장음표시 사용
621쪽
cxistimes parvo esse contentum ; omnia illius sunt, non sic, quemadmodum Alexandri suerunt: cui, quanquam in litore maris rubri steterat, plus deerat quam qua venerat; illius ne ea quidem erant, quae tenebat, aut vicerat, quum in Oceano Onesicritus praemisSus explorator erraret, et bella in ignoto mari quaereret. Non satis apparebat inopem esse, qui extra naturae terminos arma proservet 2 qui se in profundum, inexploratum et immensum, avidi late caeca prorsus immitteret Quid interest, quot eripuerit regna, qtiot dederit, quantum terrarum tributo prema ty
iantum illi deest quantum cupit. III. Nec hoc Alexandri tantum vitium fuit, quem per Liberi II erculisque vestigia selix temeritas egit,
Onesieritus. Cynicus philosophus qui Sinopensi Diogeue pronior iu
servitutem Alexandrum Mentris est.
et ad omnosophisias missus, Indiarum multas regiones , multas gentes vidit. Et postea historiam conseripsit de rebus gestis Λlexandri quae sa-hulis reserta erat. Hune perperam Oeeano iuvisendo praemissum ait Noster. Constat, proprie Nearchum , nota Onesieritum praesuisse expeditioni, qua ante Chr. a. 326, terminos imperii sui orientem et meridiein Versus explorari voluit Alexander; doeet Arrianus in Exped. Alex. M. vl, I, 6 ed. lips. I 98. Noster lamen. uti etiam postea Plinius, ab Onesierito ipso in hune errorem abdueti sunt, quippe qui in libro suo de rebus ge-xtis Alexandri mentitus erat, se Maasi Praefuisse, quae per Indum Oceanum que usque ad ostia Euphratis et Tigris navigaverit, quamquam nonnixi tini navi praefuisse manifestum sit. Caeterum Periplum istam diearehi conservatum Arriano in Indicis egregie illustravit Willi. Vineeutus, ethene edidit Stamieder Halis I 98. Caelerum de Onesicrito es. Fabrie. Bibl. Gr. Tom. III. p. 47. Sa3 Hari. Cf. Taeit. de Nor. G. e. 45, ibique
vid. not. Item vero Bella Alexandrum in ignoto mari quaesivisse , et in profundum se immisisse, negni historia. Cf. Arriani Indie. c. 32.9 q. Extra naturae terminos declamatorie expressa sunt, quasi cum terris Datura desineret et Oceanua ignotus et immotus, caligo et chaos deinde
III. Raa. Omnium quibus potestas, opes, gloria summopere Placet, in- sauia et iuselieitas est. Beatiores eos qui sapientiae studio dediti, suo conis lenti vivunt, neque quidquam optant
nisi quod habetiHLuaeri. l. e. Bacehi, graece Ελευθέρου. Liherum Indiae victorem titillus. P cta nou cecinit. Martiat. lib. VIII epigr. xXV . Irim qutim capti os age rei si ἐν ciιrribtis Indos. Senee. Tragie. Oedip. ael. II. son. DIt. Vidit aurato residere cur , Veste quum longa
622쪽
sed omnium quos fortuna irritavit implendo. Cyrum
et Cambus en, et lotum regni Persici stemma Per me
quem invenies, cui modum imperii satietas fecerit Z qui non vitam in aliqua ulterius Procedendi cogitatione finierit 7 Nec id mirum est; quidquid cupiditati
contingit, penitus hauritiar et conditur; nec interest, a quantum eo quod inexplebile est, Congeras. Vnus est Sa Pleus, Cuius omnia sunt, nec ex dulicili tuenda. Non
Inter Deos. vel Indicum Herculem elisi eum Belo ergo et cum inle nam. ol Graece mitiee Dor. Poet. Crete ib. . unde Phoenici b. Bael, Baal. I, Bel esse videtur; sed Graecum, d Thebatium, sed Alcmena natum et Iove, quamquam ille Asiam vix tetim t. nedum Indiae remotissimum litus; sed neque exactus Annaeus in exemplis deligendis, neque hie multum reseri Hesperiamue an Eoostraetna victor Perlustraverit. Quam per Liberi Hermiaragum . . .egil. Poeticae avdaeiae loeotio. V
aeocles Egit amor dam atque -- gnae. Alioqui seuous Per se liquet.
