장음표시 사용
641쪽
LIB. VlI, CAP. I 4acsaepti benescii, si ne tentasset quidem gratus esse, negares illum gratiam retulisse. At hic diebus noctibusque se lassavit, et omnibus aliis renuntiavit ossiciis, huic uni imminens, et operatus, ne qua Se fugeret occasio. Eodem ergo loco erunt, ille qui curam referendae gratiae abiecit, et hic qui nunquam ab illa recessit 3 iniquus es, si rem a me eXigis, quum videas animum non de suisse. Ad summam , Ρuta,
quum captuS esseS, me pecuniam mutuatum, rebus
meis in sccuritatem creditoris oppositis, navigasse hieme iam saeva , per infesta latrociniis litora, emensum quidquid periculi uiserre potest etiam pacatum
mare : peragratis omnibus solituditi ibus, quum quos nemo non fugiebat ego quaererem, tandem ad piratas perveni: et iam te alius redemerat; negabis me gratiam retulisse 2 etiamne si in illa navigatione pecu
niam, quam saluti tuae ContraXeram, naufraguS Perdidi2 etiamne si in vincula quae detrahere tibi volui, ipse incidi 8 Negabis me retulisse gratiam 3 At mehercle Athenienses, Harmodium et Aristogitonem , ty-
cepti et gratiae reserenitae cupidum
inter se oppouit, etc. non resPondentis obiectioni per similem obiectionem.
Muretus amplexuq est Omercens. -
eratus qui alicui rei operam dedit. Lipsius laudat de Brevit. Vii. c. 3. Sed cf. Lexica.
Rebus meis in securitatem credicO
ris oreositis. Quidquid possideo ego
oppignerans in foeneratoris manu, ut ille de pecunia credita securus fiat. Res in hoc sensu saepe usurPatum constat apud Iurisconsultos. Quum divortiti tu Proti uutiaretur, iubebaturres suas sibi quemque habere. Quum quos nemo non Iugiebaι, etc.
Nempe piratas. Cogitasse videtur de piratis, tu primis Africue , Aegypti, qui vel post Pompeii tempora identidem maria passim infestabant et lit. tora; borum saepe mentio fit in lineis eroticis, e . c. ab Heliodoro , Chari tone, etc. quippe qui virgines rupie
Tyrannicidas. Hipparchum natu maximum Pisistrati lilium, et, iit fama ferebat, etiam Hippiam, inter secerunt ol. 66, 2: ideoque ah Athenien-llibus semper iiivgni sacti et laudati sunt, ut videre licet vel e Scholio uotis- sinio Callistrati in Bruti kii Anal. Toni. I, P. t 55, n. T. Quamvis historia doceti te, Hippias non ab iis interfectus Diario demum auuo post Athenis eie-
642쪽
1 annicidas vocant: et Mucii manus in hostili ara relicta, instar occisi Porsenae fuit, et semper contra fortunam luctata virtus , etiam Citra effectum propositi operis . enituit. Plus praestitit, qui sugientes occasiones secutus est, et alia atque ultu captavit, per quae referre gratiam POSset, quam quem sine ullo sudore gratum prima secit Occasio.
XV. GDuas, inquit, res ille tibi praestitit, voluntatem , et rem : tu quoque illi duas debes. is Merito istud diceres ei, qui tibi reddidit voluntatem otiosam:
huic vero, qui et vult, et conatur, et nihil intentalum relinquit. non potes dicere; utruinque enim praestat, quantum in Se est. Deinde, non semper numero numeruS aequandus est; aliquando una respuo duabus valet. Itaque in locum rei succedit tam' pcopensa voluntas. Et cupida reddendi. Quod si animus sine re, ad reserendam gratiam non valet: nemo adversus deos gratus est . in quos voluntas Sola Con
sertu P. . Diis, inquit, nihil aliud Praestare possumus. D
etus suetit, pro li Utatis vindie ibi, et auctori tuas celebruhiuatur I mi δε- ιtius et Aristogito. CL Val Leii. tidylerodot. v , 5, , p. 398 , 66. Mucii naanus in hostili ..hit. Nu-eii Scaevolae sortilaicline in miram misnes norunt, qui Porsenam occidere frustra ad Ortos com Preheu usque iit supplicio dederetur, mantum igni misPosuit, neque ante amo it quam usinet tosta in stammas concidi Aset. XV. ARG. la locum rei quando Die sueeedit horia voluntas. Voluntatem otiosam. Voluit quidem , sed nihil fecit, quo gratiae reserendae occasionem neciperet: ignavus fuit tu optima voluntate.
