장음표시 사용
71쪽
tus sit, utilem dandam esse actionem. Ut autem melius quid sibi voluerit C akRONDA cognoscatur ipsa ejus verba apponemus et Equidem existimo morarinum Paulo optime conciliari posse si eorum scripta subtilius conserantur. Ait enim illa heredem pignoratilia ex defuncti contractu nou teneri, quamvis ipse sit rei obligatae dominus, quod si heres ipso de pignore convenisset, istest Pactus cum creditote aliquo modo fuisset adeo ut si pignus denege ex mendacio arguatur, improbe resistero quominus utilis actio moveatur. Atque ex hoc postfacto ait M Esrinus pignus directo quidem non convalesti sed utilis dabitur
creditori. Quam eonciliationem primum admisetendam arbitrabamur, verum postea, neque hau ferri posse comperimus Pignus enim a delaueto initum quoad jus reale nullum est, et quasi numquam initum. Heres itaque contraria actione pignoratilia conventas , si paciscitur cum crediatore ut eadem res quam defunctus obligavit pignori sit dici quidem potest pignus defuncti co
semare, sed si tamen subtilius quaeratur, novum omnino in re sua pignus,onstituit, ut ita satis
saceret obligationi quae ipsi tanquam heres incumbebat ex hac igitur conventione omnino hypothecaria directa cotiveniri potes Praeterea si MonzsTisus illud voluisset, quod a Rosoks ipsi tribuit, siue dubio mentem suam clarius iudi-Dj iij o Orale
72쪽
easset, eum non nisi latissima interpretione per verba post facto inieIligi potest conventio post defuncti mortem cum creditore de pignore
confirmando inita, cum contra tanquam adve
hialite positum multo iacilius reseratur ad id quod postea accidit, nempe dominum rei obligatae heredem factum esse ejus qui pignus constituit. Cum aliter has eges in concordiam redigi
Posse non arbitrarentur suerunt nonnulli qui ad rixtus emendationem confugerunt, sic rem expedire uolentes Aleiatus nimirum vulgatam te conem Pauli fragmenti ita immutare conatus est ut pro non idem dicendum legendum coniecerit m idem dicenaeum, paucos lamen sua sententiae consentientes nactus est. Neque etiam illa lectio, magnopere se videtur commendare. Totam enim legem attente legenti statim apparet sequentia verba, hoc nim modo pignoris arsectilio concedendia non est creditori, cum interrogalioue illa Ioquendi ratione nullo modo convenire. Manifestum Paulum his onfirmat illud quod in araecedentibus assirmaverit, alioquin enim eodem modo pergere debuisti a scribendum fuisset estne hoc modo pignoris persecutio con
cedenda vel simile quid. Quod autem in lege Mo Enim pro obligaueris oloander legi voluit obligauerat aera a Porta pignore obliga rat
73쪽
ω non multum ad rem facit, quamvis enim line
Iectiones ad mitiantur idem tamen sensus ianet; atque praeter has nullas virorum doctorum emendationes deprehendimus. Omnibus igitur legum nostrarum concili
lionum nulla ut idetur satis firmis nititur argumentis, singulaequo validi de ratiGnibus a viris dociis reiectae sunt quapropter nihil
superesse videtur, quam ut genu fateamur illam pugnam Paulum inter et Modestinum agnoscendam esse, quam opinionem etiam sequuntur receuliorum plerique. Quod autem attinet ad rationem hujus disMnsionis omnino probabilis videtur sententia cautimis ii t . Ut nimirum Modestinus magnoper aequitatis studio sereb tur, nostro etiam casu illam magis quam Paulus respexisse videtur, vel in sotiasse melius dicamus, illam latius extendendam arbitratus es non enim, ut supra jam vidimus, illud recte dicitur quod eum Modestinus decisionem suam aequitati accommodaverit, Paulus contra de rigore juris sit accipiendus. Manifesto enim quoque Paulus aequitatis rationem habuit sed tantum videtur stricto uri arctius adhaerens, id quod hujus principiis aliquatenus possit Ohstar nequaquam admittendum censuisse Modestinus eo iae ad Patid. d. l.