Nec quemquam fallit quam saepe sa-Loli, de Bacchi et Herculis expeditionibus usi sint scriptores de rebus gestis Alexandri M. et adulatote ;tiee ingrata ei suit haee comparatio eum i,tis diis imprimis propterea,
DL milites suos aemulatioue quadam rerum ab istis gestarcim alacri re redderet ad lonestiquiorem secum expeditionem in vindana. CL S-muder ad Attiani Indie. c. I. T. Hendo vota, itidalgendo '-rtim es eius filium C D sem et omnes insequutos rege --rum usque ad Datium Codomannum , qui omnes sere expugnare aliena voluerant per totam vitam. Sωmma. Tabulam gene eos omnes vero qui a Dario τω υτα του regnavere usque ad Codomannum eiusdem uentis suere, et uuam ut tacitae aiunt
Vntis est sapiens, etc. Sapientis se inquitur descriptio , quem aliquos iam vidimus a Stoicis p positum esse. ut docerent, quae quantaque virtua imperiumque rationis postulent; quod tit manifestius ostenderent, omnia illa, quibus homo Deo vel maxime proximus fieri possit, in eum congesserunt, tanquam exemplar, ad ius similitudinem cuiqtae annitendum esset. Qua in re non inultum absunt ab eo consilio. quo et nostrae religionis doctores inde ab antiquissimo tempore usi sunt, ut Christum nobis exemplar. quod imitaremur, commendarent et Propouereut. Hinc orta sunt tua paradoxa de sapiente ,
quae Cicero exposuit in libello Pa- doxa iuscii pio, et De Fin III, 2 .
623쪽
habet mittendos trans maria legatos . nec metanda in ripis hostilibus castra, non opportunis castellis disponenda praesidia: non opus est legione , nec equestri- ,hus turmis. Quemadmodum dii immortales regnum
inermes regrine, et illis rerum suarum ex edito tranquilloque tutela est: ita hic ossicia sua, quamvis latissime pateant , sine tumultu obit: et omne humanum genus, potentissimus eius optimusque, in seu se videt. Derideas licet; ingentis spiritus res est, quum Orien- .lem Occidentemque lustraveris animo, quo etiam remota et solitudinibus interclusa penetrantur , quum
tot animalia, tantam Copiam rerum, quas natura hea
tissime landit, aspexeris , emittere hanc Dei vocem et Haec omnia mea sunt. Sic sit, ut nihil cupiat: quia nihil est extra Omnia. IV. re Hoc ipsum, inquis, volui; teneo te: volo vi
dere , quomodo ex his laqueis, in quos tua sponte decidisti, expliceris. Dic mihi, quemadmodum Potest
ra r*is . romano ritu eius tem
poris: in terminis imperii eastra et castella erant ad ripas Euphratis, Danubii et Rheni eoutra Parthos,
Daeos et Germanos. Non orrus est legione, nec equestribus
turmis. Annaeus Tragie. in Thyest. aet. II: Illi non Utis υel non ullis opus est equis . Nil armis et inerti- s Telis quae pro I ingerit Parthus, quum simulat fugas. Admotis nihil
est Dytis Urbes sternere machinia Longe saxa rotantibus.
Derideas Leet. Quia insolito more paradoxa sua de sapients Pronuntiarent Stoici. risum adversariorum e i tare vix potuere , qui hominum, Praesertim sui aevi eorrupti imbecillitatem ae vitiositatem intueutes, eonsilio, quo elata suere, prorsu neglecto, praeter fastum, verborum quoque alia diversaque significatione adhibitorum usum captarent, etiPidinemque Stoae insolita novaque dioendi et argutiusquam elarius defendendi, calumni rentur atque deriderent. Cf. Horat.
