장음표시 사용
51쪽
0BSERVATIONES CRITICA AD M. TULLI CICERONIS PISTOLAS. 45 lata sit, quae pr0bari posse videatiar, nec melior inveniri, cum Orselli et Nesonia
borgio illud corruptum existimo. Sed nec illius discutere, nec quod hic dubitanter proposuit disceptare, placet. Eg0 0nieei: Si quid possum dispicere o siquid possum e0gitand reperire, ut 08 dicimuS: Als ih r set op vindenaan. Cf. II. 20, 5. Q. D. I. 3, 5. II. 2, 3. Quid missum po8 si, ut X. 4, 1 post sed Nam ibi scribendum esse sed quid opu fuit Hirtio conrento Schulgius
ruet vidit, qu0cum Deit esent, emend. ait p. 20. Verba ne ouus optima in senii pereat non pendent ab his Verbis, Sed a Seqq. ego Misfaciam publicanis, ut ehulgius et Hos annus Statuerunt. Causa optima est causa optimatium. ut optima ratio in II 1, 6. II. 16, 4. Hoc ego sentio alii λὶ0bi opus esse Male hae 80llicitavi, quast sunt sanissima. Hoc est leproni c0DSilium, quod in iis quae praeeedunt X-plicatur Sententiam bene orspexit euignerus, qui verba sic interpretatur Iehnihi das diesse vortialten mi dureli di vectatinisse in holiem grade semp- soliten iril. II. 23, 2. Quam posse me invenire nullam Construetio dura et nipodita, C0d Med. ducta, immerito placuit Gr0 0vio et mihi. Sin ulla dubitati0n cum Ces e eod. . Scribendum quam ego posse inveniri nullam puto. Pro ultimo voeabul in se libro rat post, quod ambinu 00rreXit. III. 2. Intelligebam eae eo loco, si te haberem, p088 me Brundisium referre. E praudedenti pist0la novimus Cicer0uem voluiSSe, ut Atticu Se quam primum statim consequeretur Eum ad se resessivit, ut seribit in p. 4. Hoe idem nune declaratur verbis si te haberem e mecum, Si te comitem haberem, si tu mecum esses CL adn. se ad XIII. 9, 1 quum haberem Dolabellam ut obolus ad Brut. I. 15, 1. Nescio quibus argumentis G0ldbaeheru muniverit Suam eou- ieeturam si te in itinere haberem; sed non puto probabilem.
III. 4. De hae epistola disputavit . . umptius in capite puris de iurueriminali reip. o. qu0d inseribitur der Proces gessen Cicero Vol. I. . II. p. 25 seqq. In nonnullis rebus ab eo eur dissentirem, pluribus verbis se laravi in Academia Regia diseiplinarum. CT Versiagsen de Kon. had. M L0tterkunde Ser. II, ol. I, p. 85-193. Verba epistolae, ut mihi eorrigenda videntur, apponam ut mihi dira quingenta milia liceret esse, illo pervenire non liceret. Statim iter Brundisium versus contuli ante diem 'ogationis, ne et Sicca, 19ud quem eram, periret et qu0 Melitae 58 non licebat. In rogationustorreeta erat, ne quis Ciceronem intra quingenta milia passuum ab urbe est toreeiperet, ut tradit lut in Cic. 32 0 Dio XXXVIII. IT, euius tria milia septingenta quia i qua ginta Stadia plane respondent quingenti milibus passuum. Nam is Plutarchus in C. Graccho T affirmat το Πιον κτω σταδίων λίγοι
52쪽
46 BSERVATIONE CRITICA AD M. TULLI CICERONIS EPISTOLAS. ἐποδεῖ seimus a Dione DCCL stadia aequata esse M passuum. Vid. LII. l
respondon IOCI passuum. - illo perrenire nou liceret. Adieci hase praecedenti sententiae, deleto iti ni, quod n0 est in c0d Med. qui est Baltero dat illoc, qua sorma usi sunt Plautus et Terentius, non Cicer0. Illo est ii Siciliam, qua rogatione Clodii erat excepta, ut tradit i l. e. eaque erat causa cur C. Vergilius praetor n0luerit suum lamiliarem illuc venire. Vid. Cic. p. Plane. 96. - et quod Melitae esse non licebat Cister a Vibone, ubi erat apud Siccam, se movit Brundisium Versus, non petiit Melitam, qu0d ibi esse non licebat. Aberat illa insula ultra quingenta milia ab urbe, sed erat pars provinciae Siciliae, quam adire ei per egom non licebat. s. Veri . lib. IV. 89 et 103. III. I, 2. Chii is mortis oppetendue tempus honestissimi praetermissi in St, reliqua tempora /ιnt non tam ad medicinam et an ad finem doloris. Male mihi
asseram Cistero queritur se non vi restitisse furori Clodiano, quum aut vincere, aut 0nest perire potuisset, dieitque mortis oppetendae nunc ea tempora SSerpliqua, quae mala n0n sugare, Sed tantummodo eum ita dolorem finire possent.
