De Ephetis Atheniensivm Ivdicibvs Dissertatio

21쪽

-ο ho 'σαν, γραφουσιν U--σαφλ, εφ' οwεμαρ ἀπο- Sed in omnia alia abit Meursus , auctoritateque inductus Eusebii, Orestem post Delplurium demum fundatum iudicatum esse contendit, de qua re Areop. c. XI. ita disputat. Demos ves in citata oratione, pos Orsem demum hoc tribunal nutum fatis manifeso incit. et paullo post, hoc ipso Demosthenis loco adducto, pergit. Atqui rariseus sub Aegeo Patre, Oreses demum sub Demopboonte iudicatus; te Fine inesque annorum sexaginta, plus miliusue interualgum. Itaqua DA' Uecessarium, aut memoria lapsum esse oratorem, aut Auctoribus aliis usum , quorum scripta interciderint: hi Iacobus Perletonius, Vir

in innis Immanitatis parte longe elegantissimus, Demosthenis auctoritatem secutus , minime audiendum censet Pausaniam, et Orestis iudicium longe ante Thesei aetatem dicit fuisse habitum. ad Ael. U. H. V. s. Iam Vero, quamquam non is sum, qui inter Summos hos Viros edere, et secundum alterutrum eorum pronunciare audeam iudicii id enim est elegantioris, doctrinaeque uberioris tamen, quoniam haec ipsa res ad instituti mei rationem quodammodo facit ossicii esse, partiumque mearum videtur, paucis, quae mea sit sententia exponere.In quo quudem neminem fore puto,qui illud nunc disputarum me,interpretatum que elle arbitretur, quis horum sit antiquior Theseusne an Orestes 3 id tantum agam, is, quae mihi quidem satis commoda videtur, rationem ostendam conciliandi Demosthenis cum Pausania,qui ita Delphinio iudicatum vult Theseum,cum Demosthenes contra ea Oresten quem Democphoontis demum aetate causam dixisse volunt) in Areopago liberum Pronunciatum fuisse tradat,eumque occasionem dedisse huius Delphinii, exstruendi. Hic vero lubentissimo concesserim,Th

seu i egisse illum quidem ante Orestis iudicium causam suam in Delphini ilLe. in ipso Apollinis templo, neque tunc temporis iudicio caedi inquirendae cor ituto; postea vero quam Oresten Athenienses vid τ' 'l' 'edis mani senae,esus voluntariae reum, tamen ipsorum Deoiarum strauissimis sententiis liberatum ' fuisse, . in eo ipso templo Apollinis ubi ante aliquot sexaginta 'annos de Tlieseo eadem,quae de oreste i. Pireopago, quaestio erat habita. in eo itaque Delphinio eiusmodi causis agi voluisse videntur, publiceque sanxisse, ut in postemm legitime in hoc loco de iis quaereretur: qui faterentur quidem

caedis voluntariae se esse reos, iure autem se suo commissse eam contenderent. Haec scripseram, e um ecce c o N s V L T l S s i M v M IA C.

22쪽

HEN R. BORNIVM idem mecum sentire, non s ne insigni aliqua

voluptate intelligerem, ex ipsius Commentatione de Delphinio, Athe mensium Tribunali . Et hyec quidem mea est qualiscunque de haeret sententia: quae, si cui minus arriserit, videat . an altera illa quodam se sibi modo probet. Athenis existimo duos fuisse locos, uno Delphianti nomine insignitos; quorum alter sacrosanctus fuerit' propter aedis, Apollini conditae, religionem, alter autem templo huic assinis eodemque nomine denotatus, in quo post Orestis iudicium, Tribunal, Delphinium dictum, fuerit constitutum. Et in illo. quidem Delphinio s. Apollinis templo, non ineptum, opinor, erit dicere, Theseum pro sedixisse; in hoc autem Tribunali post iudicatum , eundemque absolutum Oresten eos omnes reos causam egisse suam, qui iuste caedem serpetrasse se affrmarent. In quo, cum a laudato Comni lationis de Dei phini' Auctore eruditissimo recedendum mihi esse intelligam , facile eam humanitatem spero, facilitatemque me consecuturum, ut, quae Vnimique est sententiarum isterius .exigendarum concessa iliarias, ea , et me hic esse usum, quae est eius humanitas, aeque serat. In adduincta enim Dissertatione j. V. scribit eiphin primisὐ fuit templum in

