장음표시 사용
41쪽
0BSERVATIONES CRIT IULE AD M. TULLI CICERONIS EPISTOLAS. 35 Sunt in p. ad Q. D. III. 1 1 1 domus suppedita milia hortorum amoe litatem, Verbu tueor et si interpret0r: Domus mihi suppeditat hortum tu ipsa d0moto Sunt arbusta, ut horti speciem reserat Cicero, qui Q. fratrem eum Mario ad Se invitarat, hae adiecit ut suam invitationem urgeret.
II. 0 12) l. Pridie Idus Februarias , quum Appiu Senatum infrequentem c0egisset, tantum fuit , ligus, ut populi convicio coactus sit nos dimittere. 0n intellig0 quomodo consul clam0r0 0puli extra curiam in Graec0stas et in gradibus ad Q. D. II. 1, 3 stantis cogi 0tusirit ut senatum dimitteret. Multo Verisimilius est ipsos senatores fuisse frig0ris impatientes idque convicio deela-raSSe FortaSse Seribendum communi concilio. Nam h0 modo declarabitur Onvicium non fuisse paveorum, Sed multorum Senatorum.
Idem frigus vere0 ne tu extremis pist0la verbis aliquid 110euserit, ubi dieitur
impendere autum, ut summum periculum 58et, ne Appio Suae aede urerentur
In magn0 frigore maius oritur incendii periculum. Sed cur, quae80, magis illud immineret consulis, quam privatorum aedibus Huic quaesti0ui quod resp0ndeam n0n habeo, neque Mauriti explieatio: quod in domo consulis, qu salutandi aede lueendi causa quam plurimi convenirent, eaminum esse porteret aeViente
frig0r luculentissimum ' dubitati0nem meam t0llit. II. I id), 4. 0stquam Mareus suum d0pr0mpsit iudieium de Callisthene et Philist0, historidis, in quibus frater tunc assiduo versabatur, ita perrexiSSe putatur Sed, qu0d adscribis, ag grediarisne ad historiam, me auctore potes. E Med. 0- tantur qu0ad Scribi aggrederisne, qua eo ducunt, ut restituatur sed quid Scribis' aggrederisne ad hi8toriam Me auctore poteS, et. II. IA), 2 Quum in verbis ieerone nostro minore producendo OuSati Certum esset qua vi v. producere letum Assit, in antiqui0ribus editi illud mutatum S in perdocendo. Perperam. Habet enim vim provehendi, pr0m0Vendi incitandi ad progredisendum, ut Gra0eum προ ἡγειν es Fin. III. 2) et 00ipSum pr0ducere in epist. C. Cassii Fam. XII. 3, 1 meque ud ptinium spem putriae, 0n minimam tibi ipsi diro lueendum putes, et in epist. Octaviani apud Suet0nium in Claudio, . rudisendi vel ducandi noti0ne, quae etiam apti 0r St,n0 legitur nisi apud poetas. II. 13 15), 1. Blandenonne, ut seriptum est in Med. 0 Blanderin0ns Vel Blandenone ortum videtur. Etsi ppiduni vo vidus eius n0minis in vicinitate Placentiae alibi Π0n 0m0ratur, tamen non debet sollicitari. Nam multa Omina l000rum Semel bisve citantur. Certo falsa st Sigonii 0nistetur Laud Noni8, quia tum tempora littorarum a Quinto datarum et a Mareo aceeptarum inter Se conciliari nequeunt. Si certum esset litteras Quinti aude ompeia data erise, idque u0mei iii Blanden0n latere, totius corrigendum esset, deinde atterub,
42쪽