Zu machen dem er inst Euror omnien honnte. VIII. 2, 2. Perc/ιssisti ai tem me etiam de oratione prolata. Etsi nemo desideraret autem, si abesset, et ai/tem - etiam non eleganter Se Xcipiunt se
Handii ursoll. I p. 586 sq.), tamen repudi priorem Opinionem de nomine aliquo misso et in alitem latente, quam merito inanem vocavit O. Heinius in Relat. doct. Gott. a. 868 p. 551. Peros isti me etiam de oratione prolata breviter dictum est pro Quod mihi nundiasti de oratione pr0lata, etiam me dolore affecit. III. 15 4. Profecto, si quantum me amas et amasti, tantum amare deber ac debui88 , ni nVitam esses passus me, egere consilio Temere in his verbis offendi et audaeissimam ii mutationum pr0bavi. Cicero enim acerbera Vituperat, quod n0n Satis seeserat, ut ab Attie amari deberet et antea debuisset, simulque 0blique tangit Atti eum, quod non molius iuvisset. Si in his haesi, ea quae statim sequuntur Sed tu tantum praetermissum est, debent et debuerant Omnsem Scrupulum ex animo mihi vellere Atticus secerat, i 0d erat amoris, praetermiserat quod meritis amici perfectum oportuit. IV. 1, 1. Cognoram enim te in consiliis mihi dandis nec fortiorem nec prudenti0 em i/um m ipsum, nec etiam propter meam in te obser vantiam nimii
in cu8todia ut ais rea diligentem. Male Bosio maiorem fidem habui, qui in .
53쪽
OBSERVATIONE CRITICA AD M. TULLI CICEROXIS EPISTOLAS. TS vidisse testatur propter ita meum in te observantiam, quam Lambino qui in eo plane scriptum affirmat propter meam in te observantiam, ut est in Med. Itaque repudio Bosii inventum pro praeterita mea in te observantia, ut ossi pio iuniorem Fr. Hosmanni mendationem, qui pro nec etiam Scripsit me etiam, quod Baitorii et lolgius in ed. ait receperunt. Cicero se accusat, quod consilii Samici sui paruerat, et ut vitam servaret patriam reliquerat. s. imprimis III.
IV. 2, t. Ut in secundis sturae, ut in adversis bonae. Recte euigneriis, Heinius, lolgius me reprelisenderunt quod haec dolorida censui. Si purioni mei-unt tetrametri, quod integrum in p. praecedenti adscripsserat, assile nunc Ciceroni in mentem recurrere iterumque eitari potuerunt. Diu post iisdem Sus est in p. ad Brut. I. 0, 2. In eiusdsem p. g 2 pro dolor et magnitudo melius in antiquioribus diti et in codd. deterioribus doloris . Scriptum esse, quam
quod go do Gulielmi conioetura dedi dolor et rei magnitudo lotgius in Adnoti. ad opp. ad Atticum II p. 5 docuit.
IV. 3, 2. Inspectante urbe etiam in oratione Soluta dici posso, neque a Cice-r0nis consuetudine abhorror mihi persuasum est c0gitanti quae legimus in or.
Q. r. s. l, in oculi clari88imae provinciae, Veri . et seu II 8 in ore atque in oculis provinciae. Eiusdem generis sunt ego me e compleaeu patriste
eripui p. est. 53, incredibilis concursus Italiae Att. IV. 1, 4, tot in illa concione tuli constitit p. est. 107, et plurimi loci, in quibus nomina urbium pr0 ineoli ponuntur. Cf. Drali 0 b. t quos illo laudat ad Livii XXXVIII. 29, 9.