honorem Ap inis Delphinii aedi Patum,in quo postea tribunal constitutum fuisse id g. Et paullo post, doctissimus auctor, frustra asserere cc

intelligo, adducta in eam rem loca, sententiam infringunt meam. Quod O. tr dit Enarrator Graecus Aristophanis p. zor. Edit. Κust. Harpocris fias,- ον Απολ-υ 'Λλπησιν ουτω καλουμνον, 'E N O Λην το equidem arbitror, non cam vim habet, ut in ipso templo Delphinio iudicium illud et Tribunal fuisse dicatur; sed quoniam neque Graecis est , , neque Latinis insolens, nomina locoriamilia poneta, It τ η denotenti commode verba accipi posse putem de iudicii. lyco, qui Delphinio templo adiacuerit. Quid igitur obstat, quo minus. c Scholiatae locum ita interpretemur, Ariusiis ψ tmium , naenise Delphinium, Apossini consecratum; iuxta quod Tribunal es, Dei binii 'omine insignitum. Apud Ael. V. H. II. as. Ur mi die selici inrte proelium commisisse δε- M. Ast Ἀχωῶς h. e. iuxta Mycalen, prope Plataeas. ad quem locita dignus est qui videatur Perigonius. In hoc autem Tri-C a bunal

23쪽

2 hunal post diuitur, qui manifesti homicidii crimi tenebantur: quod quidem, si iure sessio perpetrasse ostenderant, eiusque rei rationesi denoe iudicum grauitamue e Mura omnino poena caedis liberab 'x. In quo oris fiui, consuetudin ue hoc, ut quaciarius iuste se aliqviruciaristisi. Soli gladium sanguina recenti cmen 'm-ostenderent, et ita Deos testes quasi innocenti' facerent sua Oresten illum fecisse docet M.

M mam Enarrator Graecus inc : σαν ἀν- - , τιμώλαι- - οι τω, τω ηλι Fφος δε--α ,-τῶ δμώωπεφονευκενω. Quae autem res potestatem unicuique, libertatemque alterius impune interficiendi dederim. docet Demosthenes in Orati adu. istocr. P. 4 .. imi uater alias leges, quae impunitatem homicidae

sinis αμ πνος κυV, D ανἀ τExanora Mia es: -Cuius quidem l Wolfius si quis quem auferentem ves Maeaceutem per .m o ima iam Meursius vero sic: G si quem per vim abducentem, confestim vindieaus liner erit,i--. Vtraque inaerpretatione, nihil dici possetinuas alienum a mente Legislatoris et oratoris existimat Doctissimus. auctor lause dissertationis de Delphinio, et ad verum sensiim re Petitum cum interpretaretur: Si quis .alium

diae etc. Proxime autem Thy

in latilium ita transferret: Si quidam Disos defensionis ea a, o Mesauctoritatem Vigerii, vim verbori μυ- hanc ita interpr nn m eue irier 'quis quem visens' impetu aggredientem et i o Mat, impune mesus esto. Ego, quamui x... . si ΠωleΠβ ν Vt de interpretatione huius tantivm m Meque . ingenio sum , neque . doctrina ullo modo Nparan elegan s. credam, aut ita inhu- ius oneri soleo , accuratamque disputandi dili-m tiam admirari, eius sententiam audeam, iudiciumque reprehendere: tamen non esse Putem, quare a recepta, usuque confirmata τοῦ α llipses by c,OOgl

