장음표시 사용
11쪽
0BSERVATIONES CRITICA AD M. TULLI CICERONIS EPISTOLAS. ut VI 6 4 et omissus est ablativus n0mini unde pendent genetivi re in atque actionum tuarum, aut vitiosum est V00. initi0. Quum reputo qu0ties in his opistolis v0cabula a librariis mi88a sint, illud probabilius existimo. 0ndum displicet, qu0d lim prop0sui cur8u. Sic habemus curSum rer/ιm, ut in L. IV. 2, 3, pro quo VI. 5, 2 natura rerum et temporum cursu legitur et de suarum actionum cursu deflectere, VIII. 11, 2. Facilius tamen excidere p0tuit vi post initio, idquo munir licet his exemplis, Fam. II. 7, 2 vides quanta vis in rep. temporum sit, IV. 13, 2 vis et mutatio omnium rerum atque tempori m. OTI, 14 tanta sis est et loci et temporis. I. 9 16. Cicero reiicit Vulgarem pini0nem Q. Metellum Numidicum p0st reditum animo fracto ut demisso sui880, his Verbis est Peroprobaridion qui et summa noluntate esserit et egregia animi alacritate fuerit neque an redire curarit, eum ob id ipsini fructum fuisse, in quo quum omne homines tum M. illum euu-rum singillarem viri/m, conStanti et gruvitate Supera8Set Schulgio haec omnia 0ssatoris manum p0tius, quam Cicer0ni Stilum pr0dere videbantur. Atqui si delentur in sequentibus plura mutanda sunt. Verba ir0 te diei vidit Matiutius idque indicari particula ver0 vero probandum r0ganti eSt, p0SSitne revera
probari, quae qua08ti 00ntinet negati0nem FruStra in his haeserunt Orollius sit Balteriis, qui immerit uncis inclusit. Eg ver haere in orbis ob id ipsumo in quo supera88es, Seribendumque eoniici0 eum odio paucorum fractum fuisse iniquo, quum omnes homines, etiam M. illun Scaurum constantia et gravitate superasset Verba ingularem virum gl08Sat0ri tribu0. Cicero pr0uomiti illum 110mini adiecto satis eum designat ut 0 unum de multis.
dant quae declara8set pro quum declaru88et Minu recte hoc Velut e aequo interp0nitur Verbis tuum re p. daret, et quumque Metellum reciseravisset. I. 9 18. Atque hanc quidem ille uu8um sibi rei n0n attingendae rei p. fuisse, quod quum offendisset sopidum Athenien Semprope iam Gipientem Senectute, quumque eum nec persuadendo ne cogend regi 0886 idi88et, quum persuaderi posse diffideret, cogi fas esse non arbitraretur. Quotiescunque ad h. l. redeo, non potui880 tam perturbatam sententiam a Platone Seribi, nec latonis mentem ita a Cie0r0u obscurari Xistimo Naim quae Si Sta rati0einatio: ἡ id populum non p0sso regi 0rsuadend0 erg0 ei persuaderi p0sse dissid0Vst qua vix melior hasie: Vidi p0pulum n0n 088 regi cogendo erg0 0gi ta esse n0 arbitror. V Si in latonis scriptis, quae Supersunt, Deu inveniretur, quem Cicero interpretatus vel imitatus est, laeti verba emendari possent. Quum frustra quaeratur, ad 0niecturam c0nfugiendum est Graevius et Ernestus protulerunt aliquid, quod ne
12쪽
s BSERVATI0XE CRITIOAE AD M. TULLI CICER0NIS EPISTOLAS. reseciari iussit verba quumque eum nec ei Suadendo nec cogendo regi posse vidisset, ut 0stea Dei suo arbitratu cliuigius. Sed neuter docuit undo tanta interpolatio orta esset se parvis mutati0nibus sententiam fieri p0sso tolerabit puto. Post v senectute Sic Scribatur quuntque eum nec Suadendo nec cogendo regi posse vidisset, cui persuaderi posse diffideret, eum cogi fas esse non arbiatraretur. Pro persuadendo, quod Seribitur plerumque p8uadendo, scripsi Suadendo, ut his orbis aliud dicatur, quam quod equitur cui persuaderi posse dissideret. Nam aliud est suadere i. o. consilia dare, Xhortari, συμβουλευειν, iamd per8-der i. e. adducere ad laetendum id quod volumus, πειθειν Proriirum scribendum esse cita si e quo pro quo W080nbergio quoque in mentem Venit. s. Emend ait p. 2. Infinitivo cogi subiectum eum addidi, quod sententia requirit. Ita haec oritur sententia Plato, quum vidisset populum Atheniensem nec consiliis nec vi rogi 0sse, 0 dedit consilia, quibus eum tamen non obtemperaturum sciebat, ne adhibuit vim, quam n0 80lum inutilem sed etiam illicitam xistimabat.