IIuic Mero, que et Mun, et couatur, et nihil intentatum relinqvit, non P ter direre. Coniactur. ii tritici aut Mii retii recepit. nee equidem deserere ausi K sum. Codd. praestabant: utile Mero debes.... et non P Mese dicere.
Lipsius haec verba non Potes dicere glossetnatium esse existimat, quum sit in suo lihro: acuιμι non 'otes dicere, euius prima vox scholion satis sigiat seare videtur. Diis. inquit, nihil aliud praestare Possumus. Ubiectio est, quae ut tot nexplieetiar, sic est esseretida: dulla est gratiae quam erga Deos liabemus. t gratiae cluam caeteris mortalium o tendere nos voluimis, Paritas. Nam Diis nihil possumus donare: ergo adheneficia resere da unimiis susticit. At hominibus quaedam possi ut dari; ergo non animo dumtaxat, sed et re pus est, ut gratiosus audias. Diluet Noster arguuieuiuin, pene vulniatn
643쪽
64 iSed si huic quoque, cui referre gratiam debeo, nihil
aliud praestare possum: quid est, quare non eo adversus hominem gratus sim, quo nihil amplius in deos consero 7 XVI. Si tamen quid sentiam quaeris, et vis signare responsum: hic beneficium recepisse se iudicet; ille se sciat non reddidisse. Hic illum dimittat: illo se teneat; hic dicat, Habeo: ille respondeat, Debeo. In omni quaestione propositum sit nobis bonum publicum. Praecludendae sunt excusationes ingratis, ad quas refugere possint, et sub quibus infitiationem suam tegere. Omnia fecit fac etiam nunc. Quid Τ tu a tam imprudentes iudicas maiores nostros suisse, ut non intelligerent iniquissimum esse, eodem loco haberi cum qui pecuniam . quam a creditore acceperat. libidine aut alea absumpsit, et eum qui incendio, nuti,nrtem negando. Narn dicit quibusdam hominibus nihil interdum posse conferri ab hoc, vel ab illo. Nullus est saue cui non possit aliquis aliquid dare; sed quidam sunt qui a quihusdam iii quibusdam temporibus nilial
Possunt accipere. lis ergo telliporibus Deorum similes ii su ut, quod ad istos FPectat; ergo vota rei sed aut mi rationem habeant necesse est. Ubiicit sibi argunteiitum Noster et refellit; sed inulta uberant quae nobis succutit suppleuda. XVI. Aac. Sapienti tamen , qui in
delerius mutatus sit, benesiicium red- deuiluin eΝt. Signare. Pro more iurisprudentium, qui iuue obtinuit. Anti Iulius consuislebautur diuitiaua, uec resPO Sa Sigu. haut: apti l Pomponium de origi ite Iuris. Postea stili Augusto aut circa obtiuuit. ut auctoritalis fideique cauissa subscribe ieiit. Lipsius noti cogi - .is,e videtur . ni iti IriisSim A tempo-
tibus iurisprudentium suisse, resPoudere, scribere . cavere, quod venerando seui uotissimum fuit. Signare h. l. est accurate memoriae tuae imprimere.