24쪽

.ι ιν fgnificati me in interpretanda hac lege recedam, praesertim cum, quam nouam Vigerius attributam velit, ea mihi quidem non graui satis, idoneaque auctoriine Veterum stabilita esse videatur. . Quae

enim ita attulit duo ina vi in cationem σῖ-νω ἄγειν; pro

aegredi, in mora, confirmare se posse confideret, ea mihi quidem missume, quod debent, emere id videntur. Isocrates enim in Orat. pN Archidamo cum duat, σπεο--ειν τλ πολεμως, καται su κριτ α Θαλατταν, nihil aliud Vult, quam, tisare, vetere', premere

hostis. Quid enim dicam de altero illo, tui ex ) Aristophane laudatur,' Imo, ubi Stre ades ita conqueritiar, αγμι- , φερομoes quis non ει- tim intelligit ita riun esse interpretandum, Vmor a taedisoribus, memorat odiosis tuis, acerbiriae peramiae exactoribus' Non igitur est, ut a re eepta significatione τῆ ἀ- κπι φέριο, quae est Muta impetu bona cuiuis lauadere, praedam facere et abstere,ab ea igitur non est ut recedamus, praeseriim eum ipse tue Demostlimis locus: riisque verba si

v ficationemhan interpretationemque postulare,quin exigere mihi quisdem videamur. Sed ne selliciti diutius et anxii simus in vera vi ho- nun verborum, potestateque inuenienda, age Demostlienem, qui, quo studiosior fuit, cupidiorque legiun, earumque rationis penitus cognoscendae, eo diluentior erit, accuratibrque Interpres, sed eum excitabimus ita ut quae vis huius legis sit, quae sententia, eam nobis exponali itaque Virorum doctorum iudex componat. . Audiamus illum in lauς data orat. Α- cum hane legem attulisset , versibus quibusdam in

o Videatur Cel. Duela ad Thucyd. lib. I. . ,

25쪽

mosthenis igitur auctoritate inductus non dubitem supra laudatam logem hoc modo interpretari: Si quis, hosti si animo et impetu in bona irruentem, eaque diripientem, propuyando defendendoque a se, suisque bonis it tam iniuriam, occiderit, iure is eaesus .P misisse autem legem quandam iis impunitatem,qui,propulsando a bonis suis hominem rapinis vivere consuetum,interficerent,docet diserte Meursus extabanti Decum. --- κτεινα GH βαρος ἡ τῖτο δράσας πνομωτα . D nique illud quoque attinet dicere, legem impunitatem Medico, si quemniale num do, . curandoque perdiderat, esse largitam Antiph. ora cIL'Dr ἔτι κνε ὐπο τῖ ἰατρῖ απεθανεν, οἰ - α πέλπεν, 'o μεν Ιαπρος έ

Tertium Tribunal, in quo Ephetae de caede pronunciabant, diacitur iudicium in Prytaneo, de quo dignus est 'qui audiatur Pollux lib. VIII. Sin. το ἐπὶ πρυτανείω λωιζει δε περὶ τῶν ἀπο

in libri de. RePuM. Athen. lib. I. c.. 3. Regem enim capitales causas ine demque de rebus inanimatis quaeinones exercuisse, vino in Leo Mut polyux, in alio vero suos ipsum amicos, qui Graece eosque AERI Am ω ι in immum eis ni- eiecisse', ex re inteνὸν potes, aut remm bam iudicio Mercuisse, . aut, se regi 1 bn vacara, amicu in Iuον praeposuisse.