Set m. I, 3. Quod vero plerumque evenisse eonstat iis, qui philosophiae historiam callent et nuper Rantii Critieismo invaleseente factum esse. Mea sunt quateuus animo et cogitatione iis fruor, qiii sciam et milii
haec saeta efise. Extra omnia, nam hace omnia censet ua.
Iv. Αac. Etsi omuia sapientis sunt, beneseia tamen dari sapienti possunt, ut regi. Omnia quamvis P sideat, tamen donare aliquis potest.
Inquis. Reuis et selieiter ad rem applicat, a qua videbatur abire.
624쪽
id quoque quod illi donat, ipsius est. Itaque non potest dari beneficium sapienti: cui quidquid datur. a de suo datur; atqui dici iis, sapienti posse donari. Idem
autem me scito et de amicis interrogare. Omnia dicitis illis esso communia : ergo nemo quidquam amico donare potest: donat enim illi communia. D - Nihil prohibet aliquid et sapientis esse, et eius qui Possidet.
cui datum et assignatum est. Iure civili omnia regis Sunit et tamen illa quorum ad regem pertinet universa possessio, in singulos dominos descripta sunt,
x et unaquaeque res habet Possessorem suum. Itaquod a re regi et domum ex mancipium et pecuniam Possumus: nec donare illi de suo dicimur. Ad reges enim potestas omnium pertinet, ad singulos proprietas. Fines Atheniensium sui Campanorum vocamus, quos deinde inter se vicini privata terminatione distinguunt; et totus ager huius aut illius rei publicae est: pars 4 deinde suo domino quoque censetur; ideoque donare
OnMua Hiatis νοε Stoici: uoia quasi haec tauquam albi propria dicerent, uam Pythagorae have bonorum communionem inter ami eos adscribi eouoiat, quippe qui primum dixit: κοisa Ta-ltvat. CL Menogium ad Diogetieat Laert. VIII, 1 . Recepit tu Nue Socratea. Hine inuinali suiu Stoici, colore tamen suo altitor dixerunt enim, amicitiam esse quidem
commuuionem uecessariorum vitae,
sed solos inter bonoa propter simili- tu liventeonsistere posse. Diog. Laertavit, raέ not. Et ex hoe Sinopensis
Diogenea eou ludehat sapientem v rum divitem esse. Deorum, tuquiebat, sunt omnia: Deorum autem amici sunt sapientes. et amicorum commu-uia suut omnis: sapientum igitur
-- omnia. Vid. quoque ad haec alludeat. Martiat. lib. lI, :Candide, κοινα F, et Nihil prohibet, etc. Vna eademque res simul sapientis et possessoria e GPotest: illius, quoniam omnia eius sunt, quateuua istueu cogitatioue et mente lautinuinodo fruitur; huius, quatenua ipsis quocunque modo utitur Draerimia, distributa. assignata. Et lotus ager hiatis arat illius reipublicas est. Coniecta eum est Erasmi, quod in textum recepit Muretus. Λntea et lotis ager aut utitus mi tibi eaeeει. quomodo et Codd. Nax ac Col. rillius aut tuitis r. a. unus cod. Pal. ha
bebat: Codd. Pinetavi ager atia illitiar. e. Facile hine est videre, T. Mius casu excidisse. et Erasmum rem acu tetigias
625쪽
agros nostros reipublicae possumus, quamvis illius esse dicantur: quia aliter illius sunt, aliter mei. Num quid dubium est, quin servus cum peculio domini sit 3 dat tamen domino suo munus. Non enim ideo nihil habet servus, quia non est habiturus, si dominus illum habere noluerit: nec ideo non eSt munuS, quum volens dedit, quia potuit eripi, etiamsi noluisset. Quemadmodum probemus omni u nunc enim somnia sapientis osse, inter nos convenit , illud quod Iuaeritur colligendum est, quomodo liberalitatis materia adversuS eum supersit, Cuius universa esse Concessimus. Omnia patris sunt, quae in liberorum manu ssunt: quis tamen nescit, donare aliquid et silium pa-iri 2 Omnia deorum sunt: tamen et diis posuimus dOnum, et stipem iecimus. Non ideo quod habeo, meum
non est, si tuum est: potest enim idem esse meum et tuum. MIs, inquit, Cuius prostitutae sunt, leno est:
metilio . quod servus vel ex diario comparsit, vel dono aeeepit. id eius est, domitio connivente et more sa- vente. Adeo servi vicarii erant in peculio servi , iam Catonis maioris
aevo.Quemacimo iam, etc. Sensus: quemadmodum hoc omnia se. esse sapientis ego ac tu, Probemus, i. e.
