M. Fabii Quintiliani De institutione oratoria ex recensione G.L. Spaldingii. Tomus primus septimus M. Fabii Quintiliani Declamationes maiores et minores item Calpurnii Flacci ex recensione Petri Burmanni

발행: 1825년

분량: 679페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

.DE. I. 13. Xll. ΡΛSTI CADAVEnis 4 37sames nostra, sames dicitur; et cibi nostri, cibi vocantur; et respublica nunc laesa: nec scilicet, nisi peracto legitimo ordine, reus punietur. Omnia, rogo, Scrupulose agantur: videte, ut iure irascamur, qui contra iugviximus: immo etiam, si libet, defensionem audiamus. et iam nunc nos moretur. Neget laesam rempublicam; quia plus quam laesa est: non enim discussos alicuius operis angulos, nec recisas Iucorum frondes, nec publicarum aedium dispersos parietes obiicimus: ac si videbitur, adiiciet forsitan non esse rempublicam, quae perierit : id enim superest, ut iam hoc nomen exstinctum audiamus: procedet eo usque sertasse, ut esurisse nOAnegeti XII. Non inficior autem parum proprie hoc legis verbo nefas istius signari non posse: maiores enim ne laedi quidem rempublicam impune voluerunt: ideoque existimo etiam hoc esse comprehensum: nemo autem Uerebatur, ne nbsolvi posset crimen Iego maius. Quid 'quod actionem reipublicae laesae tentat in legem malo gestae legationis deflectere' eligit reus crimen, hoo est. noxius crucem Optat. Non sustineo, iudices, n tantonnimi motu argumenta conquirere; nec impetus ira θmeae in digitos descendit; hoc tamen scio; non cadit

in formulam publicus dolor: nec si adeo iudicibus quid

442쪽

irassi sunt exciderit, ut lias serant cavillationes non diluentes crimen, sed disserentes, populus quoque impunitum nefas sine lapidibus praeteribit. Non praescribes : te accusare malae gestae legationis possum. Age porro, si occisos Obiecero homines, non tu es causa mortium t si violata sepulcra, non propter te rogos Dau davimusῖ sed legatus suisti; quod tamen ipsum, quid est aliud quam rempublicam tractaret reinpublica in autem qui male agit, ut arbitror, laedit. An existimas hanc legatis dari peccandi licentiam, ut quaecumque scelera in eo Officio commiserunt, cum his omnibus hac una lege decidantῖ o nimium invidendam huius legationis conditionem, si tibi et famem remisit et legemised erraverim sane, et quia nullum tui soro nostro iudυcium suit, desuetudine ipsa iura exciderint: quomodo legem meam et fugist XIII. Nam nisi malis stupeo, duo sunt Omnino, quae

Pas i sunt Passi sint, Voss. Pr. , et ita Francius coirigebat. DiItientes Diatientis, et disserentis,

Non praescribes Non repelles Do-pulum ista tua exceptione' ita leg. 3. q. 4 , T. de Praevalle. : ita decl. 3, quoqtie legendum videtur, iam pri- Matrim Veneni pr aescriPtio est. An vortν legendiim lite: Num Praescribis. quo lle accusare etc. SciavLT. Perseribes, Leid. Pr. Quam rempublicam tractare Quam rem imam tractare . Leid. pr.

im evia , Iust. I, 2; et u , έ. Rem blicam autem Rem autem qui male agit, et pro var. leci. tractat. Leid. pr. Rem aratem q. m. Vobs.see. Grypti. Colin. Vidov. Sed rem- Publiciam agere reo et eleganter dicitur; vide Geonov. Ivob., th. Ita -- perium Nere, Iustin. lib. X l. v. Bu ri. Cum hιs omnibus An non rectius dixisset. de his omnibus eram hac una lege decidat. decidimus enim Proprie Duu euin sceleribus, sed eum iudice, Ddversario, lege, ereditore et c. de debitis et eriminibus. Ita paulo post cum Iemyestate decide; vid. Graev. ad Cie. ad Au. I, 8; et Cronou. II Obs., 6. Qiti lamen huue loeum adducens, ut Lil mutat, quare uee nos aliquid movemus. Decialere cum credito. e. dixit

aem meam Legem nostram, Oxon. quod unde habeat uescio, lex mea, est de qua Og . ut honio metis . legatus meus . et similia; ius. cap. x8.