I. 9, 23. Seripsi tres libros in disputatione ac dialogo de oratore ' Lambinus n0 dixit, cur in disp. a dialogo aliquum sibi et subdititium videretur nec secerunt alii idem sentiunt0s Cicero illa addidit, ut s0rmam peris, quod Lentulus n0ndum idorat, et quid Aristotelio more vellet, indicaret. s. akii Schol. Hypomn. II, 26 et in Praes ad libros de rat0r p. I. Recte esunbergius in Emend. ali. p. 3 praepositionem delendam monuit, coli. iis, quae sequuntur: Seripsi enim versibus tres Hros. Sic Ennius in Ann. Scripsere alii rem
II. 5, celso loco sita est laus tua. Hic l0cus me monet, ut in Or. II de lege agi verba a multis, nupser a Karstento temptata, Sed nondum eOITecta conieetura emendar c0ner. Ibi legimus: Vectigalia locare nusquam licet nisι in hac urbe hoc ut illo eae loeo. Naugerius verba aut illo doleri iussit, nys0rus illustrissimo vel amplissimo, arstentus in . . nem08ynes VI, p. 435
auspicato pro iis reponendum censuit. Ego verum ut hoc celas eae loco, rostris, quae soro et comitio excelsiora serant, ut scribit Fronto ep. II ad Anton. p. 98 ed. aber. II 6 5. Ego ni te videre scirem, quum ad te haec scriberem, quantum onus officii sustinerem - plura scriberem Languent verba quum ad te haec scriberem et salva sententia omitti 0ssunt. Sed quum in cod. Mod scriptum it quam In te me scriberem, vide ne Verum sit qua mente haec criberem. II. 7, 3. Quoniam sane feliciter et eae mea sententia rem publicam gemimuS
Recte I0. chraderiis probavit Ursinum publicam deleniem, ipsoque uStulit neu Cicero in provincia deliciter rom gesserat, idque lacerat eae sententia. Sic enim
13쪽
OBSERVATIONE CRITICA AD M. TULLI CICERONIS PISTOLAS T80ribere solet, non additis mea, tua sua. Praeter oeo quo laudavi ad Att. IV. 14, 2 cf. Fam. I. 7, 5 si rem istam eae sententia gesseris. XII. 10, 2. Si haec eae ententia confecta essent Att. II. 20, 1 quum omnia GSent eae ententia. II. 10, 2. Locorum quibusdam angustiis et natiιra montium fretus. Je comprendrai plutot l000rum natura set quibusdam angustii montium ' seribit C. Thu-r0 in disp. 0 S. Turonensi harum episti. Parisii a. 1874 dita, p. 11. Nequi V00abula sic transponenda putet, m0ne loci et loc0rum angustias n0ta esse e Salustii Cat. 58 6 0 0rnolii Datam 8, 4. et naturan montium 110 alienam e88 a consu0tudine loquendi, quum Cicero in alia epist0la Fam XV, 4 4 niontis Amani nati ram o naturato habitum se eonditi0nem laudet. II. 12, 3. Spem triumphi inquis Assenti0 W0Senbergio in hac quaestionuellipsin esse non serendam, sed non probo Supplementa, quae pr0p08uit in Emundd. ali. p. 4 et in adnot. erit ad h. l. Leniori mediuina Verba Sanari p0SSunt, eribendo S sem triumphi mihi nileis. Fadii p0s mphiimitti mihi et inquis ex iniicis
depravari p0tuit. Iniicere spem n0n minus recte dieitur, quam in iacere terrorem
alicui in V. 1, aut cupidi utem Fam. XI. 10, 2. Quod his verbis subiicit