IV. 3, 3. Tum ex Anniunt Milouis doni Q. Flaccus duini viros acres. Domus, quam Mil hereditat ab avo materii T. Annio aceeperat, quaeque erat in livo Capitolino, opponitur i Mil0nis d0mui, quae erat in Cermalo. Cave igitur ne mecum aut eum C0beto in Mu0m0s. VIII p. 454 0mon Milonis hinct0llas Conser p0tius lolgi Adnoti ad has epist. II p. 6 seq.
IV. 6, 2. Sed ille, non miser, n0s vero ferri. Meam conieeturam o vero miseri etiam nunc aliorum conieeturis ferrei, servi, miserrimi praesero. Quod autem . Hirseliseide nuper pr0posuit nos 'ofer ur se fulmine, a Cieerone non poterat Seribi. Nunquam ille usu est passiva mi in verbi ferio, sed scripsisset oti sumus vel percutimur.
IV. 15, 1. Ut est eae me et eae te iunctus Diomysius M. Pomponius. Errasse me video, quum hunc Dionysium, qui memoratur Saepius, ut h. l. ', 2, h, 1, 11, 2 VII. 4, 1 scriberem suisse servum communem Ciceronis et Attici Fu0rat sorvus cliti oratus Tullii, larus Pomponi0. ide0que manumissus patroni
54쪽
48 I SERv1TI0XES BITIQA AD M. TULLI CICERONIS PIST0LAS. pirae nomen raecepit. Attici nomeu Gentinum exemplum pr0didit haec inscriptio anno DCCCL reperta ad viam Appiam et a Borghesio illustrata: L. Valerius M. F. Ous Giddo, L. Calpurnius M. L ibertus Menoplii L Valerianus. Menophilus enim ille a M. Valerio manumissus tamen a L. Calpurnio quodam
IV. 15 4. A. d. III Non. ιι int. Sufenas et Cato absoluti Scribendum A. d. IIII Non. non solum quod in seonii argument Scauriana p. 16, 17 d. Kiesstingit, ill di in optimis libris Sogomoni et Montepolistiani indicatur C. Cato suisse ab80lutus, sud tiam qu0d ibidem p. 17, 2 seq. id quod factum ita
ratur pridie Nonas Quint dieitur esse laetum post diem tertimn ptum Cato erat absoluti . Nam haec computatio temporis salsa est, Si Cato absolutus S a. d. III Non. verissima Si a. d. IIII Non. Quint apud Asconium ex optimis libris Scriptis, in h. l. Cicer0uis e coniectura restituitur P. Manutius . . iam III in IV mutari iussit, sed falso argumento inductus, ut in adnotatione ad haec
IV. 15 6. Sed nihil tam pusillum, nihil tam sine voce, nihil tam . . . . Verum haec tu tecum habeto. 0si distinctionem hanc verb0rum probarunt . . . Εg nune quoque probo, neque cum Lud Selimidi in Philol. XXVI p. 220 rerum in Servum mutaverim, neque cum Hirschlaldero aut verum intercidissoputaverim ieiunum. Post nihil tam missum suspic0 sine arte Antiphon pronunciabat ita prorsus, ut homines vulgo l0quuntur, quod erat ine arte, ut Quintilianus . . observat O miserunt illa librarii, Cicer adscripserat. Cur Atticus haec Sestum habere, nemini narrare debuerit, non liquet. IV. 6 8 Paullus in medio foro basilicum iam paene fouit iisdem antiquis columnis. eSenbergius vere monet nidum, navem eaei, domum quoque et pari tem vimine eaei, sed resilioum texere columnis non posse diei, idemque previt Κl0tZii emendationem erexerat, qu0d do basilica n0n potest dici. Sed non magis placet, quod ille reposuit tererat o tectum iam absolverat, propterea quod non de tecto Sermonem esse ostendunt qua adduntur iisdem antiqui columnis Libri MSS. 0n8entiunt in verbo exerit, quod in Med. mutatum os in f it. Illud mend0Se Scriptum puto pro refecit. Nam qu0d sequitur facit, . . prae aliis
Verbis, quae Sententiae apta sunt, refecit commendat.
