De canonizatione sanctorum commentarius. Hoc est de definitione, auctoritate et antiquitate; deque causis & ordine iudiciario canonizandi sanctos De miraculis item ac de rebus, quae veram declarant sanctitatem, nec non de honoribus, qui sanctis deben

21쪽

o labatione Sanctorum

VILI E T lim Episcopo in sua Dio

ces aut Prouincia Sanctos canonigareticebat ut apud sanctum Cyprianum videre est hianctus namque Cyprianus ierum sinim scribens, hortatur ut Consessi, --αα ' η'ΡΠ humaritatem, in curam ei Dia

A iani nobis indica-

Sanctos

22쪽

. Sanctos itaque canonizandi auctoritas ad solum Eomanum Pontificem pertinet. Hane conclusionem non solum ex communitam Theologorum, cuam Caanomstatum sementa omnino, firmamus, sed duabus Vi

etiam rari bus comprobamus . Sicut enim Ch tuti RDominus solus est, qui in Ecclesia trium 'hante sancti

H 'era; ita in Ecclesia militante ad solum Romanum Pontificem, qui est Christi teai iiij αficationi approbatio. promulstatio uehith nil

reae licui ad solum Romanum Pontificem duaestioni xio straae fide definitio aut detErminatio hei titiet si, 'I'

dam fidei protestatio Quamuis autem Episeop in se in

Mud zm, aut Olemnitatem dicere possit . uel sinita .,

VAM VI S, ea solemnitate , qua hodie in Samnis canonigandis Ecclesia Catholica uti solet, Ecclesiae primitiuae Iancti Catalogo Beatorum adsci ipti noruerint, ritu tamen aliquo in Codices

merebantur amotariis 'mia ni

hus , qu eorundem animi submissionem tu humis

tatem s

23쪽

bus, hi V nomina necnon dies, qu hoc deludo h*Πy,in codices referebantur i

Rxque concinnatum siti congestum, Apud Graio, nil 'nibus Ecclesij legitur.

Metaphrastes de is di

rii Mi septem Vrbis eis; ' ram 'β. nutu Dominis primus,

no a iantast nato a 36. res Mase

24쪽

Commentarius. N

25쪽

ro Canom tione Sanctorum

minam a ceciliano repIehen tam , imod ipsa ante sacrosanctae EucharIstu sumptionem os nescis cuius Dominis iam demortui , etsi Martyris , sed 'nondUm

ut ille si vindicati, hoc est, nondum probati ac re' cepti vel canon irati obsculaietur, expresseiraritat

merui, incipient mani hoc est Christiani, Mis bra

Roma Christianitatis caput est, atque sedes, peculi riqnomine ancι Dei celesia Romana vocitatur.

qua, sit ut dissimus, Ecelesia hodie uti solet. A in M*ψμ' xj R. ut luonsulius Bononiensis intra-

u Pastoribus praedicasse Saluatorem nostrum esse,

26쪽

Commentarius. IIrum Messiam , ob idq. clauis ligneis a Iudaeis fuisse

occisum, ac tandem a Nicolao tutius nominis primo, cui hoc inquit martyrium a Deo reuelatum fuit, in Sanctorum numerum relatum fuisse scribit . Id quod quantum ad martyrium. canonigationem pertinet, apocryphum esse reor quia nec de nomine, nec de re ipsa apud ullum Scriptorem mentionem factam esse inueni. Adde etiam quod Maluitius dictam historiam se legisse ait in uodam vetustissimo codice, quem ta- mei titulo, rauctoiis nomine carere fatetur. Ego vero cum Roberto Bellai minori. R. E. Cardi

V ppinor Leo enim in Germaniam

inperatoris aroli, mi ldebaldi Archie et iidem piscopi Coloniensis rogatusuerdam Iniperiale oppidum, sese contulit , ibiq. Missa ab eodem Hildebaldo

solemniter decantata, Suilbertiq. vita , quam S. Marcellinus eius socriis S conteria neu conscripsssi, perlecta diutum ut ibertum Episcopum uerdensem in Sanctorum numerum retulit, ut Sanctus Ludgerus Epistc6- α pus Monasteriensis in Epistolae ad Rigfridum Traiecten-lla nae Merba: PMa

27쪽

quitate canonizandi Sanctos ggrediamur . i ut causas canonigandi

subortas longo post tempore si au-ς ' haereticortina ,

qualia aliorum item scelestorum liomi nuntiauendas, necnon ad ambitionem cum affectu imaai .m cstfami ei ciendam, siue adsimulatam sanctita-

ibus visi sint: quo tamen a Catholica fide Aufila - ςης Zςiae Dra non recepit; Martyrem narnq. Chri

tra Ecclesiam Catholicam sunt, perfidia ricena non ν

silentio p termissis, exemplum de Herman-

otipendum censeo fis enim vita sun us, sm ait 26hωhei RiQΠζm ac Venerationem consequutus suit, to--..i ''Q Vm interuallo letinuit: cuius corpus

Ps. h.' λη' '' ψmburtu iussit, diligentissima de RH ix te Arabita in quisitione. mbitione coniunctus

28쪽

consanguineos, tum asiaes4 amicos tanquam sanctos, pro suo quisque arbitrio 2 affectu veneraretur, patrociniumq ab eis publice imploraret. Hinc perturbatione atque conta . suborta lalE; Γόquibusdam vii Sanctus colebaturri ab alijs magis i m scandalo irridebatur. Hi alis sq. de causis G tales ponderis aemomenti, cuiusmodi Sanctoiviisχanonigatio est , non nisi mor interposiva. quidem longa, diligentissim q. habita inuestigvlatim tramitu ea , Principum

diu multumq. pro e canoni uindo laboratum esset Raυ- cessi*, 'Alexandera funcupatus fuit) dictam Cano '' '

pedaente, Sinnissau Raynaldo aduersa valetudine sita ': ulisti e laboranti, omniq. vivendi spe destituto ae

molibundo vigilanti tamen ac 'decumbenti, viridem

clauit, ut illico sanus o lecto surgeret Raynaldus itaque expressis Dei miraculo saltu inniti Ieteetus, Manista canonizati mi maiorem deinde in modum tota re perspecta suffragatus est. Haec de causis, antiquitate canonigandi Sanctos ut ea, quae ad c mairationem pertinent, expilaemus

29쪽

, VH M VIS multii sinn, qui de rebris

ac CXnonigationem celebramlam pers

t mi; 'dicti comprobatur viam circa spiritualia

30쪽

tualia,& corporalia misericordiae opera; circa item ca morem,sometatem, S abstinentiam; circa bono mo res, attus & ab res multos, vel pro fide, vel' pro ani marum dilute coiia iue toleratos, S cir decique Virtute omnes, praesertim vero αα hristianam hu

militatem versatur.

Vst sanctimonia potest elle fimulata & ficta, cuius IIvmodi vita Hypocritarum est Hypocrita enim est ali nn personς lanula i. iiiiii es tali fabula xumi h η ,' irpis is , innis vomitur a verbo Gre Hyρος '

v S. P. Augustinus docet ια - - su si 'didius comprobatur, ac dentonitratur, dummo)o in eis veri miraculi conditiones non desidereatur.