M. Fabii Quintiliani De institutione oratoria ex recensione G.L. Spaldingii. Tomus primus septimus M. Fabii Quintiliani Declamationes maiores et minores item Calpurnii Flacci ex recensione Petri Burmanni

발행: 1825년

분량: 679페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

famem : nec tamen in totum queri de numinibus po sumus , maria certe Secunda experti: si voluisset servare legatus diem, quem illi felicitas temporis dederat, potuit nobis frumentum bis afferre. Ut primum tanti

mali sensus in civitatem percrebuit, quum iam urgente inopia quotidie malum arctius premeret, et praesente so tuna peior tamen esset futuri metus, apparuit nullum ex propinquo esse praesidium , quum finitimas quoque civitates incendium nostrum adussisset: erat quidem aliquid in vicino adhuc frumenti, sed iam nemo vendebat : ergo ut vidimus salutem publicam trans mare petendam , se in curiam quisque Cogunt.

VI. Vt arma bello, ut aqua incendio inclamari publi

ce solent, ita uno quodam consensu, non aetatibus spectatis, non honoribus, pariter retulimus, probavimus, decrevimus, pedibus manibus ivimus in sententiam necessitatis , nec ordo nos officiorum moratus est. Legalionem multi pollicebantur; nec innocentiae iste hen scio , vel auctoritatis meritorumque respectu electus est; una causa nos movit, quod se cito rediturum pol licebatur: pecuniam sine numero infudimus; frumentum

mes, aliquantiver inde Dixine. Vbi vid. Freinsit. Apoll. II earn . . fit 3: - cogenta fame cognata cadas eramandens Vixit morta sua. Et ita dixit mox eap. 7 : Iam fames desinu; et supr. cap. 3: cibos ex malis movis . et fames se lysa ρaMu; et cap. 4 : Abominanda Dea, quae nihil homini reliquit maerer hominem. Et quae plura argute dicta in hae decla

matioue oecurrunt. BuRΜ.

queri Possiamus. BF N. Possumus Possimus , Vo11. Pr.

432쪽

398 M. PAB. QvINTILIANI

sine modo mandavimus, quantum potuisset afferret; se-stinaret modo: hoc una voce supplices acCIamabamus, ac ne moraremur, ne hoc quidem diu rogavimus: una tantum vox suit, quam iste pro quodam praeiudicio amplexus est: nihil agis afferendo frumentum, si post illum diem veneris. Nostris manibus legatum in navem lusimus, ac ne quid morae esset, pro sua quiSque Poditione etiam commeatum dedimus, retinacula incidimus; et litus ingressi classem publicis manibus impulimus :inde fugientia vela longo visu prosequuti, lacilem emptionem , Secundos ventos, Placidum mare , non secus ac si ipsi navigaremus, precati sumus. Quis credat hoc de tam miseris i omnia a diis impetravimus scilicet: Unum superest, ut pro aliena civitate vota solvenda sint: cito pervenit; cito emit; cito rediit, quo voluit: quid prodest exspectare' alia civitas prior est, et sane religiosus legatus diem exspectat. Nos interim coacta primo ex agris pecora diripuimus; et ne venturo saltem anno prospici posset, non reliquimus, qui ararent, boves: iam servis fugas imperavimus: ia in procumbentes ante limina principum pauperes in ipsis precibus exspirant: plorantibus liberis legatum promittimus: iam tantum sibi quisque cura est: nihil tamen horum etiamnunc in invidiam legati queror, adhuc prior cursuS ESt.

siserreι Auferret, Vosa. pr. Affrrea modo festinaret. Leid. Pr. . Ne moraremur Ne moreremur, Coib. Fugientia Dela Imitatio Oviiliana Epist. v. 5S: Prosequor infelix

4, Iis Meuntia Meta. Vbi et unus cois lex Regitis, et fiequentia, aliena ei uals Dola sol enda, ex Ovidianis expressa. Bun .