V. I, 2. Marcellus foede de Comens an in Comensi seribatur ad rem nihil refert. Utrumque debetur coniecturno, quum libri seripti conspirent in corruptela: M. edendi comes. Inde tamen sucilius ruas sede de quam sede in Aliquando sed pro foede suisse seriptum testatur Beda de orthographia sedus, quod Stdelarinis per AE tantum, foedus, qu0d est paetum per e scribitur. V Paulo p08t
55쪽
OlBSERVATIONES CRITICA AD M. TULLI CICERONIS EPISTOLAS. 49d0rmitans reliqui, quod Bosio debetur: tu mihi videtur non minus tomachi nostro ac Caesari fecisse. Sciebam enim Ciceronem n0 posui8Se ac p0S comparativum. T quae adnotavi ad XIII. 2, 3. Libri scripti dant nostro Caesari, qu0d ironie d Pompsit accipi 0sso Manutius male putabat. Sine dubi locumc0rrexit Malaspina inserendo quam, nec audiendu8 . . umpti qui in C0mm . epigraph. 0l. I p. 309 pro nostro Caesari scripsit nostro Gnaeo. Nam neque verisimile est a n0mina a librariis esse permutata, et 110 scripsi880 Cicero non minus, si nulla Caesaris monti0n facta de uno Pompei l0qui voluisset. V. 11, 6. Nam mihi is ter dixit te scripsisse ad se mihi eae illius literis rem illam curae fuisse Verba in c0d sic scripta emendavi, ut potui. Sed res ortasse melius essit euignoro in censura mea editionis p. 82, qui sic coniecit Nummihi ista diae te seripsisse atque mihi eae illis litteris rem illam curae fuisse. V. 5, 3. Sed feremus, modo, si me amas, it annu8. Adsi tu ad tempu8, ut senatum Mettes. In Addendis v0l. II. p. 383 monui mihi scribendum videri: Sed feremus, n/0do sit annus. Si me amas, adsis tu vel adesto ad emos, ut
senatum eaecites. Nunc video Neseubergium eodem m0d Verba si me amas transposuisse. Quod idem scripsit modo sit annuum coli. Q Sed feram ut 0tero, Sit modo annuum, o necessarium mihi videtur. Sed quum ad illa verba Ma-laspina monuit h. l. in vetustis suis o in F legi sit annui/8, 01100do tamen ita p0tiu e0rrigendum esse, quam retinendum qu0 iu 0die Med. Scriptum est
Sit annus. Nam post feremus recte Sequeretur Simu annui, non in annuuS.
V. 21, 13. Commemorat quid olim mali C. Iulius fecerit, quum dieculum duaeerit. Ultima verba io xplicavi quum tempus soluti0nis brevissim spatio pr0r0garit, Stendique dieculam pro brevi mora in usu fuisse in Addendi vol. II. p. 383. Nec mutavi sententiam lectis quae l0tgius in Adnoti ad has epist0la II p. 2 disputavit, ut 0mmundaret suam e0niecturam quum dieculam pro- diserit. Nam diem prodicere latinum osso et usitatum loci a lolgi allatiis tendunt, dieculum prodicere nemo dixit no dicor p0tuit. Ducere autem habuisse pr0ducendi, pr0r0gaudi vim stendit Corutilius Nepos in Themist. 7 dedit operam, ut quam l0ngi88i ue tempus dueeret, ubi vid. remit adustati0, et Martialis XII. 36 aureolos donas, Possint ducere qui ita Kalenda8. s. quoque . Urmaunus ad Lucani Phars VIII. 479. VI. 1, 17. Cicer indignatur, quod Q. Caecilius Metellus Scipio n0seiebat proaVum Suum P. Cornelium Scipi0nem Nasicam Serapionem, qui C0nsul fuerata. 16, non fuiSSe cen80rem, idque et intorrogati0n ain tu Scipio hic Metellus proavum uum ne8cit censorem non fuisse et disertius etiam in extrema 8 Verbis: Sed ne8cire proavum suum censorem non fuis8 turpe est declarat. Ipse vero Metelli errorem nec potuit nec v0luit Xcusare, qu0 fecisset, Si Serip8iSSet, 14
56쪽
50 BSERVATIONES CRITICAE AD M. TULLI CICERONIS EPISTOLAS. ut vulgo ditur Atqui nihil ubi it aliud inscriptum nisi CENSOR ea futua, quae, posita in arcelso est in uia autem vel tem), quae est ad Πολυκλεους Herculem, inscriptum est CENSOR. Atque hic quidem eod. Med. Verum servavit s. illi una littera mutata, ultima tuo restituta verum quod est liabebimus. Seilicet in Med. st quidem illa censor ea, sed p0stroma tres littera eorroet iri