26쪽

i, cum, relicta ibi bipennni, excessisset, eam statim liberam fuisse pro . nunciatam. Quod didit Pausanias, securim iudicatam, ab omni fuisse eulpae crimine liberatam, in eo dissentientem sibi habet, valiteque, discrepantem Aelianum qui lib. VIII. c. s. V. H. tradit, in diebus sestis celebrandis Auetriam et βουφονια nominatis, quae nullum est dubium, quin originem debeant rei, quam exponit Pausanias) cum unusquisque caedis commissae crimen a se calumniando esset amolitus,et in alium cominisset, tandem, caeteris omnibus liberatis, securim iudicum sententiis fuisse, sumagiisque caedis proximam declaratam. De rebus autem inanimatis, quae iactu aut lapsu aliquem interfecerant, propterea quis pos se suspicari filisse iudicatum, quod non sine consilio Deorum et nutu illapsae putabantur. Legis autem huius quae de rebus inanimatis quaeri iubebat, auctorem fuisse Draconem, tradit Pausanias. D

Quartum atque id ultimum iudicium,ubi sederunt Epheraei diciatur in D cp-ώτε- ita enim in omnibus locis legendum et scribendum ostendit luculentissime Meursius in Areopago siue, quoniam in

Piraeo erat constitutum, το δεν πειρη-. Quod quidem nomen situm traxisse a Phreatio, quodam heroe, auctor est Harpocrat. φὶ In hoc iudicio causam dicebant, qui, cum caedis fortuitae rei essent facti, soniumque propima ad tempus vertere coacti, alium interea consulto et data opera soris, occiderant. Quoniam enim ob caedem temere, et praeter voluntatem commissam, propinquis nondum placatis, in patriam' occisi redire lux non concedebat reo, et nihilo tamen minuspoma 'micidii voluntarii erat repetenda, eum locum his reis assignarunt ubi. tuto possent, 'et sine ulla damni periculo Versari, et ex nauicausim g re stanti' Pausanias in hoc iudicio omnium primum tradit adfuisse Teucrum, qui a culpa occisi Aiacis quam remotissimum esse se contenderit.

27쪽

Qui in homicidii crimine haerebant, si non lubidini propinquo

rem, ardentique occisi ulciscendi cupiditati concedebantur, sed a quitati legum, iustitiaeque permittebantur; adeo ut, si quis in ipso im-

mani illo scelere opp-s, hominumque opinione iam esset condemnatus, tamen nisi sententiis iudicum, sumsisque conficeretur, morti non. addiceretur. In qua quidem re eam cautionem fuisse, religionemque cognoscimus adbibitam, ut ne serui quidem, in ipsa Dominorum suo rum caede deprehensi, a cognatis interficerentur, sed cognitioni Μ gistratus, severitatique traderentur. Qui igitur et manibus occis, eqssio dolori satisfacere cupiebant propinqui, ii ita demum rem facultatem' esse habituram intelligebant, si,quem proximum caedis, adfinemque putabant, elius in ius vocandi, actioneque persequendi a magistratu potest rem impetrassent: Quis autem is mistiatus fuerit, ad quem alito caedis intenderetur non abs re nostra erit anquirere. Unicuique Archon- eum id officii constat fuisse, negotiique datum, ut, si commodum videretur, delatum nomen acciperet, et in id iudicium, in quod licebat, rem, actoremque introduceret, quod Graeci dicunt MMyeem s δεσω re, Vlpian. in Midiana p. isI. τῶν τὰ Oήματα ἀσαγατοπ. Idem p. Ista momς es ἐν N-- ἰω τὰς κρἰσεις --σπες. Regi autem, secundo nouem Archo tum,nullum est dubium,quin ea prouincia suerit,et cura demandata,vi,qui reum caedis alterum facere cuperet,et actionem daret, actoremque huius criminis in iudicium duceret. Cuius quidem rei, quamuis nullam mentionem faciat Demosthenes in orati adu. Lacrit. p.398. ubi quae Archomtis fuerint; quae Polemarchi, et ipsus huius Regis officia exponit, tamen, quoniam aliorum Auctorum testimonia satis id, grauiterque consimant. non dubito affirmare. Antiph. orat. XUI. p. Is . et seq. diserte tradit, ronem contra eum, qui scelere caedis se obstrinxisset ad Regem fuisse postillatum. Confirmat Pollux l.HILD.-τὰς τῶ φονου δίκας ἐις Αροκοπάγον εισάγει, βασιλεις)- τον ἀποειμνος σὼν οἰχποῖς Demosth. in orati in Euerg. p. 683. in qua agitur de caedis causa, βα- λακρονεπ.h. ne deferas,ne litem intendas homicidae apud Re em.Suidas. his aesta ' τοῖς Ἀσουσιν ου πῆτοις Στασπ ἐφ oωεις ἐασάγειν,-- μὸν Λαοντι ' Ο τῶ τοι γε τε

φοναλ, κρου τὰς τῆς ἀσεβείας etc.