433쪽

VII. Hactenus nostra mala tulimus, in reliqua legatus nos vicarios dedit. Si quidquam tibi humani inimguinis superest, nisi nimia saturitale alienae sortunae cogitatio excidit, respice patriae casum; respice neces.sitatem gravissimam. Miseri te misimus; exspectant pallidi exsanguesque cives tui; et quidquid extremi spi-xitus adhuc superest, spe tui trahitur: figura tibi exesos vultus , decrescentem populum , iam Praemortuas vires: nec quidquam liorum potes ignorare, si quid tibi credimus, fame laborantem civitatem vidisti: sestina, dum supersunt, quibus legationem renunties: sestina, dum mori ultimum est; frumento digni sumus. Quid

in nos convertis etiam alienae civitatis famem , quatenus nobis computandum est, propter lo duplum mali tulimus: lia super frumentum publicum stertis; et omnes maris circumvectus oras , litora Portusque cognoscis : tu inter duas civitates satorum arbiter, alienae Conditor, luae eversor, salutem nostram peregrinis ad- metiris; et secunda tempestate in patriam serente, con-

VOss. omnes Lueas. Pamem, Victor.

Figura tibi ) Poritina . W. Nisi

saepius iam hoc verbum occurri et in hi, deelamationibus. legerem, b ma tibi. Sed nihil moveo. Buam Creιlimus Quum peterea legalionem, et ut Praeferreris aliis dieetes, quia video patriam lasne laborantem, quam Citissime revertar. SCHvLT. F.stiua dum Festinanilum Hic et mox iteruri V Ss. Pr. .egati nem renunties) Vide ad lib. vlli inxtitiit., Ca P. 4. Pes ista dum Alit distingliei Atim PoAt Ie ιιna. aut Iegendii ni , et frumento tuegni sumus. S., iv LT. conseretis a hoe verbo desinebat eodex Uittianus. Quatenus nobis computandum est Id est quia ad calculos nos vocas, rit supra dixit, ut te lucratum esse Pro-hes, et duplum frumenti attulisse, nos ideo duplum mali tulimus. Steco titiare ciam beneficiis. dixit declam. 9 . I9. Sollicitis artiorabo eomaptitare, Ovid. II ex Ponto, 3. Vide ad Petron. cap. 44. BV I. Tu stiper In supra, Leid. et V s.

Hyentes habens γ Habens ignorant

434쪽

M. FAB. QVINTILIANI trarios ventos exoptas. Nos per arentes effusi campos , morientium herbarum radices vellimus, eo quidem somitus , ut si fieri possit, in venenum incidamus, subeuntes insolitos cibos; et sicubi sorte uberius paulo pabulum contigit, de pascuis rixa est: amaros lauticum cortiis Ces , et ramorum male arentium pallidas frondes decedipimus : morbida quidquid fames coegit, corpus admisit : iam passim moriuntur; et pestilentium more pecudum subinde aliquis ex populo in ipsis pascuis procum-hil : crebrior quotidie interitus , et latior strages; et, me miserum i iam sames desinit. VIII. Quos testor deosῖ superosne, quos per tantum nefas fugavimust an inferos, quos nobis permiscuimus t

an nostram malam conscientiam , omnia nos ante fecisse, quae nemo praeter nos sectit pecora cecidimus; campos evuIsimus; Silvas destruximus; novissime nihil

Herbarum radicer Herbarum radices, omnes radices Mellimus , Leid.

