Georgii Obrechti, ... Tractatus de necessaria defensione. In quo explicata L. 3. d. De iust. et iur. et L. 1. c. unde vi, tota necessariae defensionis materia, brevi & perspicua methodo, enodata continetur

발행: 1617년

분량: 229페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

lassicere arbitrantur in eo, qui minas exequi consuevit. CXLVII. Nos cum Bartholo ho C tum denium admittimus, si extant actus& argumenta, animi re ipsa nocere volentis.

C X L VIII. Nam si quis simpliciter tibi caedem minatur,

non aequum est ut eum statim vi invadas: quia nulla adhuc vera adest offensio. Minae enim nihil aliud sunt quam verba: quae merito non verberibus, sed iterum verbis sunt repellcnda. CXLIX. At si post minas ferrum arripit. gladium stringit, & in te cum impetu sertur, recte te opponis. quia jam quodam modo in vitae periculo versaris. CL. Ex quo inferimus, Si vides latronem, vcl adversarium, minaci animo e pharetra sagittam depromere, xcl c tiae cabombardam eximere, vel gladium in vagina arripcre: possc te, antequam Latro sicam intentet, vel advertarius arcum incurvet, vel bombardam displodat, vel gladium c ducat praevenire,& vim imminentem propulsare. C LI. Non autem imminens tantum offensio, sed multo

magis jam illata recte propulsatur l. I. g. vim vi D. de vi o vi

arm. Nam quam diu instat aggressor, tamdiu recte vim repellis: quia quamdiu ostenderis, tamdiu quoque te recte dcfendis. C LII. Et tum durante ossensione non potest De senseri praescribi, quo usq; se tueri debeat: quia ignorat quousq; ossen- dens progredi velit sec. Baldumis LI.Qu.C. unde vi.

C LIII. Cum vero defensioni non sit locus, nisi adsit ossenso: inde quaeri potest: An evocatio pro tali offensione haberi Pollit, ut contraria vi propulsari possiti'C LIV. Exempli causa Titius te verbis minacibus eUocar,&nisi compareas, se nebulonis loco te habiturum dicit: ubi u

C L V. Et sane vulgo liaec evocatio pro tali ostensione habetur, cui propulsatio jure opponi queat. Plerique enim putant, hac evocatione ita Evocati

famam

212쪽

famam &existimationem di, ut eius de sendendae causa recte cum Evocante manus conserat: adeo ut nisi hoc faciat, pro homine timido & cffoeminato, dc qui famam suam negligit, habendus sit. CLVII. Verum distinguenda nobis videtur offensio. Alia enim sit vorbis & facto simul: alia verbi S tantum. C L VIII. Priore casu si quis te verbis evocat, de simul in tecum armis irruit, recte illi resillis. quia non tantum verbis, sed etiam verberibus 2 plagis offenderis. Et propterea vim vi omni jure propulsare potes, supra thesi i 4. cum seqq.C L l X. At secundo casu si quis te verbis offendit,& verba.

Ii injuria assicit, iterum te verbis defendere, non aute hanc verbalem offensionem, per vim vindi Care debes d. su p. thesi i 16. Cum seq. Attalis est oriensio, siquis te verbis injuriosis, vel simpliciter verbis e vocat d. Sup. thesi is . quia utroque modo Ve bis tantum offenderis. CLX. Et propterea si Evocator verbalem evocatione non egreditur, nec te per vim in vadit, iteru verbis illi respondere, de ut te missum faciat, tecumque jure experiatur, petere debes.

C LX I. Quod si vero verbis injuriosis instat, teque verbali injuria afficit: tum vel in continenti injuriam retorquere, vel eam actione iniuriarum persequi potes d. su p. thesi II 6.C LX Il. Et huc pertinet hujus Reipubl. Constitutio municipalis, Anno Christi is83. mense Novembri edita: Cujus haec

213쪽

C L XIII. Hac constitutione primo omnis e Vocatio,asscs

demnach: quia Evocator ho C iplo contra DEuM, contra Magistratum, contra proximum, &contra se ipium peccar. CLXIV. Deinde in verbi,,um:d ciuicdervmbstincrόudes auderen habcndcirans prucholdilleiacta mandatur, ut, Oniat Sa e Vocatione, quilibet contra alterum jure expcriatur: quia Iccuc δ

judiciorum vigori jurisq; publici tutela in medio videtur conitituta, ne quisquam sibi ipsi permita

tam contra Evocatorem, quam Evocatum, Eceri Occitore poena statuitur. C L X VI. At refert, an Evocator ab Evocato, an veto Evocatus, ab Evocatore occisus sit.

