Iosephi Gibalini e Societate Iesu ... De irregularitatibus, & impedimentis canonicis, sacrorum ordinum susceptionem, & vsum prohibentibus, liber singularis

발행: 1652년

분량: 467페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

8, De irregularitare,

ternum quendam sinem obtinendum, in qua me dij allumptione non est pura clectio, quae totam suam bonitatem hauriat a fine, sed est clectio actus honcsti sormaliter ut ii nestus est, sed ulterius eum tota sua natiuae honestate relati. Dcnique depositionem non negant aduers rij, este pamam spiritualem sicut &cellationem a diuinis, quamuis case censurarum numero eradant , &

amen per depositionem priuatur aliquis usu ordinis sacri , vel olscio vel beneficio in perpetuum, idque formaliter , inquit Valent.& Altcri. locis citat quia minime expedit bono spirituali communi , ut qui tale crimen commisit hoc officium aut beneficium gerat. In cellatione vero a diuinis prohibentur celebrari diuina olscia proprie & formaliter in signum quoddam iniuriae,quae illata suit Ecclesiae, non autem pro

prie in vindictam & compensati nem iniuriae,etiamsi declaretur omnibus eos quibus imperatur ea ce Dinitium, quae est Irregularitas ex de .

licto, crit vera & propria pinna, etiamsi Ecclesia in illa punitione maxime voluerit sacris ministeriis consulere, ne a Prophanis, & certis quibusdam sceleribus impiatis

tractentur. Vidit hanc consequutionem Valent. qui idcirco negaui. depositionem & cellationem a diuinis esse poenas , vocavitque impedimenta Canonica, & eum sequu

depositione & cellatione a diuinis, sed contra communem aliorum sensum, ut passim videbis. Ex his igitur conficitur rationem poenae e

clesiasticae conuenire irregularitati ex delicto,sicut& depositioni atque celsationi a diuinis conuenit. RATIONEM denique censurae s- negabant aduersari j participari ab hac Irregularitate , quia etiamsi daretur illam esse poenam, cum tamen non sit poena medicinalis ad resipiscentiani Rei tollenda , sed ex natura sua perpetuo duret, censura eslusatio, merito cestare a diuinis oss-snon potest , ut ex ipsa definitione liquamdiu illatam Ecclesiae in-scensurae superi is explicata constat.

iuriam non repararint. In his vides t Verum unae habetur eam solam poe- non intendi punitionem rei primo nam, quae medicinalis est , elli cel & per se, sed aliud quidpiam ,& ta- suram, quidni cnim aliae erunt memen ut dixi, plerique ex aducrsariis dicinales,aliae non; quaedam ex natationem pamae in ipsis agnoscunt. t tura sua pereetuae,aliae temporariae. yman lib. I. tra 2 3. pari. r. cap. . t Deinde censura non dicitur poena Auila t. par.de censuris dub. s. Fc j medicinalis tantum respectu delinquentis , sed respectu aliorum quoque ,.qui huius pamae icrrore a vitiis retrahuntur , de ne modicum

fermenetum totam mali ira corrumpat, Vt ac excommunicatione tradit

Origen. homili. in Ioann. Chrysostomus in locum iam mox citatu in Clem. Roma lib. I Apostola Constit.cap.r7 alias ro. Augustinus lib. de correptione , & gratia , cap. Is .. Theodotus Ancyran. hoinil. in Ioan. Euanget. dinan. . tra 2.29. disp--p Vlc.Vbi n. i. depositionem non modo Vocat poenam ecclesiasticam , sed etiam candem esse cum suspensione perpetua dicit . de solam deserre penes maiorem dissicultatem obtinendi dispensitionem , imo Couarran cap. Alma Mater secunda p. 3.1. cellationem adiuiniscensuram appcllat. Quidni igitur priuatio potestatis suscipien- .eu ordines proPzer dulictum com-

32쪽

Caput primum.