Cicero Se consulem iam satis gl0rios triumphasse, stendit pem triumphi n0n valde ui pr0bari. II. 17, 1. Rhodum Ciceronum causa puerorum acce urum puto. 8Sentior iis, qui Τιeromim delendum censent. Q. et M. Cicerones erant tunc pueri, et Sie Vocantur in p. ad Att. VI. 1, 12, quum alibi Cicerones nostri dica intuir, Att. V. 17, 3. 18, 4. Itaque per se non mirum est, si in epistola ad Salustium, qui e0 D tasse non norat, s)ιeri dicantur. 0d 0 suspecta fit collocata post causa Cicero enim Semper genetivum praeponit, recteque in Laelio I nunc ditur Quam multa enim, quae nostri cau8a nunquam faceremus, facimis amicorum, non eum ΜSS. plurimis facimus causa amicorum Insolitum ordinem cau8 ludorum ne in
Livi quid0m Drondum putavit advigius Emend. iv. p. 73 q. Π. 18, 3. Si me audies, vitabis inimicitias et posteritatis fio consules. Ut0rha Opportunitate, ut errasse me confitear quum olim ad Catilinaria0 prima g 22 et 29 dubitarem, p0880tne posteritus opponi praesenti temp0ri. Meliora me doeere p0tuisset . Manuti ad hune l0dum adn0tati0. 08toritas etiam in r. p. Rabirio perd. 00 29 in verbis spe posteritatis fructuque duci posterum tempus indicat. III. 4, 1. Libro augi/rali, quem ad me amantissime cristum uaOD8imum misisti. Bahius in Proleg ad libros o Logibus p. XXI reposuit suavissime. 0npr0b0. Liber illo eo ipso qu0 nomini suo inseriptus erat Cicoroni sui suavi8Simus. Non agitur de argumento libri, sed do inseription0 Appii Claudii Pulchri liber auguralis ad M. Tullium Ciceronem. III. 5, Pridie Kal. Sext. puto, Laodiceae fore perpaucos di comm
14쪽
8 BSERVATI0 8 RITIeM AD M. TULLI CICERONIS EPISTOLAS. rabor Miror neminem obtemperasse Graevio ibi ante perpaucos inserere iubenti. n recte abest, sed facilius ante dies negligi potuit.
III. 6, 3. Triginta diebus, qui tibi ad decedendum lege, i t opinor, CorneliaconStitia essent. Cicero, qui optim seiebat quid in lege Cornelia, quam saepius laudat in his ad Appium pistolis III 6 6 10, 6), scriptum esset, n0 addiditur opinor.
III. , . Ut ιι id sit ευγόνεια, quid sit nobilitas, intelligas Quum Cicero
seripsisset ut quid sit Orενεια intelligas, usus vocabul Graeco, quod ab Athenodor definitionem petendam scribit, aliquis in margine interpretati0nem nobilitas adscripsit, ut laetum est in cod. Amst. in quo vocabulo graec Spatium aeuum est relictum, in margine positum nobilitas Appius opinor Graece Satis d0ctu erat, ut non monendus esset εὐγενειαν Latine dici nobilitatem. Ergo deleantur i id
sit nobilitaS. IV. 1, 2. Res vides quo modo se habeat. Magis Tullianum est quod J. F. Gro-n0vius ad Senecam de Benes. IV, 2 sit ad Perig0nius ad Sancti Minervam II, in adn. 5 laudant Rem vides, quo modo se habeat. s. de hae enallage nominis Gr0novius et Drahent, rellius ad Liv. II, 7, 3. Madv. r. at g 474 interpr. meae. Aliter ieero scripsisset Res quo modo se habeat fides aut Vides quo modore se habeat. Sed quum hoc loco non de una re, verum de UniVerS rerum Statu Sermo Sit, cum Graevio Scribendum Res vides quomodo se habeant.