214쪽

C L X VII. Priore casu vel constat evocationem iactam e

se, vel non constat. C LX VIlI. Si constat, tum ex hac constitutione Evo e toris, & o Ccisi heredes,contra Evocatum, & occisor m. accus tionem instituere prohibentur: quia occisus contra hanC Constitutionem alterum evocavit: & quia hoc ipso propriae caedis causa fuit. CLXIX. At si de evocatione non constar, sed si haeC primum ab Evocato est docenda: ut plerunq; fieri solci: tum Occias heredes recte contra occisbrem accusationem instituunt: quia cum nondum liqueat an in hanc constitutionem peccatum sit, merito accusatio permittitur, ut ex ea, & ex Rei defensionibus non tantum evocatio, sed etiam factae cadis necessariae circumstantiae innotet cant atq; probentur. C L X X. Ubi vero ex actis apparet, illum qui occisus est fuit se Evocatorem: tum arbitramur, Evocatum, jaxta institutam accusationem, non polle condemnari: quia in hoc municipali statuto Evocantis heredibus contra Evocatum accusatio denegatur, juxta illa verba. abcr dein cntlcibim udas auctή

iamcrdm. CLX XI. Non tamen iccirco statuimus Evocatum ab mni poena liberum esse: quia utiq; contra jus municipale cum rivocatore est congressus, eumq; interfecit. C L X XII. Ut autem sciri possit, qua poena EVocatus ob inter mim Evocatorem sit puniendus, rcferre dicimus, an Evocator ad vim faciendam fuerit paratus. an non fuerit par

tus.

C L X XIII. Si fuit paratus, ut qui gladium evaginatum in

manu habuit, tum iterum refert, an prior Evocatum per vim i vaserit, an non invaserit. CLXIV. Si prior invasit, recte Evocatus se defendere potuit: quia jure, vim vi, etiam cum caede alterius, ei repellere li

cuit.

CL X v. Ex quo non quide ab instituta accusatione absol

215쪽

vetur: quia, ut ante dictum,haec ab occisi 5 Evocatoris heredibus institui non potuit: a poena tamen homicidii a judice libera

CLXX Vl. Necesse tamen est,ne Evocatus moderationem inculpatae tutelae excesserit: alioqui arbitrio judicis esset puniendus, de quo infra pluribus. CLXXVII. Aesi Evocator non prior Evocatum in vasit, sed ab Evocato,sine necessaria causa, invasus &interfectus sit, ut dicemus infra, tum a Magistratu omnino cit puniendus: quia nullam vim pallus, alteri vim intulit. C LXX v I l I. Quod si Evocator ad vim faciendam non fuit paratus, ut qui nec gladium evaginavit, nec in Evocatum impetum iacit, si Evocatus cum prior invadat & interficiat, gravi poena est plectcndus: quia cellante vi, alteri vim fecit: quia, inquam, eum interfecit, qui ci nullam revera vim intulit. CLXIX. Et in hoc, ac casu praeced cnte, loqui videtur constitutio municipalis, Dast ncm lichein lalchcribiter onobis

merdm: Et haec locum habent si Evocator ab Evocato cit occi

C L X X X. Quod si vero Evocatus ab Evocatore fuit interfectus, is ut homicida est puniendus, vers. dcr tu icr abcr: quia fuit provocator&aggressor: &quia cx qualitate icthalium ar morum, & ex subsecuto homicidio apparet, cum Occidendi animum habuit se LI. f. I. D. A L. Corn. descar. c.signi sti, E.de ho-wIciae G no.Menoch.de arbitrIuaequas. casus s. C LXXX l. Qua de causa: in Constit. Carolin. Is 7. in pr.

216쪽

constituitur: Et si nec Evocator Evocatum, nec hvocatus hvocatorem interficiat: Sed alter alterum tantum vulneret, vel mutilet, nihilominus utrunque, ratione circumstantiarum, vel poena corporis, vel ultimo supplicio afficiendum elle: quia Evocator, DEI, Magistratus, & proximi violator est atque contemptor :& quia Evocatus Contra juris municipalis prohibitionem comparuit, & adversarium tiaum vel vulneravit, vel mutila

vit.