et Voss. Omnis

Insolvis Insolitos enos, Leid. PLEdit. Pith. Insolitatis, Voss. m. In solidis legi etiam docent M usii n tae. Gronovium voluisse, obeuntes insolitis cibis . notat Cl. Schultingius. Nibi placet , subeuntes insolitos cibos, ut subire pericula , et similia dicimiis, iis subibant cibos insolitos sortius. ut inciderent tu venena, quae miseram uirum sitirent. Sic subire dominum deesam. 9 sin. posset et legi, fodien- res insolitos cibos , ut subire e Meraeonfundunt M . apud Stati XI heh-αε9. Bu M. meerpimus a Dererpsimus , Vos

nam, Voss. pr. Llicas. Mallet Gro- novitis et Sebultingius. Decerrimus morbidi. Nam qvid PMd. Desinit Deserit . Leid. Pr. Vos . pr. Coth. Lucas. Desiuit, sellieet tot morientibus, ex quorum cadaveribus superstites pascutitur; ut et supra vidimus ad eap. S; male Badius explieat propter advectum frumentum. Q. Schilli. malebat, nec me m. iam fames desinit. Desinere vero pro deserere passum oecurrit. Vid. ad Ovid. II Art. Amati. 726. Bustri.

An nostram M. Leid. et V s.

Omnes.

Cocidimus idimus, V s. PriEMulsimus Barbarum est, et eWH-dieendum; licet diversum sentiant multi Grammatici, qua veteres, qua retentiores: vide Heius. ad Ovid. Ep. VI, toέ; et VIII NeL,S8έ. Bunn. Siloas destruximusὶ Destrinximus volebat Ampl. Cuper. IU Ubs. , , et hoc se Cl. Seliuitingio probasse cribit, et intelligit de ramis solum et cox.

435쪽

DECLAM. XlI. PASTI UADAvΕni S 4 O iresiclum est praeter esurientes et mortuos. Si qua est siles, libenter hanc partem accusationis subinde diphro: adeo ubi tantum nesas narrandum est, etiam exigunt emporum lucra sectari libet, et necesse est reo indicare , qui a malis publicis abfuit, quam multis non a d. diem venerit. Ignoscite, dii laominesque, sceleri quidem ultimo, sed tamen quod fecisse miserrimum est: non habitant una pudor et fames; et quum semel intrarit impotens domina, seras eliam et ingentes belluas subigit: terram morientes momorderunt ζ, emetipsum, Si nihil suisset aliud, comedissem l Sed consilendum est, legati beneficio non demit. Postquam omnem pallentiam vicerat ignea fames, postquam Spes quoque, quae miseris ultima est, Omnis abierat, et frumentiam lolios sibi frustra promissum animus iam ne cupere quidem audebat, subiit suror , et alienatio mentis , et los sui arbitrii sanies facta est: animus malis diriguerat; os ii . Solitis cibis stupebat; seris invidere coepimus. Primo tamen surtim, et intra suas quisque latebras admisit hoc monstrum; et si paulo citius venisses, poluisset hoc ne-

si nou desilit, non demit benesieio legati, qui morabatur, sed mea providentia, aut heneficio deorum. Forte di ati beneficio mens defuit, quia, ut sequitur, Per samem nlienatio mentis Fequuta est, qu ne impulit in ei bos livmanos. Si vii ignia relinenda est. suhintelligetidum est, non desiit aliis mentum , vel cibus , scilicet ex eadaveribus . quo nos eompulit suror; per legati mormai 'litam beneficium V ille quia non intelligebant sei lus liti manam earnem pascente, inieci iis; vel benescio ironice capiet cliim Pro scelere. Bunm. Iguere Fraiicio placebat, ingens; milii non: uam mox et urere dicitur.

tieilius, de quibus hae deelamatione toties: ego nihil muto. BuΕΜ. Libentvi hane Libenter ac, v S.

seca

. Legati benineio) Badius legebat.

non legati beneflcio, non desiit, iit xit

436쪽

AD agari. Si quis ex strage corporum desuerat, sepultum putabamus; nec tamen indicavit quisquam, nec deprehendit aliquis et nemo ut hoc faceret exemplo impulsus est; se quisque docuit; omnes scire coepimus, postquam . omnes fecimus. Quoties tamen, antequam inciperem , in portum cucurri, quamdiu in altum intentus, si quae essent in conspectu naves, oculos fatigavit tibi, legate, tempus differre facile est, qui tuam tantum partem non vendidisti: tu quem habeas diem videris; ego septimum

exspectare non POSSum.

