Dissertatio juridica inauguralis, ad fragmentum Pauli ex lib. ejus 3 quaestionum quod exstat in lege 41 d. de pign. act. quam, annuente summo numine ex auctoritate rectoris magnifici, Cornelii Jacobi van Assen, ... pro gradu doctoratus, summisque in

발행: 1830년

분량: 85페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

14쪽

Cum ireumspicienti idoneum dissertationi

conscribendae argumentum indicasset mihi aes timatissim Promotor Legem 4 de Pign. Acia hane aptam istiusmodi scriptiunculae materiam praehituram agirmatis, simul etiam auctor ex stitit ut aute quam ipsius egis expositionem aggreGere , quaedam de pignoratilio contra Luciuuuiversum praemitterem cuius equidem moni in secutus, hac priore parte pauca de oppignoratione notavi, ne tamen a proposito longius

errarem, coactus sui in ea tali tum inquirere, quae cum argume ut aliquatenus arctius cohaerere videbantur.

Hi praemissis iam de primari videamus contractus pignoratili requisito. Cum igitur accessoria auium si pignoris obligatio, sponte inde sequitur nou posse constitu , nisi adsit priu-Dj iij Orale

15쪽

eipalis obligatio, cujus praestationem securam reddit, et cui per omnia accommodatur, quod eleganter enuntiavit vERLNIU si de accessoriis obligationibus loquens sunt, inquit, hederae similes principalem obligationem se quuntur; ipsi tenaciter haerent ea sulciuntur; ea subdueta confestim intercidunt, quo fit ut si quis e g. mutuam pecuniam accepturus, suturo creditori in secutitatem hujus debiti pignus dedisset, neque postea pecunia numerata fuisset,

rem pignori datam repetere possit; nam intentio Eriti pignoris, nec numerata pecuniast, non

aliter te bis urim i do sido debili consti terit ut dieitur Leg. 1. Cossi, non numvirat. pecun illud refert quoque Scaevola teg. 3I. D. do Pign. et p. et eodem modo docet Tryphoninus Leg. 33 sod fit pignus datum ei, qui tantum solutionis causa stipulationi erat adjectus, posse repeti etiam solutione non laeta. Pignus autem accedere non potest nisi obli gationi validae, alioqui enim inutiliter contrahitur, atque adeo nullum est. Non autem, ut

observat esterdini i), requitiive ut obligatio pro qua pignus datur perfecta sit ei us agendi

producat, sed recte etiam constituitur in secu- i Interpr. Iur. Lib. XII. - .

16쪽

ritatem talis obligationis, quae jure naturaIi tantum obligandi vim habet, etsi iuro civili actionem nota pariat, ut manifestum e Logo et i do Pign. et 'P. Ius pignoris autempto obligatione mere naturali efflectus sortiri potest per jus distractionis ac retentionis non vero per actionem hypothecariam. Nec tantum pignus dati potest pro obligatione propria, verum etiam pro aliena recte constituitur, modo revera aliqua obligatio adsit

ratio rei propria pro aliena obligatione in te cessio quaedam cum sit, secundum sollia hujus regulas definienda. Quemadmodum autem, ut piguus constitui possit, semper adesse debeat debitum, sic etiam cogitari nequit, nisi certa quaedam res in hanc obligationem deducatur; nec lamen Omnes res indigiis et pignori dari possunt, verum multae sunt quae hane obligationem non recipiunt de qua distinctione paulo diligentius nobis erit vi

dendum.

Quod attinet igitur ad quaestionem, quaenam reSpignori dari possint necne, tanquam regula juris proponitur in Log. s. D de Pign. Quod emtionem recipis idem e pignorations recipere potest nimirum ex ipsa contractus pig- noratili uatur lio prossulis est en in oppig-Dj iij Orale

17쪽

n Oratio species alienationis, ac nemo ita alterum plus juris trans et te potest quam ipse habet, ne obstat, quod res aliena vendi possit, oppignorari vero non possit emtori enim, qui rem a non domino emit, si deinde ei auferatur pere victionem a venditore praestandam cautum est, cum contra ad persequendam rem alienam inutilis est omnis actio hypothecaria. In caeteris vero omnibus rebus, regula supra memoratas leta eaque sequitur oppignorari posse , neque re&sacras, neque publicas, neque sanctas aut religiosas, hae enim nullius uti in honis; quoad sacras excipiuntur, tamen sacra privata quae in dominorem patrimonio manent ideoque et obligari possunt secundum eandem regulam obligari neque iberi homines possunt quam late enim apud Romanos patuerit patria o

tegias, non ame eo progressa videtur ut a

i liberos pignori dare liceret, certe are diei ho interdicium iis fuisse manifestum ex Logo G Cod. Qua res pign. alque secundum legem 5 eod. relegationis poena plectebantur creditores qui iberos debitorum pignori acceperant. Possit fortasse videri exceptionem ii facere captivus, ab hoste redemtus, cujus eorpus redemtori pignoris vinculo obligatus, nebat donec solutioni praelium ipsi praestitum erat; sed redemti quamvis conditione liberi a Di iij o Orale