36 BSERVATIONE CRITICA AD M. TULLI CICERONIS EPISTOLAS. postridie datas Laiul una cum Caesaris litteris. Si in hae ipsa g nu norantve litterae eius Casesaris una datae cum tuis. Ibid. 3. Id et Curtius ita Dolebat Particula et non est ostiis Seribe: ipse Curtius ita volebat. II. 14 i5. 3. Huius pistola pessim deseripta plurimos oeos esen- bergius tam ingenios se selieitor rostituit, ut paene integritati seddidisse vid0atur. Cis. Em0nd. ali. p. 69-72. 0m0rabilis tamen si advigii suspicio, quae invenitur in disp. de Pra0laetis inserta puri Gallico ovii d philologi II. p. 77 seqq. Is nim verba laestra in si restituit quod putres mugis e re tua; iam illa etiam magni aestimo cet. ubi . post magis plura interui dissoputabat. Alteram go mundationum a iam in pro Venuine fraterneque Cieer0ni reddens suum ingenue fraterneque. s. am. V. 2, 2 me ab te cupisse laudari perte atque ingenue consitebar. Att. XIII. I, osti ingenue, mihique gratum quod quid sentirent non retieuerunt. Id0m in dicitur non assentatorie sed fraterne, in p. 80 1. cpιλαλ θως et fraterne. II. 5 16), 5. Ego enim ι pilo quidem minus me amabo. Cum altero
hane libri Med. seripturam servandam censeo, quae Ciceronis indolem plano resert Sine causa Plus alii quo seripserunt te amabo. III. , 2. Cicer negat in p0rtieu osse locum atriolo, quum alia ob causas tum quod non p0terat abor adiuncta dubieula et eiusmodi tembra. In h. l. ut in Plinii p. V. 6, 15 0 II. I, 9 membra voeantur ubicula min0ra, quae hodieque a Pedumontanis diduntur membri In puleii vero Mutam. I. p. 28 Ouden l. singula clomus membra sunt Singula aedium parte8. III. 1, 3. Si Da ei dicata p0 s non est motusta. Nam viridan et viri distata apta sunt pitheta silvae semper virentis. Sed fortasse melius h00 refertur ad rillum, et seribendum palaestra et silva iridi auctam. III. , 8. Scripsi ad Caesarem Vibullium Caesaris mandata de mea mansione ad Pompeium peri ulisse nec Oppium. Qui haec et qua Sequuntur bene consideraverit, sat0bitur a Madvigio in os0nburgii Emund episti. p. li4 egregie SS 00rreeta addito neque ant Vibullium Cicor igitur si sor seripsit ad Caesarem: Vibullius tua mandata non pertulit ad Pompeium, nec Oppiu', et hie ei reddendum eius mandata, doluto Caesaris nominu quod e glo88 irrepsit ). Quae sequitur inturi 0gatio Quo consilio an debet ita suppleri, ut Madv. seeit: hi non laeserunt, ut adfaris mandata de mea mansione ad Pompeium perseri sent8V sed huic quaestioni mire subiiciuntur quamquam Oppium S tenui
' Ita Livius 20. I scribero debuit quia in ciuitate bellicosa plures Romuli quam uisimiles reges putabat fore, non quod libros occupavit Romuli quam uinae similes.
43쪽
0BSERVATIONES CRITICA AD M. TULLI CICERONIS PISTOLAS. 37 col. Longo melius haec procedunt, Si O litterarum Similitudinum verbum a librariis missum statuimus, itaque scribimuS: Quo consili nescio. Tunc quamquam
Oppium ego tenui et dictum est hae sententia: Sed Oppii in hae r nulla ulpa est; ipse eum tenui, impedivi quominu perferret, qu0d Vibullio a Ca0saropr0prie mandatum erat.