74쪽
tta minus severi judicii, id quod ipsi aequius vi
deretur ad summi juris subtilitatem non tam anxie destinus secutus sit supra fortasse latius videbimus ubi de illa agemus quaestion qnae igitue sententia sequenda, quam tamen nequaquam di judicate conabimur sed tantum pauea huc pe tinentia notabimus. Sunt qui solam Modestiui sententiam auctoritatem valere contendunt, utpote Paulo junioris, cujusque sotiasse aetate receptum re t ut eo casu utilis daretur hypothecaria, quo tempore Pauli, nondum obtineret. Quod si admitti possi multum faceret ad totam hanc urisconsultorum disse sionem, nisi plane tollendam magnopere tamen sublevandam. Verum aetatem Nodestini Pauli aetatem salis Iongo temporis spatio excessisse, ut haec in jure conversio eum aliqua veritatis speci cogitati possit, non satis firmis, ut videtur, argumentis probari possit. Quum tamen hae de re dissentiani viri docti, atque cum quae Milone nostra rotissime cohaereat, paulo dilige
lius illud nobis despiciendum erit. De Pauli
autem aetale non dubitatur, eum eum GH Ni
fuisse aequalem atque igitur sub Alexandro Severo floruisse satis constat. Scribit ut mirum DTI-Lius Vitae Iurisc. Cap. LXXII hunc Papisim fuisse assessorem, atque a conellio, dein vero
75쪽
principi a memoria, perque hos gradus ad pra isti praesecturam pervenisse, eademque tam liaritare societateque a gravitate atque honore ei consilii munere, quibus ULPtANus apud Alexandrum soruisse, cum et aliunde illud eo stet Ninus vero iacile est defiuire quo empore vixerit Modestinus. ULPixsus quidem eum studiosum suum vocat egeati de furtis eumque iam a Alexandro innotuisse certum est praeterea ea lex Io Cod. - h. caus a famia irrog atque omnem dubitandi locum hae de re praeripuit monumentum aliquod apud FABRETTuri exstans I et citatum a vos is-PEN a ita autem se habet
Monimeatum enim habet de eisionem Modestini pertinentem ad ontroversiam, quae, ut patet e altero fragmento, quod habet Auxerius v. di s agitata erat decem et octo annos aude di ab anno scilicet aa ad annum
76쪽
α44. Alexander autem ad imperium pervenit
anno a a, anno a 35 interemtus est M EsTINI,
itaque aetas in Alexandri regnum incidit. Ex hac autem inscriptione porro etiam colligitur
Non risu fuisse praesidem Dalmatiae quod optim congruit eum citata ον Sa de furtis ubi dieit Uchi sus se OBEgris de Dalmaua consulenti rescripsisse, pro quo alii legrae v Iunt se Mongis iso Proconsuli perscripsisse Litteras autem P. P. V. V. saepe in antiquis monumentis plo perfectissimi iri poni, eumque esse titulum, qui vulgo praesidibus provinciarum praesertim Dalmatiae dabatur, satis ut videtur idoneis ration bus ei exemplis demoustrat V NNrs n. d. l. o to videtur etiam Moogninus habendus inter eos qui Alexandro erant a consilio, cum in numerum eorum qui hoc consilii erant participes eum referat Lupatoius et Tentavit quidem hujus loci
integritatem vir celeberrimus MLM svis animad vertens eum reliqui Iurisconsulti qui ibi memorentur splendidis elogiis ruentur, octo ultimo inter quos et MooEsT1Nus solis nominibus i dicari, ex quo jam conficit hos omnes per e rorem aeteris esse additos neque Aleaeandro ineon ilium uocatos suisse. Quam tamen Salmasti opinionem refutat Casauhontis observans quam-
77쪽
vis noti singuli peculiati elogio insignientur
post eorum nominum recensionem lamen laudabili testimonio decorari, cum dicatur hi omnes iuris professores, discipuli suerunt splendidi
simi P pisi si et Alexaudri Imperatoris iam lares ac socii. Praeterea hos octo necessario referendos esse in numerum illorum qui Alexandro
fuerint a consilio etiam Ita facit ratio quam protuli ris NispEN Lx ripa Dius scilicet Cap. 6 de Alexandro loquens dicit neque ullam constitutionem sancivit sine viginti juris peritis et doetissimis ac sapientissimis viris, iis vero quos spuris adjectos coutendit Salmasius demtis, tantum octo supersunt ut illa Salmasi objectio non sussicere videatur ad integritatem hujus Ioel debilitandam.
