M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schützii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Opera Rethorica tom. 2

521쪽

ClCERONIS habere fistula, qui staret occulte post ipsum, quum Conesonaretur, peritum hominem, qui inflaret celeritee eum sonum , quo illum aut remissum excitaret, aut a contentione revocaret. Audivi mehercule, inquit Catulus, et saepe sum admiratus hominis cum diligenaliam, tum etiam doctrinam et scientiam. Ego vero , inquit Crassus. ac doleo quidem, illos viros in eam fraudem in republica esse delapsos; quamquam ea tela texitur, et ea incitatur in civitate ratio vivendi ac posteritati ostenditur, ut eorum Livium, quos nostri pa

tres non tulerunt, iam simi

obsecro, inquit, Crasse, It

vehementia indiguisse non, OPinor . existimanda est. M. tamen Cieero fistulatorem istum D trique rei adhibitum osse a Graecho putat, ut sonis, tum placidis . tum elicitis, aut demi sana iacentemque Orationem eius er peret . aut serocientem saevienteliaque eohiberetis. - Quintilian. Inst.

Orat. I. rot vi Craeelio conesonanti eo istens post eum musicus, fistula . . tiam Tuutast u vocant, modos, qui-

hahere cupiamus. Mitte, ius, Sermonem istum, et

Ego Dero) Settieet et ipse admiror Gracchi diligentiam ae doctrinam, ut bene Ernesti exposuit. En tela raritur Carpit aetatis suae saetiones Marianas et Syllanas. qui hiis tota respublica eoncutiebatur.

Celertim eam v em inenarar temere

librariis exeidisse putat Vietorius lib.

V Var. Leet. eap. 7. P UsT. Ea inestaris in eisitare Pearein recte verbum ines vitir defendit, etsi id abest eodd. Mai. i. a. Pith. Ioan . Hari. I, et Victorius delendum censuerat. Forsan Cieero tali tum seripserat quamquam ea tela texitur in eis tota avi posteriarii ostendutir, ut cetera interpretis essent, qui metaphoram tela vellet explicare. Ad posteritati γ NM. a Perireto collati fere omnes ae posteritatis, uti.

522쪽

DE ORATORE I. IB. III, CAP. 6O

te ad Gracchi fistulam refer; cuius ego nondum plane rationem intelligo. In omni voce, inquit Crassus, est quoddam medium, sed suum cuique voci. Hinc grada tJm ascendere vocem et suave est, et idem illud adfirmandam vocem est salutare. Deinde est quiddam Contentionis extremum, quod tamen interius est, quam acutissimus clamor, quo te fistula progredi non sinet, sed iam ab ista contentione revocabit. Est item contra quiddam in remissione gravissimum, quoque tanquam sonorum gradibus descenditur. Haec varietas, et hic. per omnes Sonos cursus, et vocem tuebitur , et actioni afferet suavitatem. Sed fistulatorem domi relinquetiq. sensum huius consuetudinis vobiscum ad forum deseretis. 61. Edidi, quae potui, non ut volui, Sed ut me leni

ateris. um gradatim me dore senem et

quiduam est e Mὰm illud ole. In quibiis primum ineptam paceia thesinaelevimus, quam e glossa fluxisse Deile patet; deinde voeribulum taliti expunximus. quod hic redundat quia, quam titil talem habetit hahe

rare

Au si, maniam 1 Iia MS. Ioan . Mart. I. viil g. olina ad firmandum: quod quum serti posse negarei Pear eius, recte contrarium docuit Ei uesti. ,saepe enim sie tituntur Latini gerun

Εmendationem sciet te intelligentibus.

id spero. prohaho Ciceris nimirum significat, esse aliquod contentionis in declamando extremum, quod ia-mma non cibent in acutissimum clamorem , qui promus ab oratore ab hoireat. Ad illum igitur Mutissimum clamorem s stula rniorem propedin ii sinet. sed iam ab isto con ione, ah extremo illo gradu contentionis eum revorabit. Ernestio in mentem venerat: quo e satiau progredet smet, quod suti non potest nisi relatione membrotum huius periodi peritii Laia. mee Dari in . et hie per omnes so