IX. Ergo rabidi super cadavera incubuimus; et clausis oculis, quasi visus conscientia acerbior esset, tota Corpora morsibus consumpsimus : subit interim horror ex facto, et taedium, ac detestatio sui, et planctus: sed quum ab infaustis sugimus cibis, urit iterum sames; et q. d modo ex ore proiecimus, colligendum est. Nunc mihi illa foeda videntur, nunc abominanda, laceri artus, Pt nudala ova , et abrepta cule inlus cavum pectus τ .

Si quis ex atrage γ Si quid, vola.

S. quisque Si quisquam , Leid. pr.

Septimum) Septimum et exsPectare. v s. pr. Lueas. Respieit hie loen, tot et alter inti. cap. 16: oi innoceri. ea e semias. Pvulum seriem siliares Perdidisses ad Medicorum opinio-uem, qui tradunt. qu/btis inedia mori Enrisuium est, se mimo demum die mortem o Petere. Ceil. III. to. Sed Pli. nius, non utique homini Ietole ess geribit, Mytimo inedius durasse. Lib. XI . eap. ult. et exempla hominum. qui diutius omni etho abstinentes vixerunt. liabet Amplis. Ilii pius Obs. Medicar. lib. I. c. H. 43. BUR .

x C.

CI sis mutilis Ριoverbii formam habe , pro nullo respectu honesti aut aequi. Petron. cap. 7I : Nemo Im errat iuris fest, sed omnea DPertis o li

437쪽

DECLAM. XII. PASTI CAI AVERIS

nunc occurrunt effusa praecordia, et lividae carnes, et ex pressum dentibus tabum , et exhaustae ossibus m duilae: quantulum enim corporis fames relinquebat tnunc illud horreo tempus, si quando aut manus inci

dit, aut facies, aut aliquid denique, quod hominem propria nota signat: nunc cibi succurrunt, quos imponere ita mensam non ausus sum. Confitendum est enim, d

voravimus hinnines, et quidem avide, qui diu nihil ederamus: et tamen coepisse difficillimum fuit. Postquam ius factum est, postquam nemo erat in civitate, quem consiteri puderet, tum vero iam in posterum prospici

mus , et funera horreis condimus: retro aguntur exsequiae, aut citra , aut ad rogos pugna est. Heres cadaver cernit: novum et incredibile, nisi nossemus , monstrum habuimus, sine rogis pestilentiam. Mortium ratio non constitit: perisse cives scio tantum , quia inter

viventes non video.

In mensam D mensa , Leid. Me. Ius Deliam est in Id est consuetudo. mos, illa sine horrore et metu sceleris admittendi, saetus est: Ita illa Lueanii, S, cape, irasque datum sceleri, quae male Barth. s ad io explieat; est enim, seelera tam impune et steriventer savia , ut quasi iure saeta viderentur: idem lib. Iv, ga: Ius licet in itigubis nosv-εa merit ense. Et IX, to 3:

Ergo in Thessalisia Pallaeo feci tisama Ius sudio Z Senee. de ira I. 8: Nihil rationis est, ubi semet est etias inductus est, itisque illi oti od

Molliniste nostra datum est. Hoc ele

ganter Albinovanus ad Liviam v, SA, exprimit: Iniusti m ius sibi atqueF- eis. Ibi plura dicemus. Ita et illa

locutio iure suo, de qua egimus Supr. ad cap. I. Bvare. Tum vero iam in posterum Ilia partieula iam hie incommoda videtiir. et legendum puto, tum Mero sismi in Posterum prosPicimus. Literae adhaesit sequenti voculae in . ita remansit Iam , unde iam nee ut. Bu N.