IV. 3, 1. Quae esset tua in hoo pestifero bello carendo et praedicendo sententia Quum cavere bellum maius sit et dissiditius officiatur quam praedicere bellum, ip80 ordo Verborum commendat ossi coniecturam, qui sine ulla dubitati0ne praeo doid legendum putabat, laudans o H0rati Antenor censet belli praecidere causam, Verbique usum Tullio Vindicans x0mplis, quae e existis peti 088unt. IV. 4, 2. Ultio - ri foriae, quae in ilibus bellis semper est insolens. Sine iu8ta causa lemius Obs erit. p. 48 proseripsit verba quae, insolen8. Viet0ria natura Sua est insolens et superba, ut dicitur in r. pro Marc. 9, Sed maXime talis est in civilibus ossis. Sod pra0positi i i 0 magis h. l. abe88eJ0test, quam in simillim ex ep. 9 h. l. ubi ruet ost Omnia sunt misera in bellis civilibus, sed miserius nihil quam ipsa victoria. IV. , . Re sunt eiusmodi, ut, si Romae sis, nihil prae ter tuo te delectarep sit de reliquis, nihil melius ipso est, cetera eiusmodi, ut audire ea malis quum videre. Si haec seribenda sunt te in codd. 0missum tacilius ante de eXeidere potuit, quam post nihil. Ergo alterum in o soqui malo quam W080nbergium. DerHiqui quum it quod attinet ad roliqua, octo soquuntur neutra nihil et ceterre, minu recte ante cetera legitur ceteri t. 0rtasse a saeta sunt e caeSare, gl08S inter Veraus eripta ad explicandum ipso. f. Thur0t, p. laud. p. l.
15쪽
OBSERVATIONES CRITICA AD I. TULLI CICER0NIS PISTOLAS. IV. 6, 3. Coniunctio consueti dinis mihi aliquando suspeeta fuit. Sed p0stquam vidi in p. 20 lib. V coniunctionem necessit tiram et in i . . Plancio, lconiunctionem vicinitatis mem0rari, mutandi consilium abluet. Sunt g0netivi 0bieetivi, indieaturque e0niuueti0, quae e eonsuetudine vel 110 088itudine se vieinitate Oritur.
IV. 7, 4. MDytilenis recentiores scribunt, et ad it. V. l, isti, VII i, eandem formam tu n0mine urbis et incolarum ipse Servavi. Quum tamen . . Modieseus est Baitur dot Mitylenis, et in illis odis corruptelae emituleom/m, Mith/ylenas, Metileneo, idem seriptura magis faveant quam adversentur, ubique in prima Syllaba , in alterais reponendum put0. Mitylenae qu0que V0eatur Uri,Sin Porioeliis iv. o lib. XXXVIIII, ubi it Jahuius nullam e libris seriptis Seripturae varietatem adn0tavit. Qua auct0ritate eadem scriptura nitatur in Val. Max. I. 5 Xt. IX. 11 4 in edit. 0rronii non traditur. In H0ratii Carm. I. Epist. I. 1, 7 et in Martialis pigr. X. 68, 1 Mitylene meli0res auet0ros habet quam Mytuene Cauterum es. Niebuhri Seh0lae de ge0gr. ant. p. 220. 0 S. Obbarius ad Hor. p. l. l. IV. 9, 2. Primum tempori edere, id est necessitati parere, semper apiensis est habitum Miror dit0r0 110 paruisse Rulinheni ad Vell. II, 3 verba dest necessitati parere del0nti. Quid osset tempori edere Mareellus non erat
IV. 12. 1. Quoniam usus es natura in bonis dominatur. Ab hac libri Med. Seriptura plerique editores recedunt, in nobis seribentes et dominantur. Illud Π0 0ptimum, h00 0n 000ssarium iudi00. Nam casus et natura doni naturn0 minus recte dieitur, quam do Off. III, 46 religio a fides anteponatur micitiae se similia. Quia autem casus non solum in Sulpiei et Cicerone, neque in s0lis Romanis d0minatur, sed in omnibus rebus humanis, Io Sehradero S- senti0 coniicienti λὶ omnibus. IV. 2, 2. Qui rogaret, uti medieos. Coegi te. Ne Servium quidem uti medicos sine verbo scripsisse recto editores statuunt. Recentiore e Vetere Supplement addunt cogerem, cui coisi gregie respondet Thuro tu e eod. Turonensi sine dubitati0ne adsciseundam censet hanc Seripturam uti medico ei milierem. Itaque medicos coegi et Eg0 0homentur dubit0, an eius libri tanta Sit auct0ritas, ut ea pro genuinis accipienda sint. Non indocti librari manifesta interp0lati videtur. Eg nihil addondum puto, sed vitium latere muti, pr quo si cito si subito rostitueris, iam nihil sesiderabis. 0Stumius a Mareeli graviter vulnerat Athenas missus orat, qui rem ei Vi nuntiaret et cit ipSe 0garet medicos, n0 qui rogaret servium, ut medie0 cogeret. Quid enim si Servium n0 inv0nisset, modici 110n erant r0gandi Θ