Pro explorato et certo habere debemus, ita illud de quo quaerimus, colligamus, i. e. exemplis sequentibus
constituamus, necesse est: se. quin
modo . ete. Crediderim post μοι mua omnia scripta suisse samentis esse , quae sorsan librariorum errore exeiderunt Propter sequentem rem litionem. Hae interpretatione admissa, uulla traiectioue aut emeuda tione Lipsit Gronoviique, qui locum Pro conclamato habehant, opus esse videtur e modo meruiueris, Proba Vesse quoque, pro vero habeaee. et Post quemadmodum ae ut tulerdum omitti solere ita, cuius quidem usus exempla quaedam attulit Heusingee ad Ossie. Cicer. I, I, r, p. 4. --In Plerisque edd. laeuuae signa inter noluisset et quemadmodum opponuntur. Stipem iecimus. Gallic.Iaira ι' au- mone. Varro de L. L. lib. IV. p. sobi p. ubi es. S Iiger. Dila, ait, cum thesauris assem dant, si em elicianι.
Cf. Lipsius ad miti Annal. XIV, 15. D, inquit. Sie nonnulli codd. Yss.
quod reaeepi. eiecto Diqvis. Nam Liberalia idem ac Severa sensit, omninesse sapientis. Inquil itaque est, uti alibi plerumque, obiiciuna, et hoc convenit cum sequeutibus Melant et Miltiantur. Redit ad obiectiones adversariorum hac via: obiiciuut. Muua eodemque res et mea et alterius esse Potest, sequitur, sapientem esω
626쪽
omnia autem sapientis sunt; inter omnia autem et Prostitutae sunt; ergo et prostitutae sapientis sunt: Iuno autem est, Cuius Prostitutae sunt: ergo Sapiens: est leno. D Sic illum Vetant emere; dicunt enim; Nemorem suam Emit: Omnia autem Sapientis sunt: Ergo sapiens nihil emit. Sic vetant et mutuum Sumere, quia nemo usuram Pro Pecunia sua Pendat. Innumerabilia
sunt, per quae cavillantur, quum Pulcherrime, quid a nobis dicatur, intelligant. V. Enim sic omnia sapientis osse dico, ut nihilominus proprium quisque in rebus suis dominium ha beat: quemadmodum sub optimo rege Omnia vox irni,crio possidet, singuli dominio. Tempus istius probandati rei veniet; interim hoc huic quaestioni satost, id quod aliter sapientis, aliter meum est, mel, Osse donure sapienti. Nec mirum est, aliquid ei, cuiusa est totum, posse donari. Conduxi domum a te: in haeuli quid tuum, aliquid meum; res tua est: Usus rei
tuae, meus est. Itaque nec fructus tanges, Colono tuo prohibente, quamvis tua in possessione nuscantur: etsi annona carior fuerit, aut iam es,
Heu frustra magnum alterius spectabis acervum
in tuo natum, in tuo positum, in horrea iturum tua.