523쪽

poris angustiae coegerunt. Scit um est enim, causam conferre in tempus, quum uiserre Plura, si cupias, noriquens. Tu vero, inquit Catulus, collegi Sti omitia. quantum ego possum iudicare, ita divinitus, ut non a Graecis didicisse, sed eos ipsos haec docere posse vi deare. Me quidem istius sermonis participem factum esse gaudeo; ac vellem meus gener, sodalis tuus, Ilo tensius, affuisset: quem quidem ego consido omnibus istis laudibus, quas tu oratione compleXUs es, excellentem fore. Et Crassus, Fore dicisῖ inquit: ego vero esse iudico, et iam tum iudicavi, quum, me Consule, iii senatu causam defendit Asricae, nuperque etiam magis, cum pro Bithyniae rege diXit. Quamobrem recte vides, Catule; nihil enim isti adolescenti neque a Da tura, neque a doctrina deesse Sentio. Quo magis ost

libi, Cotta, et tibi, Sulpici, vigilandum ac laborandum.

Non enim ille mediocris Orator veStrae quasi succrescit aetati; sed et ingenio peracri, et studio flagranti, et doctrina eximia, et memoria Singulari. Cui quamquam faveo, tamen illum Relati suae Praestare cupio; vobis voro illum tanto minorem Praecurrere vix honestum est. Sed iam SurgamuS, inquit, nosque Curemus, et aliquando ab liac contentione disputationis animos

t particula iam aptius ante tum iu dicasei ponitur.' Aetati suae I. r. nequnlibris, seu eii sciem aetati, adesescentulis. y ix honestum est Becichelmis olim coniecerat, minus honestum est. Sed saepius rix ita ponitur. Sie ε 3rat.

c. I: Mix arbitrabar esse eius , qui 1 e- renestir etc.

Rosque curemus Sie lib. I ex tr. Maletudini demus Ueram. et lita ii,

Catin ult. surgendum censen et νε ιescendum.

Gracchus eo tendebat, ut nimiam voeis vehementiam temperaret ; haec animi intentio dicitur senSus consuetudinis.

in pellem meus gener Vulgo, ac

Vellem, ut meus gener. Ernesti antem bene monuit, Particulam tit hic re

Ego Mem esse iudico Sie de Fle

singeri sententia edidi. Vulg. egra Merra esse iam iudico. Fciri ius autem exi, illud oxse simpliciter Wa fore repoui

524쪽

EXPLICATIO NOTARUM.

I. Pith. eodices Mss. Palatini et Pithoeanus a Grutero collati. Cant. cod. hibi. Acad. Cantabrigiensis. Gono. eodex bibl. Coll. Gonmillo-Caiemsis Canlahr. Nors cod. bibl. Reg. Societatis Loud. a Duest Nor- soleiae donatus. Dan. cod. bibl. Coll. Ioannis Baptistae Oxon. Bod. cod. bibliothecae Bodleianae. IIag. cod. hihi. Coll. Magdaleusis Oxon. Imag. cod. Wagstassii. o. cod. bibl. Collegii Novi Oxon. - . cod. Richardi Mend. N. D. Hari. cod. duo Comitis Oxoniae. Pearci colla ti. . codices Oxonienses, quorum ieetiones editio Ciceronis operum Οxoniensis praebet. FH. eod. Erlangensis ab Ernestio et I artesio collatu Guelf A, B, C, eodices tres Guelserb) tani ah ue ingero colluli. nib. editio Omniboni. Lob. editio Ghemeriacia a. I 97. Reliquarum editionum notationes interpretalioue non eReiat M. T. CICERONIS OPERUM