장음표시 사용
41쪽
Ne manibus premerem morientia lumina amicis, Aut abeuntis adhuc supremit animae halitu in auras Exciperem ore meo, gelidis atque oscula Iabris.
Invideo Leucippe tibi, suprema dolenti Deficiens mandata bonus tibi praebuit Alcon Spectavitque tuos morienti lumine vultus, Frigida tu moesto imposuisti membra Pheretro, Sparsi sti & lacrimis bustum, ingratumque sepulcrum. Inde ubi defletum satis est,& justa peracta, Alconem ad manes selix comes usque secutus, Amisso vitam socio non passiis inertem es Et nunc Elysia laetus spaciaris in umbra, AIcone & frueris dulci, aeternumque frueris, Atque aliquis sorsan pastor pius ossa sepuIcro Uno eodemque simul florentis margine ripae
Amborum sacro manes veneratus honore
Composuit, lacrimasque ambobus fudit easdem, Ast ego nec tristes lacrimas in funere fudi, Debita nec misero persolvi justa sodali. Quin etiam sortis durae, ignarusque malorum Vana mihi incassii in fingebam somnia demens.
Haec ego rura colam celeberrima, tum meus Alcon
Huc veniet linquens colles, di inhospita saxa, Insectasque undas, di pabula dira veneno , Molliaque inviset prata haec, fluviosque salubres. Occurram Ionge, di venientem primus amicum Agnoscam, primus caris compleXibus ora Impediam, excutient hilares nova gaudia fletus, Sic tandem optato laeti sermone fruemur sAerumnasique graves, olim & transacta vicissim Damna referre si mul, rursusique audire juvabit,
Tum veteres sensim fando repetemuS amor ,
Deliciasque inter pastorum, & dulcia ruris otia s
42쪽
Otia , securae peragemus tempora vitae.
Haec amat arva Ceres, juga Bacchus, pastua Apollo, Ipsa Pales herbas pecori, lac sussicit agnis;
Montibus hic passim tenerae assiievere Napeae Saepe seras agitare, di saepe agitare choreas; Hic redolens sacros primaevae gentis honores , Perluit antiquas Tyberis decora alta ruinas; Hic umbrae nemorum,hic sontes,hic frigidaTempe; Formosum hic pastor Coridon cantavit AleXin. Ergo ades o dilecte puer: te pascua , di amnes Exspectant; tibi jam contexunt florea serta, Adventuque tuo testantur gaudia Nymphae; Summittitque novos tellus tibi Daedala flores. Haec ego si ngebam miser, ali spe ductus inani, Nestius omne nefas mori fatisque licere. At postquam frustrata leves abiere per auras Vota mea, & vivos Alconis cernere vultus Non licuit, vivasque audire & reddere voces; Huc saltem, o saltem umbra levi per inania lapsu Advolet, & nostros tandem miserata dolores Accipiat lacrimas, imo & suspiria corde Eruta, quasque cava haec responsant antra querelas. Ipse meis manibus ripa hac Anienis, inanem Constituam tumulum, nostri selatia luctus, Atque addam pia thura focis, manesque ciebo. Vos mecum o pueri bene olentes spargite flores, Narcissum, atque rosas, & suave rubente Hyacinthsi, Atque umbras hedera, lauroque inducite opacaS,
Nec desint casae, permixtaque cinnama amomos Excitet ut dulces aspirans ventuS odores.
Nos Alcon dilexit multum, & dignus amari Ipse fuit nobis, & tali dignus honore
Interea violas intertexent Amaranthis, Et
43쪽
Et tumulo spargent Bores di serta Napeae; Et tumulo moestae inscribent miserabile carmen . Alconem postquam rapuerunt impia fata, Collacrimant duri montes, &consitus atra est Nocte dies, sunt candida nigra, & dulcia amara.