etiam lenonem, etc. Sic caseillanitirderadetit Epicurei aliique no , quia ι, e. etsi , etc. . V. Anc. Exemplis illustrat propositionem istam. Domum aut villam quam a te ego Cou luxerim aliquate-lius iam esse tuam, aliquatenus meam ; item de servo; item de illeda. ditibus si te frui siverim, quum rem dilutaxat elege liubeas, uou rei usum, beneficium dabo. Enim s c. Cod. Naa. et reliqui Pal. Praeter uuum ita duut: restituit etiam inde Gron. Antea EnimDe sic. Saepe autem M enim Periodum
eui tum vacabat. Magna Moralia ΟΡ- vellat ipse, liaue quaestiouem uberius tractaverat. Heu frustra. . . aceν um. Uersus EA
Virgil. Georgie. lib. I, v. ab S. Horrea, ubi grana tritici, etc., asservantur , les magasinge hiric area messes in rere dicchatus . loco Dii PDe editiore iii is,so agro Patulo, ubi bla-
627쪽
Nec conductum meum, quanqtium Sis dominus, in- 3
trabis: nec SerVum tuum, mercenarium meum abduces: et quum abs te rhedum conduxero, beneficium accipies, si tibi in vehiculo tuo sedere permisero.
Vides ergo posse fieri, ut aliquis , accipiendo quod
I. In omnibus istis quae modo retuli, uterque eiusdem rei dominus est; quomodo2 quia alter rei
dominus est, alter usus. Libros dicimus esse Ciceronis : eosdem Dorus librarius Suos vocat: et utrumque verum est; alter illos tanqi iam auctor sibi, alter tanquam emptor asserit: ac recte utri usque dicuntur esse. triusque enim sunt: sed non eodem modo; sic potest T. Livius a Doro accipere, aut emere libros suos.
Possum donare sapienti, quod viritim meum est, licet
illius sint omnia. Nam quum regio more cuncta Con- ascientia possideat: Singularum autem Periam in unumquemque proprietas sit Sparsa: Et accipere munus, et debere; et eme Pe, et conducere PDtest. Caesar Omnia habet, si scus eius privata tantum, a C Sua: et uni
aec se iam tuum, quem a te Conduxi, et lautic mercenarius meus eSt.
VI. Anc. Continuat rem exempliseonfirmando, et bibliopolas adducit qui ipsis auctoribus saepe OPHS vrndunt, quod lii Couscripsere. Dorus lιbrarius. Bibliopolae no- meu , ut Horatii tempore Sosii Serin. lib. I. ei'ist. XX ad libr. suum: Sciliaet tit Prostes Sosiorum pumice
De PDimo dabit alterope nido Rasum
Exigis ut donem nostros tibi, Quinte,
libellos: Non habeo , sed habet bibliopola Tryρhon. vid. it. lib. XII, epigr. 1ii . Librarius igitur non solum qui scribit, sed quoque qui vendit libros
iam paratos usui. Sequentia hoc asserunt. et libraria apud Aul. Gellium est taberna vaenali lim librorum. CLIVO ver de Polymati ita e. 6 fin.
Cuncta conscientia Possideat. Οmnium hanc codd. et edd. scripturam Mitretus temere mulaverat, eiecto mconscientia. Fuetis : ab aerario Laee botra priu-
628쪽
DE BENEFi Clis versa in imperio eius Sunt, in patrimonio propria.