III. 2, 2. Gabinius, qui a. d. V Kal Octobr. noctu in urbem introieras, ut logimus in p. 1, 2 h. L, narratur ubit bonus imperator noctu in urbem hosti/ιm plane invasisse Merito eSenbergius Em ait p. 4 00 a Cie0ronomsi seribure potuisse, Si vellet dicere in urbem eorum, qui ei hin h0stus eranto pro hostium plane coniecit eribendum hostilem plane in o dum At ad viri aeutissimi distam nimis h00 000dere a Scriptura tradita Cur n0n idomus plane ortum esse e plena, et Seribemus in urbem ossimn plenum Gabinius, qui in provineia nihil sortiter gerat, qui nullam unquam urbem hostium ratino o ressus nunc subito bonus imperator actus in urbem R0mam hostium su0rum pl0nam
Ibidem Homo undique fit s et quum a me in vulneraretur. Reioeta Manutii eorrectione es suspicatu est in alius et latere exagitatus Mihi magis placet: homo undique saeptus, quod idem est atque circumventus ab inimicis in Salust Cat. 31. Ibidem Cister causa enumeratis, cur ab aequSando Gabinio abstin0at verbis αποτευγμα formido infelicem accusati0nis Sueeessum metuo, subiunmt et timeo ne illi me accusante aliquod accidat o De Ondemnetur Quum automCleuro non possit eodem temp0re timere, ne G. absolvatur et condemnetur Manutius haud ultima interpretatur timeo ne absolvatur. Sed violunta hae into
prolati0n nihil proficimus, nisi qu0d Cicero bis id0m dixiss iuveni0tur. Non
intollig0 cur ditores n0 sequantur SehuetZium accedat 0ri igentem et de m0lumunt iniserpretantem. Ita ruet timeo ne, accedat equitur post morευγμα formido et ratio a minori ad maius progreditur III. 2, 3. Nomina data. Manutius adnotavit: prolata e0rum, qui parti ipses aut conscii sustrant maiustatis imminutae, quibus testibus Gabinius e lavinoi posset. V In hac explicatione cetori ditores aqquievisse videntur. Est tamqnabSurda, nam testes non nominantur et saltem debuserat seribi nomina edita, ut
Madvigius in mund Liv. p. 45 apud Livium XXXIX, T l edidit collegae
nomen pro vulgato dedit c. nomen restituit. Ego verborum sententiam obseuratam conSe male misso voeabulo Appius in senatu non solum accusavit Gabinium
maiestatis, sed conviciis exagitavit. Id ita dici pot0st nomina odiosa data. III. 6 6. Ita mendose et scribuntur et reneunt. Quam iusta sit haec querelado libris Latinis, hic ipso J0cus oeut Nam neque erat, cur Cicero Verba scria
44쪽
35 OBSERVATI0XES CRITICAT AD M. TULLI CIUEBONIS PISTOLAS. bunt ιν et ne istiGit disiungero per et et neque agebatur de libri tum primum seriptis, libris descriptis. Non tamen auctor sum, ut pro et scribuntur reponatur descributitur, ut 00rtham pius in H0ratii Sat. II. 1, 16 describere commendavit pro et scribere. Emundo potius aes ibutitur, quod Verbum non minus quam illud in usu fuisse ostendunt te in Verr. et suo. II. 189 tabulas νι foro, exscribo, adhibentur in aescribendo de conventu iri primari ut M. filius in p. ad Tironum Fam. XVI. 21, 8 multum mihi eripitur operae in scribemidis hypoinne)natis Saepissim autem confunduntur et ut eae. s. Drahent, ad Liv. XXVI. 45, 1 t 080ub. m. ait. p. 49. In Horatii p. ad Pis 2IT cum Nic. H0insio .rtulit prausor seripturae, quae odices et editione Oecupavit Et tulit eloquiuin insolitu in facundia praeceps Iuvenali quoque in Sat. I. 6
reddamus Suum Argentu u retus, aestantem intra focida caprum, ut multo aptius
et logantius quam quod editur et stantem. s. Ovidii Mel. V. 1 sed altis strantem signis, tollit oratera Vix quoquo dubito de Veritat suspici0nis P00rthampii in Asen. I. T frugesque receptas a torrere parant lanianis et
frangere suae praestare Vulgato Et torrere, et frangere. Ibidem. Qua statim sequuntur: Crebrius, ut ante ad te Scripsi, Romae