16쪽
10 BSERVATI0NES DITIQAE AD II. TULLII ClCERONIS EPISTOLAS. V. 6, 1. Noli satis redidi ho nini prudenti tum uide esse ni tutum volun fusem tua γι Assentior iis qui in rude, si partieipium later putant, sed nouorolli praedicunt i, de luygersi perhibenti, quod Cistero nunquam si usurpavit, ut 0nuit advigius p. ead p. 200, prob0. Scribe prodenti. Quod Sequitur in Xtr. ' obii, ebat /r verissimo a Pluyg01 Si in obtinebit tr mutatum est. Vid. 110m08. 0l. I, p. 290. V. 10 a. 1. Non desistum, quin illi/m liquando eritam. Ut Cicor ad Att. XIII. 30, 3 seripsit: Mihi, sieundo potes, erue si recte ait. Vulgo erit , Med. eruere), qui decem legati Mummio fuerint, non si qua filo, Si h. l. non tam emp0ris, quam loli 0ti requiritur. Itaque serit, quin ulum ali mide eruum. At stet in opist praeci, ubi do ad0m re agitur, t 00 0t 0mpori adverbia eum Verbo iunguntur: ill tm reperium, nisi si in Da nutiam aufugerit, et inde famen aliquand eruam. Deindo Catili pirata crudolita toni Vatinius his orbis depinXisse putatur qui tot ingenuos, utresfamilia8, ires Romanos occidit, obripuit disperdidit, regiones russa it. . Viet0rius oratori et gravissimo die-ium X istimabat, quod scelera in ingonuos, in matresfamilias, in ivus commissa tribus orbis Xaggerantur. Eg ne in Vatinio quidem tam ineptam rationum ferendam puto, ut gravi0ri occidit sublidiantur seni0ra abripuit ut disperdidit. EX 0mparatione eorum, qua in Sequuntur: quid illis respondere possunι qui 'b sua bonu direpta, Mures expugnatas, fratre8, libero8, rente occi808 actiones ea osti lans illa sic mendanda cens00 qiti tot ingem/08, putre8fumilias, cives Romanos occidit, botio diripuit, nares vel fortasse Arbe perdidit, regio ire
V. 12. In adnot. ad Epist. ad Att. IV. 2, 2 unum, ad IV. 6, 4 plures l0e0s huius pist0la attigi t u incido log0ndi essent monui. Addo nunc Verba cuius studium in legendo non erectum Themistocli fuga redituq) e Maiihiae eoni emituque, g reditusque spe fetietur retinetur leviSSima ob causas a Meutruero in consura nidi libri intui polatori esse tributa. Epamin0ndae rectissime Themist0elis ultima fata adiunguntur. In g. 2 cur W080nbergiu8 Phocium bellum quam Phoeteum seriber maluerit nescio. Graeci certe ον Φωκικον πολεμον Ostabant vid. Strabo IX. p. 420 Cas. Stupli ByZ in V. Φωκίς et a nomine gentis Phoeti in or in Pis. 96 adiuetivum derivatur Phocicus. In g. 4 luygersius reos vidit male serib re in emplicandi cui sis
rerum n0rarum vel in remediis incommodorum et ante V. remediis requiri gerun-
divum. Addidit expromendis Mnemos. N. S. I p. 62); acilius Xeidere potuit
prome/idis. es. it. IX. 18, 2 f romenda tibi si ni consilire. V. 13, 3. Cusus ludiutorii 110 1 det v0dari a qua saepius aeuidebant gladiat0ribus, rudi qui vieti videbantur pr0sternorunt adversari0s, vidit alitu et
17쪽
OBSERVATIONES CRITICAE AD I. TULLI CICERONIS PISTOLAS. Crat revocavit asi/s gladiatom m. vid. Inom08. IX. p. 208. E genetivo illo, Si Scriptum orat lud Hori saetio ad i. gladii uoru oriri potuit. Saopius in iis nominibus queatum ess idem vir doctus ostendit in Seh0J Hyp0mn. I. p. 25. V. 15, 3. Quod enim esse pote, ut mihi perfuyium spolius et domesticis et Dre hsibus or fumentis usq/te soli itiis' Non doni estiuis ornamentis, sud 0latiis ornamentis autem sorsensibus. Nam eum eum rei p. enlamitatibus moerontem consolari filia soleret, domosticum quoquo illius m0rt 80latium amiserat'. Rout Manutius citans qua Cicero seripsit IV. 6, 2. Sed 00 non p0 testita nuntiari, viditqu0 0. Schraderiis Cistero num seripsisse et forensi is r-nameidis et solutiis domesticis vel et oinest ieis solutiis et forensibus oritamentia.
