Scriptores rei rusticae ex recensione Io. Gottlob Schneider cum notis tomus primus °quintus

발행: 1828년

분량: 762페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

731쪽

ita vertitur, ut omnia una ponantiar et ad hIbendum et ad edendum . et admoveantur ad omnes convivas. Ex uggestu saleris, ubi solent esse Dasisera ματα. prodeunt anates in

stagnum, ac nant, e quo rivus ci) pervenit in duas, quas dixi, piscinas. ne pisciculi ultro ac citro commeant, quum, et aqua calida et frigida ex orho ligneo mensaque, quam dixi in primis radiis esse, epitoniis versis, ad unum qu misque, laetum sit, ut fluat in convivam α). Intrinsecus sui tholo stella luet ser interdiu, noctu hesperus ita circumeunt ad insinum hemisphaerium ae lino ventur, ut in distent, quot sint horae M. In eodem hemisphaerio medio ei reum

Pedum , neque In relIqua eonstruetione qui equam mittati dum esset. Narginem autem circa At Agnum quem pro maiori mensa depre seram, lite propterea supra stilum elevavi

quia necesse fuit aliquid comminisei,

qtici anates ab egres Aia ex stagno . ea parte areerentur, qua erat ad mensam aditos. Id quum in maiori mensa absque ullo ineommodo esset potuerit Per asseres , hae quoque parte nil extremum margini statutos, in hae minori per ipsum marginem intus ad perpendie ulum elevatum praestare

sum eouatus, quem auas, in pro- fondo natans, si perare non posse

videtur; relictis viis, per quas ex

alti holis ad aquam descensus paler t. In eodem margine ministro mensae

loeum destinavi; in quo et, euieitis

Temotis. ei rea mensam et rcumire, et in lateri, tanquam in scamno, assidere, qui vole Latit poterant. Allit dinem mensae, de qua Mihil eetii habeo, illi definient, qui hiis frequentior est euin veteribus conversatio.

i) Biuus videtve sub ἰerra abditu a suisse. 2) Hie loeus est. qno Varro se

dixisse ait. quae nos nuspiam repe riuatis, clare autem orbem ligneum

exteriorem illum, qui eonverit noupoterat . vel disse ulter veri ebalia r. amensa distinguit. quae sitit in primis radiis. talei ebullirqtie horium parit hos sursum flexis . Ah Diroque horum convivis asiluxit aqua, frigida ab

orbe, ea lida a mensa versatili. Exposui modum, quem reperire potui. rei maxime eonvenietilem , quique non . tantum electionem aquae per mittebat. verit m etiam usum glaeiei.

dices eonvertuntur, in ei reulum eaderet, hemisphaeritim, quod proprie est tholus, infra terminantem ;recte diei posse exi timo stellaq setas sub iliolo. ad insimam hemiis sphaerii partem, ei reum ivisse. Dii invialiquando siclas has stellas, vel aiasqtiasdam luciferi titque hesperi imagines, circum ivisse in ipsa trabeationis interioris eoronide, linea. quae a vertiee tholi dire ele deorsum endit, pro axe eitis in olus stitnia. Sed Ingetiti ad kssiciendo ira molum, cuius spatium toto eo ronidis ambitu eou- latet , opus suisset maehina; quam lubens seposui, postqtiam animadverti, Non ex verbis seriptoris haustam , sed tu eius lihrum illatam , ne reliquae deseriplioni a me quasi assutam eius aris notionem fuisse.

732쪽

rardinem est Orbis ventorum oelo i , ut Athenἰs in horologia, quod fecit Currbestes, ibique Eminens radius a Cardine ad orbem ita movetur, ut eum tangat ventum, quinet, ut intus scire possis. i) ille orbis in ipso tholo p elus luit. Reliqua vel ex sola delineatione

733쪽

OBSERVAT IO NS

VOLIERE DE VARRON

lous les dotalis necessat res fur uri obj et qui se tron vo annon codans son livre, de manthre a donner aux Locleurs la plus grandeonvio de la connoi re, ou qu'il eui oto aussi peu inloux de senire entendre qu'il te paroit, si l 'on ne voyoit elatrement quoson texto a sith mutile, eorrompu et desguro de mille maniὐ- res, soli par Ics anciens Copistes, soli par les Typographes qui leur oni succede , soli ensin par tes Gramma triens qui , sans aucune connaissance des aris , se sont melos de corriger desarti elos, doni l'intelligence sui toujours roservee aiax Artistes. II n'ost plus possibi e an jourd hui de reiahlir Ie texto dan sonPromier utat, mais nous nous flations que notro version don-nera nu Leeleur l'ideo la plus approeliante do colle que t 'Auteur syest propose de rondre. Pour la rendro encore plus nette, nous alloris examinet te mot de cauea , que nous avons rendupar Porto, ajouter quel quo supplement au texto en ConSequenco de ce mot, ct ensin dissiper Ies doutes que te Lecleur Porirroit conservor sur te sens que i 'on a donne a quel quos au-

734쪽

Lo stylobato qui circonscrivolt te salion Otoit sans dout interrompti dans I'entercolonne du milieu da eoisi do Iagrande voliere, h l 'esset de loger un nombre sustisant do

salloit dono quo te silet des cordes do hoyaux et de silet ordia

neus potices, ri'avolt ete nrrctoo la quo pOur que les convives couchos fur leurs liis vissent par-dessus te stγlobate, et nean- molns ne lassent pas trop eleves au-dessus du bassin. Mais orato aut re parois et totis aut res vent aux que de siluis, aurolent nil perdre ces avantages: or de parciis passages tiennent ossDE. de in ca ge, caDea , et i 'Autour qui se montre naturei lement

cti ture.