est et qui omnia adiurat debere tibi, valde renuntiant, u0 tam leni mutatione integritati restitui p0ssunt. Crebrius, n0men hominis ign0ti, ingenios ab Or0llio mutatus est in C. Rebilus, quum iunni p0st Casesaris in Gallia segatum fuissuseimus e Caes. B. G. VII. 83 0 90. Fortassu hoc temp0r in Q. Ciceronis
legion centurio, et commeatu accepto in urbe erat adiurat e Med. minus quam quod C. e codice Crat. 000pit adnuat a ver discedere Videtur. Deleta prima litera, quae e praee. Voste omnia errore librarii repetita videtur, repon dixerat et e re iunctant et seq. ab ruo te nunc iactat. Ita oritur sententia plana et perspicua C. Reblius, Romae est, et qui omni diserat debere tibi valde te nunc iactat Iactare aliquem et agitare os insuetari iniuriis vel irrisione, vel ut Divin. in Ca0 45 te, quemadmodum sit elusurus quain omni ratione iactaturus videre iam rideor Fam. I. 54, 1 clamore convicioque uetatus est. cf. Ellenditus ad Cic. Brut 109. Ibidem Ante aerario excidit de Cicer Scripsit De aerario puto confectum se, ut Att. I. 5, 4 De Acutiliano negotio quod mihi mandaras, confeceram. XII. 19, 1 tu, consi e de columnis. Q. D. II. 4, 2 De nostra Tullia spero cum Cra88ipede no confecisse, n0 quod editur ab aerario. III. 7, 1. Romae et aaeime et Appia a Martis mira luvies in Medico esta prima manu, deinde et ante Appia expunctum et proluvies correctum. Recte
W0senbergius Em ait. p. 77 vidit requiri in Aspiu es Fam X. 30 4 in ipsura emilia, diu pugnatum est. p. Mil. 15 de caede, suae in Appia factu esset,
45쪽
OBSERVATIONES CRITICAE AD M. TULLI CICERONIS EPISTOLAS. 39 ubi cod. esuri. mittit via et quae de liae omission monui ad Att. IX. 6, 1 Quod ver idem pro mira luries probavit Deilom an P. Vietorii 0rrectionum mira alluvies non probo Requiro nomen quod indient inundationem amnis super ripas effusi, et quum videam a Cicerone vocari Lurionem do fr. II. 16, o Rep VI 23 h. l. Seribendum enseo Romae et marime in Appia ad Martis mira
III 8 4. Quam se ipse amans sine ira i Quum Horatius in I p. ad Pisonesseriberet Quin sine rivali teque et tua solus amares haec potius Verba respexi Sse videtur, quam qu0 legitur ad Att. I. 3, 2 licebit eum solus ames, me aemulum non habebis, quem locum poetae illa soribunt in sente suisse putabat P00rthampius p. 161 editionis suae. III 8 6. Nunc de Milone Pompeius ei nihi tribuit et Dinia Gustae ei. Libsenter do Vesevbergio et delendum esse, sed mir0 Guttam nomini fuisse Ossensi0ni. Agitur de futura e0nsulatus petiti0n0. Nusquam legimus aliquem ut- tam fuisso praetorem et de consulatu petendo e0gitasse. t scimus Milonis e0mpotitores fuisse . Plautium Hypsaeum se Q. Caucilium Molsellum Scipionem,
utrique autem Summe Studuisse ompeium Narrat Seonius in argument Miloniana p. 26, 9 d. i088L, iterum de Hypsae p. 31, 5. Itaque su8pleamur Guttae n0m0 hie loeum edere debere Hypsaeo. Nihil pus erat, ut Metselli Sei-pi0nis simul mentio fieret, quod se per sesintselligebatur Pompeium huic suffragariS0eer Suo et hic non opp0nebatur Miloni. III. 9, 2. Qi i se Milo ludos HS CCCD conisares. Numeri eorrupti sunt. Vide se aliqu0 nota lateant in prima Syllaba verbi comparet. Nam etSi praeterp00tas, quos laudat Salmasius ad Capitolini Verum p. 38, 26 Cister quoque
Scripsit convivium co=nparare pro parare, instruero, tamen de ludis parare et
apparare usitata fuisse videntur. Hoc legitur in p. 8 6 ludos apparat magni mentissimos, ipsique ludi inde appellantur apparatissimi Fam. VII. 1, 2 simple parare ludos Xemplo Ciceronis munire non possum, sed non longe diversum quod Caelius seripsit ad Fam. VIII. 14 Xti'. spectaculum jarabat.