Euangcl.lom. c. Conc .Ephesi.cap. 9.ex editione Pelian. Gregorius lib. i a. registri indict. 7.ep. 3 1. dc ultima,qui omnes aliique P P. passim docent ab Ecclesia maxime spectari totius cororis lanctitate caeterorumque merorum conseruatione putridi unius rc secatione per excommunicationem potius qua in salutem ipsius, quod abscinditur , eamque esse sapientium omnium sententiam dc praxim adanonet Ch sos . hom. 36. in Mattii. initio .Eaque de caula Episcopos,ut se fortes hac in parte praestent, neque hos naeuos & strumas in corpore Ecclesiae patiantur. luculenter urget Clein. lib. 2. Constit. c. . vide plura apud Couarr. in cap. Alma Mater, initio , n. 9. Vbi etiam ostendit omnes poenas in re medicinales vocari polle. Ex hoc igitur capite medicina erit Irregularitas, cuius metus homines a criminibus, quibus impolita cst , reuocabit, maxime si ambiant sacra ministeria,aut

iam initiati sacris ordinibus sunt; neque erit inutilis ipsi delinquenti, quem non modo puniet, scd etiam ad resipiscendum urgebit, atque adpetendam dispensitionem , si lusceptos ordines exercerc voluerit, aut

etiam illos suscipere : quod autem

censurae vulgares intendant prima- tib de per se Rei emendationem,non autem Irregularitas differetiam tantum ex fine extrinseco inter illas constituit, quae non impediet, quo minus habeant rationem communem censurae tanquam genus quoddam, quo contineantur. Vides itaque nullam asserri rationem contra tum , quae eius opinionis probabilitati deroget. s. Pos TREMVM argumentum ductu in ex Innocent. III. responsione c. quaesenti. de verborum significat. efiicacius vidctur, cum enim tota ista res ab hominum institaitione pendeat,illa una consulenda erit. Respondeo itaque etsi nomen censurae in sua amplissi na & propria signiticatione Irregularitatem poeta lem contineat, nihilominus tamen Iuris Ecclesiastici conditores hanc socciem censurae ab aliis distinguere solitos sutile, nequc volui sic, ut nomine communi comprehendi existimaretur , nisi no ininatim exprei se suillet, aut ex adiumstis colli se

retur, vocem censurae in tota sua

propria significatione eo loco sumi,

ut dicam sub fin. huius tractatus, coquod grauitate , aliisque plurimis rebus ab aliis speciebus mustiam dissideat, ita ut neque voluerint Pontifices eius inflictionem inserioribus Praelatis, quorum hac in parte potestatem imminuerunt, permittere, neque eius quoque dispensationem concedere , ted haec omnia sibi reservarunt, quod absque aliorum inseriorum iniuria ex amplitudine suae potestatis facere licuit urgentibus

frauissimis causis,ob quas ita postidiabat Ecclesiae bonum : clim igitur nunquam in iure intelligenda sit It-

regularitas , nisi ea nominatim ex- rimatur , aut verbis aequi pollentius quorum aliqua collegit Malol. lib. I. cap. i. signislacturinxit ex signis uniuersalibus , de quibusdam aliis positis , cogamur censurae VO-cem in sua lata & propria significatiotie interpretari ἔ rcete respondit Innoc. in rescriptis Pontificiis nomine censurae, ubi nihil aliud additur , intelligi excommunicationem,

suspensionem Se interdictum , quia ita fert stylus Curiae, qui solet alias

poenas oc maxime Irregularitatem nominatim exprimere, aut quarun

tam aliarum vocum appositione il-II las

33쪽

De Irregularitate,

las designare i non diffinit tamen Ponti sex illas duntaxat tres species Censurae totam illius nominis amplitudincm implere , sed monuit tantum quid ferret stylus Curiae, quod unum quaerobatur. Respond. sucundo Innocent. agere de Consuris, quae possunt ab nomine ferri,&a discreto Iudice, ut loquuntur, cuiusnodi sunt tres illae vulsare S, qua do igitur mandatur Iudici, ut Censura aliquem coerceat, aut mentio sit ccnsurae aliter, quam ipso facto, aut iuro incurrendo, nunquam est intelligenda irregularitas; idque sapienter respondet Innoc. qui etiam non aliud rogatus fuerat , quam quidnam in Pontificiis rescriptis ad varios Iudices directis , de quibus Ponti sex suas vices committebat, aut iungi officio in puniendis delictis, poenis & Censuris Ecclesiasticis monobat , intelligendum esset

nomine ccnsurae.

- C A P v T II. De causis 3c effectibus Irre gularitatis.

o vaesio prima, de causi sinati oe sectιua irregularitatis. tuaestio secunda, de causi subiecti

tia o materiali irregularitatis. tertia, De essembus irregularitatis.