Ca Mer eernil Vt herezitatem :Badias hie ridieulam huius laetitionis rationem dat, sorte , inquit, quia heres ductus ad funus, ubi evim vidit, et in i Ilius heredem probavit, statim possedit. Tu certiora. lector, Pete uciatissimo Peri ais, in dissertatione

iramulos . nee ausiat arbor in ignes.

Mortui 3 alio non constitu Scribe: RIorti ratio non constuis. Iu Mortis

438쪽

M. FAB. QVINTl Ll ANIX. Aegri assidentes timebant, et labentem animam supremis domeSticorum Oculis reducebant: primo tamen nihil rogabant suos , nisi totam sepulturam. Vt maior urgere necessitas coepit, beneficium factum est exspectare, dum moritur: nemo adeo assinis suit, nemolam coniunctus, quem pietas abstineret: noStros comedimus ; nostrost nam si alienos vellemus , nemo aude

bat, nemo cedebat. Nihil est tamen quod indignari velitis, narravi vobis lucrum vestrum: frumentum duplo

vel Libitivae rationes veniunt, qui . lier initiret cremaritiir. Omini igitur tot homines destincti rogis imponuntur, quot mori uti Lur, constat Morti, vel L: bilinae ratio. At his, quia vivini,sumpsere cadavera mortuorum , Morti non constitit rati , qtiae maguam Partem coruui, quOS sui carat, uourecepit rogo impositam. Seneca in Hippolrto: Constant i Verno numerus 3 rmino. Decl. xo: Constet licet ia- Dinque mortiunt numertis. Adde qu:iend M. Sotieme eoiitrov. secundam diximu . Gli ONO T. Recepit Ohrecbliis i motu .ilio te in Grono vii ; ii, scriptis est mortui, Praeturtiuam in Luid vi i in o. tibi totidem literis , est morti sit., iii ea sit perducta . qtiod est mortium , t lim verum Pitto: ratio, calculus motitum , id est qticit mortui esserit in me, non civistitit. Et hoc rectius

ilici puto, quam morti , id est libiti

or iis, id est Proisset obcutit, umiteolligebant sibi domestiem lore sdoaΛn stibi iacebant . ut intelligamus ipsa oscula domesticorum, quibus animam excipiebaut, suspecta, quasi de devoraturorum, habuerunt, et aversati sint. An abnuebant ρ Ita infra, infaustae mus supra ea mirantes aliamus. ScuvLT. osculis legendum esse

minime dubito; sed praeterea Puto,

animam a supremis dona. Osculis reducebiant, uι fugi cutem rei liere ut, quasi timerent iam c.idaveris sui devoratiouem. Ita reducere Pro retra

439쪽

DECLAM. X l. PAsi I CAD VERis 4 5vendissimus, et callidissimus legatus vicinae civitati imposuit: plena nunc horrea, bonae rationes, onustae naves sunt; et quo magis gaudeamus tanto bono, pauci sumus : nam quod ad temporis excusationem pertinet, nihil est opinor quod aestuet: in desertum non incidit populum; nec sane suit, cur sestinaret; etiam nunc pxsIiectare poteramus: sola est nostra civitas, quae samo perire non possit. Dissimulaturum me putatis istius patrocinia Z confiteor, venit ad ultimum diem: attulit Dumentum; gratulemur. quod iam nulla civitas fame laborat. O si vires sum cerent, latera durarent, aliquid ex aridis diu saucibus residuae vocis exiret, quanta indignatione opus erat, ubi pro omnibus dolenduiti est 'Quod quum ita sit, universi qui adsumus, proclamemus,

haec tota concio in unam vocem consentiat, non esset

tamen futura par crimini invidia, ut omnes accusemus. quota liars queri lury secum quisque reputet quae tulerit, quid admiserit: plane immanis bellua est, et ii ii lanium necessi latis causa per nefas pastus, qui quod comederit hominem , non irascitur.