46쪽
0 OBSERVATI0NES CRITICAE AD M. TULLI CICERONIS EPISTOLAS.
EPISTOLARUM AD ATTICUM PLURES LOCI VINDICANΤUR, MORRIGUNTUR, EXPLICANTUR.
I. 1, 1. De Ausidio et de Palicano non sitio te exspectare, di m scribam. Etsi si habent omnes e0dd. noti, amon rellium qiui de Goveant coniectura lusi lia in luti li/Mn mutavit, sequii sunt di toros rudentiores. Utitur ille hoc argument0, qu0d de nullo Aufidiorum, qui in te. 80riptis memorantur, hi sermo esse
possit, et alteriis e0nserri iussit p 8, 5. 20, 5. II. 3, 1 quibus in locis adde Ι. 16 12 L. Afranius usignatur nomin Aidi silii. Eg manu in sententia, quam olim defendi, nihil esse . . mutandum. Nam quod illis l0dis Iuli lius
nominatur Sine ulla seripturae arietate, nisi quod II 3, 1 pro A. silio eriptum est Asilio se Atilio, n0 probabile Dei librarios h00 000 gravius errasse et Aufidio Seripsisse pro A. silio Orsellii autem argument opp0nam Barth Borghesii auctoritatem, qui putabat hic esse sermonem de T. Aufidio, cuius mem0ria servatur in Cic. Brut0, 179, in orat. p. Flacco, 45, et apud Val. MaX. VI. 9 7. Vid B0rghesii per T. VII. p. 586. Illo, si Asiam pro praetore ante P. Varinium O
ante a. 682 rexit, cur non potuit a. 689 de eonsulatu petendo cogitare ΘI. 1, 2. Nostris rationibus, addiderim. Quae seqq. post viae Flaminiae mendose descripta sunt in e0dd. Z. In resincerta Bait. et lotg. 00dicis M. Seripturam inlaetam reliquerunt, Nesent, plus ausus verba ita edidit , ita tum erit absoluta sane facile eum ac libenter Caesari consulem accedere viderim, partim Sehulgium, partim Sigonium et . . Gr0novium uet0re Secutu8. Hoc modo
obtinemus ententiam optimam, nihilque in verbis inest qu0 Tullio indignum Sit facile et libenter saepius iunxit, velut ad Att. IX. 7, 5 p. SulL 1. P0st
libenter inserendum est mi quod in . cum sequenti vocabulo in nunciteri conflatum est, in Med. autem plano adest. Sod accedere pro adiungi, addi non placet. Vide ne praestet e corrupto acciderim elicere addi viderim, quam accedere viderim. I. 4 4 Si unquam mihi πευίοδοι καμιαι , ἐνδυμ ηματα η καTασκευαὶ
suppeditaverunt. Non debueram in h. l. c0dicis ornaesiani fidem praeserre Medice0, in quo ter si pro h scriptum est. Ructu p0st me si . si . si κ. ediderunt. s. do in I. 69 Etenim si loca, si fana, si urbes, si gymna8ia, i rempum, Sican si equos, adamare solemus. De Log. I. 7 huius si vita, si mores, i
47쪽
0BSERVATI0NES CRITICA AD M. TULLI CICERONIS PISTOLAS. 4 lcultu denuiue ια u omnem commendationem ingenii et erferet Fam. V. 2, 10 acerbe, Si crudeliter, Si sine causa sum a tuis oppuguatu8. Sed non poenitet me de Bosii coniectura uncti scripsisse pro καorroi P. Vietortu iam Vidit, ac moi ς
xi posse defendi, et Casaubonus Bosii inventum ita munivit, vix ut de veritate dubitari possit. In eadem g omnes nunc seribunt de vilitat ' pro quo in Med. male scriptum est de utilitate Laudavi 0eum o III d Oss 52, ubi eadem nomina sunt e mutata. Add nunc in Plinii H. N. XXVI. 43 bonos odices dare utilitatem, Sed Vossianum recte servare ni fatem et in Panegyrico ineerti Seript0ris Con- Stantino Aug. dicto e. 24 recte cidalium emendasse qui vitam pro victus suirilitate