H ς X p L i c AT A irrcgularitatis definitione , eiusque a censu ris , maximc quando poena est, &propter delictum incurritur, distinctione , ad ipsius varias causas de egestus inuestigandos accingimur; quibus expositis ad singulas ipsius socc es dehibemur, neque Muttu , iit 1 causarum cxpositio nos tencbiti, cum ex iis, quae dc censuris diximus, lucem uberiorem accipiat.

Enis irregularitatis est sanctitas I ni storiorum sacrorum. n. l. Hine maltiplex statuitur irregularis

tas. I.

Causa efficiens est solum ius Canoni

cum. n. s.

Nulla alia est irregularitas quam in

iure lata. n A. G s. Nulla fertur ab homine. n. s. Consectarium prDn m. Omnis irregu laritas incio rit kr Uso facto. n. 7. Consectariam secundum , mi ius non imponit irregularitatem , ne e hs-mo ι Eam imponere potest .n. s. Consiet. teratum, Nulla irregularitatu suur unius Zoecesis prostria. n. 9. Consect. quartum . Au 3rregularis induci post consuetudine. n. O. Couset. quintum, Argκmentum a simili non valet in irregularitaιibus.

Conset . sextum , An in diabis iuris

iucurratur irrua larit. U. n. 11.

QVoo attinet ad causam fina-r.lcm ea alia non est, quam sacrorum de Religionis sanctitas,quae postulat, ut cum decore & ordine exerceantur sacra ministeria, idcircbenim quosda ab illis sit movit Ecclesia, quia minime dcccbat ipsos propicr illustres quosdam defcctus 1iue culpabiliter sue inculpabiliter contractos sacris admoueri, qui igitur eiusmodi aliquo desectu laborat, propter

34쪽

Caput secuntam.

propterque ex antiquis PP. Canoni-Dus dc Regulis in numerum sacrorum ministroru adlegi no debet,aut si iam adlectus fuerit per ordinum susceptionem , ministrare non permittitur, dicitur irregularis , quia nonnisi violatis Ecclesiae Regulis, ad

sacra munia admouebitur. Vidcsigitur Ecclesiam nihil aliud voluisse

in instituendis istis irregularitatibus , & impedimentis Canonicis, quibus prohibeantur aliqui vel Ordines sacros suscipere, vel iam suo

ceptos ministrare .quam tueri sacrorum Maiestatem de Sanctitatem, de ne quid contra cam peccaretur,dum

ab iis, qui insigni aliquo defectu

notantur, acerrimae & augustissimae quaeque Religionis nostrae actiones

cxercentur.

HINC oritur solemnis illa diuiso irregularitatis in eam quae ex

desectu , de cam quae ex culpa contrahitur , atque etiam in cam , quae

non incurritur nisi per aliquem actum irresularis , de eam quae ipsi nihil operanti aduenit I cum enim prima radix sit indecentia cauenda in sacris faciendis, potest illa oriri ex aliquo deseetii & nota, quae nobis inuitis , & nihil operantibus aduenit, aut quae ex nostris actionibus siue culpabilibus siue inculpabilibus nascitur. Quod autem pertinet ad causamessicientem sit ista PROPOSITIO.NV L L A est irregularitas nisi a Iure Canonico , de Pontificio.

EXPOSITIO ET COM

Armatio Propesilienis. H a castertio aliquid negat, &

cium agnoscit pro causa effectiva

Irregularitatis, & omnes alias causas excludit; Loquor autem de causa tum instituente , tum ferente, dccontendo solius Pontiscis, & Conditoris Iuris communis cile tum instituere, tum ferre irregularitates, quanquam nullas unquam serat per aliqua sententia aut nouam legcm.