443쪽

DECLΛM. XII. PASTI CADAvΕnis in eiusmodi crimine quaeri soleant; an laesa sit respu-hlica' an ab eo, qui arguitur, laesat in quibus si quid

tibi fiduciae suisset, non a criminibus crimina appellares, nec ad alteram poenam transfugeres, Sed te ab hac, quae intenditur, tuereris. Dico laesam esse rempublicam: oratione hic opus est, aut reliquorum more accusat rum hoc nunc mihi querendum, quomodo res verbis aggravetur: adeo infirmata est calamitatum memorial quae si posset excidere , non tamen narranda nobis, sed ostendenda erat ruina publica. Agedum, si videtur, extra portas prospicite squalida arva, et spinis obsitas Segetes, et semesos arborum truncos: viduis cultore agris, errant a fame nostra innocentes serae, inanes villae sunt, et deserta horrea in ruinam procumbunt: nullus inversis aratro glebis campus nitet, nullum solum opere renovatur: iam et in Sequentem annum samem timeo. Redite in domos vestras, videbitis noxios focos,

Accusatomim Accusantium, Leid.

Sec. recuus, ut puto: ad iudicea enim sermo st, quibus non opus erat narrare, quae ipsi Pussi erant, Aedsi exciderant, cistendenda adhuc Pra sentia argumenta stragis. Bunm.

pr. Pro var. le t. Semeror arborum truncos Mallem, ramos. Ita inis. Destrictos ramis cibos , et suPr. Ramorum male arentium

irauidas frondes dere simus. Nisi ad

eortiees hic adspeetum, ut suPr , cam eos ewtititnιus, sit as destruximus. Id est, eis quae eampi, quae silvae esui

ere nitent terrae, Mere remissus ager.

Vbi et Misene quidam eo lices; et V, 43o: μοι die dissimili fore nitebat Liantis. Virgil. vl. 6 s: At Pater An

444쪽

M. F. R. QVINTILIA Ni

si i D

et ignes labo cadaverum exstinctos, et lecta mortibus gravia, quum maxime inserimus in tumulos ossa iiis ii ulta, ducimus opertas exsequias, et ad Sepulturam residua conferuntur, et tandem cadavera igni permittimus. Vbi vero universas familias fames exstinxit, quae pars maxima est, inanes domus situm ducunt, iacent relictae sine herede sarcinae: invenitur interim clusa domo conditus dominus, si cuius mors samem evasit, quem rimantes non invenere proximi, qui inter suos ultimus decessit. Quo vos mitto' ipsam intuemini concionem, unius desicientis speciem tota civitas liabet, cavum macie caput, et conditos penitus oculos, et laxam cutem, nudos labris trementibus dentes, rigentem vultum, et destitutas genas, et inanes saucium sinus: prona est cervix, tergum ossibus inaequale, infernis imaginibus sumiles, foeda etiam cadavera: aut si quis talis non est,

confiteatur se usque ad saturitatem comedisse. XIV. Sua quisque consulat misera praecordia, suum 'ventrem conscientia gravem. Dic nunc, legate, innocens

sum, quod ad illum diem veni: at ego propter te nocens sum, quod ad illum diem vixi. Quae comparata nobis mala, non delicatas lacrymas habent' aliquem populum hostilis exercitus intra porta. git, solet vhnire ultima obsessis inopia, sed everti cine licet: vihtor captivum aut occidet, aut pascet: tormenta quidam piratarum

Mortatis Franeius malebat, graseida, ut in sine. uterum funeri ag se dum. Sed nihil opus. ς ι enim sunt plena laeserta cadaveribus, ni passim ponitur; mox Maenirem seientia gra-m ; et ita Florva II. at Graυis triumpho elassιs; UI, 5: G MisVParam Miti. et possit n.