contemnat, quum in libris seriptis esset provectus sui utilitote. Sed non probanda Si nuper prop08ita permutatio horum nominum in Vitruvii III. . , ubi in deseriptione atrii tetrastyli verba et utilitatem trabibus et firmitotem praestunt facilius explieari possunt, quam si vilitatem o modicum protium inutilitatis oeum OS ueriS.I. 4 b. Homines ad Uiurioni nullum Sciun facienti assenSerunt. Interpretati0nem ad haec verba adseriptam, Setum facere nullum die tum ess hae vi ut idum sit atque Setum toller vel delere, salSam esse e0gn0Vi. ama. l. quam
ad Fam. VIII. 9, 5 t apud Livium III 40 nullum facere Setum sest idom quod ad Q. r. II. 12, 3 dicitur nihil decernendum censere. Recte igitur Drahenb0rchius ad Liv. XXVII. 25, 3 facienti interpretatur faciendum cen8enti. Curio p0terat
hane causam afferre cur nihil a senatu desternendum censeret, quod senatus habebatur die comitiali. f. C. Bardi in Hermae vol. VII p. t seq. et I p. 322. I. 16, 3. Non unquam turpior in uis tutario consessus fuit. Vulgo ludumtularium . . et do Off. I. 50 explicant quasi fuerit 00US, quo aleatores convenirent. Sed hi tessseris ludebant, non talis Et Cicero de T l e sordidos
quaestu enumerans non poterat aleatores in ii ponere; nam hi 0n omnes quaestum iaciunt. Ipsa quoque verba Adde huc, si placet, unguentarios, saltatores totumque ludum tutarium de aleatoribus n0 esSe Sermonem dolent. Ludusta arius nou diversus est a ludo triari, quem dicit Quintilianus I. O. XI. 3, 58 ubi 00 vituperat, qui fori sanctitatem ludorum talarium licentia solvunt. 0gitandum de ludo musico, in quo citharoedi vel histriones stola ad talos demissa induti prodibant ut 0mines de plebe delectarent Laudatur M. Herigi disp. delud talari in Indie seli0larum univ. ratisi a. 1873, quam nondum vidi. tal derivantur adiectiva esuris et tutorius, ut a Deo iocularis et iocularius, a palma palmari et palmarius, a mola molaris et molarius. I. 6, . Ad me utem eadem frequentiu convenit, quacum abieri consulatu sum domum redurius. Ne quis dubitet an non dicatur cum frequentia reduci afferam 13
48쪽
'requentia ac multitudine o ab amici et assectatoribus, quibus alii requentos se e0niunxerant. Sed neutro loco defenditur, quod cod. Med. in p. ad Brut. I. 3, 2 praebet: nam tantae multitudinis, quantam capit urbs nostra, concursus estod me factus ea ci/m usque in Capitolium dedit tu sunι. Insolita anastrophe praepositionis verba suspeeta reddit, reetoque . t . e Cratandrina Scripserunt
I. 16, 7. Tanto imposito rei p. vulnere. In adnotatione ad haec verba ex 0rat. p. Sesti l attuli uti era inusta rei oblicae. Non eandem, sed similem l00utionem rostituendam cense in Dagmento istini Maeri apud N0nium p. 259, ubi legitur Illi suam ritum mecum contendunt, quorum in corpore ita crebra sunt ulnera vitae, novae cicatrici ut locus non sit. Scribendum est: - vulnera u8ta. I. 6, 2. Sed et duo iam ueta sunt odiosa, unum, ιι apud magistratus inquiri liceret, alterum, cuius domi divisores habitarent, adversu rem publicam. Nollum ni obtomperasse Ernesti alteraim insititium iudieanti, atque e duobus Setis unum sedisse. Recte errorem meum reprehendit Meutgnerus in Nov. 1111.