Apparet igitur MODEsTinum non tantum inm- pote Alexandri innotuisse, verum huius imp ratoris aetate jam adeo auctoritate valuisse atque dignitate, ut summis assiceretur muneribus. Ex quo probabiliter confici potest regnante Alexandro eum jam fiatis provectae aetatis suisse, cum credibile non sit eum iuvenem vel iuve ututem paene egressum tali sinumerihus ornatum fuisse. Atque his rationibus recte ut videtur Mougs- Titius atque Paulus dici possunt aequales atque
si fortasse Mon Nisus aliquo temporis spatio Paulo superstes fuerit, non sussicere illud potuit Di j j o by Orale
78쪽
ui eo aliquid novi in iure suerit introductum
quod Paulo vivo nondum obtineret. Talesertim conversiones in jure non uis longiore a noni decursu ac diuturno fori usu solent admitti . Quo iacto ex illis omnibus quae praemisimus apparere videtur aetatem MooΕsTisi ad hanc quaestionem decidendam a censum e ni re non posse neque si vel maxime probatis, sit aetalem MonMT1Ni tam Iongo temporis
spatio Paulo juniorem fuisse, ut ejus tempore aliquid oblinere possit, quod Pauli tempore nondum erat receptum, ne illa ipsum magnam vim ad confirmandam sententiam ejus habere posis videretur. Fuit enim ut notat OTHOFRE-sus i MonMTINU IurisConsultorum ultimus: Cum quo oracula juris obmutuere cessim et retro paulatim collabente Iurisprudentia non enim videtur Moo Enim sententia ideo praevalere de
bero quod propius accessit ad tempora, quibus antiqua, optimi aevi Iurisprude uti minus probatae notae Iurisprudiauli suppleri coepit. Illa igitur decidendi ratione rejecta id at tum restat inspiciendum quaenam distineti per se maxime commendati videatur. Qui itaque
aequitatis, ut videtur, ducti studio, MODEW1xi sequendam dicunt sententiam, hoc maxime ur- , Iti manuati uris p. 95.
79쪽
gent, non oportere eum qui defunctum in m. nibus representare debeat, et adeunda hereditate tanquam deiuncti vicarius exstiterit, suo factoosugere ut defunctus ex mendacio arguatur, prospiciendum ipsi esse ne existimationi defuncti talis adspergatur Iahes, ut fraudis possit insimulari. Quae quidem ad ei cam relata magnam prae se ferre videntur aequitatis speciem, quamvis iasse ne ita magni sunt momenti, cum tamen defuncti factum idem maneat. At quoniam hie de solo iure quaeratur, in censum venire posse non videntur. Quod enim supra diximus, heredem defunctum in omnibus representare debere accum e pro una eademque persona haberi,
nifesto ad solas pertinet obligationes personales, quae iam a defunei initas implere debeat,
hae enim tu herede qui hoc respectu cum eo pro una eademque persona habetur, tantam subsistere pergunt desu ius vero ut vidimus pignore constituendo in re aliena tantum se contraria piguoralitia obligavit, reale autem ius ullum constituere potuit, de hoc igitur heres teneri non potest regula enim juris ij. non posse competere aeuouem contra defunctum quae non in epit in herede neque etiam huc MooEsTisus respicere potui L. Sed cum ae-
80쪽
quitatis gratia nostro casu utilem hypothecariam concesserit uidetur illa ratione mo-ius quod iudicaverit iniquum, cum is qui rei obtigatae esset dominus principalem obligati
nem in cujus securitatem pignus constitutum erat, sine quo fortasse creditor nunquam o traxerit, nunc posse causari rem tempore
conventionis non fuisse in bonis debitoris, ac si gubtiIiter magis quam aeque se contra CP ditorem posse defendere, cum fortasse is qui principalem obligationem in se susceperit censeri possit etiam ejus accessorias debere agnoscere Paulus vero juris principiis siti this adhaerens et huic aequitatem accommodans, iniquum iudicavit eum, qui neque de re sua oppignoranda convenerit, neque ut ea obligaretur consensum dederit, ideo suam rem eripi posse, quod delanctus, cui sorte fortuna heres exstitit, aliquod delictum contraxit
pro quo ipsi laeuit rem obligare quae era in
bonis ejus, qui nunc ipsi successit. Utra autem anteponenda sit sententia aliorum sit judicium: tim praeterea ut hoc rite diiudicaretur ulterius esset progrediendum quam hujus scriptionis consilium nobis ferre videbatur; quare ut pauciS, quae de Us legibus animadvertenda habuimus, notatis, hic iam finem faciemus. Di iij s Orale