C L X X XIII. Haec autem ita generaliter Constituta, in specie magis explicanda sunt. Et quidem aut EvoCator est armatus, aut non est armatus. C L X XX l V. Si ense, gladio, vel ham acuta armatus, statim cum impctu in Evocatum inermem irruit, eumque vulnerat, vel mutilat, gravi non immerito poena plectitur: quia ex genere & qualitate armorum apparet, eum oCcidendi animum D ibu ille: adeo ut nisi alii se interposuissent, sine dubio Evocatum interkCissct no. M carride probat. voLa. Concl. Id . II. C LXX X V. Non idem est si cum baculo, vel cum hasta exarmata, vel cum ensis capulo in evocantem irruit, eumque vulnerat, vel mutilat: quia ex his armis, & percutiendi modis, non prassumitur occidendi animus Massia. d. conia. Ισ . Q . os. C L X X X VI. Et propterea tum Evocator est quidem puniendus, quia contra jus municipale alterum evocavit, & laesit: at punirendus est lenius: quia non videtur animum occidendi

habuisse. CLXXXVII. At si Evocator gladio quidem, ense, Vel

hasta acuta est armatus: non autem prior Evocatum invadit,sed ab hoc cum gladio invaditur: certe si Evocatum vulnerat, vel mutilat, iterum quidem est puniendus: quia contra municipalem constitutionem alicrum evocavit.

C L X X X VlII. At puniendus est mitius quia Evocatus illum ad vina facicadam ricitavit: quia, inquam, Evocatus suae

217쪽

vulnerationi , seu mutilationi causam dedit. CLXXXIX. Ex quo etiam arbitrio iudicis est puniendus. Graviori autem poena hic citet assiciendus, si Evocatorem baculo tantum, vel hasta exarmata instructum, prior vulnerasset, vel mutilasset arg. eorum quae no. Ars card d. Comi. Io .n . os. C LXXX X. Sin autem Evocator nulla arma in promptu habuit, sed pugnis tantum alterum invasit, tum ea obscrvanda sunt, de quibus agimus infra thesia I. cum sicqq. CXCI. Sic etiam si quis inermis alterum evocavit, at

Evocatus statim in Evocatorem cum armis it ruit, Cumque vulnerat, vel mutilat, uterque cli punienduS. quia Evocator contrajus municipale alterum evocavit: & quia Evocatu, comparuit, de nondum ostensus se alterum prior vulncravit, v ci mutilavit .

CXCII. Quinto & ultimo in vers Esduo sanciuntur: Primum est, Evocatorem

Magistratus poenam incidere, quod solum

caVit alterum: quia hoc ipso fecit, quod jure municipali

faccre prohibetur. CXCII. Nec refert an Evocatus Cum Evocatore, vel hic cum illo congrediatur,nec ne quia solacvocario jure municipali est interdicta: nec etiam manus consertio requiritur. CXCI V. Et propterea cum sola evocatione in constituis tionem municipalem peccetur, & hoc ipso delictum sit consummatum: & cum nulla certa poena hoc casu sit expressa, ea pro arbitrio Senatus contra Evocatorem statuetur ars. I. g. I.D. .

de Iure delib. CXCV. Alterum . quod in fine statuti municipalis sanci

tur, est: Evocatum si emanet, & non comparet, num ignominia notari.

218쪽

eto habendus, & a consortio, mensis, ac compotationibus honestorum hominum arcendus sit. C X C VII. Et in hujus ignominiae signum apud Germanos Consuetum dicunt, laciniam, seu mappam, qua mensa integitur, prc ea parte,quam talis in accumbendo occupat, resecari, Rodo b. Agric.in epist. de congres. Frader. Caesaris cum Carolo Duce Burgundiae, o Sichaia. conserim I.n I.cumseqq.

CXCVIII. At nos hanc consuetudinem impiam, &i justam essedicimus. C X CIX. Impia est e quia emato vindictam concedit,eumque sub infamiae metu cogit,ut se adversius Evocatorem ulciscatur: cum tamen in sacris literis privata vindicta severe sit interdicta. G C. At injusta est: quia etiam Legibus omnis privataestio atque vindicta passim est prohibita l. scientiam s. g. qimum asiter Isi ex plagu sa. f.tabernar D. Ad L. Aquit. I. Bustin I . C. GJuda. 6 earlic. o I. ul. C.de vi priv. C C I. Et certe si consuetudo non valet, nisi sit rationabilis: quia ratio est anima consuetudinis: quomodo haec subsistet,quq 5: saeris literis, & legibus repugnat PC CII. Et si enim consuetudinis ususque longaevi non vilis

si auctoritas non tamen est tanta, ut rationem vincat,aut legem La. C. uaesit longa cons multo munus est tanta, ut valeat contrajus divInum, no. Panom in c.ucia. os. de consuetuae

