Physicorum Aristotelis libri, Ioachimo Perionio interprete. Nunc verò opera doctissimi Nicolai Grouchij integrè restituti, limati, & emendati ..

631쪽

Icilicet viam quadam ct ratione, per qua poterimus de quacunq; quaestione disserere ex probabilibus, quod fa-M Iiciu est dialectices, enumeratis iis quae in Topicis, O lib. de Asprehe. a se tradita sunt,ad extremu concludit,plan atisfactu esse suo instituto,boc est, docuisse omnia quae visa sibi erat pertinere ad dialecticam docenda. uid igitur apertius est , quam id quod ego conabaro flendere,dialecticen a logica plurimum disset res eque

mihi totai habere videtur ista toties in scholis decantata Averrois, o D. Thomae distinctio, aliam ese dialectica docentema sic isti loquuntur alia νtcntema vi nomine sialecticae docetis aliud intelligi non potest,qua ipsa dia- 'lectica in praeceptis posita; ita nomine ditentis necesse est ycipiamus ea ipsa, qua ratione utitur praeceptis in quacunq; materia iproposita ut igitur ita accipiut d

cente, ut pertineat ad eam quam vocant utriem vicis

ninq; utentς,νt resticiat docentἴ , aut seiuncto faciutillas dialecticas, ita ut non se mutuo resticiant. Si illud prius sentiant,luὸ a Peripateticorum doctrina aberrat. Trimum, quod isto modo faciat dialecticu utenipla disserendo sinibu praeceptis vii, quae in docentr traduntur: atque ita praeceptis demonstradi utetur dialecticus: n que enim a logica distingui istam suam docentem volunt. Vnde e citur quam latὸ patent praecepta italca,ta latὸ patere usum dialecticae ν tentis. Deinde vero cu

eorum sententia dialectica utens non sit scientia,sed probabilibus utatur,necesse est, ut docens, quae illa propriὸrsisit, ea sit modo, quae tradit praecepta disserendi, exprobabilibum .Quare dialectica doces no erit id e qRod i gica,nec talis scietis,quau ipse esse dicunt,cu illi tributit pro subiecto,ens rationis. Sin quodpo ieri' est dicat,eU-que se mutuo re*icere no velint :in hocsanὸ pri=nu reprehenderisunt, quod in doctrina minotelis minuw neces futiriam distinctionem introduxeruhr. Semper enim apud' r ib

632쪽

63o D I F F E E 'TI c. biotele uno modo accipitur dialemca pro illa facultare ex probabilibus disserendi. Quo sum uitur cum in Teripateticis habeant nomen tiastes quq appeti Et illam scientia, qus praecepta disseredi explicat, finxerunt nouas quanda appellationem dialectim docetis iam. vero si logica rectὸ appelletur dia e cilica doces,. necesse sis logica prscepta cui omnis,aes a fumulique referri rofect erit aliqua utens dialectica, quae promi illam do e tem. γ bicieti. q i lagicis praeceptis Ptetur, on mare appcllabitur dialectic ut eos. hi contra Gm necessest istamquam Mocant Henteis, quin' dam praecopiis dirui, erit certὸ rui satis aut a quaeda dialectica docens,quae propria erit accommodata ad illsi suam utente. Exqvibuta es cie-tGr,duas 4 e ducites, ct duo ν teutes diale sicaa Praeter id igitur quod inepta G, barbara ista distinctio, ess