445쪽

DECl. u. XII. PARTI CAD Enis Artulerunt, felices, quibus conligit innocentia. Mors cer te finis est, nec saevitia ultra sata proeedit: aut etiam si quis adeo hominem exuit, ut ibi poenam quaerat, ubi

sensus doloris non inveniat, nempe tamen cadavera seri

obiiciet. Circumdati sunt quidam flammis, ipsa tamen poena habuit sepulturam: nos incendii cinerem perdidimus; nostra etiam ruina tabuit: nostra mala non latent; non ignis desunctos cremavit; non serae laceraverunt; non aves attigerunt; et tamen cadavera mortibu qannumerare non possumus: citra spem convalescendi

assileti sumus, immo etiam citra votum. Gravior in dies facti poenitentia est, pudet vitae, lucem ac sideru intueri non audeo, quotidie felices mortuos clamo, et malae conscientiae facibus agitatus, nihil sortunatius in aeterna sede ulcumque compositis puto; adeo mors Pla-

Vel deest unum membrum. occidet, alia Mendet, arat rescet. ScRvLT. Pascet antiqua scriptura posset stimi, pro Parcet, vide Festum in Pascito; et

malo hic sumere, pro alet; vid. ad

Tubuiιὶ videtur melior lectio tar duite lardeseera enim dixit Lueretius , estque tantundem , ae si diceret dilata est ruina. AL L. Male . sensus si, cadavera vostra ab aliis eomesa, q iae ruinum Vocat, tabuerunt, et in nihilum redacta sunt; ut nou potuerunt in rogis cremari. Bu Rri. Non latent Nune latent, Leid. Me. Voss. pr. see. Tunc Iatem, Leid. pr.

δε-ra mortibus annumerare Po sumus Seribe: et tameneia Me Moristi annumerare non possumus ἰ quia M. ipsi consumpsimus. et ale eum movi eonturbavimus: uon possumus P r a re. . Fortassis, et lamen cadiaMeram ι' uisaunumerare Porsamus, quasi

diceret eadavera , lieet a feris non sint laeerata, aut ob avibus dilaniata. ta

men mortuis annumerare POMumufi,

usque adeo maeia sunt ahanmpla. ALMm. Cl. Sehult. ad Senee. Suasor. II, p. ao. legit: momis annumeraremn yossumus. Ego nihil muto, idemeni in est, quod supra dixit, mortium ratio non conatiau, quia eadaveribus devoratis, non potuit uumerus m tuorum iniri. Male vero non omiserunt Gryph. et Leid.: Nec tamen c, m. a. μο εω ν, volebat etiam Schuli., et ita Oxon. BUR . Fortunatius Fortuna, V s. Pr. Fortuna tuis, Luzas. In vialerna m in aeterna. Leid. r. aeterna aedes est septilchrum , in quo couditos beatos existimat. Mai.

Badius de aede, in qua sedent damnati apud inferos, capit. Vide ad Petrou.

cap. 7t, et hoc vox comPositis, quae de sepulchro proprie dicitur , tendit v. ad Petron. e. t l έ. Positis ver est in Voss. see. quod et ipsum ver

446쪽

Μ. F B. QVINTIMANI ceti iam eliam cibis nostris invideo; praeterita dissero; ipsa ex nimia cupiditate nocet abundantia; desideratos diu cibos avide haurimus, et lassam famem saturitale strangulamus: morimur adhuc etiam frumento tuo. XV. Atqui celerae reipublicae partes, quae Sunt ad usum populi comparatae, et leviore cino damni sensu pereunt, et facile remedium accipiunt, quum reparari possit amissum. Opera restituam; aerarium replebo; naves, arma reficiam: hic vulnus altissime penetrat; hic ipsa vitalia feriuntur, tibi populus ruit, ubi continuissuneribus omnis sexus atque aetas semel sternitur :exhausta est civitas, et desolatae domus; triste florentis quondam fortunae indicium, laxi muri. Quam multi in civitate nostra perierint, quaeritis' minima quidem po lio superest, sed etiam ex hoc intelligi potest, esurienti populo salis fuerunt. Plurimum tamen interest, quomodo perierint: felix pestilentia; felix proeliorum strages, denique omnis mors facilis: sames aspera vitalia haurit, praecordia carpit, animi tormentum, corporis labes, magistra peccandi, durissima necessitatum, deformissima malorum: haec ad humile opus nobiles manus mil-

tit; haec alienis pedibus mendicantes Prosternit; haec 'saepe sociorum sidem fregit; haec venena populis publice dedit; haec in parricidium pios egit. Adhuc tamen

unum videbatur remedium, non exspectare mortis diem, . et tabescentem quotidie spiritum supervenientibus ma-