Ille se teneat. Nempe in vinculis et sub obligationis Pondere. Nam με- tenax est, quam iudicut todimittat. Ille liberum et solutum ἐκλυθευτα) siuat ambulare; ille compedes rursus implieet sibi et ligatum δεδεσ1M:νου se velit.
Praecludendae sunt.... infitiationem stiam legere. Potest aliquis quamquam rem datam uoci reddiderit. gratium tameu retulisse , animo modo grati sus et memor ausam reddendi quaesi. verit quae optauit non conligit. Sed quis iudex animi existet y Nonne et ingratus se Potest aut mo gratiosum fuisse iactitare, et relatae, nou requid m, sed volu utate gratiae imidem sibi vindicabit' tago a sententia boua
644쪽
DE BENEFIClIS latrocinio , aut aliquo casu tristiore , aliena Cum suis perdidit nullam excusationem receperunt, ut homines scirent fidem utique praestandam. Salius enim
erat a paucis etiam iustam excusationem non accipi,
quam ab omnibus aliquam tentari. Omnia fecisti ut redderes. ΙIoc illi satis sit: tibi parum. Nam quemad
modum ille si cnixam et sedulam operam transire pro irrita patitur . cui gratia reseratur indignus est: ita tu ingratus es. nisi ei. qui voluntatem bonam in solutum accepit. eo libentitis debes, quia dimitteris. 4 Non rapias hOC, nec testeris: occasiones reddendi
nihilominus quaeras. Redde illi, quia repetit; huic,
quia romittit; illi, quia malus; huic, quia non malus. Ideoque non est, quod ad te hanc quaestionem iudices perlinere : an , quod beneficium quis a sapiente acceperit, reddere debeat, si ille desiit esse sapiens,
modo. Quod ut malum vitetur, san- Illi , qui bencseium dederit.
eiamur, ii unquain bono viro satis vi- Irrita. I. e. pro nulla aut frustrato. deri eam gratiam quae animo reser- ria : nihil ei ad xcribit, ant tribuit. L. tiar. et scillitii m n eroditore illigatum Non ropias hoc , nee testeris. Noli tamen se itidice esse. Insitiationem ita iusto cupidius te liberatnm ab omni l. intellige beneficii negationem. Per. gratia reserenda putare, ablutamque velit vir impri,hiis Leucsicium in se liberationem arri Ilere . eL testes eius collatum uegure: al qui potest y Αc- rei advocare, peritide ac si vere red- cepisse se ergo sat etiar et obligatum dideris beneficium aeceptum. se suisse; sed noli initi obligatum, S i ille destit... est. Miteris quod de quum nitimo reddiderit. suo sapiente liaue mutationem alis' Quid ' lia.... utique ρ aestaridam. cari potuerint Stoici, quum eum ta- Lectorum causa, qui ius rom. non men Persectissim uis esse credetent. eallent, moueo, leges XII tabularum deOqne Parem, etc. sed Ohserves Deis have duritiem, quae antiquioris mo- cesse est, severiori ideoque purioristia fuerit, prohasse; docent hoc frag- Stoae hanc quaestionem nunqtiam menta harum legum tabula III expo- fuisse , nec esse potuisse, nisi dogma sitarum, et couditio misera haera- suum de Rapiente salictissim uni ipsitorum et uexorum, donec sensim mi- subvertere voluerint. Sed ab illa se-tigaretur, Primum lege Poetelia Pa- veritate Zetionis aliorum lite Si aepiria n. V. 427. 'lausit tamen prin- heron in sensim defecisse coiistat nouiscipium, cuius Seire ea mittitionem se- nullos, iuprimis Panaetium aliosque, cit. Cf. Helveceii Auliq. rom. ad In- quos receiitioris Stoae asseclas recte
stit. tu. 3o. vocaveris, haud paucae docuiua alio-