00H80r8, qu0d melius r0sp0ndut socio. Ita Cie0r in Bruto, morionsium voeat 80 it m et consortem gloriosi oboris, H0ratius Carm. III. 24, 6 consortem et 30cium iungit, et in Manilii str0n. III. 120 sq. quintus gradus et socios tenet et con80rtes. Consors solet quoque eum genetivo iungi, Sed in Verr. Ret. Sec. III. 155 r0dit consors in ueris atque furtis, quo exemplo satis munitur in priratis
rium usq/ e etiam ipsa medicina efficit Sententiam, quae urbis corruptis inesse
49쪽
OBSERVATIONE CRITICAE I M. TULLII ClCERONIS PISTOLAR. 43 lebei liane esse suspicamur: Etsi de ro publica semper cogito, tamen tuomodo eam anare possim non invenio. In verbis corrigendis praeter Graevium, quom
temere probavi, peram posuerunt rellius in utraquo seditione, advigius Adv. crit. II p. 235, Mendet Asolinius in et 800. philol. I ips. I p. 407, 080nburgius in mundii ali. p. 87. Momorabili os Io. Frid. Gron0vii 0nieotura, quam prodidit in dictatis saupius a me laudatis voluntas socium pro sociorum utque etiam ipsa medicinam Hugit ultima cum Bosto), quae sic interpretatur: , ad rem p. curandam etsi satis est mihi animi, tamen et destituunt me adiutores et ip8a Se non praebet curationi, ' comparans fugere rituperationem Att. XVI. 7, 5 et e Livii prases donec ad haec tempora, quibus nec ritia nostra nec remedia pati p088umus, per en um est. Madvigius nupser in libello unico seripi K0rt
Voluntatem. In voluntas lato accusativus participii, qu0d est obiectum verbi desicit, et quo pertinent etiam atque etiam volentes pro conantes non satisfacit, potius volutant e nostra perpetua moditatio n0n potest invenire medicinam. VSod olutare non habet am vim in scriptis Ciceronis excepto de Re P. I l T. VΡae summi viri dieam voluit te mihi n0n satisfacere. In l. l. 0 R. . illud verbum ne dos quidem, sed volitare et vagari iunguntur, ut Saepius, respicitur tu ad Ennii de so dictum in epigrammate volito vivus per ora virum. Proxime ad veram seriptoris manum a cudor mihi videtur haec loci scriptura:
In re publica vero quamquam animus est pra ens, tamen olunta civium atque
etiam ipsa medio in desieit. II. 5, 2 Quum vel med scribero obuissem videte civitatem meam, vel
Torn. idete vitam meam, signo c0rruptela utrivi Scripturae praeposito, male Bosianum vide securitatem meam recepi, quod minime probandum Ss in ad 0t. doclaravi. aliutii 0ui vides curiositatem meam non magi nune satissaeit,
quam euignori vide vilitatem meam, quod ironio diceretur, aut lolgii videcuritatem meam Muretus V. L. V. si recto vidit in illis lator levitatem tW0Aenburgius non vide, sed vides a Cicerone Sse Seriptum.