28쪽

Cum res a rege esset in iudicium adducta,cognitionique iudicum pem missi, omnnim prinium exigebatur iusiurandum,'quod, quoniam et abactore et a reo praestahiatus s. αμφιογία dicebatur. Quod iusiurandum ridabat actor huius erat formulae μῆν αλ.ηθῆ κατηγοροDe qua quidem re dignus est, qui audiatur,Demosthenes in orati aduo Aristocr. p. 433. In quo loco'. etsi de Areopago agit, tamen quoniam' ipso Demosthene auctore eodeni fuit ratio' aliorum iudicioium,

qtiae hiiidem caedibus diiudieandis er,ni; facile pol unt, quae de illo direntur; et commode nisi ad reliquarurso Iό; in'quibus Ephetae

Haec iurisiuranda excipiebat λάγec s aecusatio et defensio, quae alternis instituebitntur: ' se quo quidem , moris suit consuetudinisque hoc; - , si argumenrerum csent , rationumque pondera Vtruique grauia id causam 'rei magis, 'quam 3 foris iuuaret. Antiph orat. XIV.

is Ma n o. 'i Hie vero huhianum illud est institutum notandum,' quoreus, cum primam oraticinem' id diluendo 'Gimine consumsisse , causamque suam parum tutam 'intelligeret,' maleque firmam, e patri alta excedere poterat, ut neque 'aecumor, st cupido , neque iudicum aucto ritas,nesiue ulla usius yis 'resse 'abrenteis et retrahhre posseC' 'Demo Orae. adis ' Aristoer. p. 43s.' εἴν s δοκῆ τουργον εἰργάσΘαν, χ' ο δι-ων του--ουήεις. ο'3-ο etc.' Confirmat Pollux lib. vlli. Neg. Atετοὶ δε τον ψτερον λογον - τω, ει τι γἀέα 'αυκτον : Vbi minime equidem putem esse audiendum Petitum,qui, quoniam Solon nullam de parricidio s cierit le-

29쪽

gem, locum prauum censet, et ita corrigendum, Ut pro γ--, legatur. Quam lectionem, si Codices admitterent, non essetiqua-Φe όmprobandam aut reiiCiendam putaremus; nunc autem, cum nulli libri addicant, non satis causae esse videtur, qre ea recipiatur, et recepta loco suo moueatur, quae sensum satis commodum exhibeat. Pollux enim, cum ostendere vellet, quantam vim haec lex, auctoria ratemque habuerit, et quam diligenter eius ope saluti eorum fuerit prospectum , qui ob caedem commissam solum ver ant, non commodius id facere poterat, quam si doceret, caedis reum, post primam desciis nis orationem abeuntem, non Potuisse retineri, di nasi vel parentes in tersecisset : Quae quidem causa, si qua alia, iustissima fuisset et grauis ma rei a fuga retinendi, et ad poenas rapiendi. Sed cum haec id non voluerit ossicere, quantominus aliae multo leuioris ponderis. Hune humanum morem apud Romanos etiam suisse receptum, ut reo ante diem iudicii liceret abire, vitaeque annos reliquos in aliquo loco transigere, ex Polybio, non contemnendo Auctore , obseruat Rollinus Tom. Quatr. p. l33. de la maniere dχ eigner etc. Qui autem Iuste se luae considere fatis posse, ab iisque detensionis opibus instruct esse praesidiisque ari itrabantur, ut accusatoris impetum sustinere, facit: ciue depellere se posse crederent, ii orationem tuam iterum ad debili, tandum in se coniectum crimen, planeque Vincendum conuertebant,radicumque sententias expectabant. Posteaquam actor suas, et reus dicendi partes egerat, iudices γ' nes Quem huius tanquam certaminis esset victoria declarabant. Hic ve- ro, cum magnum sit apud Veteres flentium, dissicilis quaedam, neque '' ullo, quod ego quidem scio, expcdita oritur quaestio de more iudicandi, ut receptus in iudiciis Ephetarum fuerit et usitatus. Ego, queamdm dum nihil, nisi quod aliqua certe Ueterum auctoritate confirmari posti' audeo affrmare, sic in hac re, quoniam ne minima quidem eiiu vestigia Auctoris cuiusdam monumentis impressa deprehendisse milii sum vii lubricum puto, maximeque delicatum, ad opem coniecturarum decurr re. Illud quidem, auctoritate Antiphontis fretus, pro certo assii mare non dubito, quod, quemadmodum Areopagitae, ita Ephetae etiam in suis foris sub ) dio iudicarint. Quaerenti autem ex me, utrum