Quid eius sit, quid non sit, sine diminutione imperii quaeritur; nam id quoque quod tanquam alienum
abiudicatur, aliter illius est. Si C Sapiens universa animo possidet, iure ac dominio sua. Bion modo omnes sacrilegos argumentis esse colligit, modo neminem. Quum omnes de saxo deiectu
rus est, dicit: Quisquis id quod deorum est, sustulit et
consumpsit, atque in uSum suum vertit, sacrilegus est: omnia autem deorum sunt: quod quisque ergo tollit, deorum tollit, quorum omnia sunt: ergo qlaisa quis tollit aliquid, sacrilegus est. Deinde quum enfringi templa, et expilari impune Capitolium iubet
cipis propria separabantur. Fiscus iustitutus pitulum ad rem militarem sustentandam, quo nonnulla ex iis quae princeps hereditatis iure possidebat, et pars redituum provinciarum Caesarum influebant; Seneca Patrimonium Priora appellat: at quum hi reditus non siissicerent, tributa diversi generis , e. e. vicesima hereditatum B. V. b8. Dio Cass. LV.eentesima rerum vaenalium, Tacit. Ann. l. 7S, etc. imponebantur. Dicitiis autem aetate Oniue fisci et aeratii diis scrimen evanuisse videtur LIII. vet. Sed eonserendi sunt de lota hac re
Hegere et, ii et Bossit Ithri bouae si uingia pleni. qui an uo 18oέ editi sutit.
VII. ARG. Bionis vox qui ni O sacrilegum esse posse ne nem, modo omnes sacrilegos demonstrat; quae υτιλογια in verborum ambiguitate iacet. Nam omnia deorum suut, laude
elare hoc sequitur te nillil laugere quod noti sit Deorum, sed et hoc te nillil surari, quum in loco ponas qui Deorum est. Sed disti uetio fiat inter imperium et dominium: iam patebit concla quidem sub deorum imiterio iacere, paucia illis elicata et propria. Bion. Λberrationes Dios. Dic mo lolibrariorum historiam philo . igDo
rantium solemnes sunt. - non Bo
rysthenita Tlietis larasti tempore vixit eiusque diseipulus fuit, sed deinde
eclectielim se gessisse videtur. Gratiosus fuit npud regem Macedoniae, Antigonitin I, circa Ol. IIO. ann. Rut. Ch. tant. 236. Cf. nos ad Senec. de
veterum , quantum scio, memoratum
inveni, quamquam Baylii Dict. liis t. et erit. lom. I, P. bG8 not. I. ubi huius loci meminit . monitu alacrior saetus horulas impenderim quaerend et excutiendis adversariis. Saepe Bi nis die a Iaudantur . e quihus Diog. Ladri. IV, 46 sq. nonnulla collecta dedit. liorat. Epp. II. 2. Bionis sermones laudat. tDios Schol. de sa-trtieis libris intellexit. De saao. Tarpeio uemPe, romano ritu. tiam id stipplicium in magnis sceleribus usurpabatur. Eamlari. . . Cuitolium. Seneca liis
629쪽
dicit: Nullum sacrilegium esse; quia quidquid subla
tum est ex eo loco qui deorum erat, in eum transsertur locum , qui deorum est. Hic respondetur: omnia quidem deorum esse, sed non omnia diis dicata. In his observari sacrilegium, quae religio numini adscripsit. Sic et totimi mutidum deorum esse immortalium a templum, solum quidem amplitudine illorum ac in a. gnificentia dignum: et tamen a sacris profana discerni, et non omnia licere in angulo, cui nomen sani impositum est, quae sub caelo et con Spectu siderum licent. Iniuriam fac Pilegus Deo quidem non potest sacere; quem extra ictum sua divinitas posuit: sed punitur, quia tanquam Deo secit. Opinio illum nostra ac sua . obligat poenae. Quomodo ergo sacrilegus videtur, qui aliquid aufert sacri, etiamsi quocumque transtulit
quod surripuerat, intra terminos est mundi: sic et
sapienti furtum potest fieri. Aufertur enim illi non ex his quae universa habet, sed ex his quibus dominus
inscriptus est, quae viritim ei Serviunt. Illam alteram spossessionem agnoscet, hanc nolet habere, etsi poterit; omittetque illam vocem, quum Romanus Impe-
here transtulit verba Bionis, qui haud dubie de Aeropoli quadam , sorta,se
Athenarum . loquutus fuerat. Caete runt Theodori athei cliseipulum in his Bionem facile agnoscas. Sie et toltim mundum, etc. Bene eum Seneca resutavit: quae est quoque Bartii sententia. In rei publicae leges peceat, qualeuus haec a saerilego surrepta , erant Deo dieata ut Propria, nec ideo a quoquam tan
Sed punitur. Sie habent omnes boni eodd. quibus tamen abest post aed. imo tuum. . . Obligal Poenae. Deum ille non laesit quidem, quem
sua supra iniurias omnes altitudo vit: sed conatus est laedere, aed visus et laesisset revera , fit quem
admovium de vobis si, ita de Deo
Ex his quae uniMersa habet. Quae in commuui habet; quae eum illo
sapientes omnes habent; quae ut omnia possidet: imperio nempe, noudominio. Viritim et s. optimi codd. dant. non , quod Muretus habet, Dicissim ei a. Sic cap. VI, 2 est . quia υiritim meum est.--δ ruim. Sic supra e. VI. . quod viritim meum est, i. e. mihi ut personae pubi. in Caput meum transcriptum et iure assignatis m. Romanus Im erator. Filii Non.