ET quide quod attinet ad potestatem tum institvcndi , tum serendi ista impedimenta Canonica; nemo dubitare potest illam esse penes Summum Pontificem, qui summus iactorum antistes cst, & cui incumbit, quae ad Religionem pertinent summo studio procurare , atque Ut omnia decenter fiant in domo DLi, videre , quibusnam credenda sit dispensatio mysteriorum D ε i. Itaque

tota dissicultas est I N secunda parte prorositionis,

quae caeteras omnes causas reiicit,

dum solum ius Pontificium pro adq-quata causa Assirmat, quae est communis sententia Innoccnt. de aliorum Canon istarum,quos dabit Vgolin. tracti de Irregularit. cap. I. g. I.& Sayr lib. s. cap. 1. num. 9. Pro

batorque euidentcr ex cap. Is qui de sentent. Ex communi c. in 6. ubi Ponti sex idcirco negat cum qui in

Ecclesia polluta , vel praesentibus

excommunicati S cclebrarat ficti Ir- regularem, quia id in iure expro sum non est ; unde nccellarib colligitur , nunquam incurri Irregularitatem nisi in casibus iure cxpressis; atque ita nullam aliam clic Irre-sularitate, quam quae a Iure ex prcssa est; nomine autona iuris non intclligitur ibi nisi Pontificium, ut patet. Quare rciiciendi sent , qui aliquam Irregularitatem iure diuino aut naturali posita in volunt,ut con tra omnium sensum de homicidio B a censuit Diuiti

35쪽

L 2nsuit Marian. socin. in cap. Adatidientiam. de homicidio,teste Sayr. loco cit. quamquam praelucrat in idem caput. Ad audientiam Panorm . num. 2. ubi & glosiam in dist. D. in sum in . allegat; quia DEUS Vetuit Davidi , nc templum aedificarer , ebquod vir s anguinum esset. Verum ut omittam diligentius inquirere, quid serant illa DEi verba, non ag batur de Davide in Sacerdotem inaugurando, immo cruor hostium D E initus eiusnodi consecrationi inseruiebat ut Theod.& Procop. in i .Paralip.obscrvarunt,& 2.Ex Od. M. Ol-iligitur ubi tauitae , caede Idololatrarum consecrarunt manus suas Domino.ut habet o. Impleuetat manns suau. Chald. obtulemni obiationes manibu3 suis, quia peccatores tamquam victimam mactabant, & Deo

offerebant. Phinees ob Zambri &scortum Madianitidem interfectum inauguratus suit. Duces Machabaei Sacerdotes erant. Non igitur ob fu

sum sanguinem sitit prohibitus Dauid ab aedificando templo , sed

ob mysterium uti PP. Obseruant, quod non esici aptus propici frequentes caedes & bella, exprimcndo mysterio quod in icmpli constrnctione significabatur , cxprime bat enim Templi aedificium Christum fundantem Ecclesiam : eius autem humilitatena Salomon pacificus cxpressit illustrilis sicut David D r v M Patrem qui austerioribus edictis rexit synagogam. Et quamuis non negarim aliquas irregularitates in lege Mosaica latas fuisse ;qua de re Bccan. in Analogia veteris S noui testamenti; cae tamen cum ipsa lege expirarunt, neque amplius eo iure regitur Ecclesia, uti fuistis ostendimus i. rart. scientiae canonicae. Nihil habemus quoque in le-

De Irregularitale,

ge noua Vnde constet aliquam it sularitatem institutam fuisse a Christo, quod idem ostendebamus de Censuris, quamuis enim aliquae iam ab ipsis Apostolis inductae fuerint, ut de bigamiae irregulat itate constat

ex I. ad Timoth. 3. variis Canonibus Apostolorum suo loco reserendis ; non inde tamen sequitur eam

a Christo futile institutain sed ab Apostolis, qui pleraque alia sanciuerunt authoritate sibi a Christo facta, Vnde Paul. I. ad Corinth. Ego dico, non Dominus. Denique quod obiiciunt aliqui, neque foeminam, neque non bapti- Aruin polle ex diuina institutione initiari sacris ordinibus, nihil citi-cit, quia fatemur eas incapacitates ex iure quidem diuino cxistere, neque Ecclesiam in illis sicut in caeteris dispensare polle , scd negamus eiust nodi senilesque alias incapacitates elle Irrcsularitates proprie dictas , de quibus disputa inus , hae enim sunt quaedam impedimenta suscipiendi saeros ordines , in illisive, ii iam stifcepti fuerint , ministrandi , quae impedimenta supponunt capacitatem in eo , qui dici tur impediri , quare neque s uina , neque non bapti fatus est Ir- resularis , licet incapax ordinum existat. IAM verb neque ius naturale ali- s. quam inducere Irresularitate aeque

certum est, cum nulla appareat repugnantia , si isti quos Ecclesia re-inouct ab ordinibus , illis initiarentur: neque dicas ipsa in naturam po stulare , vi sancta decenter tractentur, quod non fieret, si ad illa ad movcrcntur, qui insignioribus aliquibus desectibus siue phusicis, si ite

moralibus laborant, hinc enim tantum habetur , sapienter omnino Ecclesiam Diuitigod by c