II. 9, 1. Initi huius pistolae n0 debitorum cum Muret V L. XIV. f0rmulam, qua Cicero in litteris ad Atticum nunquam usus est ei Obtrudere, Sed retinere illud, quod in cod. Mod plane scriptum est subito quum mihi disi88et Verum distinguendum os post subito, quia illud adverbium resurri debet ad haec cripsi ruptim. s. am. III T 1 Haec scripsi subito, quum Bruti pueri
II. 12. a. imittat ad me Publius, sui obsignent. Quod lim scripsi mittat
50쪽
44 BSl RVATI0XES CRITICA AD M. TULLH 'IeΕΚONIS PISTOLAS. h. l. requiri, id nunc repeto. Emiliebant alique ni e ea resere, o Vineuli S e urbe, emittebant tela, saxa scit e manibus, sed mittebant, qui aliquid nuntiaret voldenique saceret. Idem err0 saeilius c0mmittitur, ubi e pra000dit, ut in Curtii III. 27, ubi omnes sere codd. dant eques a Parmenione emi88u8, unus Florentinus Verum missus Servavit. Idem participium restituendum est in fragmento Cat0nis apud Charisium p. 124 Lindem et in Orat. o. si agni a Meyer collectis p. 33 d. feci, ubi sic editur: a re n0n po88 sustineri, nisi eo praesidia magna frunientumque. 0rrigo: - nisi mimo praesidio magno frumentoque II. 14, 2. Basilicam habeo, non illum, frequentia Formianorum, atque imparem basilicam tribui Aemiliae o atque basilicam, quae capere non p088it tribuni Aemiliam. Sic hunc l0cum scribundum idori in adnotatione de laravi.
Nam quum e codd. Med. et Crat partem notetur, ille omnia sana iudicat, modosio distinguas At quam partem basilicae tribum Aemilium. Qua sic interpretatur, quasi Cicer h0 dicat villam suam n0u solum esse basilicam, sed eam basilida partem, in qua tribus emilia valde requens consistere solebat. Audio, sod donee advigius probauserit tribit / 0880 diei partem basilicae, morem eorrectionem non repudio.
II. 16, 4. Si possum discedere, ne cau8a optima in senatu pereat, ego af-- fu iam publicanis; ει δε μὴ, - in hac re malo universae Asiae e neyotiator mus. Omnia perspicua praeter V discedere, quod interpretes varie Xpli are conati sunt. Manutius l0gantsem, ut voeat, Sententiam interpretatur: Si 08Sum con80qui, ne Graeci causa adant; ' quod is ass0nsum tulit Ruhithonii in diotatis ad Ter Pli0rm. V. 2 8 plane salsum est. Nam nec discedere potest hab0r vim P0n80quondi, nec ubi agitur de duabus cauSis, una publicanorum, altera Graecorum et negotiatorum, altera potest vocari opti=na, quum sit melior Schulgiushoe sensit, sed in explicando V. discedere insolix fuit. Nam simple discedere non potest diei r discedere a mea sententia, quam Quinto declaraVi, portorium illud n0n obori publieanis. Prauiore non intelligo, qui Cistero tune a sua Senientia diseedere p0iuorit aut 0luserit. Aliud exe0gitavit Fred. Η0irmannus in epist. seleetis p. 4 edit. 3' quocum Dei Meuigneriis p. 768 p. l. Accipit v. discedere de discession ab urbe putatque Ciceronem ho velle, 0, si p0ssit
urbem relinquere, itaque non Venire in curiam, quando de ea re ager 'etur, hoc modo publicanis satissaeiurum esse, ne causa Optimatium, quae nitebatur concordia Senatorum et equitum, in senatu periret. Ne in hae quidem interprotatione nequiescere p088um. Cur enim ieero non posset abesse, quum paene liberum
eAset senatori non adesse, ut ipse testatur Phil. I. 12 et quomodo p0ferat suasi sentia satisfacere publieanis 3 Quum ergo nulla Oxplicati verbi discedere pro-