630쪽
628 DE BENEFICIIS rator omisit, quum illi oli virtutem et bene gestam rem publicam tantum agri decerneretur, quantum arando uno die circuire potuisset: Non est, Inquit, vobis eo opus cive, Cui plus opus sit, quam Uni civi. Quanto maioris viri putas, respuisse hoc munus, quam meruisseΤ multi enim fines aliis abstulerunt, sibi nemo constituit. VIII. Ergo quum animum sapientis intuemur potentem omnium , et per universa dimissum , omnia illius esse dicimus, quum ad hoc ius quotidianum, si ita res tulerit, capite censebitur. Multum interest, possessio eius animi magnitudine aestimetur, an censu: haec universa habere . de quibus loqueris, abominabitur. Non reseram tibi Socratem, Chrysi in pum , Zenonem, et caeteros magnos quidem viros,
Hus Dentatus quem M. Annium Perpera quidam vocant pm Manio, nescientes id Praenominis non per M. simpliciter, sed vel Man. aut Manium scribi . qui rarrhum devietianti. Vrb. Cond. 479. I S, quum eonsul Leeundum esset eonsulatu autem iam functus erat an . uso, meatus est tertium ancio Unii 3 eualus se plena agri
Populo . ipsi autem quinquaginta decrevisset. Popularis assignationis modum non excessit. Parum idoueum reipublieae civem existimans, qu EO, quod reliquis tribueretur, contentus non esset, ut verbis Valerii Max. Iv.
3, 5 utar. Narrat idem Plin. H. N. I 8, 3 Non mutandendus ille Mauius Curius Dentatus eum alio M. Curio qui tribunus plehis Post hae suit ali noeireiter V. C. 53 . Muretum, qui Varr. Lecit. is, i 8 de Horatio Coeli te Mee iatelligenda putavit, hene resutavit Lipsius e Valerio et Plinio. Caeterum suo more hoe Senem extulit, hoc est . iusto argutius. Quantum 'tuisset, quantumhobus uno suleo circumduxisset. VlIl. Aan. Sapiens animo omnia possidet. Exemplum est Demetrios, en ius egregia dicta asseruntur usque
ad e. XlI. Qiatim ad hoc itis quotidianum quo utimur et quo aliquid posside
Cassile suo, statu, conditione et rebus quas suus esse dicit. Aspieit autem recte ohseruaute Lipsio, ad tabulas censuales. in quibus viritim singuli et eorum opes describebautur. Itaque tune, inquit, non tautas ei opes dabo, sed communi et rivili ilire ceusum capitis eius inspiciam et pro eo aestimabo.
Quidem. Optimi sic e d. Erasmus amen, quippe qui repetitionem, noutamen prorsus iurilitam. vitava suo, ut putasse videtur. iure, nec uuo eodice adiutus, posuit.