V. I, 2. familiurissimi iudicio ac periculo m/m crimen coniungeretur. Iano Gulielmi crimen e praecedenti in erit nen vocabare huc irrepSiS80, ita tu dolendum ess existimanti assentiebatur Sehi ad erus, quos re et iudicasse
VI. 5, 3. Quare ad ea tu spei u - nultum tribuli Iu 0rrigendo hoc ce vehementer corrupto longo a Madvigio, qui eum attigit in Opuse Acad. p. 397, et cui in plerisque assentitur osunbergius Em ait. p. 3 eq. di 880utiunt Jos. Kraus in Epist emend. p. 2 et J0s. re in Adnoti ad te epiSit a. 1873 in pr0grammat Gymnasii R00ssolensis ditis, p. 7 seqq. g facili0rem Kraussit emendati0110m ita pr0b0, ut in prima et in extrema Sententiae parte nonnulla aliter Scribenda putem. 0tum locum a rausio et a me correctum ad- Scribam: Adde eam spein, itum extra ordinem de te ipso habemu8, 0n 80ti ius uter dignitatem et virtutem ita)n - hae enitu ornamenta sunt tibi cum aliis communi Sed etiam, quae sunt tu praecipua, propter eae imium geuium Vm-ΦHuinque el0quentiam, quibit mehercules hic, cuius in potestate sumu8, multum tribuit. Initio delevi quare, qu0d ab h0 ideo plano alienum Si nec mutaVi in cui rei, quia Cicero s0l0 scriber adde cum obieet0 m e adde vel adde huc, Sed nusquam tales dativ0s adiecit. Deinde retinui orba tua praecu ita in Med. Servat9,9
18쪽
12 BsERV1H0XES CLITICAE AD M. TULLI CICERONIS PISTOLAS. qu0niam iis qua alicui eum aliis Sunt communia ruete opp0nuntur, quae eius sunt friticipua. s. Att. XI. 14, 1. Fam. IV. 15 2. Post 'i fus , qua ora Caudinaucum aliis e0mmunis, non p08s iterum nominari virtutem iniser ea, quae t 0rant praecipua, pluros intoll0X0runt Sehulgius seripsit sequentiam, qu0 l summa loquentia in Caedina laudatur in p. 9, t. tque quum loquontia sesso illud ipsum bonum Ca0dinae, quo duleetabatur Caesar se quo se violatum putabat, ut Cleor deinde seribit, conideturam W080nbergius t g reeepimus. Sed go praeterea r cui seripsi quibus, quia Caesar Ximio ing0nio Ca00ina non minus tribuisse putandus est, quam ius l0quontiae. Si soli loquentia multum tribuisset, non erat cur ister eximium ingenium simul laudaret. I. 10, 5. Folium v0rsum palimpsest Taurinensis quod P. rugerus Reeurate deseripsit in Herma vol. V. p. 148 sq. nonnulla hic aliter Seripta ost0ndit, quam 0d Med. 0duntur. Ex illo n0tavi sed et in studi et in rebus, tum cotidie magis mihi de abi, deinde ut simul cum rep., 0stremo renivis ut et liquundo recreetur, qua singula iusmodi sunt ut veram Tullii manum
VII. 1, 1. Neque tamen dubito, quin tu in illo ubiculo tuo, ex quo tibi Stabianum per D usti et putefecisti Misenum, per eos dies m Mutina tempora leo iunculis consumpseris. Qua d h. l. ante destem ann0s in eademia rogi diseipli-Πarum disputavi, quaeque edita sunt in Aetis ius litterariis Vol. I 0r. 00. p. 179-184, non plane nune probo Reet m0nui eae quo non posse intelligi de temp0re, quum ieero sempor plene seripserit eae quo tempore, itaque eae qu0 debere reserri ad a qua pra000dunt ruet etiam dosendi patefecisti sinum, qu0d
Π0V. Ser. p. 36 Quum enim in odie Medi eo seriptum sit sotefecisti senum misenum, idemque in ap0graph veteri inveniatur eras senum, quod ode TurOnenSi et duo Bruxollensos solum absent, prima speei dubium videri potest sinum an Ilisenum Verum sit. Nam quominus uti umque retineamus, id Vetat,