36쪽

pulsecundum

clesiam haec sacronim impedimenta institu ille, de consentanee ipsi rationi naturali, non tamen iure naturali eadem impedimenta, quae singillatim ab Ecclesia posita sunt,

tuam vim obtinere,alioquin uniuerrae ubique indicunmt, id tamen sibi

reseruauit Pontifex, dum omnes Ir- regularitares , quae in iure non ex primuntur, reiicit: Et sane cum hae Irregularitates sint quaedam indocentiae, quae non inductae sunt pri-sa hominum instituta,& sanctiones. mo & per se pcr modum poenae etiam quibus ciuitates tempcratae sunt, di- medicinalis , sed ad sanctitatem facerentur elle a iure naturali, omnia crorum, qui finis uniuersalissimus

enim consentire cum ratione natu- cst, conueniens fuit, ut eaedem ubitali apprime debent, atque ita le-ique vigerciat, neque una Ecclesiae diuina &aeterna , cuius natura- l admitteret cos i nistros , quos alia reiiceret, cum eadem ubique debeat elle sacrorum sanctitas , ne qua igitur parum decora varictas in Ecclesia existeret, in hac parte , sapiet tilliine institutionem horum impedimentorum sibi praecipuo iure vindicarunt supremi Religionis antisti res,& iuris uniuersalis totam Ecclesiam obligantis conditores. DENIQUE reiicienda est omnis 6. Irregularitas ab homine siue per sententiam lata,quia ea non est cxprella

in iure , dc quamuis pollet Pontifex de plenitudine potestatis aliquam

Irregularitarem ferre per sententiam , aut rescriptum siue praeceptum temporaneum, quod perpetui iuris rationem non habeat, id tamen nunquam facere censendus est , nisi id diserte explicet, quia non praesumitur iacere contra ius commune Scstatutas Ecclesiae leges ac mores :quod verius multo erit in Praelatis inserioribus, quos male existimauit Gabriel lect. 9. in Canon. litt.D,posse punire hac poena delinquentes, cuia nullo iure impediantur, dc ea pinna possit elle proportionata culpq,na in iam diximus imminutam sume inferiorum iudicum potestatem per reseruationem Pontificiam , Δί non habere rationem solius poenς,etiamsi propter delictum infligatur, sed impedimenti. I; ι CONs Ens promulgatio quaedam est, tanquam a primaeva origine leges Omnes pronciscuntur, uti lib. s. scicn-riae canonicae fuit ostensum. Maneat igitur Irregularitatem sola iure potitiuo humano suille institutam , quod ius Pontificium dixi, tum ut a ciuili, quod de rebus sacris nihil directe statuerc potcst , tum

ut ab Episcopali , quod priuatum

hintaxat est, distinguerem; quamuis enim dicat Suarcae disp. o. lect . . Mum. I. nullum veterum perspicue hanc astertionem tradidille , sufficienter tamen colligitur ex cap. Is qui dec sentent. excomm. in c. Cdmeni in reiiciat omnes Irregularitates, quae in iure exprellae non sunt, non

intelligit nisi ius Canonicum aut Pontificium , uti explicant omnes DD. qui idcirco satis clare nostram assertionem ponunt, uti iam monui; neque soliti sunt Pontifices in tuis scriptis leges priuatarum Ecclesiarum, ius appellare , sed statuta Episcoporum , non repugnaret quidem haec impedimenta poni per priuatos Episcopos &synodorum Prouinciali uin decreta, neque incommodum magnum foret, si in aliqua priuata dioecesi quaedam impedimenta arcerent homines a sacris,quae alibi non viserent , sicut neque pro iisdem criminibus eaedem pin aut censu