CCIII. Et hoc eo magis obtinere debet, cum nec illa ipsi ratio, ob quam haec consuetudo est introducta, subsistat. Nam iccirco haec consuetudo. de ex ea descendens vulgi opinio, Evo. catum, de non comparentem, ignomitia notari putat, quod timidus sit.& cst coeminatus, nec cum altero congredi ausit. CCIV. Nos vero dicimus, multas quidem tam civili, quam Pontificio jure, ignominiae causas esse expressas: nulli bi autem hanc causam rc periri: ut intolerandum sit, hanC contrajus & rationem a consuetudine introduci. C C V. Imo re diligenter examinata dicimus, Evocatum nec pro forti liabendum, si Evocatorem sequitur, nec tim:dum

219쪽

& ef eminatum esse, si non sequituti C C VI. Nam pruno fortis is dicitur, qui circa maximaricula intrepidus manet, Anuot ibo. Ethie.c.st. At verbis Evocatus circa pericula non manet intrepidus: quia revera nulla pericula sentit. Nec enim verbalis evocatio in ulla eum pericula conjecit: Ergo fortis appellari nequit C C VII. Deinde fortis non temere quaevis adit peric la: sed tantum ea, quae sunt honesta, & in quibus aliquid laude

dignum, quodq; aliis utile sit, praestare potest Aristit. d. M. R. c. Io. At Evocatus, si Evocatorem sequitur, hoc non facit: quia non honestatis causa pericula adit, sed vindictie studio:&quia non propriam laudem, vel alterius utilitatem, sed hoc tantum quaerit, quomodo se erga alterum vindicare possit. Non ergo fortis, sed audax potius, & temerarius appellari potest. CC Q. II. Tertio sortis adit pericula cum consilio&ratione Arasot. d. bb. s. e. Io.er D. At Evocatus rapitur ab affectu, nec audit rationem: sed vindictae studio se alteri opponit, & quasi vitam suam prostituit. Dum enim extra periculum cst, ira& dolore impulsus, se in periculum conjicit. Et propterea non pro forte, sed pro audace potius est habendus: quia fortis non est. qui ex ira vel dolore in periculum impellitur, ini fol. d. lib.s. G. quod etiam beluas & bruta animantia facere videm us.

CIX. Unde Lactantius lib: ε. Fortitudo, si nulla necessitate cogente, aut non pro causa honesta periculum subit, an temeritatem conVer

titur. CCX. Unde quoq; Aristotelas .i 'ασῶσ ait, προπεlsi

κω βουλομενοι πρὲ των κινδύνω a.e. Audaces, pr properi sunt & prς- Cipites, periculumq; , antequam in periculo vortentur, adira

volunt.

C C. XI. Ex his autem econtrario apparet, Evocatum, si EVOcatorem non sequitur, nec quoque pro timido & effoemin

to haberi posse. CCXII. Timia

220쪽

CCXI. Timidus enim non est, qui D E r & Magistratus

iram & offensionem timet: quia hic timor laudabiliter etiam in virum fortem ca it Arist .lib. ya Io. At Evocatus iccirco non comparet: quod D E i & Magistratus offensionem timete Ergo non est timidus. C CXIII. Sic etiam timidus non est, qui ea pericula adire timet, quae magis reprehensionem , quam laudem merentur Arista s.ct Io. At Evocatus si non comparet, talia pericula adire timet: quia, ut ante ostensum, si talia pericula aclit, non fortis, sed potius audax de temerarius esse dicitur: Ergo non est ti

midus.

CCXI V. Et propterea his omnibus ita se habentibus, Optime statuto hujus civitatis superiori consuetudini quae tamen nomen consuetudinis revcra non meretur derogatum, &Omnis Cuo Catio severe pro vibita, & Evocati non comparentis honori fatis consultum est: nisi hic, a temeritate victus, sibi ipsi consulere nolit: Et haec de secundo, Quod circa propulsandi verbum est notandum. .

CC X v. Tertium quod Propulsandi verbum innutrest, quod propulsatio cum offensione commen

suranda sit: quia propulsatio fit respectu offensioniS: ut merito propulsatio intra offensionis limites manere debeat, ne in vindietam degeneret. C C X VI. Propulsatio enim propter ostensionem suscipi. tur: propulsatio, inquam, i Ccirco suscipitur, ut quis se, vitam, corpusque suum ab alterius ostensione defendat. CCX V II. Atqui ultra offensionem adhuc propulsando insistit, is non amplius defensionem, sed magis vindictam sibi propositam habet: quia jam propulsator magis invadentem de

invalorem ulcisci,quam se defendere, magisque alterum in vitae discrimen conjicere . quam se a vitae periculo. liberare cupit. Quatuor autem modis propulsatio Cum offensione non commensuratur, ut dicet Erinna thesi 236. cum seqq.

CCX V lli. Verum mim vero quia propulsatio atqued --

SEARCH

MENU NAVIGATION