447쪽

DECLAM. NII. PAsri CADAVEius 4i3lis subducere: nam in fame nemo quidem mortis immunis est. At non tua culpa sumes coepit, sed vulneratum iugulasti, titubantem stravisti, sumantem incendisti: ne quid inique laciam, divisa sunt mala: primam sumem fortunae imputo, ultimam tibi: moram tuam itineribus separo: denique ex eo inopiam tibi obiicio, ex quo pro-pb1r te tuli: itaque caritas annonae, rarum frumentum, caedes ac direptio pecorum, suerint fortunae, suerint anni, suerint temporum: aliam conditionem habent civium mortes, et cadaverum dira laceratio, et peiores inopia cibi: haec fames iam tua est. XVI. Puta ine in praesenti nihil adiicere, nisi hoc unum, tardius quam potueras venisti: nondum tibi obiicio duplicata tempora, nec remensum toties mare, nec graves ancoras, nondum tantam moram, quanta legationi satis esset. Si innocentes essemus, Populum S ptem diebus perdidisses: angustos humani spiritus terminos sames fecit: morimur, deficimus: sestina miseri-Cors, OmneS excipe auraS; etiam si tota secundis flatibus

Nihil aditeriri Nihil ob ere, Leid.

Deseimus Defecimus , voss. m. Eaeim auras Velis sellicet, quod Ovidius puellarum tunicis tribuit, Iu

448쪽

tetenderint vela venti, tamen remis adiuva: salutem publicam vehis, spiritum populi tui reportas, omnium nostrum in ista classe navigant animae: iuramus per tuum reditum, effusi per gradus templorum vota susci- Pimus ; tendimus manus: nam quas seriamus hostias,rion habemus. Quid spem publicam ad ancoras alligas rnon stat interim dies, et plenis velis mors venit. Festina, merita tua non conditores aequaverint, non ipsi dii plus

praestiterint: tibi nos, tibi liberos nostros, tibi quidquid homini iucundum est, tibi debemus, quidquid vicinae civitati praestitisti. Non dico illa, quae poteram, Pula Cae

ruleus imber in naves ruit; classis inter fluctus latet; nec inter canentes collisarum aquarum spumas vela disgnoscimus; egerit ex fundo arenas mare; micant ignes; intonat caelum; scissis rudentibus tempestas sibilat; denique sidus hibernum conditur: tu tamen persevera frumentum vehis; nihil horum necesse est feliciter naviganti; sestinar quererer, si naves commeatu tardasses, dum velocitatis ratio haberetur; mallem accipere dimidium. XVII. Non delicati sumus, non luxuriae quaeriturabuit dantia, sed unde spiritum sustineamus, unde moditem disseramus in praesentia qitantulumcumque: si plus opus fuerit, redibist siccae sauces sunt, aeger anhelitus

quod vicinam civitatem locupletavit frumento, quod duplum attulit et e. quare nihil hornm necesse est dieera

te tempestate. Scriv a.

Sed unde) Sed deest Leid. et Vos

Differamus in praesentia) Forte, disseramias. In Prassentia quamulum cumque, si Plus oma f. 3 . MuvLT. Quantulum , V 1. Pr.