735쪽

nous somnies sormee de cet edifice somptueux et recherche, quand ce ne seroti que pour repondro h bien des questions , qu'on pourro it elever sur la traduction et in me fur l 'original. Comment, par exemple, les OiseauX POu volent- iis se passer de iout lait dans la grande voliere ' quellas e tolent leurs retraites, Iorsqu'il survenoit des ora ges, principalement dos greles, comment deux morceaux d 'architecture, de l' impor tance du portique droit et da portique circula ire, qui, soloule texto, ne pouvolent pas avoir molns de dix piods d' entro- colonnes , meSures d'axe en axe , ctoient-ils lios ' ou elotentia iis sans liaison convenable, quoique apparienant a la in cinepidce y etc. Sans repondro h chaque question en particulier , eo qui allongeroit trop cer te note, it sussira de repondro h

738쪽

C. Porte principale. D. Portique. E. Un des de ux vivi rs. F. Ligne qui horne la sursace de l'eau du vivier; elle est cenias u former celle du seu tier. I. Salon en rotonde. II. H. Intervalle circulaire r6gnant entre les doux siles des o

739쪽

INTERPRETATIO

IN AERE EXPRESSAIRVM. Quoniam in foeundo uolumine et duobus proximis Vitium cultus peculiaribus vocibus, quae ab iis, qui in re rustiea minus versati sunt, noti ita iacile intelligi possunt, praecipitur, operae pretium futurum existimo, nonnullas figuras adiicere, quibus huiusmodi res sub oculos positae explicantur a Pon edera. Hasce vero in duas aereas tabulas digesserat, quibus tertiam ex Anti sq. p. SQ. M. addidi, quas omnes ipse vir doctissimus hia verbis explanavit.

FIGURA. t. Vitis norem, quum primum evolvitur, exbibet, in qua per literam a petiolus indicaturi per bbbbb quinque calicis a partes instar radiorum stellas di

spositae, quae circumquaque iusimae receptaculi parti e uniuntur stamina o fructumque inter stamina coIlocatum continentes. IIaec porro Clarius exponuntur in FIG. a. per easdem literas indicatis partibus, nempe per apetiolo: per Mbb calcycis partibus ob receptaculo e, dum staminacccc expanduntur, divulsis, quarum una pars adhuc receptaculo

in e adhaeret.

Hisce figuris satis plane, ut arbitror, sub oculos ponitur Vitis norem non esse petaloden, ut nonnulli crediderunt, sed a talum; quod enim dicitur petatum sive petata nam pluribus petatis componi huiusmodi storem asserit Tournesortius lyx est in quinque partes divisus, quibus receptaculo assigitur, adeentrum tamen integer: quod in aliis floribus non contingit. Expansis staminibus apicibusque, divellitur ab iisdem de recept culo calyx, et ad terram decidit, quod non fieret, si petatum esset calyx. HG. 3. Vitis stos iam expansus decusso calyce iudicatur: apetiolus,MMb quinque apices totidem staminibus impositi,

740쪽

quae receptaculo d amaerent; o embryo inter stamina apicesque collocatus. FIG. ., έ. Embryo sine staminibus apicibusque: a petiolus et b embryo, c tuba, e recePla ulum. FIG. 5. Εmbryo adauctus et maturus: a petiolus; b receptaculum; c fructus qui acinus dicitur. FIG. 6. Fructus per centrum divisus, in qua iaci acini comus;

ee semina.

FIG. 7. Semina quae γργαρτα appellantur a Graecis, Mina Latinis, uinacciuoli vernacula lingua. FIG. 8. Bacemus, i. e. a tuorum α-- Congeries. Haeo porro de Vitis store fructuque, quo plenius Vitis naturaeognosci posset, praemittere inter necessaria esse iudicavi, quae Iieet a veteribus neglecta, recentiores tamen diligenti admodum cura Persecuti sunt. FIG. 9. Pampinus eius partes ostenduntur. Pampinus autem Vitis sarmentum tenellum dicitur unde pampinatio, i. e. inutilium Pampinorum detractio , quod dum induruit, materia et Palmes vocatur. Nonnunquam tamen pampinus etiam Vitis solium appellatur. Isid. Iib. I 7, e. 5: Pam intis est folium cuius subsidio Mitis a frigore uel ardore defenditiari atque adversus Omnem iniuriam munitiar. Qui ideo alicubi intercisus est, ut solam ad maturitatem fructus admittat, et quia

si neῖ G. umbram faciat. Et dictus Pan inus quod de Palmite

pendeat. M. Tullius libr. de sene t. a qua uua Oriens sese ostendit , quae et succo terrae et calore solis augescens primo est per orba gustui , dein maturata dulcescit, vestitaque Pampinis nec modico tePore caret, et nimios solis defendis ardores. CAI. 3, c. a , s. 3a, Crebram quoque materiam vitis lanata. aminea dicta fundit, atque ideo propter Pamρini densitatem saepe parum recte deson scit. I t. seci. t 3: singularis haletur amonea maiori germanae non dissimilia, Prima vecte Pamρini, et

trunci. Virgil. Georg. I, 449: Heu male tum mites defendet Pampinis useas. De pampini notione plura dixi ad Caton. c. 33, 4; Varr. I. Si; Colum. IV, 6 et ci7 . A a itaque pampinus truncus in a. Bbbbb solium idemque frons; Cc Cc nepotes. Nems pampinus est de soliorum alis egrediens, ita dictus, quoniam tertius est a stagello; nam flagellum siguit pampinum , pampinus vero nepotem. De hoc Colum. l. A . e. α, ita loquitur: Si ritum vitis γ ncyotum fructu graseivia est.

SEARCH

MENU NAVIGATION