ηρ a t omuino falsu aut nudo modo ast dini Milo telis nec ari .Res t nunc νt obiectio es quasdam dii ses luamiis,quae aduersua ea qris supra dixi' ferri possent. Ac prima quaeri potest,quo pacto veritur sepsit, quod diximuis ratione docendi pia sopb-ι tu nabli, os doceris scat dia cticen in Topicis quasi νοηρ η si accommodata etiam Dialecticae tota ilia de Sy ossim atra latio,quae in analyticis contiqetur 9 qu 3 ex Νcis, qui in Topicis ponuntur,no pGint pbilosophi eruere ar- g menta. Huic quaestionis iis faciemaris dixerimis , ita i re artes colligatas ct consociatas esse, ut mittu' sibi adiumento esse posilat: neqμe incommod*m esse m

nam artem propriὸ pertinet , ad aliquam aliam artem :on modo iurec evid omnino necelsaria esse. Quair uam igitur rem dicamus ecuti anthore Aristoteleta, tu T

picis doceri dialecticu illud tamen nou vel , quin phil op velit iud: νtilitat aliqua cipiat. Et qua

stiatio em rci tingant, quemadmodum i e cri Joteles

633쪽

Analyticorum, quae de Syllogismo tractat. Cur νerδ tam sit etiam diale o communis illa tractatio, voluerit tamen ini istellas ad demonstrationem potius pertinere, rausa est, quia licet dialecticus Iebeatsecudum regulas, quae in libro de Syllogismo tradanrur, neceb ario connit dere:ipsis tamen est aris icium illud, quantum potest,in disperendo occultare: nisi conclusionem suam celet,non pro suo munere fungi tur, ut . istoteles docet 8. T picorium. Contra vero demonstrator quam potest apertf-νnὸ neesitatemDae conclusionis debet ostendere. Vndest,ut merito ristoteles magis proprias fecerit dem fratreris illas regul, necessari) concludendi, quo non

modo adbibet in demGrado, sed etia τι he adbibere praese fert:quam dialeatici, qui conclusonem suam eum celare disit, bet ab tyasimplici via contiadendi,qus tradiatur in binde Syllogismo, declinare. . Gile quod, ut illa est potior pars logices, quae ad dUmonstrationem pertinet

ita non immerito docentur praecepta logices, quae comu

nia funt,ad illam potius patrem potinere. Atia quaestio existere potest aduersus id quod diximis, ex Ari rete probauimus,in Topicis, lib. de Repreben. sophis. uniuersam dialecticam explicatam esse nam quomodo id

Nerum erit,cumscribat Aristoteles in I si. hetoris. dialectices esse,aut totius,aut fand partis ipsus,debllogis mo in νniuersum tractare quib. verbis significat id qιο lpaulo post dicit, malytice partem esse dialectices: neq; enim in Topicis, O libro de Reprehensione sopb. Analyricen docuit:cilm tame pso aut rest pars Dialectices Huic quaestioni occurremus .cledamus quid nomine pamtis istotelis illis in locis intelligat: perspicuum enim est,partes illic appellari ea quae ex aliis artibκs sumpta, ςἡ perfectionem artis requiruntur, praeter ea quae Iunf

634쪽

631 D IA LECT. ετ 16 GI c. artis propria. Veluti praeterea qua in Rhetoricis tr Γλώtur,quae and sint ipsims artis propria, Aristoteles facie

partes A setorices Politicen, Analyticen,quia scilicetne ea quidem quae propria sunt,satis essent adpersecti nem artis, nisi extrinsecus illarum scietiarum accedere cognitio. Cum igitur νniuersam Dialecticam dicimuου in picis lib.de Reprehensopb. explicatam se id νο-lumus accipi,quot attinet ad ea quae sunt propria i isar sineque tamen negamuri, quin necessesit aliunde a cedere cognitionem Arialytices, saltem ex parte, qua debllogismo agitur,o enuntiationis, categoriarum: quae ut non sunt propria diale lices, ita ex alia mentia petenda est eorum cognitio 'Qμod vero diximus lib. de Reprehens .proprii ad Dialecticen pertinere, cim ex

eo intelligi potest,quod sopbistic fyllogismus eode m do respicit dialacticum, quo ψευδογράβος demonstrati nem:tum vero, ex ipso Arictotele id ipsum scribo te,tum in n. lib.deReprehen. sopb. tum alio in loco eiusdem libri: quos locos supra

citauimus. In his enim ait dialectici esse,nose locos repre

quibus solis eo in libro sibi ase tam esse

. dicit.