Ad enuioris Θωmpus , Collin. In desertum In deserto. I eid. Pr. Fecineius volebat. In desertum , non mytilum incidit. Etiam ntine) Etiam ne, Lei l. pr. a Dissimulaιuriam me ossim ualo. rtim ne, Leid. Pr. Istitis patrocinia Aetoria Pal. Luis

eas.

quens , aut omnes ae semu/. q. Pquerestim Sed tamen malim, qui ιι - st. Duiwersi , qui adsuums . yrn clamemus t haec tota e nrio in v. ι .eonsentiat. Non est stilura Par erimini inoidis.tit omnes acetismus. Quota ele. ScuvLT. Ita non habent Leid. et Voss . omnes , uec Lucas. d. t quoque dee tVom. see. Aut omnes accusemul, etiam omnes scripti; ego mallem, quoιι quum ita ait, si uniMeroi q. G. P. . si haec ima c. i. u. M. c. non esset t. s. P. e. inseidia. Ut omnes ete. Bunae.

440쪽

XI. Succurrite dolor et seri vomitus, et ultrix poenitentia: ades longi ieiunii imperiosa necessitas; et vos intus implicitae, si quid potestis, admonete animae, et a serati ventre prorumpite, dum commissum nefas de voto capite expiamus, et quasi lustrata urbe, seralem victimam violatis manibus mittimus: decent nos tales hostiae. In iudicium perduxi publicum scelus, et insa-

malae civitati quaero velamentum ' nemo non commi

sit aliquid ; habetis tamen , si vultis, unum , et pro omnibus nocentem; reipublicae laesae accuso. Mirari vos certum habeo hanc verbi segnitiem, quum civitas lota consumpta sit, quum populus in se tabuerit, quo perstricta tantummodo patria, et levi, quod aiunt, manu offensa intelligi possit. Sed serenda est, ut in ceteris, haec quoque rerum naturae iniuria, quod non tam immanibus lactis paria verba accommodavit: et

Voss. Omnes, Lucas, et recte, ut ante fuerat erile, non de auxilio, ut Badius, capio, sed memoria, tuasi praeseules succurrite, adefi, adisinouele uos Meleris, et in hae decla

matione saepe succurrere et Occiarre e.

ita posuiL Nam Minos ere ita simpliciter poni posse. Don puto. Et hoc tormula, si quid potestis . notat, qude idem vult, quod alia. si quis sensus manctus, et similes formulae. Fran- eius tamen malebat, hue moMela vel Meniter et delude e ferati. Bvari. meent nos Αu Mos ' Francius.

μdoris Melamentum; et hae Declamatione cap. ao: Mendacii ι elamenta. Ille tamea legendum videtur IeMamen lim. Quae vox et reatituenda l. 52.

g. a. T. pro socio, et ut ibi apud Festum, hoe loco sumi videtur pro digna poena, quae lege talionis ivlligitur.

qua nefas expietur, et infamia pensetur . ut apud IClum pro hostimento, compensatione. Scu Lunane Merbi regnitiem Hone .erbi. iam cisitas ete. Tabuerit regni caem . Leid. pr. Voss. pr. rit vero rarior locutio . quam eapio, ut decl. 3. 4. Segnem sinum, quae opponitur uberi; et ita hie verbum non sit salis es scax. non Produeat quasi ex ae significationem hnius sceleris. .

Quo perati uela , Leid. see. Persta icta, est leviter vulnerata. Et te, iter, quod aiunt, manu υ fensa Lego: et quod aiunt. manu ossema. Vt apud Ciceronem,lesti braeinio . mota bra io. CRONov. Lemiter, Leid. pr. Voss. μα quo aiunt. Leid. pr. Voss. pr. sed teri, quod attine mianu . reetum est. Vid. ad lib. II Iustit. Orat .. e. έ. Brari.

SEARCH

MENU NAVIGATION