debentur. Sine dubio ibi seribendum est CONSOL, ut est in opuleris stipi0num du0bus in terti seriptum est OSOL, ut CESOR , in lege Thoria agraria aliisquem0numentis adstuli urbis sexti et septimi Fastillim etiam permutantur cons. t is., quae Sunt illorum nominum compendia Prior illa statua a suisse dieitur, quae ad Opis per te posita in ea celso est. Possime ex per te quod in eo id omnibus esse Mala spina Trinat, sederunt )ui te et serips0runt ab Oiris parte id oro
non esse latinum docuit Iordanus in Ephemeride pigraphica V0l. III p. 61 sq. Quod vor si scribendum vid0tur ad Opis sopi fero longius abit a scripturae0didum, et vix credibile est ieeronem De epithet0n Opi tribuisse, quum sumper alias od sis simplieiter dixerit. s. Att. XIV. 14 5; XVI. 14 4 t sopius
in Philippidis Aequi0seendum igitur in 00di eum eriptura per te o tua pura. Orodius malo vitiosum Volat. Nam qui rogat, Atticu eam statuam illo in odop0suerit 8' Iam Malaspina hut quaesti0ni40sponderat citati Verbis ex ep. IV. 9, 1, ubi P0mpstius narratur apud Cieeronem gratia egisse itisto it0d Signa compolienda suscetiisset. Quid vetat erudere Attistum, antiquitatis patriae amantissimum artis iu studiosissimum, veterem quoque Scipioni Nasi ea Statuam l000 suo Oi00- tam ad Opis in x00lso loe ponendam curasses Nogantibus Nasi a statuam ab Atti e ropositam esse propon hanc corruetionum oui 0rrupti quae ad Opis m/ per rep0sita in ea celso est. VI. 1, 22. Paria paribus respondimus Mai d hae loeution dubitavi verbumque s00lusi. Torontius Pli 0rm. I. 4, 31 verbum verbo, par puri, respondeas)s0lus abundo l00ufi 0nem defendit . eius tiam s0llieitavi id qu0d 0gitur in p. seq. De isto uetenus. Dixerim me vel f trima incia, Optare, quae Sana sunt m0d eum ayser iungas De isto octenus dixerim et pro D rima ab Ernesto aecipias plura. 080nburgius utrumque probavit. VII. 1, 2. A ge, hoc mutit m mihi commune est cum omnibu8. Malo mon age in atque vel at qui mutandum videri. Habo eandem sere Vim atque esto,
concedo. Similiter p0nitur in Vatin 36 Age, faetum est horum aliquid in aliis,ot ye omisit. VIII 3, 5. In tuitum illum, qui primus Sententiam diceret,
nimis patienter tulerunt alteriis ut Nesunt orgius olim probavi oelii e0niueturam. Ea non amplius mihi laeui. orba sic seribenda ut distinguenda put0: Duque esto alius primus suum sententium dieat, mihi valde placeat de triumpho nos moliri liquid, extra urbem esse cum iustissima cau8a, tamen dabunt
57쪽
OBSERVATIONES CRITICA AD M. TULLI CICELONIS PISTOLAS. 51 operam, ut eliciant sententiam meant. Esto sequente coniunctivo logitur do in
II 6 p. 0i0t. 30. In huius epistolao, ubi editur: Hanc quoque uscipe
curam que nadmodum eaeperiamur, ultimum De mutandum esse in Vediamus,
ut paulo ante seripsit reliqua empediamu8, in margine n0tavi, idemque a W080n- bergio in adn. eritie nunc ideo proponi. VII. 2, 3. Nain Alexidis manum non valere. Praeclara mihi vid0tur Meuigueri mendatio p. 708 . . proposita, qui littera e in s mutata, unaque littora addita seripsit: Num l. manum amabam, quod tam prope accedebat ad similitudinem tuae, litteras non amabam, quod λὶdicaba te non valere. Sed idem vir doctus mihi non persuasit in ea quae de Tirone sequuntur, duplicem gl088am irrepsisse, detondaque esse et adde, si quid vis, et nihil vidi melius. Potius adsentior es0ubergio adolescentem non posse arere adieetivo, et apti S-simum esse doctum es. Emend. alter. p. 109), Sed pono illud post nosti: ad leSeentem, ut nosti, doctum et adde, Si quid vis, probum. V Eadem rationis Drma
