sperare juventa, Hoc tua non virtus, non benefacta dabant, Exanimem ut nos te juvenem, nec jam ulla loquentem Externa miseri contegeremus humo: Sed fore, quem fama virtus aequaret olympo, Unus qui multos instruereS populOS. .

SEARCH

MENU NAVIGATION