18쪽

tione bost an revera servi erant, jure belli enim simulatque in captivitatem statim etiam in servi- utem redigebantur, atque adeo ab redemtore tanquam emtioni Litulo aequisui, huic etiam serviebant donee tetium ei solutum erat, ut in eadem conditione versarentur quam statuli heri, hi enim recte quidem pignori dantur; gε similiter pignus in ii constitutum evanescit, conditione existente i). Caeterum observandum res supra memoratas ut et liberum hominem ita inutiliter pignori obligari, ut quamvis te publieis usibus relietae ad privatos redierint, aut factae vel religiosae profanae saetae sint vel liber homo in servitutem redactus fuerit, obligatiolamen convalescere nequeat, initio enim plane nulla erat, quoniam hae res ejusmodi sunt, quae

in contractum deduci non possunt, cum hom itum commercio plan sint exemtae.

Atque has quidem te pignori obligari onposse ex intimis uti principiis petitur; sunt

autem et aliae res de quibus idem sancitum, ea quarum prohibitio magis ex civilibus rationibus pendere videtur. In his primo recensenda instrvin menta rustica, quae scilicet sine damno agriculturae alienari non poterani licet nonnulli

viti doei illud tantum de piguore iudiciali

19쪽

accipiant videtur tamen in genere de quovis piguore valere, quoniam, ut animadverti SonDL- sis si i Iustinianus Leges C. Quae res Pign. ad titulum generalem retulerit ac legis 8 Verba generalia sint. Eadem ratione pignori dare arma sua milites prohibentur, illudque desertionis crimini aequiparatur a . Neque maritus obligare poterat futidum dotalem uxo eis 3ὶ Idem san H quoque Imperator Alexauderii athletis ratione coronarum quae iis pro pra miis solisbantur Ne scilicet, ut observat, Scui1Lrius . . , athletae spe praemiorum sibi imminuta, ad subeunda certamina segniores red

derentur.

Postquam ita paucis notavimus quaenam res pignoris obligationem recipere nequeant, videri ponit jam sussi ere si hi in universum appon tetur regula: Omnis qui habet res suasationania eas etiam mignorare potest cum tamen hae regula non lautum ad verum dominium pertineat; sed etiam ad ea extendatur quae quasi tu dominio habemus seu bona idepossidentur, in nonnullis rebus fortasse di se ultas oriri possit num liue reserenda sint;

i These eontrov. meas octava et Septuagesima.

20쪽

quare uo alienum fore arbitiali sumus paucis de iis hie agere, ut clarius hinc nobis appareat, quaenam res ration pignotis propriae dicendae

sint, quaenam vero alienae. Primo igitur loco mouendum integrum esse ius creditori rem tanquam suam appignorandi, quamvis ejus dominii acquirendi spem jam in alterum

ranstulerit, quod disertis verbis Joesit Maevola L. 35, s i. D. e. doniat ubi sequens casus proponitur a Lucius, Titius fundum Maeviae

donavit, et ante traditionem eundem fundum

post dies paustos Seio pignoti obligavit, et iu-

ra dies paucas Maeviam a vacuam possessionem ejus indisit. Quaero an donatio pereegia sit trespondit, secundum ea quae proponerentur, perfectam verum creditorem firmam pignoris obligationem habere. Iure antiquo nimirum ex mera ouatione, tanquam nudo pacto, nulla oriebatur obligatio vel actio ante praestahionem aut traditionem rei donatae integrum itaque rei donatae dominium manebat apud debitorem donec eam in donatarium transtulisset. Quae ritu autem num idem dicetidum sit jure novo; sanxit nimirum Iustinianus Da. Inst. de Donat sola promissione donationes esse pereeolas ac posse promissorem actione conveniri in rem dotiatam praestandam. Videtur tamen in

SEARCH

MENU NAVIGATION