os in Horatii Sat. II. 7, 39 Imbecillus, iners, i quid vi8, adde pvino VII. 2 8. Itaque usurpari retus illud Dru8i, ut ferunt, praetori in eo, qui
eadem liber non iuraret, me istos libero non addiaeisse, pra ertim quum adesset nemo, a quo recte vindicarentur. In hoc loco X plicando erravi putans agi de manumissione inter amicos. Nam ut reete me monuit amicus in aetatis fi0re exstinetus
agitur se Cicerone qui in pr000nsulatu Ciliciae apud se ipsum Serv0 manumisit. Addicere est verbum legitimum de magistratu, qui in mancipati0ne aut in iure cessione vindicanti hominem cedit. Cf. Gaius I. 134 II. 9 sq. , 24, et ab aliquo vindicare non indieat per eum, sed de eo p0stulare, ut e primo Gai Ploe apparet: ἡ ab eo so a patre is qui adoptat, vindicat apud praetorem filium suum essu, et illo
o patre c0ntra n0 Vindicante a praetor vindicanti filius addicitui . V Cicor0nis temp0r talis manumissi vix erat legitima, b eam causam quae enuntiatur Verbis quum de et nemo, a quo recte vindicat entur. Nam dominus praetoris vice lanetus non simul poterat esse is, a quo vindicarentur. Ulpiunt demum tempore quin magistratu apud se manumittere posset nemo dubitabat.
VII. 3, 5. Bibulus de provincia decessit - in decedendo erit, ut audio, tardior. Cave pulses hae inter se pugnare. Decedere de provincia, provincia et simplex decedere usitata sunt de tot itinere e provincia ad urbem. s. rvt. 1. Corn. Nep. it. 4. Id quum nesciret Frane Luisinus arsergon III. 27 Vonotiis 155 1)coniecit Bibulus, praefeci continere Attici quaestionem, sequentia Ciceronis resp0nsum Nuc elidior idem sui III. 34, quum in h. l. p. 5, 3 negatione transposita scribi iuberet De Chrysippo, meum consilium non probari tibi moleste fero. Nesciebat non moleste fero esse eius, cui aliquid iucundum est.
VII. I, 3. Inde Albanum Pompeii. Seribe: inde in Albanum P. ut paulo
58쪽
b OBSERVATIONES CRITICAE AD M. TULLI CICERONIS PISTOLAS. ante non renisse in Arcanum, . l. 7, 2 Albanun venire, in is T ad eum muli oratum in Albanum venerant et de r. II. 224 in Alba eramus Iri seq. pro ut putant iam non ut putavi eum Manutio, nec ut m avis c. Pompeius eum euign0ro, sed ut putaram de W080nbergii conioetur Vorum censeo. VII. 8, 5. . illa alitem sententia infamia relinq/tendae trbis movet hominem r/t puto, mainime. Ita nune ia00 restituenda puto eum esenburgio, nisi quod lite mend. ait. p. Ill x in post sententia in cod. Med. aliisque libris servatum e0nidei indigni as, quum aliorum codd. corruptela ni et infra magis ommundent, qu0 scripsi, infamia. Nolebat Pompeius in Hispaniam provin iam suam
abire et Casesari consulatum concedere, quo Ret pacem SerVar poterat, maXimeque eum m0vit infamia, quam caperet urbe relieta ententia movere uoto
diei l0tgius oeuit coli. O . D. III 5 nec me eae ea opinione, illius unquam oratiose movebit Sententiam autem illam dicit pacis expotunda0, ut praeeodentibus verbis: Non modo non vetere pacem istam sed etiam timere visus est meitur. VII. 10. naeus noster, adhuc in oppidi coartatus et tusens. Omnes, i in Italia consistas, erimus una Male dubitavi de Verbis nae in oppidis coartatus, quod unus homo non potest coartari in pluribus oppidis Dux ut saepe, 0nitur pr militibus et, ut lolgius Emend. II. 4 recte observavit, Cnaeus si dieitur sua e0pias nondum explicasse, sed in oppidi colloeatas tenero. Recte e0ntra dubitavi de e0niunetion coartatus et stupons. Nam salso dieitur omne - erimus una Cicero de se s0lo 0quitur, nihil do aliis, multo minus de omnibus assirmat. Recte intellexi stupens omnes esse scribendum, totumque loeum cum l0tZi