37쪽

ψDe Iraegularitate,

EX hic communissima doctrina

hactenus explicata plurima ne cetario consequuntur. 7. ATQUE imprimis omnem Irrcgularitatem incurri ipso facto & nullam esse ferendae sententi. e, quia lex& ius ipsam imponit , estque loco

sententiae, c&n utatur verbis quae denotant posita certa causa hominem Irregularem, hoc est , inhabilem ad sacra reddi, neque haec inhabilitas indiget vlla actione iudicis

aut ministri, cum consist it in quadam priuatione , uti diccbamus decensuris , quae idcirco dicuntur trahere secum exequutionem, praeter

quam quod iura , quae imponunt Irregularitatem , sunt leges ; quae vel prohibent fieri aliquem actum,

suscipi v. gr. ordines, aut in illis ministrari cum tali impedimento, vel praecipiunt certam conditionem, utrire fiat aliquis actus 5e sacrum ministerium, eo ipso igitur quod non adhibebitur ea conditio , male fiet actus , ad quem ius talem conditi nem exigebat , & illicitum erit sacrum ministeri una, quod fiet cum eo desectu & impedimento, quo cum

ius fieri prohibuit, sue illud impedimentum si crimen commissam, aut potius indecentia resultans ex crimine commisso , atque ita simul habeat rationem poenae & impedimenti , sue sit quidpiam aliud;ex vi igitur iuris prohibentis actum fieri cum his desectibus culpabilibus elinculpabilibus , de exigentis certas conditiones, quae cum illis desecti-

bus consistere nequeunt mese &illicite fieret ille actus , neque opus erit ulla alia sententia, siue quae pro hibeat actum qui iam prohibitus est, siue quae ponat impedimentum, quod iam positum cst, siue quae declaret crimen , ex quo exurgit desectus , nam sententia declaratoria

non ponit desectum , qui eo ipso quod existit, reddit actum cum illo factum illicitum : ergo inutilis

erit ea sententia ad ponendam Irregularitatum leu impedimentum mi

nister ij sacri, quod totum iam existit inὸependenter ab illa. Quare

statim atque aliquis viderit , se ratione desectus, quem habet, prohiberi ab aliqua actione sacra, a suscipiendis nimirum ordinibus, auzab ipsorum muneribus exercendis,

debebit omninb ab illis actionibus tibi , quamdiu laborabit eiusmodi

desectibus, & notatus erit ea macula vetitis, abstinere, alioquin grauiter peccabit, ut qui cum turpi macula , atque indecenter sacris se ingerat, atque in re graui violet legem Ecclcsiasticam ; censurae vero quia sunt poenae primo & per se , saepissime non imponuntur a lege , sed a Iudice vel ex legis praescripto , vel ex proprio arbitrio: prohibent quidem iura quasdam actiones centura irretitis, sed ea censura debuit contracta fuisse, quod fieri nequit antequam instigatur vela lege, vel a iudice: at verb quia Irregularitas est tantam indecentia quaedam moralis, quae nascitur ex institutione Ecclesiae ex quibusdam desectibus, statim ubi ponuntur illi desectus , exurgit ea indecentia independenter ab omni alio & siue declaretur iudice ille desectus & indecentia atque inhabilitas ex eo progerminans, siue

non declaretur,iam reucra tota er i

38쪽

Caput fecundum. II

eit, Si cum ea licite, & rite peragi l quam etiam Incurret Reus, si sus. aequit actus prohibitus a lege. leensionem violet aliquem actumi sacri ordinis exercendo, uti alibi CoNfECTARI vM II. Vbi Ius non imponit Irregularita-ι ,neque homo rigam im ponere poterit.

dicam, quoties igitur Iudex Clericum arcet ab Oidii ibi is suscipiendis , aut exercendis sui pensionem

non irregularitatem illi imponit Co NfECTAR IvM III. g. C EQv i et v R seeundo ubi ius circa D Irregularitatem nihil statuit, neque homi ncs quidquam definiret osse, aut imponem illam , quam ex Ecclesiastica non imponit, quod

consectarium ex se euidens est, &omnium D D. consensione probatum , uti contra Gabriel superius monui. Probant aliqui, quia Iuc-gularitas est poena priuatiua , quam n unquam potest imponere Iudex

nisi ex legis praescripto; qua de re vide Tiraq. in l. si unquam. C. de

reuocandis donationib. V. reuert

. tur. n. 24'. sed ea regula falsa est in suspensione, quae imponitur a Iudice sapissime citra legis imperium: alij dicunt nullam imponendam elle Ioenam a Iudice, quam lex non i eat imponi in aliquo alio delicto,