645쪽
et in malum v c Psus est. Redderes enim et depositum, uequod a sapiente accepisses: et etiam malo ludderes creditum: quid est, cur non et beneficium 2 Quia mutatus est ille, te mutat 3 Quid 2 si quM a sano accepisses , aegro non redderes : quum plus semper imbecillo amico debeamus 3 et hic aeger est animo :adiuvetur, feratur: stultitia morbus est animi. Distinguendum hoc , quo magis intelligatur , existimo. XV ΙΙ. Duo sunt honoscia : unum , quod dare nisi . sapiens sapienti non potest: hoc est absolutum et verum beneficium; alterum, vulgare, plebeium, cuius inter nos imperilos commercium est. De hoc non est dubium, quin illi qualiscumque est debeam reddere, si vo homicida, sive fur, sive adulter evasit. Habent scelera leges.suas; melius istos iudex quam ingratus Emendat; nemo te malum , quieti est , iaciat. Malo beneficium proiicialia, bono reddam ; huic, quia debeo: illi. ne debeam. XVIII. De altero beneficii genere dubitatur, quod si accipere non potui nisi supiens, ne reddere quidem nisi sapienti possum. Puta enim me reddere; ille non
rum philowi, horum sibi Quid est , cur noti et benestatim tQuae causa cur uoia, ut deposiluiuet creditum. et lain benelicium reddas. Distinguendum hoc. ... existιm . Di stinetiolieni Praenuutiat quam tu se quenti παραγράγ' adumbraturus est. Vid. ivlia. cap. 7 totum. XVII. Λno. Distiugii it inter betae sicia absoluta ac vulgaria. Haec cuique sunt reddeuda. Immeruos. Ita mollius oppella hantur ut ua Stoicos, qui ne lue prola iuuies , ueque sutit sapicules 2 alias
stulti. e. vulsari et plebeio beuesicio. Habent.... l. e. scelesti legibus sobditi sunt: illis sunt reli liquendi i sed a gratia eis reseretida ideo uouliberi sumus , quia scelesti sunt. Quia est. Supple Malus. Malo beneficium proiiciam. Ab im- Probo neceptum munus, ei restituere sustiuabo et quasi in os rei ieiam. Nido enim huic quidqua ui debere. Quod is Se Noster exprimit, mox dicens: illi, ne debeam. XVIII. ARG. Benestela vero arioliata non uisi sapiens accipere et reddere potest. Et hoc per comparationem explicat mauci viri cum uou apiente.
646쪽
potest recipere: non est ia in huius rei capax ; scien-
1 i iam idendi perdidit. Quid si me remittere manco pilam iubeas stultum est dare alicui, quod accipere non possit. Vt respondere ab ultimo incipiam : Non dabo illi, quod accipere non poterit: reddam, etiamsi recipere non poterit. Obligare enim non Possum, nisi accipientem: liberari tantum, si reddo , possum. Ille uti illo non poterit 3 viderit: penes illum erit
XIX. M Reddere est, inquit, accepturo tradidisse. Quid enim si cui vinum debeas, et hoc ille infundere reticulo iubeat, aut cribro: reddidisse tes dices, aut reddere voles, quod dum redditur, inter duos pereat 7 ,, Reddere, est id quod debeas, ei cuius est, volenti dare: hoc unum mihi praestandum est. Vt quidem habeat, quod a me accepit, iam ulterioris est Curae. Non tutelam illi, sed fidem debeo: multoque satius est, illum non habere, quam me non reda de re. Et creditori statim in macellum luturo, quod
Non est iam , quum a soPientia dein sei verit et malus taetris sit. Manco, debili, manibus capto
teat , cogita de dist.rentia τοιου diare et reddere. Dure ridiculum est nisi illi qui utetur; reddere autem illi etiam qui uti uou ivitest, res esse ue in