qu0d inus Misenus nullus unquam fuit Vorum illa dubitati t0llitur cogitantibus e villa Marii Pompeiana, de qua id agitur, ut ex ep. 3, 1 et 4
huius libri apparet, non p0tuisso conspici Misonum, quia aules oculorum tam l0nge intendi sequit. 0ns qua in simili romidoro inducit Luduthim disputantem in Acad. II. 80. Haseo olim det vidi, s0d in o erravi quod orba Stabia num per Drusti et putefecisti sinum si in turpi setatus sum, quasi indicarent Marium pers0rato pariete sibi prospeetum apstruisse in sinum Stabianum o in eam partem sinu Neap0litani, qua Stabias alluit. Nam ne tu perforasti potest carere biect0, et adi. Stubiunum verbis perforasti et putefecisti seiunetum a Suo SubSt. Sinum in carmine serendum issos, opistola vor, talis collocati verborum probari
19쪽
OBSERVATIONES CRITICA AD M. TULLI CICERONIS EPIST0LAS. 3110quit. Ergo istundum est in ill Stubiuit uii latere biectum orbi perforasti. Quod quai fuerit quaserunt mihi se obtulit tublin m. Itaque seribendum cons00: to tibi tubli huin se fomst et patefecisti inum. Quid uerit tabulinum d0dothagmentum se Varronis de vita populi Ro libro I Servatum a Nonio p. 83 in v. eortes: Ad Deum hyem et frigoribus coenitabant, aestivo tempore in propatulo, rure in corte, in urbe in tabulino, quod maenianum poSSumus inisellegorutabulis subridatum . Est igitur quod hodie appellamus en ulcon, et tablinum se forare est ursorato cubiculi pariet fauere tablinum Sinus autem n0minodosignatur t0ius illo eruter delicatus Att. II. 8, 2), qui terminatur promuntoriis Minervae et Misseno es. Strabo . p. 24 Casaub. VII. 1, 2. In quo Troiano creterrarum tria milia. λ'ete Ἀγ/8 Paulus uixe. Fusii p. 53 interpretatur vasa derivatque a cratere, et Nonius p. 54 suo tem-p0r situlus dietas sesso dodet. Sed quid m0visset 008, qui quum Troianum Na0vii es. Maer0bi Sat. I. , 38 darunt p0pulo Speetandam, ut tot vasa veleratoras tu scenam promerent GraeViu aptiorem esse Viden mentionem armorum, eonteeit legendum cetra ruin, SUSpicatu omne qui X equo ligneo prodiisso
fingobantur eiusmodi clypeis suisso iusti uetos. Quod ita pr0bo ut non ill0s ely-p00s, sed milites e0tris tectos hic appellatos suisso putem. Pro referrarum
VII. 2, 2. Agitur de c0ndemnatione T. Munaei Planci Bursa0. Ea se magis laetatum seribit Cicer quam m0rt P. Cl0dii, additque has ration0s primum enim iudiei malo qua in gladio, deiii de gloria potius inici quam calamitate. Primum ilhid satis manisestum si alterum obseurum. Nulla enim in ea re erat gl0ria amici, sed ipsius Ciceronis, qui Bursam oppugnarat Cl0dii vero mors coniuncta fuerat eum calamitatu amici, Milonis. Itaque oribsendum deinde gloria potius mea amici quam calamitate, seni0re remedio quam quo Sus est Pluygersius in nova Mnemosyn Vol. I. p. 62 deinde gloria propria potius quam amici alamitate. VII. 5, 3. Stinus enim putidiusculi, qua in per te viae licet rerum, ut video, licefit. Ex adnot. criti ea apparet U0s0uburgium dubitare d0 00 int0gritate, eoque inclinare ut eum veter editore Sumus, cum Erne8t quamquam pro quam scribendum putet . Ego loeum molius ab Henr. Stephano in Pseud00icerone p. CCXXXII 0qq. intell0etum t correetum Xistimo, dummodo adsutSentur, non quod os . rei arbitratus est in rerum later per eum, Sed per hunc ui suprad 00dem hominu uno ut huic p0suit et pro languido ut video reponatur utique, qu0d Cicero in pistolis frequ0nto usurpavit Cicor enim sola proXima verba totum denique o ninem tibi trado de nanu, ut aiunt, in manum tuam istam et victoria et fide praestantem respieiens eripsisse vid0tur Suinus enim putidiusculi, quod ser