sic nune ego: - adhuc in oppidis courtutus est. Stupent omnes. Si in Italia consistet, erimu una; sin cedet, consilii re est. Futurum consistet pro consistat debetur essent,orgi0. VII. 4, 3. In aera plura mutanda iudieavi, ob id reprehensus ab . Huiuio p. 55l p. l. Videamus do singulis. Negavi in verbis quaeso videa8, it satis honestum nobis sit eas Romae esse posse tolerari tit, pro quo requirobam num. Ille mihi p90suit X r. 0 imp P0mp. 6 videte ut horum auctori utibus illorum orationi respondere posse videamur, ubi alterii reete Innium codd. Aeripturam videte ut restituit, intorpretans quam bene, quam apte. ' Videte ut eodem modo dicitur in orat de lego gr. I. . At id non quadrat in verba a me temptata Cicer enim . . non rogat amicum ut videat quo modo mulieres statis h0neste Romae esse possint, sed num satis honestum maritis it eas Romae se demu ipse valde dubitabat, ut apparet ex iis quae sequuntur. - Deinde AHelusi ea in verbis praesertim quum ΕΑ praedia in ora maritima habeamus, cui ego praesum, it in iis pro re nutu non incommode p088in 88e, pr0pterea
59쪽
0BSERPATIONES CRITICA AD M. TULLI CICEROΝΙS PISTOLAR. 53 quod aliter non in iis, sed in quibus sequi debere putabam. Huinius ruet mihi obtudit Cicoronem id non scripsisse, ne duae sententia relativae e exciperent. Itaqu0 bul liberetur ea. - Postremo Heinius dolandit sed, quod mihi suspectum erat, usu hoe argumento ea particula rediri ad orationem pluribus orbis intor-p0sitis abruptam, in epistola autem Verba quod quidem reo praestare non debeo p0sso pro longiori parenthesi haberi. Illud sciebam, 0 non negabo, quum idem saetum sit initio p. X libri primi ad Att., ubi es adnot. mea. Sed mano iusseutontia Ciceronem, si hoc voluiSSet, scripturum fuisse sed si quid offendi, i si sit maius, ut in illa epistola scripsit vim es8em in Pusculano, verum tamen mim ibi essem m. l. Sed non potest servari, nisi cum Orollio, ut foro ot lolgi distinguas: Nam si quid offendimus in genero noStrω- quod quidem . . . .
remanserunt , tu ipse cum S to scire velim quid cogites de Meundo. Sed n0npr0bamus eam distinctionem, e qua oritur absurda sententia. Nam ita protasis ot apodosis nullo vinculo continentur, haec e illa prorsus non apta est.
VII. 23, 3. Nisi quid eius fuerit. Hanc codd. Scripturam vitiosam dixi tnunc quoque credo me recte emenda8Se niSi qui deus fecerit, is id non placuit Baituro, esenbergio, lolgio. 00i a me laudatis X I. 16 6 Fam. XVI. 12, 1, ubi tost Baltero in Med. nisi quideius scriptum St, plane ut h. l. addo Att. VII. 1, 2 nisi idem deu - esse erit rem publicam. VIII 5, 1. Pollicem a Cicerone potuisse Vocari ervum a pedibu mei m eum Ursin nugavi, sed in verbis illis proscribundis sui fervidior. Id quod Mod aliiquo o0didos dant s. a pedibus meis ita potest defendi, si cogitamus servum ante pedes domini iacuisse, quum subit Romam missus sit ad pistolam tomeremissam sepetendam. s. lolgi Adnoti ad has epp. II. p. 16, qui recte comparavit l00um X rat. p. rege dot. 2, ubi Cast0 dioitur avi servum a legatorum pedibus abduxi880. VIII. I, 2. Quod enim tu meum laudas et memorandum ducis, malle quod dixerim me cum Pompeio vinci i rem cum isti Mincere. Reete quidem mei msic explieatur, ut sit m meum diction, Sed ut possit sic Xplicari, necesse habui intor ut toneum addor illud illUT). V seripsit os. m. ali. p. 3. Si rem
acu totigit, debet pr0bar Cobet iudicium, qui in nomosynos Vol. VIII p. 454 verba quod duerim Valde frigidam εἰ οπησιν appellat. Ego ab utroque dissentio,
scribsendumque censeo: Quod enim tu M laudas et memorandum ducis quod dixerim malle me cun P vinci cet.