Liberari. Nempe dehito. Simillime nos dicimus: vire tiber/. Ille.... inderit. I. e. Et si ille euidet eo et reddo iis tui noιι ι oterιt quae reiicio, nillilotuitius delico: videlitipsu quid tacete debeat. At X. Asto. Assiriuat beneficiti in Per
diluro latileti reddendum. Flustra id obiici, quod inulatu aulino, uou eidem persouae reddes , et quum a sapiente acceperis. reseras gratiam stulto. Imo Pravo et crudeli redde udum . modo non tu publicum exitium excurrat. nec redulidet e relata glutia ui lum
647쪽
acceperit, reddam; etiam si milii adulteram, cui numerem , delegaverit, solvam : et Si nummos quos accipiet , in sinum suum discinctus sundet, dabo. Red
dendum enim mihi est, non servandum, quum Pstd
didero, 'aut tuendum. Beneficii accepti, non redditi custodiam debeo. Dum apud me est, salvum sit; caeterum licet accipientis manibus effluat, dandum est reposcenti. Reddam bono, quum expediet; malo, a quum petet. nTale, inquit, beneficium, qualo accepisti, non illi potes reddore. Accepisti enim a sapienter stulto reddis. D Non; reddo illi , quale nunc potest accipere: nec per me sit quod deterius, sed per illum; id quod accepi, reddam. Cui, si ad sapientiam redierit, reddam quale accepi: dum in malis est, reddam quale ab illo potest accipi. G Quid, inquit, si non ι
tantum malus factus oSt, sed serus, sed immanis,
qualis Apollodorus, aut Phalaris: et huic beneficium,
relineat. Illa cura ad me nune non spectat. Maeellam. Pisces aliaque luxuriae instrumenta em Iit irro. Lipsi iis tamen
de nepote intelligit, qui Pecumam
apud macellarios . ganeae suae causa
relinquit. Sed an macellum pro sa neci iti usu fuerit , dubito: etsi sateor. bene huic loco talem usum con
Delega-rit, solvendam miserit. Discinctus. cingulo soluto, ut pe-ennia in terram reddita caderet.
Non; reddo ilii et e. optimorum haec est eodd. lectio: alii Nam; ' uno:
sed notum est has voeulas inter se commutari a librariis. Erasmus primum distinxit. Non: reddo. Muretustimo reddo , quod sumpsit ex Erasmi paraphrasi. Nimis confidenter Lipsius: in meo, ait, veritas: Xam reddo. Astollo Mus, aut Phalaris, tyranni crudeli ximi , ctu quibus iam nos aliquid monuimus ad lib. II de Ira e. s. r. Porro Apollodorus tyrannidem Athenis obtinuit, quam quum cru delissime exercuisset, tandem evictu est et miserabiliter inter eius. Phalaris vero longe antiquior nam obiit ann. ante Chr. nat. γ, AstyPalaeapuatiis est illustri loco et opulentissim patre. Et quum adolescentiam vix egressus prima stipendia lateret . adversus Leventinos strenue et selieitee rem gessit. Nox ea plus et benigne habitus, Leventinorum animos usquis adeo cone iliavit sibi. ut dux ere: retur; tamen post multa ac magna la- ei nota invidiam eoneitavit contra se et in exsilium pulsus est. Quamobrem apud Camarios se contulit . et benignissitne . ut inter Levoutinos. traetatus feminam nobilem duxit. quae Timocrati olliti nuseta Agrigen. tinorum duci, dehinc repudi: is suaerati Qua eohortante. Agrige iit ita
648쪽
DE BENE PICIIS cIuod ac operas, Pelides 3 ,a Mutationem sapientis larila in natura non patitur; nam in pessima ab optimis lapsus, necesse est etiam in malo vestigia boni teneat.