R ARMORE quisquis in hoc saevis admorsa colubris
Brachia, & aeterna torpentia Iumina nocte Aspicis, invitam ne crede occumbere letho. Victores vetuere diu me abrumpere vitam, Regina ut veherer celebri captiva triumpho ,
Scilicet, & nuribus parerem serva Latinis Illa ego progenies tot ducta ab origine rerum, Quam Pharii coluit gens fortunata Canopi, Delitiis fovitque suis Aegyptia tellus, Atque oriens omnis Divam dignatus honore est. Sedulitas, pulchraeque necis generosa cupido Vicit vitae ignominiam, insidiasque tyranni. . Libertas nam parta nece est, nec vincula sensi, . Umbraque tartareas descendi libera ad undas , . Quod licuisse mihi indignatus perfidus hostis, Saevitiae insanis stimulis exarsit, & ira, Nanque triumphaIi invectus capitolia curru , Insignes inter titulos, gentesque stibactas, Extinctae infelix simulacrum duxit, & amens Spectaclo explevit crudelia lumina inani, Neu longaeva vetustas facti famam aboleret, Aut seris mea sors ignota nepotibus esset, Essisiem excudi spiranti e marmore jussit, Testari S cassis fatum miserabile nostri. Quam deinde, ingenium artificia miratus Iulus Egre
44쪽
Egregium, celebri visendam sede Iocavit Signa inter veterum Heroum, saxoque perennes Supposuit lacrimas, aegrae, solatia mentis; optatae non ut deflerem gaudia mortis , Nam mihi nec lacrimas laetati vipera morsis Excussit, nec mors ullum intulit ipsa timorem Sed charo ut cineri, & dilecti conjugis umbrae 'Aeternas lacrimas, aeterni pignus amoris inesta darem, inseriasque inopes, & tristia dona. Has etiam tamen infensi rapuere Quirites. At tu magne LEO Divum genus, aurea sub quo Saecula & antiquae redierunt laudis honores, Si te praesidium miseris mortalibus, ipse omnipotens Pater aetherio demisit Olympo ;Et tua si immensae virtuti est aequa potestas, Munificaque manu dispensas dona Deorum , Annue supplicibus votis ς nec una precari Μe sine, parva peto, Iacrimas Pater opti me redde , R edde oro fletum, fletus mihi muneris instar , Improba quando aliud nil jam sortuna reliquit. At Niobe ausa Deos scelerata incessere lingua , Induerit licet in durum praecordia marmor, Flet tamen, assiduusque liquor de Marmore manat: Uita mihi dispar, vixi sine crimine, si non
Crimen amare vocas, fletus selamen amantum est.
Adde, quod amictis nostrae jucunda voluptas
Sunt lacrimae, dulcesque invitant murmure semnos. Et cum exusta siti Icarius canis ama perurit, Huc potum veniunt volucres, circumque, supraque Frondibus insultant; tenero tum gramine laeta Terra viret, rutilantque suis poma aurea ramis; Hic ubi adoratum surgens densa nemus umbra Hesperidum dites truncos non invidet hortis.
45쪽
MIRANDULANI. REDIT E mortales animae post facta supersimi, Diraque mors nostri nil nisi corpus habet. Fabula nec manes vana est exire sepulcris Per noctem, tenebris & volitare vagos. Nam modo , dum nostro Mirandula milite cincta est, vidi ego vera quidem, sed caritura fide. Nox erat, & noctem superans candore nivali Clara repercusso lumine Luna magis . Ipse ego sub muri fossa defensiis opaca Scrutabar, tutum qua magis esset iter. Αstitit hic subito manifestus moenibus ipsis, Ante oculos PICUS vises adesse meos. Tristis eret facies, atroque inspersa cruore, Et lacerum ambusto tunc quoque crine caput. Obstupui, gelidusque tremor per membra cucurrit, Et Ribito arrecta est hirta timore coma. Ille autem toruum despectans castra, repente
Infremuit, gemitu solvit& ora gravi. O Pater, o pastor populorum, o maxime mundi Arbiter, humanum qui genus omne regiS, Iustitiae, pacisque dator, placidaeque quietis , Credita cui soli est vita salusque hominum, Quem Deus ipse herebi secit, coelique potentem, ut nutu pateant utraque regna tuo Quid potui tantum infelix committere ζ culpa Aut mea quae nam in te tam gravis esse potest pUt patriam, natumque mecum, uxoremque, laresque, Perdere; & excidio vertere cuncta velis e
46쪽
Certe ego te Propter, ea 'ut objectare periclis, Nec timui toties velle subire necem ;Felsina cum imperium jam detrectaret, &in te Tristia civilis sumeret arma furor, Haec mea deXtra tuos armis compescuit hostes, Et laeto multos sangliinolenta dedit. Denique dum innumeris cupio te ornare triumphis, Sanguinis ipse mei prodigus, occubui.
vulnera testantur nomos haec saeva labores, Implorantque tuam, nomen inane, fidem. Flens tener in cunis vagitu natus amaro
Pollicitis queritur pondus abesse tuis. Tot perpessa graves coniux miseranda labores, Supplicibus veniam moesta petit lacrimis. Stant miseri squaliore patres, trepidaeque puellae, Et matrum passis flet pia turba comis. Omnes in te animum jam convertere, rogantque Ut tua det fessis dextera rebus Opem. Aspice captivis vacuos cultoribus agrOS, Abductas pecudes, agricolasque, bOVes, Disjectasque domos passim, populataque raptis Arboribus late, & frugibus arva suis Tu vero ulterius Iacrimis dulcissima coniux Et gemitu manes laedere parce meos, Postquam nulla potest mitis clementia dirae Consilium mentis flectere, nec pietas. Effuge, quodque unum est nostri tibi pignus amoris, Dulce onus, hinc ulnis fer puerum ipsa tuis. Nec mea discedens saxo hic clausa ossa relinque in Condita, sed charo tecum habeas gremio, Ne rabie immani, tumuIo sint eruta avito, Et jaceant media semisepulta via.