sed neque id probant, cur enim non poterit Iudex nouam aliquam poenam crimini tamen proportionatam , ubi nullam illi lex imponit, excogitare. Quare dicendum .est id oriri, quia Ecclesia reiicit. omnes eas Irregularitates ; quae non sunt expressae in Iure, atque ita non vult. licitam esse Iudicibus earum inflictionem; ubi itaque ius silebit in

aliquo casu, quamuis crimen enorme sit, non poterit Iudex illud punire I rregularitate sed suspensione aut depolitione , quae quoad effectum aequivaleat Irrcgularitati,

paret ex hactentis dictis , cum enim nequeat induci Irregularitas per sententiam hominis, neque per statuta peculiaria, scd tantum per Ius commune , & nullae aliae sine propriae Irregularitates , quam quae

in eo latae reperiuntur, constat omnes Irregularitates esse toti uniuersali Ecclesiae communes, eam enim

Ius Canonicum obligat,& sanὸ si quae Irregularitas alicubi tantu vigeret, id haberet ex aliquo Iure peculiati illius loci , quod tamen negauimus , unde etiam fit, ut si quae in Conciliis Prouincialibus atque priuatis statutis reperiantur Irregularitates , explicandae sint de suspensione , 8c depositione aut aliis eiusmodi poenis, uti monebam si perius saltem post Ius cap. Is qui.

de icntent. Excomm . in 6. qua quam ibi Pontifex non condat no

uum ius, sed potius antiquum supin

ponat, atque ex eo argil mentetur,

ut ostendat in peculiari casu, te quo ibidem quaerebatur, non fuiste irre gularitatem; video quidem opponis Oile, inde non satis efficaciter cotiigi, quod contendimus, nimirum nullo peculiari iure veluti municipali.

39쪽

pali, aut licininis praecepto serri i regularitarem; quaerebatus enim tam tum,an ille de quo agebatur, qui in Ecclesia polluta vel praesentibus excommunicatis sacrificauerat, esset de iure irregularis , respondetque Pontifex non esse, quia In iure nulla eiusmodi irregularitas reperiebatur qui autem rogabam Pontificem,

ciebant neque priuata illius Epist patus lege , neque hominis sententia suille positam irregularitatem pro illo casta. Uerlan non fuisset plena Pontificis responso si negasilet

irregularitatem in eo casu,quia non erat expresia in iure , si aliae causae praeter ius comune illam induceret, debuisset potius respondere,vti alias saepe in Ecclesia quidem Romana, non agnosci illam irregularitatem, tamen si aliunde nasci ea pollet, inquirendum elle: accedit communis D D. sensus , cui in interpretando iure plurimum tribuendum esse censeo , quoties praxi Ecclesiae, & ipsis etiam verbis lagis aut rationi, qua duci visus est legislator, consentit.

An irregularitas induci possit consuetudine pMA ion discultas existit in eo

quod Suar. disput. o. sech. 4. num. I 3.ex hac eadem causa essectiua Censurae a nobis stabilita colligere sibi videtur, irregularitatem nulla consuetudine induci poste.Primo,quia nulla habetur irregularitas nis ut ex prellia in Iure scri pro nimirum, ergo Omnis alius modus inducenda irrcgularitatem, reiiciendus est, atque ipsa etiam coluctudo quocunque illustri DD. testinionio munita, alioquin inutilis erit illa collectio Pontificia,irregularitas ex sacrificatione in Ecclesia polluta sat guine non continetur m iure, igitur nulla prorsus est , potuit fer enim

obiici,contineri iure consuetudina rio, & non seripto, atque continua traditione a maioribus ad nos deriuatam fuisse , atque ita falsa fore e communis i Ila regula omnium hactenus excepta consensu, ad dignoscendas irregularitates ius Pontifici duntaxat consulendum esse , nam etiam inqui venda esset communis consuetudo & traditio. Secundb, quia nulla etiam censura contrahitur a consuetudine , sed vel a iure, vel ab homine imponitur, ergo ne que irregulatitas habebit alias causas , maxime cum Ecclesia paucioribus comi nunicauerit potestarem serendi irregularitatem. Tertiti, quia consuetudo non potest inducere legem quoad vim coactivam ipso facto,sed tantum quoad directiuam,coquod poena nunquam censetur P lita tanquam ipso facto incurrenda, nisi id expresse constet; unde etiana feneralis & certa Regula est, nulam poenam priuatiuam ipso facto incurri, nisi ut expressia ipso iure, ut tradunt Felin. in cap. querelam. de iureiurando , Ac Qq quos refert Tiataq. in l. si unquam. C. de reuocandis donationibus V. reuertatur num. 248.