449쪽

DECLAM. XII. PASPI CADAvEnis 4 i 5 ostendit: ia in frustra in sinu parentum liberi plorant,

et nondum editi conceptus intra uterum samem sentiunt: iam nemo dives eSt: auras captamus, et rore vescimur, et iam sperare tormentum est, quotidie vires deficiunt: iam non imus in litus, sed redimus: in editis scopulis populus sedet, dum naves exspectat, in pascua non redii: aquas ingredimur, et unus ad te spectantium rictus est, et quum defecerunt omnia, exspirant: te, te exspectantes intentis oculis morimur, in mare mortui cadunt: quoties sole percusSa nubes refulsit, navem putamus, quoties Dactus vento fluctus incanuit, vela interpretamur. O mobiles miserorum spest ad unaquaeque solatia, ab unoquoque quomodo nutantῖ haec certe navis est, ecce vera panduntur, propius appellitur, et accedendo crescit, nostra est, suos in utramque partem ventos habuit, nostris retis gubernati flatus sunt: haec dicimus, at illa interim transvolat: fletus inde et desperatio, et lucis odium: nihil enim gravius, quam destitutae spes - torquent. Ne interrogare quidem licuit, aut quaerere nemo applicabat: ergo incerti omnium rerum pependi-

Parmatim ) Parentium, Leid. Me. Ita ei lib. I Inst. , a. Iam nemo γ Iam nemo, nemo. Lue. Seia redinvias Gro ovium miale, Red resedimus , notavit Cl. Selivitia-

piris.

Ne interrogare Nec int. , V ss. pr. In utramque Partem oensos Badius eriplicat, tu itu et reditu, sed rectius

Cl. Sehulti ex illo Catulli earm. έ

dux incidisset in miam; ubi videndi commentatores, et Salm. Exere. Plin. p. tra; ubi et Poteris videri, quid signiscent illa, quae paulo Post Oemrrent: mlial Pomertini obliquata Melad seriere. BURN. zorquent Torquet malebat Frun citis. sed nihil opus est; et iam Badius Laiie et gantiam uora iguoravit.

450쪽

mus, nillil quisquarn c Mnovit: saltem si scire licuisset, ubi frumentum vendidisses, ipsi petissemus: iam quomodo ad singula momenta temporum mulabantur animit bene est, serenus sol Occidit, purus se dies tollit, ad nos venti serunt, iam veniet. XVIII. Pendet interim sames, et illud, quod iamdiu cogitat, dissert, ita tamen, ut subinde computet, quot dies ad mortem supersint: nam quid profecitῖ Meministis, quum contrarii venti flare coepissent, et in altum fluctus a terra volarent, quanta comploratio, quanti planctus fuerint, retinebitur, stahit, laborabit. At, si diis phacet, legatus noster tum maxime bene navigabat: nos in hac fortuna, in tam gravi casu, in eiusmodi cogitationibus sumus, tu sinus maris circumis, et per 'omnes curvatorum litorum ambilus terram legis: sic sit ut te iuvet diu navigare: nullus amoenus praetermittitur portus, nulla celebris civitas invigilala transitur: mentior, etiam ad esurientes applicas. Dein si quam li- moris iniuriam quereris, non seram te morantem: quo-

Nihil squam Nihil quisque ,

Leid. Pr. Ait nos De iti Λιl nos iam Menti , id. Pr. Ium diu γ Tum diu, Lucas. Nam quid mesecit Nam quidem, id .see. Voss. Pr. sec. Profuit . L.eid. r. Gllor ov. Nam nihil quidem pro fecit, Schuli. quid profeeit' sed Lueas ita distinguit: Nam quid profecit meministis. Cum. Fruet ιs a terra A eontra Leid.

Si quam timoris iniuriam Legendum sorte . dein si quem timorem in iuriae; ut mox , timui , ne mPeret, et ita uti e De Pare Moluisti . ut notiis in viriam Iaceres , vel capiendum , ut aliqnando apud nostrum; sic Mesam. ior a dignitatis dolore secedens, Pro adignitate doloris; deel. iit Iustitia Mindictae , pro viudicia itistitiae; deel. i 3: II dioeritatis infirmiIas , Pro ii firmitatis medicieritas, vel legenduria. quis suspicari posset. Dein quam ita mortis in 'ιriam Merearis, v ci sub-Dearis, mortis tui tiria metuUbatur in undis . tibi auimam exstingui eredebant. . Vox quam dicit istius sententiae lueertum. SciavLT. S. quam te-ρω s initiriam , Ohreelit. ; sorte, si quam tu maris iniuriam que 'eris in nseram te morantem , Dominiis etc. Si

SEARCH

MENU NAVIGATION