장음표시 사용
11쪽
ARMIGERO, Apud Ballywoolly, in comitatu Dunensi, Ob omnia beneficia, Quae a parente optimo et amantissimo Potuerint sperari, In se constanter et generose collata, Potissimum ob curam vere Paternam, Quam in sese educando anxie posuerit; Ut testimonium amoris et observantiae perpetuae; Deinde
13쪽
ARMIGERO, Apud Ballymagee, Viro integerrimo honestissimoque, Patriae libertatis strenuo defenseri ;Propter consilia utilissima, Quae ab eo acceperit, Et propter virtutes, quibus praeditus est, Numerosas et intemeratas; l
Hanc Dissertationem Medicam Inauguralem
15쪽
U O omnia hunc morbum spectantia in utriusque rheumatismi, acuti nempe et chronici, vel arthipdyniae, trademus, verba Culleniana adhibentes. Rheumatismus autem acutUS Cit, . U Morbus ab externa, et plerumque e idente causa; pyretata ; dolor circa articuloS, mus- culorum tractum sequens, genua et reliquos naajores, potiuῖ quam pedum vel manuum, articulos infestans, calore externo auctus. luce clariqre ponamus, desinitionem
16쪽
Quantum ad arthrodyniam attinet, ea sic desinitur: Post rheumatis muni, nisum violen- tem, vel subluxationem, dolores artuum musculorum, sub motu praesertim aucti, plus minusve fugaces, calore lecti vel alio externo levati; artus debiles, rigidi, facile et saepe sponte frigescentes; pyretata nulla, tumor ple- rumque nullus. '' Lumba go et illa hias, quae aliquando morbi acuti, sed multo saepius chronici sunt, plerumque ad hunc morbum pertinent. Rheumatismus acutus, prout a Culleno definitur, est morbus, qui regiones ad septentrionem vergentes frequenter infestat, quod forsitan frigori acrio jure tribuitur. Ob hanc rationem, attentionem seriam et singularem haud dubie
meretur. Prava medendi via aliterve in mor.
bum fiet e degenerat, qui quidem non tam fre- quinter semet ostendit; sed curationem magis
17쪽
incertam recipit, et non minus doloris aegro tantibus, et molestiae Inedentibus, quam plerique alii, qui chronici appellantur, facessere consuevrt. Eam rheumatismi speciem significo, quae a Culleno arthrodynia nominatur, quaeque acu tum non raro excipit. Hanc praecipue exequi decrevi. Morbus pertinacissimus est, et frequenter medicinae dissicillime cedit. Medicus non saepius super eo consulitur, quam sorsitan pathologiam ejus magna ex parte ignorat, et cu-
rationem certam promittere non audet. Syden
hamius, non sine causa gravi quidem, memoriae prodit, hunc morbum, quanquam plerumque periculo, signis inflammationis depulsi 8, vacat, ob gravitatem tamen doloris et longum, quod habet, spatium, este vere formidulosum. I locin causa est, cur mihi in votis sit, opiniones auctorum diversor uni de eo perpendere, et ella illum in ordinem, qui in dissertationibus medicis vulgo adhibetur, redigere. Me hoc tam accurate, quam Volo, perficere posse despero.
18쪽
Cum mentio hujus morbi, ante multa secula ν, fuerit facta, expectares alictores qui rationis medendi vulgaris inutilitatem consessi sunt, naturam ejus mature et accurate fulge in. vestigaturos. Res vero longe aliter sese habet. Namque, ad praesens tempus usque, parum de morbo ab auctoribus memoriae fuit traditum, et nulli limites accurati species rheumatismi diversas inter et alios morbos constituti sunt. Rheumatismus acutus et chronicus etiam non rite ante descripti sunt, quam Sydentiam ius ortus est, qui quidem errore, sed potissimum in
ordinando species, non eX toto vacat. Cum vero minime necessarium esse ducam, stadia diversa, in quae rheumatismus fuit divisus, nota. re, et nedum nomina varia, quae huic morbo a variis auctoribus indita fuerunt, cum dolores partes singulares invadunt, vel cum a materia acri, ut eXistimatum fuit, ad certa loca devecta,
' Vide Plinium seniorern et Caelium Aurelianum.
19쪽
proficiscuntur, percurrere, memet ipsum eo genere, quod chronicum vel non febrile stricte appellari potest, vel eo morbi stadio, cum status irritabilitatis in atonicum mutatus est, Circum- . scribam, vestigiis Caelii Aureliani insistens, qui modo sequente scribit: Minime opus est, ut de nominibus contendamus, quae tantum pro diversitate situs variare videntur, sed nihil dis- criminis in curatione morbi designant
Me iudice, nequit dubitari, quin hic morbus
multo maturius, quam bene fuit depictus, apparuerit ; quanquam rarius forsitan olim, qua in in praesentia, invasit, quod mortales, eo ten pore, ob causas diversa8, morbis acutis magis patebant. Utrum Iero necne, cum formam acuti induit, et frequenter invasit, in chronicum, cujus eXemplum insigne in Boerhaavio ipso, a SNietento commemoratum, habemus,
converti Lib. v. cap. z. Aribri t. p, S 7
20쪽
converti magis periclitatus sit; vel via medendia quibusdam medicis, sub tempus, quo floruit Sydentiam ius, adhibita, qui sanguinem copiosissime ' detrahere consueverunt, hoc fecerit, dictu dissicile est. Posterius in causa frequenter fuisse non suspicari non possum, quod medici illo
tempore existimaverunt, sanguinis detractionem in hoc morbo melius, quam in plerisque inflammationem habentibus, tolerari. Hinc complures sanguinis detractiones liberales, et frequenter reiteratae, magnam systemati debilitatem intulerunt. Ad hoc vero animum medici nuper magis attenderunt. Sydenhamius ipse ab experientia didicit, morbum per purgantia, post sanguinem semel bisve emis una, saepius forsitan
reiterata, efficacius depelli, quam cum detractiones ejusdem, sub initium, plurimum fuerunt adhibitae. Pringelius, cum hunc morbum curabet, et crustam inflammatoriam subesse non reperiebat,