et Orit. XIV. m. p. 93-- - .

30쪽

asybetae, an ealculivcondemnarint, an eos ab 'ara dem serint, et murnas dum quarum altera altera vero Λα- ιανοι di harun, defecerint, an mercedent aliquam laboris sin acceperint et qualis fuerit, haec igitur omnia quaerenti, me id ignorare, ingenue res aderem. Quodsi Ephetae, adhibitis calculis, eodem, quo Areopagitae, modo iudicarint, et quae caeteris iudiciis erat constituta, eam et ipsi retulerint mercedem, quoniam de utraque re multi multa dixerunt: non est quare putide eam, odioseque exponam: Sin autem horum iudiciis ratio in abseluendis aut condecimandis reis ab Areopagitarum erat diuersa, in tanta monumentorum inopia, quae nostrae hac in Nne satisfaciat α'viditati, qui huius rei cognitionem postulet a me et exigat, arbitror

Cum quis, sortuitae caedis reus, Ephetarum sue calaulis esset, sue sententiis condemnatus, is extra patriam exilii onus sustinebat per unius anni spatium; in quo, si cognatum aliquem occis placarat, sine omni damni periculo redire poterat. Demosth. orati adu. Aristocr. p. 438. ταν ἁλόντα Heακουσἰωφονω is ἐνιαυτω ἀπεψῶν ται ἐν οδονεως ἄν αἰδέ-τα τσα τ- εν γ τ τῶ πεποβοτος. Quodsi ita accideret, ut nulli omnino adessent, qui aut necessitatis vinculo cum occissi fueram. aut cognationis aliquo coniuncti, quibus homicidam, redire cupientem, satisfacere oportebat, decem, si vellent, Viri ex ea Decuria, cui occisus adscriptus suehit, huius rei cognitionem habebant, et si Ephetae antea pronunciarant hunc homicidam fortuito hos crimen commisisse, ei poterantia decem Phratores redeundi in patriam potestatem concedere, sed ita ut Ephetae ipsi de ea re simul deliberarent atque decernerent. Demosth. Oratiadu. Macartat. p. 666. εὰν δε αῖσαβα -, ἐ- ών πατm η, ἡ ριδελφος, -υῶς πάντ-, η τον κωλυσσα πατῶν ' ἐαν δε του--κτε-

, Demosth. de Corona p. 33a. de Areopagitarum Senatu r-ναὐ- ἄπο τοῦ μοιῶ φέρουσα iax ad quem locum Ulpianus P. n. με του

f Scholiast. Aristoph. ad Equites e. II 7. Cons eundem ad Vespas V. 98s. Quis fuerit λκασικοι passim docet Aristophanes eiuSque Enarrator Graecus vid. Illustr. Sphanh. ad Plur. 329. 0 1volfius legendum putat Petit. ad. Lia Αα. p. Saa. duas,