20쪽
14 AsERVATI0XE CRITICAE AD M. TULLI CICERONIS EPISTOLAS. D u licet, per fine utique licebit o utimur loeutione aliquίint putidior0, quod Vix leo quatenus deum anilii sermo est, qui ipse ratione simpliei ut incompta uteris, quatenus sermo est de Trebatio erte mihi li00bit. D 00mmutatione voeum quum et i 0d id Drahent, ad Liv. V. 1 T. Permutantur quoque in Livii XXV. 31, 7 in responso Marcelli ad legato Syraeusanorum, cuius ultima verba si in libris seriptis traduntur: inuit is sibi laborum periculorumq/ι nrit aquam tantum fructum esse, quod Med. quam Hari. capere Syracusas potuisset. Madvigius in Emend. iv. p. 298 inter Syracusas et potuisset Π0nnulla Xeidisse suspieatur. l. Harant critieus Gallus l00um sibi sanasse visus est scripto
tunsi sim pro tanti m. Si mustum tantum mutaveris in fenilem, omnia plana erunt.
VII. 9, 2. Battara mort /0. Nauhius ad Val. Cat. Diras p. 19 suspientur Battaram suisse cognomon oeular Va00rrae, vel a Cieoron vel ab alio fietum, et qu0d in dit Cratandrina pro Lattara Seribitur acerra esse alicuius gram mattei xplieationem Suspieiouom laudo et pr0babilem iudico. Qu0d deinde Cn. Oetavius vel Cn. Cornutius quidam summo genere nutu idemque terrae filius o homo bseurus et ignobilis, ut int0rprotatur inuetus Felix in Oeta vi0, 22, appellatur, X eodem genere ironiae X plicandum, qua in inseriptione . Octobri a. Si Pompeiis repurta et in Commentationibus ead Lyn000rum 80r m Vol I. p. 103 dita Gadiit Ventrio v00atur eques natus Romanus
inter botu ni sit brassica m). VII. 24, 1. De Tigellio h0o seribit Cicero eum addictum iamdudum siureet Lamb. pro iam tum puto esse Calvi Licini Hipponacte praeconio Gro- novius aliique interpretes videntur praeeonio habere pro dativo, qui pendunt ab addictus Perperam; in dubio est ablativus instrumenti. Neque addictus requirit dativum, sed indicat condemnatum, et velut libertat privatum. Nam ad lietus proprie est quem eae servire, donec solverit, iubet, ut seribit Quintilianus . . VII. 3, 26, qua vi addicti saepe dicuntur a Livi 0, VI. 14, 15, 20, 34
Qui plura cupit, ident rutg0nium ad ubi Viet de . I. XXI. 3. VII. 25 l. Vereor ne in catonium Catoninos Ios. ealiger se memoria haeecitans in pist ad M. Volsorum, Epist. p. 363 affert Vereor ne Cato nos in cut tum, et interpretatur δεδια μὴ re των η ας τραχηλιζ'. Sed multo acilior est l. Salinasti explientio, qui ad Spartiani Hadrianum, p. 49 cut0nium
seribit, ut est in cod. inst. et hanc esse verborum sententiam monet Vereor
ne Caesar Catonis laudat0res ad inforos mittat. s. Laberii versus apud Gellium N. . XVI, T. Pro Cut0ninos serit, Catonianos; nam ut a Cicerone, Carbone, Othone Tirone Varrone derivantur Cleuronianus, Carb0nianus, OthonianuS, Tironianus, Varr0uianus, sic a Catone fit Catonianus P. Vict0rius putabatCumuinum esse Vetersem nominis sormam: sed nullo argumento hoc demonStra-