Nunquam tantum virtus exstinguitu P. ut non Certi Oves animo notas imprimat, quam ut illas eradat ullas mutatio. Ferae inter nos educatae, quum in silvas eruperunt, aliquid mansuetudinis pristinae retinent: tantumque a Placidissimis absunt, quantum n veris seris et nunquam humanam manum passis. Nemo in summam nequitiam incidit, qui unquam haesit sapientino; altius insectus est, quam ut ex toto elui , o et transire in colorem alium possit. Deinde interrogo , utrum isto serus sit animo tantum, an et in perniciem Publicam excurrat ' Proposuisti enim mihi Apollodo. rum et Phalarin tyrannum, quoi iam si nuturam lintiet intra se malus, cluidni ego isti beneficium suum Ped
7 dam, ne quid mihi cum eo sit inris amplius 2 Si vero
sanguine humatio non tantum gaudet et Pascitur. sed et suppliciis omni ii in aetatum crudelitatem insatiabiis lem eXercet, ne ira, sed avidi late quadam saeviendi surit, si in ore parentum filios iugulat. si non contentus simplici morte, distorquet, nec urit solum perituros sed excoquit; si arx eius cruore semper recenti madct:
sues invasit, et omnium victor quue hostis OPposuerat , ut he Potitiis et Agrige utiliorum se principetu no
minavit. Notus est inprimis Plialatis uereo taurri, quem a Perillo Aisahrieatum aiunt. Pers. Sat. III: ne mogis Siculi gemuerum Gera iu--no.' Apollo toruio et Plialariuiti uetini eximi bitos videbis 'lito lite tu Cieer. de Natur. Deor. lib. III. cap. Plaeterea MI V1uen haesitus ad Plutarest. de sera N. Vind. cap S.
Aunquam lanium ; r 'quor codd. Urui. qui non habeut, ιιι ιώulum. Altius injectus.... Possit. Vtitur Fer. his a purseia rariis usiit pure solitis , quae saeisessinie ad animum tinnsserri notum est. Cf. Rutinkeuis ad Timaei Lexi . plat. sub voce Mυ ποιόν p. 7 a sq. ed. I l. Si Mero, etc. Haec et sequentia inis primis ad Phalariti speciau L. eius lite bovem ut, ileum. Moneo verbo, quuinquae Benileius magnus de eo exposuit, tu cui iisqtie harum literarum aiunt Otis mauibus sint, certe esse det,eani. Sι arx eius cruore. Optime sic Griit.
ex dubiis lituris cod. Nna. arcen Iug
649쪽
parum est huic beneficium non roddere.Qtiidquid erat, gquo mihi coli aereret, intercisa iuris humani societas abscidit. Si praestitisset quidem mihi aliquid, sed arma patriae meae inserret: quidquid meruerat, perdidisset, et reserve illi gratiam scelus haberetur. Si non patriam meam impugnat, sed suae gravis est, et scpositus a Iliza gente, suam exagitat: abscidit nihilominus illum tanta pravitas animi; etiamsi non inimicum, invisum mihi essicit: priorque mihi ac potior eius officii ratio est, quod humano generi, quam quod uni homini
XX. Sed quamvis hoc ita si ι, et ex eo tempore omnia mihi in illum sint libera, ex quo, corrumpendosas omne, ut nillil in eum nefas esset, effecerit: illum mihi servandum modum credam, tit si beneficium illi
meum neque vires maiores datur urti est in exiti iam Commune, nec confirmaturum quas habet; id autem
erit qffod illi reddi sine pernicie publica possit; reddam. Servabo silium eius insantem; quid hoc benefi- a
Cium Ohest cuiquam eorum, quos Crudelitas eius lacerat 3 pecuniam quae satellitem stipendio teneat, non subministrabo. Si marmora et vestes desidera verit, nihil oberit cuiquam id quo luxuria eius instruitur : militem et arma non suggeram. Si pro magno pel et munere artisices scenae , et Scorta , et