Dyman nihilominus lib. r. trach.

s. p. 1. cap. l. num. 6. ait negari non

polle quasdam irregularitates sine iure expresso DD. ita opinantium authoritate introductas arque etiam diuturna Ecclesiae consuetudine firmatas fitille , quia c sensus DD. de Ecclesia ruiti consuetudo optima est sacrorum Canonum, S antiquα ob scrvationis interpres: & uniuersim

verum

40쪽

rusP . qno i 3 3 vrrra Iota irri scru tel iiis 'Ut obliti it , citum conuensum sit coiisti tiua iu-Inonducti abro . t , eo tui leniti. i illitis etiamsi lex scripta desideretur. Ita hic Doctor. Vt vero totam hanc litem componam, Dico imprimis attenta consuetudinis legitimae efficacitate in d rogando veteri iuri, & introducendo nouoa eam posse tum censuras, tum irregularitates inducere, nam illud ipsum ius', quod reiicit omnes Irregularitates in iure non exprestas abrogari poterit consuetudine, quae

cilin etiam pollet illud ipsum , de quo potuit sanciri lex , aequὸ etiam poterit inducere poenant ipso facto

incurrendam, atque poenam priuatiuandi; de inhabilitatem, & denique vim legis non modo quoad dirc-ctionem, sed etiam quoad coactionem , uti ex iis quae I . p. lib-2. c...q- . n. .diseutauimus , probatu manet, &Alio supponit hoc loco Suar. neque censuram neque aliam poenam priuatiuam ipso facto contrahenda petconsuetudinem induci potuille.. DICO 2. Quoties nullum vestigium habetur in iure scripto alicuius Irregularitatis, & qu. aeritur duntaxat,. an consuetudinc sucrit indi cha, nullo locohabendam videri canilare sularitatem , sed si de poena ipsa

conitet pro suspensione accipiendam elle , atque eo sensu Suaris sententiam amplcctor; quia licet consuetudo possit inducere nouum ius ,& antiquit obliterare, id tamen non potest, quoties ius . cui derogat, rc iistit, Mest in viridi obseruantia, uti in i DD. Estque euidentissima ratio , contraria consuetudo icibrorat. quae tande ius aduersarium elidet; qua de re alibi: quod imprimis verum est, quando ius omnem contraria con luetudinem expresse vel tacitὸ annullat ;at qui ius Canonicum reliciens consuetudinem aliamve omnem causam Irregularitatis vividum adhuc est & vegetu,quando, S Pontifex illud obseruari vult, de reuera iudices nullam aliam Iringularitatem quam expresiam in iure agnos.cunt ; quod benὰ ostendebat Suar nulla igitur exit ea Irregularitas, maxime quando totam cam consuetudinem liceat de alia poena interpretari-Dico . Quoties nihilominus controuersia est de aliqua irregularitatu quae fortassis non ita exprimitur in iure, si eam tamen consuetudo

admiserit, & DD. conana uniter de ea consuetudine testentur , reuera proca pronunciandum erit, tunc enim . communis sensus, & Ecclesiae mores sunt optimi Canonum inte prctes, Uti Larinan argumentabatur.

CoNfECTAR lv M V. Argumentum a simili non valet in 'regularitatibus. IT docent Dyman, & Suar. ex ι I.

loquuntur, eo quod,& ipse Princeps velit illud obseruari, & Iudices

nulla habita ratione contrariae consuetudinis volunt iecundum ius 1 se cum enim casus incurrendae Irregularitatis d beat clic exprestus , non contrahetur Irregularitas , quamuis

si similis illi propter quem ius im-

sancitum pronuntiare , repusnat ponit eam irregularitatem , immixenim ius aliquod obseruari, dc sunul l maior ratio postulare vidcatur hanc con raria coluetudine abrogari,qua- l poenam; quare neque a pari, S si-

SEARCH

MENU NAVIGATION