Haec speranda mihi: postquam sectatur & umbram, Pars L C Saevit
47쪽
Saevi t & in cineres mens male grata meos; Nec sinit in serias, nostro te serre sepulcro, Annuaque extincto reddere justa viro. Sed tamen & superi cernunt mortalia, habetque Iustitiae ultorem dextra minax gladium; Inque malos, sit lenta licet, certa ira deorum est, Poenaque tam gravior, quam mage sera venit Nec longum nostro laetabitur impius hostis Sanguine, sata illum non leviora manent. . Haec ille, & plura his, sed verba extrema loquentis Terribilis nostra rupit in aure sonuS. Nam subito, ingenti tormenta impulsa ruina Increpuere , gravi terra tremit sonitu. Fluminei ingeminant ictus, volat impete diro Ferrea sulphureo concita ab igne pila. Moenia tum nutan t labefacta I at tristis imago In tenebras querulo moesta abiit gemitu.
QUOD lacerum corpus medica sanaverit arte, . Hippolytum, stygiis, S revocarit aquis, Ad stygias ipse est raptus Epidaurius undasSic precium vitae mors fuit artifici. Tu quoque dum toto laniatam corpore Romam Componis miro Raphael insenio, Atque urbi lacerum serro, igni, annisque cadaver, Ad vitam, antiquum jam revocasque decus, Movisti superum invidiam, indignataque mors est, Te dudum extinctis reddere posse animam; Et quod longa dies paulatim aboleverat, hoc te :mortali spreta lege parare iterum. Sic miser heu prima cadis intercepte juventa, Deberi di morti nostraque nosque mones .
48쪽
DU LCIA dsi pulcher modulatur carmina PAU LuDemulcet colles & mea Roma tuos, LUS ,Αdcurrere simul Dryades, faunique bicornes ,
ora immota truces & tenuere serae . . Tybris harundineo glaucu na caput extulit alveo , Et stupefacta novo restitit unda sono. Tum vocem numerumque, inquit, miratus Apollo sorpheus Elysia valle meus rediit . Sed faciem ut vidit pueri, sacrumque decorem Certe, ait, hic proles est Cytherea tua. Saeve puer tentas me vincere voce, lyraque , An vicisse arcu est gloria visa levis . S EM IAN1MEM in muris mater Pisana puellam Dum fovet, & tenero pectore vulnus hiat, Nata tibi has, dixit, taedas, atque hos Hymenaeos Haec defensa tuo moenia marte dabunt. Cui virgo, haud alias taedas, aliosve Hymenaeos Debuit haec nobis grata rependere humus. Hanc ego sola meo servavi sanguine terram,
Haec servata meos terra tegat cineres.
si iterum ad muros accedet Gallicus hostis, Pro patria arma iterum haec ossa cinisque dabunt .
SΙsTE viator, ni properas, hoc aspice marmor , Et lege, ni ploras, tu quoque marmor eris. Gratia snanque t eas etiam mors saeva prophanat Mortua, & hoc duro est condita sub tumulo
49쪽
Abstulit haec moriens geminas miseranda sorores , Sic Charites uno tres periere Obitu. .
ME LONGE effgie venustiorem Narcissi, vel Apollinis comati Parcarum Lachesis nimis severa Isti Quinterium dedit sepulcro.
Cur non flostulus eXeam, requiris, Cum tantum fuerim puer decorus δTellus est nimis arida o viator Nostri facta perustione amoris: Sed si Iacrimulis tuis madescet, Forsan flos novus ibit e sepulcro.
AD NAUGERIUM, ET IO: BAPTISTAM
N A U G E RI optime, tuque amice T U R RI, Vere candidi, di optimi sodales, Quos nunquam sat amaverim, licet vos Quam fratres mage, quamque me ipsum amarim . Quibus perpetuum frui per aevum , Vota si mea dii audiant benigni, Sit una ampla animi mei voluptas. Quod quanto cumulatius futurum est, Una si liceat mihi beatis Vestri colloquiis adesse ΒΕΜBI. Verum dura necessitas repugnat, Invitumque alias adire terras
50쪽
Cogit, atque alios parare amicos. Vos ergo memores meo esse vestri Fixam in pectore imaginem, bonamque Vobis partem animae meae relinqui, Iam valete boni mei sedates .
. A S alma grato carmine sortium
Mori Thalia facta vetas Virum s . Nunc&per ora LI v I A NU Μ . . . omnium, & omne seras per aevum' Dic, ut superbae contuderit mitias Germaniae, atque a Caesare barbaro Fessae tot annos imminentem Auseniae arcuerit ruinam. Nam quis malorum eliu veterum memor Non expavebat δ cum populOS truces In nos remotis us lite ab oris,
Qtia glacie riget Amphitrite , Audiret armari: asperaque alpium Iam vincere altis cum nivibus juga Feris inaccessa, atque fines Undique jam populare nostros pAt Livi AN Us in trepidis docens . Audere rebus, qua violentior Vis hostium ingruit, citatis obvius agmnibus cucurrit. Ductore tandem hoc scilicet Italas Videre montes insoliti manuS,TOrmenta, atque equos, &arma 'Alpicolae stupuere Fauni. Tandemque nostra impune nimis diu .