hanc enieud ilionem exsculpsisse videtur, quam Proliat Lil' ius. Erasmus: at ars eius est cruor. Mitrethiseoniecit: at vira eius cruora. virgil. AEDeid. lib. VIII, vs. I96 sq.: Semreque re-eenti Caede tuebat humus, foribusquetiyixa averbis ora Dirum tristi Pendebant ρallida tabo. Parum est.... reddere: quasi dicat, immo maleficium dandum est. XX. Asto. Benelleia non nocitura , etiam tb anno, et surioso reddenda
Corrumρendo fias omne, quod antea dixerat, latexelsa iuris huinani
societas. Marmora et et estes, sigua mar
650쪽
3 quae seritatem eius emolliani, libens offeram. Cui tri-ΓemeS et aera lus non mitterem, lusorias ct cubicu
latas, et alia ludibria regum in mari lascivientium mittam. Et si ex toto eius sanitas desperata suerit, eadem manu beneficium omnibus dabo, illi reddam: quando ingeniis talibus. vitae exitus remedium est, optimumque est obire ei, qui ad se nunquam roditu-4 ru S est. Sed haec rara nequitia est, et semper portenti
egere, e. e. Chistitill ad Antiquit. asiatic. P. I 39 sq. cf. Plii lolog. Bibl. III, P. t 39 sq. II esseling. ad Diodor. Si eid. lV, S. Si pro magno munere ha hehit nrtifices scenae: non enim emetipsos , sed taliqtiam munus, beneficium accipiet, de quo hic sermo est. Emolliant. Lascivire enim Praestat, quam Saevire, et huc se tyranui vertant. Quamquam et interdum minus viri grAventur quorum in sortunas et terga saevitum eunt tyranni, quam si eouiugum et liberorum eorporibus per superbiam ac libidinem inluserint.
Vid. T. Liv. Ilist. Rom. lib. III. cs P. 45. in Icilii oratione ad Appium. Sed
h. l. neque de coniugibus liberisve Sermo est, Red de scortis, et a maritis ipsis non dicit coniugcs osserendas,
etiam si praestaret matrouarum san
ctitatem adulterari quam in cervices et vitam civium desaeviti. Caeterum quidquid in tali occasione Potius videatur, neque nos statuimus quidquam, videtur h. l. Noster ad po-
Steros respexisse et excusationem quodammodo adversus eos Paravisse,
siti obiicerent Stoico Acten oblatam Neroni, et rei literariae stud iram nimium imperatori iniectum. Nam mitiori Reipublicae damno inter obscoenos nmores et Poeseos umbratilis ludicra versari iminansuetum et serum
Principis ingenium, quom hi piirricida eliincendiurius, tu propinquorum, amicorum, Romanorum denique omlIitim caedes serorumperet. Aerntas. Sic Erasmus in margine . ubi est: sorte aeratas. In textu est caeratas , ut in omnibus codd. Mss,
Sed recte Lipsi iis, cui praei verni Bro-daeus IV Misceli. c. i3 in Graiieri Lamp. criti Vol. II. P. fir I vcrius aeratas legi censet. Ceratas , si quis retinet, ait Lips , quia cera illini naves etiam solent . uihil pro re dicit:
de rostratis s. hellicis, aeratis , navibus Sermo est, quas negat tyrauno robur et sul,sidium mitthndas. Lusorias, aptas ad lusus et vaga tiones in mali quieto. Epist. tu, S: tibi luserunt naMigia, sorbentur. Cubiculatas: θαλαμηγούς. DeScri-Plas aliquas prodigiosas Maximo Tyrio I, p. 7 Reisk. habes. Navis thalamegi mentionem fecit Stieton. Caestia: Eadem nasee thalamego Paene Aethiπia tenus Aeg) Ptiam Penetrarit, nisi exercitus etc. et Plutarch. περι οργησίας. Tntem, teste Athenaeo Dipnosoph. lib. V, D. 2o3. ed. Casaiab. Ptolemaeus Philopator habuit, lovgitudine semistadii, latitudine triginta cubitorum , altitudine paulo minus quadraginta. Tali nave, vittata insuper , Platonem ad se ventcntem Dionysius lyrnnnus excepit.