VIII. 14, 1. Caesar, iis dictis millium celeritatem incitat. lolgius prodioris, diariis, triariis e niuei congiariis CL Adnoti. II p. 17. Iam P. Victorio id in mentem qu0rat. Ego teneo, qu0 edidi dietis; nam in optimo odio Z. tribusque codd. in Manuti claudatis sic seriptum est, et est aptissimum. Dicta
60쪽
5 0BSERVATΙ0NES CRITICA AD M. TULLI CICERONIS EPIST0LAS. sunt breviter et commode dicta, ut Seribit te in Lael. 1, quae Graeci v0stabant re ioci δόγματα Caesarem talia diei in delicii habuis80 0vimus ex p. Cic. ad Paetum X. 16, 4 et e Suet. Caes. 56. Quantum valeant talia dicta ad militum animo excitandos nemo ignorat, qui historiam gentium legit. IX. 1, 1. Post q/ιum ille Canusio moverat, nimirum e Vel Xercitum, non in Stra, ut alios secutus seripsi Drahent, ad Liv. X. 4 9 exempla verbi ab illo Scriptore abs0lut p0siti plura collegit, in quibus nonnulla ostendunt non duberecu8fra suppleri, velut si dux dieitur eae hiberni vel ea stativis movere XXII 1, XXI. 39, et id quod legitur XXV. 9 unnibalem ereroliumque castris non movisse. s. Suet. Calig. 3 ut a Miseno movit. IX. 5, 1. Haec qui in mea villa non feram, Curtium in curi potero ferre'Quum praecedat 0stumi a Postumi Curtii, ut appellatur p. a 3 et Q. Fufii mentio, mirum hic S0lum priorem atque ali nomine citari. Haec initio sententiae positum utrius tu membri subiectum eSSe puto et Curtium male huc illatum. Qu0 Malaspina se eod. Masse affert qui eum, si cum eo in iti tum mutatur, certe longe aptius est quam cur tum, ut Scriptum erat in cod. M. unde Lambinus Dei Curtium. Sed 0nge optimum videtur hae Sio edere, ut dixi: Haec qui in mea villa non feram, in curia potero ferre'
IX. 9, 3. Nos in libris habemus non modo con8ules a praetore sed ne praetores quidem creari ius esse consule eo non 88 iu8, qu0d maius imperium a minoret tauri non sit ius, praetores autem, quum it rogentur, ut collegae con8ulibus sint C0b0tus in nem0s. N. S. VIII. p. 198 monuit verba supervacua non 88 iu&expungi oportere. Non defendam, Odo Simul Spungatur eo, quod non 80lum SuperVaeaneum est, Sed etiam praeter morem Tullianum causalem vim habet.
CL supra p. 24 seq. ad Fam XIII. 26, 1. EtiamSi autem obeto c0ncesseris in p. ad Fam. XII. 18, 1, ubi legimus: Etsi periniquo putiebar animo te a me
digredi, tamen eo tempore me consolabar, quod in summum otium te ire arbitru-bar, ineptam osse evapori mentionem ideoque tempore expungi debere, eo tamen non convell0ndum est quum it ablativus instrumenti. IX. 9 4. Sciebam enim te quoto anno et quantum in Solo solere quaerere Deseripsi ad h. l. Manutii intui pretati0nem, ignaru longe meli0rem esse prolatam a I. F. Gron0vio ad Senec. de Benes. IV. 12, p. I Sq. edit. AmSt. a. 16J2. M0nuerat Cicer0nem, sic ille, Atticus de praedio Lanuvino venali, quem illius aliquando cupidum suisse cognorat sortaSSe et nunc aream Suam Operamque ei obtulerat. Resp0ndet Cicero se id optasse tatim, ut palam factum de Phamea audierit, et quia sua res esset attenuata, Volui 880 agere eum aliquo ami- eorum, qui in praesens emeret ruereturque tamquam fiduciari0, dum ipsi integrum esset meliori rerum suarum statu illud redimere, ne, si s0rte in alienas.